Sandy7280

Κορίτσια, Πάσχα εν όψει!!! Έχετε αποφασίσει να πάτε πουθενά με τα αγγελούδια σας; Εμείς λέμε να πάμε από Μ.Σάββατο μέχρι Δευτέρα του Πάσχα (που γιορτάζει κι ο καλός μου...) στην Εύβοια, στη Στενή. Ένα καταπληκτικό γραφικό ορεινό χωριουδάκι με απίθανη θέα, κλασσικούς χωριάτικους μεζέδες και διάχυτη μυρωδιά τζακιού από παντού...

Από την περίοδο της εγκυμοσύνης μου ακόμα, σκόπευα να πάω με τη μικρή μου να δω τί λένε αυτά τα μαθήματα βρεφικής κολύμβησης που πολλοί αθλητικοί σύλλογοι και δήμοι οργανώνουν σε κολυμβητήρια. Έχει καμία κοπέλα εμπειρία από αυτά τα μαθήματα; Λένε ότι μπορείς να ξεκινήσεις από 6 μηνών. Υπάρχουν κίνδυνοι; Πιστεύω ότι το παιδί μπαίνει πιο εύκολα στη νοοτροπία της κολύμβησης και μαθαίνει να μην φοβάται το νερό... Εσάς, ποιά είναι η γνώμη σας; http://www.babyswimming.gr

Κορίτσια, σ' αυτό το θέμα προτείνω να δίνουμε ιδέες για διάφορα μέρη ή καταστήματα που μπορούμε βρούμε ρουχαλάκια για τα μωράκια μας, ανάλογα την περιοχή που μένουμε. 'Ετσι, θα βοηθούμε τις άλλες μανούλες και θα παίρνουμε κι εμείς ιδέες για διπλανές και όχι, γειτονιές!!! Ένα πολύ καλό μαγαζί στην Καλλιθέα όπου μένω, είναι το Lassy, με πολύ μεγάλη ποικιλλία και καλές τιμές. Εάν δεν υπάρχει πρόβλημα από τους κανονισμούς του forum, θα ήθελα να αναφέρουμε και διεύθυνση. Αν μπορούμε, θα μας το πει η Λένα και θα επανέλθω με τη διεύθυνση του μαγαζιού.

Κικίτσα μου κατ' αρχάς να χαίρεσαι τον γλύκα σου! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ με τη μικρή μου στις αρχές... Ήθελε μόνο αγκαλιά και ...κούνημα! Κι επειδή φυσικά είναι το πρώτο μας, της το δίναμε απλόχερα και είμασταν και σίγουροι ότι το ...εκμεταλλευόταν το μουτράκι μας. Όλα τα μωράκια θέλουν αγκαλίτσες γιατί αναζητούν τη μυρωδιά της μαμάς τους ή γενικότερα τη ζεστασιά κάποιου που έχουν μάθει, όπως π.χ. του μπαμπά. Μη φοβάσαι ότι θα το κακομάθεις και μη το αφήνεις να κλαίει για πολύ. Εγώ προσωπικά με τον άντρα μου, μία φορά αποφασίσαμε να την αφήσουμε να κλάψει (ήταν περίπου 2 μηνών) ώσπου κόντεψα εγώ να βάλω τα κλάματα που την έβλεπα έτσι να ταλαιπωρείται και την πήρα αμέσως αγκαλιά και ηρέμησε, αφού είχε πλέον τόσο κουραστεί. Από τότε, δεν το ξανακάναμε. Αποφασίσαμε ότι εφόσον είναι το μωράκι μας, θα του δώσουμε ό,τι και για όσο το ζητάει για να νιώθει ήρεμο, ασφαλές και να μην νιώθει εγκαταλελειμμένο. Κάπου είχα διαβάσει ότι δεν υπάρχει χειρότερο για ένα βρέφος από το να κοιμάται εξαντλημένο από το κλάμα, με την αίσθηση ότι το έχουν εγκαταλείψει αβοήθητο, ενώ εκείνο έχει ανάγκη για αγκαλιές. Όσο και να σου φαίνεται πρώιμο και αβάσιμο, από τώρα δημιουργείται η ψυχολογία που θα έχουν ως ενήλικες. Μην του δημιουργείς, άθελά σου, συναισθήματα απομόνωσης και θλίψης. Το στάδιο αυτό είναι παροδικό και θα περάσει όταν ο μικρός σου αρχίσει να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, όπως π.χ. να ανακαλύπτει τα χεράκια του, να πιάνει παιχνιδάκια όπως κρίκους οδοντοφυίας και κουδουνίστρες και να παρατηρεί το περιβάλλον του. Δοκίμασε να του βάλεις ένα mobile (περιστρεφόμενο παιχνίδι με κουκλάκια και ήχους) πάνω από την κούνια του για να έχει κάτι να απασχολείται και προσπάθησε να τον ξεγελάς την ώρα που τον βάζεις κάτω, π.χ. να τον κάνεις σαν αεροπλανάκι, να τον γαργαλάς κ.α. Ένα ραδιόφωνο επίσης βοηθάει την κατάσταση, καθώς σε όλα τα μωράκια αρέσει η μουσική. Αν τίποτα από αυτά δεν σε καλύπτει, κάνε κουράγιο και ο μικρός σου από μόνος του θα αρχίσει να δέχεται το κρεβατάκι του... Θέλει όμως πολλή υπομονή και χρόνο...

