tirogaridaki

Πρέπει να δεις τον ανηψιο μου...είναι να τον λυπάσαι με τόσα σπυράκια! Να το αφήσεις να περάσει μονο του και να το περνάς συχνά με χαμομιλάκι. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο παρα υπομονή και όχι άγχος..δεν έχει τίποτε το σοβαρό..αυτό είναι σίγουρο!!

Πιστευω πολύ στα όνειρα και έχω δει ανάογα όνειρα. Ποτέ όμως, δόξα το Θεό δεν έχει συμβεί κάτι σχετικό. Αποκλείεται να είναι προφητικό ως προς το περιεχόμενο. Ότι κάτι σημαίνει ναι αλλά ότι είναι και κακό..δύσκολο..έχει να κάνει με άγχος, με στρες, με κάτι σχετικό με το γιο σου ναι αλλά όχι κάτι τόσο ώστε να τρομάζεις. Δεν είναι τίποτε, θα το δεις. Βγάλτο απο το μυαλό σου, σου κάνει κακό, σε στρεσάρει χωρίς λόγο. Τόσα όνειρα που έχω δει με το γιο μου ...ασε καλύτερα!!!

Και γιατί στενοχωριέσαι; Ήθελες να βάλεις κάτι παραπάνω;;

marilou έγραψε: Τα είχε ο γιος μου και το έχουν και τα ανιψάκια μου που γεννήθηκαν πρόσφατα. Οφείλονται στις ορμόνες σου καθώς προφανώς θηλάζεις. Ονομάζεται νεογνική ακμή. Θα στο πει και ο γιατρός σου αν τον ενημερώσεις. Είναι σαν τα σπυράκια που βγάζουμε στην εφηβεία. Εμείς δε βάλαμε τίποτα και πέρασαν μόνα τους με τον καιρό. Θα σου έλεγα κι εσένα το ΄διο αν βέβαια δεν προτείνει κάτι άλλο ο γιατρός σου. Να την χαίρεσαι!!

χαχαχαχα...βεβαια!! ειναι κουκλιτσα!!! και ο αδερφός μου την έχει ερωτευτεί ..πωπω..δεν το περίμενα!

A ρε Ραμονα με τα ωραία σου!!!χαχαχαχαχα....ξέρεις λέω να μη βρισκομαστε ταυτόχρονα μπροστά σε καθρέπτη...δε μας αντέχει και τις δυο...!!Κρίμα είναι!!Μια μια!!

Mika ευχαριστώ πολύ! σου ευχομαι κι εσένα το ίδιο!!

Βρε Αλεξάνδρα..τι κουσουρι να σου μείνει; χαχαχχαχαχαχα...κανένα αν δεν έχεις κάνει καισαρική. Αλλιώς μια μικρή τομή , ενα σημαδάκι θα το έχεις ή άσχετα με το πως θα γεννήσεις ίσως κληρονπομήσεις καμιά ραγάδα σε κοιλιά και στήθος...κατα τάλλα μια χαρά!! Ντάλια αυτό το ξέρω πως θα γίνει σίγουρα!!! Θα μου λείψει η κοιλιά μου...αλλά μάλλον μου την έχει δώσει που έχλουν μειωθεί οι αντοχές μου αλλά οι απαιτήσεις απέναντι στο σπίτι και στο Δημητράκη ιδιες..συν ότι μου είπαν να κοψω τα πολλά πολλά εξαιτίας κάποιων συσπάσεων που σημαίνει ότι δεν ξέρω τι θέλω και τι μπορώ να κάνω..οπότε έναν γενικό εκνευρισμό τον έχω... Ραμονάκι μια χαρά είμαι κορίτσι μου...βαραίνω και πάω...ουφ!! Εσύ;;

Axχ τυχερη εσυ κοντεύεις τουλάχιστον!!Τίποτα να μη φοβάσαι..ολα θα άνε τέλεια!!! Ο πόνος πρέπει να είναι απο την εμπέδωση του μωρού, κατεβάινει δηλαδή πιο χαμηλά και ετοιμάζεται. εγω πάλι βαρέθηκα να περιμένω...το γεγονος ότι δεν μπορώ να κάνω όσα θέλω με ενοχλεί. Πρέπει να προσεχωαλλα΄και οι αντοχες μου μειώθηκαν ..το σωμα μου δεν αντέχει πολλα πολλά...

