Αναφορά

Επίσης, βρε κορίτσια, λύστε μου μια απορία. Επειδή κι εμείς κοιτάμε για καθισματάκι αυτοκινήτου  χρειαζόμαστε οπωσδήποτε βάση; Για μετά το αυγό/πορτ μπεμπέ κοιτάμε - για το οποίο η αδελφή μου επιμένει ότι δεν χρειαζόμαστε βάση. Δεν έχω καταλάβει πως ακριβ΄ως λειτουργεί αυτο με το isofix. Στο αμάξι μου για παράδειγμα τα κουμπώματα της ζώνης γράφουν πάνω isofix. Είναι για να κουμπώνει πάνω η βάση;  Τα έχω λίγο χαμενα...🤔

@Θέτις Κ.Υπέροχο το δωμάτιο!!! Μου αρέσει πως έχετε προσέξει την κάθε λεπτομέρεια. Μόνο χσρούμενες κι ευτυχισμένες στιγμές να γεμίσει!!! Με τον σύζυγο φαίνεστε φοβερό team... Μπράβο μπράβο!!! Γκρίνια alert για τον δικό μου είναι αυτό... Χθες του γκρίνιαζα που δεν έχει κάνει ακόμα πρόβα για το πώς δένει το πορτ μπεμπέ στο αμάξι. Κάτι πήγε να ψελλίσει ο κακομοίρης ότι είναι νωρίς αλλά ευτυχώς μαζεύτηκε γρήγορα 😂😂😂

Καλημερούδια!! 15 ευρώ το καθένα. Με 45 ευρώ μου τα έκανε καινούργια χρησιμοποιώντας απαλά και υποαλλεργικά καθαριστικά από ότι μου είπε. Αρκετά καλή τιμή θεωρ΄ω! Είναι γνωστός του άντρα μου. Τον είχαμε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν. Αν θέλεις να σε φέρω σε επαφή μου λες. Νομίζω η βάση του είναι στην Κηφισιά.