Κικίτσα μου κατ' αρχάς να χαίρεσαι τον γλύκα σου! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ με τη μικρή μου στις αρχές... Ήθελε μόνο αγκαλιά και ...κούνημα! Κι επειδή φυσικά είναι το πρώτο μας, της το δίναμε απλόχερα και είμασταν και σίγουροι ότι το ...εκμεταλλευόταν το μουτράκι μας. Όλα τα μωράκια θέλουν αγκαλίτσες γιατί αναζητούν τη μυρωδιά της μαμάς τους ή γενικότερα τη ζεστασιά κάποιου που έχουν μάθει, όπως π.χ. του μπαμπά. Μη φοβάσαι ότι θα το κακομάθεις και μη το αφήνεις να κλαίει για πολύ. Εγώ προσωπικά με τον άντρα μου, μία φορά αποφασίσαμε να την αφήσουμε να κλάψει (ήταν περίπου 2 μηνών) ώσπου κόντεψα εγώ να βάλω τα κλάματα που την έβλεπα έτσι να ταλαιπωρείται και την πήρα αμέσως αγκαλιά και ηρέμησε, αφού είχε πλέον τόσο κουραστεί. Από τότε, δεν το ξανακάναμε. Αποφασίσαμε ότι εφόσον είναι το μωράκι μας, θα του δώσουμε ό,τι και για όσο το ζητάει για να νιώθει ήρεμο, ασφαλές και να μην νιώθει εγκαταλελειμμένο. Κάπου είχα διαβάσει ότι δεν υπάρχει χειρότερο για ένα βρέφος από το να κοιμάται εξαντλημένο από το κλάμα, με την αίσθηση ότι το έχουν εγκαταλείψει αβοήθητο, ενώ εκείνο έχει ανάγκη για αγκαλιές. Όσο και να σου φαίνεται πρώιμο και αβάσιμο, από τώρα δημιουργείται η ψυχολογία που θα έχουν ως ενήλικες. Μην του δημιουργείς, άθελά σου, συναισθήματα απομόνωσης και θλίψης. Το στάδιο αυτό είναι παροδικό και θα περάσει όταν ο μικρός σου αρχίσει να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, όπως π.χ. να ανακαλύπτει τα χεράκια του, να πιάνει παιχνιδάκια όπως κρίκους οδοντοφυίας και κουδουνίστρες και να παρατηρεί το περιβάλλον του. Δοκίμασε να του βάλεις ένα mobile (περιστρεφόμενο παιχνίδι με κουκλάκια και ήχους) πάνω από την κούνια του για να έχει κάτι να απασχολείται και προσπάθησε να τον ξεγελάς την ώρα που τον βάζεις κάτω, π.χ. να τον κάνεις σαν αεροπλανάκι, να τον γαργαλάς κ.α. Ένα ραδιόφωνο επίσης βοηθάει την κατάσταση, καθώς σε όλα τα μωράκια αρέσει η μουσική. Αν τίποτα από αυτά δεν σε καλύπτει, κάνε κουράγιο και ο μικρός σου από μόνος του θα αρχίσει να δέχεται το κρεβατάκι του... Θέλει όμως πολλή υπομονή και χρόνο...

