ΑΡΤΕΜΗ

judiax αυτό που λες δεν είναι άτοπο αλλά πολλές φορές φαντάζει και ιδανικό. Πόσοι γονείς γίνονται γονείς γιατί έτσι επιβάλλουν οι κοινωνικοί κανόνες? Πόσοι ζούνε σ΄ε΄να γάμο με ψευδαισθήσεις? Πόσοι θέλουν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα του γάμου τους κάνοντας ένα παιδί? Νομίζω ότι σ΄όλες τις απαντήσεις θα απαντούσα ναι.

mamma_xina συμφωνώ, κι εγώ πιστεύω ότι θέλει μεγάλη μαγκιά να κρατήσεις και να μεγαλώσεις ένα παιδί. Όσο για το οικονομικό που λες, ναι η άλήθεια είναι ότι οι ανάγκες είναι πολλές αλλά υπάρχουν και πολλές που τις δημιουργούμε μόνες μας. Υπάρχει μία υπερβολή στις σύγχρονες μαμάδες.

Με αφορμή ένα περιστατικό μιας γνωστής μου που αποφάσισε να κρατήσει και να μεγαλώσει μόνη της το παιδί που προήλθε από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη(σημειωτέον ότι δεν θα έχει καμία βοήθεια από γόνείς, ούτε έχει κάποια σταθέρή δουλεια) αλλά και ένα άρθρο που διάβασα χθες για τις Σουηδέζες που γενικά εύκολα μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά εξαιτίας της τέραστιας στήριξης του κράτους, ήθελα να ρωτήσω πόσο εύκολο είναι αυτό για τα ελληνικά δεδομένα? Για το μεγάλωμα του παιδιου? Μήπως οι γυναίκες που αποφασίζουν να κρατήσουν αυτά τα παιδιά είναι πιο συνειδητοποιημένες από άλλες που απλώς τους προκύπτει αλλά επειδή προκύπτει μέσα στο γάμο τα κράτανε?

Επίσης μπράβο για το θάρρος αου! Εγώ δεν θα μπορούσα να την διώξω, είμαι πολύ μαλθακός άνθρωπος σ΄αυτά. Μάλλον δεν θα μιλούσα και σιωπηλά θα κατηγορούσα τον εαυτό μου που δεν έπραξα όπως έπρεπε. Φαντάζομαι την αμηχανία όλων σας όταν θα έφυγε.

Όχι δεν έχεις άδικο!Αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι καλόν είναι να μη μπλέκουν μαμάδες με μη μαμάδες. Δύσκολα μια μη μαμά θα κάτσει να αντέξει όλα αυτά που λένε οι μαμάδες. Είναι τελείως έξω απ΄τη λογική και τον τρόπο ζωής της. Βέβαια και η συγκεκριμένη πολύ ανάγωγ ρε παιδί μου. Πώς προσβάλλουν έτσι οι άνθρωποι? Με τι άνεση εκτοξεύουν τέτοιους χαρακτηρισμούς? Εμένα βέβαια δεν θα με προβλημάτιζε αυτή, αλλά η στάση του άντρα μου. Σηγνώμη όχι και να την υπερασπιστεί!

Δεν ξέρω τι συμβαίνει στις περιπτώσεις που υπάρχει συνδυασμός κύστης και εγκυμοσύνης, αλλά η δική μου εμπειρία αφορά τόσο μεγάλες κύστες που είχα και η αντιμετώπισή τους έγινε με αντισυλληπτικά. Τώρα στην περίπτωσή σου μόνο ο γιατρός θα ξέρει να σε κατευθύνει.....

Με γυρνάς πολλά χρόνια πίσω μεσημεριάτικα! Χρόνια βαρετά, ανιαρά, που δεν με ενδιαφέρει να θυμάμαι. Έμενα σε χωριό και το σχολείο ήταν στην πόλη. Ένα τέταρτο μακριά αλλά αυτό δημιουργούσε πολλά προβλήματα. Δεν μπορούσα να βγω με τους συμμαθητές μου, να πάω μια βόλτα μετά το σχολείο γιατί έπρεπε να φύγουμε αμέσως μετά το σχολείο, να πάμε σπίτι, ο μπαμπάς δεν μπορούσε να περιμένει. Δεν είχα παέι ούτε σ΄ένα χορό(ψέμματα μόνο σ΄ένα)ποιός θα ερχόταν να με πάρει και τι ώρα? Χρόνια διαβάσματος, με φίλες μόνο στα διαλλείματα.Το μόνο καλό ήταν οι κοπάνες και στην τρίτη λυκείου που ζούσα μόνη μου στην πόλη και πέρασα πολύ καλά. Τα πιο ωραία χρόνια ήταν τα φοιτητικά. Αυτά μάλιστα!!!

