elmi

Τελευταια φορα που εγραψα σε αυτο το forum... παει πολυς καιρος και η αφορμη ηταν δυσαρεστη. Δεν ξερω γιατι, αλλα σημερα ηθελα να γυρισω πισω, εδω, για να πω σε ολες οτι πλεον, εδω και 9 μηνες, βιωνω τη μητροτητα. Το μωρακι μου ηρθε με φυσιολογικη, αναπαντεχη συλληψη, υστερα απο 2 αποτυχημενες εξωσωματικες και μια που οδηγησε σε παλλινρομη κυηση. Ημουν ετοιμη για την 4η προσπαθεια οταν εμεινα εγκυος φυσιολογικα. Προηγηθηκε μια αφαιρεση ενος μικρου ενδομητριου διαφραγματος κι ενος πολυποδα. Δεν το περιμενα με τιποτα, αλλα εγινε και τωρα ειμαι κι εγω μανουλα μιας υπεροχης μπεμπουλας! Ηθελα να σας γραψω γιατι δεν φανταζομαι, αλλα ξερω την αγωνια των κοριτσιων που εχουν δυσκολιες στο δρομο προς τη μητροτητα. Καθε μωρακι ειναι ενα θαυμα. Απλα σε καποιες απο μας αργεί λιγο περισσοτερο και μοιαζει ακομα μεγαλυτερο θαυμα! Ευχομαι σε ολες οσες προσπαθειτε γρηγορα να ανταμωσετε τα θαυματακια σας!!!!

Φωτεινη και Κλαιρακι, βλεποντας τις ιστοριες σας να συναντιουνται σε αυτο το forum συνειδητοποιω τη δυναμη που εχει αυτο το μεσο και τι μπορει να προσφερει... Εγω έχοντας μια βιοχημικη στο ιστορικο μου, μπορω μονο να φανταστω τον πονο μιας ηδη μανας που χανει το μωρο της. Γιατι ησασταν ηδη μανουλες εσεις... Και εσεις μπορειτε πολυ καλα να καταλαβαιτε η μια την αλλη, οπως και καθε κοπελα που εχει περασει μια τετοια εμπειρια... Ευχομαι να μπορεσετε γρηγορα να διαχειριστειτε αυτον τον τεραστιο πονο και να συνεχισετε... και καποια στιγμη (συντομα) να γινετε ευτυχισμενες μανουλες και να αποκτησετε υγιεστατα μωρακια... Τα μωρακια που χασατε, ξερω, θα ειναι για παντα στην καρδια σας, αλλα ευχομαι συντομα ο πονος να δωσει τη θεση του σε μια γλυκια ζεστασια...

Λυπαμαι πολυ xarma... Σου εχω στειλει πμ.

Χarma ευχομαι η χοριακη σας να ανεβει θεαματικα τις επομενες ημερες! Υπομονη... Πολλες ευχες για ο,τι καλυτερο και περιμενουμε τα νεα σας!

Συμφωνω με την kon, μερες δυσκολες (που δεν περνουν με τιποτα!!!) αυτες μεχρι την χοριακη! Υπομονη, λοιπον, ηρεμια, αισιοδοξια κι ολα να πανε κατ'ευχην!!! Θα κανετε διπλη Ανασταση φετος!!!

Πηγατε πολυ καλα! Μπραβο! Ευχομαι την καλυτερη εξελιξη στα εμβρυακια σας και μια απολυτα πετυχημενη εμβρυομεταφορα! Οσο γι' αυτο με την Κυριακη...τι να πω; ... αυτοι ειναι οι εξωσωματικοι... μη χαλιεστε..

Λυπαμαι πραγματικα για την απωλεια σου, Ηλιαχτιδα μου...Απωλειες σαν τη δικη σου με κανουν κομματια... Εχεις δικιο να αισθανεσαι ετσι...Πιστευω, ομως οτι θα βρεις το κουραγιο να συνεχισεις. Δεν σε ξερω αλλα και μονο ο τιτλος που χρησιμοποιησες για το post σου δειχνει τι ανθρωπος εισαι...Προχωρησε μπροστα...κι ασε το κοριτσακι σου να γινει η ηλιαχτιδα σου απο δω και μπρος...Φιλια

Καλημερα! Ο,τι και να γινει τελικα, με βλαστοκυστες, ή οχι, ευχομαι πολυ καλη επιτυχια και πανω απ'ολα μια τελειομηνη εγκυμοσυνη και τη γεννηση ενος, ή περισσοτερων υγιών μωρων!!!

