tirogaridaki

ΕλένηΧ έγραψε: Τις τελευταίες μέρες πάλι είμαι σε κατάσταση κρίσης αλλά τι φταίει κι αυτό το πλασματάκι...η μυτη μου κοντευει να γίνει θεόστραβη απότις κουτουλιές που μου έχει δώσει....την πιάνω και πονάω..χυμένα γάλατα, λάδια,χυμοι..σε πατώματα, καναπέδες κτλ...και η κάθε κίνηση πιο δύσκολη όσο φουσκώνω...το τι υπομονή έχω επιστρατεύσει..τι βιβλια δια΄βάζουμε με τον άντρα μου να βρουμε το σωστο τρόπο διαπαιδαγώγησης...θέλει γερά νευρα η υποθεση και δε φημίζομαι γι αυτά..είμαι και γκρινιάρα από τη φύση μου οπότε όπου βρω συμπαράσταση τα λέω... αλλά όταν ξαπλώνουμε και λέμε νανουρίσματα καιμε κοιτάειμέσα στα μάτια πιπιλώντας το δάχτυλο όπως όταν θηλαζε...τα ξεχνάω όλα...

Καλησπέρα κοριτσια...εχω αρκετό καιρό να μπω αλλά όπου γάμος και χαρά (κουτσομπολιο, γιατί περι αυτου προκειται) είμαι πρώτη... νταξει όχι ότι το έχω και συνήθεια αλλά τόσες μέρες με το Δημητράκη να μου βγάζει το λάδι λίγο κουτσομπολιο θα μου κάνει καλό!! Πάντως να πω κάτι..όσες φορές κι αν νιώθω ότι έχω πιαστεί κορόιδο εδώ μέσα δε με πολυενδιαφέρει κυρίως γιατί ξέρω πως ειναι αναμενόμενο αλλά και γιατί δεν επηρεάζει την υπολοιπη ζωή μου...εκτός από την περίπτωση της Νέλλης την οποία δεν ξέρω ακόμη αν είναι αλήθεια ή ψέμα...επισης έχω αρχίσει να βρίσκω την κατάσταση πολυ κουραστική και βαρετή και μπαίνω πολύ σπάνια στο μάμμυ...αν τύχει να δω κάποια τρομερά δακρυβρεχτη ιστορία δεν ασχολούμαι..καθόλου..Δεν μπορεί να μπαίνει ξαφνικά ένα άτομο που πρωτομπαίνει σε ένα φόρουμ και να ξεκινάει με κλάψα ή με την πονεμένη ιστορία της...μπορεί να κάνω λάθος αλλά με αυτά ακουω τελευταία όλα μου φαίνονται πιθανα.Πάντως κορίτσια..κακά τα ψέματα...ο πολύς υπολογιστής βλάπτει σοβαρά την καθημερινότητά μας!!!

Γενικά ρατσίστρια δε θα έλεγα ότι είμαι..ίσα ίσα που χαίρομαι όταν έχω αλλοδαπο παιδάκι στην τάξη..όμως..σαν άνθρωπος κι εγώ έχω τις αντιπάθειές μου...δε μου αρέχουν οι Κινεζοι...καθόλου...θα ήθελα να φύγουν απο τη χώραμας..βρίσκονται ΠΑΝΤΟΥ μα ΠΑΝΤΟΥ ...έχουν ανοιξει σε όλη την Ελλάδα τα μαγαζάκια τους και ενίοτε μαγαζάρες!!! ζουνε όλοι μαζι σε ένα σπίτι μαζεύοντας λεφτά και φτιάχνουν σπιταρώνες μετά..δουλεύουν όλη μέρα για τον εαυτό τους και τη χώρα τους και παράλληλα είναι πληγή για την οικονομίαμας..χωρίς να θέλω να παινέψω τους δικους μας φοροδιαφυγάδες!!(καλά το είπα; Βέβαια όλα αυτά με τις εξαιρέσειςτους...δεν είναι όλοι οι Κινέζοι έτσι αλλά δυστυχώς τους παίρνει ημπάλα...και δεν τους συμπαθώ...Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε θα φερθώ σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους με ευγένια και σεβασμό..μπορεί να ανηκουν σε μια φυλή που δε γουστάρω αλλά έχουν δικαίωμα στην ισότητα σαν άνθρωποι..