Κι εμένα με έχει προβληματίσει αυτό το θέμα, αν και πιστεύω ότι δεν έχει συγκεκριμένη τακτική. Εγώ πάντως το σκέφτομαι ως εξής το θέμα: έχω έναν γιο και περιμένω και την κόρη μου. Ανεξαιρέτως φύλλου του παιδιού δεν μ΄αρέσει αισθητικά να μας βλέπουν τα παιδιά μας γυμνά. Δεν νιώθω άνετα, έστω κι αν αυτό κάνει καλό στη σεξουαλικότητα του παιδιού. Διάβασα κάπου ότι δεν είναι κακό ή μάλλον είναι καλό το αγόρι να βλέπει τον πατέρα του γυμνό και το ίδιο ισχύει για το κορίτσι. Δεν θα το εφαρμόσω, είμαι κάπως συντηρητική σ΄αυτά τα θέματα,κι ας είμαι και λάθος. Βέβαια απ΄την άλλη είμαι ανοιχτή να τους απαντάω σ΄όλες τις ερωτήσεις τους αλλά σίγουρα θα έρθουν στιγμές που δεν θα μπορώ καθόλου να χειριστώ την κατάσταση, αλλά εδώ είμαστε για να μαθαίνουμε, και να "εκπαιδευόμαστε" μαζί τους.

manoula3 έγραψε:

-όποιος βιάζεται σκοντάφτει - πάρε πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει - μες στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι - ή στραβος είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε - ενός του έδιναν γάϊδαρο και τον κοίταζε στα δόντια - αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα

Καλά το τι μπορεί ν΄ακούσει και να πει μια μαμά για τα παιδιά της δεν περιγράφεται. Κι εγω η αλήθεια είναι είχα ψωνιστεί λίγο με τον γιο μου(μου έλεγαν όλοι πόσο όμορφος είναι, και στο δρόμο με έχουν σταματήσει γί΄αυτό και στη παραλία, δεν θα πω κι άλλα γιατί θα γίνω περίλεγος) αλλά ποτέ δεν έκατσα να συγκρίνω ή να προσβάλλω κάποιον άλλο. Αντίθετα με έχουν προσβάλλει λέγοντας ότι δεν είναι δυαντόν εμείς οι χάλια γονείς να έχουμε κάνει αυτό το παίδι, επίσης μία δεν πίστευε ότι αυτός είναι δικός μου γιος και με ρώταγε συνέχεια΄. Η αλήθεια είναι ότι αυτά ελάχιστη σημασία έχουν για την περαιτέρω εξέλιξή του. Ας είναι υγιής και τυχερός και όλα τα υπόλοιπα ας υπολείπονται.

Μα γι΄αυτό ακριβώς τη δείχνουν. Για να μας αποπροσανατολίζουν απ' τα πραγματικά προβλήματα. Και ο κόσμος ανταποκρίνεται, αυτό άλλωστε αποδεικνύουν οι 250.000 πωλήσεις του DVD της. Το γουστάρει ο κόσμος το ανάλαφρο και το πρόστυχο των τηλεστάρ. Μια χαρά βάζει η Τζούλια στη τσέπη της τα εκατομμύρια και εμείς μένουμε θεατές ενός παραπληγικού κράτους, που τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν την κατάσταση στην οποία μας έχουν φτάσει.

Εγώ πάντως είχα βαρεθεί τον πιτόγυρο που τότε έκανε 2,20€. Πρέπει να βγάζουμε αρκετά λεφτά οι άνθρωποι εκεί, δεν εξηγείται αλλιώς.

Θα σου δώσω κάποιες γενικές πληροφορίες γιατί επισκέφθηκα τη Ρόδο πριν 7 χρόνια. Οι εντυπώσεις ήταν συγκεχυμένες. Με εκνεύρισε απίστευτα που το νησί ήταν τόσο ακριβό και δεν μπορούσες να καθίσεις πουθενά να φας, παρά μόνο σε να μαγαζί κάπου έξω απ΄την πόλη που λεγόταν «πίνει και λύνει» δεν ξέρω αν λειτουργεί πια. Καταπληκτική ήταν η παλιά πόλη που θα επισκεφθείς οπωσδήποτε αλλά ακριβή για να καθίσεις. Επίσης πολύ ωραίο ήταν ένα μπαράκι που λεγόταν blue lagoon” κάπου κοντά στο λιμάνι. Τώρα εγώ απ’ τη Ρόδο εγώ πήρα κρασί, κάνουν πολύ ωραίο κρασί και τα μέρη που με εντυπωσίασαν μέρας της παλιάς πόλης ήταν το Πρασονήσι, η Παναγία Ταμπίκα, η Λίνδος με τα αρχαιολογικά της και δεν θυμάμαι κάτι άλλο.