http://www.gynecology.gr/ivf_vlastokisti.htm

Χωρις να μπορω να σου απαντησω με σιγουρια, υποθετω οτι δεν ακολουθουν διαφορετικη διαδικασια απο την αρχη για τις βλαστοκυστες. Διαφορετικα, αν επαιρναν απο την αρχη την αποφαση, δεν θα προχωρουσαν συχνα σε εμβρυομεταφορα...Υποθετω οτι ξεκινουν και στην πορεια, με καποια κριτηρια, καταληγουν, αν εχουν πολλα εμβρυα, οτι καποια απο αυτα εχουν πιθανοτητες να εξελιχθουν. Το θεμα ειναι ποια ειναι αυτα τα κριτηρια; Παλι υποθετω οτι ειναι και ποιοτικα και ποσοτικα. Σχετιζονται δηλαδη με τις πιθανοτητες που αυξανονται οταν τα εμβρυα ειναι καλης ποιοτητας και ειναι και πολλα. Αν κρινουν οτι δεν υπαρχουν επαρκεις πιθανοτητες μαλλον σταματατουν την τριτη μερα. Γιατι ομως δεν κρατανε και καποια τριτης μερας για καταψυξη, οταν εχουν τα περιθωρια; Μηπως για να αυξησουν τις πιθανοτητες για βλαστοκυστες; Δηλαδη, οσα περισσοτερα αφησουν να εξελιχθουν, τοσο πιο πολλες οι πιθανοτητες; Υποθεσεις ολ'αυτα... Κατα τη γνωμη μου, δυσκολο να βγαλουμε ακρη. Ο καθε γιατρος πραττει αναλογα με τις μεθοδους που "του βγαινουν", τη συνειδηση του και τους στοχους του.

Αν υπαρχει περισσευμα για καταψυξη, τοτε γιατι δεν προχωραει με 2-3 για βλαστοκυστες, εχοντας καταψυξει τα υπολοιπα πριν. Αν δεν προχωρησουν οι βλαστοκυστες μπορειτε να χρησιμοποιησετε τα κατεψυγμενα σε επομενο κυκλο...

Η απορια σου εχει απασχολησει κι εμενα. Αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι η τακτικη των γιατρων ειναι να προχωρουν τη 2η με 3η μερα εαν εχουν λιγα γονιμοποιημενα ωαρια, ανεξαρτητα απο το αν εχουν, ή οχι πιθανοτητες να προχωρησουν σε βλαστοκυστες. Ναι μεν οι βλαστοκυστες εχουν συγκριτικα πολλες πιθανοτητες να προχωρησουν και να υπαρξει εμφυτευση, αλλα και κυηση, απο την αλλη τα γονιμοποιημενα ωαρια τριων ημερων δεν εχουν τις ιδιες πιθανοτητες να εξελιχθουν εκτος μητρας σε βλαστοκυστες. Παντως, κατα τη γνωμη αν καποιος δε θελει να ρισκαρει μια αποτυχια συλληψης, ή ακομα και μια αυτοματη αποβολη μετα απο βιοχημικη εγκυμοσυνη, επιλεγει να αφησει τα γονιμοποιημενα ωαρια να εξελιχθουν σε βλαστοκυστες, και μονο τοτε να προχωρησει σε εμβρυομεταφορα. Οι γιατροι, παντως οταν εχουν λιγα ωαρια, δεν προτεινουν κατι τετοιο. Προχωρουν την τριτη μερα και ο,τι γινει!

Μα καλα για τι αγχος μιλαμε; Ενταξει και εμφραγμα μπορει να παθει καποιος απο το αγχος, δεν αντιλεγω. Αλλα για τετοιες υπερβολες μιλουσες; Δεν το καταλαβα. Παντως, εαν δεν μιλαμε για ακραιες καταστασεις, το αγχος ειναι μια φυσιολογικη αντιδραση σε περιπτωσεις κινδυνου και δεν προκαλει ολα αυτα τα φαινομενα. Οταν δε, συμβουλεψα ψυχραιμια το εκανα για την ιδια πανω απο ολα... Οσο για το θεμα των γιατρων, ε ναι, οι γιατροι λενε οτι σε πολυ αρχικη φαση εγκυμοσυνης υπαρχουν χιλιοι δυο απροσδιοριστοι παραγοντες που μπορει να οδηγησουν σε παλινδρομηση. Το αγχος το βγαζουν απ'εξω. Αν ηταν ετσι οπως τα λες, πολυ δυσκολα θα στεριωναν εγκυμοσυνες. Μεσα στο αγχος ζουμε ολοι!

