vicky86

Σύμφωνα με 2 διαφορετικές έρευνες τα στοιχεία διίστανται. Μία έρευνα καταλήγει ότι το καλοκαίρι είναι καλύτερη περίοδος για σύλληψη, ενώ μια άλλη ισχυρίζεται πως η καλύτερη εποχή είναι ο χειμώνας. Τι ισχύει τελικά; Σύμφωνα με την πρώτη έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο Chronobiology International, ομάδα του Κέντρου Υπογονιμότητας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάρμα με επικεφαλής τον Dr Alfredo De Giorgi, μετά από εξέταση 5.188 ανδρών, κατέληξε πως το καλοκαίρι, που ο καιρός είναι ζεστός και ιδιαίτερα τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, η συνολική κινητικότητα των σπερματοζωαρίων αυξάνεται. Ο αριθμός των ανδρών με συνολική κινητικότητα σπέρματος μεγαλύτερη από 40%, ήταν 65,3% το καλοκαίρι, ενώ μειώθηκε στο 50% το χειμώνα. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε εποχιακές αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών, ανέφεραν οι ερευνητές. Σύμφωνα όμως με άλλη έρευνα που διενεργήθηκε από το Ben-Gurion University σε κέντρο γονιμότητας στο Ισραήλ σε πάνω από 6.000 άνδρες και δημοσιεύτηκε από το Βρετανικό NHS, η ποιότητα του σπέρματος, συγκεκριμένα ο αριθμός των ταχέως κινουμένων σπερματοζωαρίων αυξάνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης. Άρα λοιπόν, σύμφωνα με τις παραπάνω έρευνες, κατά το καλοκαίρι και το φθινόπωρο το σπέρμα τείνει να γίνεται καλύτερο από πλευράς συνολικού αριθμού κινουμένων σπερματοζωαρίων, ενώ το χειμώνα και την άνοιξη πέφτει ο συνολικός αριθμός των κινούμενων σπερματοζωαρίων αλλά αυξάνεται η ποιότητα του σπέρματος. Φυσικά, αυτά είναι στατιστικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα κάθε επαφή που γίνεται όταν η γυναίκα είναι γόνιμη, οποιαδήποτε στιγμή του έτους, είναι πιθανή εγκυμοσύνη! http://www.hometest.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Αρχικά ο οργανισμός «ξυπνάει» τα ωοθυλάκια τα οποία βρίσκονται σε ύπνωση μέσα στην ωοθήκη. Υπενθυμίζουμε πως οι γυναίκες γεννιόμαστε με ένα συγκεκριμένο αριθμό ωαρίων, τα οποία χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια της γόνιμης ζωής μας. Όταν τελειώσει αυτό το απόθεμα ωοθυλακίων, τότε επέρχεται η εμμηνόπαυση. Η πρώτη μορφή των ωοθυλακίων είναι τα Αρχέγονα Ωοθυλάκια. Υπό την επίδραση διεγερτικού σήματος, τα Αρχέγονα Ωοθυλάκια μεγαλώνουν, ωριμάζουν και εξελίσσονται σε Πρωτεύοντα (ή Πρωτογενή) Ωοθυλάκια και έπειτα σε Δευτερεύοντα (ή Δευτερογενή) Ωοθυλάκια. Εφόσον η διαδικασία ολοκληρωθεί με επιτυχία, 1 ή 2 από αυτά τα ωοθυλάκια θα μετατραπούν σε Ώριμα (Κυρίαρχα) Ωοθυλάκια. Εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η έκκριση μεγάλων ποσοτήτων της ορμόνης LH. Η LH είναι η λεγόμενη ορμόνη της ωορρηξίας και είναι αυτή που ανιχνεύουν τα τεστ ωορρηξίας. Χωρίς την έκκριση μεγάλων ποσοτήτων της LH δεν είναι δυνατόν να γίνει ωορρηξία αφού είναι ο μόνος τρόπος για να σπάσει το ωοθυλάκιο και να απελευθερωθεί το ωάριο από μέσα του. 24-48 ώρες μετά την έκκριση της LH, το Ώριμο Ωοθυλάκιο σπάει και απελευθερώνει το ωάριο που θρέφει μέσα του, ώστε αυτό να πάρει το δρόμο του προς τη σάλπιγγα και να πέσει στη μήτρα. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται ωορρηξία. Αν το ωάριο αυτό κατά την κάθοδό του μέσα από τη σάλπιγγα, προλάβει και γονιμοποιηθεί από τα σπερματοζωάρια (Σύλληψη), τότε θα πέσει στη μήτρα, θα προσκολληθεί στα τοιχώματά της (Εμφύτευση) και θα ξεκινήσει η εγκυμοσύνη. Αν το ωάριο πέσει στη μήτρα χωρίς να έχει γονιμοποιηθεί από τα σπερματοζωάρια, τότε θα προσκολληθεί στα τοιχώματα της μήτρας και θα απορροφηθεί από το ενδομήτριο. Ο οργανισμός θα απορρίψει αυτό το ενδομήτριο από τον κόλπο (έμμηνος ρύση) και θα ξεκινήσει ένα νέο κύκλο. Έπειτα, το άδειο πια ωοθυλάκιο μετατρέπεται σε Ωχρό Σωμάτιο. Το Ωχρό Σωμάτιο είναι στην ουσία ένας αδένας ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων οιστρογόνων και προγεστερόνης με σκοπό να προετοιμαστεί το ενδομήτριο για την ενδεχόμενη εμφύτευση. Αν επιτευχθεί εγκυμοσύνη, το Ωχρό Σωμάτιο συνεχίζει τη λειτουργία του για περίπου 5-6 μήνες. Αν δεν επιτευχθεί εγκυμοσύνη, το Ωχρό Σωμάτιο εκφυλίζεται και απορροφάται από την ωοθήκη. Η διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω συνοψίζεται στις εξής φάσεις του κύκλου: α. Ωοθυλακική Φάση Είναι η φάση από την πρώτη μέρα του κύκλου (1 η μέρα περιόδου) μέχρι την ημέρα της ωορρηξίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης ο οργανισμός προετοιμάζει και ωριμάζει τα ωοθυλάκια. Αυτή η φάση κανονικά διαρκεί 14 ημέρες. β. Ωορρηξία Είναι η φάση του κύκλου κατά την οποία το ώριμο πια ωοθυλάκιο σπάει και απελευθερώνει ένα ωάριο. γ. Ωχρινική φάση Είναι η φάση μετά την ωορρηξία και μέχρι την επόμενη περίοδο (εφόσον φυσικά δεν υπάρχει εγκυμοσύνη). Η διάρκεια αυτής της φάσης διαρκεί κανονικά 14 ημέρες. Άρα λοιπόν ο κύκλος της γυναίκας υπό κανονικές συνθήκες διαρκεί 28 ημέρες (14 ημέρες ωοθυλακική φάση + 14 ημέρες ωχρινική φάση). Όταν ο κύκλος δεν είναι διάρκειας 28 ημερών, υπαίτια είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων η ωοθυλακική φάση. Η ωχρινική φάση είναι ως επί το πλείστον η σταθερή φάση του κύκλου. Δηλαδή αν ο κύκλος είναι για παράδειγμα 30 ημέρες, αυτό σημαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, ότι η ωοθυλακική φάση διήρκεσε 16 ημέρες και η ωχρινική φάση διήρκεσε 14 ημέρες (16+14=30). Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η ορμόνη hCG (χοριακή) δεν εμφανίζεται στα ούρα αμέσως μετά τη γονιμοποίηση. Πρέπει να περιμένετε μερικές μέρες ώστε το γονιμοποιημένο ωάριο να ταξιδέψει μέσα από τη σάλπιγγα προς τη μήτρα και να εμφυτευτεί. Από εκείνη τη στιγμή ξεκινάει η παραγωγή της χοριακής η οποία στην αρχή της εγκυμοσύνης σχεδόν διπλασιάζεται κάθε 2 με 3 μέρες. Όταν η χοριακή προσεγγίσει τις 15 μονάδες στα ούρα, τότε θα δείτε μια πολύ αχνή γραμμή αποτελέσματος στα τεστ εγκυμοσύνης HomeTest. Όσο η χοριακή θα αυξάνεται, τόσο η γραμμή αποτελέσματος θα σκουραίνει, μέχρι τις 25 μονάδες όπου οι δύο γραμμές του τεστ (γραμμή ελέγχου και γραμμή αποτελέσματος) θα είναι ίδιες. Όταν η χοριακή αγγίξει τις 25 μονάδες στα ούρα, τότε η εγκυμοσύνη είναι πάνω από 90% σίγουρη. Έτσι, όσο πιο νωρίς κάνετε το τεστ εγκυμοσύνης, τα αποτελέσματα ενδέχεται να οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα. Όλα εξαρτώνται από την ευαισθησία του τεστ, δηλαδή τις μονάδες της χοριακής που το τεστ ξεκινάει να ανιχνεύει, καθώς και από τα επίπεδα της ορμόνης που υπάρχουν στον οργανισμό σας τη στιγμή που κάνετε το τεστ. Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε το άρθρο μας περί των τιμών της χοριακής κατά την εγκυμοσύνη και της ευαισθησίας των τεστ. Ας δούμε δύο σενάρια: Σενάριο 1 Κάνετε το τεστ εγκυμοσύνης 3 μέρες πριν την αναμενόμενη περίοδο και δεν παράγεται καθόλου γραμμή αποτελέσματος. Αυτό το τεστ είναι αρνητικό. Υπάρχει όμως περίπτωση να είστε έγκυος καθώς τα επίπεδα της χοριακής μπορεί να είναι κάτω των 15 μονάδων τη στιγμή της εξέτασης και συνεπώς το τεστ τα αγνοεί και δεν παράγει γραμμή αποτελέσματος. Εφόσον δεν σας έχει έρθει περίοδος μετά από 2-3 μέρες, μπορείτε να επαναλάβετε ένα νέο τεστ. Όσο δεν έρχεται η περίοδος, μπορείτε να συνεχίσετε τα τεστ, ακόμα και αν αυτά δείχνουν αρνητικό αποτέλεσμα, κάθε 2-3 μέρες. Σενάριο 2 Κάνετε το τεστ εγκυμοσύνης 3 μέρες πριν την αναμενόμενη περίοδο και εμφανίζεται μια πολύ αχνή γραμμούλα στην περιοχή αποτελέσματος. Σας κάνει να αναρωτιέστε αν είναι θετικό ή όχι. Κατ’ αρχήν το τεστ είναι θετικό. Αυτό σημαίνει, όπως αναφέρεται πιο πάνω, πως το γονιμοποιημένο ωάριο έχει προσκολληθεί στα τοιχώματα της μήτρας. Είναι όμως πολύ νωρίς ακόμη! Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να είστε συγκρατημένα αισιόδοξη καθώς υπάρχει μεν εγκυμοσύνη, αλλά επίσης υπάρχει περίπτωση η εγκυμοσύνη να σταματήσει στο ξεκίνημά της. Γενικώς η παρουσία της χοριακής δεν είναι τόσο σημαντική όσο η αύξησή της. Γι’ αυτό θα πρέπει να επαναλάβετε ένα νέο τεστ εγκυμοσύνης μετά από 2-3 ημέρες και να το συγκρίνετε με το αρχικό. Στο δεύτερο τεστ η γραμμή αποτελέσματος θα πρέπει να είναι πιο έντονη, πράγμα που θα δείχνει πως η χοριακή αυξάνεται και άρα όλα βαίνουν καλώς με την εγκυμοσύνη. Η συμβουλή της HomeTest είναι να κάνετε υπομονή και να περιμένετε την ημέρα της αναμενόμενης περιόδου για να κάνετε τεστ εγκυμοσύνης. Αξίζει να περιμένετε μερικές μέρες και να μη βιαστείτε. Θα έχετε πιο αξιόπιστα αποτελέσματα εκείνη τη μέρα. Αν δεν έχετε σταθερό κύκλο και δεν ξέρετε πότε ακριβώς περιμένετε περίοδο, τότε μπορείτε να ξεκινήσετε τα τεστ 15 ημέρες μετά την επαφή που πιστεύετε πως έγινε η σύλληψη. Επίσης, έχετε υπ’ όψιν σας ότι είναι φυσιολογικό τις πρώτες μέρες της καθυστέρησης τα τεστ εγκυμοσύνης να είναι παρόμοια μεταξύ τους, δηλαδή οι γραμμές αποτελέσματος να μοιάζουν. Αυτό γίνεται διότι στις αρχές της εγκυμοσύνης η χοριακή αυξάνεται με ιδιαίτερα αργούς ρυθμούς. Από την 5 η εβδομάδα της εγκυμοσύνης όμως, η χοριακή σχεδόν διπλασιάζεται κάθε μέρα! Τέλος, πριν τη χρήση, καλό είναι να διαβάσετε τις οδηγίες χρήσης, ακόμα και αν πιστεύετε πως δεν χρειάζεται! Υπάρχουν πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες! Καλή επιτυχία! Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η υπογονιμότητα προσβάλει περίπου το 10-15% των ζευγαριών στην αναπαραγωγική ηλικία και παραμένει ένα σημαντικό ιατρικό πρόβλημα. Αν και η κοινή αίσθηση είναι ότι η υπογονιμότητα οφείλεται στις γυναίκες, εντούτοις, η ανδρική υπογονιμότητα υπολογίζεται στο 40-50% των συνολικών περιπτώσεων, ενώ στο 20% των υπογόνιμων ζευγαριών, ο αποκλειστικός υπαίτιος είναι η ανδρική υπογονιμότητα. Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια όλο και πιο οργανωμένη διερεύνηση των αιτιών της ανδρικής υπογονιμότητας. Η διαταραχή στην ανδρική γονιμότητα οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως ιατρικούς (γενετικοί, ιογενείς, ανοσολογικοί, ορμονικοί, κ.α.), ψυχολογικούς, περιβαλλοντικούς κ.