Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση
στις πριν 20 λεπτά, ο/η Χρυσάφω είπε:

Ξέρω οτι δεν είμαι στο κατάλληλο φορουμ και ούτε μες το θέμα αλλά θέλω να σε χαιρετίσω μανούλα μου απο εδώ.Μέσα απο μια σελίδα για μανούλες και μωράκια που τόσο πολυ αγαπούσες.Χαιρόσουν πολυ να βλέπεις εγκυούλες και μικρά παιδιά.Τα λάτρευες. Έπαιζες μαζί τους ,τους έκανε πλάκες και αστεία ,βόλτες και παιχνίδια...Ηθελες μια μεγαλη και αγαπημένη οικογένεια.Για εσένα ολα ήταν τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου που ήρθαν δύσκολα και με εξωσωματικές...Το δικό μας αργούσε να έρθει..Και αυτό σε πίκρανε και σε στενοχωρούσε πολυ ,όσο και αν προσπαθούσες να το κρύψεις.

Πριν 2 μηνες με καμάρωσες νυφούλα!Ήσουν η πιο λαμπερή και χαρούμενη μανούλα. Όλα λάμπανε γύρω σου.Την χαρά σου μανούλα μου!Κι έπειτα οι δυνάμεις σου λες και σε εγκατέλειψαν...Γιατί μανούλα δεν μας είπες κάτι;;Γιατί;;Για να μην μας στενοχωρήσεις ποτέ...Έτσι ήσουν πάντα.Δυνατή γυναίκα και περήφανη.Η χαρά της παρέας όπου κι αν βρισκόσουν.Ένα μεγάλο και σκανδαλιάρικο κορίτσι.Μόνο για να μας βλέπεις να γελάμε .Όλους. Αυτή ήταν η χαρά σου.Και να που τώρα οι δυνάμεις σου σε εγκατέλειπαν σιγα σιγα κ εσυ δεν έλεγες τίποτα.

Ηρθα και σε είδα το προηγούμενο Σαββατοκυριακο ..Λες και ήξερα..Σε έιδα τόσο αδύναμη που μάτωσε η καρδιά μου.Δεν ήθελες να πάμε σε κανέναν γιατρό.Είχες λέει πάει σε όλους..Ησουν πάντα όρθια και δεν μπορούσες να δεχτείς οτι χρειαζόσουν βοήθεια..Εγώ όμως το έβλεπα...Η μανούλα  μου είχε αλλάξει.Δεν με φρόντισες για πρώτη φορά ,δεν μου μαγείρεψες το αγαπημένο μου φαγητό...Δεν μιλούσες πολυ ,δεν γελούσες..Και παρόλα αυτά ,είχες έννοια πότε θα ξεκινήσουμε την εξωσωματική ...Σε παρηγόρησε που θα αρχίσω σύντομα.Και έπειτα σε χαιρέτησα και σε φίλησα για τελευταία φορά.Που να ήξερα...Να μείνω εκεί και να σε κάνω να νιώσεις καλα...

Έφυγα με βαριά καρδιά και με μια απροσδιοριστη πίκρα και έκλαιγα ασταμάτητα για 50 χιλιόμετρα...Το ένιωσα ...μας άφηνες.Δεν περίμενα τόσο σύντομα.Την Τεταρτη το πρωί ένα τηλ. μας ανακοίνωσε το θάνατο σου...Την προηγούμενη μέρα πήγες στις δουλειές σου ,μαγείρεψες και πήγες ήρεμη για ύπνο.Για πάντα.Σε βρήκε ο μπαμπας με τα χεράκια σταυρωμένα και ήρεμη.Έφυγες...

Μαχήτρια ,αγωνίστρια ,περήφανη πάντα!Να μην μας κουράσεις ποτέ και να μην μας στενοχωρήσεις.Σε τίποτα.Αχ μανούλα!Τώρα θα τρέχεις σαν παιδί στα περιβόλια του ουρανού και θα χαμογελάς.Θα πηγαίνεις παντού! Όπου αγαπάει η καρδούλα σου!Αχ μανούλα μου...Ξέρω οτι θα μας προσέχεις και απο εκεί ψηλά και θα μας φροντίζεις.Μα εγώ το μόνο που θέλω είναι να είσαι εσύ χαρούμενη εκεί που είσαι .Και να χαμογελάς!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΑΝΟΥΛΑ...

Καλό της ταξίδι. Τα λόγια είναι περιττά. Τα είπες όλα εσύ καλό μου κορίτσι. Να ξέρεις όμως πως στην εξωσωματική, σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε όλα τα στάδια θα είναι η ψυχούλα της παρούσα. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή της....

Δημοσίευση
στις πριν 1 ώρα, ο/η nikona είπε:

Ο Θεός να την αναπαύσει. Θα ειναι πάντα διπλα σας εστω κι αν δεν την βλέπετε. Κουράγιο. 

Σ ευχαριστω πολυ..

Δημοσίευση

Κορίτσι μου γλυκό συλλυπητήρια μεσα από την καρδια μου. Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς σε αυτές τις περιπτώσεις. Να είσαστε καλα να την θυμόσαστε, θα ειναι πάντα διπλα σου κ θα σου δίνει δύναμη από κει πάνω. Ο Θεός να αναπνεύσει την ψυχούλα της. 

Δημοσίευση
στις On 23/12/2018 at 11:11 ΜΜ, ο/η Mellenaki είπε:

Κορίτσι μου γλυκό συλλυπητήρια μεσα από την καρδια μου. Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς σε αυτές τις περιπτώσεις. Να είσαστε καλα να την θυμόσαστε, θα ειναι πάντα διπλα σου κ θα σου δίνει δύναμη από κει πάνω. Ο Θεός να αναπνεύσει την ψυχούλα της. 

Ευχαριστώ πολυ...

Δημοσίευση
στις On 22/12/2018 at 6:33 ΜΜ, ο/η LOULOUdaki! είπε:

Αχ κορίτσι μου, με συγκίνησες. Πρόλαβε να σε καμαρώσει νυφούλα και σε λίγο καιρό θα σε καμαρώσει μαμά από εκεί πάνω. 

Να είσαι γερή να τη θυμάσαι. Και από μένα μια μεγάλη αγκαλιά ?

Ευχαριστώ πολυ!

Δημοσίευση

@Χρυσάφω μου τι κάνεις κορίτσι μου; Ξέρω πως το πένθος θέλει χρόνο και περνάει από πολλά στάδια. Δεν θα ξεχάσεις ποτέ την μανούλα σου, αλλά σιγά σιγά θα απαλύνει αυτός ο πόνος που νιώθεις. Ειδικά τέτοιες μέρες γιορτινές η απώλεια είναι περισσότερο αισθητή. Μιλώ εκ πείρας. Αν θέλεις να ελαφρύνεις την καρδιά σου είμαι εδώ για σένα.?

Δημοσίευση
στις On 28/12/2018 at 11:17 ΠΜ, ο/η paradisebird είπε:

@Χρυσάφω μου τι κάνεις κορίτσι μου; Ξέρω πως το πένθος θέλει χρόνο και περνάει από πολλά στάδια. Δεν θα ξεχάσεις ποτέ την μανούλα σου, αλλά σιγά σιγά θα απαλύνει αυτός ο πόνος που νιώθεις. Ειδικά τέτοιες μέρες γιορτινές η απώλεια είναι περισσότερο αισθητή. Μιλώ εκ πείρας. Αν θέλεις να ελαφρύνεις την καρδιά σου είμαι εδώ για σένα.?

Καλημερα κοπελα μου...

Κάποιο ευχάριστο νέο απο την παρέα;;

Δημοσίευση
στις πριν 2 ώρες, ο/η Χρυσάφω είπε:

Καλημερα κοπελα μου..Κάθε μέρα πονάει και λίγο πιο πολύ. Αρχιζω να συνειδητοποιώ οτι δεν θα την ξαναδώ και μου βγαίνει μια αρνηση.Δεν μπορω να το δεχτώ ακόμα.Περιμένω να χτυπήσει το τηλ. ,να ειναι εκεινη...Πηγαίνω στην πόλη που έμενε και νομίζω οτι κάπου θα την συναντήσω στο δρόμο...Δόξα το Θεό έχω μεγάλη στήριξη απο τους συγγενείς και κάποιες φορές ξεχνιέμαι.Η χαρά μου είναι να πάω στο νοσοκομείο ,να δω την ξαδέρφη μου ,που περιμένουμε μερα την μέρα να γεννήσει.Κι εκείνη ήθελε να είναι εκεί...

