may

Μπραβο σου! Χαιρομαι πολυ. Οντως ειμαστε πολυ δυνατες εμεις οι γυναικες..

Σε ευχαριστω παρα πολυ, μονο καποιος που εχει περασει κατι αντιστοιχο μπορει να σου πει κατι που ισως πιασει τοπο..οτι μου λενε οι φιλοι και οικογενεια μου δυστυχως δεν με βοηθαει..ειναι πολυ νωρις ακομα..τους το εχω πει οτι δεν θελω να με παρηγορουν γιατι δεν με βοηθαει καμια κουβεντα..απλα σκεφτομαι συνεχεια αυτο το γιατι..επειδη εχω περασει και αλλα προβληματα υγειας πριν απο αυτο περιμενα οτι τωρα θα παρω κατι πισω επιτελους..τελωσπαντων, δεν θελω να ακουγομαι μελοδραματικη, ειμαι πολυ δυνατος ανθρωπος απλα καπου φτανεις στα ορια σου και σε βασανιζει το γιατι..παντως εχεις δικιο καλη μου, το νιωθω πως μια αλλη εγκυμοσυνη συντομα θα με κανει να νιωσω παλι ομορφα και ο γιατρος μου μου ειπε οτι οσο πιο κοντα στην αποβολη τοσο πιο ευκολο ειναι να ξαναμεινεις..αλλα οπως ειπα και πριν, φοβαμαι και μονο να το ξανασκεφτω οτι μπορει να ξαναπερασω τα ιδια..

Καλησπερα κοριτσια. Νεα στην παρεα και εγω..μολις ειχα μια απο τις χειροτερες εμπειριες στην ζωη μου και ειναι σχεδον η ιδια με της Σοφιας, παλινδρομος κυηση, δεν ακουσαμε καρδια και επρεπε να αποβαλλω στην 10 εβδομαδα..τωρα θα παιρνω για λιγο τα χαπια, βγηκα απο το νοσοκομειο βεβαια και θα με παρακολουθουν με υπερηχους πια μεχρι να αποβαλλω εντελως αλλα η ψυχολογια μου ειναι σε παρα πολυ ασχημη κατασταση..Το θελαμε παρα πολυ το μωρο, ειχαμε κανει πολλα σχεδια..Σοφια, αν ακομη παρακολουθεις την συζητηση θα ηθελα να μου πεις πως εισαι τωρα μετα απο τοσους μηνες και αν ολα πηγαν καλα..και εγω χαρηκα που γλιτωσα το χειρουργειο αλλα φοβαμαι μηπως δεν καθαρισω καλα..πιο πολυ απ ολα ομως φοβαμαι πως δεν θα το ξεπερασω ποτε και πως δεν θα βρω την δυναμη να ξαναπροσπαθησω μηπως και ξανασυμβει..κοριτσια απ οτι βλεπω τοσους μηνες που παρακολουθω το φορουμ (γτ ειχα πολλες αποριες με την εγκυμοσυνη) εχετε πολλες απο εσας περασει δυσκολα αλλα τα καταφερατε..αυτο ειναι υπεροχο..