α., ενώ το 90% των περιπτώσεων σχετίζονται με τησπερματογένεση και την αδυναμία των ανδρών να παράγουν ικανοποιητικό αριθμό υγιούς και καλής ποιότητας σπέρματος. Ως γόνιμο ορίζεται το σπέρμα του οποίου ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι μεγαλύτερος ή ίσος από 20 εκ./ml με τις υπόλοιπες παραμέτρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένα τέτοιο σπέρμα έχει 93% πιθανότητες επιτυχούς γονιμοποίησης. Αντίθετα, ως υπογόνιμο ορίζεται το σπέρμα του οποίου ο αριθμός των σπερματοζωαρίων είναι μεν 20εκ./ml αλλά οι υπόλοιποι παράγοντες δεν κινούνται σε φυσιολογικά επίπεδα. Είναι προφανές, ότι η ανδρική ικανότητα για γονιμοποίηση μειώνεται με την πάροδο των ετών. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η ποιότητα του σπέρματος μπορεί να αλλάξει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής ενός άντρα και οφείλεται κατά κύριο λόγο σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, διατροφικούς παράγοντες και τρόπο ζωής. Για παράδειγμα, η ποιότητα και ποσότητα του σπέρματος επηρεάζεται αρνητικά από το κάπνισμα, το άγχος, το στρες, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, κ.α. Δηλαδή, η ικανότητα γονιμοποίησης του σπέρματος ενός ατόμου που την προηγούμενη ημέρα κατανάλωσε πολύ αλκοόλ, μειώνεται σημαντικά τις επόμενες ημέρες, και σταδιακά επανέρχεται στα πρότερα επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι οι άνδρες θα πρέπει να ελέγχουν την ποιότητα και την ποσότητα του σπέρματός τους πολύ πιο συχνά και να μην επαναπαύονται σε κάποιο παλιό σπερμοδιάγραμμα που τυχόν έχει γίνει πριν κάποια χρόνια. Με το τεστ της ανδρικής γονιμότητας που προσφέρει η HomeTest.gr μπορεί κάθε άνδρας, στη διακριτικότητα του σπιτιού του να ελέγξει την ποιότητα του σπέρματός του, γρήγορα, απλά και αξιόπιστα. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Μια καινούρια έρευνα που δημοσιοποιήθηκε στο Jama Internal Medicine λέει ότι υπάρχει ένα κρυμμένο όφελος πίσω από τη ναυτία, ειδικά από αυτή που συνοδεύεται από εμετό. Οι επιστήμονες βρήκαν ότι η ναυτία και ο εμετός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέονται με χαμηλό κίνδυνο αποβολής, επιβεβαιώνοντας το λαϊκό μύθο ότι η πρωινή ναυτία είναι σημάδι ότι το έμβρυο αναπτύσσεται σωστά. Συγκεκριμένα έγινε ένα πείραμα σε 800 εγκύους και παρακολουθήθηκε η εγκυμοσύνη τους μαζί με τα συμπτώματα, από τη 2 η μέχρι και την 8 η εβδομάδα καθημερινά και από την 9 η ως την 36 η μηνιαία. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής: 185 εγκυμοσύνες κατέληξαν σε αποβολή, ενώ οι υπόλοιπες ήταν τελειόμηνες και επιτυχημένες. Σύμφωνα με το πείραμα, το 50% των γυναικών που είχαν μόνο ναυτίες μέχρι την 8 η εβδομάδα είχε προοπτική για καλή έκβαση της εγκυμοσύνης και όχι για αποβολή, ενώ το 75% των γυναικών που είχαν ναυτίες μαζί με εμετούς μέχρι την 8 η εβδομάδα είχε προοπτική για καλή έκβαση της εγκυμοσύνης και όχι για αποβολή. Εν ολίγοις, το συμπέρασμα είναι ότι όταν οι έγκυες γυναίκες υποφέρουν από ναυτίες και εμετούς, δεν πρέπει να ανησυχούν αλλά να χαίρονται, όσο άσχημα κι αν αισθάνονται όταν αυτά συμβαίνουν! www.hometest.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Οι πρωινές ναυτίες και οι εμετοί μπορεί να αποτελούν καλό πράγμα για τις εγκύους, κυρίως για όσες έχουν ιστορικό αποβολών, επειδή αυτά τα, κατά τα άλλα, δυσάρεστα συμπτώματα μπορεί να αποτελούν θετική ένδειξη πως την επόμενη φορά όλα θα πάνε καλά και δεν θα αποβάλουν ξανά, διαπίστωσε μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Στέφανι Χινκλ του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Internal Medicine», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 800 εγκύους γυναίκες με μέση ηλικία 29 ετών, οι οποίες είχαν μία ή δύο αποβολές στο παρελθόν. Από αυτές, μία στις τέσσερις (24%) είχε ξανά αποβολή. Διαπιστώθηκε ότι η ύπαρξη ναυτίας και εμετών σχετίζεται με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο κατά 50% έως 75% για μια νέα αποβολή. «Τα ευρήματα πρέπει να καθησυχάσουν τις γυναίκες που βιώνουν τέτοια συμπτώματα», δήλωσε η κ. Χινκλ. Σε μια τυπική κύηση 40 εβδομάδων, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο αποβολής μέσα στο πρώτο τρίμηνο. Περισσότερο αυξάνει ο κίνδυνος για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας και για όσες έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας (διαβήτη, ερυθηματώδη λύκο, διαταραχές θυρεοειδούς κ.ά.). Σύμφωνα με τους επιστήμονες, περίπου οκτώ στις δέκα γυναίκες (ποσοστό 80%) έχουν ναυτίες ή εμετούς ή και τα δύο. Το ποσοστό αυξάνεται σταδιακά όσο προχωρά η κύηση. Έτσι, τη δεύτερη εβδομάδα το 18% των εγκύων ανέφεραν ναυτία χωρίς εμετούς, ενώ το 4% και τα δύο. Την όγδοη εβδομάδα το 57% είχαν ναυτία, ενώ το 27% και τα δύο. Την 12 εβδομάδα το 86% είχαν ναυτία, ενώ το 35% ναυτία και εμετό. Οι νεότερες γυναίκες ήταν 25% πιθανότερο να βιώσουν ναυτίες και εμετούς, σε σχέση με τις μεγαλύτερης ηλικίας εγκύους. Οι ερευνητές δεν παρέχουν κάποια σίγουρη εξήγηση γιατί οι γυναίκες νιώθουν τέτοια συμπτώματα και γιατί, όταν αυτό συμβαίνει, είναι πιθανότερο να έχουν επιτυχή τοκετό μετά από προηγούμενη αποβολή. Μια πιθανότητα είναι ότι το σώμα των εγκύων «προειδοποιεί» τις εγκύους να αλλάξουν τη διατροφή τους, να μην πίνουν αλκοόλ και να μην καπνίζουν. Μια άλλη πιθανή εξήγηση ότι οι αυξημένες ορμόνες της εγκυμοσύνης πυροδοτούν τέτοια συμπτώματα, πράγμα που πιθανώς εξηγεί γιατί οι ναυτίες είναι περισσότερες σε κύηση διδύμων. Πάντως οι επιστήμονες διευκρίνισαν ότι οι ναυτίες δεν αποτελούν ένα είδος προστασίας της εγκύου από αποβολή και ότι αν τα συμπτώματα είναι καθημερινά και έντονα, τότε θα πρέπει να πρέπει να κάνει κάποια θεραπεία για να μειωθεί ο κίνδυνος επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη, λόγω έλλειψης βάρους (πάνω από 10%) και ανεπάρκειας βιταμινών και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Επίσης τόνισαν ότι πολλές γυναίκες δεν έχουν κανένα δυσάρεστο σύμπτωμα και γεννάνε χωρίς κανένα πρόβλημα υγιή μωρά, ενώ αντίθετα υπάρχουν γυναίκες με ναυτίες και εμετούς και παρ’ όλα αυτά μπορεί να χάσουν το μωρό. Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ξεκίνησε και φέτος ο εμβολιασμός με το καινούργιο εμβόλιο κατά της γρίπης, για την εμβολιαστική περίοδο 2016-2017. Το φετινό εμβόλιο περιέχει μέσα 3 διαφορετικούς ιούς από τους οποίους προστατεύει και το παιδί. Η γρίπη είναι μια αρρώστια που μπορεί να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα λόγω μετάδοσης από παιδί σε παιδί ή από ενήλικα σε παιδί, όταν το παιδί έρθει σε επαφή με το άτομο που νοσεί. Αυτό γίνεται πολύ εύκολα σε χώρους όπου συνυπάρχουν πολλά άτομα όπως στα σχολεία και τους παιδικούς σταθμούς, σε παιδότοπους, πάρτι, θεάματα κλπ. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος να κολλήσει ένα παιδί τη γρίπη είναι κατά τους χειμερινούς μήνες, δηλαδή από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο. Για αυτό και το εμβόλιο πρέπει να γίνεται εγκαίρως, δεδομένου ότι θέλει και 15-20 μέρες για να “πιάσει» όπως λέμε. Πώς λειτουργεί το εμβόλιο; Όταν στο παιδί θα χορηγηθεί το εμβόλιο τότε το αμυντικό σύστημά του θα παράξει την δική του προστασία έναντι της ασθένειας ώστε αν τύχει να έρθει σε επαφή με τον πραγματικό ιό τότε να μην αρρωστήσει. Εννοείται ότι το ίδιο το εμβόλιο δεν μπορεί να προκαλέσει γρίπη. Τι πρέπει να ξέρεις για το εμβόλιο της γρίπης; - Το εμβόλιο δεν προστατεύει από τα κοινά κρυολογήματα. - Το εμβόλιο της γρίπης μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα στάδια της εγκυμοσύνης, αν ο γιατρός το κρίνει απαραίτητο. - Επίσης μπορεί να χορηγηθεί στη μητέρα κατά την διάρκεια του θηλασμού. Δοσολογία - Παιδιά ηλικίας από 6 μηνών έως 36 μηνών θα κάνουν 1 δόση των 0.25ml. - Παιδιά ηλικίας από 36 μηνών και πάνω θα κάνουν 1 δόση των 0,5ml. - Εάν το παιδί δεν έχει εμβολιαστεί πότε για την γρίπη τότε θα κάνει και μια δεύτερη δόση μετά την πάροδο τουλάχιστον 30 ημερών από την πρώτη δόση. Σε ποια παιδιά δεν πρέπει να γίνεται το εμβόλιο της γρίπης; - Σε παιδιά που έχουν αλλεργία στο αυγό. - Σε παιδιά που έχουν αλλεργία σε κάποιο από τα συστατικά του εμβολίου - Σε παιδιά που έχουν πυρετό, θα αναβληθεί ο εμβολιασμός μέχρι να γίνουν καλά. - Σε παιδιά που λόγω κάποιου προβλήματος υγείας ο παιδίατρός τους δεν συστήνει τον εμβολιασμό ή τον αναβάλει προσωρινά. Δρ. Σπύρος Μαζάνης Πηγή: tlife.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα τεχνητά (γενετικά τροποποιημένα) ένζυμα που χρησιμοποιούνται συχνά σε απορρυπαντικά, προϊόντα καθαρισμού, τρόφιμα, καλλυντικά, φάρμακα και άλλα χημικά προϊόντα της καθημερινότητας, είναι δυνητικά αλλεργιογόνα, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Γι’ αυτό θα πρέπει να υφίστανται ελέγχους, όπως άλλα εν δυνάμει επικίνδυνα χημικά. Τα εν λόγω ένζυμα χρησιμοποιούνται ευρέως πλέον για μια ποικιλία λόγων, π.χ. για να βοηθούν στη διάσπαση των δύσκολων λεκέδων, για να προσδίδουν αρώματα και γεύσεις, για να δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό ενός προϊόντος ως «φυσικού» κ.ά. Όμως οι Γερμανοί και οι Βρετανοί ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Λιγκία Μπούντνικ της μονάδας τοξικολογίας και ανοσολογίας του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Αμβούργου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επαγγελματικής και περιβαλλοντικής ιατρικής «Occupational and Environmental Medicine», προειδοποιούν ότι η γενετική τροποποίηση αυτών των ενζύμων μπορεί να αλλάξει τις ιδιότητές τους και να τις καταστήσει αλλεργιογόνες. Για να διαπιστώσουν κατά πόσο μπορεί να συμβεί αυτό, οι ερευνητές πήραν δείγματα αίματος από 813 εργαζόμενους σε βιομηχανίες τροφίμων, ποτών, χημικών, απορρυπαντικών και φαρμάκων, όπου γίνεται χρήση τέτοιων τεχνητά δημιουργημένων ενζύμων. Οι συμμετέχοντες είχαν εργασθεί επί τρεις μήνες έως δέκα χρόνια σε αυτές τις εταιρείες και είχαν κατά μέσο όρο εκτεθεί σε δύο έως τέσσερα γενετικά τροποποιημένα ένζυμα. Οι επιστήμονες αναζήτησαν κατά πόσο στον οργανισμό των εργαζομένων είχαν εμφανιστεί αντισώματα γι’ αυτά τα τεχνητά ένζυμα, πράγμα που σημαίνει ότι το σώμα τα εξέλαβε ως δυνητικό κίνδυνο. Επειδή διαθέσιμα τεστ υπάρχουν μόνο για τα φυσικά ένζυμα και όχι για τα γενετικά τροποποιημένα, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα δικό τους διαγνωστικό τεστ. Εμβόλιο γρίπης 2016-17: Ποια παιδιά πρέπει να το κάνουν; Η ανάλυση των αιματολογικών δειγμάτων έδειξε ότι σχεδόν ένας στους τέσσερις εργαζόμενους (το 23%) είχε ειδικά αντισώματα γι’ αυτά τα τεχνητά ένζυμα. Πάνω από το ένα τρίτο (36%) είχαν