Κικίτσα μου κατ' αρχάς να χαίρεσαι τον γλύκα σου! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ με τη μικρή μου στις αρχές... Ήθελε μόνο αγκαλιά και ...κούνημα! Κι επειδή φυσικά είναι το πρώτο μας, της το δίναμε απλόχερα και είμασταν και σίγουροι ότι το ...εκμεταλλευόταν το μουτράκι μας. Όλα τα μωράκια θέλουν αγκαλίτσες γιατί αναζητούν τη μυρωδιά της μαμάς τους ή γενικότερα τη ζεστασιά κάποιου που έχουν μάθει, όπως π.χ. του μπαμπά. Μη φοβάσαι ότι θα το κακομάθεις και μη το αφήνεις να κλαίει για πολύ. Εγώ προσωπικά με τον άντρα μου, μία φορά αποφασίσαμε να την αφήσουμε να κλάψει (ήταν περίπου 2 μηνών) ώσπου κόντεψα εγώ να βάλω τα κλάματα που την έβλεπα έτσι να ταλαιπωρείται και την πήρα αμέσως αγκαλιά και ηρέμησε, αφού είχε πλέον τόσο κουραστεί. Από τότε, δεν το ξανακάναμε. Αποφασίσαμε ότι εφόσον είναι το μωράκι μας, θα του δώσουμε ό,τι και για όσο το ζητάει για να νιώθει ήρεμο, ασφαλές και να μην νιώθει εγκαταλελειμμένο. Κάπου είχα διαβάσει ότι δεν υπάρχει χειρότερο για ένα βρέφος από το να κοιμάται εξαντλημένο από το κλάμα, με την αίσθηση ότι το έχουν εγκαταλείψει αβοήθητο, ενώ εκείνο έχει ανάγκη για αγκαλιές. Όσο και να σου φαίνεται πρώιμο και αβάσιμο, από τώρα δημιουργείται η ψυχολογία που θα έχουν ως ενήλικες. Μην του δημιουργείς, άθελά σου, συναισθήματα απομόνωσης και θλίψης. Το στάδιο αυτό είναι παροδικό και θα περάσει όταν ο μικρός σου αρχίσει να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, όπως π.χ. να ανακαλύπτει τα χεράκια του, να πιάνει παιχνιδάκια όπως κρίκους οδοντοφυίας και κουδουνίστρες και να παρατηρεί το περιβάλλον του. Δοκίμασε να του βάλεις ένα mobile (περιστρεφόμενο παιχνίδι με κουκλάκια και ήχους) πάνω από την κούνια του για να έχει κάτι να απασχολείται και προσπάθησε να τον ξεγελάς την ώρα που τον βάζεις κάτω, π.χ. να τον κάνεις σαν αεροπλανάκι, να τον γαργαλάς κ.α. Ένα ραδιόφωνο επίσης βοηθάει την κατάσταση, καθώς σε όλα τα μωράκια αρέσει η μουσική. Αν τίποτα από αυτά δεν σε καλύπτει, κάνε κουράγιο και ο μικρός σου από μόνος του θα αρχίσει να δέχεται το κρεβατάκι του... Θέλει όμως πολλή υπομονή και χρόνο...

