Το πραγματικό στοίχημα!

[Kadath]

Το πραγματικό στοίχημα είναι, κατά τη γνώμη μου, κατά πόσο θα μπορέσουμε να μεγαλώσουμε ελεύθερους ανθρώπους, πώς θα μάθουμε στα παιδιά μας να περπατάνε για να φύγουν από κοντά μας. Πόσο δύσκολο όμως είναι, και θα τα καταφέρουεμ άραγε;

Για μένα αυτό είναι στόχος ζώής...ΑΛΛΑ...αυτό το μεγάλο ΑΛΛΑ...γύρισα σήμερα από τη δουλειά και το μωράκι μου αντί να μου ορμήξει όπως κάνει κάθε φορά, θήλασε για 30 δευτέρα, μετά κοιτούσε την πεθερά μου, και τέντωσε τα χεράκια της για να παέι στην αγκαλιά της γιαγιάς της. Την άφησα να πάει, όμως ένιωσα τόσο χάλια!!! Σαν μια αναπάντεχη μαχαιριά! Κι αν πονάει τόσο τώρα που είναι μια σταλιά και κατά τα άλλα περνάμε τόσες ώρες μαζί, πώς θα είναι άραγε αργότερα που θα θέλει μόνο τις φίλες της, ή μόνο το αγόρι της, και μετά δεν θα θέλει να με βλέπει για μέρες ή και περισσότερο.

Τα παιδιά μας είναι ένας δανεικός θησαυρός και θέλει τόσο κουράγιο να τα αφήσουμε να πετάξουν...

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Εχεις τοσο δικιο!!!! Εχω πιασει τον εαυτο μου απειρες φορες να θελω το παιδι προσκολλημενο πανω μου για παντα, και να ζηλευω οποιον αγαπαει. Προσπαθω να αυτοχαστουκιζομαι για να συνελθω καθε φορα. Ομως!! Η μαμα ειναι παντα μαμα! Σε οποια ηλικια κι αν φτασει παντα θα εισαι η μαμα. Το στηριγμα του, το λιμανακι του, η φιλη του, η συμβουλος του, και η αγαπη του η μεγαλη! Μεγαλωνοντας τα παιδια μας αλλαζουν οι αναγκες τους και οι γονεις ειναι κατασκευασμενοι ετσι ωστε να προσαρμοζοντε γρηγορα σε ολες τις συνθηκες. Βλεπω την σχεση μου με την δικια μου την μαμα. Κοτζαμ γαιδουρα κι ακομα της τηλεφωνω 34556667 φορες την ημερα, ακομα της ζηταω να μου ξυσει την πλατουλα οταν εχω αναγκη να χαιδευτω, ακομα κλαιω στην αγκαλια της. Μπορει να αλλαζουν τα δεδομενα αλλα οχι τα συναισθηματα.

Πιστευω πως αν μεγαλωσω εναν ανθρωπο ανεξαρτητο, δυνατο, εναν ανθρωπο που δεν θα κοιταξει με αμφιβολια πισω του, τοτε θα εχω εκπληρωσει τον στοχο μου στην ζωη και καθε αλλο παρα αδεια θα νοιωσω. Τελικα ισως να μην θελει δυναμη να τα αφησεις να πεταξουν, αλλα συνειδητη επιλογη κι αγαπη. Κι αυτο το εχουμε ολες... Ετσι δεν ειναι?

[grousi]

kadath,με συγκινησες πολυ!!!!!! τα εχω σκεφτει τοσο πολυ ολα αυτα.... εχεις απολυτο δικιο!!!!!!!!!!!!!

[katerina....!!!!]