αλλεργικά συμπτώματα ρινίτιδας ή άσθματος, που σχετίζονταν με τη δουλειά τους. Μετά από αυτό, οι ερευνητές συνιστούν να καταστεί υποχρεωτικός ο έλεγχος των νέων προϊόντων που περιέχουν τέτοια ένζυμα, για να διαπιστώνεται πόσο αλλεργιογόνα είναι. Την πιο έντονη ευαισθητοποίηση του ανθρώπινου οργανισμού φαίνεται πως προκαλεί η άλφα αμυλάση (εμφανίστηκαν αντισώματα γι’ αυτήν στο 44% των συμμετεχόντων), ενώ ακολουθούν το stainzyme (41%) και η παγκρεατίνη (35%). Τα τρία αυτά γενετικά τροποποιημένα ένζυμα περιέχονται κυρίως σε απορρυπαντικά ρούχων και πιάτων, καθώς και σε άλλα προϊόντα καθαρισμού. Για να αναπτυχθεί η αλλεργία, πρέπει να προηγηθεί η ευαισθητοποίηση σε ένα αλλεργιογόνο ερέθισμα. Ευαισθητοποίηση είναι η διαδικασία κατά την οποία η άμυνα του σώματος, όταν έλθει σε επαφή με ένα αλλεργιογόνο, δίνει το σήμα σε ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος να παράγουν αντισώματα για να το καταπολεμήσουν. Η ευαισθητοποίηση μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε στη ζωή ενός ανθρώπου, τόσο κατά την παιδική ηλικία όσο και μετά την ενηλικίωση. Την επόμενη φορά μετά την ευαισθητοποίηση, όταν ο οργανισμός θα έλθει ξανά σε επαφή με την αλλεργιογόνο ουσία, τότε θα εκδηλωθεί η αλλεργία. Οι ερευνητές επίσης επεσήμαναν ότι επειδή οι εταιρείες θεωρούν εμπορικό μυστικό τη φόρμουλα αρκετών ενζύμων, η μελέτη τους συνάντησε εμπόδια. Σε κάθε περίπτωση, τόνισαν την ανάγκη να γίνουν περαιτέρω έρευνες πάνω στο ζήτημα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Σε πρόσφατο συνέδριο γονιμότητας στο Ελσίνκι, ο καθηγητής ανδρολογίας του πανεπιστημίου του Sheffield Allan Pacey εξηγούσε ότι “δεν υπάρχει κανένας λόγος για τη γυναίκα να κρατήσει τα πόδια της στον αέρα ή να βάλει ένα μαξιλάρι κάτω από τη λεκάνη ή άλλες τέτοιες επινοήσεις”. Το να μείνει ξαπλωμένη η γυναίκα μετά την επαφή ίσως να βοηθάει αλλά όχι περισσότερο από 5 λεπτά. “ Συνήθως αυτός είναι ο χρόνος που ούτως ή άλλως τα ζευγάρια ηρεμούν μετά το σεξ για να κάνουν μια αγκαλιά και να πάρουν μια ανάσα” εξηγούσε ο καθηγητής. “Μελέτες έχουν δείξει ότι μερικές φορές δεν χρειάζεται περισσότερο από 10 λεπτά για να φτάσουν τα σπερματοζωάρια στις σάλπιγγες. Έτσι, μέχρι να ηρεμήσετε και να πάρετε μια ανάσα, τα σπερματοζωάρια έχουν ήδη φτάσει εκεί”. www.hometest.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Μια νέα έρευνα ρίχνει φως σχετικά με τα οφέλη και τους κινδύνους που θα μπορούσαν να έχουν τα αντικαταθλιπτικά για τις εγκυμονούσες γυναίκες. Σύμφωνα με ερευνητές από την Σχολή Δημόσιας Υγείας Mailman του πανεπιστημίου Columbia και από το Ψυχιατρικού Ινστιτούτου της Νέας Υόρκης, η θεραπεία της ψυχικής διαταραχής που εμφανίζεται στις μέλλουσες μητέρες με κοινώς χρησιμοποιούμενα αντικαταθλιπτικά σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων επιπλοκών στην εγκυμοσύνη, συμπεριλαμβανομένου του πρόωρου τοκετού και της γέννησης με καισαρική τομή. Επίσης, οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, ή SSRIs, οδήγησαν σε αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων και στο νεογνό. Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ σε συνεργασία με συναδέλφους τους από την Φινλανδία μελέτησαν 845.345 γεννήσεις που έγιναν από το 1996 έως το 2010. Τα SSRI είναι η κατηγορία των αντικαταθλιπτικών που χρησιμοποιείται πιο συχνά για τη θεραπεία της κατάθλιψης και του άγχους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με το 4-10% των εγκύων γυναικών να τα παίρνει (μέσω συνταγής βεβαίως) στη Φινλανδία και στις ΗΠΑ. Συνολικά 12.817 γυναίκες στην μελέτη λάμβαναν αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου κύησης ή 30 ημέρες πριν από την έναρξη αυτής, και 9.322 προμηθεύτηκαν αυτά τα φάρμακα δύο ή περισσότερες φορές. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού ήταν 16% χαμηλότερος και ο κίνδυνος πολύ πρόωρου τοκετού σχεδόν 50% χαμηλότερο στις γυναίκες που χρησιμοποιούσαν τα αντικαταθλιπτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε σύγκριση με μητέρες που επίσης είχαν διαγνωστεί με ψυχική διαταραχή, αλλά δεν λάμβαναν τα φάρμακα. Ο πρόωρος τοκετός είναι η πιο σημαντική αιτία νεογνικού και βρεφικού θανάτου και σχετίζεται με μακροπρόθεσμες νευρολογικές αναπηρίες στα βρέφη που επιζούν. Γραφείο και αυχενικό σύνδρομο: Αίτια και αντιμετώπιση Η μητρική ψυχική διαταραχή, χωρίς τη χρήση φαρμάκων, συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καισαρικής τομής (κατά 26,5%) σε σύγκριση με εκείνες τις μητέρες που ούτε είχαν διαγνωστεί, αλλά ούτε έπαιρναν αντικαταθλιπτικά (17%). Παρατηρήθηκε, επίσης, ένας ελαφρώς μεγαλύτερος κίνδυνος αιμορραγίας κατά τη διάρκεια ή μετά την γέννηση (3,5%) για τις γυναίκες που είχαν διαγνωστεί, αλλά δεν λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή σε σύγκριση με εκείνες που ούτε είχαν διαγνωστεί, αλλά ούτε έπαιρναν αντικαταθλιπτικά (3%). Τέλος, η λήψη αντικαταθλιπτικών SSRI σχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο όλων των προβλημάτων των νεογνών, συμπεριλαμβανομένων των επιπλοκών στο αναπνευστικό, τα οποία οδήγησαν σε μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και αυξημένη νεογνική φροντίδα. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις διαφορετικές διαπιστώσεις, η απόφαση για το αν οι γιατροί θα συνταγογραφούν αυτά τα φάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να αντιστοιχίζεται και να εξαρτάται με το ιατρικό και ψυχιατρικό ιστορικό της μητέρας, υποστηρίζουν συμπερασματικά οι συγγραφείς της μελέτης. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση American Journal of Psychiatry. iatropedia.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Τα εντομοαπωθητικά είναι πολύ χρήσιμα τόσο στους ενήλικες αλλά πολύ περισσότερο στα παιδιά. Τα κουνούπια δεν είναι μόνο ενοχλητικά με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην αφήνουν ένα παιδί να κοιμηθεί. Δυστυχώς κάποιες φορές μπορεί επίσης να μεταφέρουν ιούς οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν ασθένειες στο παιδί, όπως τον ιό του Νείλου. Πρόσφατα αναφέρθηκαν αρκετά κρούσματα στην Ελλάδα από τον ιό του Νείλου. Γι αυτό αν το παιδί θα παίξει ή θα κινηθεί σε χώρους που υπάρχουν κουνούπια καλό είναι να το προστατεύσουμε με ένα εντομοαπωθητικό. Τα κουνούπια δεν κυκλοφορούν μόνο τη νύκτα αλλά και την ημέρα άσχετα αν δεν τα βλέπουμε ή δεν τα ακούμε, γι αυτό καλό είναι να χρησιμοποιείτε εντομοαπωθητικά συνεχώς. Γιατί τα κουνούπια τσιμπούν τα παιδιά, ενήλικες; Τα κουνούπια τσιμπούν τους ανθρώπους (Παιδί, ενήλικα) γιατί χρειάζονται μια πρωτεΐνη την οποία βρίσκουν στο ανθρώπινο αίμα. Η ουσία αυτή χρησιμοποιείται για να φτιάξουν τα αυγά τους. Τα κουνούπια ελκύονται από τη μυρωδιά του δέρματος (Γι αυτό μερικά παιδιά ελκύουν πολύ περισσότερο τα κουνούπια) και από το διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται στον αέρα που εκπνέει ένα παιδί. Πώς δρα ένα εντομοαπωθητικό; Τα εντομοαπωθητικά δεν σκοτώνουν τα κουνούπια. Απλά τα απωθούν. Γι αυτό θα δείτε ή θα ακούσετε κουνούπια να κυκλοφορούν γύρω από το παιδί με το εντομοαπωθητικό. Ποίο εντομοαπωθητικό είναι κατάλληλο για το παιδί; Τα εντομοαπωθητικά που κυκλοφορούν στην αγορά χωρίζονται σε δυο ουσιαστικές κατηγορίες: A. Τα εντομοαπωθητικά που περιέχουν μια τοξική ουσία που λέγεται N,N-diethyl-m-toluamide και συνήθως γράφεται σαν «DEET». B. Εντομοαπωθητικά που περιέχουν αιθέρια έλαια. Α. Εντομοαπωθητικά που περιέχουν «DEET» Όλοι γνωρίζουμε ότι η N,N-diethyl-m-toluamide (DEET) είναι μια τοξική ουσία. Καμία μελέτη δεν υπάρχει στην βιβλιογραφία για το ποια συγκέντρωση DEET είναι ασφαλής για τα παιδιά. Η Επιτροπή περιβαλλοντικής υγείας της ΑΑΡ έχει πρόσφατα ανακοινώσει ότι η χρήση εντομοαπωθητικών με DEET στα παιδιά με συγκέντρωση 10% εμφανίζονται να είναι τόσο ασφαλείς όσο τα προϊόντα με μια συγκέντρωση 30% όταν χρησιμοποιείται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις στις ετικέτες προϊόντων. Η αποτελεσματικότητα των εντομοαπωθητικών εξαρτάται από την περιεκτικότητα του προϊόντος στο φάρμακο. Φαίνεται πιο κάτω. • Συγκέντρωση 23.8% DEET στο εντομοαπωθητικό παρέχει προστασία για 5 ώρες. • Συγκέντρωση 20% DEET στο εντομοαπωθητικό παρέχει προστασία για 4 ώρες. • Συγκέντρωση 6.65% DEET στο εντομοαπωθητικό παρέχει προστασία για 2 ώρες. • Συγκέντρωση 4.75% DEET στο εντομοαπωθητικό παρέχει προστασία για 1.5 ώρες. Πώς να προστατεύσω το μωρό μου από τα κουνούπια; Από ποία ηλικία μπορούν να χρησιμοποιηθούν εντομοαπωθητικά στα παιδιά; Εντομοαπωθητικά με χαμηλές συγκεντρώσεις DEET μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την ηλικία 2 μηνών και άνω. Β. Εντομοαπωθητικά που περιέχουν αιθέρια έλαια. Τα εντομοαπωθητικά αυτά δεν περιέχουν συνθέσεις αιθέριων ελαίων. Είναι από πολύ παλιά γνωστό ότι τα αιθέρια έλαια απωθούν τα κουνούπια. Το γεγονός ότι εξατμίζονται πολύ γρήγορα σημαίνει πως η δράση τους είναι μόνο για λίγο χρονικό διάστημα. Πρόσφατα όμως δημιουργήθηκαν εντομοαπωθητικά από φυσικά αιθέρια έλαια, τα οποία απελευθερώνονται σταδιακά με αποτέλεσμα να έχουν δράση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι ακόλουθες οδηγίες – συμβουλές είναι χρήσιμο να δοθούν στους γονείς από το παιδίατρο σε περίπτωση που οι γονείς επιλέξουν εντομοαπωθητικά που περιέχουν DEET. • Κατά τη χρησιμοποίηση της απωθητικής ουσίας σε ένα παιδί, εφαρμόστε την πρώτα στα χέρια σας και μετά στο παιδί σας. Αποφύγετε τα μάτια και το στόμα των παιδιών. • Γονείς, μην εφαρμόζετε εντομοαπωθητικά στα χέρια των παιδιών. Τα παιδιά έχουν τη τάση να βάζουν τα χέρια στο στόμα. • Γονείς, μην επιτρέπετε στα μικρά παιδιά να βάζουν μόνα τους εντομοαπωθητικά. • Γονείς, μην εφαρμόζετε εντομοαπωθητικά στο δέρμα κάτω από τα ρούχα του παιδιού. • Να φυλάτε τα εντομοαπωθητικά σε χώρους που δεν είναι προσβάσιμος στα παιδιά. Εντομοαπωθητικά που περιέχουν αιθέρια έλαια – Χαρακτηριστικά 1. Μεγάλη διάρκεια δράσης. 24ώρη δράση που διαρκεί μέχρι και δεκαπέντε μέρες. 