Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλησπέρα σε όλες,

γέννησα πριν 1 μήνα το μπέμπη μου 3800γρ και από τότε θηλάζουμε αποκλειστικά. Δεν του έχω δώσει ποτέ ξένο γάλα ακόμα και στο μαιευτήριο είχα rooming-in εξαρχής. Πού κ που βγάζω με το θήλαστρο για να του το δίνω αργά το βράδυ για να ξενυχτώ το δυνατόν λιγότερο. Πάντως έχω πολύ καλή παραγωγή γάλατος σε σημείο που αν αργήσει κάποιες ώρες να πεινάσει (πράγμα σπάνιο) νιώθω το στήθος μου να καίγεται από την υπερφόρτωση.

Τις τελευταίες μέρες όμως περνάμε έναν γολγοθά. Ο μικρούλης όπως φαίνεται περνάει κολικούς πρώτου τριμήνου και πιέζεται πάαρα πολύ. Κοκκινίζει από το σφίξιμο, τεντώνεται και ,μαζεύεται συνεχώς και πάνω από όλα κλαίει ΣΥΝΕΧΩς!!!!!! Υπάρχουν μέρες που μπορεί να κλαίει και 23 ώρες το 24ωρο!!! Και ο μόνος τρόπος για να σταματήσει είναι το στήθος μου. Μόνο εκεί βρίσκει παρηγοριά από ό,τι κατάλαβα. Όμως βρε παιδιά μέχρι πόσο να συνεχιστεί αυτό;;Τρώει συνεχώς μπορεί και κάθε μια ή μισή ώρα αλλά κ όταν δεν καταπίνει κρατά το στήθος μου σαν πιπίλα κ δε λέει να το αφήσει!!

Τι να κάνω γιαυτό; Την κανονική πιπίλα δεν την παίρνει με τίποτα όσο κ να επιμείνω. Και εγώ από την άλλη όσο και να θέλω τον αποκλειστικό θηλασμό, πώς να το κανουμε δεν αντέχω άλλο ρε κορίτσια μου. Έχω απηυδήσει να είμαι συνεχώς με το στήθος έξω, αρχίζουν να πονάνε οι θηλές μου (και να φανταστείτε ότι που κ που χρησιμοποιώ κ ψευδοθηλές), δε μπορώ να κάνω τίποτα άλλο απολύτως στο σπίτι, ούτε τουαλέτα να πάω γιατί κλαίει γοερά. Κάποιες μέρες βέβαια είναι νορμάλ η κατάσταση αλλά κάποιες άλλες όπως σήμερα δε με άφησε να φάω μεσημεριανό πριν τις 18:00!!

Τι μπορώ να κάνω κ για να τον βοηθήσω με τους κολικούς αλλά κ για να ηρεμήσω κ εγώ λίγο;; Ο γιατρός μου είπες ότι ίσως τον βοηθήσει ένα ρόφημα με φυσικό χαμομήλι, μάραθο κ λίγο γλυκάνισο που θα το ετοιμάζω εγώ ή αν θέλω κάτι σταγονίτσες infa-colic που είναι σαν σόδα για να απελευθερώνωνται πιο εύκολα τα αέρια από το εντεράκι του. Αλλά κ τίποτα να μην κάνω είπε είναι φυσιολογικοί αυτοί οι πόνοι. Εγώ όμως δεν μπορώ να τον βλέπω να υποφέρει κ μαζί του να υποφέρω κ εγώ.

Εσείς τι κάνατε με τα δικά σας;;;

Σόρι για το μεγάλο μήνυμα

Δημοσίευση

Να σου ζησει!!!

Κανε λιγη υπομονη ακομη!Παρε ενα μαρσιππο τυπου σλινγκ κ "φορα τον"!

Θα σου λυθουν τα χερια...Κ θα πας κ στην τουαλετα! :D

Βοηθα τον κανοντας του γυμναστικη(πανω κατω τα ποδαρακια,χαδακια στην κοιλιτσα με φορα προς τα

κατω) ή κανε του βολτιτσες στον ωμο σου με λυγισμενα τα ποδαρακια του!

Νομιζω πως οι ψευδοθηλες δεν θα σου κανουν καλο...

Ουτε το τσαγακι ειναι απαραιτητο!Αν θελεις πιες το εσυ!Ισως ετσι βοηθησει!

