MAIRH!!!

Τίτλο) Μπαίνει μέσα σε μια εκκλησία του Αγίου Νικολάου ένας ναυτικός και πηγαίνει μπροστά στην εικόνα του προστάτη του. - Αϊ Νικόλα μου, εσύ ξέρεις ποιος είμαι εγώ και πόσο σε εκτιμώ. Τώρα βρίσκομαι σε μια δύσκολη θέση και θα ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη. Μου λείπει ένα δεκαχίλιαρο! Θέλω να κάνεις το θαύμα σου και με το που θα βγω έξω από την εκκλησία να το βρω. Εντάξει; Ικανοποιημένος από την κουβεντούλα, και από την «θετική ανταπόκριση» του αγίου, βγαίνει έξω και αρχίζει το ψάξιμο αλλά... τίποτα. Τσαντισμένος, ορμάει μέσα στην εκκλησία προς την εικόνα τραβώντας την προσοχή του παπά ο οποίος όμως δεν επεμβαίνει αλλά παρακολουθεί. - Αϊ Νικόλα μου, δεν το περίμενα αυτό από σένα. Ειλικρινά με έχεις εκνευρίσει. Τι σου ζήτησα; Ένα δεκαχιλιαρικάκι. Τι είναι για σένα ένα δεκαχιλιαρικάκι. Και το αρνείσαι από μένα που σε πιστεύω τόσο πολύ; Γι' αυτό σταμάτα να παίζεις το δύσκολο και κάνε το θαύμα σου. Θα βγω τώρα έξω και θέλω να βρω το δεκαχίλιαρο. Συνεννοηθήκαμε; Άντε μπράβο... Βγάινει πάλι έξω... ψάχνει... ξαναψάχνει... ούτε δεκάρικο δεν βρήκε. Ορμάει μέσα στην εκκλησία. - Α!!! Ως εδώ Αϊ Νικόλα. Αν θέλεις να το παίξεις σκληρός, μπορώ και εγώ! Αν δεν μου δώσεις ένα δεκαχίλιαρο τώρα που θα ξαναβγώ έξω, θα πάρω την εικόνα σου και θα την πουλήσω. Και να δω τότε αν θα σ' αρέσει! Βγαίνει λοιπόν έξω και αρχίζει το ψάξιμο. Ακούγοντας αυτή την απειλή ο παπάς, πάει και αλλάζει την μεγάλη εικόνα με ένα μια μικρή εικονίτσα και ξανακρύφτηκε. Μπαίνοντας ξανά μέσα ο ναυτικός, μετά από την αποτυχία του στο ψάξιμο, φτάνει στο μέρος που ήταν η εικόνα, βλέπει την μικρή εικονίτσα και λέει: - Ρε Νικολάκη, που πήγε ο πατέρας σου; Φοβήθηκε και την κοπάνησε, έτσι;

Τίτλο) Τέσσερις καλόγριες πέθαναν. Στην Είσοδο του Παραδείσου, Ο Θυροφύλακας, γνωστός στη μάζα σαν Άγιος Πέτρος, τις παραλαμβάνει. - Τέκνα μου, πριν εισέρθεται στον παράδεισο και παραλάβετε φτερά, άρπες, φωτοστέφανα και άσπρες ρόμπες πρέπει να εξαγνιστείτε εντελώς. Παρακαλώ ακολουθήστε με. Τις οδηγεί μπροστά σε μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. - Αυτή εδώ είναι μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. Εδώ, για να εξαγνιστείτε πρέπει να πλύνετε τα μέλη του σώματος σας που έχουν έρθει σε επαφή με το ανδρικό φύλλο. Η πρώτη από τις καλόγριες προχωράει μπροστά. - Εγώ, λίγο το δάχτυλο μου. Βουτάει μέσα στην κολυμπήθρα τον δείκτη του δεξιού της χεριού. Η δεύτερη έρχεται μπροστά. - Εγώ, λίγο εδώ στο μπούτι. Βουτάει λίγο το μπούτι της μέσα στην κολυμπήθρα. Πλησιάζει η τρίτη. - Εγώ, .. Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση της, η τέταρτη από τις καλόγριες πετάγεται μπροστά, και λέει: - Άγιε Πέτρο, να κάνω πρώτα εγώ γαργάρες, γιατί η αδερφή εδώ σκοπεύει να πλύνει τον κώλο της;