Κικίτσα μου κατ' αρχάς να χαίρεσαι τον γλύκα σου! Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα κι εγώ με τη μικρή μου στις αρχές... Ήθελε μόνο αγκαλιά και ...κούνημα! Κι επειδή φυσικά είναι το πρώτο μας, της το δίναμε απλόχερα και είμασταν και σίγουροι ότι το ...εκμεταλλευόταν το μουτράκι μας. Όλα τα μωράκια θέλουν αγκαλίτσες γιατί αναζητούν τη μυρωδιά της μαμάς τους ή γενικότερα τη ζεστασιά κάποιου που έχουν μάθει, όπως π.χ. του μπαμπά. Μη φοβάσαι ότι θα το κακομάθεις και μη το αφήνεις να κλαίει για πολύ. Εγώ προσωπικά με τον άντρα μου, μία φορά αποφασίσαμε να την αφήσουμε να κλάψει (ήταν περίπου 2 μηνών) ώσπου κόντεψα εγώ να βάλω τα κλάματα που την έβλεπα έτσι να ταλαιπωρείται και την πήρα αμέσως αγκαλιά και ηρέμησε, αφού είχε πλέον τόσο κουραστεί. Από τότε, δεν το ξανακάναμε. Αποφασίσαμε ότι εφόσον είναι το μωράκι μας, θα του δώσουμε ό,τι και για όσο το ζητάει για να νιώθει ήρεμο, ασφαλές και να μην νιώθει εγκαταλελειμμένο. Κάπου είχα διαβάσει ότι δεν υπάρχει χειρότερο για ένα βρέφος από το να κοιμάται εξαντλημένο από το κλάμα, με την αίσθηση ότι το έχουν εγκαταλείψει αβοήθητο, ενώ εκείνο έχει ανάγκη για αγκαλιές. Όσο και να σου φαίνεται πρώιμο και αβάσιμο, από τώρα δημιουργείται η ψυχολογία που θα έχουν ως ενήλικες. Μην του δημιουργείς, άθελά σου, συναισθήματα απομόνωσης και θλίψης. Το στάδιο αυτό είναι παροδικό και θα περάσει όταν ο μικρός σου αρχίσει να έχει κι άλλα ενδιαφέροντα, όπως π.χ. να ανακαλύπτει τα χεράκια του, να πιάνει παιχνιδάκια όπως κρίκους οδοντοφυίας και κουδουνίστρες και να παρατηρεί το περιβάλλον του. Δοκίμασε να του βάλεις ένα mobile (περιστρεφόμενο παιχνίδι με κουκλάκια και ήχους) πάνω από την κούνια του για να έχει κάτι να απασχολείται και προσπάθησε να τον ξεγελάς την ώρα που τον βάζεις κάτω, π.χ. να τον κάνεις σαν αεροπλανάκι, να τον γαργαλάς κ.α. Ένα ραδιόφωνο επίσης βοηθάει την κατάσταση, καθώς σε όλα τα μωράκια αρέσει η μουσική. Αν τίποτα από αυτά δεν σε καλύπτει, κάνε κουράγιο και ο μικρός σου από μόνος του θα αρχίσει να δέχεται το κρεβατάκι του... Θέλει όμως πολλή υπομονή και χρόνο...

Ζεστό βρε Σοφία μου δεν θα της φέρει αναγούλα; Μόνο που το σκέφτομαι... λες να το δοκιμάσω; Αγλαϊα, δηλαδή όταν λένε 2ης βρεφικής είναι πάλι... αγελαδινό; Αυτό όμως δεν είναι που δίνουν και στα βρέφη πάνω από 6 μηνών; Εμάς έτσι τουλάχιστον μας είπε η παιδίατρος, όταν κλείσουμε τους 6μήνες, να πάρουμε πλέον το 2ης βρεφικής. Αυτό το ...κόλπο ισχύει δηλαδή για όλα τα συσκευασμένα γάλατα 2ης βρεφικής; Δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο και πιο κατάλληλο για βρέφη από ότι το κοινό αγελαδινό; Και μπορεί πάλι να τους προκαλέσει πρόβλημα στα νεφράκια;

