kokoraki

ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΔΑΝΑΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΚΕΦΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΖΕΙΣ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ "HELLO ΚΟΠΕΛΙΑ" Στίχοι-Μουσική: Φοίβος Ιωάννα να τη χαίρεστε, να είναι καλότυχη η κούκλα σας και γερή πάντα. Κορίτσια έχω τα νεύρα μου. Ο γιος μου θα με τρελάνει....Έχω αρχίσει και χάνω την υπομονή μου με την πάρτη του. Ποοοοοοολλή γκρίνια λέμε. Συνέχεια μίρλα και τσιρίδα είναι. Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο να μας εξοντώσει??? Εκτός του ότι με σταυρώνει με το φαγητό, του τη σπάει το καρεκλάκι φαγητού, του τη σπάνε τα πιάτα, του τη σπάει η κουβέρτα του, του τη σπάει να τον ντύνεις/γδύνεις, του τη σπάει η φάτσα μου....Έλεος πια. Δεν ήταν έτσι, δηλαδή ανέκαθεν ήταν ολίγος της μίρλας αλλά η τσιρίδα και το κλάμα με το παραμικρό πάει σύννεφο εδω και 15 μέρες περίπου. Πιστεύω ότι αθροιστικά τις ώρες που είναι ξύπνιος πρέπει να κλαίει τουλάχιστον τις μισές. Τί να τον κάνω?? Προσπαθώ να είμαι ψύχραιμη και να μην εκνευρίζομαι αλλά δεν είναι πάντα εύκολο. Α, να μην ξεχάσω: Μαριλού πες στην ξαδερφοσυμπεθέρα, πως την είπαμε, ότι αν πάρει το ίδιο παπούτσι με σένα ( μα τί μυαλό κουβαλάει ήθελα να 'ξερα, εδώ δεν αγοράζουμε σε γάμους λευκά ρουχα για να μην "κλέψουμε" εντυπώσεις από τη νύφη) ΔΕ ΘΑ ΤΗΣ ΜΕΙΝΕΙ ΠΟΔΑΡΙ ΓΙΑ ΠΟΔΑΡΙ να βάλει ούτε παντόφλα ξέσολη . Αν είναι δυνατόν πια....τόση ζήλεια??

ΑΡΙΑΔΑΚΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ [smilie=occasion13.gif] [smilie=occasion16.gif] [smilie=occasion16.gif] Εύα μου να τη χαίρεστε την κουκλίτσα σας, να είναι πάνω απ' όλα ΥΓΙΗΣ, ΔΥΝΑΤΗ και πάντα με χαμόγελο, σκανταλιά και νάζι. Αύριο έχει γεννέθλια το άλλο μπουμπούκι, η Δανάη. Ένα ένα τα μπεμπάκια γίνονται κοπέλες και αντράκια!!!! Σοφία μου περαστικά στο μεγάλο αγόρι. Τί ήταν κι αυτό πάλι γμτ...... Δήμητρα, πολύ ωραίες οι ιδέες σου για μωροφαγητά. Τα διάβασα και ήθελα να τα φάω εγώ!!! Θα δοκιμάσω κάποια από αυτά και είμαι σίγουρη ότι θα τα φάει ο Ζωρζ - ειδικά αυτό με τον κιμά και τα λαχανικά, μιαμ μιαμ μου φαίνεται. Αθηνούλα ωραία η επέτειος???? Πώς περάσατε με τον καλό σου??? Α, να σου πω και το άλλο, συμφωνώ με Μαριλού, κι εγώ του το δίνω το κρεμμυδι να το φάει ο Ζωρζ. Όντως βοηθάει πολύ στα κακά και μου το είχε πει και η παιδίατρος μετά τον 7ο μήνα (στην αρχή το έβαζα μόνο για μυρωδιά και το πέταγα μετά γιατί είναι λίγο βαρύ). Φιρφιρίκο μου, πόσο σε νιώθω να'ξερες κοπέλα μου......Ο υιος μου το' χει ράψει κανονικά το στοματάκι του. Όταν όμως δει να τρώμε εμείς κάτι, χαλάει τον κόσμο να φάει....Άμα του δώσεις στο χεράκι, μασουλάει. Άμα δει πιατάκι, στρίβει δια του αρραβώνος. Νομίζω ότι θέλει να τρώει μόνος του αλλά ρε κορίτσια, δε γίνεται αυτό. Μου κάνει ένα τόπο αλώνι και δεν είμαι σε θέση να σκουπίζω-σφουγγαρίζω το μπαχαλο 20 φορές τη μέρα. Γυρνάω σπίτι στις 5 και δεν ξέρω τί να πρωτοκάνω. Δε θέλω να επιβαρύνω και τη μαμά μου, μου φτάνει που κρατάει το Γιώργο από τις 8 το πρωί η καημένη παρά τα 73 χρόνια της (η γλυκιά μου). Το βράδυ δεν κοιμήθηκα σκεπτόμενη πώς πρέπει να το χειριστώ το πράγμα....Το ΣΚ είμαι έτοιμη για πολλά πειράματα. Παρεμπιμπτόντως: Εχτές ο κανακάρης μου τα έφαγε μια χαρά τα φασολάκια με λίγο κρεατάκι που είχα βρασμένο ξεχωριστά. Σήμερα θα φάει πάλι φασολάκια με λίγο τυράκι μέσα. Για να δούμε....

Αθηνούλα μου, χρόνια σας πολλά....Σας εύχομαι να γεράσετε μαζί με τον καλό σου, πάντα ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι!! Δεν πειράζει που είναι καθημερινή βρε, ανοίξτε το μπουκαλάκι σας,ανάψτε τα κεράκια σας και μείνετε τα δυό σας...Μια χαρά μου ακούγεται Είχαμε πάει στο χωριό του μπαμπά μου, κοντά στη Νεμέα (βγάζουμε και καλό κρασάκι και λαδάκι εκεί). Όντως του έκανε καλό του μικρού, αφού έβλεπε κοτούλες, κατσικάκια και τα κοίταγε όπως εμείς θα κοιτάγαμε δεινόσαυρο στο Jurassic Park (παιδί της πόλης, πού να δει ο άμοιρος κατσικάκι??). Και μία πληροφορία της τελευταίας στιγμής: Ο Γιώργος σήμερα έφαγε φασολάκια Αλεσμένα μεν, φασολάκια δε. Μάλλον τελικά έχει βαρεθεί το σουποειδές κάθε μέρα. Αύριο θα φτιάξω γιουβαρλάκια. Για να δούμε τί θα γίνει.... Ερώτηση: Αλατάκι βάζετε στο μαγείρεμα φαντάζομαι....Από πιπεράκι, ρίγανη κ.λπ. μυρωδικά, πώς πάτε? Δε λέω να βάλω ένα κιλό πιπέρι αλλά λιγάκι είχα βάλει σήμερα στα φασολάκια. Πειράζει? Επίσης, δεν τσιγάρισα το κρεμμύδι αλλά το λάδι το έβαλα από την αρχή...Άλλοι λένε στο τέλος...Εσείς τελοσπάντων, πώς μαγειρεύετε για το κοινό μενού?