είμαι λίγο αργή αλλά στο τέλος τα καταφέρνω!!χιχιχι...πάντως συμφωνώ..και εγώ με μια γρήγορη ματιά θαέδειχνα αχάριστη απαντώντας ότι δεν είμαι απολυτα ευτυχισμένη..αλλά κοιτώντας καλύτερα δε θα μπορουσα να είμαι περισσότερο ευτυχισμένη!!!ΠΙστεύω απλώς πως ο άνθρωπος θέλει συνέχεια περισσότερα αλλά ξεχνάει να δώσει αξία σε αυτά που έχει...κι όμως η ζωή κάποιες φορές μας θυμίζει απο μόνη της ότι αυτά που έχουμε δίπλα μας είναι η ευτυχία μας..αλλά κάποιες φορές είναι αργά όταν το συνειδητοποιουμε...δεν πειράζει να είμαστε αχάριστοι...πειράζει όμως όταν το νιώσουμε μέσα μας και μας πιάσει το παράπονο..πειράζει εμάς..την ψυχολογία μας..μας πειράζει που δεν προλάβαμε να τουςπουμε όσα θέλαμε να τους πουμε..που τους είχαμε δίπλα μας τόσο καιρό καιτους αγνοουσαμε...μας πειράζει που συνειδητοποιουμε ότι γίναμε απληστοι και αχάριστοι με αυτους που αγαπουσαμε..δεν πειράζει..είναι κι αυτό ενα μάθημα...

εγώ γιατί δεν κατάλαβα τίποτα απο αυτά που λες;;; Έχασα κάτι;;

Σαν πρώτη απάντηση και καθως είμαι παραπονιάρα θα έλεγα..εχμ...όχι και τόοοοοοοσο πολυ...αλλά σκεφτόμενη τους τρεις λόγους που λες σίγουρα είμαι!! 1ος..ο μικρός μπομπιρας που είναι στο δρόμο!! 2ος ο άλλος μπομπιρας που μου τρώει τα κουράγια κάθε μέρα κι όμως τον λατρεύω!!! μαζί και ο σύντροφόςμου.. 3ος έχουμε σαν οικογένεια τη υγεία μας κι αυτό μας δίνει δυναμη να προχωράμε παρακάτω...οπότε ας κλαίγομαι..΄ναι είμαι ευτυχισμένη!!

θα συμφωνήσω με την Κάσση...σε όλα...αν και μέχρι στιγμής έβρισκα την άποψη της παπάκι σύμφωνη..

papaki70 έγραψε:

Mamaxina μπορώ να πω πως μου συμβαίνει ακριβώς το ίδιο...ξέρεις ποιες έιναι οι πραγματικές μου φίλες; Οι ξαδέρφες μου και η γυναίκα του αδερφου μου...κι όμως..με τις υπολοιπες είμαστε απλώς γνωστές και αν βρρεθουμε θα βρεθουμε μονο και μονο για να κάνουν λίγη παρέα τα παιδιά μας..ΠΙστεψε με πολύ λίγες είναι αυτές που θα θες να κάτσεις να πιεις καφέ μαζί τους...θα το συνειδητοποιείς μετον καιρό...ασεπου και ακόμη και σε αυτές δε θέλω να ανοιγομαι...πολλές φορέςβρίσκωπαρηγοριά εδώ στομάμμυ..δεν ξερωγιατί..έχω αναρωτηθεί πολλές φορές και η αλήθειαείναιπως δεμου αρέσει να βρίσκω την παρηγοριάαπο άγνωστεςγυναίκες παρά απο κοντινά μου πρόσωπα...

Το νερό είναι στα αυτάκια του ήδη μέσα απο τη μήτρα! Απο την πρώτη κιόλας μέρα βρέχαμε το κεφαλάκι και μάλιστα ΄3μηνών κάναμε και βουτιά στη θάλασσα. Μη φοβάσαι τόσο ευκολα..η φύση έχει προνοήσει τα μωρά να αντέχουν σε πιο αντίξοοες ΄συνθήκες απο αυτές που βιώνουν μέσα στο σπίτι..και αποκλείεται ναμπει τόσο πολυ νερό στα αυτάκια του μωρού σου με ένα μπανιο στο σπιτι!! Έδω βουτιές στη θάλασσα κάνουμε και νερό μπαίνει στο αυτί μας όταν το έχουμε παρακάνει...όχι έτσι απλά..

