Μετάβαση σε περιεχόμενο

μόνο εγώ εχω άντρα που είναι σαν να παντρευτηκε τη μάνα του και όχι εμένα


Recommended Posts

Δημοσίευση

καλημέρα κορίτσια μου σήμερα γράφω γιατί θέλω να μιλήσω κάπου μόνο εσείς θα με καταλάβετε ίσως περνάτε και τα ίδια κάποιες... λοιπόν το θέμα μου είναι η "πεθερά"όπως σε όλες μας...ας τα πάρω από την αρχή είμαι παντρεμένη με ένα παιδάκι μέναμε σε ενοίκιο με τον άντρα μου αλλά 1 χρόνο τώρα μετακομίσαμε στα πεθερικά μου και μένουμε όλοι μαζί με τη προϋπόθεση θα φτιάξουν δίπλα σπίτι ένα παλιό των γονιών του πεθερού μου ανακαίνιση και καλά...το θέμα όμως δεν κάνουν τίποτα τόσο καιρό όλο λένε θα το φτιάξουν και τπτ από όταν είμασταν στο ενοίκιο το έλεγαν ...τώρα το θέμα μου είναι η πεθερά μου σε ότι να λέω και κάνω πάντα με βγάζει ότι είμαι λάθος  σε όλα ο άντρας μου περνει συνέχεια το μέρος της μια μέρα πάνω σε ένα καυγά με τον άντρα μου είπε εκείνος πως είμαι άχρηστη αχάριστη και θα πρέπει να φιλάω τα χέρια και τα πόδια της πεθεράς μου που μας έβαλε σπίτι της και ότι εμείς φορτώθηκαμε σε αυτούς στα πεθερικά δλδ όχι εμείς...και δεν πρόκειται ποτέ να είμαι σαν την μάνα του γιατί είναι μια γυναίκα σωστή σε όλα μεγάλωσε τα παιδιά της σωστά είναι δίπλα στα παιδιά της και εγώ δεν πρέπει να μιλάω να βγάζω ανάσα λέει....εγω δεν έχω τη μητέρα μου δίπλα ήταν από τις μαμάδες που κοιτούσε μόνο τον εαυτό της τη δουλειά της τα γνωστά ποτέ δεν είχα επικοινωνία και στήριξη από τη μαμά μου και αυτός απλά τον εκμεταλλεύεται αυτό και λέει ότι μαμά μου είναι η πεθερά μου μόνο αυτή με στηρίζει και πρέπει να το βουλώνε....κορίτσια νιώθω χάλια ψυχολογικά ότι δεν έχω κανέναν μου χαλάει τη διάθεση όλη αυτή η κατάσταση

Δημοσίευση

επίσης κορίτσια θέλω να προσθέσω ότι η γυναίκα αυτή είναι διπρόσωπη αυτό με ενοχλεί θέλει να να δείχνει πως εκείνη είναι υπεράνω και τα είναι σε όλα σωστά ότι μόνο αυτή αγωνίζεται και βοηθάει όλους σε όλα ...αν ήταν πραγματικά δίπλα μου ναι θα της φιλούσα και χέρια και πόδια...οταν λέω όμως στον άντρα μου ότι είναι λάθος και εκείνη σε κάποια απλά τσακωνόμαστε και μου λέει δεν είμαι αξία εγώ να πιάνω στο στόμα μου αυτόν τον άγιο άνθρωπο...λέει εγώ είμαι πάρα δίπλα σας τα παιδιά μου είναι παν από όλα...τώρα θα σας πω τι κάνει και να μου πείτε αν είμαι λάθος η όχι ...έχει άποψη σε όλα πάνω στη μικρή μου λες και είναι δικό της το παιδί κάθε φορά θα πει τη γνώμη της αλλά όχι απλά γνώμη με το τρόπο της το απαιτεί να κάνουμε αυτό που θέλει...της λέω να κρατήσει να μικρή για 2 ώρες να πάω κάπου εγώ λέει ναι το παιδί μου δεν θα κρατήσω και ξαφνικά μετά από λίγο της βγαίνει μια δουλειά που έχει η να πάει κάπου και μου λέει θα την κρατουσαααα αλλά έχω δουλειά...επίσης μπροστά στο γιος της όλα τέλεια και μια μέρα ήμασταν οι δυο μας και μου λέει να ξέρεις πως κάνω θυσία που σας δέχτηκα εδώ καμία δεν θα το έκανε εγώ αγαπάω τα παιδιά μου γι'αυτό να λέτε και ευχάριστω που δεν είστε στα ενοίκια εγώ σας έφερα εγώ αγωνίζομαι εγώ σας βοηθάω κανείς άλλος και να το εκτιμάται...που είναι η βοήθεια ρε κορίτσια παιδί δεν μου κραταει ανακάτευε παντού λέω με τον άντρα μου να πάμε θάλασσα θέλει να έρθει και αυτή λέμε  να πάμε για καφέ εγώ και ο άντρας μου και εκείνη να κάτσει με το παιδί και λέει ναι θα το έχω εγώ και μετά λέει να έρθει και εκείνη να πάμε όλοι για καφέ ...έχω βαρεθεί να έχω ένα άνθρωπο συνέχεια μαζί μας μαμά και γιος σετ όπου πάμε μαζί 

Δημοσίευση

Καλησπέρα. Λίγο-πολύ όλοι οι άντρες έχουν έρωτα με τη μάνα τους και στα μάτια τους θα είναι πάντα η "θεότητα" μάνα. και είναι όντως μια θεά γιατί η κύηση-γέννηση είναι ένα θαύμα!!

