Μετάβαση σε περιεχόμενο

Αποβολή και ψυχολογία


Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα σε όλες!! 

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου εμπειρία... Τον Ιούλιο έμεινα εγγυος στο δεύτερο παιδάκι μου και τον Αύγουστο παλινδρομησε... 

Την περίοδο εκείνη  είχα πάρα πάρα πολύ δουλειά λόγω της καλοκαιρινής σεζόν και ειλικρινά δεν το πήρα και τόσο άσχημα... Είπα να είμαστε καλά γέροι και δυνατοί και θα τα ξανά καταφέρουμε... 

Εκανα απόξεση μέτα από 1 εβδομάδα... Είχα πάρει αρκετή προγεστερονη γιατί είχαμε δει μια μικρή αποκόλληση και επειδή εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να σταματήσω για κανένα λόγω τη δουλειά δεν είχα πρόβλημα να καθηστερισω την απόξεση... 

Όλα πήγαν καλά και ήρεμη επέστρεψα στη ζωή μου και στο παιδάκι μου... 

1 εβδομάδα μετά την απόξεση και ενώ γυριζα από τον παιδότοπο με το γιο μου... Με έπιασε μια ατονία στο άκρα δυσπνοια και ταχυκαρδία...Νομιζα ότι θα πέθαινα... Πήγα στο νοσοκομείο κλινικά με βρήκαν μια χαρά... Ένας γιατρός όμως μου μίλησε για τις κρίσεις πανικού... Το έψαξα.. Πήγα σε ψυχολόγο.. Και πράγματι πέρασα μια μικρή κρίση πανικού... Έπειτα αυτό γύρισε σε μιας μικρής μορφής κατάθλιψης... Σήμερα 2 μήνες μετά δεν υπάρχει καμία ενέργεια καμία διάθεση καμία όρεξη να κάνω το οτιδήποτε... Και όταν μένω μόνη με τον γιο μου το άγχος μου ξεπερνά κάθε επίπεδο... Δεν μπορώ να δουλέψω να συγκεντρωθω.. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχω χάσει το χαμόγελο μου... Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν κάποια από εσάς είχε κάτι παρόμοιο στη ζωή σας και αν το ξεπέρασε... Εμένα αυτή τη στιγμή μου φαίνεται τοοοοσο δύσκολο όλο αυτό... 

 

Δημοσίευση

Καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την απωλεια σου.

22 Αυγούστου εκανα διακοπη κυησης με αποξεση λογο διεισδυτικου πλακουντα. Ήμουν στην 11η βδομαδα και ήταν τ 3ο μ μωράκι.

Διαλυθηκα πραγματικά. 2 μηνες μετα δ υπάρχει μερα που να μην το εχβ σκεφτει. Δεν ειμαι στη δικη σου ψυχολογική κατασταση αλλα ξεσπασα και θρηνησα γι αυτο το μωρο οταν επρεπε. Ακόμα ομως με πιανει τ παραπονο. Ακομα δε χαμογελαω. Ακομα με ποναει. Βεβαια η καθημερινότητα με αλλα 2 παιδιά στο σπιτι με συνεπαίρνει και καθε μερα σκέφτομαι ποσο τυχερη ειμαι που τα έχω. Αλλα μια απωλεια ειναι μια απωλεια και πάντα ποναει. Αν δεν μπορεις να το διαχειριστεις μονη σου μιλα με καποιον ειδικο. Βρες χρονο και ξέσπασε, θρηνησε, πεσε σφα πατώματα. Αλλα μεχρι ενα σημειο. Μετα θα πεις φτανει παμε παρακατω. Προχωραμε μπροστα. Εύχομαι συντομα να εισαι καλύτερα και αν το θελεις να το ξανά προσπαθησεις.

Δημοσίευση
στις πριν 4 ώρες, ο/η ValiaCh είπε:

Καλησπέρα σε όλες!! 

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου εμπειρία... Τον Ιούλιο έμεινα εγγυος στο δεύτερο παιδάκι μου και τον Αύγουστο παλινδρομησε... 

Την περίοδο εκείνη  είχα πάρα πάρα πολύ δουλειά λόγω της καλοκαιρινής σεζόν και ειλικρινά δεν το πήρα και τόσο άσχημα... Είπα να είμαστε καλά γέροι και δυνατοί και θα τα ξανά καταφέρουμε... 

Εκανα απόξεση μέτα από 1 εβδομάδα... Είχα πάρει αρκετή προγεστερονη γιατί είχαμε δει μια μικρή αποκόλληση και επειδή εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να σταματήσω για κανένα λόγω τη δουλειά δεν είχα πρόβλημα να καθηστερισω την απόξεση... 