Δε θεωρώ ότι είσαι κακιά. Είναι επιλογή σου. Απλώς καλό είναι να ξέρεις πριν επιλέξεις κάτι τέτοιο ποσο ωφελείς πρώτα το μωρό σου και μετά το σώμα σου. Αν έχεις ενημερωθεί για όλα αυτά και επιμένεις δεν υπάρχει θέμα..να έχεις τη συνείδησή σου ησυχη απο την άποψη ότι κάνεις αυτό που θεωρείς σωστό για το παιδί σου. ΜΕ το καλό...κι ε΄γώτέλη ΜΑίου με αρχές Ιουνη γεννάω!

Πλάκα κάνεις!!!!!!! Δεν το πιστεύω!!!!Με το καλό Λένακι μου!!!! πωπωπωπωπω...καλά ε;; ¨Ολα τα ευχάριστα νέα μέσα σε μια εβδομάδα τα έμαθα!!! Συγχαρητ΄ξηρια Λενάκι μου..συγχαρητήρια!!!! ελπίζω να μαθαίνουμε οπωςσήδοποτε νεα σου εεε;;; Με το καλό!!!!!

Cesilia έγραψε: Σεσίλια φυσικά και δεν ξέρεις τι είναι ένας γάμος..ουτε εσύ η ίδια αυτή τη στιγμή που ζεις μετον άντρα σου...κυρίως ως προς τις καταστάσειςπου έχεις ναβιώσεις..και να σου πω γιατί; Γιατί παντρεύεσαι τον άνθρωποπου ερωτεύτηκες για έναν κοινο βιο..ξέρεις τιθαπει αυτό; Τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου ,μέχρι τα γεράματά σου θα ταπεράσεις με τον ερωτάσου... εγώ λοιπόν σήμερα είμαι 26...μέχρι τα 23 έμενα με τους γονείςμου...τοπόσο άλλαξα εγώ σεόλα αυτά ταχρόνια και ποσο άλλαξαν οι γονείς μου όλα αυτά τα χρόνια...μονο εμείς οι ίδιοι τοξέρουμε..δεν ήξεραν οι γονείςμου τι εστί παιδί; Ήξεραν...ήξεραν όμως τι ακριβώς τους περίμενε καικατα πόσο εκείνοι ήταν έτοιμοι σαν προσωπικότητες να με αντιμετωπίσουν; Δε νομίζω...άλλαζαν και διαμορφώνονταν και εκεινοι μαζί με εμένα αλλά και μεταξύ τους σα ζευγάρι...κάθε μέρα αλλάζουν και διαμορφώνονται σα ζευγάρι..περνάνε αποκαταστάσειςπου ουτε καν είχαν φανταστείότι θα τις ζουσαν..ή ακόμη και να τις φανταζόντουσαν δεν θα ήξεραν πως είναι! Εγώ τώρα, σήμερα φανταζόμουν το γάμο με τον άντρα που γνώρισα καιπου ξέρω γιατί τον διάλεξα όσο κι αν σε κάποια πράγματα θα τον ήθελα αλλιώς,σίγουρα΄σκέφτομαι πως κανένας άλλος δε θα με κάλυπτε σε κάποια πράγματα όσο αυτός..όμως..δεν ξέρωπως εξελίσεται ένας γάμος μέρα με τη μέρα..δε γνωρίζω πως αλλάζουμε μέραμε τη μέρα..το σώμα μας, η ψυχολογία μας και το σκεπτικό μας...σημερα σκεφτόμαστε έτσι..αυριο όμως;; Ξέρεις;; Αν μέχρι τα 26 μου έχω αλλάξει εντελώς σαν χαρακτήρας φαντάσου μέχρι τα 70 μου (με τοκαλό να τα φτάσω) μαζί με τονάντραμου...που περιλαμβάνει κλιμακτήριο, εμμηνοπαυση και άλλαπολλά ..αυτά είναι μονο τα γνωστά!!!!!!Τα υπόλοιπα τα ξέρει μονο τοκάθε ζευγάρι μονο του...ο γάμος είναι ένας καθημερινος αγώνας χωρίς να ξέρεις τι σε περιμένει αυριο σεόλο σου το είναι μαζίμε του άντρα σου καιμαζίμε των παιδιών σου ...βάλε και τις καθημερινές ρουτίνες καιδυσκολιες που και αυτές αλλάζουν μετοχρόνο....όχιλοιπόν..ποτέ δεν περίμενα οτι θα τα παιρνουσα όλα αυτά..ουτε τον τρόπο που θα τα περάδω φανταζόμουν...τοπως θα νιώθω με τονάντραμου..το πως θα νιώθω με τα παιδιά μου ..η φαντασίαμου με την πραγματικότητα ήταντελείωςδιαφορετική και θα είναι και για το μέλλον...και δεν αποκλείω τίποτα..ουτε ότι μπορείνανιώσει εκείνος την ανάγκη ναμε παρατήσει ή να την νιώσω εγώ.. ΄΄ολα είναι πιθανα..πολύ πιθανά..γιατί τίποτα δεν μένει ίδιο!! Ουτε καν εσύ η ίδια..ουτε καν ο άντραςσου....οπότε λοιπόν ναι γιαμένα ογάμος είναι άγνωστος..μέρα με τη μέρα!!Μου αρκεί όμως να ξέρω ότι ο συμμαχός μου σε αυτότο γάμο είναιειλικρινής και υπομονετικός...όπως προσπαθώ να είμαι εγώ..ουτε υστερίες κάνω, ουτε υπερβολες...φυσιολογικά νιώθω ότι αντιδρώ στην αλλαγή που έχει επέλθει στη σχέση μας πρώτα και μετά στο γάμομας.. κι όταν παραπονιέμαι για τη δουλειά του είναι γιατί κι αυτή αλλαξε..κάποτε δουλευε μονο πρωί ή μονο απογευμα...κάποτε καθόλου κι ήμασταν όλη μέρα βόολτες..τώρα..λείπει όλη μέρα!!! Δεν μπορώ ναπω λοιπόν ότι γνώριζα εξ αρχής τη δουλεια του άντρα μου για να αποφασίσω αν θα τονπαντρευτώ ή όχι!!ΚΑι μπορεί και στην πορεία τα οικονομικά μας ναπιάσουν πάτο και να δουλευει όλη μέρακάθεμέρα!!! ΚΙεκεί θαμου κακοφανείεπίσης!!! Αλλά που θαπάει...θα συμβιβαστώ όπως προσπαθώ και τώρα να συμβιβαστω...όμως..δε θα συμβιβαστώ στονα χάσω τον έρωτά μου για εκείνον ουτε κι αυτός για μένα...αλλιώς ο γάμος αυτός τελείωσε!!