Η παραγωγη σου θα ρυθμιστει περιπου στους 2-3 μηνες κ τοτε θα

δεις οτι θα ειναι πολυ καλυτερα τα πραγματα!Θα εχει "μεγαλωσει" κ ο μικρουλης

σου κ θα θηλαζει πιο αποτελεσματικα κ φυσικα λιγοτερες φορες! :)

Δημοσίευση

Σευχαριστώ για τη γρήγορη απάντηση!

Οι βόλτες είναι σχεδόν αδύνατες για μενα γιατί έχει βαρύνει πολύ από το τόσο τάισμα κ δε μπορώ να τον σηκώσω ούτε καν στον καναπέ. Αισθάνομαι εξαντλημένη και απογοητευμένη όπως ακριβώς τώρα. Ειδικά τις μέρες που λείπει πολλές ώρες ο άντρας μου φτάνω στα όριά μου. Όταν δε σταματάει το κλάμα έρχομαι σε απόγνωση...

Δημοσίευση

Oλες μα ολες το εχουμε περασει αυτο! Εχεις δικιο! Υπομονη...Το μητρικο γαλα βοηθαει στο να απελευθερωθουν αερια και κακακια γι αυτο και η βυζοπιπιλα. Ετσι νοιωθει και σιγουρια κι ασφαλεια. Το ξενο γαλα θα επιδεινωσει την κιατασταση τωρα. Επειδη κι εγω ειμουν μονη μου και σε καταλαβαινω(κονταψα να παθω ιλεο, επειδη δεν πηγαινα τουαλετα, εκλαιγε συνεχως) στο τελος δεν αντεχα και επαιρνα το παιδι μαζι μου. Στην καλαθουνα, στο ριλαξ... κι εκανα τις αναγκες μου. Φαι-μπανιο-τουαλετα κτλ..

Αυτο που μπορω να σε διαβεβαιωσω ειναι πως σε λιγο καιρο δεν θα τα θυμασαι καν και θα θες δευτερο! ;)

Δημοσίευση

Καταρχας να σου ζησει το μωρακι σου!!!!

οι ψευδοθηλες δε βοηθανε... μπορει να σου ερεθισουν το στηθος

επισης να αποφθγεις να του δινεις τσαγακια κλπ γιατι θα πινει λιγοτερο γαλα απο σενα!!

εγω εκανα αυτο που λεει κ η αναστασια, τον ειχα σε σλινγκ και εκανα καποιες δουλειες. ο δικος μου δεν καθισε ουτελεπτο ουτε σε ριλαξ ουτε πουθενα, παντα ηθελε καποιον να ειναι απο διπλα αλλιως χαλουσε τον κοσμο!!

θα σουελεγα να κανεις υπομονη, οι πρωτοι 2-3 μηνες ειναι δυσκολοι, μετα θα εδραιωθει η γαλουχια σου, το μωρο θα πινει καλυτερα και πιο γρηγορα και θα βρειτε τους ρυθμους σας!! ολα καλα θα πανε, να προσπαθεις να κοιμασαι οποτε κοιμαται και το μικρουλι και να ξεκουραζεσαι οσο μπορεις!!!

Δημοσίευση
Σευχαριστώ για τη γρήγορη απάντηση!

Οι βόλτες είναι σχεδόν αδύνατες για μενα γιατί έχει βαρύνει πολύ από το τόσο τάισμα κ δε μπορώ να τον σηκώσω ούτε καν στον καναπέ. Αισθάνομαι εξαντλημένη και απογοητευμένη όπως ακριβώς τώρα. Ειδικά τις μέρες που λείπει πολλές ώρες ο άντρας μου φτάνω στα όριά μου. Όταν δε σταματάει το κλάμα έρχομαι σε απόγνωση...

Εχεις καποιο θεματακι με μεση ή κατι τετοιο?

Απλα ρωταω γτ αν θεωρεις πως τωρα βαρυνε που να δεις τι σε περιμενει!!!

Πολλοι με ρωτανε "πως την σηκωνω"!(γεννηθηκε σχεδον 3800 κ τωρα ειναι 12+)

Νομιζω πως αν βρεις τη θεση που σε βολευει κ αν εχεις σωστη σταση σωματος

θα γυμναζεσαι καθως μεγαλωνει ωστε να μπορεις να τον σηκωνεις!