2. Τα εντομοαπωθητικά που περιέχουν αιθέρια έλαια μπορούν να χρησιμοποιηθούν από έγκυες, βρέφη (Καροτσάκια, κρεβατάκια), άτομα με δερματικές αλλεργίες. Αδάμος Χατζηπαναγής, Παιδίατρος Πηγή: http://www.paidiatros.com/ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ο τακτικός έλεγχος της εξέλιξης μιας εγκυμοσύνης είναι πια αυτονόητος, καθώς εξασφαλίζει ότι τυχόν προβλήματα υγείας, τόσο για τη μέλλουσα μητέρα όσο και για το έμβρυο, μπορούν να εντοπιστούν έγκαιρα και να αντιμετωπιστούν. Ποιες είναι, όμως, αυτές οι εξετάσεις, πότε γίνονται και τι ελέγχουν; O προγεννητικός έλεγχος περιλαμβάνει μια σειρά εξετάσεων που προσφέρονται στους μέλλοντες γονείς με βασικό στόχο τη γέννηση υγιών μωρών και τη διασφάλιση της υγείας των γυναικών που κυοφορούν. Ανιχνεύοντας μια σειρά προβλημάτων, ο προγεννητικός έλεγχος αποσκοπεί στη μείωση των παθολογικών καταστάσεων και των επιπλοκών που μπορούν να εμφανιστούν πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Βασικό κομμάτι του προγεννητικού ελέγχου αποτελούν τα υπερηχογραφήματα, που γίνονται από τη στιγμή της σύλληψης, αλλά και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τα υπερηχογραφήματα αυτά παρέχουν πλήθος πληροφοριών σχετικά με την υγεία των εμβρύων, την κατάσταση της μητέρας που κυοφορεί, αλλά και την ασφαλή έκβαση της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Τα υπερηχογραφήματα γίνονται συνήθως από την κοιλιά της μητέρας και, πιο σπάνια, διακολπικά. Συνήθως δεν απαιτούν συγκεκριμένες συνθήκες προετοιμασίας, ούτε και είναι χρονοβόρες εξετάσεις. Είναι σημαντικό, όμως, κάθε υπερηχογράφημα να διενεργείται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή της εγκυμοσύνης κάθε φορά, έτσι ώστε να μας εξασφαλίζει το μέγιστο όγκο πληροφοριών ανάλογα με τις εμβρυϊκές συνθήκες που υπάρχουν σε κάθε εβδομάδα της κύησης. Τα απαραίτητα υπερηχογραφήματα Τα υπερηχογραφήματα που γίνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι: Υπερηχογράφημα αρχόμενης κύησης (πρώτες εβδομάδες μετά τη σύλληψη): Είναι το πρώτο υπερηχογράφημα που γίνεται για να επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη και να αποκλειστεί η εξωμήτριος κύηση. Yπερηχογράφημα αυχενικής διαφάνειας (11η-14η εβδομάδα): Γίνεται στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και μελετά την παρουσία υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου. Η αυχενική διαφάνεια είναι η παρουσία (συγκέντρωση) υποδόριου υγρού πίσω από τον αυχένα του εμβρύου κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου της εγκυμοσύνης. Η ποσότητα του υγρού που υπάρχει σε αυτό το σημείο ποικίλλει μεταξύ των εμβρύων και η αυξημένη ποσότητά του σε συνδυασμό με κάποια άλλα υπερηχογραφικά ευρήματα αποτελεί σημαντικό δείκτη για αύξηση της πιθανότητας το έμβρυο να παρουσιάζει κάποια χρωμοσωματική ανωμαλία. Η αυξημένη ποσότητα αυτού του υγρού δε σημαίνει απαραίτητα ότι το έμβρυο δεν είναι υγιές, είναι όμως σημαντική ένδειξη για περαιτέρω έλεγχο, έτσι ώστε να διασφαλιστεί μια ομαλή και υγιής εγκυμοσύνη. Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου ή αναλυτικό υπερηχογράφημα (20ή-24η εβδομάδα): Σε αυτή την ηλικία της εγκυμοσύνης είναι δυνατή η λεπτομερής μελέτη της ανατομίας του εμβρύου. Επίσης το αναλυτικό υπερηχογράφημα εκτιμά το μέγεθος της πιθανότητας και όχι τη βεβαιότητα να έχει το έμβρυο κάποια χρωμοσωματική ανωμαλία. Παρότι αυτό το υπερηχογράφημα παρέχει σπουδαίες πληροφορίες για το έμβρυο, δεν μπορεί να αποκλείσει όλες τις παθολογικές καταστάσεις. Σε αυτό το υπερηχογράφημα γίνεται: Τι να κάνετε αν δαγκώσει το παιδί σας σκύλος ή γάτα. • η επιβεβαίωση ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται φυσιολογικά, • ο προσδιορισμός των πιθανοτήτων για την τρισωμία 21 (σύνδρομο Down), • η διάγνωση συγγενών ή ανατομικών ανωμαλιών που είναι ανιχνεύσιμες σε αυτή την ηλικία της εγκυμοσύνης, • η διάγνωση διαφόρων καταστάσεων ή νόσων του εμβρύου, αρκετές από τις οποίες είναι ιάσιμες είτε ενδομητρίως είτε και μετά τη γέννηση, • η πρόβλεψη της πιθανότητας για πρόωρο τοκετό πριν από τις 33 εβδομάδες της κύησης, • η πρόβλεψη της πιθανότητας που έχει η έγκυος να εμφανίσει υπέρταση στην εγκυμοσύνη. Υπερηχογράφημα ανάπτυξης-Doppler (24η-40ή εβδομάδα): Γίνεται στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και, σε συνδυασμό και με τις υπερηχογραφικές εξετάσεις που έχουν προηγηθεί, μας δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με την ανάπτυξη και τη θρέψη του εμβρύου. Σκοπός της εξέτασης είναι να μελετηθεί: • η ανάπτυξη του εμβρύου, • η ποσότητα του αμνιακού υγρού, • η αντίσταση στη ροή του αίματος στα αγγεία του εμβρύου και στις μητριαίες αρτηρίες της μητέρας που αιματώνουν τον πλακούντα, • η θέση και η μορφολογία του πλακούντα, • η κινητικότητα του εμβρύου. Τα παραπάνω υπερηχογραφήματα εκτός από την ανατομική μελέτη και τον έλεγχο των βασικών ζωτικών οργάνων του εμβρύου εκτιμούν και το μέγεθος της πιθανότητας -όχι τη βεβαιότητα- αυτό να έχει σύνδρομο Down ή κάποια άλλη χρωμοσωματική ανωμαλία. Οι επεμβατικοί διαγνωστικοί έλεγχοι Παρότι τα υπερηχογραφήματα παρέχουν σπουδαίες πληροφορίες για το έμβρυο, δεν είναι δυνατό να εντοπίσουν όλες τις παθολογικές καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει γιατί ορισμένες χρωμοσωματικές και ανατομικές ανωμαλίες παρουσιάζουν υπερηχογραφικά ευρήματα, ενώ κάποιες άλλες όχι, όπως αναφέρεται και στη διεθνή βιβλιογραφία (RCOG 2000). Ο μόνος τρόπος για