Mαρίνα θα συμφωνήσω σε πάρα πολλάμαζί σου...Σεσίλια θεωρώ πως δεν μπορεί να ξέρει ένα ζευγάρι από την αρχή που ξεκινάει τη σχέση του τι εστί γάμος..αλλο τα σιρόπια και οι αγάπες και άλλο ο γάμος...ο γάμος είναι μια κατάσταση δυσκολη , είναι να θες να μοιραστείς τομεγάλωμα των παιδιών σου και τις υποχρεώσειςπου ακολουθουν με τον άνθρωποπου αγαπάς..και το πιο σιγουρο έιναι ότι η σχέση παύει να έχει προτεραιότητα..κακώς μεν αλλά έτσι είναι...οι υποχρεώσεις καθημερινά,τα άγχη ,τα παιδιά..μας κάνουν να βλέπουμε το γάμο σα δουλειά..σαν κουραση..ειδικά όταν δε βλέπεις απο τον άλλο δείγματα αγάπης και τρυφερότητας...όταν όμως στο ζευγάρι υπάρχει επικοινωνία καικατανόηση τότε υπάρχει μια πολύ καλή βάση πάνω στην οποία κινουνται..σαν ομαδικότητα ένα πράγμα...όσο για τη λέξη επικοινωνία τώρα μαθαίνω τι σημαίνει...ως τώρα νομιζα ότι ήταν ως προς το τι θα φάμε σήμερα, τι καναπε θα πάρουμε...σάγαπω μαγαπας..δε σε απατώ και τέτοια..όσο περνάειο καιρός είναιόπωςείπε η ΜΑρίνα..ο ΄γάμος περνάει αποκαταστάσεις πρωτόγνωρες και φέρνει ανυσηχία στη σχέση..το θέμαείναι πως ανταποκρίνεται σε αυτές το ζευγάρι..είμαι πολύ καλή στα λόγια αλλά στην πράξη...ταπάω χάλια..αφήνω τα νέυρα μου να κυριαρχουν, τον εγωισμο, την εκδίκηση...