Κορίτσια καλημέρα και καλή εβδομάδα. Έλειπα το ΣΚ και δεν είχα internet για να ευχηθώ: ΑΛΕΞΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑ [smilie=occasion13.gif] [smilie=occasion13.gif] [smilie=occasion13.gif] Σοφάκι μου να τα εκατοστήσει η κουκλίτσα σου, γερή δυνατή σαν τα ψηλά βουνά και να την καμαρώσετε κοπελάρα με τα ούλα της!!! Επίσης: Σοφάκι Νο 2, να χαίρεσαι το Βασιλάκη σου (στα είπα και στο φατσομπουκ), χιλιόχρονο το αγόρι και πάντα χαρούμενος και γελαστός [smilie=occasion13.gif] [smilie=occasion13.gif] [smilie=occasion13.gif] Και last but not least: ΛΕΩΝΙΔΑΡΑ Χρόνια πολλά και σε σένα...έχουμε καιρό να ακούσουμε τα νέα σου. Χιλιόχρονος αγορίναααααα. Να σας ζήσουν κορίτσια, πάντα να έχουν υγεία εύχομαι μέσα από την καρδιά μου. Όσο για τα συμβάντα με Εύα-Δήμητρα....Τί να πω βρε κούκλες....Ο Θεος να φυλάει, μόνο αυτό και τίποτα άλλο....Να πάνε και να μην έρθουν τέτοια πράγματα. Εμείς περάσαμε σούπερ ΣΚ, κάναμε και ποδήλατο (τρελάθηκε ο μικρός) αλλά είμαστε με μάσκες (Aerolin, Flixotide και τα ρέστα) και πλήρη απεργία πείνας. Και το γάλα ακόμα, που τσάκιζε 330ml πρωί και βράδυ, με το ζόρι πίνει το μισό και αυτό με χίλια καραγκιοζιλίκια και διαλείμματα. Δεν ξέρω τί άλλο να κάνω.....Φταίει το κρύωμα? Φταίει κανένα δόντι? Φταίνε τα φεγγάρια???? Κοντεύω να σκάσω πια. Το μόνο που τρώει με όρεξη είναι το αυγό (το οποίο σιχαινόταν αν θυμάστε και το αλέθαμε στη σούπα....).

Ευχαριστώ Δημητρούλα για το tip...Θα δοκιμάσω σιγά σιγά από τα δικά μας αλλά μάλλον θα έχω μαγειρεμένη καβάντζα τη γνωστή σουπίτσα μπας και δε φάει από το δικό μας. Άλλωστε, σταδιακά μαθαίνουν τις γεύσεις, δεν περιμένω με την 1η δοκιμή να φάει ένα μπολ φασολάκια (αν γίνει αυτό θα μας δείξει η Λαμπίρη ). Όσο για το Θανούλη, του βγήκε μάλλον υπερένταση από τα τόσα που έκανε όλη τη μέρα. Δοκιμάσατε ζεστό μπανάκι πριν τον ύπνο μπας και χαλαρώσει? Εμένα με το ζεστό νεράκι γίνεται σαν κοτόπουλο....καμιά φορά δεν προλαβαίνει ούτε όλο το γάλα να πιεί από τη νύστα. Παρένθεση: Κι εγώ ζιζάνιο τον ανεβάζω το Γιώργο, ζιζάνιο τον κατεβάζω....χαχαχαχα.

Για το βραστό νερό, η μαντάμ Ζαίρα μου είπε για το γάλα οπωσδήποτε. Για πόσιμο, μπορώ να δίνω και βρύσης αλλά εγώ να σου πω την αλήθεια το βράζω ακόμα.

Κορίτσια καλημέρα. Σήμερα υποφέρω κι εγώ από μπούκωμα και πονόλαιμο (με κόλλησε μάλλον ο Ζωρζ). Και αυτός δεν είναι καλύτερα δηλαδή....μύξα και των γονέων, βηχαλάκι και τα ματάκια του "κομμένα". Δε μασάω πάντως, θα τον πάρουμε το ΣΚ και θα πάμε στο χωριό του πατέρα μου να δει πράσινο, κατσικάκια, κουνελάκια κ.λπ. Θέρμανση έχουμε, ζεστό νερό έχουμε, κέντρο υγείας υπάρχει (αχρείαστο) και η Αθήνα 1,5 ώρα μακριά.....Δε θα πάθει τίποτα, καλό θα του κάνει πιστεύω. Έχω ερωτήσεις σοβαρές για το φαγητό και θέλω τη γνώμη σας. Πήρα την παιδίατρο τηλ. με το που χρόνισε ο Ζωρζ να μου πει περί φαγητού. Θα βάλουμε λοιπόν στη διατροφή μας το ψαράκι, όλο το αυγό με το ασπράδι, τραχανά και γενικά σιγά σιγά θα τρώει απ' όλα ο μικρός. Μου είπε βέβαια να πάμε σταδιακά, δλδ όχι αμέσως ΚΑΙ ψάρι ΚΑΙ αυγό ΚΑΙ όσπρια και όλα. Και μάλιστα μου τόνισε να μην αρχίσουμε απότομα με κομματάκια το φαί. Ακόμα δεν είναι έτοιμος για μη αλεσμένη τροφή....Μόνο τα μαλακά λαχανικά πατημένα με πηρουνάκι και σιγά σιγά. Το φρούτο ούτε κατά διάνοια μη αλεσμένο. Εγώ βέβαια ήδη του δίνω κομματάκια μπανάνα και την κουτσοτρώει αλλά δε θα έδινα ποτέ π.χ. κομματάκια μήλο Το θέμα είναι: Μαγειρευω κανονικά για εμάς π.χ. φασολάκια (χωρίς πολλά αλάτια κ.λπ.), αλέθω και ταϊζω? Και αν δε φάει? Δεν πρέπει να συνεχίσω παράλληλα και τις κρεατοχορτόσουπες μέχρι να συνηθίσει λίγο στις νέες γεύσεις? Σκεφτόμουν δλδ να μαγειρεύω ό,τι μαγείρευα για το μικρό μέχρι τώρα αλλά κάθε μέρα να του δίνω και σε ένα πιατάκι του καφέ και λίγο από το δικό μας να συνηθίζει. Τί λέτε? Επίσης: Διαβάζω σε άλλο φόρουμ - και σε αυτό - ότι πολλά μωρά έχουν κόψει εντελώς τα αλεσμένα από 9-10 μηνών. Εγώ βλέπω ότι ο Γιώργος θέλει να μασουλάει φαγητά αλλά όχι ως γεύμα - να χορτάσει δηλ., πιο πολύ ως δοκιμή. Μήπως έχει αργήσει ή μήπως εγώ από το φοβο μου να μη μείνει νηστικός τον "κρατάω" πίσω??? Σας εμπιστεύομαι πολύ, θέλω τη γνώμη σας κορίτσια.

Τί απαράδεκτη που είμαι....Ξέχασα το Θανούλη. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙΚΡΕ ΘΑΝΟΥΛΗ, να είσαι πολύχρονος και η μαμά σου η Δημητρούλα να σε χαίρεται και να σε καμαρώνει!!! Αχ Αθηνούλα, τα ραμολί που λες (πολύ γέλασα παρεμπιμπτόντως) ό,τι να ναι δίνουν στα μωρά. Κι εσύ λες τους ξένους? Εμένα ο πατέρας μου - που λατρεύει το Γιώργο κυριολεκτικά - του έδωσε ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ να γλείψει την άκρη μιας καραμέλας. Τούρκος έγινα Δεν σκέφτηκε ότι μπορεί το παιδί να την αρπάξει και να την καταπιεί και να έχουμε άλλα???? Τον έκραξα και το κατάλαβε. Τώρα....το φόβο μου έχει, με το σταυρό στο χέρι πάει. Κάνουν αψυχολόγητα πράγματα, τί να πω..... Όσο για το θέμα του κρεβατιού....ΜΜΜΜμμμ, έχω να πω περιστατικά και με παιδιά που από μόνα τους συνήθισαν το δικό τους κρεβατάκι πριν τα 2 έτη αλλά και παιδάκια που δεν ξεκόλλησαν από το κρεβάτι των γονιών μέχρι τα 8 έτη (ω, ναι, η κουμπάρα της αδερφής μου είναι πονεμένη περίπτωση). Όλα είναι θέμα παιδιού και χειρισμού από πλευράς γονιού. Προσωπικά δεν παίρνω το Γιώργο στο κρεβάτι μας για ύπνο (για ό,τι χοροπηδητό και παιχνίδι ναι) αλλά η μαμά μου ουκ ολίγες φορές τον έχει κοιμίσει μεσημέρι (που είμαι στο γραφείο) μαζί της. Δεν βλέπω να το ζητάει από εμάς και δεν του έχει γίνει συνήθεια. Γι' αυτό και δεν το πολυσκέφτομαι. Εμένα πάντως περισσότερο άγχος και ανησυχία μου δημιουργεί το να τον έχω δίπλα μου παρά με βολεύει. Δύο φορές το επιχείρησα και δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα.

Πολλές πολλές καλημέρες στα κορίτσια....Τί κάνετε καλέ??? Χάθηκα λίγο αλλά με τούτα και με κείνα (θα σας τα πω με συντομία) δεν μπήκα καθόλου. Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας για το Γιώργο μου. Πολύ μου άρεσαν και τα τραγουδάκια Αθηνάς και Φιρφιρίκου με "ποιητική αδεία"...Να'στε καλά βρε κορίτσια, σούπερ οι στίχοι!!! Επίσης ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ στη Χρυσάνθη της Μαρίας.... Να τη χαίρεστε Μαράκι, να την καμαρώσετε όπως επιθυμείτε και να είναι πάντα χαρούμενη και γερή. Εμείς κάναμε το παρτάκι την Κυριακή το απόγευμα. Πήγε να μας βγει ξινό βέβαια, αλλά τέλος καλό όλα καλά. Μία ώρα πριν έρθουν οι καλεσμένοι, έχω ντύσει το μικρό (κούκλος....μπεζ παντελόνι, μπεζ-καφέ μπλουζάκι, ασορτί κάλτσα και παπούτσι και εννοείται το μαλλί βρεγμένο και χτενισμένο στην πένα ). Και εκεί που τρέχει και κάνει τα δικά του, τρώει μία τούμπα και χτυπάει το βλέφαρό του σε μία γ@#&μένη βίδα που προεξείχε από το γ@$%&μένο καρεκλάκι φαγητού της Chicco. Άρχισε να ουρλιάζει ο μικρός, να τα αίματα, εγώ και ο Σωτήρης τρελαθήκαμε....Νομίζαμε ότι έβγαλε το μάτι του το παιδί. Μέχρι να καθαρίσουμε το αίμα και να δούμε πού έχει χτυπήσει, έχασα 10 χρόνια από τη ζωή μου...Ευτυχώς (άγιο είχε το παιδάκι μου) έχει ένα μικρό σκισιματάκι στο βλέφαρο...Βέβαια, βάλαμε και πάγο να μην πρηστεί το βλέφαρο - που πρήστηκε αλλά λίγο. Μόλις ήρθε ο κόσμος, ο Γιώργος ξέχασε και το μάτι, ξέχασε και την τούμπα και άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω, να κάνει παλαμάκια, να βάζει αντικείμενα στο αυτί και να κάνει το τηλέφωνο....Πολύ γέλιο. Με την τούρτα ενθουσιάστηκε και με το τραγουδάκι. Είχαμε βάλει όλοι καπελάκια και σφυρίζαμε με σφυρίχτρες (αυτές τις αποκριάτικες που φυσάς και μακραίνουν - με την καλή την έννοια πάντα, χχαααχαχαχαχα ). Φάγαμε, ήπιαμε, ο Γιώργος έπεσε για ύπνο στις 9:30 κι εμείς συνεχίσαμε ακάθεκτοι με κρασάκι και μεζέδες. Η δε τούρτα ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ....Γεύση cookies, χωρίς ξηρούς καρπούς κ.λπ., με απίστευτη μους σοκολάτα και πάνω ζαχαρωτούς κλόουν και μπαλόνια - σαν τσίρκο. Σούπερ.....Η Σοφία θα ξέρει, την πήρα από το giorgio στη θηβών που έχει ΤΑ γλυκά...(Σοφάκι να τον έχεις υπόψη σου, καμία σχέση με Ανεμώνη). Το μελανό σημείο στην υπόθεση είναι ότι η αδερφή μου με το γαμπρό μου και το μικρίτο δεν ήρθαν καθόλου. Είναι σε καραντίνα από την περασμένη Πέμπτη γιατί ο Στρατής έχει βρογχιολίτιδα....Υποφέρει το μανάρι μου (το αγαπάω σαν δικό μου, καταλαβαίνετε....). Θα κάνουμε όμως άλλη μία μαζωξούλα μόνο και μόνο για το ζουζουνάκι με μερικούς φίλους την άλλη εβδομάδα γιατί ξέχασα να σας πω, ο Γιώργος από χτες είναι με μύξα και βήχα.... Αυτά...πολύ πάρλαρα αλλά είχα μέρες να μπω και πολλά να σας πω... Να μην ξεχάσω: Μαριλού μου, με το καλό να γίνει ο γάμος σου κούκλα μου και με γεια τα καινούργια έπιπλα. Να το χαρείς το σπιτάκι σου με υγεία και άλλο ένα νινάκι