Δεν ημουν πολυ καλά αυτές τις μερες. Μου ανέβηκε η πίεση και ζαλιζόμουνα διαρκώς.Προσπαθώ να συνέλθω και να νιώσω καλά για να στηρίξω τον πατέρα μου αλλά και για τον εαυτό μου. Είμαι σίγουρη οτι θα ήθελε να είμαι καλα...Τα κλάματα θα βαραίνουν την ψυχούλα της κι αυτό που επιθυμώ ειναι να αναπαυθεί και να ειναι ευτυχισμένη εκει που είναι...

Κάποιο ευχάριστο νέο απο την παρέα;;

Κορίτσι μου, και θα κλάψεις και θα γελάσεις, όλα είναι μέσα στη ζωή. Πολύ σωστό αυτό που λες πως δεν θέλεις να κλαις πολύ για να στηρίξεις τον πατέρα σου και να μην βαραίνει η ψυχούλα της μανούλας σου. Ξέρεις, οι ψυχές των κεκοιμημένων είναι κοντά μας και ας μη τις βλέπουμε. 

Πριν δύο χρόνια ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου στις 15 Δεκεμβρίου χάσαμε τον πεθερό μου. Έδωσε μια γενναία μάχη για τέσσερα χρόνια με τον καρκίνο και ποτέ μα ποτέ δεν έχασε την πίστη του στο Θεό. Ποτέ δεν παραπονέθηκε και μάλιστα μας έλεγε να μη χάσουμε την πίστη μας στο Θεό και φύγουμε από το δρόμο Του. Το 2015 τον γνώρισα ήδη άρρωστο. Μου έδειξε τόση αγάπη και στοργή, μου άνοιγε διάπλατα τα χέρια του για να με αγκαλιάσει. Η εικόνα αυτή έχει χαραχτεί βαθιά μέσα στην ψυχή μου. Ποτέ δεν μου έχει πει βαριά κουβέντα, πάντα με τον καλό λόγο. Δεν πρόλαβα να τον ζήσω περισσότερο, όσο θα ήθελα και να του χαρίσω ένα εγγονάκι και να του δώσουμε το όνομά του. Θέλημα Θεού. Την ημέρα του Αγίου Ελευθερίου ελευθερώθηκε η ψυχούλα του, πέταξε ψηλά στον ουρανό και από εκεί πάνω μας βλέπει και μας προσέχει. Το πένθος όπως είπα περνάει από πολλά στάδια. Στην αρχή είσαι μουδιασμένος, μετά αρχίζεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς πως έφυγε ο άνθρωπός σου και νιώθεις την απουσία του, μετά νιώθεις οργή και ένα μεγάλο "γιατί" σε βασανίζει. Ο χρόνος όμως γιατρεύει σιγά σιγά. Να ξέρεις πως η μαμά σου εκεί που βρίσκεται είναι πολύ καλά και σας βλέπει. Και όταν με το καλό θα αποκτήσεις ένα παιδάκι, εκείνη θα καμαρώνει και θα χαίρεται. Καλόν παράδεισο!!!

Δημοσίευση
στις On 29/12/2018 at 12:08 ΜΜ, ο/η paradisebird είπε:

Κορίτσι μου, και θα κλάψεις και θα γελάσεις, όλα είναι μέσα στη ζωή. Πολύ σωστό αυτό που λες πως δεν θέλεις να κλαις πολύ για να στηρίξεις τον πατέρα σου και να μην βαραίνει η ψυχούλα της μανούλας σου. Ξέρεις, οι ψυχές των κεκοιμημένων είναι κοντά μας και ας μη τις βλέπουμε. 