Εμένα!! 27 Μαίου 2010 στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου!!

Αναστασία πάρα πολύ όμορφη συνέντευξη! Σε κάποια σημεία μάλιστα συγκινητική ..με έκανες και έκλαψα! Τελικά πολύ καλή ιδέα η συνέντευξη..αντε να δουμε κι άλλα κορίτσια!! Να τη χαίρεσαι την κορουλα σου κι εσύ να είσαι πάντα καλά!!

Ευχομαι να μη φτάσω πια μέχρι εκείνη την ημερομηνία!!Εχω μια ελπίδα ότι θα γεννήσω γύρω στις 20 Μαίου και ελπίζω να πέσω μέσα!!

Μα έτσι δεν είναι; Όταν περιμένεις και ανυπομονείς για κάτι παρα πολύ δεν περνάει ο χρονος! Λες και άρχισε να μετράει σε πιο αργους ρυθμους!! Αλλά εχει και το τελευταίο τρίμηνο τα δύσκολά του...με το που θα σηκωθώ όρθια απο κάπου νιώθω βάρος και θέλω να τρεξω τουαλέτα αμέσως...το ότι πάω σαν την πάπια..δεν το συζητώ!!! Αλεξανδρουλα...σου εύχομαι να πάνε όλα τέλεια!!Κι εσένα Μίκα..πωπω..πράγματι σαν χθες μου φαίνεται που καναμε τα τεστ...

Αα..πως μου ξέφυγε τέτοιο ψάρι ;; alexdim με τόσα που τραβάμε μπορουν να κάνουν κι εκείνοι λίγη υπομονή νομίζω!! Κατρινα ναι πράγματι ..μετά τη γέννα αναπολείς την εγκυμοσύνη αλλά όχι τους τελευταίους μήνες σίγουρα!! Ασε που τα παιδιά σου έχουν μια καλή διαφορά ηλικίας όπου το ένα είναι ανεξάρτητο πλέον.. Ζαχαρένια καλό απογευμα και σε σένα!

Γιατι;;; Είναι και ψάρι η μουμουρα;;

Γεια σας κορίτσια..μου έχουν μείνει άλλες 6 εβδομάδες που δεν λένε να περάσουν κι εγώ νιώθω να μην έχω άλλη υπομονή και άντοχες! Είμαι μια κινητή μουρμουρα!Πονάει η μέση μου, πονάω χαμηλά στο ηβικό οστό, ανάμεσα στα πόδια..θέλω να ξεκουράζομαι συνέχεια και με εκνευρίζουν τα πάντα..είμαι ότι πιο δύσκολο μπορεί να συναντήσει κανείς μέσα στη μέρα του.. θέλω να γεννήσω..δεν αντέχω άλλο!! Που θα πάει άραγε αυτή η κοιλιά;;; Και το κακό είναι ότι δεν έχω βοήθεια..η μαμά μου και ο άντρας μου δουλεύουν οπότε τα βγάζω μονη μου περα με το Δημητράκη και τις δουλειές του σπιτιου...βλέπω και την ξαδέρφη μου και τη νύφη μου που γέννησαν με τα μωράκια στα χέρια και νιώθω ότι έχω καθυστερήσει.. Απο την άλλη η σκέψη του ότι θα έχω γεννήσει και θα προσπαθώ να κουμαντάρω δυο παιδιά με αγχώνει ακόμη περισσότερο...δεν ξέρω τι θέλω..να γεννήσω ή όχι;;;