Κανε ασκησεις χαλαρωσης στα χερια,μεση,πλατη σου!

Πανω απ'ολα ηρεμισε γλυκια μου!Η απογνωση ερχεται κ φευγει σε ολες μας!

Να ξερεις πως δεν εισαι η μονη κ πως εδω υπαρχουν μανουλς που σε καταλαβαινουν! :)

Το μωρακι σου ειναι πλεον προεκταση σου!Εχε τον παντα μαζι σου!Ακομα κ στην τουαλετα...

Οτι χρειαστεις... ;)

Δημοσίευση

Το ίδιο ακριβώς θέμα είχα ανοίξει κ εγώ πριν από κανένα 3μηνο!!!!Είχα κυριολεκτικά τρελλαθεί,κ η δική μου θήλαζε διαρκώς κ είχαμε περάσει κ κανένα 10ήμερο(ευτυχως)με κολικούς κ τα είχα παίξει!!!!!Ημουν πολλές φορές έτοιμη να αφήσω το θηλασμό,δεν αντεχα άλλο αλλά οι μανούλες στο μαμμυλαντ με στήριξαν πολύ κ όλα πέρασαν κ καλύτερεψαν...ένα είναι το φάρμακο............Υπομονή..........Ξέρω πως ακούγεται αδύνατον αλλά θα δεις ότι θα καλύτερεψουν τα πράγματα!!!!!!!!! [smilie=blob5.gif]

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ όλες για τις απαντήσεις σας,

Αναστασία μου όχι δεν έχω πρόβλημα με τη μέση μου αλλά είμαι στα πρόθυρα να αποκτήσω. Δε λέω ότι δε σηκώνεται αλλά αν θέλει συνέχεια αγκαλιές (που θέλει!!) μετά από λίγο δεν αντέχεται και συν η ψυχολογική πίεση, μου έρχεται ώρες ώρες να πάρω τα βουνά :D

Τελικά κάθε μέρα είναι διαφορετική. Σήμερα είναι αρκετά καλύτερα τα πράγματα (ίσως γιατί ήρθε κ η μαμά μου γιαλίγο κ μου έκανε όλες τις δουλειές στο σπίτι) δεν κλαίει πολύ κ κοιμάται αρκετές ώρες. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι θα μας ξενυχτήσει πάλι... Παρατήρησα ότι ή την ημέρα θα έχει τα πονάκια κ θα γίνεται χαμός, ή το βράδυ.

Πάντως ό,τι κ να λέω, όσο χάλια κ να γίνομαι, 2 ώρες αν τον κρατ'ησει ο άντρας μου κ δεν ασχοληθώ μαζί του, μου λείπει τρομερά. :) Μακάρι να του περάσουν γρήγορα οι κολικοί να μην υποφέρει ο καημενούλης μου...

Υ.Γ. Με την πιπίλα τι να κάνω;;; Πώς να του τη μάθω;; Την παίρνει λίγες φορές όταν είναι ήρεμος κ ξεχνιέται αλλά αν τον πιάσουν τα κλάματα ούτε που να τη φτύσει...

Δημοσίευση

ιπιλα καλο ειναι να μην την παρει τωρα γιατι θα παραλειπει γευματα. Ναι ξερω οτι τωρα σου ακουγετε αστειο αλλα πιστεψε με αργοτερα θα παραλειπει γευματα! Κι εγω του την εδινα μετα τον 3ο μηνα αλλα τελικα δεν την πηρε ποτε και καλυτερα. Ασε που καθε φορα που του την εδινα ενοιωθα τυψεις γιατι ενοιωθα σαν να του "βουλωνα" το στομα! Προσπαθησε να χαλαρωνεις οποτε εχεις χρονο... Ελα μωρε! Καθε αρχη και δυσκολη! Θα περασει!! "σφυριξε χαρουμενα αν μπορεις! Δες την ομορφη πλευρα της ζωης.."

Δημοσίευση

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ Κ ΕΓΩ...ΕΓΩ ΤΟΥ ΔΙΝΩ Κ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΠΕΙΝΟΥΣΕ Κ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΚΛΕΓΕ..ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ Κ ΚΛΑΙΕΙ ΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΚΛΑΙΕ ΑΛΛΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ Ο ΚΑΛΟΣ ΜΟΥ ...ΤΑ ΕΧΩ ΔΕΙ ΟΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ...ΕΛΠΙΖΩ Κ ΕΓΩ ΣΤΟ 3ΜΗΝΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ....ΚΟΥΡΑΓΙΟ Κ ΥΠΟΜΟΝΗ!

