ΑΡΤΕΜΗ

Το Μαρισόφη δεν μου αρέσει καθόλου, το Μαρίλια πολύ καλύτερο!Αλλά θα ψηφίσω Μυρτώ. Κάτι όμως μου λέει ότι θα βγάλεις το όνομα μια εκ των γυναικών (μαμάς ή πεθεράς)

Κι εγω πλάκα κάνω. Ασταθείς όχι, δεν τον δέχομαι αυτό το χαρακτηρισμό. Όσο για τους άλλους χαρακτηρισμούς ναι έχεις δίκαιο, εμένα όμως όλα αυτά μου ακούγονται προτερήματα, κακό είναι ν΄αγαπάς τα ταξίδια, να μην αντέχεις όταν σε πνίγει το παράπονο και να έχουμε τρομερή διαίσθηση. Είδικά αυτό με την διαίσθηση μου δημιουργεί τρομερή ασφάλεια. Τώρα αυτά που λες με τον έρωτα δεν κατέχω, είμαι με τον ίδιο άνθρωπο 15 χρόνια και δεν θυμάμαι αυτά τα ερωτικά παιχνίδια.

Εμένα η ιστορία μου είναι πιο απλή, πιο πεζή δυστυχώς!Στην πρώτη εγκυμοσύνη μου είχα καθυστέρηση και πήραμε τεστ, το είδε ο άντρας μου και μου είπε: "τελικά είσαι έγκυος" Στη δεύτερη είχα πάλι καθυστέρηση και πήγαμε για χοριακή, οπότε μάθαμε τα αποτελέσματα τηλεφωνικώς και πάλι ο άντρας μου το έμαθε πρώτος. Και στις δυο περιπτώσεις ο άντρας μου ήταν ενθουσιασμένος, χαρούμενος εγώ πάντα πιο προβληματισμένη κυρίως για το πως θα κυλήσει.

mama_xina είμαι με Ταύρο 15 χρόνια, έξυπνοι είστε για τα άλλα δύο έχω τις αμφιβολίες μου. για κοίταξε γύρω σου, αν γνωρίζεις τοξότες θα καταλάβεις τη διαφορά μ΄εσας.

Αργυρω 27 έγραψε: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Μου συμβαίνει ακροβώς το ίδιο, ακριβώς όμως!

Αυυτό με την διαίσθηση το νιώθω κι εγώ. Σπάνια με διαψεύδει. Επίσης ο άντρας μου είναι ταύρος και παρόλο που δεν ασχολούμαι με ζώδια αυτό που έχω να πω είναι ότι εμείς οι τοξότες είμαστε μακράν το καλύτερο ζώδιο, τουλάχιστον από τους Ταύρους, αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά.

Τί έπαθες? θα σου κόπηκαν τα πόδια φαντάζομαι. Όσο για τους ασυνείδητους οδηγούς εδώ στην Ελλάδα, δεν έχω σχόλια. Τα βιώνω κάθε μέρα στο δρόμο, κάθε μέρα φοβάμαι μην τύχει κάτι γιατί είμαι κι εγώ σε προχωρημένη εγκυμοσύνη.

Κατρίνα πολύ ωραία η εικονα με τον τοξότη!!!

lovebaby συμφωνώ μέ όλα όσα λες αλλά θα πω λίγο και την άλλη πλευρά. Είμαι κι εγώ εργαζόμενη μαμά αλλά κάποιο ελεύθερο χρόνο τον έχω, να μην πω ψέμματα. Πώς όμως τον βρίσκω? Με πολύ καλή κατανομή του διαθέσιμου χρόνου μου και με μεγάλη βοήθεια για το παιδί.

Ανθή, ζούμπι και lollipop συμφωνώ απόλυτα μαζί σας! ΚΑΤΚΑΤ καταλαβαίνω ότι είναι πολύ δύσκολο να κάνεις ξαφνικά μια επανάσταση και να προσπαθήσεις να τα αλλάξεις όλα. Ξεκίνα όμως ν΄αλλάζεις τα μικρά πράγματα και κάθε σου κατάκτηση θα είναι κι ένα κίνητρο να πας παρακάτω και να καταφέρεις και κάτι μεγαλύτερο.Η αφορμή για να ξεκινήσεις είναι όλες οι απαντήσεις των κοριτσιών και η αιτία για να το κάνεις είναι όλα όσα βιώνεις!!