Τίτλο) Τέσσερις καλόγριες πέθαναν. Στην Είσοδο του Παραδείσου, Ο Θυροφύλακας, γνωστός στη μάζα σαν Άγιος Πέτρος, τις παραλαμβάνει. - Τέκνα μου, πριν εισέρθεται στον παράδεισο και παραλάβετε φτερά, άρπες, φωτοστέφανα και άσπρες ρόμπες πρέπει να εξαγνιστείτε εντελώς. Παρακαλώ ακολουθήστε με. Τις οδηγεί μπροστά σε μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. - Αυτή εδώ είναι μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. Εδώ, για να εξαγνιστείτε πρέπει να πλύνετε τα μέλη του σώματος σας που έχουν έρθει σε επαφή με το ανδρικό φύλλο. Η πρώτη από τις καλόγριες προχωράει μπροστά. - Εγώ, λίγο το δάχτυλο μου. Βουτάει μέσα στην κολυμπήθρα τον δείκτη του δεξιού της χεριού. Η δεύτερη έρχεται μπροστά. - Εγώ, λίγο εδώ στο μπούτι. Βουτάει λίγο το μπούτι της μέσα στην κολυμπήθρα. Πλησιάζει η τρίτη. - Εγώ, .. Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση της, η τέταρτη από τις καλόγριες πετάγεται μπροστά, και λέει: - Άγιε Πέτρο, να κάνω πρώτα εγώ γαργάρες, γιατί η αδερφή εδώ σκοπεύει να πλύνει τον κώλο της;

Τίτλο) Τέσσερις καλόγριες πέθαναν. Στην Είσοδο του Παραδείσου, Ο Θυροφύλακας, γνωστός στη μάζα σαν Άγιος Πέτρος, τις παραλαμβάνει. - Τέκνα μου, πριν εισέρθεται στον παράδεισο και παραλάβετε φτερά, άρπες, φωτοστέφανα και άσπρες ρόμπες πρέπει να εξαγνιστείτε εντελώς. Παρακαλώ ακολουθήστε με. Τις οδηγεί μπροστά σε μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. - Αυτή εδώ είναι μια μπρούτζινη κολυμπήθρα γεμάτη με αγιασμένο νερό. Εδώ, για να εξαγνιστείτε πρέπει να πλύνετε τα μέλη του σώματος σας που έχουν έρθει σε επαφή με το ανδρικό φύλλο. Η πρώτη από τις καλόγριες προχωράει μπροστά. - Εγώ, λίγο το δάχτυλο μου. Βουτάει μέσα στην κολυμπήθρα τον δείκτη του δεξιού της χεριού. Η δεύτερη έρχεται μπροστά. - Εγώ, λίγο εδώ στο μπούτι. Βουτάει λίγο το μπούτι της μέσα στην κολυμπήθρα. Πλησιάζει η τρίτη. - Εγώ, .. Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση της, η τέταρτη από τις καλόγριες πετάγεται μπροστά, και λέει: - Άγιε Πέτρο, να κάνω πρώτα εγώ γαργάρες, γιατί η αδερφή εδώ σκοπεύει να πλύνει τον κώλο της;

Ο παπάς κι ο ταξιτζής στον Παράδεισο Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος... Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο: - Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ; - Ο Μητσάρας να 'ουμ'. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά. - Έλα, τέκνο μου, λέει ο άγιος Πέτρος. Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών... Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα. - Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς. - Πάρε, τέκνων μου, λέει ο άγιος Πέτρος, αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών. - Μα γιατί, απορεί ο ιερωμένος. Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό; - Κοίταξε τέκνων μου, του λέει ο άγιος Πέτρος. Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους.

Ο παπάς κι ο ταξιτζής στον Παράδεισο Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος... Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο: - Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ; - Ο Μητσάρας να 'ουμ'. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά. - Έλα, τέκνο μου, λέει ο άγιος Πέτρος. Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών... Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα. - Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς. - Πάρε, τέκνων μου, λέει ο άγιος Πέτρος, αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών. - Μα γιατί, απορεί ο ιερωμένος. Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό; - Κοίταξε τέκνων μου, του λέει ο άγιος Πέτρος. Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους.