Δημοσίευση

Eμένα η πιπίλα πολύ με βοήθησε!Πολλές μανούλες δεν τη χρησιμοποιούν κ την έχουν κάπως ενοχοποιημένη!Εγώ από προσωπική εμπειρία διαπίστωσα ότι όταν ερχέται η ώρα της για φαγητό δεν την σταματά τίποτε κ δεν ξεχνιέται καθόλου με το πιπιλιώ της όπως το λέω!Επίσης έρευνες έχουν δείξει ότι με τη χρήση πιπίλας μειώνεται κ ο κίνδυνος αιφνίδιου βρεφικού θανάτου!Κορίτσια σ΄εσάς που τα μωράκια σας είναι πολύ μικρά θέλει ιδιαίτερη υπομονή γιατί όσο να ναι περνατε λίγο και ας μην το καταλαβαίνετε ίσως κ κάποια επιλόχεια καταθλιψούλα!Η δικήμου είναι 4μηνών κ ακόμη έχω τα σκαμπανεβάσματα μου στα ψυχολογικά που κ κοιμόμαστε τώρα πια(τουλάχιστόν μέχρι τώρα)κ έχουμε βάλει σε πρόγραμμα το φαγητό μας!

Εγώ την πιπίλα της την έμαθα με τον καιρό κ ούτε μου κάνει υστερίες άμα δεν της τη δίνω!Κάθε μανούλα έχει τον τρόπο της τελικά κ τη μέθοδο της!Αχ κουράγιο!!!!Να τα χαιρόμαστε τα ζουζούνια μας! :D

Δημοσίευση

ΚΑΛΕ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΩΡΑ?ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΑΥΤΗ ΜΕ ΤΡΟΜΟ!ΟΙ ΚΟΛΙΚΟΙ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝ 4 ΜΗΝΕΣ!!

ΟΛΑ ΤΑ ΕΚΑΝΑ-ΠΡΟΣΕΧΑ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΟΥ ΜΕΧΡΙ ΒΛΑΚΕΙΑΣ-ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΚΑΝΑ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΛΛΕΡΓΙΑ-ΤΙ ΤΣΑΙ ΤΙ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΠΙΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΑΚΟΥ ΤΙ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ! ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΒΟΛΤΕΣ!ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΟ ΙΝΦΑΚΟΛΙΚ!ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΩΡΟ ΤΟ ΒΙΟ ΓΑΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.

ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΤΩΡΑ ΑΝ ΜΟΥ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΞΑΝΑ?ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟ NOVALAC AC ΟΠΩΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ- ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΚΟΠΕΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ, ΕΝΩ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΚΟΠΗΚΕ.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕ ΑΛΛΟ (ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ) ΘΑ ΕΔΙΝΑ ΛΙΓΟ ΝΤΕΠΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΟΧΕΣ-ΕΣΤΩ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΜΗΝΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ (ΤΟΥ ΕΣΥ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΩ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗΣ) ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΓΥΡΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!

ΚΑΙ ΤΡΙΤΟΝ -ΟΠΩΣ ΠΑΛΙ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ-ΟΤΑΝ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΤΟ ΚΤΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΘΑ ΔΕΙΣ ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!

ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΤΑ-ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ!

Δημοσίευση

κανε υπομονη κοριτσι μου και θα περασει αυτη η φαση,την εχουμε περασει ολες και σε καταλαβαινουμε ,αφου τα πας τοσο καλα με το θηλασμο μεχρι στιγμης μην αγχωνεσαι,κρατα τον αγκαλιτσα για να ηρεμισει ,θα περασει ο καιρος και θα τα ξεχασεις ολα αυτα,οσο γ το βαρος ξερω ειναι δυσκολο εμενα γεννηθηκε 3870! κανε τον αγκαλιτσες τωρα μετα που θα μεγαλωσει δεν θα καθεται να τον αγκαλιαζεις!!!

Δημοσίευση

υπομονη... υπομονη.....

θα περασουν αυτα, υπομονη....