Marina..σε ευχαριστώπολύ..τα λόγια σου μου έδωσαν δυναμη και αισιοδοξία..έχειςδίκιο και πράγματι έτσι είναιμετον άντρα μου..νομίζωπως αισθάνομαι καλύτερα απο χθες..με αυτά που κουβεντιάσαμε με εκείνον και αυτά που είπες εσυ.. Αλλαξα και τον τίτλο μιας καιμου το ζήτησε και η γεωργία!!αλλά και γιατί νιώθω καλύτερα...χαίρομαι που τουλάχιστον θέλει κι εκείνος να είμαστε καλά και αγαπιόμαστε..μου φτάνουν..απο κει και πέρα..θα δουμε τι λύση θα δώσουμε...αν και ξέρωότι πολύ γρήγορα θαμπουμε στο ίδιο τρυπάκιεξαιτίας της ρουτίνας..τουλάχιστον τέτοιες συζητήσεις μου θυμιζουν ότι δεν είμαι μονη.. Ντίνα..όπως είπε και η ΜΑρίνα..υπομονη!!!!Πείσματα κάνει για να σου τραβήξει την προσοχή... τι άλλο να πω...απο τέτοια έχει γεμίσει καιη δική μας ηζωή!!!

Εχουμε κανονισει με τους γονείς μου καιτα πεθερικάμου ενώ ο αδερφός με τη γυναικα του θαπάνε σταξαδέφια μας..ολοι οι νεολαίοι δηλαδή κι εμείς με τα γερόντια...τουλάχιστον εμείς θα πάμε στην εξοχή ενω εκείνοι θα μείνουν σε σπίτι στην πολή...αντε..θαπετάξουμε και χαρταετο...και θα ξεδώσει καιλίγο το παιδι έξωαποτο το στίτι..όπως είπακαι χθες έχει καιθάλασσα απέναντικαι ίσωςπάμε στην παραλία μια βόλτα... εσείς;; σπίτι;;;;;; ε όχι!!! είναιμερικές φορές οι άντρες...πολύ εκνευριστικοι!!!!! τώρα τσατίστηκα κιεγώμε τον δικόσου!!!!

τόσο χάλια ε;

lena έγραψε: τι εννοείς Λένα;;;;; πεςμου ότιείσαι έγκυος κι εσύ να τρελαθω!!! :woohoo:

τι είναι αυτό;;;;; βρωμάει κάτι;;;;

mikroulaxristos έγραψε: Αχ βρε μικρουλα.... και που να δεις στην πορεία ποσα διαφορετικά συναισθήματα θα αλλάξεις...και με ποση ευτυχία θα γεμίζεις μήνα με το μήνα...σου εύχομαι ολοψυχα να πάνε όλα καλά!!!! Οχι απλώς καλά ...ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΛΑ!!!!!!!!! :woohoo: και σε εννέα μηνες να δουμε κιεμείς το πολυποθητο ΄μωράκι σας...αχ..τι καλάααααα...!!!