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια μου, χαίρομαι που σας άρεσε - περιμένουμε να δούμε και τα δικά σας δωμάτια αν θέλετε να μοιραστείτε εδώ να παίρνουμε ιδέες ❤️❤️❤️❤️ @_piripiri_ Δεν είχα σκοπό να πάρω καρέκλα θηλασμού για να είμαι ειλικρινής, απλά με αφορμή την αλλαξιέρα που πήρα απ τη συγκεκριμένη μαμά/πωλήτρια είδα και τι άλλο είχε, και επειδή ήταν σε εξαιρετική κατάσταση και αρκετά οικονομική (φανταστείτε η κοπέλα την έδινε για 45ευρώ ενώ καινούργια στα ΙΚΕΑ είχες 80 ο σκελετός και σχεδόν άλλο τόσο το μαξιλάρι, πάνω από 100ασταρικο), οπότε σκέφτηκα γιατί όχι;  @Kiddo Ταπετσαρία είναι, πολύ σωστά! Λοιπόν εμείς την πήραμε από etsy (https://www.etsy.com/listing/1335916958/wallpaper-fir-forest-watercolor-photo?ref=yr_purchases) και μας β΄γηκε 180 ευρώ για τις διαστάσεις που θέλαμε. Τώρα το λάθος που κάναμε είναι ότι δε προσέξαμε ότι δεν είναι ταπετσαρία τ΄υπου αυτοκόλλητο (peel & stick) που είναι πανεύκολο στην εφαρμογή. Η συγκεκριμένη ήρθε σε 7 τεμάχια τα οποία έπρεπε να αγοράσουμε και μια ειδική κόλλα, όχι όπως έβαζαν παλιά με τη βούρτσα πάνω απ το χαρτί, αλλά μια νέα φάση που την περνάς στον τοίχο απευθείας και εφαρμόζεις την ταπετσαρία μέσα σε 20 λεπτά για να μη στεγνώσει η κόλλα. Αυτό αύξησε και το κόστος τελικά, γιατί χρειαστήκαμε 3 κιλά αυτής της κόλλας, 14 ευρώ. Αλλά δεν είναι τόσο το οικονομικό όσο η ταλαίπα 😅Προφανώς αυτή η διαδικασία απαιτεί 2 άτομα, οπότε ο σύζυξ ήταν στη σκάλα να περνάει το πάνω μέρος κι εγώ να εφαρμόζω το υπόλοιπο προσέχοντας κιόλας να είναι ίσιο σε σχέση με το διπλανό κομμάτι. Μας πήρε περίπου 6-8 ώρες, όπου τις 2 πρώτες τις ξοδέψαμε να καταλάβουμε τι και πως, οπότε τις υπόλοιπες έγινε η ουσιαστικ΄η δουλειά. Το αποτέλεσμα μας αποζημίωσε σίγουρα, αλλά θα σου πρότεινα να ψάξεις για peel & stick ταπετσαρία. Η κόλλα αυτή δε μυρίζει καθόλου κι επιπλέον μετά για να αφαιρεθεί η ταπετσαρία απλά τη βρέχεις με νερό, διαλύεται και βγαίνει, αλλά και πάλι η λύση αυτοκόλλητο θεωρώ ότι θα είναι πιο εύκολη. Τι μάτι είναι αυτό;;! Και ναι το λίκνο είναι το Chipolino sweet dreams όντως!! Μου άρεσε π΄αρα πολύ, πιστεύω δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τα πιο επώνυμα όπως το κλασσικό chicco next to me! έρχεται με τους ιμάντες για να το εφαρμόσεις στο κρεβάτι, έχει αποθηκευτικό χώρο κάτω και ανοίγει με φερμουάρ στο μπροστινό μέρος. Το μόνο ίσως μεμπτό είναι ότι μόνο το μπροστινό μέρος είναι διάτρητο, ενώ το υπόλοιπο έχει επένδυση. Απ ότι βλέπω άλλα πιο επώνυμα, είναι διάτρητα κατά μήκος του λίκνο οπο΄τε ίσως "αναπνέουν" καλύτερα; Δε ξέρω, απλά στο αναφέρω. Το στρώμα που ρωτάς είναι σχετικά λεπτό και όχι και τόσο μαλακό, αλλά όχι και πέτρα. Δλδ είναι σαν το στρωματάκι που έχουν οι καλαθούνες. Όμως απ ότι κατάλαβα, στα νεογέννητα δε θέλουμε να βουλιάζει το μωρό μέσα στο στρώμα γιατί τα κοκκαλάκια του είναι ακόμα ευθραστα. Το ρώτησα δλδ και σε ένα σεμινάριο και μου είπαν δε χρειάζεται να πάρω κάτι έξτρα. Κάποιες μαμάδες βάζουν φωλιά μέσα στο λίκνο, αλλά η μαία μου εξήγησε οτί αυτό βολεύει ίσως στο να μεταφέρεις το μωρό απ το λίκνο πχ στο σαλόνι αν έχει αποκοιμηθεί και το λίκνο δεν έχει ροδάκια. Το συγκεκριμένο έχει. Σου βάζω και φωτο να το δεις καλ΄υτερα. Μιλώντας γι αυτό το λίκνο, πρέπει να πάρω σεντονάκια 😅 Αυγό πήραμε το Cybex T isize και την αντίστοιχη βάση. Ο baby Yoda ξεκάθαρα από τα μυστηριώδη πλάσματα του ΄δασους 🤣🤣🤣🤣🤣🤣 Προσθήκη του μπαμπά προφανώς 🤣🤣🤣🤣🤣🤣