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως διαχειρίζονται οι μανάδες αυτή τη "δύναμη" και επιρροή που έχουν πάνω στα αγοράκια τους. Στη δική μου περίπτωση ευτύχως οι γονείς του άντρα μου μένουν μακρυά μας (εννοώ σε άλλο προάστια της Αθήνας με απόσταση μισής ώρας περίπου) οπότε ευτυχώς έχουμε το χώρο μας. Είναι πολύ παρεμβατική η μάνα του και ότι κι αν μου έχει κάνει ή λέει (πικρόχολα) ενώ ο άντρας μου ξέρει ότι έχω δίκιο, τη δικαιολογεί και δεν της λέει κουβέντα. ούτε εκείνη τη στιγμή ούτε μετα (γιατί η "καημενούλα" είναι πολύ ευαίσθητη και στεναχωριέται... ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΑΑΑΑΑΑ)

Σε νιώθω απόλυτα.

1. το θέμα είναι να έχετε το χώρο σας και προφανώς να μη μένετε όλοι μαζί. Αν είναι να διαλύσετε το σπίτι σας και να μεγαλώνει το παιδί σε σπίτι με φασαρίες και τοξικότητα, πρέπει να σκεφτειτε σοβαρά το ενδεχόμενο της μετακόμισης.

2. ξεκάθαρα πρέπει να κλείνεις αυτιά. (μια φίλη ψυχολόγος μου είπε "ό,τι και να απαντήσεις στην πεθερά σου θα βρει κάτι να γκρινιάξει. είναι ένας άνθρωπος 65 χρονών και δεν μπορεί (ούτε θέλει!!) να καταλάβει αυτό που της λες. ότι και να πεις θα είναι "σταγόνα στον ωκεανό". κάπως έτσι ξεμπλόκαρα και άρχισα να προσπερνάω πράγματα. όχι όλα αλλά σε πολλά δε δίνω σημασία. και σε όσα δίνω απαντάω επιτόπου - αφού ο άντρας μου δεν παίρνει θέση.)

3. Τρίτο και σημαντικότερο η επικοινωνία με τον άντρα σου. μου φαίνεται αρκετά προσβλητικός απέναντί σου. αυτό πρέπει να το δουλέψετε πολύ για να έχετε μια ωραια σχέση. αλλιώς τι να σου πω κορίτσι μου;

Όπως και να έχει, θέλει πολλή υπομονή γιατί η κατάσταση είναι ζόρικη. ούτε να φανταστώ δε μπορώ να έμενα στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου. αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα.

Δημοσίευση

Καλησπερα κ καλη δυναμη ευχομαι!! Κατά τη γνώμη μου συγνώμη κιόλας αλλά το "λάθος είναι ο άντρας σου. Τι λόγια είναι αυτα στη γυναίκα του? Οτι δεν είσαι αξία κτλ κτλ? Απαράδεκτος απλά!!! Ας μείνει με τη μανα του τότε οι δυο τους αφου την υποστήριζει σε όλα.. 

Για εμενα το λάθος έγινε όταν σας είπε ότι ΘΑ φτιαξει το δίπλα σπίτι κ εσεις πηγατε. Έπρεπε πρωτα να φτιαχτεί να μετακομίσουν κ μετα.. τώρα μη περιμενεις.. Κ ποσο θα μείνετε ολοι μαζι? Για παντα? Δε γίνεται.. 

Πες του να ξυπνήσει κ να μη τα ανέχεσαι.. Οκ μπορεί να σας διευκόλυνε να μη πληρωνετε ενοίκιο αλλά δε θα τη κανεις κ άγαλμα. Αλλά κ παλι στο ξανά λέω, ο άντρας σου το δήμιουργει όλο αυτό, δε κράτα ισσοροπιες κ το χειροτερο σε μειώνει συνεχως.. 

 

Δημοσίευση

σε ευχαριστώ για την απάντηση σου το ξέρω και έχεις δίκιο σε όλα το κακό είναι ότι αυτός πάντα μαζί τους ήταν ότι πουν οι γονείς του εγώ το κατάλαβα αργά αυτός φταίει αυτό πιστεύω και εγώ αλλά δεν το παραδέχεται μου λέει ότι εγώ είμαι αχάριστη και σε όλα λάθος το λάθος είμαι εγώ και αν συνεχίσω να πάω κόντρα θα μείνω μόνη μου ... επίσης πατάνε και αυτός και η μάνα του στο γεγονός ότι δεν έχω βοήθεια από κανέναν εγώ και σου λένε μας έχει ανάγκη εξάλλου μου το έχει πει μια φορά είτε σου αρέσει είτε όχι η πεθερά σου είναι η μάνα σου και όχι η μάνα που σε γέννησε που μια φορά δεν σε στήριξε εδώ είναι η οικογένεια σου μου είπε...εγώ μιλάω με τους γονείς μου δεν είμαστε τσακωμενοι αλλά δεν είναι οι γονείς που θα ήθελα και να τους πω ότι περνάω εσύ τον διάλεξες τώρα να τον ανεχτεί θα μου πεις οπότε με ένα παιδί χωρίς καμία στήριξη δεν μπορώ να κάνω τπτ απόλυτος και αυτός δεν αλλάζει είναι σίγουρος πως είναι ο πιο σωστός και η μάνα του η αγία που ποτέ δεν έβλαψε κανέναν

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Καλησπέρα. Λίγο-πολύ όλοι οι άντρες έχουν έρωτα με τη μάνα τους και στα μάτια τους θα είναι πάντα η "θεότητα" μάνα. και είναι όντως μια θεά γιατί η κύηση-γέννηση είναι ένα θαύμα!!