Πολύ ωραίο θέμα και πολύ εύκολη η απάντηση για μένα. ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!!1 Εντάξει μιλάω στο τηλέφωνο με φίλες μου, βγαίνω καμία βόλτα, πήγαινα και γυμναστήριο αλλά λόγω εγκυμοσύνης το σταμάτησα αλλά για την εμφάνιση μου, για μένα, για να νιώσω καλά με τον εαυτό μου δεν κάνω τίποτε απολύτως και αυτό με θυμώνει πολύ. Αντίθετα κάνω πράγματα που με κάνουν να νιώθω άσχημα με μένα. Αυτό είναι σίγουρα αυτομαστίγωμα και μαζοχισμός και σίγουρα εντάσσεται στην απαισιόδοξη φύση μου. Και με αυτά τα ευχάχιστα σας καληνυχτίζω

Καταλαβαίνω τι λες αλλά επιμένω στο αυτοκίνητο,να το διεκδικήσεις, αφού όλο το απόγευμα είναι δεν το χρησιμοποιεί ο άντρα σου. Θα νιώσεις τρομερή ελευθερία. Καταλαβαίνω ότι πνίγεσαι και η έλλειψη ουσιαστικη΄ς επικοινωνίας με τον άντρα σου δυσκολεύει πολύ την κατάσταση. Νομίζω όμως ότι πρέπει να βάλεις κάποια όρια. Να την κρατάει κι αυτός λίγο, δεν γίνεται αλλιώς, μαζί την κάνατε. Αν δεν μπορείς να πεις όλα αυτά που θέλεις, τότε γράψτου τα, πρέπει να τα ξέρει για να μάθεις κι εσύ τι σκέφτεται και και τι θα κάνεις. Δεν υπάρχει κανείς δικός σου να κρατήσει λίγο την μικρή?

Καλημέρα! Μπορώ να καταλάβω όλα όσα λες αλλά εσύ που είσαι μέσα σ΄όλα αυτά? Γιατί δεν αναλαμβάνεις δράση? Να μάθεις αυτοκίνητο, να το παίρνεις, να μπορείς να κινηθείς! Να έρθεις επίσης σε επαφή με καμία φίλη σου, να γνωρίσεις άλλες μαμάδες, υπάρχουν πράγματα να κάνεις. Αν συνεχίσεις έτσι περιμένοντας ένα θαύμα, να αλλάξει π.χ. στάση ο άντρας σου, άδικα περιμένεις. Εσύ δεν νιώθεις καλά εσύ θα πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου. Επίσης πήγαινε για κανέναν καφέ με τον άντρα σου, να εκθέσεις τα προβλήματά σου, μην το αμελείς,γιατί με τον τρόπο που γράφεις μου δίνεις την εντύπωση ότι ακούω μια γιαγιά ή κάποια που νιώθει ότι η ζωή της έχει τελειώσει. Συγνώμη για το ύφος αλλά τα λέω σε σένα γιατί κάποια πράγματα πρέπει να τα ακούσω κι εγώ.

Δεν με εκπλήσσει τίποτε πια αναφορικά με τις σχέσεις. Το θέμα είναι τι ζητάει ο καθένας και τι τον κάνει να νιώσει καλά. Επίσης γιατί να εκπλαγώ που η κακιά κοπέλα προηγείται έναντι της καλής? Παντού δεν συμβαίνει αυτό? στις δουλειές, στο σχολείο, στις σχέσεις γενικότερα. Έχουν τον τρόπο τους αυτές. Επίσης γιατί να εκπλαγώ που αυτά ακούστηκαν σε παρέα 28αρηδων? Γιατί τα ίδια δεν ειπώνονται και σε μεγαλύτερες ηλικίες? Γενικά κυριαρχεί η τάση ή η ανάγκη να βολευτεί ο εαυτούλης μας σε ανώδυνες σχέσεις, που δεν θα έχουν συναισθηματικό κόστος.

Εγώ γενικά συγκαταλεγόμουν πάντα στα παχουλά παιδιά. Στην 3η λυκείου πρέπει να είχα φτάσει τα 95 κιλά, δεν τολμούσα να ζυγιστώ αλλά θυμάμαι ότι φορούσα XXL. Τα έχασα σταδιακά και τώρα είμαι 65(σ΄ένα βάθος 15 χρόνων έγινε αυτό). Ποτέ δεν συμφιλιώθηκα με το σώμα μου, έχω πολύ κυτταρίτιδα και ραγάδες. Και το δέρμα μου είναι πολύ ελαστικό και δεν βοηθάει αυτό στην γενικότερη εικόνα μου. Πάντα κάνω δίαιτα και πάντα στα ίδια κιλά βρίσκομαι. Γενικά αυτό το θέμα με έχει απασχολήσει πολύ αλλά παράλληλα με και με έχει κουράσει. Πάντα νιώθω τύψεις όταν τρώω κανένα γλυκό ή παγωτό ακόμη και τώρα που είμαι έγκυος, ένα τέρας νιώθω. Δεν ξέρω ίσως να φταίει το γεγονός ότι στο παρελθόν όλο το συγγενικό μου περιβάλλον με είχε στο στόχαστρο, πόσα σχόλια έχω ακούσει γι΄αυτό το θέμα.

karolinaki1 έγραψε: μακάρι όλοι να ταν ο ευατός τους.. χωρίς να θέλουν να το παίξουν κάποιοι.... αν δεν συμπαθώ κάποιον εγώ απλά δεν του δίνω σημασία είμαι απλά τυπικη(κυρίως στον εργασιακό χώρο...απλα κάνω την δουλειά μου)....εκει να δειτε υποκρισια απο μπροστά αγάπηηηη και από πίσω θάψιμο....