μη δινετε ντεπον κ φαρμακα με το παραμικρο...

ολα εχουν κολικους, αλλα περισσοτερο αλλα λιγοτερο.. ολες το περασαμε, οπως λεει κ η ψυχη απο πανω..

υπομονη

Δημοσίευση

Σας ευχαριστώ πολύ όλες!

Ήδη τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα. Έχει ενοχλήσεις κ σφιξίματα λιγότερες φορές την ημέρα και τα βράδια ξυπνάει 1-2 φορές μόνο. Δεν ξέρω αν είναι της στιγμής αλλά πραγματικά εύχομαι να στρώνουν τα πράγματα κ να μην έχουμε πισωγυρίσματα.

Αυτό που φοβάμαι πιο πολύ τώρα είναι να μη μου κολλήσει καμιά γρίπη γιατί ο άνδρας μου ψιλοκρύωσε και τρέμω στην ιδέα. Τώρα κυκλοφορεί με μάσκα στο σπίτι και δεν τον αφήνω να τον αγκαλιάζει. Θεέ μου από το ένα άγχος στο άλλο...

Τι θα γίνει άμα μεγαλώσουν;;;

Δημοσίευση

Eντάξει πρέπει να προσέχουμε τις ιώσεις εμείς οι μωρομάνες κ καλά κάνετε κ χρησιμοποιήτε μάσκα αφού ο μπάμπάς είναι άρρωστος αλλά ο δικός μας γιατρός μας έχει πει ότι γενικώς τα μωράκια είναι σκληρά καρύδια(ιδίως αυτά που θηλάζουν)κ δεν αρρωσταίνουν εύκολα!Μακάρι τα πουλάκια μου,όλα γερά να είναι!Αντε βρε μανούλες καλημέρα!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Καλησπέρα! Έχω παρά πολύ καιρό να γράψω αλλά σου γράφω γιατί έχω μια ίσως λίγο πιο εκκεντρική ζωή σα μητέρα. Εγώ πριν μείνω έγκυος, ήμουν πάρα πολύ του έξω με έναν φοιτητικό και μετα - φοιτητικό τρόπο. Σχεδόν όλοι οι φίλοι μου ήταν και είναι χωρίς παιδιά και σε άλλη φάση ζωής - σοκαρίστηκαν και χρειάστηκαν και οι ίδιοι προσαρμογή όταν έμεινα έγκυος κι ας το ήξεραν ότι προσπαθούσαμε. Στη φάση της εγκυμοσύνης προσπαθούσα μανιακα να μην αλλάξω τίποτα. Έβγαινα σε ρυθμούς όπως πριν, είχα μάθει τι μπύρες χωρίς αλκοόλ έχει κάθε μαγαζί της Αθήνας, πήγαινα σε σπιτοπαρτα που αντί να πάω ποτό έπαιρνα τα μη-αλκοολούχα δικά μου, με αποκορύφωμα το ότι πήγα 34η εβδομάδα σε ένα πάρτι στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο. Ακόμα κι έτσι όμως ένιωθα μοναξιά, καθώς παρότι ακολουθούσα το πρόγραμμα δε μπορούσα να είμαι όπως πριν, ειδικα το τελευταίο διάστημα. Τόσο φομο είχα που την επόμενη μέρα από αυτή που βγήκαμε από το μαιευτήριο, 2η μέρα από τον τοκετό, πήγα με το μωρό βόλτα σε σπίτι που ήταν μαζεμένες οι φίλες μου. Γενικά δεν είχα την τύχη να νιώθω σα να ήταν η μικρή πάντα στη ζωή μας. Χρειαστηκαμε προσαρμογή στη νέα ζωή. Μετά συνεχίσαμε να βγαίνουμε συνέχεια και παντού μαζί το μωρό, θήλαζα παντού κλπ. Βοήθησε και που ήταν καλοκαίρι και ήταν όλα έξω,οποτε δεν είχα άγχος να κολλήσει κάτι τον πρώτο καιρό. Χάσαμε, όμως, τις διακοπές εκείνου του καλοκαιριού με τους φίλους. Δεν ήταν πάντα εύκολο να προσπαθώ να μην χάνομαι και γενικά μεσολάβησαν συζητήσεις και με τους φίλους που προσαρμοστηκαν