fotin

Frosabl al το άκοιξα κατά λαθος 2 φορές, είχε κολλήσει και δεν ήξερα αν το έχει ανεβάσει το θέμα κι έτσι μπήκε 2 φορές... Δεν τον ξανάκουσα το βράδυ να το κάνει συνεχόμενα, παρά κάτι μεμομονωμένα ''χρρρρρ'' για ένα δευτερόλεπτο και σταματάει. Θα μου πει η παιδίατρος αν είναι να το πάμε σε ωρλ. Εύχομαι να μην έχει κληρονομήσει τα δικά μου προβλήματα. Εγώ μικρή έκανα 2 φορές κρεατάκια.

Κοιτάξτε, το μωρό δεν έιναι πολύ χοντρούλι, είναι κανονικό. Απο κρεατάκια και τέτοια έχω εγώ μεγάλη προιστορία και ανησυχώ για κληρονομικότητα. Για αλλεργία δεν ξέρω, αυτό το ροχαλητό όπως είπα το έκανε μόνο στο ριλάξ (και όχι συνέχεια) και μια φορά τον άκουσα στο κρεβατάκι του. Δεν συνέπεσε πάντως με τροφές, δεν του έχω είσάγει κάτι καινούριο στη διατροφή του τις τελευταίες 2 εβδομάδες. Θα ρωτήσω και τον θείο μου, είναι αλλεργιολόγος. Και την παιδίατρο φυσικά. Αλλά δεν είναι πολύ μωρό για κρεατάκια και τέτοια?

Ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση! Βρήκαμε την Παναγία την Φανερωμένη στις Συκιές, μάλλον εκεί θα κλείσουμε!

Κορίτσια στη δική μου περίπτωση επρόκειτο για εκκλησάκι στην Χαλκιδική το οποίο ανήκει όχι στη Μητρόπολη αλλά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Τα 300 λέει πάνε για ενίσχυση του Πατριαρχείου. Τι ενισχύουν, τις κοιλιές τους με περισσότερο φαγητό? Άντε γιατί κολάζομαι κιόλας! Α και δεν το ρώτησα εγώ γιατί ούτε που το φανταζόμουν! Τα ακριβή λόγια του παπά ήταν: ''Α, να ξέρετε οτι με το που θα ρθείτε να κλείσετε την ημερομηνία θα πρέπει να προπληρώσετε και την εκκλησία.'' Έτσι μπήκα στη σκέψη και ρώτησα πόσο, και μου ήρθε κόλπος! Θα πάρω στο Πατριαρχείο να ζητήσω το λόγο. Όχι οτι θα καταφέρω τπτ! Εδώ στη Θεσσαλονίκη ο μητροπολίτης έδωσε εντολή στους παπάδες να μη ζητάνε ταρίφα, αλλά εγώ καλού κακού ρώτησα και μου είπαν τίποτα να μη δώσω ή τελοσπάντων οτι έχουμε ευχαρίστηση. Cesilia όντως πρόκειται για την Παναγία Φανερωμένη στις Συκιές, δεν την έχω δει ακόμη, αλλά χαίρομαι που λες οτι είναι ωραία. Θα πάμε με τον άντρα μου να το κανονίσουμε.

Κορίτσια παρατήρησα οτι το μωρό μου ροχαλίζει. Είναι 7 μηνών, κάποιες φορές ροχάλισε στο ριλάξ και υπέθεσα οτι είναι απο τη στάση του σώματος, επειδή είναι κάπως μαζεμένος εκεί μέσα όταν κοιμάται. Χθές κοιμόταν στο κρεβατάκι του ανάσκελα και τον άκουσα πάλι να ροχαλίζει λίγο. Δεν είναι κρυωμένος ούτε έχει μπούκωμα στη μυτούλα του. Να ανησυχώ? Τι μπορεί να το προκαλεί αυτό? Θα ρωτήσω και την παιδίατρο αλλά εσείς τι γνωρίζετε?

Κορίτσια παρατήρησα οτι το μωρό μου ροχαλίζει. Είναι 7 μηνών, κάποιες φορές ροχάλισε στο ριλάξ και υπέθεσα οτι είναι απο τη στάση του σώματος, επειδή είναι κάπως μαζεμένος εκεί μέσα όταν κοιμάται. Χθές κοιμόταν στο κρεβατάκι του ανάσκελα και τον άκουσα πάλι να ροχαλίζει λίγο. Δεν είναι κρυωμένος ούτε έχει μπούκωμα στη μυτούλα του. Να ανησυχώ? Τι μπορεί να το προκαλεί αυτό? Θα ρωτήσω και την παιδίατρο αλλά εσείς τι γνωρίζετε?

Το σκέφτηκα κιόλας αυτό που λες Βάνια μου. Βρήκα στην Θεσσαλονίκη Παναγία Φανερωμένη και μαλλον θα το κάνουμε εκεί, μίλησα με τον παπά και όλα οκ!

Α,και το άλλο δεν σας το είπα! Ρώτησε η κουμπάρα μου για μπουφέ έω απο την εκκλησία και ο παπάς αρνήθηκε, αλλά έχουν λέει παραδίπλα μια ειδική αίθουσα, με πληρωμή εννοείται! Αίσχος! Θα το βαφτίσω αλλού το παιδί μου. Τελείως εκμετάλλευση!

Ερώτηση: Μήπως ξέρει κάποια καμία εκκλησία στη Θεσσαλονίκη που να δέχεται ο παπάς να γίνει μπουφές έξω στο προαύλιο? Γιατί ξέρω οτι πολλλοί δεν το δέχονται κι εμείς θέλουμε να κάνουμε catering. Και να μη έχει ταρίφα 300€!

Κορίτσια το εκκλησάκι αυτό δυστυχώς δεν ανήκει στη Μητρόπολη αλλά στο Πατριαρχείο. Τι να καταγγείλω? Πήρε τηλ η νονά τον παπά πάλι για να ρωτήσει προς τι αυτά τα λεφτά κ της είπε οτι αυτοί δεν παίρνουν τπτ αλλά όλα πάνε υπέρ του Πατριαρχείου. Άντε βρές άκρη!

Κορίτσια θα βαφτίσουμε τον μπέμπη μας και πήρα στην εκκλησία να ρωτήσω για τα διαδικαστικά. Μου είπε τελοσπάντων ο παπάς για τα χαρτιά και οτι μόλις πάμε για να κλείσουμε την εκκλησία θα πρέπει να την πληρώσουμε κιόλας. Πόσο του λέω, 300 € μου λέει. Μόνο που δεν μου έπεσε το ακουστικό απο τα χέρια! Αμαρτία βρε παιδιά, έλεος! Επειδή πρόκειτια για ένα ξωκκλήσι της Παναγίας Φανερωμένης στη Χαλκιδική και ξέρουν οτι έχει ζήτηση, χτυπάνε ταρίφα! Εγώ όμως το έταξα το μωρό μου εκεί. Εγώ δεν έχω γίνει ποτέ νονά και δεν ήξερα ποιός πληρώνει τι, αλλά απ΄οτι μου είπανε, αυτά τα πληρώνει η νονά. Πως να της το πω της κουμπάρας μου να δώσει 300€ στα καλά καθούμενα? Ντρέπομαι...Να της πω μισά μισά?

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας! Να σημειώσω όσον αφορά το θέμα του υπνου οτι το μεσημέρι εγώ δεν κοιμάμαι, οπότε είναι μόνος του στο δωμάτιο και δεν με ψάχνει, κοιμάται 2-3 ώρες σερι. Τα βράδια εκείνος κοιμάται στις 9.30 κι εγώ πηγαίνω μέσα για ύπνο μετά τις 12, οπότε πάλι δε φαίνεται να με ψάχνει, απλά τη νύχτα ξυπνάει 1-2 φορές, του βάζω την πιπίλα και ξανακοιμάται. Όσο για το ριλάξ, μου δώσατε κουράγιο, πιστεύω να συνηθίσουμε σιγά σιγά χωρίς αυτό και αργότερα να κοιμάται μοναχούλι του!

Καλημέρα σε όλες. Θα ήθελα να θέσω δύο θέματα για τα οποία θα ήθελα τη γνώμη σας... Κοιμάμαι ακόμα στο ίδιο δωμάτιο με το νινί μου (6,5 μηνών) και δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Το σπίτι μας έχει 3 δωμάτια, το ένα είναι η κρεβατοκάμαρα, το άλλο γραφείο (ο άντρας μου δουλεύει απο το σπίτι) και το άλλο το κάναμε παιδικό, στο οποίο άφησα κι ένα κρεβάτι μέσα όπου κοιμάμαι εγώ. Με τον άντρα μου δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί πάντα κοιμόμασταν χώρια (είμαστε πολύ αγαπημένοι αλλά εγώ ροχαλίζω, εκείνος κοιμάται πολύ ανήσυχα, έχει tv ως αργά, βάζει ανεμιστήρες πάνω απ' το κεφάλι του κτλ) κι έτσι συνηθίσαμε απο την αρχή σχεδόν της σχέσης μας να κοιμόμαστε χώρια. Ο μόνος λοιπόν χώρος όπου υπάρχει κρεβάτι για να κοιμάμαι κι εγώ είναι το παιδικό. Λένε όμως οτι πρέπει να μένει απο τον 6ο μήνα και μετά το μωρό μονο του στο δωμάτιο. Του κάνω κακό που κοιμάμαι κι εγώ εκεί? Σε 1-2 χρόνια θα αλλάξουμε σπίτι και θα φροντίσω να έχει κι άλλο χώρο, αλλά τώρα πειράζει? Ένα άλλο θέμα είναι οτι ο μπέμπης μου κοιμάται και το μεσημέρι και το βράδυ με κούνημα στο ριλάξ, γλαρώνει εκεί και μετά τον βάζω στο κρεβατάκι του και κοιμάται. Σε λίγο καιρό όμως το ριλάξ δεν θα τον χωράει και δεν ξέρω πώς να τον νανουρίζω. Στο καρότσι που δοκίμασα δεν κοιμάται με τίποτα, το έχει δει σαν παιχνίδι. Στα χέρια μου τεντώνεται σαν σκουλήκι και δεν μπορώ να τον φέρω βόλτα. Πώς να τον νανουρίζω χωρίς ριλάξ? Συγνώμη αν σας κούρασα, περιμένω γνώμες!

Για τα επιδόματα μητρότητας, δηλαδή ΚΥΟΦΟΡΙΑΣ και ΛΟΧΕΙΑΣ βασική προύπόθεση είναι να συμπληρώνεις τουλάχιστον 200 ένσημα κατα τα τα 2 τελευταία χρόνια (κι ας είσαι τώρα άνεργη) μετρώντας απο την ΠΗΤ σου και προς τα πίσω. Το βοήθημα τοκετού το παίρνεις ούτως ή άλλως και πριν απο μερικούς μήνες ήταν περίπου 990 €. ΕΠΙΔΟΜΑ ΚΥΟΦΟΡΙΑΣ: Όπως ακριβώς τα είπαν τα κορίτσια, πάς στον γιατρό του ικα, σου γράφει μια βεβάιωση για την ΠΗΤ (εμένα προσωπικά δεν με εξέτασε καν) και την πας στο ικα (ΠΕΡΊΠΟΥ 56 μέρες πριν την ΠΗΤ) στις παροχές μαζί με τα ένσημα (σου τα δίνου εκεί επι τόπου στο μητρώο) μαζί με μια βεβαίωση από τον οαεδ αν είσαι άνεργη. Σου δίνουν επιταγή αν δεν κάνω λάθος. ΕΠΙΔΟΜΑ ΛΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΚΕΤΟΥ: Μετά τον τοκετό (έχεις περιθώριο 60 μέρες) με όλα τα προηγούμενα χαρτιά (δεν σου τα κρατάνε, σου τα δίνουν πίσω αν δεν κάνω λάθος) και με τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του μωρού ξαναπάς στο ικα και πολύ εύκολα σου δίνουν και τα υπόλοιπα χρηματα. Εδώ το ποσό ''παίζει'' γιατί είναι ανάλογα με το πόσα ένσημα έχεις, πόσο καιρό δούλευες κτλ. Πάντως συνολικά όλα μαζί είναι πάνω απο 3000€. Αν θες μπορείς να κάνεις εξουσιοδότηση στον σύζυγο (ζητάς εκεί στο ικα να σου δώσουν και πας στα κεπ για επικύρωση λίγες μέρες πριν γεννήσεισ για να έχει ισχύ). Εγώ το είχα κάνει αλλά τελικά αφού ήμουν καλά μετα τη γέννα πήγα εγω η ίδια και πήρα την επιταγή. Ελπίζω να βοήθησα! Με το καλό!

Καλημέρα κι απο μένα! Τα δικά μου αποτελέσματα ήταν Τρισωμία 21 1/2195 Τρισωμία 18 1/32438 Τρισωμία 13 1/2500 Αυχενική 1,9. Μια χαρά θα πάνε όλα. Να φανταστείς εμένα μου είχαν βρει στον μεγάλο υπέρηχο λίγο μεγάλο το κεφάλι του μωρού, όχι όμως πέρα απο τα ανώτατα φυσιολογικά όρια, με πανικόβαλε ο γιατρός του ιατρικού κέντρου όπου έκανα τον υπέρηχο και μπήκαμε στη διαδικασία αμνιοπαρακέντησης. Τελικά όλα ήταν καλά, το μωράκι μου τώρα είναι 6,5 μηνών και το κεφαλάκι του είναι και πιο μικρό μη σου πω από άλλα μωρά ίδιας ηλικιας! Με το καλό το νινί σου και όλα θα είναι τέλεια, θα δεις!

Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση! Είμαστε καλύτερα, αλλάξαμε παιδίατρο και μας έδωσε μάσκα aerolin, αλλά επειδή εμείς κάναμε και πυρετό δεν τη γλιτώσαμε την αντιβίωση... Τώρα είναι πολύ καλύτερα ο μπεμπάκος, ο βήχας μειώθηκε , ανάσα παίρνει κανονικά, μόνο που δυσκολεύεται ακόμη να επανέλθει στο πρόγραμμα του φαγητου (είχε σταματησει σχεδόν να τρώει και στο τσακ γλιτώσαμε στο νοσοκομείο γιατί με τις πρώτες εισπνοές άρχισε να τρώει λιγάκι). Τώρα τρώει αρκετά αλλά συχνά γεύματα, κουράζεται ακόμη το ψυχούλι μου να φάει μια κι έξω 200 γρ. Ελπίζω οτι θα βρει το ρυθμό του πάλι. Περαστικά σε όσα μωράκια είναι αρρωστούλικα!

Καλημέρα μανούλες. Ο μικρος μου είναι μόλις 5,5 μηνών και προχθές η παιδίατρος διέγνωσε βρογχιολίτιδα, ελαφριάς μορφής όπως είπε. Μας έδωσε σιροπάκι aerolin και κάτι σταγονίτσες με κορτιζόνη (πολή μικρή ποσότητα εννοείται). Το καημένο δεν μπορεί πια να φάει πολύ (ενώ είναι φαγανό μωράκι), υποφέρει απο τον βήχα, έκανε και λίγο πυρετό. Έχει καμιά σας εμπειρία πάνω στο θέμα? Η παιδίατρος με καθυσήχασε αλλά εγώ ανησυχω, μήπως είναι κάτι επικίνδυνο.....

Καλησπέρα κορίτσια! Σας παρακαλώ, όποια ξέρει, χρειάζομαι επειγόντως καλό παιδίατρο Θεσσαλονίκη που να είναι στο ΤΕΒΕ. Οποια γνωρίζει ας μου απαντήσει, το βρεφάκι μου έχει βροχίτιδα και αυτή που έχουμε τώρα δεν απαντάει στο κινητό της, ενώ προχθές πήγαμε και τον εξέτασε και ξέρει οτι μπορεί να τη χρειαστώ Σαββατοκύριακο. Περιμένω....

Σας ευχαριστώ θερμά όλες. Οι ιστορίες σας με συγκίνησαν και συνάμα με έκαναν να νιώθω πιο σίγουρη και θετική για τον τρόπο που μεγαλώνει το μωράκι μου. Να είστε πάντα καλά και τα παιδάκια σας να έχουν πάντα υγεία, ευτυχία και χαρά!

Αααααααααχχχχχχχχχχχ, αυτό πια με τις αγκαλιές mitsaki, τι να σου πω! ''Άστο μωρό στο πάρκο μόνο του κι εσύ πήγαινε στο αλλο δωμάτιο να μην σε βλέπει και μην του μιλας'', ''μην το παίρνεις αγκαλιά το παιδί με το παραμιό κλάμα του, δεν θα ξεκολλάει απο τη φούστα σου'', ''μην του μιλάς συνέχεια και το έχεις δίπλα σου, άστο μόνο του να παίζει'' και διάφορα άλλα κουλά τέτοια ακούω κι εγώ...Μα ρε παιδιά, αναρωτιόμουνα, 4,5 μηνών είναι το δόλιο, τι να παίξει μόνο του, τι να μάθει να κάθεται μόνο του? Αυτό το μόνο που θέλει είναι αγάπη και στοργή τώρα...Χαίρομαι που μου το επιβεβαιώσατε γιατί όπως είπες κι εσύ πρωτάρα είμαι και δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ...Τώρα πια δεν θα ακούω κανέναν. Καλά λέει ο άντρας μου, βρεφάκι είναι το καημένο, πώς να μην το έχουμε στα όπα όπα? Να' σαι καλά φίλη μου, να χαίρεσαι το/τα παιδάκι/α σου!

Lala πραγματικά τα λεγόμενά σου μου έδειξαν μια νέα όψη των πραγμάτων όσον αφορά τη συμπεριφορά του μωρού μου. Καθημερινά βιώνω την απόλυτη εξάρτηση που έχει ο γιος μου από μένα, την ανασφάλεια που νιώθει πολλές φορές (συνήθως κατά τη διαδικασία του ύπνου), την ανάγκη του από τη στοργή μου και την αγάπη μου (και του πατέρα φυσικά). Καταλαβαίνω απόλυτα οτι τα βρέφη μόλις λίγους μήνες πριν δεν υπήρχαν καν στον κόσμο αυτό και η κάθε τους μέρα είναι σαν ένας αγώνας επιβίωσης. Πως μπορούμε λοιπόν να έχουμε τρελές απαιτήσεις από αυτά? Προσπαθούσα να τα εξηγήσω αυτά και σε άλλους αλλά προφανώς δεν έβρισκα τις κατάλληλες λέξεις ώστε να τους δώσω να καταλάβουν και επείδή δεν έχω κι εγώ ιδέα απο τέτοια θέματα, επηρεαζόμουν απο ανθρώπους και έλεγα πως ναι, φταίω που δεν το φέρνω σε επαφή το παιδί με πολύ κόσμο και δεν θα μάθει, θα φοβάται τους ανθρώπους, θα γίνει αντικοινωνικό. Αυτά που μου έγραψες όμως με βοήθησαν τόσο πολύ να καταλάβω ορισμένα πράγματα, να προστατέψω το παιδί μου και να είμαι σίγουρη για το πώς το ανατρέφω κι εγώ και ο άντρας μου (ο οποίος παρεπιπτόντως μου είχε πει κατά καιρούς με δικά του λόγια βέβαια κάποια απο αυτά που μου παρέθεσες, αλλά καθότι δεν μου τα έλεγε ίσως με σωστό τρόπο, δεν έδινα σημασία). Σ' ευχαριστώ πολύ, πραγματικά με συγκίνησαν τα λόγια σου και παρόλο που όλη τη διαδικασία ανάπτυξης του μωρού μου τη ζω καθημερινά, είναι σαν να ξύπνησα τώρα και να είδα τα πράγματα πολύ πιο ξεκάθαρα. Αφού σκέφτομαι να τυπώσω το κείμενό σου και τώρα τα Χριστούγεννα που θα μαζευτούμε όλοι οι συγγενείς για φαγητό θα τους το μοιράσω, έτσι για να τους ανοίξω τα μάτια και να κλείσω μερικά στόματα! Να μη λένε διάφορα για το μωράκι μου! Χίλια ευχαριστώ!

Τον μάρσιπο τον δοκίμασα αλλά το μωρό μου τώρα είναι ήδη 7,5 κιλά, έχω κι εγώ μια ευαισθησία στη μέση και δεν με βόλεψε καθόλου. Στο μωρό βέβαια άρεσε! Θα αρχίσω να τον πηγαίνω βόλτες αν και αυτό το τσουχτερό κρύο το φοβάμαι πολύ και απ' οτι ξέρω τα μωράκια απο τη μύτη κρυώνουν. Να φανταστείτε οτι τώρα ήρθε η κουνιάδα μου και μόλις την είδε έβαλε τα κλάματα. Προσπάθησα να της τον δώσω να τον κρατήσει μπας και τη συνηθίσει αλλά τίποτα, κλάμα και κακό! Τον λυπηθήκαμε και τον πήρα στο δωμάτιό του. Μόλις έμεινε μόνος μαζί μου έσκασε στα γέλια! Τι θα κάνω κορίτσια? Θα βλέπει κόσμο και θα σκιάζεται? Γιατί κάνει έτσι? Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Καλημέρα σε όλες. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το εξής θέμα. Έχω ένα αγοράκι 4,5 μηνών (το πρώτο μας παιδάκι). Γενικά σαν μωρό είναι δύσκολο, είναι αρκετά γκρινιάρης, δεν είναι βολικό παιδάκι, είχε και πολλούς κολικούς ως τώρα και απέφευγα να πηγαίνουμε βόλτες (παρόλο που μέχρι πρότεινως είχε καλοκαιρία) γιατί δεν καθόταν ουτε να τον ντύσω, μέχρι να τα καταφέρω ίδρωνα εγώ 17 φορές κι έπρεπε να ξαναμπώ για μπάνιο, τον βάζαμε στο καθισματάκι αυτοκινήτου και έκλαιγε, μετά στο καρότσι πάλι με παίδευε πολύ κι έτσι κι εγώ αγανάκτησα και είπα οτι θα τον αφήσω να μεγαλώσει λιγάκι και μετά να τον πηγαίνω βολτίτσες, ν' αρχίσει να καταλαβαίνει καλύτερα. Εγώ με τον άντρα μου γενικά δεν είμαστε πολύ του έξω, στην πόλη που ζούμε εγώ δεν έχω πολλές φίλες, είναι όλες εκτός, δεν εργάζομαι προς το παρόν, ο άντρας μου έχει φίλους ανύπαντρους χωρίς παιδιά εννοείται κι έτσι δεν έχω παρέες να πάρω και το μωρό για βόλτα. Οι γονείς μου απέχουν 3 ώρες μακριά, μόνο τον αδερφό μου και τη νύφη μου έχω εδώ και την πεθερά μου από κάτω. Όπως καταλαβαίνετε δλδ το σπίτι μας δεν σφύζει κι απο κόσμο, συνήθως είμαστε εμείς και το μωρό, με αποτέλεσμα κι αυτο να μάθει μόνο με μας τους 2 κυρίως. Κάθε φορά που θα έρθουν λοιπόν ο αδερφός μου, το μωρό βάζει τα κλάματα, λες και δεν θέλει κάνέναν άλλον να βλέπει. Ακόμα και την πεθερά μου που τη βλέπει κάθε μέρα, μόλις τη δει η πρώτη αντίδραση είναι συνήθως το κλάμα. Φροντίζω να της τον αφήνω όμως κάτω κάθε μέρα για να μάθει να κάθεται και μαζί της. Η πεθερά μου λέει ''έμαθε με εσας τους 2 και δεν θέλει κανέναν άλλον''. Ε, με ποιον να μάθει βρε κορίτσια, εμείς είμαστε οι γονείς του... Επίσης μας κάνει κάθε μέρα παρατήρηση γιατί δεν το βγάζουμε το μωρό καθόλου έξω, λεέι οτι το έχουμε κλεισμένο στους 4 τοίχους. Εντάξει, εγώ γέννησα τέλος Ιουλίου, μέχρι να σαραντήσω μπήκε ο Σεπτέμβρης και μετά ο καιρός του Οκτώβρη - Νοέμβρη είναι γεμάτος ιώσεις και αρρώστιες, φοβόμουνα κιόλας να τον πάω σε κόσμο, πέρα απο τη γκρίνια κτλ. Ήδη μου αρρώστησε το καημένο μόλις 3 μηνων με μπούκωμα και πυρετό. Τώρα χειμώνιασε και για τα καλά, πού να το πάω? Α, να σημειώσω οτι μένουμε και σε μια γειτονιά που δεν μπορείς να πας πουθενά χωρίς αμάξι, έχει ανηφόρες, κατηφόρες και είναι απόμερα, δεν έχει π.χ. έναν φούρνο, ένα σουπερμάρκετ να πω οτι θα πάρω το μωρό και θα πάμε να πάρουμε ψωμι για βόλτα. Ο φόβος μου είναι μήπως γίνει τελείως αντικοινωνικό το μπουμπούκι μου...Γιατί κλαίει όταν βλέπει άλλους? Φοβάμαι οτι θα χρειαστεί και κάποια στιγμή να πάω να δουλέψω και δεν θα μπορώ να τον αφήνω πουθενά...Εγώ φταίω κορίτσια? Δεν το μεγαλώνω σωστά το αγγελούδι μου? Αφού σκέφτομαι τώρα τα Χριστουγεννα που θα μαζευτούμε καμια 10αριά άτομα στο σπίτι, ποια θα είναι η αντίδρασή του. Τι να κάνω, έχω μπερδευτεί κι εγώ και ο άντρας μου. Πως να το βοηθήσουμε να κοινωνικοποιηθεί? Ή μήπως είναι πολύ μωρό ακόμα? Είναι και στον χαρακτήρα του παιδιού ή φταίω μόνο εγω? Πολλά ερωτήματα έχω...Συγγνώμη αν σας κούρασα με τη φλυαρία μου... Καλές γιορτές σε όλες!