Όλα πήγαν καλά και ήρεμη επέστρεψα στη ζωή μου και στο παιδάκι μου... 

1 εβδομάδα μετά την απόξεση και ενώ γυριζα από τον παιδότοπο με το γιο μου... Με έπιασε μια ατονία στο άκρα δυσπνοια και ταχυκαρδία...Νομιζα ότι θα πέθαινα... Πήγα στο νοσοκομείο κλινικά με βρήκαν μια χαρά... Ένας γιατρός όμως μου μίλησε για τις κρίσεις πανικού... Το έψαξα.. Πήγα σε ψυχολόγο.. Και πράγματι πέρασα μια μικρή κρίση πανικού... Έπειτα αυτό γύρισε σε μιας μικρής μορφής κατάθλιψης... Σήμερα 2 μήνες μετά δεν υπάρχει καμία ενέργεια καμία διάθεση καμία όρεξη να κάνω το οτιδήποτε... Και όταν μένω μόνη με τον γιο μου το άγχος μου ξεπερνά κάθε επίπεδο... Δεν μπορώ να δουλέψω να συγκεντρωθω.. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχω χάσει το χαμόγελο μου... Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω αν κάποια από εσάς είχε κάτι παρόμοιο στη ζωή σας και αν το ξεπέρασε... Εμένα αυτή τη στιγμή μου φαίνεται τοοοοσο δύσκολο όλο αυτό... 

 

Καλησπέρα δεν μου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο να πω την αλήθεια 

Εγω είχα μείνει εγκυος τον Αύγουστο στο δεύτερο παιδάκι μου και δυστηχως παλινδρόμησε… πριν 3 βδομαδες έκανα την αποξεση

γενικα το πήρα σχετικά καλά και ήρεμα δυστηχως συμβαίνουν και αυτά είναι μέσα στην ζωή και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αλλάξουμε 

δεν μπορω να σε βοηθησω καθόλου με το θέμα που έχεις απλά εστειλα για να σου πω πως είναι πολύ συχνό φαινόμενο αυτό καποιες κοπέλες το παίρνουμε λίγο πιο ελαφριά καποιες άλλες λίγο πιο βαριά.. ίσως δεν έδωσες το χρόνο που έπρεπε στο εαυτό σου και να καταλάβεις τι έγινε, σαν το έκρυψες λίγο κάτω από το πατάκι γιατί στην φάση που ήσουν είχε άλλες προτεραιότητες και τώρα που ηρέμησες σου εσκασε σωματικά και ψυχολογικά και μάλλον σου ήρθε πιο λιγο βαριά  με κρίσεις πανικού.. επλιζω ένας ειδικός να μπορεί να σε βοηθήσει 

εγω τις μερες που εμαθα ότι δεν πάει καλά η εγκυμοσύνη ήμουν πολύ οκ με αυτό πήγα έκανα την αποξεση μου όλα καλά..

μετα άρχισα όμως να το σκέφτομαι και να στεναχωριέμαι που πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω τι έγινε.. τώρα με ρίχνει καποιες φορές ψυχολογικά αλλά προσπαθώ να κοιτάω μπροστά και να μην με βλέπει και το παιδάκι μου λυπημένη.. περιμένω να αδιαθετησω και να ξανά προσπαθήσω από την αρχή.. 

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να νιώσεις ξανά χαρούμενη 😊

  • 2 weeks later...
Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!! Τελικώς και μετά από ένα σωρό εξετάσεις που έκανα.. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα με την ψυχίατρο μου ότι ήταν λίγο πολύ όλα μαζί... Το άγχος της δουλειάς, το ότι εκείνη τη στιγμή η συγκέντρωση μου ήταν αλλού και αφού ηρέμησε ο εγκέφαλος και συνειδητοποίησα τι ακριβώς είχε συμβεί μου ξέσπασε με τις κρίσεις πανικού... Γνωρίζω πλέον ότι είναι σύνηθες φαινόμενο για άλλες πιο ήρεμα για άλλες πιο βαριά... Νομίζω πως κάθε μέρα πηγαίνω και καλύτερα!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σας εύχομαι ότι καλύτερο έχει να σας δώσει η ζωή να σας το δώσει με απέραντη αγάπη και υγεία!! Για εσάς τις οικογένειές σας και όλο τον κόσμο!!! 

