ΕΝΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΑΚΙ ΠΟΥ ΤΡΕΜΕΙ... ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΕΙ...

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Σπουργιτάκι…

Ένα μικρό ανθρωπάκι…πεινασμένο, τσιμπολογάει λίγα ψίχουλα σαν σπουργιτάκι. Από πάνω του φτεροκοπάνε τα κοράκια, που ετοιμάζουν καινούργιους πολέμους, καινούργια ορφάνια, καινούργια πείνα, καινούργια απόγνωση. Ένα μικρό ανθρωπάκι…φοβισμένο, τρέμει στην άκρη του δρόμου σαν σπουργιτάκι. Γύρω του κυκλοφοράνε πολύχρωμα παγώνια με φανταχτερά ονόματα Ένα μικρό ανθρωπάκι…σκελετωμένο. Ένα σπουργιτάκι που δεν θα ανοίξει ποτέ τα φτερά του.

Και γύρω του όλοι εμείς, κότες…(Ντροπή!)

Κλεισμένοι στο κοτέτσι του μικρόκοσμου μας,

πνιγμένοι στα δάνεια,

στις φισκαρισμένες πιστωτικές μας κάρτες,

στις λίστες των πραγμάτων που πρέπει να καταναλώσουμε...

γύρω κι οι άφρονες που μετράνε καταθέσεις…

Κότες φοβισμένες, που τσιμπολογάμε αρπακτικά το λίγο που μας αναλογεί, πριν μας το αρπάξουν οι άλλες κότες.

Κοίταξε τη δουλειά σου…

κοίταξε την οικογένειά σου…

κοίταξε τη βολή σου, κοίταξε…

Δεν περισσεύει ματιά για τον διπλανό. Πόσο μάλλον όταν είναι τόσο μακριά από τον ορνιθώνα μας.

Σπουργιτάκι, συγχώρα μας…ή μάλλον όχι! ΟΧΙ ΜΗ ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!

Ήθελα να δείξω την φωτογραφία σου στις κόρες μου. Φαίνεσαι μικρός, αλλά μπορεί να έχεις και την ηλικία της μικρής.

Ούτε αυτό τόλμησα…για να μην τις πληγώσω είπα…

Σπουργιτάκι, συγχώρα με…ή μάλλον όχι! ΟΧΙ ΜΗ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ!

«…μα, τι μπορούμε να κάνουμε;»

Ε, αυτό είναι που θέλουν να μας ακούσουν να λέμε! «δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα».

ΟΧΙ! μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! .....και η πιο μικρή πράξη έχει τεράστια σημασία! Δεν χρειάζονται άθλοι και μαγικά.

Χρειάζονται "όλα όσα μπορούμε να κάνουμε"... Όχι δεν είναι ψίχουλα αυτά που μπορούμε να κάνουμε!

Να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι δεν είναι «άλλοι» που ευθύνονται. Εμείς είμαστε που ευθυνόμαστε.

Ναι, εμείς που δεν παίρνουμε τις αποφάσεις, εμείς που «πνιγόμαστε σε μια κουταλιά καθημερινής μιζέριας»…

Και γιατί;

.

Ας μην αποποιούμαστε τις ευθύνες και ας τις κοιτάξουμε κατάματα.

Ώρα να τους πιέσουμε λέω εγώ!

Ώρα να τους ρίξουμε και να σκάσουν κάτω!

Είναι στο χέρι μας αν θα αγωνιζόμαστε (με οποιοδήποτε τρόπο) ή θα παρατηρούμε…

Είναι στο χέρι μας η ΖΩΗ!...ή η ΝΤΡΟΠΗ!... ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΑΙΤ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ...

[apis]

Αχ αυτα τα σπουργιτακια....Καποια στιγμη θα γινουν γερακια και θα διεκδηκησουν το δικαιωμα τους στη ζωη αυτο που με την αδιαφορια μας και τη συνενοχη μας τους στερησαμε για γενεες ολοκληρες..

Παντως προσωπικα στηριζω τις μη κυβερνητικες οργανωσεις ειδικα αυτες που αρνουνται τις χορηγιες εταιρειων(δεν συμφωνω στο να ισοπεδωνουμε καθε προσπαθεια

και να ψαχνουμε παντου σκοτεινα σημεια Αυτο μας καταδικαζει στην απραξια και αυτου του τυπου οι αφορισμοι ειναι ακρως συντηριτικοι)

Κατα τα αλλα συμφωνω με αυτα που διαβασα Ευχαριστουμε φιλεναδα

[apis]

gastroula έγραψε:

«…μα, τι μπορούμε να κάνουμε;»

Ε, αυτό είναι που θέλουν να μας ακούσουν να λέμε! «δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα».

ΟΧΙ! μπορούμε να κάνουμε τα πάντα! .....και η πιο μικρή πράξη έχει τεράστια σημασία! Δεν χρειάζονται άθλοι και μαγικά.

Εμείς είμαστε που ευθυνόμαστε.

Ωρα να τους ρίξουμε και να σκασουν κατω

ΕΜΕΙΣ