Η ουσία, ωστόσο, είναι πως διαχειρίζονται οι μανάδες αυτή τη "δύναμη" και επιρροή που έχουν πάνω στα αγοράκια τους. Στη δική μου περίπτωση ευτύχως οι γονείς του άντρα μου μένουν μακρυά μας (εννοώ σε άλλο προάστια της Αθήνας με απόσταση μισής ώρας περίπου) οπότε ευτυχώς έχουμε το χώρο μας. Είναι πολύ παρεμβατική η μάνα του και ότι κι αν μου έχει κάνει ή λέει (πικρόχολα) ενώ ο άντρας μου ξέρει ότι έχω δίκιο, τη δικαιολογεί και δεν της λέει κουβέντα. ούτε εκείνη τη στιγμή ούτε μετα (γιατί η "καημενούλα" είναι πολύ ευαίσθητη και στεναχωριέται... ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΑΑΑΑΑΑ)

Σε νιώθω απόλυτα.

1. το θέμα είναι να έχετε το χώρο σας και προφανώς να μη μένετε όλοι μαζί. Αν είναι να διαλύσετε το σπίτι σας και να μεγαλώνει το παιδί σε σπίτι με φασαρίες και τοξικότητα, πρέπει να σκεφτειτε σοβαρά το ενδεχόμενο της μετακόμισης.

2. ξεκάθαρα πρέπει να κλείνεις αυτιά. (μια φίλη ψυχολόγος μου είπε "ό,τι και να απαντήσεις στην πεθερά σου θα βρει κάτι να γκρινιάξει. είναι ένας άνθρωπος 65 χρονών και δεν μπορεί (ούτε θέλει!!) να καταλάβει αυτό που της λες. ότι και να πεις θα είναι "σταγόνα στον ωκεανό". κάπως έτσι ξεμπλόκαρα και άρχισα να προσπερνάω πράγματα. όχι όλα αλλά σε πολλά δε δίνω σημασία. και σε όσα δίνω απαντάω επιτόπου - αφού ο άντρας μου δεν παίρνει θέση.)

3. Τρίτο και σημαντικότερο η επικοινωνία με τον άντρα σου. μου φαίνεται αρκετά προσβλητικός απέναντί σου. αυτό πρέπει να το δουλέψετε πολύ για να έχετε μια ωραια σχέση. αλλιώς τι να σου πω κορίτσι μου;

Όπως και να έχει, θέλει πολλή υπομονή γιατί η κατάσταση είναι ζόρικη. ούτε να φανταστώ δε μπορώ να έμενα στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου. αρρωσταίνω και μόνο στην ιδέα.

πράγματι κορίτσι μου με καταλαβαίνεις απόλυτα έτσι είναι όπως τα λες όλα ...κάνω πάρα πολύ υπομονή και με την ελπίδα να φύγουν κάποια στιγμή το θετικό είναι όταν δεν δουλεύει γιατί δουλεύει εποχιακά φεύγει και πηγαίνει και ένα μήνα στην αδελφή της που μένει σε επαρχία και είναι χήρα και μόνη η στον άλλον της το γιο που σπουδάζει σε άλλη πόλη και έτσι περνώ ανάσα ... όταν μέναμε μόνοι μας στο ενοίκιο ήταν αλλιώς ο άντρας μου άλλος άνθρωπος συννεννοουμασταν σε όλα τώρα έχεις αλλάξει λες και έχω άλλον άντρα πάντα με το μέρος της και εγώ η Κάκια και νιώθω ότι χαθήκαμε τελείως σαν ζευγάρι υπομονή και να μην δίνω σημασία αυτό μου έχουν πει 2 εμπειστα άτομα που έχω μιλήσει και εγώ αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου και τώρα μπήκα εδώ να τα πω και εγώ να ηρεμήσω ευχαριστώ για όλα κορίτσια ❤️

Δημοσίευση
στις πριν 3 λεπτά, ο/η M@mmy είπε:

πράγματι κορίτσι μου με καταλαβαίνεις απόλυτα έτσι είναι όπως τα λες όλα ...κάνω πάρα πολύ υπομονή και με την ελπίδα να φύγουν κάποια στιγμή το θετικό είναι όταν δεν δουλεύει γιατί δουλεύει εποχιακά φεύγει και πηγαίνει και ένα μήνα στην αδελφή της που μένει σε επαρχία και είναι χήρα και μόνη η στον άλλον της το γιο που σπουδάζει σε άλλη πόλη και έτσι περνώ ανάσα ... όταν μέναμε μόνοι μας στο ενοίκιο ήταν αλλιώς ο άντρας μου άλλος άνθρωπος συννεννοουμασταν σε όλα τώρα έχεις αλλάξει λες και έχω άλλον άντρα πάντα με το μέρος της και εγώ η Κάκια και νιώθω ότι χαθήκαμε τελείως σαν ζευγάρι υπομονή και να μην δίνω σημασία αυτό μου έχουν πει 2 εμπειστα άτομα που έχω μιλήσει και εγώ αλλά κάποιες φορές νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου και τώρα μπήκα εδώ να τα πω και εγώ να ηρεμήσω ευχαριστώ για όλα κορίτσια ❤️

Η υπομονη ειναι μια λεξη αλλα ανθρωπος εισαι.. θα εκραγεις καποια στιγμη!!! Γι αυτο το προβλημα πρεπει να λυθει απ τη ριζα του κ το βασικο προβλημα ειναι η "αποσταση" με τον αντρα σου. Ευτυχως που λειπει που κ που αλλα παλι δν ειναι λυση αυτο.. Η ζωη ειναι μικρη για να την περναμε μεσα στην τοξικοτητα κ τις προσβολες.

Παντως μ την πεθερα σου μην ψαχνεις λυσεις. Παντα διπροσωπη θα ειναι κ θα δημιουργει προβληματα. 