ΚΑλημέρα κορίτσια..το θέμα θιχτηκε εχτές το βράδυ...ξενυχτήσαμε σχεδόν κουβεντιάζοντας...πρώτα μιλήσαμε για τη δουλειά..του ζητησα αν μπορεί τουλάχιστον στις διακοπές να έχει πιο ελαστικό ωράριο γιατί δεν αντέχω όλο το χρόνο πρωί -απογευμα..δέχτηκε μετη μια!! Το κλάμα άρχισε..όταν τον πήρα αγκαλιά και τον ρώτησα γιατί δε με πλησιάζει πια όπως παλιά για σεξ..και μου άπάντησε...<<εε...φταίει η ρουτίνα και ότι έχεις παχύνει εξαιτίας της εγκυμοσύνης...>>τι ήταν να το πει...έβαλα τα κλαμμάτα κι τσατίστηκε γιατί λέει το παρεξηγησα και πως δε θαμου ξαναπει τίποτα..ένιωθα που ένιωθα χοντρή..ήρθε το κερασάκι στην τουρτα...δενκαναμε σεξ λοιπόν επειδή δε με βρίσκει ελκυστική...το κουβεντιάσαμε κι αυτό....του εξήγησα πως νιώθω..ότι προσπαθώ τόσο πολύ να διατηρηθώ όμορφη καιτρώγοντας προσεκτικά και με το γυμναστήριο..κάνω σχεδόν τα πάντα ακόμη και τώρα στην εγκυμοσύνη...είμαι στον 6ο και έχω πάρει μονο 8 κιλά...και έδω και ενάμιση μηνα μήρα μονο μισό..πράγματα ηρωικά για μένα που λατρεύω το φαγητό..προσπάθησε να τα μπαλώσει λέγοντας πως είμαι ακόμη όμορφη ,πως είμαι πιο όμορφη απο την εγκυμοσύνη του Δημητράκη και άλλα τέτοια..να σας πω την αλήθεια..δεν το πιστεψα και πολυ..αφου το είπε ότι δεν του κάνει όρεξη να με πλησιάσει..πως να βρώ ξανά τοκέφιμου τώρα...τώρα δεν θγώ νατον πλησιάσω μετά απο αυτό που μου ειπε...νιώθω πως θα βλέπει μια χοντρή να του ζητά φιλάκια και αγκαλίτσες και θα ξενερώνει.. όσο για την ρουτινα εκείνος το ρίχνει στον εαυτό του..ότικάτι συμβαίνει και δεν ...ξέρετε..του είπα πως ακριβώς το ίδιο νιώθω κι εγώ..γι αυτό καιτον τελευταίο καιρό είμαιέτσι ίσωςε πιο νευρική..γιατίπολυ απλά βλέπω πως κάτι πάει στραβά και δε μου αρέσει...και μείναμε με την αποριά ως προς το τι μπορουμε να κάνουμε για να τη διώξουμε με απλές κινήσεις μέσα απότην καθημερινότητα μας..χωρίς δηλαδή να χρειάζεται να κάνουμε τρομερές κινήσεις γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει αυτή η πολυτέλεια με ένα παιδί καιένα άλλο στα σκαλιά...το θέμα είναι ότι εγώ μπορω να βρώ πράγματα σε εκείνον που μου κρατάνε τη φλογά αναμμένη στη διάρκεια της επαφής γι αυτό άλλωστε νιώθω πιο ορεξάτη..ενώ εκείνος δεν ήξερε πως θα μπορουσε να το κάνει αυτό..μονο με τα διαφάνα εσώρουχα ..πείτε μου κορίτσια..πείτε μου τι να κάνουμε για να βγουμε απο τη ρουτίνα..το θέλουμε κι οι δυο αν καιπροσπαθω περισσότερο εγω..εκείνος το πιο πιθανο είναισήμερα να το έχει ξεχάσει..ως κλασικός άντρας..

Βρε Μαρίνα...παν μέτρον αριστο όμως..καλή η δουλειά..να δουλευουμε για να ζουμε,όχι να ζουμε για να δουλευουμε!... Προφανώς για να νιώθω έτσι ίσως το έχειπαρακάνει με τη δουλειά..και τι να κάνουμε που εγώ έχω την ανάγκη να τον έχω περισσότερο κοντάμου; Δεν είναι υποχρεωμένος να ακουσει αυτή την ανάγκη μου και να βρει λύση; Είμαι τόσο παράλογη; Αν είναι έτσι τότε να κλείσω τοστόμα μου και να το καταπιώ..δεν είναιμονο η δουλειά..είναιόλος ο τρόποςζωής όπως περιέγραφα και πιοπανω....κι αντε και το κατάπια..δε θαζω ευτυχισμένη..δεν ξέρω...τα έχω χαμένα..μπορεί να υπερβάλω..μπορεί να ζητάω πολλά και εκείνος να ικανοποιείται έστω κιέτσι ενώ εγώ όχι..τι να πω..ας κάτσω λοιπόν στα αυγάμου κι ας πω κι ευχαριστώ....

Silia26 έγραψε: Δεν έχεις και άδικο Σίλια..εκεί που θα πάμε αυριο έχει και θάλασσα κοντά οπότε μποροπυμε να αφήσουμε τομικρό στους 4παππουδες και ναπάμε στην παραλία τα δυο μας..αν έχει καλό καιρό,σίγουρα θα το κάνουμε!!!!!!!! Καλή ιδέα!!!!

