Αναφορά

Καλησπέρα. Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! Νομίζω ότι είναι αυτό που λένε tantrums και είναι ανεξάρτητα από την έλευση ή όχι δεύτερου παιδιού. Είναι η ψυχολογία της ηλικίας 2-4. Εκεί που λες ότι η κόρη σου πέφτει κάτω κ χτυπιεται όταν δεν γίνει αυτό που θέλει και ότι σταματάει κάθε τόσο κ ζητάει, ταυτίστηκα τόσο πολύ! Η δικιά μου μόλις έκλεισε τα τρία, αλλά η ιστορία αυτή έχει περίπου έναν χρόνο που επαναλαμβανεται. Μην μπω σε λεπτομέρειες, το κανει συνεχως και όχι μόνο σε υλικά πράγματα, αλλά με καθετί που θέλει ( παιδική χαρά, να βγει έξω απ το σπίτι, να σηκωθεί απ το καθισματακι της στο αυτοκίνητο, να δει πεππα...). Παντού κλάματα και δράματα.  Αυτό που κάνω εγώ είναι να κατεβαίνω στο ύψος της και να την κουβεντιαζω, να της εξηγω χωρις φωνες, να την αφήνω να ηρεμεί όταν χτυπιεται προσέχοντας για την ασφάλεια της πάντα. Κι επίσης στις βόλτες σε μαγαζιά, φίλη, έχουμε ξαναβάλει το καρότσι. Όταν ξεκίνησε να περπατάει δεν ανέβαινε, ήθελε να περπατάει. Τώρα τελευταία το θέλει ξανά το καρότσι ( χαζή είναι να κουράζεται;! Χαχα!) κι έτσι την πάμε εμείς κ αποφεύγουμε τις πολλές στάσεις σε μαγαζάκια κ επικίνδυνα περάσματα από παιδικες χαρές σε ώρες που δεν θέλουμε. Κάτι άλλο που εχω προσέξει εγώ είναι ότι κάνει τέτοια σκηνικά όταν είναι πολύ κουρασμένη. Εκεί θέλει ή γάλα ή αγκαλίτσα πανω μας. Και ηρεμεί. Γενικώς η αγκαλιά κάνει θαύματα σε εμάς. Παιδικό πάει 2 χρόνια τώρα, αλλά τα ξεσπάσματα επιμενουν και φυσικά όχι στον παιδικό, αλλά σε εμάς, που την παίρνει και προσπαθεί να μας χειρίζεται.  Θα σου πω επίσης ότι έχετε δρόμο ακόμη μέχρι τα 4 περίπου. Κι εμείς το ίδιο. Ολα αυτα συνεχιζονται με παραλλαγες. Τώρα  εμεις περναμε μια φαση συνεχούς άρνησης σε ο,τι της πούμε. Νυστάζει κ λέει όχι στον ύπνο, της δίνω καινούριο παιχνιδι, παπουτσια κλπ, μου τα πετάει λέει όχι, θα πάμε βόλτα λέει ο πατέρας της, δεν θα πάμε λέει εκείνη. Δεν την βρίσκουμε πουθενά. Φωνάζει, γκρινιάζει. Ένα τρελοκομείο!  Κουράγιο και αγωνιστικούς χαιρετισμούς!

Καλησπέρα κορίτσια,σήμερα είχα κουραστική μέρα και έχω τώρα τον άντρα μου άρρωστο και εγώ με τρελό πονοκέφαλο. Το επόμενο ραντεβού μου είμαι τώρα στις 17 εμένα για να μου ανανεώσει την αναρρωτική κιόλας και μου έκλεισε και 30/12 β επιπέδου να κάνω.

Αχ κοριτσι μου αχ μονο μια πιστη κ μια ελπιδα εχει μεινει !!! Μη τη χασεις!!!! Μην επιτρεψεις σε κανεναν ουτε στον εαυτο σ να σου στερησει τη πιστη... οι προσευχες ισως κ ναι να ακουγονται ισως κ οχι γιατι μπορει να μην ειναξ η στιγμη να εισακουστουν... εχε υπομονη κ επλπιδα κ ο θεος ειναι μεγαλος θα σ δωσει αυτο π λαχταρας...θα ρθει ενα σπορακι π θα σε παει απτο σκοταδι στο φως...κ θα ειμαι το φως της ζωης σου. Ειναι κουραση ψυχικη αλλα πρεπει να αντεξεις...για σενα γ τον αντρα σου την αγαπη σας... θα μιλαμε μεσα στο 25 για ενα σπορακι να το θυμασαι. Κανε υπομονη θα σ δωσει ο θεος το κοσμο ΟΛΟ. ....να εισαι δυνατη....στελνω αγκαλια μεγαλη❤️❤️❤️❤️🙏🙏🙏🙏

Δεν το έχω κάνει αλλά φαντάζομαι πω θα θέλει ζυγαριά ακριβείας για μωράκι ώστε να δείξει 🤷‍♀️

Κι εμενα ακριβώς τα ίδια μου έχει βάλει και πραγματικά πειναω πααααρα πολύ, τρώω το πρωινό, φεύγω για δουλειά και σε ένα τέταρτο νομίζω ότι θα λιποθυμήσω από την πεινα. Αλλά όπως τα λες κι εγώ αισθάνομαι σαν άρρωστη με όλα αυτά. Όλη μέρα σκέφτομαι το φαγητό...ποσους υδατανθρακες έχει το ένα, πόσους το άλλο...αλλο μαγείρεμα για μένα, αλλο για τον σύζυγο και το παιδι..Μου λείπουν τα φρούτα, μου επιτρέπει μέχρι 2 την ημέρα τα οποία τρώω για δεκατιανο.. αααααχ θεεεε μου κουράγιο! Θα αρχίσουμε να μετράμε μέρες νομίζω! Τουλάχιστον οι μετρήσεις σου είναι εντάξει?