Γιωτα μου, σε καταλαβαινω απολυτα, αλλα προσπαθησε να εισαι ψυχραιμη. Η τριτη χοριακη που εκανες σε σχεση με τη δευτερη ειναι πιο χαμηλα απ'οτι θα πρεπε, αλλα αυτο ακομα δεν σημαινει τιποτα. Εχεις κανει υπερηχο; Έχει φανει κατι; Τι λεει ο γιατρος σου; Παντως εγω πιο πολυ απ'οτιδηποτε αλλο, ηθελα να σου πω, διαφωνωντας με καποια αλλα posts που ειδα, οτι σε καμια περιπτωση το αγχος σου και ψυχολογια σου, σε αυτη τη φαση δεν βλαπτουν την αναπτυξη του εμβρυου!!! Στο λεω γιατι ειχα κι εγω μια παλινδρομη πριν απο ενα μηνα και ταλαιπωρηθηκα με τετοιες σκεψεις αρκετα. Οι γιατροι κατηγορηματικα το διαψευδουν κι εχουν δικιο! Κοριτσια, θερμη παρακληση...οταν μια κοπελα αντιμετωπιζει πιθανοτητα παλινδρομης ειναι αυτονοητο πως θα εχει αγχος...ας μη της δημιουργουμε και τυψεις... Ελπιζω να μην παρεξηγηθω...

Bluerose, εισαι τοσο ψυχραιμη και αισιοδοξη, που πραγματικα με συγκινεις...Λυπαμαι πολυ για αυτο που εγινε... Να εισαι σιγουρη οτι δεν θα το βαλουμε κατω... Κι εμεις με το σπερμα εχουμε προβλημα, αλλα εχουμε δοκιμασει την "τυχη" μας με φυσικο τροπο και δεν μας χαμογελασε. Ετσι , πηραμε το δρομο της εξωσωματικης. Ομως η περιπτωση σου με κανει να σκεφτομαι οτι τελικα ολα ειναι δυνατα... Σου ευχομαι καλη τυχη για την επομενη φορα και να γινει πολυ συντομα! Για ολες μας...

Jannolino σου εχω στειλει πμ... Νομιζω οτι 2 βαζουν οταν εχουν φτασει στο σταδιο της βλαστοκυστης, αλλιως βαζουν και τρια. Επειδη ομως σε αυτο το σταδιο ειναι πολυ πιο πιθανη η εγκυμοσυνη, γι΄αυτο και δε ρισκαρουν να βαλουν παραπανω...Αλλωστε δεν χρειαζεται...

Jannolino μου, σου ευχομαι να πανε ολα καλα!!! Φανταζομαι τωρα θα προχωρησετε με αυτα που εχετε καταψυξει... Κι εγω σκεφτομαι οτι αφου ηταν θεμα φυσικης επιλογης, τοτε καλυτερα...αλλα καμια φορα εχω την αμφιβολια και σκεφτομαι μηπως εκανα κατι εγω...Πχ κι εγω δεν σταματησα να δουλευω και η δουλεια μου εχει αρκετη ενταση και ανεβαινω και καποιες σκαλες καθημερινα. Καθε φορα που ειχα ενταση πονουσα. Βεβαια ο γιατρος απεκλεισε αυτο το ενδεχομενο...

Απιστευτο συναισθημα... Απλα, δεν συγκρινεται με κανενα αλλο...

Κοριτσια σας ευχαριστω ολες πολυ για τη συμπαρασταση...ειναι κατι που χρειαζομαι και ξερω οτι μονο εσεις μπορειτε να καταλαβετε... Δυστυχως δεν εχω συνελθει... Jannolino μου, ευχομαι, μεσα απο την καρδια μο,υ να πανε ολα καλα στην επομενη προσπαθεια σου...απο την αρχη εως το τελος και να κρατησεις στην αγκαλια σου το ή τα μωρακια σου! Κι εγω ανυπομονω για την επομενη φορα...Ειμαι σιγουρη οτι οταν ερθει η ωρα θα ειμαι δυνατη και με πεισμα...αλλα...σκεφτομαι πραγματικα με τρομο το ενδεχομενη της αποτυχιας.... Στην πρωτη σου προσπαθεια τι ειχε συμβει; Αυτο το μια φορα εγκυος, για παντα εγκυος το νιωθω συναισθηματικα πολυ... Σ'ευχαριστω...

Demie μου, συγκινηθηκα μονο που το ειδα αυτο γραμμενο... Ειναι πολυ δυσκολο ομως να αφηνεις πισω σου τα ονειρα που εκανες για την εγκυμοσυνη που τελειωσε και να προχωρας μπροστα. Απλα δεν εχεις αλλη επιλογη...