Ρε κοριτσια αληθεια απορω. Καποτε ηταν αυτες νυφες.. γιατι φερονται ετσι;;;; Κ γ ν μην παρεξηγηθω, βλεπω ακομα κ τη μαμα μου ποσο μπλεκεται.. διακριτικη κ καλα αλλα ολο θα πει τη γνωμη της χωρις ν τη ρωτησουμε.. λιγη διακριτικοτητα πια...

Ελπιζω ν μην γινουμε κι εμεις ετσι.

Υ.Γ. @M@mmyεννοειται να τα μοιραζεσαι μαζι μας. Κι εγω παιρνω πολλη δυναμη απο εσας! ♥️ Καθε προβλημα κι εννοια οταν μοιραζεται, γινεται λιγο πιο ελαφρυ

Δημοσίευση

Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να πιάσεις τον άντρα σου κ να μιλήσετε, ήρεμα... όταν είσαι σε φάση χωρίς νεύρα, όταν θα μιλάς με τόσο θυμό για τη μαμά του που τόσο αγαπάει τύφλα, μόνο εσένα θα βλέπει λάθος. Να του εξηγήσεις πως αυτό δεν είναι ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώνει το παιδάκι σας, αν η κουβέντα γυρίσει στους δικούς σου κ την υποστήριξη που ΔΕΝ έχεις, να του πεις πως δεν είναι θέμα σύγκρισης, το θέμα είναι να είστε ευτυχισμένοι. Κ πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν να του ζητήσεις να φύγετε ξανά από εκεί μέχρι να φτιαχτεί το άλλο σπίτι που λες ότι θα μείνουν (αν φυσικά το επιτρέπουν τα οικονομικά σας) είναι η καλύτερη λύση. Πάντα βέβαια χωρίς φωνές,  αλλιώς πίστεψε με μόνο χαμένη θα βγαίνεις κ εκείνος θα απομακρύνετε από εσένα περισσότερο κ θα δίνει δίκιο στη μαμά του.... απλά να καταλάβει την στεναχώρια σου κ ότι δεν είσαι ευτυχισμένη εκεί.

Δημοσίευση
στις πριν 6 ώρες, ο/η Antonia2 είπε:

Η υπομονη ειναι μια λεξη αλλα ανθρωπος εισαι.. θα εκραγεις καποια στιγμη!!! Γι αυτο το προβλημα πρεπει να λυθει απ τη ριζα του κ το βασικο προβλημα ειναι η "αποσταση" με τον αντρα σου. Ευτυχως που λειπει που κ που αλλα παλι δν ειναι λυση αυτο.. Η ζωη ειναι μικρη για να την περναμε μεσα στην τοξικοτητα κ τις προσβολες.

Παντως μ την πεθερα σου μην ψαχνεις λυσεις. Παντα διπροσωπη θα ειναι κ θα δημιουργει προβληματα. 

Ρε κοριτσια αληθεια απορω. Καποτε ηταν αυτες νυφες.. γιατι φερονται ετσι;;;; Κ γ ν μην παρεξηγηθω, βλεπω ακομα κ τη μαμα μου ποσο μπλεκεται.. διακριτικη κ καλα αλλα ολο θα πει τη γνωμη της χωρις ν τη ρωτησουμε.. λιγη διακριτικοτητα πια...

Ελπιζω ν μην γινουμε κι εμεις ετσι.

Υ.Γ. @M@mmyεννοειται να τα μοιραζεσαι μαζι μας. Κι εγω παιρνω πολλη δυναμη απο εσας! ♥️ Καθε προβλημα κι εννοια οταν μοιραζεται, γινεται λιγο πιο ελαφρυ

σήμερα που μίλησα εδώ όντως νιώθω σαν να έφυγε ένα βάρος από μέσα μου ...και εγώ αλήθεια αυτή την απορία έχω ότι όλες είχαν πεθερές και όντως έτσι κάνουν μετά σαν εκείνες και εγώ φοβάμαι λέω μην γίνω και εγώ έτσι...και ναι και η μάνα μου το κάνει δεν με βοηθάει σε τπτ η αλήθεια είναι αλλά να χώνει τη μύτη της ξέρει πολύ καλά απλά εκείνη τη βάζω στη θέση της...ξέρεις η μάνα σου είναι αλλιώς ενώ η πεθερά είναι το θύμα πάντα αν πεις κάτι αντίθετο από εκείνο που πιστεύει εκεινη

Δημοσίευση
στις πριν 5 ώρες, ο/η Froufro είπε:

Πιστεύω ότι θα ήταν καλό να πιάσεις τον άντρα σου κ να μιλήσετε, ήρεμα... όταν είσαι σε φάση χωρίς νεύρα, όταν θα μιλάς με τόσο θυμό για τη μαμά του που τόσο αγαπάει τύφλα, μόνο εσένα θα βλέπει λάθος. Να του εξηγήσεις πως αυτό δεν είναι ιδανικό περιβάλλον για να μεγαλώνει το παιδάκι σας, αν η κουβέντα γυρίσει στους δικούς σου κ την υποστήριξη που ΔΕΝ έχεις, να του πεις πως δεν είναι θέμα σύγκρισης, το θέμα είναι να είστε ευτυχισμένοι. Κ πιστεύω ότι το καλύτερο θα ήταν να του ζητήσεις να φύγετε ξανά από εκεί μέχρι να φτιαχτεί το άλλο σπίτι που λες ότι θα μείνουν (αν φυσικά το επιτρέπουν τα οικονομικά σας) είναι η καλύτερη λύση. Πάντα βέβαια χωρίς φωνές,  αλλιώς πίστεψε με μόνο χαμένη θα βγαίνεις κ εκείνος θα απομακρύνετε από εσένα περισσότερο κ θα δίνει δίκιο στη μαμά του.... απλά να καταλάβει την στεναχώρια σου κ ότι δεν είσαι ευτυχισμένη εκεί.

σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου μιλάς πολύ όμορφα και ανθρώπινα κορίτσι μου το έχω κάνει και αυτό του έχω μιλήσει και σε ήρεμη φάση αλλά μόνο και μόνο που ανέφερα τη μαμά του αρχίζει να θυμώνει μου λέει ανακατεύω ένα άνθρωπο που αγωνίζεται για εμάς συνέχεια χωρίς να με έχει πειράξει δεν σηκώνει ούτε ήρεμη κουβέντα ούτε άγρια...απλά προσπαθώ να τα βρω μαζί του γιατί τον αγαπάω πραγματικά και δεν θέλω να χαλάσουμε αυτό που έχουμε εξαιτίας της μάνας του απλά θα κλείνω τα αυτιά σε ότι και να λέει εκείνη...δυστυχώς δεν υπάρχει η δυνατότητα να φύγουμε ξανά ...λένε πως το χειμώνα θα κάνουν έστω μισές εργασίες και θα μετακομίσουν αλλά έχουν περάσει 4 χειμώνες από τοτε που το λένε και έχω απογοητευτεί πραγματικα

  • M@mmy changed the title to μόνο εγώ εχω άντρα που είναι σαν να παντρευτηκε τη μάνα του και όχι εμένα
Δημοσίευση

Αχ κοριτσι μου.. Εγω θα πω ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου...

Δυστυχως ο αντρας σου εχει μεγαλυτερο μερος ευθυνης απο την πεθερα,γι αυτο και βρισκει κι εκεινη εδαφος..

Σηκωθειτε και φυγετε ΧΤΕΣ...

Ειναι μια τοξικη κατασταση και δεν θα την αντεξετε,ειδικα εσυ..Εκεινος δεν το βλεπει,πρεπει ομως να μιλησετε και αν ειναι διπλα σου θα πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...

Δημοσίευση
στις πριν 38 λεπτά, ο/η Sofia86 είπε:

Αχ κοριτσι μου.. Εγω θα πω ουδεν μονιμοτερο του προσωρινου...

Δυστυχως ο αντρας σου εχει μεγαλυτερο μερος ευθυνης απο την πεθερα,γι αυτο και βρισκει κι εκεινη εδαφος..

Σηκωθειτε και φυγετε ΧΤΕΣ...

Ειναι μια τοξικη κατασταση και δεν θα την αντεξετε,ειδικα εσυ..Εκεινος δεν το βλεπει,πρεπει ομως να μιλησετε και αν ειναι διπλα σου θα πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...

το θέμα είναι ότι αυτός δεν βλέπει πουθενά κανένα πρόβλημα και καμιά τοξικότητα και εφόσον δεν έχει καταλάβει ότι είναι λάθος δεν φεύγει κιόλας και ούτε θέλει να ξαναφύγει από εδώ ....ούτε θέλω να χωρίσω εξαιτίας της μάνας του γιατί όλα η κόρη μου θα τα πληρώσει μετά να είναι μακριά από τους γονείς της....εγώ παρατηρώ τον άντρα μου συνέχεια όταν είναι εκείνη μαζί μας είναι άλλος άνθρωπος σαν εγώ να είμαι απλά μια κοπέλα που κρατάει το παιδί του που κανεί της δουλειές του σπιτιού...όταν εκείνη λείπει όμως είναι ο άντρας μου γνώρισα που αγάπησα μιλάμε ήρεμα όπως είμασταν και όταν μέναμε μόνοι μας ...άρα αυτή φτάει γιατί χώνει τη μύτη της παντού αλλά αυτός δεν το καταλαβαίνει μου λέει ότι βλέπω προβλήματα και βγάζω διάφορα εκεί που δεν υπάρχουν και συνέχεια ότι ψάχνω να βρίσκω προβλήματα να φορτώνω σε ένα άνθρωπο που μόνο βοήθεια και αγαπάει μας δίνει και δεν φταίει σε τίποτα ποτέ για τη μάνα του δλδ

Δημοσίευση
στις πριν 3 ώρες, ο/η M@mmy είπε:

το θέμα είναι ότι αυτός δεν βλέπει πουθενά κανένα πρόβλημα και καμιά τοξικότητα και εφόσον δεν έχει καταλάβει ότι είναι λάθος δεν φεύγει κιόλας και ούτε θέλει να ξαναφύγει από εδώ ....ούτε θέλω να χωρίσω εξαιτίας της μάνας του γιατί όλα η κόρη μου θα τα πληρώσει μετά να είναι μακριά από τους γονείς της....εγώ παρατηρώ τον άντρα μου συνέχεια όταν είναι εκείνη μαζί μας είναι άλλος άνθρωπος σαν εγώ να είμαι απλά μια κοπέλα που κρατάει το παιδί του που κανεί της δουλειές του σπιτιού...όταν εκείνη λείπει όμως είναι ο άντρας μου γνώρισα που αγάπησα μιλάμε ήρεμα όπως είμασταν και όταν μέναμε μόνοι μας ...άρα αυτή φτάει γιατί χώνει τη μύτη της παντού αλλά αυτός δεν το καταλαβαίνει μου λέει ότι βλέπω προβλήματα και βγάζω διάφορα εκεί που δεν υπάρχουν και συνέχεια ότι ψάχνω να βρίσκω προβλήματα να φορτώνω σε ένα άνθρωπο που μόνο βοήθεια και αγαπάει μας δίνει και δεν φταίει σε τίποτα ποτέ για τη μάνα του δλδ

Δικιο εχεις,ειναι μια κατασταση που σε εγκλωβιζει..Συνηθως αυτες οι πεθερες προσπαθουν να εχου  τον ελεγχο και δυσκολα αφηνουν τα παιδια τους να φυγουν ανεξαρτητα και μακρια παντα με την προφαση οτι θα βοηθανε σε οτι χρειαζεται..