Αθηνά δις ιζ μακαρονοσαλάτα: Βράζουμε φιογκάκια όσο μας αρέσει (al dente, νιανια, ό,τι γουστάρει ο καθένας). Ανοίγουμε κονσέρβα τόνο σε νερό, αδειάζουμε το νερό και τον λιανίζουμε με πηρούνι να γίνει μικρά μικρά κομματάκια. Κόβουμε ντοματούλα σε κυβάκια (καλό είναι να μην είναι ωριμη η ντοματούλα για να μη γίνει σούπα η σαλάτα από το ζουμί). Βάζουμε σε ένα μπολάκι καλαμπόκι κατεψυγμένο και το μουσκεύουμε με βραστό νερό - εναλλακτικά βράζουμε το καλαμπόκι για κανένα 5λεπτο - δε θέλει παραπάνω και μετά το σουρώνουμε. Κόβουμε σε μικρά κυβάκια ρεγκάτο (ή άλλο σκληρό τυράκι της αρεσκείας μας). ΌΟΟΟλα αυτά τα ανακατεύουμε καλά με το μακαρονάκι. Τέλος, προσθέτουμε μαγιονέζα και ανακατεύουμε καλά τα υλικά. Εναλλακτικά αντί για τόνο μπορείς να βάλεις βραστά αυγά (εγώ δεν ανακατεύω ποτέ ψαρικό με αυγό) και κομματάκια ζαμπονάκι. Επίσης μπορείς αντί σκέτη μαγιονέζα να ανακατέψεις μαγιονέζα με κέτσαπ και να φτιάξεις το γνωστό dressing των Goodys αλλά με δοκιμές για τη γεύση - προσθέτεις λίγο λίγο κέτσαπ μέχρι να πετύχεις το αποτέλεσμα που θες.

Καλημέρα κοριτσάκια.....ΕΧΟΥΜΕ ΓΕΝΝΕΘΛΙΑ ΣΗΜΕΡΑ Ο μικρίτος μου μεγάλωσε!!! Αχ, πότε πέρασε ένας χρόνος...Σα χτες μου φαίνεται που τον είδα για πρώτη φορά, με κάτι ματάκια γκρι ορθάνοιχτα, άσπρος σαν αλεύρι και τόσο μα τόσο μικρούλης....Θα με πάρουν τα ζουμιά πρωινιάτικα!! Πάντως, γέλασα πολύ διαβάζοντας ότι οι περισσότερες από μας (αν όχι όλες) δεν αφήνουμε κόσμο με τα παπούτσια μέσα στο σπίτι. Χαχαχα, εγώ αυτό το κάνω από τότε που ο Γιώργος άρχισε να μπουσουλάει. Ούτως ή άλλως εμείς ποτέ δεν πατούσαμε στο σπιτι με τα παπούτσια αλλά όταν ερχόταν κάποιος εννοείται έμπαινε με τα παπούτσια. Τώρα όμως...απαγορεύεται. Οπότε στο πάρτι του Γιώργου θα κάνω αυτό που λέει ο Φιρφιρίκος δλδ θα τραβήξω τα χαλιά - πού ξέρεις, μπορεί να πέσει και φαγητό επάνω και να γίνουν χάλια. Οπότε, με ένα σμπάρο δυό τρυγώνια. Σοφία, εμείς μάλλον θα μαζευτούμε καμιά 20αριά. Αποφασίσαμε με το Σωτήρη την άλλη εβδομάδα να κάνουμε μία ακόμη μικρή μάζωξη με φίλους μας (χωρίς παππούδια κ.λπ.) σε πιο χαλαρό στιλάκι - to know us better που έλεγε και η Νόρα Βαλσάμη. Για να περάσουμε λίγο πιο νεανικά (τρομάρα μας - όλοι τριανταφεύγα και αυτοαποκαλούμαστε νεολαία ). Μαριλού μου, υπομονή....Ο αποθηλασμός σε αυτή την ηλικία του Χριστόφορου είναι λίγο δύσκολος αλλά όχι ακατόρθωτος. Αλλά δε μπορεί να γίνει γρήγορα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πάντως, σε σχέση με τη νέα εγκυμοσύνη, δεν είναι απαραίτητο να το κόψεις. Η κουνιάδα μου που θήλασε την κόρη της μέχρι σχεδόν 2 ετών, είναι έγκυος ήδη στον 6ο μήνα. Ο λόγος που αποθήλασε ήταν γιατί είχε μία σοβαρή αποκόλληση πλακούντα και κινδύνευε να χάσει το μωρό. Διαφορετικά, θα συνέχιζε μέχρις ότου το γάλα γίνει πρωτόγαλα οπότε δε θα το ήθελε η μικρή και μετά μάλλον το πήγαινε για tandem nursing. Ρώτα το γυναικολόγο σου - αν είναι σχετικός με θηλασμό. Πάντως, δεν είναι απαραίτητη η διακοπή, εξαρτάται πόσο ασφαλή εγκυμοσύνη έχει η κάθε γυναίκα. Φιλιά πολλά σε όλες...Τα λεμε αργότερα.