και οι ίδιοι αρκετά. Τώρα έχουν περάσει 3 χρόνια κι εχουν αποκτήσει πολλή οικειότητα με την κόρη μου και αυτή έχει γίνει πολύ κοινωνικό παιδάκι. Ξέρει και ότι η μαμά και ο μπαμπάς έχουν φίλους και μερικές φορές θέλουν να βγαίνουν μαζί τους και ότι η φιλία είναι πολύ σημαντική. Η ζωή μας είναι άλλη από αυτή που ήταν, χωρίς όμως να έχουμε απομακρυνθεί από τους φίλους μας, τις εξόδους μας, τις διακοπές μας κλπ. Είναι φάσεις που νιώθω μοναξιά, αλλά θεωρώ όχι περισσότερες απ'ο, τι ένας μέσος άνθρωπος. Θέλουν όλα περισσότερη οργάνωση και λιγότερο αυθορμητισμό για να συνδυαστούν, όμως δεν έχουμε χάσει ακόμα πάρτι στη Θεσσαλονίκη 🤣 ούτε άλλες διακοπές με φίλους. Όλα αυτά κοστίζουν σε κούραση, ομως είναι αποφάσεις που ο καθένας παίρνει για τον εαυτό του, ανάλογα το πώς επιθυμεί να είναι η ζωή του.  Ειδικά για εσένα που δε φαίνεσαι crazy όπως εγώ και σε κουράζει να είσαι συνέχεια με κόσμο, θεωρώ θα είναι πιο εύκολο τελικά. Παρατήρησε τον εαυτό σου και πώς αλλάζει σιγά σιγά. Μίλα με τους φίλους σου, μοιράσου το πώς αισθάνεσαι και δώσε χρόνο και σε αυτούς και στη σχέση σας να προσαρμοστουν στη νέα κατάσταση. Φρόντισε κι εσύ από τη μεριά σου τις σχέσεις σας, προσπαθώντας να ακούς με ενδιαφέρον τα θέματα τους. Μια φιλική σχέση θέλει κι αυτή φροντίδα και προσοχή, ανεξαρτήτως αν το μωρό σου θα είναι φυσικά η προτεραιότητά σου. Όλα θα πάρουν το δρόμο τους με τρόπο που δε μπορείς ακριβώς να φανταστείς τώρα. Με το καλό το μωράκι σου και η νέα σας ζωή! 🥰 
    • Ναι κάθε εγκυμοσύνη διαφορετικη πόσο μάλιστα μια διπλή κύηση..ναι δεν μπορώ να ξανά έρθω πάλι Αθήνα κουράζομαι πάρα πολύ..θα δούμε πως θα πάει.. τελευταία παρακολούθηση τώρα στις 19 ο εμβρυολογος..με ποναει το μπράτσο Μ έκανα το πρωί το εμβόλιο για τ κοκκυτη..τ έχεις κάνει εσύ?
    • Θα παω 17/9 γυναικολογο κ εναλλαξ θα με βλεπει την μια εβδομαδα ο εμβρυολογος την αλλη ο γυναικολογος.Αυτη ειναι οδηγια με τα προχθεσινα δεδομενα.Ε και εγω που ξανα υπηρξα εγκυος κσμια σχεση με τα διδυμα.Τα ειδα ολα,καταλαβαινεις τα περασες κι εσυ.Ελα ολα καλα θα πανε θα δεις🩵
    • Σας ευχαριστώ κορίτσια! Βγήκαν και τα αποτελέσματα. Μια χαρά βλέπω τις τιμές 😊 Όντως ορίων και η καμπύλη. Μόνο μια μικρή ένδειξη στα ούρα μου χαλάει τις τέλειες εξετάσεις 😜 Θα τα στείλω αύριο στον γιατρό να μου πει. Εγώ τον μπέμπη θα τον δω πάλι αρχές Οκτωβρίου. Πφ... Περνάει και δεν περνάει ο καιρός. Τέλη Οκτώβρη θα βγω και σε άδεια και περιμένω πως και πως 😅 Έχει ζορισει η δουλειά και κουράζομαι αρκετά (νοητικά κυρίως, γιατί δουλειά γραφείου κάνω).
    • Τέλεια! Με καλό να έρθει σύντομα! Εγώ καλά, είμαι ήδη έγκυος στο 2ο 😅 
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...