Μονο αν ανοιξει τα ματια του και το δει θα γινει δουλεια..Ειναι η μανα του και τα βλεπει ολα τελεια,αλλα κι εσυ εισαι η μανα του παιδιου του κι η ψυχικη σας υγεια κι ηρεμια ειναι πανω απο ολα..

Δημοσίευση
στις πριν 25 λεπτά, ο/η Sofia86 είπε:

Δικιο εχεις,ειναι μια κατασταση που σε εγκλωβιζει..Συνηθως αυτες οι πεθερες προσπαθουν να εχου  τον ελεγχο και δυσκολα αφηνουν τα παιδια τους να φυγουν ανεξαρτητα και μακρια παντα με την προφαση οτι θα βοηθανε σε οτι χρειαζεται..

Μονο αν ανοιξει τα ματια του και το δει θα γινει δουλεια..Ειναι η μανα του και τα βλεπει ολα τελεια,αλλα κι εσυ εισαι η μανα του παιδιου του κι η ψυχικη σας υγεια κι ηρεμια ειναι πανω απο ολα..

έτσι ακριβώς μεγαλώνω και εγώ μια ψυχούλα και όσο μπορώ θέλω να κάνω το καλύτερο που μπορώ για εκείνη να της δώσω όσα μπορώ να είμαι δίπλα της σε ότι χρειαστεί εγώ το ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει απώλεια στήριξης από τη μητέρα μου και δεν θέλω να νιώθει έτσι και η κόρη μου θέλω να είμαι δίπλα της να είμαι η κολώνα της και όχι όπως ειμακ εγώ τώρα βρίσκουν και κάνουν μάνα και γιος γιατί με βλέπουν κατώτερη και ότι τους έχω ανάγκη...υπομονή και προσπάθεια κάνω για τη μικρή μου αν δεν είχα παιδί απλά θα καθόταν με τη μάνα του και θα είχα φύγει χθες