Ζεστό βρε Σοφία μου δεν θα της φέρει αναγούλα; Μόνο που το σκέφτομαι... λες να το δοκιμάσω; Αγλαϊα, δηλαδή όταν λένε 2ης βρεφικής είναι πάλι... αγελαδινό; Αυτό όμως δεν είναι που δίνουν και στα βρέφη πάνω από 6 μηνών; Εμάς έτσι τουλάχιστον μας είπε η παιδίατρος, όταν κλείσουμε τους 6μήνες, να πάρουμε πλέον το 2ης βρεφικής. Αυτό το ...κόλπο ισχύει δηλαδή για όλα τα συσκευασμένα γάλατα 2ης βρεφικής; Δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο και πιο κατάλληλο για βρέφη από ότι το κοινό αγελαδινό; Και μπορεί πάλι να τους προκαλέσει πρόβλημα στα νεφράκια;

Ζεστό βρε Σοφία μου δεν θα της φέρει αναγούλα; Μόνο που το σκέφτομαι... λες να το δοκιμάσω; Αγλαϊα, δηλαδή όταν λένε 2ης βρεφικής είναι πάλι... αγελαδινό; Αυτό όμως δεν είναι που δίνουν και στα βρέφη πάνω από 6 μηνών; Εμάς έτσι τουλάχιστον μας είπε η παιδίατρος, όταν κλείσουμε τους 6μήνες, να πάρουμε πλέον το 2ης βρεφικής. Αυτό το ...κόλπο ισχύει δηλαδή για όλα τα συσκευασμένα γάλατα 2ης βρεφικής; Δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο και πιο κατάλληλο για βρέφη από ότι το κοινό αγελαδινό; Και μπορεί πάλι να τους προκαλέσει πρόβλημα στα νεφράκια;

Ζεστό βρε Σοφία μου δεν θα της φέρει αναγούλα; Μόνο που το σκέφτομαι... λες να το δοκιμάσω; Αγλαϊα, δηλαδή όταν λένε 2ης βρεφικής είναι πάλι... αγελαδινό; Αυτό όμως δεν είναι που δίνουν και στα βρέφη πάνω από 6 μηνών; Εμάς έτσι τουλάχιστον μας είπε η παιδίατρος, όταν κλείσουμε τους 6μήνες, να πάρουμε πλέον το 2ης βρεφικής. Αυτό το ...κόλπο ισχύει δηλαδή για όλα τα συσκευασμένα γάλατα 2ης βρεφικής; Δεν έχουν κάτι το ιδιαίτερο και πιο κατάλληλο για βρέφη από ότι το κοινό αγελαδινό; Και μπορεί πάλι να τους προκαλέσει πρόβλημα στα νεφράκια;

Κρέμα βανίλια σε πρώτη φάση (πήρα της Nutricia που δεν έχει ζάχαρη και έχει γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας, σε αντίθεση με τα περισσότερα που έχουν αγελαδινό) και την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουμε και τα φρούτα...

Κρέμα βανίλια σε πρώτη φάση (πήρα της Nutricia που δεν έχει ζάχαρη και έχει γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας, σε αντίθεση με τα περισσότερα που έχουν αγελαδινό) και την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουμε και τα φρούτα...

Κρέμα βανίλια σε πρώτη φάση (πήρα της Nutricia που δεν έχει ζάχαρη και έχει γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας, σε αντίθεση με τα περισσότερα που έχουν αγελαδινό) και την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουμε και τα φρούτα...

Κρέμα βανίλια σε πρώτη φάση (πήρα της Nutricia που δεν έχει ζάχαρη και έχει γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας, σε αντίθεση με τα περισσότερα που έχουν αγελαδινό) και την ερχόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσουμε και τα φρούτα...

