ΑΡΤΕΜΗ

Muller με πετάει συνέχεια έξω το mammy γι΄αυτό και δεν μπόρεσα να διαβάσω χθες το πμ σου. θα το δω σήμερα και θα σου απαντήσω.

Cesilia έγραψε: ...εγω για να βρω δουελια εστειλα πανω απο 100 βιογραφικα, πηγα σε 18 συνεντευξεις και ειχα στο τελεος δυο προτασεις....απο τις οποιοες διαλεξα αυτην την θεση!!! Δεν ξερω αν σε παρηγορει αυτο!!!!!

MARAKI NEFELI έγραψε:

thena έγραψε:

Σ΄ευχαριστώ ρε, μακάρι να μπορούσαμε. Σήμερα είμαι πολύ στενοχωρημένη γαιτί μας α-νακοινώθηκε ότι μάλλον θα μας απολύσουνε, και με έναν άντρα άνεργο καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα θα είναι τραγικά. Πρέπει να φύγω τώρα. Σ΄ευχαριστώ και πάλι για το ενδια-φέρον σου!

Επίσης κιε γώ πέρνω εισπνεόμενα γιατί έχω άσθμα. Όσο για την πνευμονία που λες, είμαι απίθανο να συμβεί! Ηρέμησε και σκέψου το εξής θετικό: ο οργανισμός σου είναι πιο πολύ θωρακισμένος στην περίοδο της εγκυμοσύνης.

Γεια σου! Κι εγώ είχα το ίδιο πρόβλημα και μάλιστα στο πρώτο τρίμηνο αλλά μου είπε να πάρω AMOXIL, το μόνο λέει που ενδείκνυται σ΄αυτές τις περιπτώσεις. Τώρα αυτό που σου είπε έσενα δεν το ξέρω. Μίλησε με το γιατρό σου

Μπράβο Ρούλα3, χαρά στο κουράγιο σου να μπεις πάλι σε διαδικασίες διαβάσματος. Εγώ είμαι 34 και παρόλο που μ΄αρέσει το διάβασμα και είμαι επιμελής δεν μπορώ να ξαναμπω σ΄αυτή τη διαδικασία. Αφού σκέφτομαι να δώσω ΑΣΕΠ που είναι ίσως η μοναδική διέξοδος στην ανεργία και μόνο στη σκέψη κουράζομαι.

Τι εικόνα κι αυτή του μωρού! Πόσο εύθραστο είναι αλλά και πόση θέληση για ζωή είχε! Ελπίζω μόνο να μην έχει προβλήματα στη μετέπειτα ζωή του γιατί έχω ακούσει περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά και κινητικά.

Εχώ δεν ανήκω στο κλαπ των μη εργαζόμενων γυναικών αλλά ο άντρας μου είναι ψάχνει για δουλειά απ' τον Οκτώβρη και 0000000000!!! Και έχει κι ένα πολύ καλό πτυχίο. Αυτή είναι η κατάντια της χώρας μας. Επίσης πάρα πολύ θα ήθελα να είχα την οικονομική δυνατότητα να μην δουλεύω, να κάθομαι σπίτι και να μεγαλώνω το παιδί μου, ειλικρινά το χρειάζεται μία γυναίκα αυτό. Αυτοί οι πολλαπλοί ρόλοι, εμένα τουλάχιστον με έχουν κάνει ανεπαρκή και ως μητέρα και ως εργαζόμενη. Προσπαθώ να τα προλάβω όλα και αυτό είναι ανέφικτο και εγώ χίλια κομμάτια κάθε μέρα.