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλημέρα κορίτσια ελπίζω να περάσατε όμορφα το τριήμερο  Εμείς κάναμε το πάρτυ γενεθλίων των κοριτσιών το Σάββατο η μεγάλη έκλεισε τα 3, η μικρή 1 περάσαμε ωραία η μεγάλη το χάρηκε πάρα πολύ  εχτές πήγα κοινώνησε η μικρή την τρίτη φορά μετά την βάφτιση αφήσαμε και την λαμπάδας μας, πάει και αυτό .. σήμερα φεύγουν οι γονείς οπότε θα μπούμε σιγά σιγά στην ρουτίνα μας ξανά  Αυτά τα νέα μας ! 
    • @giotoulini και εγω τα ίδια είμαι πονάει η πλάτη  είτε καθιστή είτε ξαπλα  είτε όρθια.. κάθε στιγμή.. έχω αϋπνίες εδώ κ 2 μήνες.. υπομονή πάει πέρασε ο 15αυγουστος.. προχωράμε ....
    • Καλησπέρα κορίτσια και πάλι! Τώρα κατάφερα να δω λίγο τι έχει συμβεί όλο αυτό τον καιρό με τη βοήθεια του chatgpt φυσικά 😅 @Kiddo συγγνώμη που επιστρέφω στο θέμα, λυπάμαι για το σκυλάκο σας 💔  Μιλήσατε για κιλά εγκυμοσύνης, εγώ κορίτσια μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευγνώμων με το πως διαχειρίστηκε το σώμα μου την εγκυμοσύνη και τη λοχεία ως προς τα κιλά - έβαλα 15/16 κιλά σύνολο, τα οποία έχασα σταδιακά τις πρώτες εβδομάδες χωρίς κάποια διατροφή, τουναντίον έτρωγα τον αγλέωρα λόγω μαραθώνιων θηλασμού, αλλά πιστεύω ότι ακρι΄βως αυτό συνέβαλε ο θηλασμός να συνεχιστούν οι συσπάσεις της μήτρας και το ότι έπινα πάρα πολύ νερό. Κάπου τον Μάιο ήμουν και 2 κιλά πιο κάτω από πέρυσι πριν μεινω έγκυος! Τα ξανάβαλα όμως όταν πήγαμε Ελλάδα τον Ιούλιο 🤭  🤭   🤭   🤭   🤭  Αχ ο ύπνος.... πονεμένη ιστορία...! εμάς ο μικρός μέχρι και τον 3, αρχές 4ου μήνα, σταδιακά αύξανε το σερί του. Θυμάμαι (σαν μια αιωνιότητα μου φαίνεται τώρα...) ότι έκανε 4/5 ώρες σερ΄ι, μετά πρώτη αφύπνιση,  μετά 3/2 σερί, αφύπνιση, και τέλος 1/2 ώρες πριν την τελική αφύπνιση το πρωί. Από την αρχή είχαμε βραδινή ρουτίνα 7-8μμ και συνήθως ξυπνούσε για πρωί 6-7πμ. Την οποία βραδινή ρουτίνα τη διατηρούμε μέχρι και σήμερα, με κάποιες διακυμάνσεις τώρα το καλοκαίρι που νυχτώνει πιο αργά, αλλά το τι συμβαίνει το βράδυ έιναι άλλη ιστορία 😅 Που λέτε εκείς κάπου τέλος 3ου αρχες 4ου μήνα, εκεί που βλέπαμε το βραδινό σερί ολοένα να αυξάνεται, μπαμ μας τα σκάει μια παλλινδρόμηση ύπνου, από την οποία δε ξέρω αν βγήκαμε και ποτέ 😅 θυμάμαι τον πρώτο καιρό που κράτητησε για κάνα μήνα, ξυπνούσε καθε 30/40 λεπτά! κορίτσια τα είχαμε δει όλα.... εν τω μεταξύ όχι απλά ξυπνούσε αλλά δεν ηρεμούσε καποιες φορές ούτε με θηλασμό, ούτε με λίκνισμα, ούτε με τίποτα....! ο σύζυξ κι εγώ τα είχαμε δει όλα! δραματικές καταστάσεις και φυσικά ήμασταν σα ζόμπι μονίμως... Ημερίσιους ύπνους κι εκεί παλλινδ΄ρομηση, από 1-1.5 ωρα περίπου ο καθένας, ξαφνικά 20/30 λεπτά με το ζόρι στο λίκνο του.... για να κοιμηθεί 1-2 ώρες μόνο πάνω μου κολλημένη στον καναπέ... Φτάσαμε μέσα Ιουνίου κι ήμασταν ακόμα έτσι και άρχισα να σκέφτομαι να απευθυνθώ σε κάποια ειδικό ύπνου που να είναι και παιδοψυχολόγος όπως με συμβούλευσαν εδώ. Βέβαια η παιδίατρός μας είπε ότι κάτω του έτους, η εκπαίδευση ύπνου είναι ανούσια... Κι είπα να την εμπιστευτω.... Απλά επειδή πλησίαζαν οι διακοπές εκτός έδρας άρχισα να αγχώνομαι για το πως θα την παλέψουμε σε διαφορετικές συνθήκες απ αυτές του σπιτιού μας... Εν τέλει να μη σας τα πολυλογώ, όσο ήμασταν εκτός σπιτιού, στα σπίτια παππούδων και έπειτα στις διακοπές, ο ύπνος βελτιώθηκε! κι όταν λέω βελτιώθηκε, μη νομίζετε ότι επιστρέψαμε ποτέ σ αυτό που τώρα φαντάζει σουπερ λουξ ΄φαση 4/5 σερί, αλλά τλχ κάνει 3 ώρες μέχρι την πρώτη αφύπνιση 🤪 το λες και πολυτελεια χαχαχα πλέον, στις περιόδους ηρεμίας, εκτός αλμάτων/οδοντοφυιας/κτλ δλδ, θα κάνει 2-3 αφυπνίσεις κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου και κοιμάται 2-3 ημερίσιους, στο σύνολό τους 3 με 3.5 ώρες. Θεωρώ ότι είμαστε καλά, αλλά σίγουρα θέλουμε και το καλύτερο γιατί η εξάντληση έχει χτυπήσει κόκκινο! Ειδικά σε συνδυασμό με τη δουλειά..... Τώρα έχουμε επιστρεψει στο σπίτι μας και είπαμε με το συζυξ οτι θα κοιμαται στο δωματιο του, στο κρεβάτι του, γιατί 1) ούτως η αλλως δε χωράει στο λίκνο πλεον, 2) κατα τη διάρκεια της διαμονής μας εκτός σπιτιού άλλαξε πάρα πολλά κρεβάτια και παρκοκρέβατα, οπότε είδαμε ότι μπορεί να προσαρμοστεί, άλλες φορε΄ς πετυχημένα κι άλλες καταστροφικές χαχαχαχα, και 3) ε θέλουμε κι εμείς το κρεβάτι μας πίσω 😅 δλδ είμαστε οκ να κοιμάται μαζί μας απ τις 5πμ και μετά, αλλά όλο το βράδυ είναι δύσκολη πίστα.... έτσι ήμασταν μέχρι πρότινος, τώρα έχει 5 μέρες που κάνουμε αυτή την πρόσπαθεια στο δωμάτιό του. Οι πρώτες 2 μέρες ήταν χαλια, ξυπνούσε κάθε 30/40 λεπτά όπως εκείνη η περίοδος που σας έγραψα πιο πάνω.... Ζόμπι mode ξανά και ξανά... Μετά την 3η μέρα