Κι εγώ ως τοξότης(4 Δεκεμβρίου)πιστεύω ότι διαθέτω όλα όσα προανέφερες karolinaki1.Βέβαια αυτό το κοινωνικό που λες δεν με καλύπτει, μπορεί να φαίνομαι αλλά στην ουσία είμαι εσωστρεφής. Επίσης είμαι πολύ τακτική, υστερική καταντώ μ΄αυτό το θέμα, πολύ της καθαριότητας και σιχαίνομαι κι εγώ πάρα πολύ αυτό τον καθοσπρεπισμό, αυτή την υποκριτική ευγένεια, όπως επίσης και τον ανταγωνισμό, την γαλιφιά, την κουτοπονηριά και τα υποκριτικά χαμόγελα.

Καλημέρα. Εγώ τον είχα στον μάρσιπο από την ηλικία του δικού σου γιου. Είναι βο΄λικός και για σένα και το μωρό.

Εμένα η νονά του γιου μου, που είναι και η καλύτερη μου φίλη μου ζήτησε από μόνη της χρήματα. Δεν ξέρω πως σου ακούγεται αλλά γενικά στα κοντινά μας πρόσωπα, όπως στην περίπτωσή σου, καλόν είναι να ρωτάμε τι θέλουν.

Κι εγώ το ίδιο έκανα, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα! Δεν υπάρχει θεραπεία σου λέω. Άστα

Άσε, με έχει κουράσει κάπως αυτό! Όλο καταρροή, όλο έρχεται και μου λέει: "μαμά μύξα." Άπειρα χαρτομάντηλα έχουμε χαλάσει. Άλλά να μην παραπονιέμαι, κι εγώ δεν είμαι καλύτερη. Κυριολεκτικά απ΄' τα 10 μου τουλάχιστον, ζω με χαρτομάντηλα μόνιμα δίπλα μου. Είναι τρομερά ενοχλητικό να ξυπνάς μέσα στη νύχτα για να καθαρίσεις τη μύτη και αυτό να κρατάει και 20-30 λεπτά συνέχεια. Σίγουρα έχω το ρεκορ γκίνες.

Η δική μου εμπειρία έχει ως εξής: ΣΤΟ ΣΩΜΑ: -πρήξιμο στο στήθος -ζαλάδες -τρομερή ξινίλα και καούρα -τον τελευταίο μήνα πρήξιμο των ποδιών - απ' τον 6ο μήνα και μετά όταν έτρωγα κάπως παραπάνω με πονούσε υπερβολικά στο στομάχι μου ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ -έγινα εσωστρεφής - μελαγχολική -ευσυγκίνητη -πολλά νεύρα -άλλοτε προβληματιζόμουν πολύ για τα πάντα και άλλοτε ήμουν σε νιρβάνα κατάσταση -είχα μια τρομερή ευστροφία σε πρακτικά θέματα -αισθανόμουν πολύ δυνατή για όλα

AngelMama σου έστειλα π.μ.

Cesilia και gioupi σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια! Ελπίζω κι εγώ να είναι περαστικό, γιατί τώρα ειδικά με την εγκυμοσύνη ένα πρόβλημα διογκώνεται μέσα στο μυαλό μου και μου προκαλεί τρομερή ψυχική κούραση και φθορά. Θέλω να εστιάσω στην εγκυμοσύνή μου και δεν μπορώ. Τέλος πάντως, ας μην μιζεριάσω πρωϊ-πρωϊ. Σχετικά με τον ορό που λέτε, εμείς πρέπει να του βάζουμε σε μόνιμη βάση και όσο μεγαλώνει τόσο μεγαλύτερη μάχη γίνεται για να του βάλουμε

gioupi μακάρι να είχα αυτά τα προβλήματα κι εγώ, αλλά δυσυτχώς είναι πιο σοβαρά, πιο μεγάλα. Δεν έχω να σε συμβουλέψω κάτι, γιατί αυτό που περιγράφεις είναι απλά η καθημερινότητα ή να το πω καλύτερα αυτή είναι η ζωή. Μια χαρά είσαι και δεν το ξέρεις.