Ο παπάς κι ο ταξιτζής στον Παράδεισο Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος... Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο: - Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ; - Ο Μητσάρας να 'ουμ'. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά. - Έλα, τέκνο μου, λέει ο άγιος Πέτρος. Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών... Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα. - Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς. - Πάρε, τέκνων μου, λέει ο άγιος Πέτρος, αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών. - Μα γιατί, απορεί ο ιερωμένος. Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό; - Κοίταξε τέκνων μου, του λέει ο άγιος Πέτρος. Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους.

Η αξιολόγηση Τρεις γυναίκες πεθαίνουν και ο Άγιος Πέτρος τις εξετάζει. - Εγώ, λέει η πρώτη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και δεν απάτησα ποτέ τον άνδρα μου. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα χρυσά κλειδιά και πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η δεύτερη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και απάτησα μία φορά τον άνδρα μου με τον κουμπάρο. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα ασημένια κλειδιά, μία μέρα στο Καθαρτήριο και μετά πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η τρίτη, έπινα, κάπνιζα, ξενυχτούσα και έκανα συνέχεια όργια. - Ωραία, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα κλειδιά του δωματίου μου, πήγαινε και έρχομαι σε λιγάκι.

Η αξιολόγηση Τρεις γυναίκες πεθαίνουν και ο Άγιος Πέτρος τις εξετάζει. - Εγώ, λέει η πρώτη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και δεν απάτησα ποτέ τον άνδρα μου. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα χρυσά κλειδιά και πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η δεύτερη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και απάτησα μία φορά τον άνδρα μου με τον κουμπάρο. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα ασημένια κλειδιά, μία μέρα στο Καθαρτήριο και μετά πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η τρίτη, έπινα, κάπνιζα, ξενυχτούσα και έκανα συνέχεια όργια. - Ωραία, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα κλειδιά του δωματίου μου, πήγαινε και έρχομαι σε λιγάκι.

Η αξιολόγηση Τρεις γυναίκες πεθαίνουν και ο Άγιος Πέτρος τις εξετάζει. - Εγώ, λέει η πρώτη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και δεν απάτησα ποτέ τον άνδρα μου. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα χρυσά κλειδιά και πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η δεύτερη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και απάτησα μία φορά τον άνδρα μου με τον κουμπάρο. - Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα ασημένια κλειδιά, μία μέρα στο Καθαρτήριο και μετά πήγαινε στον Παράδεισο. - Εγώ, λέει η τρίτη, έπινα, κάπνιζα, ξενυχτούσα και έκανα συνέχεια όργια. - Ωραία, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα κλειδιά του δωματίου μου, πήγαινε και έρχομαι σε λιγάκι.

Οι μάγκες Η γη έχει γεμίσει μάγκες και ο Θεός στέλνει τον απόστολο Παύλο να φτιάξει την κατάσταση. Χτυπάει το τηλέφωνο και ο Παύλος του λέει: - Θεέ μου δεν πάμε καλά. Η μαγκιά έχει φτάσει στο 50%. Την επόμενη βδομάδα ξαναπαίρνει τηλέφωνο: - Πάμε άσκημα, η μαγκιά έχει φτάσει στο 80%. Την επόμενη εβδομάδα ξαναπαίρνει: - Η μαγκιά έχει φτάσει το 99%. Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια και θα ξανατηλεφωνήσω. Την επόμενη βδομάδα, χτυπάει το τηλέφωνο, ο Θεός το σηκώνει και ακούει: - Έλα Μεγάλε, Παυλάρας εδώ!!!

Οι μάγκες Η γη έχει γεμίσει μάγκες και ο Θεός στέλνει τον απόστολο Παύλο να φτιάξει την κατάσταση. Χτυπάει το τηλέφωνο και ο Παύλος του λέει: - Θεέ μου δεν πάμε καλά. Η μαγκιά έχει φτάσει στο 50%. Την επόμενη βδομάδα ξαναπαίρνει τηλέφωνο: - Πάμε άσκημα, η μαγκιά έχει φτάσει στο 80%. Την επόμενη εβδομάδα ξαναπαίρνει: - Η μαγκιά έχει φτάσει το 99%. Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια και θα ξανατηλεφωνήσω. Την επόμενη βδομάδα, χτυπάει το τηλέφωνο, ο Θεός το σηκώνει και ακούει: - Έλα Μεγάλε, Παυλάρας εδώ!!!