@Παρασκευαιδου τι ωραίο θέμα που άνοιξες... ανατρίχιασα όταν διάβασα τις ιστορίες όλες και συγκινήθηκα..Επίσης χα΄ίρομαι πολύ που σε βοήθησα με εκείνο το μήνυμα μου..  Θυμάμαι παλιότερα, όταν έβλεπα γυναίκες  στο δρόμο,  να περιμένουν να γεννήσουν κάπως μέσα μου τις "λυπόμουνα"..   γιατί ήξερα πως τους περίμενε μια περίοδος που δεν είναι εύκολη.  Η επιλόχεια περίοδος είναι μοναδική και γεμάτη ένταση  και κανείς δεν μας προετοιμάζει πραγματικά για το πόσο πολυδιάστατη, και μοναχική μπορεί να είναι. Συχνά και το περιβάλλον ασκεί μεγάλη πίεση, περιμένοντας από τις μαμάδες να είναι μόνο χαρούμενες και ευγνώμονες. Ακούμε συχνά: "Έχεις ένα υπέροχο δώρο, το παιδί σου. Γιατί να νιώθεις άγχος ή θλίψη; Άλλες γυναίκες παλεύουν να κάνουν παιδιά και δεν τα καταφέρνουν". Αυτή η πίεση σε βάζει σε μια συναισθηματική παγίδα, και μας κάνει να νιώθουμε αχάριστες και ενοχικές.. Πολλές φορές βλέπουμε γυναίκες στο φόρουμ που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί, παλεύουν με αποτυχίες και απογοητεύσεις, και τελικά τα καταφέρνουν. Μετά τη γέννα όμως, ξαφνικά χάνονται. Συμμετέχουν πολύ λιγότερο, αν όχι καθόλου. Ίσως δεν είναι μόνο η έλλειψη χρόνου που τις απομακρύνει, αλλά και το γεγονός ότι δυσκολεύονται να μιλήσουν για όσα πραγματικά νιώθουν.  Ανακαλύπτουν ότι η μητρότητα δεν τους φέρνει την ευτυχία που φαντάζονταν ή που οι άλλοι περίμεναν από αυτές να νιώθουν. Όμως, ντρέπονται να το εξομολογηθούν. Ίσως φοβούνται μήπως παρεξηγηθούν ή μήπως θεωρηθούν «αχάριστες» απέναντι στο δώρο που τόσο λαχταρούσαν... Κι όμως, η αλήθεια είναι ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις μια πληθώρα συναισθημάτων. Η κούραση, η ανασφάλεια, η ανησυχία ή ακόμα και η θλίψη δεν μειώνουν καθόλου την αξία σου ως μητέρα, ούτε και την αγάπη σου για το παιδί σου. Αντιθέτως, αυτά τα συναισθήματα δείχνουν πόσο αφοσιωμένη είσαι και πόσο υπεύθυνα αντιμετωπίζεις αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής σου. Το να τα αναγνωρίζεις και να τα αποδέχεσαι είναι η πιο γενναία και αυθεντική πράξη. Καμιά μας δεν πρέπει να νιώθει μόνη. Οι περισσότερες από εμάς έχουν περάσει και περνούν τα ίδια. Το να φροντίσεις τον εαυτό σου και να αναγνωρίσεις ότι και οι δικές σου ανάγκες είναι σημαντικές δεν είναι μόνο δικαίωμα αλλά είναι και ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου. Ευτυχώς εμένα κανείς δεν προσπάθησε να μου επιβάλει να «κλειστώ» μέσα. Μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μου, μάλιστα, βγήκα σχεδόν αμέσως. Από την πρώτη κιόλας μέρα που γύρισα από την κλινική! Χρειάστηκε να πάω τον μεγάλο μου στο ποδόσφαιρο, και αυτό ίσως με βοήθησε να διατηρήσω μια αίσθηση κανονικότητας. Θυμάμαι, όμως, πόσο διαφορετική ήταν η εμπειρία μου όταν απέκτησα το πρώτο μου παιδί. Κάθε φορά που νύχτωνε, με κυρίευε μια ανεξήγητη θλίψη. Ένιωθα σαν να με σκέπαζε ένα «μαύρο σύννεφο», ένα αίσθημα βαρύ, που με έκανε να αισθάνομαι εγκλωβισμένη... Επίσης, δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόση απόσταση μπορεί να δημιουργηθεί στο ζευγάρι με την άφιξη του μωρού, τουλάχιστον στην αρχή. Εκεί που πριν μπορούσαμε να ασχολούμαστε ο ένας με τον άλλον, να έχουμε χρόνο να συζητάμε ξαφνικά όλη η προσοχή και η ενέργεια επικεντρώνεται στο μωρό.