Δεβ βλέπω να συμφωνουμε τελικά αν και δεν είναι ο σκοπός αυτός..και σίγουρα δεν έχετε αντιληφθεί ακριβώς σε τι αναφέρομαι και τι προσπαθω να εξηγησω. Άλλες πάλι αντιλήφθηκαν αλλιώς αυτά που έλεγα. Δεν τα είπα όπως θα έπρεπε; Μπορεί...Σεβαστή η γνώμη σας αν και δε συμφωνω γιατί αφορά μια μερίδα απλώς του γυναικείου ΄<<μαμάδικου>> πληθυσμου.Πάντως θαπροτιμουσα να είχατε καταλάβει καλύτερα τι εννοω. Όσο για τη Λάλα..αφήστε με να έχω τη γνώμη μου κι ας είναι αδικαιολόγητη στα μάτια σας..άλλωστε το γεγονος ότι βοηθησε αρκετές δεν την εμποδισε απο το να με ειρωνευτεί πρώτη αλλά ουτε κι εμένα να πράξω αναλόγως. Δεν είναι η βοηθεια που μετράει πάντα αλλά και ο τρόπος. Και επειδή φέρθηκα κι εγώ με τον ίδιο τρόπο με αυτά που κορόιδευα κατα καιρους στο μάμμυ θα σταματήσω εδώ.

LaLa έγραψε:

Manm η αρχική μου προθεση δεν ήταν ο καυγάς..άλλωστε όποτε ανοιγει ανάλογο θέμα σχετικά με το θηλασμό εκνευρίζομαι κι εγώ γιατί πάντα καταλήγει σε διαμάχη. Στο συγκεκριμένο θέμα με τράβηξε το γεγονος ότι μιακοπέλα που ανακοινώνει ότι θηλασε και έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει συμφωνα με τις θηλαζουσες ,επειδή το ονομασε θυσία παρατήρησα κριτική και άσχημη σταση απέναντι σε αυτό. Αν δε θηλαζε οι θηλάζουσες θα της την έλεγαν που δεν εκανε εκείνο ή το άλλο ή που δεν είχε τον κατάλληλο γιατρό κτλ ή ότι δεν καταλαβαίνουν πως δεν μπορεσε νακάνει ή να νιώσει το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο..τώρα που θηλασε πάλι κάτι τις κάνει να πρεπει να πουν άπέναντι σε μια άλλη κοπέλα για να νιώσουν καλύτερα οι ίδιες με το κατόρθωμά τους ότι θηλασαν...και μάλιστα χωρίς θυσίες και χωρίς το ένα και χωρίς το άλλο!!!Ας μην είμαστε τοσο κλεισμένες στο όμορφα πλασμένο κόσμο μας και ας δουμε πως το βλέπουν κι άλλες μητέρες στο δικό τους όμορφα πλασμένο κόσμο!!