Αγχώθηκα με τόσες ερωτήσεις! Θα σου απαντήσω γενικά βασιζόμενη στην δική μου εμπειρία. Το παιδάκι σου είναι πολύ μικρό γία να προσπαθείς να βρεις απαντήσεις σε όλες αυτές τις ερωτήσεις. Εκείνο που έκανα εγώ είναι να του "επιβάλλω¨ μία ρουτίνα. Να κάνουμε κάθε μέρα τα ίδια πράγματα και με την ίδια σειρά, αυτό τους δημιουργεί ασφάλεια και τα βάζει κατά κάποιο τρόπο σ΄ ένα πρόγραμμα. Όταν δεν έχουν πρόγραμμα τα πιάνει σύγχυση. Για παράδειγμα να προσπαθείς να το βάζεις για ύπνο τις ίδιες ώρες, ή να τρώει πάντα τις ίδιες ώρες κλπ. Επίσης εγώ όσο κι αν σου φανεί αστείο του μιλούσα από νεογνό για θέματα του τύπου: τώρα η μαμαά θέλει να δει κάτι στην τηλεόραση, κάνε λίγη ησυχία. Θα μου πεις είχε νόημα όλο αυτό? Όχι συνειδητά, μπορεί όμως ασυνείδητα γιατί τώρα που είναι 2,5 πάντα κάθεται και ακούει αυτά που έχω να του πω, άσχετα αν τα κανει ή όχι και πάντα όταν μαλώνουμε του λέω πα΄με στο σαλόνι να το συζητήσουμε, αλλά και αν δεν το πω εγώ το λέει κι αυτός. Τώρα σου γράφω λεπτομέρειες αλλά γενικά να θυμάσαι ότι δεν υπάρχουν πετυχημένες συνταγές, το παιδί θα σου δείξει το δρόμο, ούτε να περιμένεις ότι απ' την στιγμή που για παράδειγμα θα αρχίσει να κοιμάται δεν θα ξανασηκωθεί το βράδυ. Τα παιδία έχουν πισωγυρίσματα και γενικά εμείς πρέπει να έχουμε πολύ υπομονή για να τα μεγαλώσουμε

πως σε λενε; Αλεξία η ηλικια σου;34 σε ποια περιοχη μενεις;:Ιωάννινα απο που καταγεσαι; Ιωάννινα ζωδιο; Τοξότης εχεις παιδι; Ναι τι ηλικια εχει; 2 χρονών και 7 μηνών ονομα; Αχιλλέας πως θα περιεγραφες το παιδακι σου; Ευαίσθητος, φοβιτσιάρης και τρομερός παρλαπίπας δυσκολευτικες για να συλλαβεις; Μετά από προσπάθεια 8 μηνών ποια ειναι η πρωτη σκεψη που εκανες οταν εμαθες το φυλλο; Ήθελα κορίτσι γιατί μεγάλωσα σε μια οικογένεια μόνο με κορίτσια. Έκανα μια εβδομάδα να συνέλθω όταν έμαθα το φύλλο αλλά τώρα δεν τον αλλάζω με τίποτε. Βέβαια τώρα είμαι έγκυος στη κόρη μου (είμαι 6 μηνών). εχεις βοηθεια στο μεγαλωμα; Ναι πολύ πως ειναι για σενα το να εισαι μητερα; Δύσκολο. Δίνεις κάθε μέρα εξετάσεις και έχεις απέναντι σου τον πιο δύσκολο και απαιτητικό κριτή. Επίσης για μια εργαζόμενη μητέρα που πρέπει να μοιράζει τη ζωή της και την ενέργεια της, τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. προσπαθεις για παιδακι; ποσο καιρο; τι θα συμβουλευες τα κοριτσια που προσπαθουν καιρο; Να ηρεμήσουν, όσο αυτό είναι εφικτό και να κάνουν θετικές σκέψεις περιεγραψε με 4 λεξεις τον εαυτο σου! Νευρική, αγχώδης, εσωστρεφής και απαισιόδοξη(έγραψα μόνο τα αρνητικά μου βλέπω αλλά αυτά μου ήρθαν τώρα) τι πρεπει να ξερει κανεις για σενα ωστε να τα "πατε" καλα; Τίποτε, είμαι κυριολεκτικά ανοιχτό βιβλίο, με μαθαίνεις αμέσως, υποστηρίζω την αμεσότητα με τι ασχολεισαι και ποια ειναι τα χομπυ σου; Δουλεύω στο δημόσιο ως συμβασιούχος και μ΄αρέσουν πολύ τα ταξίδια και το διάβασμα. εχεις περασει κατι το οποιο θελεις να μοιραστεις μαζι μας; Σκέφτομαι πράγματα κυρίως αρνητικά που επηρεάζουν αρκετά τη ζωή μου. Για παράδειγμα τώρα έχω εμμονή με την οικονομική κρίση και επειδή ο άντρας μου δεν βρίσκει με τίποτε δουλειά έχει επηρεαστεί πολύ η ψυχολογία μου μ΄όλα αυτά που ακούω. για ποιους λογους μπηκες στο mammyland; Για ενημερωτικούς εχεις βρεθει σε συναντηση;οχι τι σου αρεσει περισσοτερο στο σαιτ; Η ποικιλομορφία των απαντήσεων και κάποια χρήσιμα πράγματα που μαθαίνω και με βοηθάνε τι δεν σου αρεσει στο σαιτ; Το κουτσομπολιό και η υπερβολική καλοσύνη απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις που στον πραγματικό κόσμο θα προσπερνούσαμε με μεγάλη ευκολία ποσο σε εχει βοηθησει; αρκετά τι εχεις να πεις στα νεα μελη; Είμαι 2 μήνες στο site,μάλλον θεωρούμαι νέο μέλος, οπότε καλώς ηρθαμε.