Κορίτσια ευχαρσιστώ πολύ, ηρέμησα τώρα. Ελπίζω μόνο όλοι αυτοί οι φόβοι να μην κρατήσουν τόσο που να του δημιουργήσουν προβλήματα στη μετέπειτα ελέλιξή του.Το λεώ αυτό γαιτί κι εγώ έχω αρκετές φοβίες, που τις κουβαλάω από παιδί και έχουν δυσκολέψει τη ζωή μου, κατά καιρούς. Επίσης αυτή η εμμονή στην επανάληψη των ιδίωνν πραγμάτων, παρόλο που με κουράζει κάποιες φορές, επλίζω κι αυτή να σβήσει στο πέρασμα απ΄την νηπιακή στην προσχολική ηλικία

Τώρα μπήκα και είδα τα μηνύματα σας και σας ευχαριστώ πολύ όλες. Παίρνω λίγη απ' την δική σας αισιοδοξία και αρχίζω αυτή τη μέρα. Η αλήθεια είναι ότι τίποτε τραγικό δεν έχει συμβεί στη ζωή μου για να δικαιολογεί τόση απαισιοδοξία. Νομίζω όμως ότι όσα λέγονται στα ΜΜΕ τον τελευταίο καιρό με έχουν επηρεάσει πολύ, γιατί βλέπω ότι δεν υπάρχει ελ-πίδα για το μέλλον, ελπίδα για να προσφέρω στα παιδιά μου ένα καλύτερο αύριο.Και ναι, όπως είπε και η Ζαχαρένια, έχω σιχαθεί τον ευατό μου, να κάνω συνέχεια τις ίδιες δυσά-ρεστες σκέψεις, να σκέφτομαι συνέχεια πράγματα που δεν μπορώ ν΄αλλάξω ή να επηρεά-σω. Θα έρθω όμως mama_xina στο εξοχικό σου και εκεί όλες οι δυσάρεστες σκέψεις θα φύγουν με το πρώτο αεράκι.

Τι να πω, το κάθε παιδί με τις συνήθειες του.........

Έτσι είναι η φύση μου, μια ζωή απαισιόδοξη! Ευτυχώς έχω το παιδί μου και περιμένω και το δεύτερο. Δεν μπορώ να δω τίποτε άλλο καλό, ειδικά αυτή τη στιγμή που ξέρεις ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.Έχω επηρεαστεί πάρα πολύ απ' όλο αυτό. Βέβαια, να μην είμαι αχάριστη, έχουμε την υγεία μας, θέε μου μην τη χάσουμε κι αυτή, ειλικρινά θα καταρρεύσω. Όσο γαι το παιδί που προσπαθείς να κάνεις, το καταλαβαίνω, είναι ίσως το πιο σήμαντικό που έχει να περιμένει κανείς απ΄τη ζωή του. Εύχομαι σύντομα να έρθει στη ζωή σου!!!

Ή εικόνα και τα σχόλια μιλάνε από μόνα τους! Από κει και πέρα τα λόγια είναι εντελώς περιττά.....

Τώρα ζηλεύω εσένα!! Με τη απαισιοδοξία που έχω ελάχιστα πράγματ μπορώ να δω με θετική ματιά. Δυστυχώς

-τους ανθρώπους που σκέφτονται αισιόδοξα ακόμη κι όταν όλα φαίνονται μαύρα -τους ανθρώπους που δεν τους ενδιαφέρει να γίνονται αρεστοί ή αγαπητοί, απλά λένε την άποψη τους χωρίς να τους νοιάζει το εύρος του ακροατηρίου. -όλους εκείνους που μπορούν να κάνουν ταξίδια ανά τον κόσμο -τους ανθρώπους που αρκούνται στα λίγα -τους ανθρώπους που ξυπνούν το πρωϊ και βλέπουν θάλασσα.

Θα ήθελα να ρωτήσω αν τα δικά σας παιδιά έχουν την τάση να κάνουν τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και αν ζητάνε κι από εσάς το αντίστοιχο. Τι εννοώ: ο γιος μου(2,5 χρονών)θέλει πάντα για παράδειγμα να του βάζει συγκεκριμένος άνθρωπος τα παπούτσια, την πάνα να την φέρνει πάντα αυτός και πολλά χιλιάδες τέτοια πράγματα που καταντούν πολύ κουραστικά. Επίσης είναι τρομερά φοβιτσιάρης. Είναι λογικό?

