Kadath

Μια τεράστια αγκαλιά διαρκείας!!! Και φιλάκια και χαδάκια και μαρσιποβολτούλα και γαλατάκι της μαμάς. Αλοιφή!!Πάντα αγαπούσα τα παιδάκια, αλλά ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο περισσότερο έντονες και πολύτιμες είναι οι στιγμές με τα πλασματάκια μας!

Να φροντίσεις να έχει κλίση η κούνια της και δεν θα χεις πρόβλημα με την παλινδρόμηση.

Συγχαρητηρια, τώρα θα βρεις καινουριο νοημα στον όρο ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩH! Να χαίρεσαι τα κουκλάκια σου! Να είναι πάντα υγιή, χαρούμενα κι ευτυχισμένα! Να τα καμαρώνεις και να τα δεις να εκπληρώνουν τα όνειρά τους!

Όχι καλέ, τι να παρεξηγήσω; Ίσα ίσα που η κάθε εμπειρία είναι πολύ χρήσιμη.

Εγώ προσωπικά δεν βιάζομαι καθόλου να της δώσω στερεές. Το μόνο που με απασχολεί είναι αν η ίδια είναι έτοιμη και θέλει, να ανταποκριθώ έγκαιρα σε αυτή της την ανάγκη.

Να ρωτήσω κάτι βρε παιδιά όμως. Την τελευταία εβδομάδα η σταφιδούλα τρελαίνεται με το φαγητό μου, ό,τι κι αν είναι αυτό. Το κοιτάζει, πάει να το αρπάξει, κάνει σαν παλαβούλι. Έχω την αίσθηση ότι την κεντρίζει σαν φαγητό κι όχι απλά σαν ερέθισμα, γιατί αν δει φαγητό δεν θα της αποσπάσει τίποτα άλλο την προσοχή. Λέτε να είναι έτοιμη σιγά σιγά για στερεές; Ποια είναι η γνώμη σας;

Εγώ θηλάζω αποκλειστικά, παρόλα αυτά αδιαθέτησα 3 μήνες μετά τη γέννα. Η περίοδος δεν έχει επηρεάσει την παραγωγή μου. Απλά βάζω το μωρό στο στήθος όποτε πεινάει, δλδ συχνά πυκνά

grousi πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός!!! Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τη σταφιδούλα που δεν κοιμόταν κι εγώ ήμουν απελπισμένη και τώρα συζητάμε για στερεες!

Evi.D και Lala έχετε δίκιο, θα πειραματιστώ και θα ακολουθήσω τις οδηγίες της τσούπρας (μου την έδωσαν και χωρις manual βλέπετε). Πωπω έχω μάθει τόσα πράγματα από τότε που γέννησα! Και έχω δρόμο ακόμα!!!Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου όλες σας.

Ο άντρας μου έχει εκφράσει την απορία, αφού δεν θέλω να ακούω το γιατρό, γιατί πηγαίνω... Έχει αφήσει όλο το θέμα πάνω μου όμως, από την αρχή που του είπα ότι δεν πρόκειται να αφήνω το παιδί να κλαίει και θα το ταΐζω όποτε θέλει μέχρι και τώρα που του έχω πάρει τα αυτιά με την ατάκα "Κανένας δεν θα με κάνει να αποθηλάσω πρόωρα!". Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχαμε τους καυγάδες μας, είχαμε και πολύ γερούς μάλιστα.Βλέπει όμως τη μπορμπουλήθρα μας, γερή, γελαστή κι ευτυχισμένη και έτσι μου δείχνει εμπιστοσύνη., κάθε μέρα και περισσότερο νομίζω.

άσχετο, μάνγκο κάνει να της δώσω; τρελαίνομαι για μάνγκο (αν και είναι όλο ίνες, μήπως πνίγεται

πολύ βοηθητική η περιγραφή σου. να ρωτήσω τώρα εγώ η άσχετη, ξεκινάμε με μπνάνα πχ, όταν εισάγουμε το αχλάδι το δίνουμε μαζί με τη μπανάνα ή μόνο του;

Σχήμα λόγου το μασούλημα, αλεσμένες φυσικά.