θέλει πολύ δύναμη και αντοχές όλο αυτό που περνάς. Δεν είναι εύκολο ούτε να το αποδεχθείς, ούτε να βρεις το απαιτούμενο κουράγιο για να δεις τι θα κάνεις. Καταλαβαίνω ότι μέσα σου θα αισθάνεσαι θυμό, απογοήτευση αλλά και αγάπη γι΄αυτό το πλασματάκι. Είμαι σίγουρη ότι όσο αρνητικά και να βλέπεις τα πράγματα τώρα η αγάπη σου για το παιδάκι σου θα σου δώσει δύναμη να σηκωθείς και να τά ντιμετωπίσεις όλα, γιατί ο δρόμος θα είναι μακρής. Ψάξε τα πάντα σε επιστημονικό επίπεδο όπως είπε και η judiax και γενικά πάρε δύναμη και βοήθεια απ' όπου μπορείς να την αντλήσεις.

Σε καμία περίπτωση δεν θα βάλω τη σχέση μου με το γιο μου σε δεύτερη μοίρα για χάρη του φόρουμ. Άλλωστε η ζωή μου βρίσκεται έξω απ' τον υπολογιστή, εδώ μέσα μπαίνω για καθαρά ενημερωτικούς λόγους και για να περνάω το χρόνο μου τα πρωϊνά που βρίσκομαι στη δουλειά και επι το πλείστον δεν έχω τι να κάνω

Σε καμία περίπτωση δεν θα βάλω τη σχέση μου με το γιο μου σε δεύτερη μοίρα για χάρη του φόρουμ. Άλλωστε η ζωή μου βρίσκεται έξω απ' τον υπολογιστή, εδώ μέσα μπαίνω για καθαρά ενημερωτικούς λόγους και για να περνάω το χρόνο μου τα πρωϊνά που βρίσκομαι στη δουλειά και επι το πλείστον δεν έχω τι να κάνω

thena έγραψε:

Εγώ σκέφτομαι να κάνω τη βάφτιση της κόρης μου(όταν με το καλό γεννηθεί, πάω μακριά τώρα)σε νησί. Τα οικονομικά μου δεν είναι καλά αλλά υπάρχει λόγος που θέλω να πάω στο συγκεκριμένο νησί.Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να καλύψω τα έξοδα κανενός και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να πληρώσω το τραπέζι μετά τη βάφτιση. Αν βέβαια είχα την οικονομική δυνατότητα θα τους τα παρείχα όλα, και εισητήρια και ξενοδοχεία. Τώρα για να είμαι ειλικρινής όταν υπάρχει η δυνατότητα ναι θα ήθελα κι εγώ να μου έβαζε η αδερφή μόυ τα έξοδα αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα με ενοχλούσε το αντίθετο. Επίσης όπως είπαν και τα κορίτσια η σχέση με την οικογένεια μας και τ΄αδέρφια μας είναι ιδιαίτερη και καλόν είναι να την προστατεύουμε όπως και την σχέση μας με τον άντρα μας. Υπάρχουν λεπτές ισορροπίες που πρέπει να μάθουμε να τις διαχειριζόμαστε αλλά και να τις διατηρούμε.