Koύκλες αλό και καλησπέρα. Αθηνά, μια χαρά το πάρτι, μπράβο και του χρόνου να είσαι καλά να κάνεις μεγαλύτερο!!! Αχ βρε κορίτσια, εγώ θέλω τόοοοσο πολύ να καλέσω κι άλλο κόσμο αλλά ειλικρινά ΔΕ ΧΩΡΑΜΕ. Το σπίτι μου δεν το λες μικρό (116 τμ) αλλά έχουμε τετράγωνο σαλόνι και κλείνει ο χώρος. Ακόμα φανταστείτε δεν έχω πάρει τα σχετικά τηλέφωνα να καλέσω τα φιλικά ζευγάρια που σας έλεγα. Αφήστε που είμαστε σε ψυχροπολεμική κατάσταση με τα πεθερικά και για να πω τη μαύρη μου αλήθεια δε θέλω να έρθουν (αλλά δε γίνεται....δυστυχώς). Τεσπα, θα δούμε... Δήμητρα, σκέφτομαι να φτιάξω 2 σαλάτες: μία με ζυμαρικά (φιογκάκια), τόνο, καλαμπόκι, ντοματούλα, αυγό και μαγιονέζα και μία με μαρούλι, ρόκα, λιαστή ντομάτα, παρμεζάνα, κρουτόν και κρέμα μπαλσάμικο (η αγαπημένη μου σαλάτα- σλουρπ). Νανά περαστικά στο Ναναμπιλάκι σου.....Και με γεια τις ομορφιές και το μαλλί (πρέπει να φτιάξω νύχι τώρα που το σκέφτομαι...). Μαριλού μου, είναι δύσκολος ο αποθηλασμός σε αυτή την ηλικία. Η Σοφία έχει δίκιο, η Αλέξια αποθήλασε πιο εύκολα γιατί ήταν πιο μικρούλα. Η αλήθεια είναι ότι όσες περιπτώσεις αποθηλασμού έχω διαβάσει (και είναι πολλές), η διαδικασία γίνεται ή όταν το μωρό είναι περίπου 6-7 μηνών ή μετά όποτε εκείνο θελήσει (συνήθως μετά τον 1,5 χρόνο). Δε θέλω να σε απογοητεύσω απλά θα έλεγα - αν δεν είμαι αδιάκριτη - να περιμένεις λίγο ακόμα εφόσον βέβαια δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος για να αποθηλάσεις. Μήπως υπάρχει η δυνατότητα να το καθυστερήσεις κανένα 6μηνο ακόμα, ελαττώνοντας όμως τους ημερήσιους θηλασμούς και διατηρώντας το πρωί-βράδυ και μεταμεσονύκτια? Νομίζω ότι θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα. Άλλωστε, τα τελευταία γεύματα που κόβονται είναι τα βραδινά, ακριβώς γιατί τα παιδάκια έχουν ανάγκη και από παρηγοριά το βράδυ (κάτι σαν την πιπίλα....), δεν είναι δηλαδή ότι ο Χριστόφορος εν προκειμένω ξυπνάει και θηλάζει επειδή πεινάει (μεγάλωσε, είναι αντράκι πια ). Όσο για το Σοφάκι, γιατί κουκλίτσα μου νιώθεις άσχημα που αποθήλασες? Είχες σοβαρό λόγο - προέχει η υγεία του γονιού για να μπορεί να προσφέρει στο παιδί του - και επιπλέον θήλασες αρκετά και το προσπάθησες. Εγώ προσωπικά θεωρώ ότι πέτυχες. Όλα τα άλλα είναι θέμα κάθε μαμάς - δεν υπάρχουν όρια σε αυτά τα πράγματα.

Καλημέρα κουκλίτσες. Έχω μέρες να μπω και, αν και καθυστερημένα εύχομαι: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΆ ΣΤΗ ΓΛΥΚΕΡΙΑΝΝΑ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ... Αθηνούλα μου, να είναι χιλιόχρονη η μικρούλα σου, γελαστή, τυχερή και υγιής (πρώτα και πάνω απ' όλα). Επίσης χρόνια πολλά και για τη γιορτή της. Ιωάννα μου, χρόνια πολλά και σε σένα και να χαίρεσαι την οικογένειά σου. Όλα τα καλά σου εύχομαι ολόψυχα. Φιρφιρίκο μου, τί να πω....Ανατρίχιασα με την ιστορία του Βασιλάκη σου. Εύχομαι περαστικά και να είναι η τελευταία φορά που ταλαιπωρείται έτσι το μωράκι. Να του δώσεις πολλά πολλά φιλάκια στα μαγουλάκια του. Και σε σένα στέλνω την αγάπη μου και εύχομαι να ξεπεράσεις τη στενοχώρια και να περάσετε τέλεια το χρόνο που ήρθε. Σοφάκι αντιβίωση η Αλέξια??? Τι να κάνεις μωρέ, αφού ταλαιπωρείται η καημένη τόσο καιρό με μύξες, μάλλον ήρθε η ώρα για κάτι πιο δραστικό....Περαστικά και σε σας. Αθηνά, πες μας λεπτομέρειες για το πάρτι... Εγώ θα κάνω το παρτάκι του Γιώργου Κυριακή νωρίς το απόγευμα. Θα καλέσω παππουδογιαγιάδες, θείες-νονές (οι αδερφές μας) μετά των τέκνων τους και κανα δυο φιλικά ζευγάρια που έχουν παιδάκια. Χαμός θα γίνεται αλλά πρώτα γεννέθλια είναι, σκόντο θα κάνουμε? Θα κάνω κι ένα ωραίο μπουφεδάκι με μπόμπες, τυρο-λουκανικοπιτάκια, πιτσούλες, κοτόπιτα, κρεπες και 2 σαλάτες και φυσικά τούρτα. Έχω παρει από Τζάμπο πιατάκια, πηρουνοκουταλάκια, ποτηράκια και χαρτοπετσέτες - όλα σε γαλάζιο και λαχανί, καπελάκια για όλους, καραμούζες (πάρτι χωρίς βαβούρα δε γίνεται) και μπαλόνια γαλάζιο-λαχανί. Το πάρτι θα το κάνω κατά τις 6 ώστε να μη βγει και πολύ ο μικρός από το πρόγραμμα του ύπνου του και μας αλαλιάσει....Εσείς τί ώρα σκέφτεστε να το κάνετε? Δώστε καμιά ιδέα....

Κορίτσια καλημέρα και καλή χρονιά!!! Εύχομαι ο νέος χρόνος να φέρει μόνο υγεία, αγάπη και χαρά στα σπίτια σας και σε όλο τον κόσμο. Make love, not war και τα ρέστα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΕ ΒΑΣΙΛΑΚΗ (ΦΙΡΦΙΡΙΚΟΠΑΙΔΟ) ΚΑΙ ΜΠΙΛ (ΝΑΝΟΣΥΖΥΓΟ) Να είναι πολύχρονοι, σαν τα ψηλά βουνά. Αθηνά περαστικά σου και καλή δύναμη τώρα που θα πας δουλειά...Αχ, τί να κάνουμε, η πρώτη εβδομάδα είναι δύσκολη, μετά είσαι ΟΚ. Εύα μπράβο στην Αριάδνη-Κεντέρη Άντε, καλά κυνηγητά τώρα!!! Μια χαρά το μπουλουκάκι!!! Φιρφιρίκο, στενοχωρήθηκα με το Βασιλάκη...Περαστικά σας μωρέ, εύχομαι να είναι γεμάτος υγεία από δω και πέρα και ελπίζω να είστε καλύτερα τώρα. Πες μας τα νέα σου. Εμείς τελικά περάσαμε καλά όλο το ΣΚ. Την Παρασκευή πήγαμε (κλασικά τελευταία στιγμή) και ψωνίσαμε ένα σωρό παιχνίδια για το Γιώργο και τα ανήψια μας, τα οποία μοίρασε ο Σωτήρης χτες ντυμένος Άη Βασίλης (μεγάλη πλάκα)....Κόψαμε και την πίτα στο δικό μας σπίτι γιατί το χρόνο τον αλλάξαμε στη μαμά μου. Μετά πήγαμε στον κουμπάρο μας για χαρτί και ο Γιώργος κοιμήθηκε με τη γιαγιάκα του. Γυρίσαμε καλές 5, το πρωί ο μικρός ξύπνησε από τις 7 με κλάμα τρελό και γκρίνια και εμείς ωσάν τα ζόμπι....Αλλά καλά περάσαμε γενικά. Το Σάββατο στην πεθερά μου, όπως λέτε, φαί μέχρι σκασμού, υπνάκι μεσημεριανό, καφέ απογευματινό και σπίτι καλές 8. Σούπερ!!! Άντε, και του χρόνου καλύτερα. Καλά, Μαριλού, δεν έχω ακούσει καλύτερο για το νέο χρόνο!!! Θα το αναμεταδώσω κανονικότατα!!!