Καλημέρα! η γνώμη μου είναι να κάνεις αυτό που είπες. Να τον βάλεις μέσα στην κούνια. Θα κλάψει αλλά θα συνηθίσει. Δεν γίνεται να κοιμάται στο καρότσι.καλύτερα να σε κλάψει μία-δύο φορές παρά να του δημιουργούνται τέτοιες συνήθειες όπως να τον κουνάς συνέχεια και να κοιμάται στο καρότσι. Θα εξαντληθείς και θα χάσεις και την υπομονή σου. Άλλωστε σ΄αυτή την ηλικία εμείς δημιουργούμε τις συνήθειες του ύπνου. Πάντως έτσι γενικά να ξέρεις ότι ιδανικές καταστάσεις ύπνου δεν υπάρχουν. Με όσους γονείς έγω μιλήσει, βάζοντας και τον εαυτό μου μέσα, από τότε που γεννήθηκε ο γιος μου(είναι 2,5 τώρα)δεν ευχαριστήθηκα τον ύπνο μου, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων. Είναι πάντως δύσκολο κομμάτι ο ύπνος, κι εγώ τις περισσότερες φορές δεν ξέρω να το διαχειριστώ. Σήμερα παράδειγμα είμαι με 3 ώρες ύπνο και ζαλίζομαι. άρα υπομονή....

Lenitsa έτσι όπως μιλάς είναι σαν να λες ότι στόχος των Αλβανών της Ελλάδος σε συνεργασία με τους λοιπούς Αλβανούς είναι να δημιουργήσουν μία νόμιμη δύναμη που θα θέλει να μας περιθωριοποιήσει και να κυριαρχήσει. Λίγο υπερβολικό δεν είναι αυτό? Γίνονται τέτοιες μεθοδευμένες και συντονισμένες κινήσεις? Δεν νομίζω....

Σ΄ευχαριστώ και σένα πολύ, θα σου βάλω κι εγώ ένα αύριο, γιατί τώρα έβαλα στη Silia26. Βέβαια μπορεί να το ξανακατεβάσει, ποιος την ξέρει!καλό μεσημέρι και σένα, πρέπει να φύγω, άργησα.

θα σου δώσω κι εγώ ένα καρματάκι και θα φύγω να πάω να πάρω το γιο μου. Καλό μεσημέρι!

Σ΄ευχαριστώ για το καρματάκι, υπάρχει μία συγκεκριμένη κοπέλα που συνέχεια με ψηφίζει συνέχεια γι΄αυτό και το -1. Υπήρξε μια αντιπαράθεση μαζί της σ΄ένα θέμα αλλά τέλοςπάντων. Όσο γι΄αυτά που γράφεις για τους αδύναμους μαθητές δεν έχεις άδικο, θα δεις όμως θέλει πολύ κόπο και πολύ υπομονή για να βρεις το αδύναμο σημείο τους και να το μετατρέψεις σε δυνατό. ελπίζω να έχεις καλούς παιδιά που να είναι καλοί μαθητές και να μην χρειασθεί να ταλαιπωρείσαι για να τα διαβάσεις, πίστεψε με , όσο καλή και να είναι η πρόθεση, είναι τρομερά ψυχοφθόρο.

Είχα ανοίξει κι εγώ αυτό το θέμα γιατί βρίσκομαι ακριβώς στην ίδια φάση με σένα. Οι απαντήσεις που πήρα οδηγούσαν στο εξής συμπέρασμα: στην αρχή είναι πολύ δύσκολα, αλλά όταν βρεις τους ρυθμούς σου τότε θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση. Άλλωστε εσύ έχεις δύο πλεονεκτήματα: 1)ένα παιδί 4 χρονών δηλαδή αρκετά μεγάλο για να αυτοεξυπηρετείται στα βασικά΄, να καταλαβαίνει και να σε βοηθάει και 2)ένα παιδί που θα πηγαίνει σχολείο και την μισή μέρα θα είσαι μόνη σου με το μωρό και φυσικά πιο ήρεμη και πιο άνετη να κάνεις τις δουλειές σου. Επίσης το παιδί σου που είναι 4 έχει χορτάσει την προσοχή σας και σίγουρα δεν θα ζηλεύει όπως αν ήταν 2.

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑς ΠΟΛΛΑ και θα πιω στην υγεία αυτών που μας ποθήσανε και δεν μας αποκτήσανε!