ΜΠΕΜΠΟΥΛΗΣ έγραψε: Ας μην μπερδευουμε τη λέξη <<θυσία>> με άλλα θέματα άσχετα με μητρότητα. Σίγουρα πάρχουν πολλές θυσίες που μπορουμε να κάνουμε σαν άνθρωποι και το ξέρουμε. Το ότι δε σε άγγιξε δε σημαίνει πως το θέμα διατροφής του παιδιου ήρθε έτσι φυσικά και ομαλά σε όλες τις γυναίκες. Κι εγώ δεν μπορώ να φανταστώ μαμάδες που δε θέλουν έτσι απλά να θηλάσουν το παιδί τους ..και η τοποθέτηση του παιδιου μου στο στήθος μου ήταν πράγματι τόσο φυσική που ένιωσα ότι απλώς αυτό έπρεπε να κάνω. Όμως δε θα αρνηθώ ότι κάποια στιγμή ένιωθα ότι το μωράκι μου μου ζητουσε πολλά περισσότερα από όσα μπορουσα να του δώσω και ένιωθα ότι μου ρουφουσεκαι τοπιο μικρό απωθεμα ενέργειας που μου είχε απομείνει...και έτσι μπήκα στον πειρασμό για ξένο γάλα που όμως δεν διήρκησε.΄'Οταν αποφάσισα να μην του ξαναδώσω ξένο ήταν μια μικρή θυσία..το έκανα για εκείνον..οχι για μενα..εγώ πλέον δεν είχα αντοχες..ήμουν ένα φάντασμα μέσα στο σπίτι με το βυζί έξω.. ο γιος μου απο την άλλη ήταν τρισευτυχισμένος!! Μου έσπαγε τα νεύρα η όλη κατάσταση, θυμωνα μαζί του αλλά δεν έπαψα να κάνω αυτό που έπρεπε να κάνω..ας μην παρουσιάζουμε λοιπόν μια ιδανική κατάσταση πάντα και ας μην τα παρουσιάζουμε όλα ευκολα και ιδανικά γιατί δεν είναι! Δεν ξέρω αν εσείς όποτε θηλάζατε ήσασταν μέσα στην τρελή χαρά και την ευτυχία και δεν έχετε περάσει ή νιώσει τα δικάμου συναισθήματα όμως αυτό δε σημαίνει τίποτα και δεν αλλάζει τίποτα ουτε απέναντι στο παιδί μου ουτε σε κανέναν. Εγώ το χρέος μου το έκανα..(ελατε...καινουρια λεξουλα να παιξουμε!!)

Anastacia έγραψε: Αναστασία κάποιες λέξεις έχουν μεταφορική έννοια και σημασία. Φυσικά και δε θα ζητήσουμε τα ρέστα απο τα παιδιά μας που τα φέρνουμε στον κόσμο όμως ο ερχομος ενός παιδιου αδιαμφισβήτητα πάει χέρι χέρι με αλλαγές και <<θυσίες>> ως προς την προσωπική ζωή της κάθε γυναίκας. Αυτό όμως εξαρτάται απότη ζωή της εκάστοτε γυναίκας. Επίσης δε χρειάζεται να συνδέουμε απαραίτητα τη λέξη <<θυσία>> με κάτι αρνητικό και στο συγκεκριμένο κείμενο δεν είδα να αναφέρεται η λέξη <<θυσία>> ως απωθημένο που έκανε η μητέρα και ζητά ανταπόδωση από το παιδί της. Δεν μπορεί να είναι κάτι μονοδιάστατο και σίγουρα εξαρτάται απο τα συμφραζόμενα. Όσο για τον εγωισμό...όλεςλίγο πολύ έχουμε κάποιο όριο σε αυτό το θέμα. Ο δικός μου εγωισμό σταματά σε διαφορετικό σημείο από τον δικό σου γι αυτό και αυτά που κάνουμε απέναντι στο παιδί μας δεν έιναι τα ίδια! Η γιαγιά μου σηκωνόταν απο τις 5 τα χαράματα να φτιάξει κουλουράκια στα παιδιά της για να πάρουν στο σχολείο τόσο για οικονομία αλλά και για σωστή διατροφή. Αυτό είναι κάτι που δε θα το έκανα με μεγάλη ευκολία στα παιδιά μου. Και είναι θέμα εγωισμου αλλά και προσωπικής ελευθερίας. Το ότικάνω παιδί δε σημαίνει ότι δίνομαι αποκλειστικά σε κείνο! Το πόσο θα δοθώ εξαρτάται από το χαρακτήρα μου και το τι θα ονομάσω <<θυσίες>> εξαρτάται απο μένα την ίδια. Το αν θα <<θυσιάσω>> το απογευμά μου για ναπάω στις κουνιες αντί για καφέ με τις φίλες μου για παράδειγμα. Αυτό για μια μητέρα που δενμπορουσε να ζήσει χωρίς τον καφέ με τις φιλενάδες της είναι θυσία!! Για μια μητέρα που μπορεί να φανταστεί το απογευμά της και χωρίς καφέ είναι απλώς ένα χατίράκι που εύκολα μπορεί να κάνει στο παιδί της.