Αθηνά μου περαστικά σου....Εύχομαι να συνέλθεις σε dt και να μην κολλήσει η φούσκα.... Κορίτσια, τα έχω πάρει ανάποδα. Δεν πρόκειται να κλείσει το γραφείο ούτε 1 μέρα. Είχα σκοπό κι εγώ να κάνω τραπέζι την Πρωτοχρονιά αλλά ακυρώνεται διότι δεν προλαβαίνω να ετοιμάσω φαγητά και στολίσματα για 15 άτομα σε μισή μέρα. Συνεπώς θα φορτωθώ σε καμιά μάνα ή πεθερά. Κρίμα όμως, γιατί θέλω να "ανοίγω" το σπίτι μου κι εγώ ρε γμτ. Άσε που άμα το πάρω απόφαση, μαγειρεύω ωραία πραγματάκια Αλλά είπαμε....άτιμη κοινωνία που μας έριξες στα ξένια χέρια.

Καλημέρα κορίτσια μου... Όλα καλά?? Περιμένουμε την Πρωτοχρονιά, εεε??? Αθηνούλα, καλά περπατήματα για τη φούσκα και καλό ξεπάτωμα για σας . Δεν έχουν πολλή πλάκα τα ζουζούνια έτσι που πάνε σα πιγκουίνοι?? Πολύ γέλιο ρίχνω. Νανά μου, είμαι απαράδεκτη....Έστω και καθυστερημένα, Χρόνια Πολλά για το Σισσάκι, να είναι χιλιόχρονη και ευτυχισμένη πάντα. Σοφία, μια χαρά μπλα μπλα η Αλέξια. Δελτίο του Star κανονικότατα!!!Τί μαμούνι είναι, αμα τη δω στην εκκλησία θα τη φάω!!! Όσο για τη δουλειά, μη σκας, κάτι θα βρεθεί. Και εννοείται ότι δεν κάνουμε διακρίσεις πια, δουλειά να υπάρχει (τίμια, μην παρεξηγηθώ κιόλας ). Χαιρετισμούς στο μ@λ@κ@ το αφεντικό σου. Εύχομαι με το νέο έτος να τον δω στη Συγγρού να κάνει πιάτσα για λεφτά. ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΕΛΑΤΗ ΤΕΤΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ . Δήμητρα, να χαίρεσαι τον άντρα σου και τον κούκλο σου το Θανούλη. Ότι τραπέζι έκανες, έκανες. Ξεκουράσου τώρα την πρωτοχρονιά και πηγαίνετε σε άλλους (χαχα, μόνο εσύ θα ξεπατώνεσαι?). Κορίτσια, μου δίνετε πολύ θάρρος που βλέπω ότι η τσιρίδα και το πείσμα είναι μάλλον φάση της ηλικίας και όχι χαρακτηριστικό μόνο του γιου μου. Αν ξέρω ότι το περνάνε γενικά τα παιδάκια της ηλικίας του, το παλεύω. Αν υποψιαστώ ότι ο δικός μου είναι απλά αντάρτης, σκάω από στενοχώρια και πάντα αναρωτιέμαι τί στραβό έκανα (πολλή εμπιστοσύνη μου έχω, τί να πω). Άντε, πάω να κάνω και καμιά δουλειά...Φιλιά και τα λέμε.

Καλημέρα κοριτσάκια μου...Χρόνια πολλά και καλά σε όλες σας και στις οικογένειές σας. Εμείς περάσαμε οικογενειακά τα Χριστούγεννα, από μαμά σε αδερφή και τούμπαλιν. Άλλωστε δεν είχα ούτε χρόνο ούτε όρεξη για τραπεζώματα (δούλευα παραμονιάτικα μέχρι τις 5). Τέλος πάντων, όλα καλά. Φιρφιρίκο περαστικά στο Βασιλάκη. Άντε μωρέ, χρονιάρες μέρες με αρρώστιες, κρίμα . Αθηνά, μπράβο στο κορίτσι που κάνει βηματάκια....Εμείς τον κυνηγάμε το Γιώργο κανονικότατα!! Πήγαμε την Κυριακή βόλτα στον Πειραιά και γύριζε με τον παππού και τα καινούργια του παπουτσάκια (γλύκας). Το κακό είναι ότι στο σπίτι παραενθουσιάζεται και όλο τρέχει και τρώει το κεφάλι του στα έπιπλα...όλο καρούμπαλα είναι Όσο για τις τσιρίδες της φούσκας, άσε...κι εμείς μία από τα ίδια. Ό,τι και να του δώσεις, αν τολμήσεις και το πάρεις τσιρίζει σε τέτοιο βαθμό που μας ακούνε 4 τετράγωνα. Αφού το Σάββατο, τον μάλωσα και με κοίταζε όλο λύπη και απορία. Και μετά με έφαγαν οι τύψεις...Αχ, χάνω την ψυχραιμία μου καμιά φορά και το μετανιώνω αλλά δεν την παλεύω και πολύ με την τσιρίδα του. Πολύ νεύρο ρε παιδί μου. Για τα δοντάκια δεν ξέρω κάτι άλλο να σου πω εκτός από αυτά που ήδη δοκίμασες...Μου κάνει εντύπωση που το νήμα δεν είχε αποτέλεσμα ή μήπως η φουσκίτσα δε σε αφήνει να βάλεις το νήμα στα δόντια (δε θα μου έκανε καμία εντύπωση...). Σοφάκι μου, έφαγες καλά ε??? Εγώ να δεις....Μετράω 50 κιλά φαί και 652 κιλά κουραμπιεδομελομακάρονα. Αν εσύ χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου μοσχάρα, εγώ με λέω όλο το κοπάδι με τα βόδια...και λίγο είναι. Ντροπή μου και θέλω να χάσω και κιλά.