Οι μάγκες Η γη έχει γεμίσει μάγκες και ο Θεός στέλνει τον απόστολο Παύλο να φτιάξει την κατάσταση. Χτυπάει το τηλέφωνο και ο Παύλος του λέει: - Θεέ μου δεν πάμε καλά. Η μαγκιά έχει φτάσει στο 50%. Την επόμενη βδομάδα ξαναπαίρνει τηλέφωνο: - Πάμε άσκημα, η μαγκιά έχει φτάσει στο 80%. Την επόμενη εβδομάδα ξαναπαίρνει: - Η μαγκιά έχει φτάσει το 99%. Θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια και θα ξανατηλεφωνήσω. Την επόμενη βδομάδα, χτυπάει το τηλέφωνο, ο Θεός το σηκώνει και ακούει: - Έλα Μεγάλε, Παυλάρας εδώ!!!

Ελληνικό δημόσιο Κάποιος πεθαίνει και πάει στην κόλαση. Καθώς προχωράει περνάει δίπλα από έναν λάκκο με σκατά που πνίγονται κάποιοι κολασμένοι. - Τι είναι εδώ; ρωτάει. - Είναι η αγγλική κόλαση, απαντάει ο διάβολος που τον συνοδεύει. Παρακάτω βλέπουν άλλον λάκκο με σκατά που έχει τους ανθρώπους με το κεφάλι προς τα κάτω. - Είναι η γερμανική κόλαση, εξηγεί ο διάβολος. Τέλος φτάνουν στην ελληνική, ο διάβολος τον αφήνει και φεύγει. Κοιτάζει εκείνος και βλέπει έναν άδειο λάκκο όπου άλλοι τρώγανε, άλλοι παίζανε τάβλι και άλλοι συζητούσαν. - Καλά τα σκατά που είναι; ρωτάει απορημένος έναν που είναι ξαπλωμένος εκεί κοντά. -Τι περιμένεις ρε φίλε, απαντάει εκείνος. Ελληνικό δημόσιο! Μια έχει να στείλει σκατά, μια δεν έχει.

Ελληνικό δημόσιο Κάποιος πεθαίνει και πάει στην κόλαση. Καθώς προχωράει περνάει δίπλα από έναν λάκκο με σκατά που πνίγονται κάποιοι κολασμένοι. - Τι είναι εδώ; ρωτάει. - Είναι η αγγλική κόλαση, απαντάει ο διάβολος που τον συνοδεύει. Παρακάτω βλέπουν άλλον λάκκο με σκατά που έχει τους ανθρώπους με το κεφάλι προς τα κάτω. - Είναι η γερμανική κόλαση, εξηγεί ο διάβολος. Τέλος φτάνουν στην ελληνική, ο διάβολος τον αφήνει και φεύγει. Κοιτάζει εκείνος και βλέπει έναν άδειο λάκκο όπου άλλοι τρώγανε, άλλοι παίζανε τάβλι και άλλοι συζητούσαν. - Καλά τα σκατά που είναι; ρωτάει απορημένος έναν που είναι ξαπλωμένος εκεί κοντά. -Τι περιμένεις ρε φίλε, απαντάει εκείνος. Ελληνικό δημόσιο! Μια έχει να στείλει σκατά, μια δεν έχει.

Ελληνικό δημόσιο Κάποιος πεθαίνει και πάει στην κόλαση. Καθώς προχωράει περνάει δίπλα από έναν λάκκο με σκατά που πνίγονται κάποιοι κολασμένοι. - Τι είναι εδώ; ρωτάει. - Είναι η αγγλική κόλαση, απαντάει ο διάβολος που τον συνοδεύει. Παρακάτω βλέπουν άλλον λάκκο με σκατά που έχει τους ανθρώπους με το κεφάλι προς τα κάτω. - Είναι η γερμανική κόλαση, εξηγεί ο διάβολος. Τέλος φτάνουν στην ελληνική, ο διάβολος τον αφήνει και φεύγει. Κοιτάζει εκείνος και βλέπει έναν άδειο λάκκο όπου άλλοι τρώγανε, άλλοι παίζανε τάβλι και άλλοι συζητούσαν. - Καλά τα σκατά που είναι; ρωτάει απορημένος έναν που είναι ξαπλωμένος εκεί κοντά. -Τι περιμένεις ρε φίλε, απαντάει εκείνος. Ελληνικό δημόσιο! Μια έχει να στείλει σκατά, μια δεν έχει.