To ότι τα λεγόμενά μου σου φαίνονται ασυναρτησίες μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι φοράς παρωπίδες αλλά και η εγωπάθεια που σε διακατέχει. Δε νομίζω να απαγόρεψα σε κανέναν να μην πει τη γνώμη του ή να επέβαλλα τη δική μου αποκλειστικά. Όμως η δική μου γνώμη περιλαμβάνει την κριτική στη δική σας γνώμη και δεν είναι κακό αυτό.

Εγω θα σου έλεγα να του το πεις οπωσδήποτε! Είναι απαραίτητο να γνωρίζει ταπάντα ο γιατρός σου για ναξέρει κι εκείνος τι κινήσεις θα κάνει!Ευχομαι όλα ναπάνε καλα!!

Το ότι εσύ Λάλα δεν έβγαλες κανένα νοημα από το συγκεκριμένο κείμενο δε σημαίνει και τίποτα!! Αλλά σίγουρα εσύ και κάποιες κοπέλες την έχετε δει <<κάπως>> με το θηλασμό.Κανείς δε ζήτησε να δεις ομοιότητες του εαυτου σου με τις εμπειρίες ή τα συναισθήματα της κοπέλας. Η κοπέλα είναι μοναδική και τα συναισθήματα της κοπέλας μοναδικά! Κανείς δεν μπορεί να πει ότι αυτά που νιώθει ή σκέφτεται είναι σωστά ή λάθος. Δεν υπάρχουν σωστά ή λάθος συναισθήματα σε μια νέα κατάσταση που φέρνει ο ερχομος ενός παιδιου στη ζωή μιας γυναίκας. Υπάρχουν γυναίκεςπου την ώρα που θηλάζουν νιώθουν άσχημα απέναντι στο παιδί τους, δε θέλουν να το αγκαλιάσουν,να το αγαπήσουν κτλ γιατί πολύ απλά τον νιώθουν σαν εισβολέα στη ζωή τους. Κατάσταση που φυσικά με τοπέρασμα του χρόνου αλλάζει και αφήνει την αγάπη να πάρει θέση. Κι όμως..θηλάζουν ή δίνουν γάλα στοπαιδί τους..το φροντίζουν..γι αυτές τις γυναίκες και για άλλες ακόμα που μπορεί να το βιώνουν τελείως διαφορετικά ο θηλασμός και το ξενύχτι και οτιδήποτε άλλο που κάνουν και φέρνει τα πάνω κάτω στην καθημερινότητά τους είναι θυσία..ένα μωρό δεν ταυτίζεται μονο με την εικόνα της απολυτης ολοκλήρωσης και ευτυχίας..φέρνει και άλλα συναισθήματα απολύτως αποδεκτά και διόλου παράλογα.Φτάνει να δουμε τον αλλο στη δική του πραγματικότητα όχι στη δική μας!!

ΠΟια ειναι όμως εκείνη η γυναίκα που νιώθει ότι δεν έχει στερηθεί κάποια πράγματα με τον ερχομο ενός παιδιού στη ζωή της; Ήδη από την εγκυμοσύνη μια γυναίκα στερείται κάποια πράγματα ,τα <<θυσιάζει>> προκειμένουν να είναι γερό και υγιές το παιδί της. Και η <<αυτοθυσία>> της μάνας δε σταματά ποτέ. Πάντα κάτι θα στερείται εκείνη για το παιδί της μέχρινα κλείσει τα μάτια της. Φυσικά και όλα γίνονται με αυταπάρνηση και δεν της το επιβάλει κανένας, μόνη της το επιλέγει και μάλιστα το θέλει όμως δεν παύει να είναι το κάθετι μια μικρή <<θυσία>> είτε μικρή ,τοσοδουλικη είτε μεγάλη.