Πριν δύο χρόνια ανήμερα του Αγίου Ελευθερίου στις 15 Δεκεμβρίου χάσαμε τον πεθερό μου. Έδωσε μια γενναία μάχη για τέσσερα χρόνια με τον καρκίνο και ποτέ μα ποτέ δεν έχασε την πίστη του στο Θεό. Ποτέ δεν παραπονέθηκε και μάλιστα μας έλεγε να μη χάσουμε την πίστη μας στο Θεό και φύγουμε από το δρόμο Του. Το 2015 τον γνώρισα ήδη άρρωστο. Μου έδειξε τόση αγάπη και στοργή, μου άνοιγε διάπλατα τα χέρια του για να με αγκαλιάσει. Η εικόνα αυτή έχει χαραχτεί βαθιά μέσα στην ψυχή μου. Ποτέ δεν μου έχει πει βαριά κουβέντα, πάντα με τον καλό λόγο. Δεν πρόλαβα να τον ζήσω περισσότερο, όσο θα ήθελα και να του χαρίσω ένα εγγονάκι και να του δώσουμε το όνομά του. Θέλημα Θεού. Την ημέρα του Αγίου Ελευθερίου ελευθερώθηκε η ψυχούλα του, πέταξε ψηλά στον ουρανό και από εκεί πάνω μας βλέπει και μας προσέχει. Το πένθος όπως είπα περνάει από πολλά στάδια. Στην αρχή είσαι μουδιασμένος, μετά αρχίζεις σιγά σιγά να συνειδητοποιείς πως έφυγε ο άνθρωπός σου και νιώθεις την απουσία του, μετά νιώθεις οργή και ένα μεγάλο "γιατί" σε βασανίζει. Ο χρόνος όμως γιατρεύει σιγά σιγά. Να ξέρεις πως η μαμά σου εκεί που βρίσκεται είναι πολύ καλά και σας βλέπει. Και όταν με το καλό θα αποκτήσεις ένα παιδάκι, εκείνη θα καμαρώνει και θα χαίρεται. Καλόν παράδεισο!!!

Σ ευχαριστω πολυ για τα λογια σου.Ολα μπορουν να με βοηθήσουν ...Κάνω οτι μπορω. .

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Δεν ξέρω τον λόγο που μπορεί να φραξουν δεν μου είπε το γιατί όμως  εγώ στην σαλπιγγογραφια που έκανα φάνηκε διαβατη μόνο η μία.. Ο γιατρός σου δεν σου έχει προτείνει να κάνεις; 
    • @Katerinioo δεν παλεύονται οι ναυτιες. Εμενα ενιοτε νιώθω χαλια τ στομαχι και εχω καουρες αλλα οχι ναυτιες. Αυτό με τ ρουχα τ σκεφτόμουν σήμερα κ γω. Οτι δ θελω τίποτα να με ακουμπάει αλλά εχω κ μερες μπροστά μ ακόμα. Φορουσα μια φόρμα φαντασου την έβγαλα κ εβαλα.πυτζαμα κ ενιωσα αλλος ανθρωπος.
    • Πώς είστε οι μαμάδες που γεννήσατε;;;
    • Καλησπέρα κορίτσια! Τι κάνετε; Εγώ ταλαιπωρήθηκα πολύ με την καούρα χθες και το στομάχι. Σήμερα καλύτερα λ. Γύρισαν οι ναυτίες όσο δεν πάει και αυτή η γεύση που έχεις στο πρώτο τρίμηνο.. πονάκια έχω και εγώ και ζορίζομαι ακόμα και να βάλω ένα κολάν εγκυμοσύνης. Δεν αντέχω τα ρούχα και τα παντελόνια. Αντε μια μέρα κορίτσια και μπαίνει Μάιος. Να πάρουμε σειρά!!
    • Είμαστε καλύτερα! Είναι λίγο μπουκωμενος ακόμη, αλλά όχι όπως ήταν. Βέβαια, χθες μάλλον είχε ζόρια με τα δόντια του και δεν κοιμηθήκαμε καλά. Τώρα έχει 4 πάνω δόντια κ δεν ξέρω αν τον ενοχλούν τα κάτω τα πλαϊνά, γιατί του τρέχουν πάρα πολύ τα σάλια και μου γεμίζει όλο σπινθουρακια με την πιπίλα κάτω από το στόμα. Την Παρασκευή 8 το πρωί πάμε να κάνει το baxsero, οπότε πιστεύω θα έχουμε δύσκολο Σαββατοκύριακο.  Εσένα σου έκανε πυρετό με το bexsero?? Πως τα πάτε με τον ύπνο;; Έστρωσε καθόλου;;
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...