έναν πιο εμπεριστατωμένο έλεγχο της κατάστασης του εμβρύου είναι οι επεμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι, που αποσκοπούν στη μελέτη των χρωμοσωμάτων, των γονιδίων και των ενζύμων στο έμβρυο, ανάλογα με το νόσημα που εξετάζεται. Οι επεμβατικοί διαγνωστικοί έλεγχοι είναι: Η αμνιοπαρακέντηση. Η βιοψία τροφοβλάστης (CVS). Η λήψη εμβρυϊκού αίματος από τον ομφάλιο λώρο. Η σπουδαιότητα των προγεννητικών επεμβατικών ελέγχων στη διάγνωση μιας σειράς σοβαρών παθήσεων του εμβρύου είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, θα ήταν σκόπιμο να τονιστεί ότι οι έλεγχοι αυτοί θα πρέπει να γίνονται όπου κρίνεται απαραίτητο και εφόσον υπάρχουν ενδείξεις από τα παραπάνω υπερηχογραφήματα, καθώς ενέχουν μικρό, αλλά υπολογίσιμο κίνδυνο αποβολής. Πρόσφατες μελέτες στο χώρο της εμβρυομητρικής ιατρικής αναφέρουν πως στο άμεσο μέλλον θα υπάρχει η δυνατότητα μελέτης του εμβρυϊκού γεννητικού υλικού με μηδενικό ρίσκο αποβολής, γεγονός που θα προσφέρει ακόμα περισσότερες δυνατότητες για τη μελέτη της ζωής μέσα στη μήτρα. http://www.iatronet.gr/ Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Κάθε φορά αλλάζει η δυναμική ενός κοινωνικού σχήματος με την είσοδο ή την έξοδο μελών. Αυτό συμβαίνει και με τη σχέση ζεύγους όταν το ζευγάρι περιμένει παιδί. Πώς έρχεται αυτό το παιδί; Το θέλουν και οι δυο ή είναι απόφαση μόνο του ενός; Πώς είναι η σχέση του ζευγαριού λίγο πριν την εγκυμοσύνη; Ποιες είναι οι συνθήκες ζωής τους; Είναι πολλά χρόνια σε αυτή τη σχέση; Είναι ψυχικά ώριμοι και οι δύο; Ποια η σχέση του καθένα με την δική του παιδική ηλικία και τους γονείς του, ιδιαίτερα με τον γονιό του ίδιου φύλου; Ποια είναι η αυτοεκτίμηση των μελών του ζευγαριού; Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις ερωτήσεις που χρειάζεται να απαντηθούν για να δούμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά για να βγει μία ασφαλής πρόγνωση για το πώς θα βιωθεί η εγκυμοσύνη και η είσοδος νέου μέλους στη σχέση. Ανάλογα με το πώς συνδυάζονται οι παραπάνω παράγοντες μπορούμε να δούμε τι αντίκτυπο θα έχει στη σχέση τους η εγκυμοσύνη και να προλάβουμε τυχόν δυσάρεστες συνέπειες. Ανάμεσα στους δύο συντρόφους βρίσκεται ήδη ένα μικρό πλασματάκι που είναι ο καρπός τους. Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι η σχέση τους είναι δημιουργική, αφού γεννά μία νέα ζωή, ακόμη κι αν οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται. 
Η γυναίκα αναπτύσσει γρηγορότερα σχέση με το παιδί που κυοφορείται, αφού το φέρει στο σώμα της. Ο άντρας θα αισθανθεί σε μεγαλύτερη έκταση την δική του πατρότητα όσο μεγαλώνει το παιδί. Αυτό το γεγονός φέρει μία μικρή ανισότητα για κάποιο μικρό διάστημα ανάμεσα στους δύο, που αν είναι ώριμοι και έχουν καλή σχέση και επιθυμία για το μωρό θα συμφιλιωθούν με αυτή την ιδέα. Για πολλές γυναίκες ωστόσο ιδιαίτερα αν η σχέση τους με τον σύντροφό τους δεν είναι ικανοποιητική, η εγκυμοσύνη βιώνεται ως κάλυψη αυτού του κενού. Έτσι, μπορεί να απέχουν από τη σεξουαλική επαφή, παρόλο που ο γιατρός τους δεν τους το απαγορεύει. Φαίνεται να αισθάνονται τόσο έντονη την ευθύνη της μητρότητας, ή και πληρότητα, που απέχουν από τη σεξουαλικότητά τους με συνήθως δυσάρεστες συνέπειες στη σχέση τους. Μοιάζει να απαρνούνται τη σεξουαλικότητά τους μπροστά στη μητρότητα, λες και πρέπει να επιλέξουν ένα από τα δύο. Αυτή η αποχή συνήθως συνοδεύεται από αμφιθυμικά συναισθήματα που προσβάλλουν και την αυτοεκτίμηση της κοπέλας και αποθαρρύνουν τον άντρα. Σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε οι ψυχολόγοι ότι το μωρό μετατρέπεται από τη μητέρα ως ο συμβολικός φαλλός της. Δηλαδή μέσω της μητρότητας αυτή η γυναίκα αισθάνεται ότι αποκτά εξουσία απέναντι στον άντρα της και αισθάνεται ότι μπορεί να τον ελέγχει. Αυτή είναι μία περίπτωση που ο άντρας μπορεί να στραφεί κατά το διάστημα της εγκυμοσύνης προς μια εξωσυζυγική σχέση, που συνήθως διατηρεί κρυφή. Ιδιαίτερα αν το μωρό είναι αγόρι, τότε αισθήματα αντιζηλίας, συνήθως ασυνείδητα, μπορεί να εμφανιστούν στον σύντροφο που αισθάνεται ότι χάνει τη γυναίκα του και να αναζητήσει αλλού παρηγοριά. Αυτό όμως μπορεί να συμβεί και σε ανώριμους άντρες, ακόμη κι αν η σύντροφος δεν διακατέχεται από τέτοια ναρκισσιστική προσκόλληση προς το βρέφος, κι ούτε αρνείται την σεξουαλική επαφή. Ωστόσο, η ζωή του ζευγαριού αλλάζει τόσο με την εγκυμοσύνη, αλλά κυρίως κατά τα πρώτα δύο χρόνια γέννησης του μωρού. Αν έχουν δομήσει ένα καλό σχέδιο για το μέλλον, αν είναι ώριμοι και έχουν καλή σχέση, αυτή την αλλαγή την βιώνουν χαρμόσυνα. Αντίθετα, αν είναι ανώριμοι και με χαμηλή αυτοεκτίμηση, την αλλαγή στη ζωή τους που φέρει το μωρό την βιώνουν συχνά αρνητικά. Ο γονεϊκός ρόλος είναι από τους πιο ενήλικες ρόλους. Αν η προσωπικότητα των δύο συζύγων είναι υπολειμματική, δεν πιστεύουν ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες υποχρεώσεις του νέου ρόλου, τότε συχνά το ζευγάρι περνά κρίση. Μία κρίση που αν την αξιοποιήσουν δημιουργικά μπορεί να τους ωριμάσει, να λειτουργήσει θετικά για την αυτοεκτίμησή τους και να τους κάνει να ζήσουν μαζί για πολλά χρόνια ακόμη. Δείτε ολόκληρο το άρθρο