Τα λεφτα της εκκλησιας Κάποτε συναντίθηκαν 3 ιερείς, ένας χριστιανός ορθόδοξος, ένας μουσουλμάνος και ένας καθολικός, όπου συζητούσαν για τον τρόπο που μοιράζουν τα λεφτά της εκκλησίας με τον Θεο. Αρχίζει πρώτος ο καθολικός και λέει: - Εμείς οι καθολικοί, απλώνουμε ένα κόκκινο μακρί χαλί, τραβάμε μια γραμμή κάπου σε αυτό, πέρνουμε το κουτί με τα λεφτά της εκκλησίας και σκορπίζοθμε τα λεφτά σε αυτό. Όσα λεφτα περάσουν την γραμμή είναι του Θεού τα υπόλοιπα δικά μας! Μετά λέει και ο μουσουλμάνος τι κάνουν με τα λεφτά: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα χωράφι, αννοίγουμε μια τρύπα χάμω και ρίχνουμε τα λεφτά απο το κουτί στο χώρο γύρο απο την τρύπα, όσα μπούνε στην τρύπα είναι του Θεού, τα υπόλοιπα δικά μας! Έτσι έρχετε και η σειρά του χριστιανού ιερέα για ν απεί τι κάνουν με τα λεφτά της εκκλησίας: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα αννοιχτό μέρος, παίρνουμε το κουτί με τα λεφτά και τα ρίχνουμε στον αέρα, όσα προλάβει να πιάσει ο Θεός είναι δικά του, τα υπόλοιπα δικά μας!!!!

Τα λεφτα της εκκλησιας Κάποτε συναντίθηκαν 3 ιερείς, ένας χριστιανός ορθόδοξος, ένας μουσουλμάνος και ένας καθολικός, όπου συζητούσαν για τον τρόπο που μοιράζουν τα λεφτά της εκκλησίας με τον Θεο. Αρχίζει πρώτος ο καθολικός και λέει: - Εμείς οι καθολικοί, απλώνουμε ένα κόκκινο μακρί χαλί, τραβάμε μια γραμμή κάπου σε αυτό, πέρνουμε το κουτί με τα λεφτά της εκκλησίας και σκορπίζοθμε τα λεφτά σε αυτό. Όσα λεφτα περάσουν την γραμμή είναι του Θεού τα υπόλοιπα δικά μας! Μετά λέει και ο μουσουλμάνος τι κάνουν με τα λεφτά: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα χωράφι, αννοίγουμε μια τρύπα χάμω και ρίχνουμε τα λεφτά απο το κουτί στο χώρο γύρο απο την τρύπα, όσα μπούνε στην τρύπα είναι του Θεού, τα υπόλοιπα δικά μας! Έτσι έρχετε και η σειρά του χριστιανού ιερέα για ν απεί τι κάνουν με τα λεφτά της εκκλησίας: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα αννοιχτό μέρος, παίρνουμε το κουτί με τα λεφτά και τα ρίχνουμε στον αέρα, όσα προλάβει να πιάσει ο Θεός είναι δικά του, τα υπόλοιπα δικά μας!!!!