!

!

!

!

!

!

!

!

Ξεκινήσαμε τις κρεμούλες μας!!!!!! Την πρώτη μέρα με το που βάλαμε το κουταλάκι στο στόμα μας, κάναμε μία ...γκριμάτσα, του τύπου... τί είναι αυτό τώρα;;; Φάγαμε με το ζόρι 3 κουταλάκια και την υπόλοιπη την έφαγε η ... μαμά, που διαπίστωσε ότι η κρέμα δεν είναι καθόλου κακή!!! Την Κυριακή, φάγαμε με περισσότερη όρεξη 4-5 κουταλάκια και φυσικά συμπληρώσαμε το γεύμα μας με γαλατάκι... Με το που πλησιάζα το κουτάλι στο στόμα της, έβγαζε τη γλώσσα και έβαζε εμπόδιο... Την ξεγελούσα με το κλασσικό ... αεροπλανάκι και όταν γέλαγε, της έχωνα τη μπουκιά... Πω,πω τί θυμήθηκα... Κάτι διηγήσεις των γονιών μου για το πώς κατόρθωναν να με ταϊσουν, με τί κόλπα!!! Σήμερα, δεν της έδωσα συμπλήρωμα γάλα, αλλά επέμενα στην κρέμα. Κάναμε μία ώρα περίπου να φάμε, και μετά της έδωσα και λίγο νεράκι με το μπιμπερό, το οποίο δεν της άρεσε καθόλου... Και άλλη εμπειρία σήμερα, θα σκέφτηκε το μικρό μου, που με το που πλησίασε το μπιμπερό, νόμισε ότι είναι γάλα και το άρπαξε... Με το που δεν κατάλαβε τη γνώριμη γέυση, της ήρθε μία ξινίλα με το νερό... Ακόμα γελάω με τη μουρίτσα της!!! Τώρα κοιμάται και σε λίγο θα φάμε το βραδινό μας γάλα...

Ξεκινήσαμε τις κρεμούλες μας!!!!!! Την πρώτη μέρα με το που βάλαμε το κουταλάκι στο στόμα μας, κάναμε μία ...γκριμάτσα, του τύπου... τί είναι αυτό τώρα;;; Φάγαμε με το ζόρι 3 κουταλάκια και την υπόλοιπη την έφαγε η ... μαμά, που διαπίστωσε ότι η κρέμα δεν είναι καθόλου κακή!!! Την Κυριακή, φάγαμε με περισσότερη όρεξη 4-5 κουταλάκια και φυσικά συμπληρώσαμε το γεύμα μας με γαλατάκι... Με το που πλησιάζα το κουτάλι στο στόμα της, έβγαζε τη γλώσσα και έβαζε εμπόδιο... Την ξεγελούσα με το κλασσικό ... αεροπλανάκι και όταν γέλαγε, της έχωνα τη μπουκιά... Πω,πω τί θυμήθηκα... Κάτι διηγήσεις των γονιών μου για το πώς κατόρθωναν να με ταϊσουν, με τί κόλπα!!! Σήμερα, δεν της έδωσα συμπλήρωμα γάλα, αλλά επέμενα στην κρέμα. Κάναμε μία ώρα περίπου να φάμε, και μετά της έδωσα και λίγο νεράκι με το μπιμπερό, το οποίο δεν της άρεσε καθόλου... Και άλλη εμπειρία σήμερα, θα σκέφτηκε το μικρό μου, που με το που πλησίασε το μπιμπερό, νόμισε ότι είναι γάλα και το άρπαξε... Με το που δεν κατάλαβε τη γνώριμη γέυση, της ήρθε μία ξινίλα με το νερό... Ακόμα γελάω με τη μουρίτσα της!!! Τώρα κοιμάται και σε λίγο θα φάμε το βραδινό μας γάλα...