Δεν διάβασα όλες τις απαντήσεις γιατί θα ήταν εξαντλητικό! Φαντάζομαι ότι θα ειπώθηκαν τα πάντα και με διαφόρους τρόπους. Η δική μου άποψη είναι ότι ο καθένας καλόν θα είναι να μην εκτοξεύει κακίες ή να παθιάζεται με ανθρώπους εικονικούς. Πέρα από τον συμβουλευτικό και παρεϊστικο χαρακτήρα αυτού του φόρουμ δεν χρειάζεται να μετατρέπεται σε ένα απέραντο καφενείο κουτσομπολιού με μπόλικες δόσεις ξεκατινιάσματος.Είναι τουλάχιστον αστείο! Μήπως τελικά το γουστάρουμε όλο αυτό ή ξεσπάμε εδώ μέσα μιας και στην πραγμαιτκή μας ζωή κάτι τέτοιο δεν είναι πολύ εύκολο ή δεν υπάρχει πάντα το πρόσφορο έδαφος?

sofiadav έγραψε: Άντε τώρα αυτό πως το αντιμετωπίζεις? Δεν είναι εύκολο. Θέλει πολύ προσπάθεια και πολύ συζήτηση με το παιδί όλο αυτό. Για μένα είναι απ' τα πιο δύσκολα θέματα στη διαχείρηση του και στο πως το παιδί θα μπορέσει να κάνει πράξη αυτά που του λες: να μάθει δηλαδή να υπερσπίζεται τον εαυτό του, γιατί πακέτο μ΄αυτό πάει και η αυτοεκτίμηση και το χτίσιμο ενός σημαντικού μέρους της προσωπικότητάς του.

Τα παιδιά μεγαλώνουν σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα και αναπαράγουν συγκεκριμένες συμπεριφορές ορμώμενα απ΄τις αντιδράσεις των γονιών τους. Δεν νομίζω πως υπάρχουν τακτικές και πετυχημένες συνταγές που θα βοηθήσουν το παιδί να αμυνθεί και να υπερα-σπιστεί τον εαυτό του. Νομίζω ότι η στάση του γονιού καθορίζει και τη συμπεριφορά του παιδιού. Υπάρχουν γονείς που προσπαθούν να δείξουν στο παιδί κάτι τελείως έξω απ΄τον εαυτό τους, το κάνουν καλοπροαίρετα αλλά επειδή δεν μπορούμε να κρύψουμε τον πραγ-ματικό εαυτό μας απ' τα παιδιά τέτοιες κινήσεις αποτυγχάνουν. Τι θα έκανα εγώ λοιπόν που έχω ένα παιδί 2,5 χρονών στα 3, πολύ δειλό και ήσυχο. Αυτό που προσπαθώ να το κάνω να νιώσει είναι αυτοπεποίθηση και σίγουρο για τον εαυτό του. Σίγουρα δεν μου αρέσουν οι βίαιες συμπεριφορές αλλά νομίζω ότι σ΄αυτή την ηλικία όταν συναντά παιδάκια που μόνο βίαια συμπεριφέρνονται και σίγουρα, επειδή είναι πολύ μικρά, η χρήση λογικών επιχειρημάτων δεν βοηθάει ιδιαίτερα, θα του έλεγα ή μάλλον του λέω να προσπαθεί να υπερασπιστεί το εαυτό του. Αν το σπρώξουν τι θα κάνει? Δεν πρέπει να α-ντιδράσει με τον ίδιο τρόπο? Σε πιο μεγάλες ηλικίες η χρήση της λογικής μπορεί να επιφέ-ρει αποτελέσματα. Η υπεράσπιση του εαυτού του για μένα είναι βασική κατάκτηση του παιδιού, όπως επίσης είμαι και της άποψης ότι η παρέμβαση των γονιών για να λύσει θέ-ματα βίας που εμπλέκεται το παιδί τους είναι εντελώς άστοχη, πρέπει το παιδί να μάθει να βρει μόνος του τον τρόπο να τα βγάλει πέρα σε τέτοιες καταστάσεις.

Αντε με το καλό τα μωρά μας!Ο γιος μου γεννήθηκε 17/7/2007!