Η χοριακη ανεβηκε μεχρι 270 κοριτσια...Βιοχημικη ηταν που παλινδρομησε...Συγκεκριμενα βιοχημικη ονομαζεται η κυηση που δεν εχει φανει ακομα στον υπερηχο. Οταν φανει ονομαζεται πια κλινικη. Μεχρι περιπου 1000 τιμη χοριακης δεν φαινεται κατι στον υπερηχο. Οταν ομως η κυηση σταματα να αναπτυσσεται τοτε λεμε οτι παλινδρομει ειτε εχει, ειτε δεν εχει φανει στον υπερηχο ακομα. Με τιμη πανω απο 25 ειναι σιγουρα αρχη εγκυμοσυνης, δεν παιζει κατι αλλο... Σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια....

Γεια σας... ειχα πολυ καιρο να μπω στο forum, αλλα ειμαι τα τελευταια 2 χρονια εντατικα στην προσπαθεια που ολες μας κανουμε. Εχθες επιβεβαιωθηκε η πρωτη μου παλινδρομη...Και λεω η πρωτη, μου ερχεται τοσο φυσικα, ισως λογω του μεγαλου μου φοβου οτι μπορει να ακολουθησυν κι αλλες. Εγινε μετα προσπαθεια με εξωσωματικη ICSI λογω σοβαρου προβληματος στο σπερμα. Ηταν η δευτερη εξωσωματικη, αλλα η πρωτη ολοκληρωμενη. Η προηγουμενη ειχε σταματησει στο σταδιο της ωοληψιας λογω κακης ποιοητητας ωαριων.. Τα καλα νεα για την εγκυμοσυνη ηρθαν στις 24/1. Μερικες μερες μετα ξεκινησε η παλινδρομηση. Λες και το ξερα, ημουν πολυ ανησυχη και επιφυλακτικη. Ειναι και ο χαρακτηρας μου τετοιος. Τις ημερες ομως που ημουν εγκυος βιωσα πραγματικα ενα θαυμα. Το ηθελα τοσο πολυ και ...μου συνεβαινε..! Ειχα ολα τα συμπτωματα! Την ενιωθα, την καταλαβαινα πολυ εντονα την εγκυμοσυνη. Νομιζα οτι ημουν απο παντα εγκυος, οτι ειχα γεννηθει γι'αυτο, οτι ηταν η φυσικη μου κατασταση! Ειναι παραδοξο...παντα ανησυχουσα για το πως θα αντιδρουσα αν εμενα εγκυος γιατι ειμαι πολυ φοβιτσιαρα.... Πεντε μερες μετα αρχισα να μη νιωθω και τοσο...εγκυος! Δεν ηθελα να το πιστεψω! Το ενιωθα ομως! Η χοριακη μου ειχε ανεβει, αλλα στα κατωτατα φυσιολογικα ορια. Αρχισα να ανησυχω πολυ! Ολοι μου ελεγαν (και ο γιατρος μου) οτι ολα ειναι καλα και δεν χρειαζεται να ανησυχω...Τους ακουσα...ηρεμησα λιγο...επιβληθηκα στον εαυτο μου. Τρεις μερες μετα το ζητημα ειχε ληξει. Η χοριακη ανεβηκε ελαχιστα. Ηταν απο αυτες τις μερες που...δεν ξερεις και δε σε νοιαζει, αν κανει κρυο ή αν βρεχει, αν ειναι μερα ή αν ειναι νυχτα ή αν εχει γινει πολεμος. Ολα ειναι αλλιως...ο κοσμος δεν σε χωραει...Κι ομως! Βαθια, πολυ βαθια μεσα μου ηλπιχα ακομα! Τρεις μερες μετα εσβησαν ολες οι ελπιδες...η χοριακη μειωθηκε...Ηταν πολυ νωρις...Αποξεση δεν χρειαζεται. Μονο υπομονη...ωσπου να φυγουν και οι τελευταιες υπονοιες συμπτωματων και η τελευταια αναμνηση της εγκυμοσυνης... Και παμε παλι απ'την αρχη! Με περισσοτερες αγωνιες και φοβους, με περισσοτερη ανυπομονησια! Γιατι δεν μπορει! Δεν γινεται να μην το ξαναζησω! Αφου ειμαι φτιαγμενη γι'αυτο....οπως ολες μας!

Εγκυμοσυνη μυριστηκα και...τσουπ μπηκα! Συγχαρητηρια hamile ρεμπεκα!!!! Να εχεις μια υπεροχη εγκυμοσυνη και τα το καταευχαριστηθεις!!!!Κι με ενα υγιεστατο μωρακι! :DDDDDDD Αυτα ειναι κοριτσια ))))

Silber...τωρα ειδα το θεμα σου...τι να σου κι εγω..Μονο οτι σε ενοιωσα... Καλη δυναμη! Ειμαι σιγουρη πως την εχεις...

Συγχαρητηρια Jada!!! Ευχομαι να πανε ολα καλα και σε εννια μηνες να κρατας ενα υγιεστατο μπεμπακι!!! :laugh: