sokolatitsa

Μου είχε πει ότι τα πολλά χάδια μπορούν να προκαλέσουν συσπάσεις της μήτρας και αυτό είναι κάτι που θες να αποφύγεις τους πρώτους μήνες.

Δυστυχώς για τα χέρια δεν έχω συμβουλή. Και τα δικά μου δάχτυλα είναι πρησμένα και μάλιστα δεν κλείνουν καλά. Τις προάλλες που πήγα για εξετάσεις αίματος μου λέει η κοπέλα σφίξε τη γροθιά σου και της λέω σφιχτή είναι, αλλά τα δάχτυλά μου κλείνουν ίσα ίσα για να κάνω το σταυρό μου. Οπότε όλη την ώρα μου πέφτουν πράγματα κάτω, που φυσικά δεν μπορώ να σκύψω να σηκώσω Όσο για τη γέννα προσπαθώ να μην σκέφτομαι αν θα πονέσω και πώς θα είναι. Στο κάτω κάτω τόσες γυναίκες τα κατέφεραν πριν από εμάς και σίγουρα μπορούμε και εμείς.

tsihi έγραψε: Είναι δικαίωμά σου να μην θέλεις να ακουμπούν την κοιλιά σου. Το ότι υπάρχει μέσα ένα μωρό δεν σημαίνει ότι μπορούν όλοι να την ακουμπούν. Μπορείς να απομακρύνεσαι διακριτικά ή να βάζεις προστατευτικά το χέρι σου πάνω της, ώστε να μη σε ακουμπούν. Μπορείς ακόμα να τους λές ότι ο γιατρός σου απογορεύει τα χάδια στην κοιλιά (εμένα μου το είχε πει) ή αν θες να τους κάνεις να νιώσουν άβολα, μπορείς να τους ακουμπάς και συ στην κοιλιά τους. Μην νιώθεις άσχημα που δεν θες να σε ακουμπούν.

Μαρίνα υπομονή. Πού θα πάει θα βγουν τα μωρά μας

alkost έγραψε: Εκτός από το να τα βάζω ψηλά εμένα με βοηθάει να κυλάω πάνω στα πόδια μου ένα μικρό μπουκαλάκι με νερό που έχω βάλει στην κατάψυξη. Τα δροσίζει και βοηθάει στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος. Παλιότερα που δεν ήταν πολύ πρησμένα μετά από αυτό έβλεπα ξανά τους αστραγάλους μου. Τώρα περιμένω να γεννήσω για να τους ξαναδώ!!!!!! Το περπάτημα με δυσκολεύει πολύ, αλλά προσπαθώ να περπατάω όσο μπορώ και λέω συνέχεια στον εαυτό μου ότι μία εβδομάδα έμεινε ακόμη, θα το αντέξω. Όλους τους άλλους εκτός από μένα και τον άντρα μου τους έχει πιάσει ανυπομονησία να βγει η μπέμπα, αλλά εμείς λέμε ότι ας βγει μόνη της όποτε θέλει.

Δεν ξέρω να σου απαντήσω σίγουρα, πάντως εγώ έχω ανεβάσει πυοσφαίρια μέχρι 10-12 χωρίς ουρολοίμωξη. Να πίνεις νερό και οπωσδήποτε να μιλήσεις με τον γιατρό σου.

Ρουμπελίτσα με το καλό! Εύχομαι να πάνε όλα καλά και περιμένουμε να μάθουμε την εμπειρία σου!

Κοριτσάκια πώς είστε; Είχα μέρες να μπω, γιατί έτρεχα να κάνω εξετάσεις και να μαζέψω τα χαρτιά για να δηλώσουμε τη μπέμπα στο ληξιαρχείο. Φυσικά το έτρεχα είναι τρόπος του λέγειν γιατί δεν μπορώ να περπατήσω εύκολα στον δρόμο. Προσπαθώ να περπατάω όσο μπορώ αλλά μέσα στο σπίτι, για να μπορώ να στηρίζομαι, αφού το αριστερό μου πόδι δεν συνεργάζεται. Η μικρή μας είναι περίπου 3.400, αλλά επειδή καταλαβαίνει ότι η μαμά πονάει από τα αριστερά το κεφαλάκι της είναι ελαφρώς δεξιά και θα μας δυσκολέψει στη γέννα. Πόνους δεν έχω καθόλου και αν δεν γεννήσω μέχρι 6 Ιουνίου που έχω ΠΗΤ θα μπω για γέννα στις 7. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι πέρασε τόσος καιρός και έφτασαν οι μέρες να κρατήσω αγκαλιά τη μικρή μου! Φιλιά σε όλες.

Κassi, πολύχρονη με το καλό να έρθει το μωράκι σου! Ελπίζω να είστε όλες καλά και τα μωράκια σας το ίδιο. Η μπέμπα μας έφτασε τα 2900 και τώρα περιμένουμε να κατέβει χαμηλά. Τα πόδια και τα δάχτυλά μου είναι μονίμως πρησμένα και δυστυχώς ανέβασα πίεση, αν και μια ζωή είχα πολύ χαμηλή. Πρέπει να κόψω εντελώς το αλάτι και τα γλυκά, διαφαρετικά η γιατρός μου θα με στείλει για νοσηλεία

Και εγώ έχω παραγγείλει από το ΕΒΑΒΥ και ήταν πολύ εξυπηρετικοί. Συνήθως στα μέιλ απαντούσαν σε 1-2 μέρες.

Καλησπέρα κορίτσια, πώς είστε; Μεγαλώνουν οι κοιλίτσες σας; Τελικά δεν πήγα στην ενημέρωση για την Δημόσια Τράπεζα βλαστοκυττάρων στη Θεσσαλονίκη, γιατί πρέπει να έχεις κάνει κράτηση, κάτι που δεν το ήξερα. Μου είπαν ότι η επόμενη διαθέσιμη ημερομηνία είναι η 26η Μαΐου, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να έχω γεννήσει μέχρι τότε. Θα πάω όμως από βδομάδα, για να πάρω το κουτί για τη συλλογή και θα μου κάνουν τότε μία σύντομη ενημέρωση. Πλέον έχω αρχίσει να ζορίζομαι στις μετακίνησεις, γιατί έχουν πρηστεί τα πόδια μου και δυσκολεύομαι και στο περπάτημα. Να δω πώς θα τα καταφέρω να περπατάω κάθε μέρα!

Μαρίνα, δεν ξέρω με σιγουριά να σου απαντήσω, αλλά θα σου πω ότι μου είπε εμένα η γιατρός μου. Εγώ είμαι στην 37η εβδομάδα και η μικρή μου γυρίσε με το κεφάλι κάτω μόλις την προηγούμενη εβδομάδα. Όταν τη ρώτησα αν έχει σημασία πού κοιτάει, μου είπε ότι το κεφάλι γυρίζει κατά τον τοκετό, αλλά ακόμα και αν δεν γυρίσει, μπορεί από τη στιγμή που το πιάσει ο γιατρός να το γυρίσει αυτός στην κατάλληλη θέση.

Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι. Εγώ ένιωσα τη μικρή μου λίγο πριν από τον υπέρηχο Β επιπέδου και όπως φάνηκε είχε τέτοια θέση που κλωτσούσε τον πλακούντα αντί για την κοιλιά μου. Καλή συνέχεια στην εγκυμοσύνη σου.

ΜΙΚΑ και εγώ σκέφτομαι για δωρεά στη δημόσια τράπεζα στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχω βρει τηλέφωνο αλλά θα το ψάξω. Νομίζω όμως ότι κάθε Τετάρτη κάνουν ενημέρωση για το κοινό. Αν καταφέρω να πάω αυτήν την Τετάρτη θα σου πω.

Γεια σας κοριτσάκια! ελπίζω να είστε όλες καλά. Αυτή την εβδομάδα δεν έμπαινα συχνά, γιατί είχα τρεχάματα. Πήγα σε οφθαλμίατρο για βυθοσκόπηση λόγω μυωπίας και μου είπε ότι παρά τους 6,5 βαθμούς μπορώ να γεννήσω φυσιολογικά. Στην γυναικολόγο μου την επόμενη μέρα με περίμενε μια ωραία έκπληξη. Η μικρή μου που ήταν διαγώνια στην κοιλιά μου με το κεφάλι πάνω γύρισε κανονικά με το κεφάλι κάτω. Τώρα μένει μόνο να κρατήσει αυτή τη θέση, αλλά προς το παρόν απομακρύνθηκε η προγραμματισμένη καισαρική. Τώρα έχω να δω ακόμη ένα μαιευτήριο, για να καταλήξουμε τελικά πού θα γεννήσω, γιατί η γιατρός μου έχει και άλλες που γεννάνε το ίδιο διάστημα και θέλει να μας μαζέψει στο ίδιο μαιευτήριο. φιλάκια

Είμαι στην 34η εβδομάδα και κανονικά θα έπρεπε ήδη να έχει πάρει θέση. Νομίζω ότι δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή για να πάρει το μωρό τη σωστή θέση, όμως όσο περνάει ο καιρός λιγοστεύει ο χώρος που έχει για να γυρίσει. Η μπέμπα μου ήταν από τον 5ο μήνα περίπου σε εγκάρσια προβόλή και τώρα είναι εντελώς διαγώνια. Αν καταφέρει να γυρίσει έστω και με το κεφάλι πάνω, αλλά σε ευθεία θα είναι πολύ καλύτερα για όλους.

Πώς πάτε με τις μπουγάδες κορίτσια; Χθες είδαμε τη μικρή μας, έφτασε τα 2300 αλλά δεν έχει καθόλου καλή θέση και η καισαρική άρχισε πλέον να φαντάζει ως η μόνη λύση. Κατά τα άλλα είμαστε και οι δύο καλά, ευτυχώς το πρήξιμο που έχω δεν είναι σοβαρό αλλά πρέπει να περιορίσω το αλάτι.

madrid05 δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι για το πότε θα τα προλάβεις όλα. Αν δεν κάνω λάθος δεν έχεις μπει στον όγδοο ακόμα, οπότε έχεις χρόνο. Σκέψου ότι έχεις ΠΗΤ 30/6, ενώ αρκετές από εμάς είμαστε στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου. Εγώ έχω ΠΗΤ 6/6, αλλά από τον Μάιο που θα μπω στον ένατο όλα είναι πιθανά και επειδή οι γονείς μας δεν ζουν στην ίδια πόλη με εμάς, δεν θέλω να έχω εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής.

Κοριτσάκια μου, βλέπω ότι είμαστε όλες στο ίδιο στάδιο. Πλύσιμο και σιδέρωμα Ευτυχώς τελείωσα με τα ψώνια της μπέμπας και τα πήρε όλα η μανούλα μου να τα πλύνει και να τα σιδερώσει, γιατί εγώ δεν αντέχω πολλή ορθοστασία. Επιπλέον έχουν πρηστεί τα πόδια και τα δάχτυλά μου και δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. Βαλίτσα για το μαιευτήριο δεν έχω φτιάξει ακόμα, αλλά λέω σιγά σιγά να αρχίσω να συγκεντρώνω τα απαραίτητα. Να είστε όλες καλά και να προσέχετε τις κοιλίτσες σας.

Το μαγνήσιο είναι για τις κράμπες και τις συσπάσεις. Εγώ το παίρνω από τον τρίτο μήνα περίπου που είχα μία αποκόλληση. ΜΙΚΑ γιατί δεν ρωτάς αν μπορείς να πάρεις τα ουτροζεστάν από το στόμα. Εγώ τις δύο φορές που είχα αίμα έτσι τα πήρα.

Νομίζω ότι αυτό που περιγράφεις είναι συσπάσεις, αλλά δεν είμαι εντελώς σίγουρη γιατί δεν το έχω νιώσει. Δεν παίρνεις μαγνήσιο;

Καλώς ήρθες Κατερίνα. Έχουμε ίδια ΠΗΤ αλλά εγώ περιμένω κοριτσάκι. Τον καφέ τον έχω ξεχάσει πια, αφού με το που έμαθα ότι είμαι έγκυος άρχισε να μην μου αρέσει. Τώρα μυρίζω τον καφέ του άνδρα μου :laugh: Πάντως αυτές τις μέρες λίγο κρασάκι το ήπια, είναι η μόνη κατάχρηση που έκανα (τα γλυκά και οι σοκολάτες δεν μετράνε!)

Χριστός ανέστη και χρόνια πολλά! Ελπίζω να περάσετε όλες καλά! Είστε τυχερές όσες έχετε άλλους να σας φροντίζουν! Εμένα μου σύστησε η γιατρός μου να μην ταξιδέψω, οπότε πέρασα το Πάσχα μόνη με τον αντρούλη μου, γιατί οι γονείς μας ζούνε σε άλλες πόλεις. Έτσι έβαψα για πρώτη φορά αβγά και πέρασα το Μ. Σάββατο μαγειρεύοντας. Δεν πειράζει όμως, ας είναι καλά η μπέμπα μας! Φιλιά σε όλες!

Λοιπόν, επειδή κατάλαβα ότι απογοητεύτηκες για το στήθος θα σου πω ότι εγώ ψιλιάστηκα ότί είμαι έγκυος, γιατί το στήθος μου έγινε ξαφνικά πολύ ευαίσθητο και άρχισε να πρήζεται. Είχα πολύ λίγους πόνους στη μέση και κανένα άλλο σύμπτωμα.

Μαννούλα, έχεις συζητήσει καθόλου με τον γιατρό σου το θέμα του ταξιδιού; Στο λέω γιατί εγώ μόλις μπήκα στον 7ο και η γιατρός μου είναι πολύ διστακτική στο να με αφήσει να φύγω για το Πάσχα. Μιλάμε για διαδρομή 3,5 ωρών με αυτοκίνητο και σε μέρος που το ξέρουμε (εκεί μεγαλώσαμε) και ξέρουμε ότι μπορούμε να πάμε σε νοσοκομείο αν συμβεί κάτι. Μετά από σκέψη με τον άνδρα μου αποφασίσαμε να μην φύγουμε, γιατί δεν θέλουμε να ρισκάρουμε τη ζωή του μωρού μας και θα περάσουμε το Πάσχα εντελώς μόνοι μας, γιατί δεν έχουμε συγγενείς εδώ. Στη θέση σου θα σκεφτόμουν πρώτα αν θέλω να κάνω το ταξίδι μέχρι την Τήνο και μετά όλα τα άλλα. Στο κάτω κάτω αδερφή σου είναι και πιστεύω ότι θα σε καταλάβει.