ξύπνησε μόνο 1 φορά, ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δε ξαναγινε τούτο κυρίες και κύριοι!! Αλλά χθες που ήταν η 4η βραδιά, ξύπνησε 4 φορές. Απόψε, κοιμάτια ήδη 2 ώρες, δε ξέρω πως θα πάει, αλλά έχουμε πει με το συζυξ να το παλέψουμε 10 μέρες για να εδραιωθεί η συνήθεια. Επίσης, σ όλο αυτό ήθελα να σας γράψω και μια ακόμα σημαντική απόφαση που πήρα γιατί θεωρω ότι επηρεάζει πολύ τον ύπνο... ο θηλασμός! Δε ξέρω για σας κορίτσια, εγώ ευτυχώς από την αρχή το βρήκαμε πάρα πολυ καλα με τον μικρό μου, δε δυσκολευτηκα, παραμένει μια όμροφη εμπειρία, αλλά πιστεύω ότι λόγω του ότι τον κοιμιζα με το θηλασμό, τον άφηνα στο στήθος όλη νύχτα (open bar που λέω κι εγώ!), κάπως εδραιώθηκε γι αυτόν και έγινε ο μονος τροπος για να κοιμηθεί. Σε κάποια φάση δε μπορούσε να τον κοιμησει ο μπαμπας του γιατί έψαχνε το στήθος μόνιμα. Οπότε άρχισα στις διακοπές να εισάγω κι άλλους τρόπους, όπως το πατ πατ στον πωπό, φιλάκια στο κεφαλάκι και σσσσσ, να μου κρατάει το χέρι καθώς κουρνιάζει στο πλάι (το οποίο μου το "έδειξε" ο ίδιος) και άρχισα να "αφαιρώ" το θηλασμό σαν μέθοδο κοιμισης, με εξαιρέση τις νύχτες που είχε κανει εμβόλιο και ανέβασε πυρετό κι όταν τον πονούσαν τα δοντα΄κια. Φτάνοντας στο σήμερα, αποφάσισα να κάνω κυρίως άντληση από εδώ και πέρα, και θηλασμό 1-2 φορές τη μέρα. Ο στόχος μου είναι να αποθηλάσω πλήρως γιατί θα πάει και βρεφικό το Σεπτέμβρη, οπότε θα αρχίσουμε και τη φόρμουλα από βδομάδα. Έχω πολύ ανάμεικτα συναισθήματα γι αυτη μου την απόφαση, γιατί πραγματικά ο θηλασμός πηγε πάρα πολύ καλά, και παρα τους μαραθωνιους, τα δαγκώματα τους τελευταιούς μηνες λογω δοντιών, και κυρίως το δέσιμο με το μωράκι μου, πιστεύω οτι έκανε τον κύκλο του για εμάς. Στον αντίποδα, αυτό που με χαροποιεί είναι να βλέπω τον μικρό φουλ περηφανο όταν πίνει το γάλα απ το μπουκάλι, πλεον το κραταει μονος του και τα βράδια πριν παει για ύπνο, πινει το γαλα του ενώ διαβάζουμε βιβλίο αγκαλιά και μου χαμογελάει και λιώνω! Νιώθω δλδ, ότι παρα του ότι μιεώνεται ο θηλασμός, διατηρούμε με αυτό τον τρόπο την επαφή με αγκαλιά και φιλάκια, ενώ ο ίδιος χτιζει την ανεξαρτησία και τη λεπτή κινητικότητα πίνοντας το γαλα του "μόνος" του 💙  Σε άλλα νεα, με την τριχόπτωση πως τα πατε;; Κορίτσια εγώ από τον 5ο μήνα μαζεύω κουβάρια μαλλιά απ το πάτωμα.... πολύ με ανησυχεί αυτή η κατάσταση... έχω μαλλιά στο κεφαλι μου παραδόξως, αλλά πεφτουν πολλά. Παίρνω ακόμα σιδήρο και βαζω κι ενα σερουμ, αλλά βελτίωση δε βλέπω.  Επίσης έχετε αδιαθετήσει; Ξέρω ότι γενικά όσο θηλάζουμε καθυστερεί να επανέλθει και το σύστημα, αλλά βλέπω και κάποιες κοπέλες που τους ήρθε στο 2ο μήνα πχ... 😬 δε περίμενα ότι θα το πω ποτέ αυτό, αλλά θα ήθελα να μου έρθει γιατί η ορμονική τρέλα του postpartum δεν αστειεύεται! έχω γενικά πολλή οργή κι ανυπομονησία προς τους ανθρώπους, πολλές φορές και προς το σύζυγο, αλλά τλχ τα συζητάμε μαζί και το βρίσκουμε. Δε μ αναγνωρίζω! 😭  Τελος, επειδή έγραψα ήδη παρα πολλά, να μη σας κουράζω, σ΄υντομο update για το μωράκι μου: Αισίως 7,5 μηνών! Με βάση τις μετρήσεις της παιδιάτρου την περασμένη βδομα΄δα: 8.700 κιλά και 76εκ. Έβγαλε τα 2 κάτω δοντάκια 5.5 μηνών, κι από τότε φαίνεται ότι τον ζορίζουν τα πάνω, οπότε μαλλον τα περιμένουμε κι αυτά. Γυρνάει απο μπρουμυτα ανασκελα και τουμπαλιν, σαν τον Τομ Κρουζ στις επικυνδυνες αποστολες 🤣🤣 Δε μπουσουλάει ακόμα, αλλά σηκώνει τον πωπό του και στην προσπάθεια του να μπουσουλήσει εμπρός, πάει με την όπισθεν χαχαχα είναι πολύ αστείο, αλλα΄ο γλυκούλης νευριάζει γιατί προφανώς άλλη κατεύθυνση θέλει να πάρει! Αυτά κορίτσια μου, σας καληνυχτω, πάω να εκμεταλευτώ τον χρόνο που απομένει μέχρι την πρώτη αφύπνιση! 🙏🤞
    • Ααα @ΜαρίαΔημήτρης οπως λενε και οι μεγαλυτεροι τα καλοκαιρινα μωρα μεγαλωνουν πιο γρηγορα και ξεπεταγονται πριν το καταλαβεις. Μαλλον εχουν δικιο γιατι ολες το παρατηρουμε. 
    • @Diwni μου να δεις που στις διακοπες θα ηρεμησει και στο ευχομαι ολοψυχα για να περασετε καλα. Ειναι του εξω και της βολτας η μπεμπας σου πιστευω θα κοιμαται αρκετα και θα ειναι ηρεμη. Αχου ψυχουλα μου δυσκολευεται ν κοιμηθει ισως και κλαιει. Πως την ηρεμεις την βαζεις στο στηθος;; Ρε σεις δεν ειναι υπεροχο που προσπαθουν τα μικρουλικα ολο κατι να κανουν. Να γυρισουν να πιασουν να μιλησουν κλπ. Πριν κιγους μηνες αναρωτιομασταν τι κανανε μεσα στην κοιλια ακομα και τωρα κανουν χαμο. Το αστειο της υποθεσης ο μπεμπεκος μ χθες το βραδυ κατα τις 4 ξυπνησε για γαλα, σταυροκοπιομασταν με τον αντρα μου ειχε να το κανει απο νεογεννητο. Ευτυχως ξανακοιμηθηκε αφου χλαπακιασε. 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...