Καλημέρα σας. Η φύλαξη βλαστοκυττάρων από ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι κάτι διαφορετικό από τη φύλαξη βλαστοκυττάρων από τον ομφάλιο λώρο. Γι΄αυτό και το ΙΑΣΩ προσφέρει δωρεάν την πρώτη υπηρεσία και χρεώνει τη δεύτερη. Η δεύτερη είναι μία επιπλέον επιλογή των γονέων και σε κάθε ιδιωτική εταιρεία φύλαξης έχει πρόσθετη αμοιβή. Άλλωστε, και στη δημόσια τράπεζα να απευθυνθεί κάποιος, θα του πουν ότι η φύλαξη βλαστοκυττάρων από ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι δωρεάν ενώ αν θέλει κάποιος να φυλάξει βλαστοκύτταρα από τον ομφάλιο λώρο, θα πρέπει να καταβάλλει κάποιο ποσό (εγώ είχα ρωτήσει το Δεκ. του 2009 και ήταν περίπου 750€, δεν ξέρω την τρέχουσα τιμή). Ελπίζω να σας διαφώτισα κάπως.

Κοριτσάκια μου μόλις κατάφερα να μπω γιατί όοοοοοολη μέρα στο γραφείο τρέχουμε να κλείσουμε εκκρεμότητες (κλασικά, κάθε χρόνο τα ίδια). Οπότε είμαι ήδη ψόφια όπως καταλαβαίνετε.... Σας εύχομαι με όλη μου την καρδιά ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, να είστε πάντα ευτυχισμένες με τις οικογένειές σας και να περάσετε καλά. Να μου φιλήσετε όλες τα μπουτάκια και τα μαγουλάκια των μωρών σας. Υ.Γ. Αθηνά και Μαριλού, είναι δύσκολο μόνες με τα μωρά αλλά σκεφτείτε όμως ότι θα είναι τα παρεάκια σας, τα αυτοκολλητάκια σας. Πέρσι τέτοιο καιρό αν έλειπαν όλοι αυτοί που λέτε από το σπίτι, θα είσασταν μόνες - σα μαραμένες ανεμώνες Ελπίζω να μας αφήσει το αφεντικό να φύγουμε λίγο νωρίτερα, μπας και κάνουμε Χριστούγεννα φέτος!!! ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΓΕΙΑ.

AAAA, και κάτι άλλο: Μια και λέμε όλοι να αναβάλλουμε Χριστουγεννιάτικες εξορμήσεις λόγω των μπεμπακίων (και καλά λέμε δηλαδή), εγώ το μόνο που θέλω σαν τρελή αλλά δεν ξέρω πώς θα το καταφέρω είναι να βγω ανήμερα Χριστούγεννα σε κανένα κλαμπάκι ή μπαράκι. Ζητάω πολλά? Οι λόγοι που δεν ξέρω αν γίνεται: α) Ποιός θα κοιμηθεί σπίτι με το Γιώργο (ο οποίος ξεραίνεται από τις 9:30 το αργότερο) β) Ποιός θα ξυπνήσει να του δώσει γάλα στις 8:30. γ) Πώς την παλεύει ένας ξενυχτισμένος γονιός με ένα μικρό ζιζάνιο που δεν κωλοκάθεται πουθενά πλην της μεσημεριανής σιέστας των 2-2,5 ωρών? Φοβάμαι να το επιχειρήσω αλλά νιώθω ότι καλογερέψαμε πια 11 μήνες βραδινή κλεισούρα. Από βόλτες και καφέδες άλλο τίποτα. Ένα ποτάκι όμως? Έχω κάνει καινούργιο συκώτι πια....Θέλω να το ξαναχαλάσω

Καλημέρα φιλενάδες....Μαριλού μου ζηλεύω, τί ωραία που είναι να δοκιμάζεις νυφικά!!! Άντε, με το καλό κούκλα μου. Λοιπόν επειδή τα έχω πάρει άσχημα....Ο Γιώργος, έτυχε και περπατάει ήδη. Τί πρέπει να πω δηλαδή, ότι είναι σούπερ ντούπερ παιδί κ.λπ. κ.λπ. Τρίχες, απλά ήταν η ώρα του....Η Αλέξια και ο Χριστόφορος π.χ. ψιλομιλάνε... Ο Γιώργος μουγκαφόν. Ακατάληπτες κραυγές, μαμά, μπαμπά, παπά, μαμ και άλλα χαζά. Τί να λέει αυτό? Ξέρετε τί έχω ακούσει για το θέμα αυτό από τον πεθερό μου (που έχει και το όνομά του)? Τα εξής χαριτωμένα: - Πεθ.: Ξέρεις ότι τα παιδιά που μπουσουλάνε αργούν να περπατήσουν (μετάφραση: η εγγονή μας δε μπουσούλησε, άρα Ο Γιώργος δεν είναι νορμάλ). - Εγώ: Πού το είδες αυτό γραμμένο? Ο Γιώργος κάνει βηματακια μόνος του (τότε έκανε 2-3 και έπεφτε). - Πεθ.: Ε, τότε, αφού περπάτησε γρήγορα θα στραβώσουν τα πόδια του, να μην τον αφήνεις να περπατάει (μετάφραση: η εγγονή μας περπάτησε 13 μηνών, άρα για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι ο Γιώργος δεν είναι νορμάλ). - Εγώ: Αυτό που λες δεν ισχύει επιστημονικά, κάθε παιδί έχει το ρυθμό του. Και πως δηλαδή να μην τον αφήνω να περπατάει? Να τον κρεμάσω από το πολύφωτο? ΤΕΛΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ (δεν είχε νόημα). Ευτυχώς η πεθερά μου όταν ακούει τέτοια του τα χώνει άσχημα Τί να πεις με κάτι τέτοια....Εμένα όταν η κουνιάδα μου παραπονιέται ότι η μικρή δε μιλάει ακόμα (2 ετών) πάντα την καθησυχάζω λέγοντάς της ότι είναι νωρίς και πολλά παιδάκια στην ηλικία αυτή δε μιλάνε. Τί πρέπει δηλαδή να πω, ότι το παιδί έχει πρόβλημα σώνει και καλά? Μια χαρά είναι...