Δημοσίευση
στις πριν 10 ώρες, ο/η ValiaCh είπε:

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!! Τελικώς και μετά από ένα σωρό εξετάσεις που έκανα.. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα με την ψυχίατρο μου ότι ήταν λίγο πολύ όλα μαζί... Το άγχος της δουλειάς, το ότι εκείνη τη στιγμή η συγκέντρωση μου ήταν αλλού και αφού ηρέμησε ο εγκέφαλος και συνειδητοποίησα τι ακριβώς είχε συμβεί μου ξέσπασε με τις κρίσεις πανικού... Γνωρίζω πλέον ότι είναι σύνηθες φαινόμενο για άλλες πιο ήρεμα για άλλες πιο βαριά... Νομίζω πως κάθε μέρα πηγαίνω και καλύτερα!!! Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και σας εύχομαι ότι καλύτερο έχει να σας δώσει η ζωή να σας το δώσει με απέραντη αγάπη και υγεία!! Για εσάς τις οικογένειές σας και όλο τον κόσμο!!! 

Να πάρεις το χρόνο σου να ηρεμήσεις και σιγά σιγά θα στρώσουν όλα θα το δεις..😊

ευχομαι να πάνε όλα καλά και χαίρεσαι το παιδάκι σου 🥰

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Σήμερα κοιμήθηκα πολύ καλύτερα!!! Ξεκίνησα να ξεπρηζομαι νομίζω σιγά σιγά, σίγουρα βοηθάει κ το νερό κ το περπάτημα πολύ!! Ολα θα περάσουν σιγά σιγά. Πώς είστε εσείς ;; Τα μπουμπούκια;; 
    • Τέλεια!! Προχωράμε σταθερά λοιπον! Εγώ 35 και 5 αύριο, μπαίνω σιγά σιγά στον μήνα μου και εγώ με τόσες περιπέτειες είμαι ευγνώμων που έχω φτάσει μέχρι εδω! Μακάρι να κρατήσει και άλλο και να τους διαψευσει η μικρούλα!! Βέβαια έχει βολευτεί και δεν λέει να αλλάξει θέση, αλλά δεν πειράζει ας είναι καλα! Κοντεύεις και εσύ! Λίγη υπομονή ακόμα, κινησε λίγο παραπάνω πλεον;
    • Ευχαριστώ πολύ ναι το πρώτο μου. Εσένα; Εύχομαι καλά αποτελέσματα. Κι εγώ περιμένω πως και πως να πάω στις 13. Όταν περνούν οι μέρες απ τον τελευταίο υπέρηχο με πιάνει μια αγωνία αν είναι όλα καλά. Φαντάζομαι όλες το ίδιο παθαίνουμε. 😁
    • @Elenaki12 τι όμορφο ξανθουλι ειναι αυτο! Εχω παθει σοκ με τ ποσο καλα καθεται. Εμενα η δικιά μ ειναι 5.5 μηνων καθεται αλλα οχι μονη της. Στο καρεκλάκι φαγητού πχ καθεται κανονικα η στο καροτσι. Αλλα έτσι μονη της με τίποτα. Φαγητο εχει 3 βδομαδες π ξεκινησαμε κ δ παει τοσο καλα. Φρούτα μετα βίας να φάει μερικα κουταλάκια, στο μεσημεριανό τ πάει κάπως καλύτερα. Που θα παει? Κάποια στιγμή θα φάει. Όσον αφορα τ ύπνο τ παει αρκετα καλα, κοιμαται 9.30 10 παρα τ βράδυ με 7 και συνηθως τ πρωι με κανα 2 ξύπνηματα ενδιαμεσα για φαγητο. Παίζει να ξυπνήσει κατά τις 6 κ να μεινει ξύπνια καμια ωρα αλλα σπανια. Εμενα κοιμάται στην κούνια δίπλα μου και οταβ ξυπνάει μετα τις 5 την παιρνω στο κρεβάτι κ το τραβαμε μεχρι τις 7 και π σηκωνομαστε ολοι. Μέσα στη μερα μ κοιμαται ανα 2.5 ωρες περίπου για ενα μισαωρο. Κανει μέσο όρο 4 μισαωρους ύπνους μεσα στη μερα. Πολύ σπανια μ κοιμαται μια ωρα μεσα στη μερα πλέον κι αυτο συνηθως τ πρωι εκει κατά τις 12 αμα κοιμηθει κ είμαστε βολτα. Ειναι δυσκολη φαση αυτή με τα φαγητά. Ολο μαγειρεύεις κ πλένεις σκεύη. Ευτυχως κατά τ χρονο θα τρώνε σχεδον κανονικα. 