αυτό λέω κι εγώ να κάνω, συνεχίζω με αποκλειστικό μέχρι να κείσει τον 6ο και μετά ξεκινάμε το μασούλημα, και στον 8ο νομίζω μπορώ να της δώσω και βρώμη. τελικά πιστεύω πως αν δεν υπήρχε το forum, θα είχαμε οδηγηθεί πάρα πολλές πρόωρο αποθηλασμό και θα το θεωρούσαμε και νορμάλ. όπως η ξαδέρφη μου, η οποία θήλασε για 6 μήνες και μετά σταμάτησε γιατί ο γιατρός της είπε τη γνωστή κοτσάνα ότι το γάλα δεν προσφέρει τίποτα στο μωρό πλέον και θυμάμαι με ποση περηφάνια μου έλεγε ότι θήλασε 6 ολόκληρους μήνες! και μένα τότε μου φαινόταν πολύ. τώρα που γέννησα κι εγώ και ενημερώθηκα, μου φαίνεται τόσο μα τόσο λίγο και πρόωρο...

αχ κορίτσια μου, να χαίρεστε κι εσείς τα αστεράκια σας! είμαι ακόμα τόσο κατακλυσμένη από το συναίσθημα που δεν μου βγαίνουν τα λόγια... αφήστε που η μαμά μου έβαλε τα κλάματα όταν το είδε. όσο για τη δουλειά, αυτό κέφτομαι από χτες συνέχεια, Lala και eleniF πόσο δίκιο έχετε! και να φανταστείτε θεωρούμαι και προνομιούχα γιατί εργάζομαι πραγματικά πολύ λίγες ώρες.

Στην τελευταία μας επίσκεψη ο παιδίατρος μας είπε ότι μόλις μπει η μικρή στον 5ο να ξεκινήσουμε με στερεές, εννοώντας ρυζάλευρο. Όταν είπα ότι δεν θέλω να δώσω ρυζάλευρο, είπε ότι είναι σημαντικό να φάει δημητριακά για τη σωστή λειτουργία του εντέρου. Ψάχνοντάς το το θέμα τις τελευταιές μέρες είδα πως για τα μωρά που θηλάζουν αποκλειστικά συνίσταται εισαγωγή στερεών μόλις κλείσουν και τον 6ο μήνα, σωστά; Μπορείτε να με κατατοπίσετε για το πώς γίνεται η εισαγωγή στερεών για να πάω ετοιμοπόλεμη στην επόμενη επίσκεψη στον παιδίατρο; Πότε ξεκινάμε, με τι, κάθε πότε, ποια είναι η σειρά των τροφών που εισάγουμε, πόσα γεύματα; κλπ κλπ

Εδώ και 3 εβδομάδες έχω ξεκινήσει λίγες ώρες δουλειάς. Στην αρχή ήταν δύσκολα μέχρι να μάθει να πίνει το γαλατάκι μου από μπιμπερό, τελικά τα κατάφερε και σταμάτησαν τα κλάματα. Ενώ τις τελευταίες μέρες έπαιζε με τη μαμά μου και της γελούσε και δεν έκλαιγε καθόλου, σήμερα είχαμε δράματα. Φαίνεται για κάποιο λόγο της έλειπα πολύ σήμερα και έκλαιγε συνέχεια...ιδού η περιγραφή της μαμάς μου: "Την πήγα σε όλα τα δωμάτια, της έδειχνα τα παιχνίδια της, τίποτα, δεν ηρεμούσε, ούτε που τα έπιανε, συνέχιζε το κλάμα, την πήγα και στη βιβλιοθήκη σου που της αρέσει, τίποτα κι εκεί. Σταμάτησε το κλάμα μόνο όταν βρεθήκαμε πού λες; Μπροστά στο νυχτικό σου που κρεμόταν. Το άρπαξε με τα χεράκια της κι άρχισε να το βάζει στο στόμα της..." Αγάπη μου...

You are my sunshine, my only sunshine You make me happy when skies are gray You'll never know dear, how much I love you Please don't take my sunshine away

Πόσο δίκιο έχεις...!!!

Ο γιατρός μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να κόψω τα γαλακτοκομικά. Την προηγούμενη βδομάδα που του είπα ότι τα έκοψα και κόπηκαν οι εμετοί, εντυπωσιάστηκε!!!

Καλείσαι να αντιμετωπίσεις μια απρόσμενη κατάσταση. Το ότι είναι καλοδεχούμενο κι οτί θα το αγαπήσεις δεν το αμφισβητεί κανείς. Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου να το χωνέψεις όμως. Ακόμα κι αν έχεις κάποια αρνητικά και αμφιθυμικά συναισθήματα που πηγάζουν από το ξάφνιασμα, το άγχος κλπ, άστα να εκφραστούν, πιστεύω θα σου κάνει καλό. Εγώ, αν και είχα αποφασίσει ότι θέλω να κάνω παιδί, πέρασα μια χάλια εγκυμοσύνη ψυχικά. 1) Έμεινα έγκυος αμέσως, ενώ πίστευα ότι θα μας έπαιρνε κανα 6μηνο, ξαφνιάστηκα λοιπόν. 2) Είχα επικίνδυνη εγκυμοσύνη λόγω δίκερου μήτρας και ανά πάσα στιγμή υπήρχε κίνδυνος αποβολής, ήμουν με το φόβο συνέχεια. Το αποτέλεσμα ήταν νεύρα, καταθλιψούλα, δεν ήθελα να δω απολύτως κανέναν και είδα όλα τα ριάλιτι της τηλεόρασης! ΄Οταν ήρθε όμως η σταφιδούλα μου, αποζημιώθηκα και με το παραπάνω!

Και στη δικιά μου συνέβαινε αυτό τον πρώτο μήνα. Τότε και είχα υπερπαραγωγή και έτρωγε πολύ απότομα και λαίμαργα και πνιγόταν και έκανε παλινδρομήσεις. Από τότε που ρυθμίστηκε η παραγωγή μου και έκοψα τα γαλακτοκομικά σταμάτησαν και οι εμετοί και το γάλα από τη μύτη.

Βασικά μήπως να αλλάξεις γιατρό; Πέρα από το ότι μπορεί να σε ανησύχησε άδικα είναι απαράδεκτο να μην σου εξηγεί τι συμβαίνει και να μην απαντά στις απορίες σου. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη.

Γεια σου γλυκειά μου και από μένα. Λυπάμαι πολύ που περνάς τόσο δύσκολες στιγμές. Θα συμφωνήσω με την μπεμπούλης. Οι άνδρες όσο κι αν μας αγαπούν, δεν μπορούν να μπουν βαθιά μες στην ψυχή μας και να την νιώσουν. Ίσως δεν το αντέχουν, ίσως δεν έχουν μάθει από το σπίτι τους. Προτιμούν να απλοποιούν τα πράγματα και στα δύσκολα κρύβονται, μέσα στο καβούκι τους, πίσω από τη δουλειά τους, πίσω από τους φίλους τους , τα ξύδια τους ή πολλές φορές και άλλες γύναίκες. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η γυναίκα ψάχνει κατανόηση, συμπόνοια, στήριξη και δεν τα βρίσκει. Και τα διεκδικεί. Ο άνδρας τότε κλείνεται ακόμα περισσότερο στον εαυτό του γιατί νιώθει ότι πρέπει να αμυνθεί, η γυναίκα νιώθει ακόμα περισσότερο μόνη και "επιτίθεται" και αρχίζει ένας φαύλος κύκλος... Σε γενικές γραμμές αυτό και με τις εκάστοτε διαφοροποιήσεις. Και φυσικά υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Ακόμα κι εμείς πάντως, που έχουμε το μωράκι μας και θα έπρεπε να είμαστε σούπερ, σφαζόμαστε συνέχεια. Και με τις ευθύνες του μωρού, τον αποκλειτικό θηλασμό, τους διακανονισμούς για τη φύλαξη του μωρού όσο δουλεύω κλπ κλπ, του το έχω πει, με έχει κάνει πολλές φορές να νιώσω μόνη μου. Και τα νεύρα τσίτα και οι ισορροπίες διαταραγμένες και η επικοινωνία πολλές φορές χαμένη. Και όλα αυτά εν μέσω ευχάριστων καταστάσεων, με ένα μωράκι σπίτι μας. Πόσο μάλλον στη δική σου την περίπτωση,με όλη αυτή τη στενοχώρια... Καμία σχέση δεν είναι εύκολη. Πάρε το χρόνο σου και δε με καθαρό μάτι αν θες να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο. Μπορεί να χρειάζεστε απλά χρόνο και μια απόσταση για ανασύνταξη και επαναξιολόγηση. Από την άλλη, αν τελικά δεν σου ταιριάζει αυτός ο άνθρωπος, νομίζω καλύτερα να το καταλάβεις πριν κάνεις παιδάκι παρά μετά. Εύχομαι ό,τι καλύτερο για σένα!