Γειά σας κοριτσούδια μου....Αχ βρε φιρφιρίκο, με κόλασες πρωινιάτικα με το τουρτικό Χρυσά τα χεράκια σου, μπράβο κοπέλα μου. Χρυσά και τα χεράκια της Νανούκας και της Αθηνάς που φτιαξανε λιχουδιές. Εγώ θέλω να φτιαξω μελομακάρονα, να μυρίσει το σπίτι Χριστούγεννα κι ενώ έχω όλα τα υλικά σε ετοιμότητα, δεν πρόλαβα. Μια η δουλειά, μια οι επισκέψεις, μια η αρρώστια του Ζωρζ, την κάτσαμε τη βάρκα. Μάλλον προπαραμονή θα τα φτιάξω (μιας και την επόμενη δε δουλεύω). Μεγάλο πράγμα να είναι η γυναίκα στο σπίτι, τέρμα και τελείωσε. Νανά γράψε συνταγή για το νουτελοκέικ γιατί ξερογλείφομαι και μόνο που το σκέφτομαι. Αν είναι και πανεύκολο.......σήμερα κιόλας το φτιαξα λέμε.... Ιωάννα μου όλα θα πάνε καλά με τη Δανάη, THAT'S A PROMISE Εμείς πήγαμε παιδίατρο χτες. Ο Γιώργος δεν έχει ακροαστικά (ευτυχώς Παναγίτσα μου) και τα αυτάκια του είναι πεντακάθαρα. Ο λαιμός του είναι κόκκινος, έχει ίωση αλλά το ευχάριστο είναι ότι από χτες το βράδυ δεν κάνει πυρετό και βήχει πολύ λιγότερο. Δεν χρειάζεται φάρμακα, μόνο λίγο αντιπυρετικό ΑΝ κάνει πυρετούλι. Τον πλάκωσα κι εγώ στα πορτοκάλια και μπόλικο λεμονάκι στο φαί (Βιταμίνη C γαρ), ζεστό μπανάκι, αγκαλίτσα κ.λπ. Όμως κόλλησα εγώ, χαχαχαχαχαχα. Μπούκωμα στη μύτη, πονόλαιμο και πονάνε τα κοκκαλάκια μου. Αλλά αντέχει το γαϊδούρι, το μωρό μου να είναι καλά κι εγώ δεν παθαίνω τίποτα.... Καινούργιο σχέδιο με το Ζωρζ. Όταν μαγειρεύω, θέλει να τον πάρω αγκαλιά να δει τί γίνεται μέσα στην κατσαρόλα (μη χάσει, ο Λαζάρου-Βαρούλκος). Σε λίγο θα με ψηφίσει για αποχώρηση το καθικάκι. Καλέ, δικό μου παιδί είναι αυτό ή της Σοφίας ????

Φιρφιρίκο....τώρα είδα το ποστ σου. Τί έπαθες βρε παιδάκι μου??? ΠΕΡΑΣΤΙΚΑΑΑΑΑ

Κούκλες γεια χαραντάν (ώπα...). Έχω περάσει ΣΚ δύσκολο, με κούραση, επισκέψεις στο σπίτι μου (συγγενείς εξ' Αμερικής), μαζέματα, Γιώργο με πυρετό και βήχα (σήμερα πάω παιδίατρο να τον ακούσει). Το μανάρι μου, μέσα στον ύπνο του βήχει και με τον πυρετό είναι να τον λυπάσαι. Αυτός που όλο χαχανίζει, να μας κοιτάει με περίλυπο ύφος και ματάκια που γυαλίζουν. Φοβάμαι μην έχει καμιά βρογχίτιδα γιατί όλο χουρχουρίζει το βράδυ στον ύπνο του. Τεσπα, θα σας πω τα νέα αύριο. Πάντως, ο απολογισμός του ΣΚ: ΚΟΥΡΑΣΗ ΤΡΕΛΗ...και σήμερα εργασία και χαρά - και δεν έχω πάρει και το δώρο Χριστουγέννων ακόμα. Ιωάννα, εύχομαι να μην έχει θέμα με σίδηρο η Δανάη. Συμφωνώ όμως με την Αθηνά, να κάνεις την εξέταση (μια απλή αιμοληψία είναι, τίποτα φοβερό) να είσαι σίγουρη αλλά αν για οποιοδήποτε λόγο δεν σε ικανοποιεί ο παιδίατρος που έχεις, πάμε γι' αλλον ασυζητητί. Δεν υπάρχει λόγος να τον κρατάς αν δε σου κάνει, είναι σαν το γυναικολόγο ένα πράμα. Αν δε σου εμπνέει εμπιστοσύνη, άλλαξε αμέσως. Αθηνά, μια χαρά σε βρίσκω με τη μαγειρική...Εννοείται ότι κι εγώ όταν έχω τραπέζωμα, κάνω την κουζίνα αλώνι και πιο πολύ λερώνω παρά μαγειρεύω Όσο για τα Γρεβενά, κι εγώ τις ίδιες ανησυχίες έχω με τα ταξίδια γι΄αυτό και μέχρι στιγμής δεν έχω τολμήσει κάτι. Όπως τα λέτε κι εσύ με τη Σοφία, όπου και να πας πρέπει: - να κουβαλήσεις ένα καράβι πράγματα - να προσέχεις μη γίνει καμιά ζημιά σε ξένο σπίτι διότι και ο Γιώργος όπως και η Γλυκεριάννα, η Αλέξια και τα υπόλοιπα ζουζούνια δεν κωλοκάθονται πουθενά και κατεδαφίζουν ό,τι βρουν - να κλειστείς μέσα διότι παντού καπνίζουν (κι εγώ είμαι πολύ αυστηρή σε αυτό, δεν εκθέτω επουδενί το μωρό σε κάπνα) Η ιδέα για ταξιδάκι είναι ωραία αλλά όλα τα παραπάνω μας κωλύουν. Το θέμα βέβαια είναι ότι κάποτε πρέπει να ξεπεράσουμε τις πρακτικές δυσκολίες και να βγούμε με τα παιδιά μας εκτός για ένα ταξιδάκι. Οι γονείς μας δηλαδή πώς το έκαναν? Πιστεύω ότι μια δοκιμή θα σας πείσει. Ρε κουκλίτσες, μη σας πιάνει πανικός με τους παιδιάτρους και τα κλάματα των παιδιών...Έχετε δει κανέναν άνθρωπο να γελάει και να χαίρεται όταν του τρυπάνε το μπούτι?? Ο Γιώργος όταν μπαίνουμε στην παιδίατρο γελάει και της κάνει χαρές και μόλις εμφανιστεί η βελόνα αρχίζει να ουρλιάζει

Άντε Μαριλού μου, με το καλό να τελειώνετε με τις ετοιμασίες και να γίνει ο γάμος!!! Και μετά νινί!!!! Εμείς έχουμε ήδη αποφασίσει ότι αν το 2ο παιδάκι μας (πρώτα ο Θεός να έρθει) είναι πάλι αγοράκι θα βγει Κωνσταντίνος (ο μπαμπάκας μου) και αν είναι κοριτσάκι Ευτυχία (η μαμάκα μου). Ο άντρας μου ήθελε και το Γιώργο να τον βγάλουμε Κων/νο, εγώ επέμεινα στο "Γιώργος" για να "συνεχιστεί" το όνομα της οικογένειάς του. Το Σμαράγδα μου αρέσει πάααααρα πολύ και μάλιστα έτσι όπως είναι, χωρίς κανένα υποκοριστικό. Η Σμαράγδα και ο Χριστόφορος....Δεν έχω καλύτερο λέμεεεεε.