Τα λεφτα της εκκλησιας Κάποτε συναντίθηκαν 3 ιερείς, ένας χριστιανός ορθόδοξος, ένας μουσουλμάνος και ένας καθολικός, όπου συζητούσαν για τον τρόπο που μοιράζουν τα λεφτά της εκκλησίας με τον Θεο. Αρχίζει πρώτος ο καθολικός και λέει: - Εμείς οι καθολικοί, απλώνουμε ένα κόκκινο μακρί χαλί, τραβάμε μια γραμμή κάπου σε αυτό, πέρνουμε το κουτί με τα λεφτά της εκκλησίας και σκορπίζοθμε τα λεφτά σε αυτό. Όσα λεφτα περάσουν την γραμμή είναι του Θεού τα υπόλοιπα δικά μας! Μετά λέει και ο μουσουλμάνος τι κάνουν με τα λεφτά: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα χωράφι, αννοίγουμε μια τρύπα χάμω και ρίχνουμε τα λεφτά απο το κουτί στο χώρο γύρο απο την τρύπα, όσα μπούνε στην τρύπα είναι του Θεού, τα υπόλοιπα δικά μας! Έτσι έρχετε και η σειρά του χριστιανού ιερέα για ν απεί τι κάνουν με τα λεφτά της εκκλησίας: - Εμείς πηγαίνουμε σε ένα αννοιχτό μέρος, παίρνουμε το κουτί με τα λεφτά και τα ρίχνουμε στον αέρα, όσα προλάβει να πιάσει ο Θεός είναι δικά του, τα υπόλοιπα δικά μας!!!!

Το ποδήλατο του Δημητράκη !!! Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλια του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε. "Μαμά", είπε ο Δημητράκης "θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου". Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο. "Φυσικά", είπε ο μικρός. Η μαμά του, χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλον τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στο θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο!. Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιο του και άρχισε να γράφει: Γράμμα Πρώτο - Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο. Ο φίλος σου, Δημητράκης Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε. - Γράμμα Δεύτερο - Αγαπητέ Θεούλη Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου Σ' ευχαριστώ, Ο φίλος σου, Δημητράκης Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και ξανάρχισε. Γράμμα Τρίτο- Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Δημητράκης Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το... Τέταρτο Γράμμα - Θεέ. Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ... Ευχαριστώ, Δημητράκης Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του έφερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στην μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος. "Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα". Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. πολύ προσεκτικά και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιο του και πήρε μολύβι και χαρτί. Γράμμα Πέμπτο - Θεέ Έχω στα χέρια μου την μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο. Ξέρεις ποιος...

Το ποδήλατο του Δημητράκη !!! Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλια του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε. "Μαμά", είπε ο Δημητράκης "θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου". Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο. "Φυσικά", είπε ο μικρός. Η μαμά του, χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλον τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στο θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο!. Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιο του και άρχισε να γράφει: Γράμμα Πρώτο - Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο. Ο φίλος σου, Δημητράκης Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε. - Γράμμα Δεύτερο - Αγαπητέ Θεούλη Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου Σ' ευχαριστώ, Ο φίλος σου, Δημητράκης Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και ξανάρχισε. Γράμμα Τρίτο- Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Δημητράκης Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το... Τέταρτο Γράμμα - Θεέ. Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ... Ευχαριστώ, Δημητράκης Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του έφερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στην μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος. "Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα". Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. πολύ προσεκτικά και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιο του και πήρε μολύβι και χαρτί. Γράμμα Πέμπτο - Θεέ Έχω στα χέρια μου την μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο. Ξέρεις ποιος...

Το ποδήλατο του Δημητράκη !!! Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλια του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε. "Μαμά", είπε ο Δημητράκης "θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου". Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο. "Φυσικά", είπε ο μικρός. Η μαμά του, χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλον τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στο θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο!. Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιο του και άρχισε να γράφει: Γράμμα Πρώτο - Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο. Ο φίλος σου, Δημητράκης Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε. - Γράμμα Δεύτερο - Αγαπητέ Θεούλη Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θα ήθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου Σ' ευχαριστώ, Ο φίλος σου, Δημητράκης Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και ξανάρχισε. Γράμμα Τρίτο- Αγαπητέ Θεούλη Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θα ήθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Δημητράκης Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το... Τέταρτο Γράμμα - Θεέ. Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ... Ευχαριστώ, Δημητράκης Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του έφερνε το ποδήλατο... Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στην μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος. "Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα". Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. πολύ προσεκτικά και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιο του και πήρε μολύβι και χαρτί. Γράμμα Πέμπτο - Θεέ Έχω στα χέρια μου την μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο. Ξέρεις ποιος...

nekrokefali i kopela ston kathrefti;;;;;;

nekrokefali i kopela ston kathrefti;;;;;;

nekrokefali i kopela ston kathrefti;;;;;;