Κι αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο είναι ότι τον ίδιο δε δείχνει να τον ενοχλεί όλο αυτό..και όταν του το λέω τείνει να το διαψεύσει...εγώ πιστεύω και νιώθω ότι παίρνει ικανοποιηση με τη δουλειά...χαίρεται ιδιαίτερα ότανέρχεται νέος πελάτης καιόταν πληρώνεται...τον αγχώνει πολύ να ξέρει ότι έχει λογαριασμους να πληρώσει και έτσι μονη του έγνοια είναι να ξέρει ότι μπορεί να τα καταφέρει...δεν ξέρω αν αυτόείναι καλό ή κακό..απο μια άποψη είναι τέλειο..φροντίζει να είμαστε σωστοί στους λογαριασμους μας..απο την άλλη..ξεχνάει την οικογένειά του κι αυτό εμένα με πονάει πολύ...και τι νατου πω..τι να ζητήσω; ΝΑ δουλέψω κι εγώ εξτρά μπας και νιώσει ασφάλεια; Προσπάθησα και προσπαθω μέσω της ζωγραφικής τώρα ειδικά που δεν πηγαινω και στο σχολείο..αλλά μετά που θα έχω 2 δουλειες και ταπαιδιά; Ε δεν μπορώ να γίνω και χίλια κομμάτια...τουλάχιστον εγώ σκέφτομαι καιτην οικογένειά μου..και πόσες φορές ο Δημητράκης μένει απαρηγόπρητος όταν εκείνος τρέχειο βιαστηκος για τη δουλειά καθώς δεν έχουν χρόνο για να παίξουν; Ευτυχώς παίζει μαζί του τα βράδια πριν τον υπνο..πάλικαλά..εγώ όμως..μένωέτσι...καιόταν θα γίνουν δυο τα παιδιά...ζήτω που καηκαμε...

Καλησπέρα κορίτσια. Τελικά δε βγηκαμε σημερα..δε φταίει αυτός βέβαια..ήρθαν φίλοι και συγγενείς στο σπίτι(Στην ηλικία μας όλοι ) και φάγαμε οπότε..αναβλήθηκε... Περίμενα πως και πως να βγούμε έξω...και αύριο με τους γονμείςμου και τα πεθερικά μου θα είμαστε...τι βαρετό... με έπιασε μια μικροκατάθλιψη στη σκέψη του τι χάσαμε σήμερα απο αυτό που είχαμε προγραμματίσεικαι γι αυτό που έχουμε να κάνουμε αυριο...θέλω λίγο ελεύθερο χρόνο μαζι του...να μεινουμε οι δυομας και να κάνουμεοτι καναμε ότανήμασταν μόνοι μας..χωρίς υποχρεώσεις... είμαι πολύ λυπημένη...απογοητευμένη...δουλεύει όλο το χρόνο πρωί και απογευμα..και κάθεται 10 μέρες τα Χριστουγεννα και 10 μέρες τοΠάσχα..μέρες γεμάτες με υποχρεώσεις ...όλο τον υπολοιπο χρόνο παλεύουμε με το ρολόι...κουράστηκα...δεν αντέχω να λέει <<φεύγω σε λίγο!!>> ...τον θέλω να μείνει στο σπίτι χωρ΄΄ις να τρέχουμε...είμαι πολύ λυπημένη...με πιάσανε τώρα και τα κλάμματα.....πόσες φορές ξαπλώσαμε μετά απότην κουραση όλης της ημερας, και να έχουμε γιαμας μονο ένα μισάωρο..το σεξ μετά καταντάει να είναι αγώνας δρόμου να προλάβει να τελείωσει αυτός..γιατί για μένα είναι πολύτέλεια...και χωρίς προκαταρτικά...για τα βράδια δε..βγαίνει όλη η κουραση της ημέρας..παει κι αυτό το τριημερο..πέρασε έτσι σαν το νερό κι εμείς οι δυο σα ζευγάρι..ακόμη να βρεθουμε...δεν μπορώ αλλλο...νιώθω τόσο μόνη στην καθημερινότητά μου..και να του πω κάτι σχετικό με τη δουλειά του θα μου πει τα γνωστά..<<ε τι να κάνω βρε αγάπη μου...πρέπει να δουλέψω..δε γίνεται να μην ανοιξει τομαγαζί...κι αν περάσει πελάτης και είμαι κλειστός;;;>> ναι αλλά αν χάσεις τη γυναίκα σου και πάει με άλλον;;; του απαντάω εμμέσως πλην σαφώς...δεν μπορώ...έχω απογοητευτεί...πάρα πολύ....δε βρίκσω πλέον λύση...όλα τα υπολοιπα συμπληρώνουν απλώς την άσχημη εικόνα που ζουμε...