    • Κορίτσια μου τι κάνετε ;;; Σας δείχνω εδώ το καμαράκι μου που μεγάλωσε …  μπαίνω σας διαβάζω που κ που , πάω να σας γράψω κ μετά πάντα κάτι γίνεται κ δεν το δημοσιεύω… εμείς είμαστε 6.5 μηνών πλέον 75εκ κ 8.100(στις 22.10 που κάναμε εμβόλιο δηλαδή) τρώμε φαγάκι μεσημεριανό μοσχάρι κοτόπουλο κ λαχανικά , τρώμε φρουτοκρεμα όχι πολύ ευχάριστα , κρέμες(απλή φαριν λακτε, 5 δημητριακά) κ γιαούρτι για απογευματινό κ αύριο τελειώνουμε κ την εισαγωγή αυγού (3 μέρες μόνο κρόκο σταδιακά κ μετά 3 μέρες κ ασπράδι λίγο λίγο). Μέσα στην εβδομάδα θα φάμε κ ψάρι. Από κρέμες γενικά δίνω συνήθως από φαρμακείο hipp frezylac αν κ θέλω να του δίνω σιγά σιγά κ δικές μου με βρώμη πχ. Το νεράκι το πίνει πολύ ευχάριστα ! Επισης συνεχίζουμε θηλασμό ! Έχουμε δώσει κάποιες φορές ξένο γάλα αλλά μας έβγαλε ένα εξάνθημα που συνδυάστηκε με το γάλα σε μεγάλη ποσότητα (πάντα έπινε 90-100 κ μια φορά ήπιε 160 κ το έβγαλε) κ είπε η αλλεργιολόγος να το αυξήσουμε σταδιακά μέχρι να απευαισθητοποιηθει μόνος του.ευτυχως ανέχεται την κρέμα με γάλα αλλά πρέπει σιγά σιγά να δώσω μεγαλύτερες ποσότητες γιατί θα έχω θέμα αν πρέπει να τον αφήσω. κάθεται στον πωπο του εδώ κ έναν μήνα σταθερά, ενώ σηκώνεται επίσης από ξαπλωμένος καθιστός εδώ κ 10-15 μέρες. Έχει αρχίσει να σηκώνεται ορθιος(αν πιαστεί από κάπου) κ μπουσουλάει δειλά δειλά . Εχω τρομάξει με το πόσο γρήγορα μεγαλώνει 😭🥹 πέρυσι τέτοιο καιρό είχαμε κάνει α επιπέδου κ φέτος δεν το προλαβαίνω με ότι καινούριο κάνει … οι νύχτες μας είναι δύσκολες από τον 5ο κ μετά ξυπνάμε συχνά, 2-3 φορές τουλάχιστον , μπορεί κ κάθε 1-2 ώρες …. Δεν ξέρω τι γίνεται, έχω κάνει διάφορα δεν ξέρω αν έχω «τρελάνει» το μωρό στα διαφορετικά κ δεν βρίσκουμε λύση … προσπαθούσα να μην τον θηλάζω, μόνο να τον νανουρίζω, μετά εξαντλήθηκα κ τον θήλαζα κ την νύχτα . Πιπίλα δεν μου παιρνει. Τωρα έλεγα μήπως να φέρω την κούνια του στο δωμάτιο μας γιατί να τον αλλάξω δεν προβλέπεται με τόσο ξύπνημα τις νύχτες κ πηγαινελα , μήπως το λίκνο τον στεναχωρεί κ δεν χωράει… έχω απελπιστεί ότι δεν θα κοιμηθώ ποτέ, νιώθω εξάντληση τόσους μήνες χωρίς καμία νύχτα σερί ύπνου. Επίσης την ημέρα δεν τρελαίνεται στους ύπνους κάνει 2-3 μικρούς σχετικά μαξ 1 ώρα , άντε σπανίως 1.5… συνήθως όμως είναι 40-45 λεπτά . Οι δουλειές στο σπίτι μονίμως αυξάνονται τώρα με μαγείρεμα κ καθάρισμα για το φαγητό του παιδιού, το παιδί θέλει άνθρωπο συνέχεια εκεί . Σκέφτομαι μήπως πρέπει να πάρω αυτά τα πάρκα τα μεγαλύτερα για παιχνίδι . Έχετε υπόψιν σας ; πείτε μου εσείς πως πάτε με φαγητό, ύπνο, παιχνίδι, ανάπτυξη θα χαρώ να μάθω τα νέα σας !!!  φιλια πολλα σε όλες κ καλά κουράγια μάνες , τώρα καταλαβαίνω την μάνα μου που έλεγε θα γίνεις μάνα κ θα δεις ….
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...