Τα ίδια κι εγώ kokoraki...δύσκολο μωρό, δύσκολοι κολικοί 4 μήνες, πώς να μην πάρεις αγκαλιά το μωράκι σου, βρέφος είναι, θέλει εγάπη, στοργή, το νιώθω πώς ηρεμεί όταν είναι στην αγκαλιά μου. Το αν θα κακομάθει ή όχι θα δείξει, αλλά είναι ορισμένες περιπτώσεις που βρε κορίτσια, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά...σπαράζει η καρδιά σου...να μην το κοιμίσεις το καημένο? Να μην το νανουρίσεις? Ψαχνει κι αυτό τρόπους να κοιμηθει, αν μπορούσε να το κάνει εύκολα σιγά να μη ζητούσε τη βοήθειά μας! Κι εμένα μου λένε μην τον κουνάς, μη σηκώνεσαι το βράδυ να του βάλεις την πιπίλα παρά μονο αν κλάψει πολύ, μην κουνάς το ριλαξ, μην κουνάς το καρότσι, μην, μην,μην.... Η κάθε μάνα όμως ξέρει καλύτερα απ΄τον καθένα το σπλάχνο της και νομίζω οτι απο ένστικτο και μόνο βρίσκουν τη λύση. Κι εμένα είναι 4,5 μηνών αλλά τον κοιμίζω κανα 10 λεπτο το βράδυ στην αγκαλιά μου και μετά στην κούνια, κι αν δω οτι δυσκολεύεται και δεν αποκοιμιέται ξανά κανα 10λεπτο κούνημα, με αγάπη, φιλιά, χάιδεμα στο κεφαλάκι του κτλ. Και μετά όλα καλά. Και κοιμάμαι ακόμα στο δωμάτιο δίπλα του, κι ας λένε οτι κι αυτό είναι κακό. Όλα θα στρώσουν με το μεγάλωμά τους, Ας σκεφτούμε οτι πριν μερικούς μήνες δεν υπήρχαν καν σ' αυτόν τον κόσμο και προσπαθούν κι αυτά να προσαρμοστουν. Να χαίρεστε όλες τα νινάκια σας!