αχχχ ποσο σε νιωθω!!!! εμενα απο την μερα που γεννηθηκε δεν την εχω αφησει ουτε 5 λεπτα....και πριν μια βδομαδα επηδει παντρεψαμε ενα ζευγαρι και μετα επρεπε αναγκαστικα να βγουμε εστω για μια ωρα την αφησα στην μαμα μου και εκανα ενα τεταρτο να φυγω απο το σπιτι της!!!!!! κοιμοτανε βεβαια...και το μαγαζι ηταν ακριβως απο κατω της.....σας πληροφορω οτι εκατσα σε μια γωνια κοιτουσα ΣΥΝΕΧΕΙΑ το κινητο εστελνα συνεχεια μυνημα στην μαμα μου και την ρωτουσα τι κανει...και ηθελα να βαλω τα κλαμματα!!!!!!!!!!!!! ενοειται οτι κατσαμε λιγοτερο απο 2 ωρες και μου λεει ο αντρας μου παμε να φυγουμε γιατι εσυ θα παθεις καταθλιψη στο τελος οταν εφτασα στην πορτα ετρεξα κυριολεκτικα να την παρω αγκαλια και με κοιτουσε μεσα στα ματια κανενα 10λεπτο....και τελικα μου ειπε η μαμα μου οτι με το που φυγαμε ξυπνησε και κοιτουσε δεξια αριστερα και ηταν ανυσηχη αλλα δεν εκλεγε...και δεν μου το ειπε για να μην ανησυχησω......χθες κατεβηκα 5 λεπτα στην μικροβιολογο να αφησω το αιματακι της και την εδωσα σε μια φιλη μου στο αυτοκινητο για να μην την κατεβαζω στην βροχη....και οταν γυρισα μου ειπε οτι με το που κατεβηκα κοιτουσε την πορτα καιπλανταξε στο κλαμα!!! και οταν την ηρεμησε κοιτουσε παλι την πορτα να δει που πηγα!!!! και ειναι ακομα τοσο μικρο και ομως καταλαβαινει ποτε φευγω!!!! και δεν με νοιαζει που λενε οτι θα την κακομαθω...ναι να την κακομαθω!!!! αν μπορουσα θα την ειχα 24ωρο κολλημενη πανω μου και μου αρεσε πααααααρα πολυ που "εψαχνε " την μανουλα της!!!!! ειναι και αυτο ενα δειγμα αγαπης!!!!!!! πραγματικα δεν ξερω πως θα παω εγω δουλεια!!!!

[katerina....!!!!]

ξεγυγαν μαλλον απο το θεμα λιγο ε?? εμενα το αγχος ειναι να μεγαλωσει σωστα και ακομα και αν φυγει να ειναι "μαζι μου" οπως εγω με την μαμα μου

[Θέλω να γίνω μαμά]

Kadath έχεις απόλυτο δίκιο και είναι πολύ ευχάριστο το ότι είσαι τόσο συνειδητοποιημένη ήδη από τώρα!

Δυστυχώς πολλοί γονείς και κυρίως μανάδες όχι μόνο δε δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να αφήσουν τα παιδιά τους να πετάξουν μακριά τους (έστω και να περπατήσουν), αλλά τα κρατάνε ασφυκτικά κολλημένα πάνω τους, ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. Οι περισσότερες μητέρες πιστεύουν ότι έτσι συνεχίζουν να προσφέρουν αγάπη και φροντίδα στα παιδιά τους, αλλά στην πραγματικότητα απλά τα πνίγουν και δεν τα αφήνουν να ενηλικιωθούν.

[snowgirl]

Πάντως, δυστυχώς, βλέπω να υπάρχει από τις μαμάδες τρομερή σύγχηση για το πως βοηθάς ένα παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί και να ανοίξει τα φτερά του να πετάξει. Είναι φυσιολογικό για το παιδί να περάσει μια φάση προσκόλλησης στη μαμά του, και η μαμά πρέπει να ανταποκριθεί, να το αγκαλιάσει και να το χαιδέψει όσο αυτό θέλει, ώστε να νιώσει ασφάλεια, σιγουριά για τον εαυτό του και να φύγει μόνο του απ'την αγκαλιά της.

Μια γνωστή μου, το καλοκαίρι, μου έλεγε πόσο κακό κάνω στο μωρό μου που τη θηλάζω ακόμη τόσο συχνά, που κοιμάμαι μαζί της και που δεν την αφήνω λίγο στη μάνα μου για να μαθαίνει και να ξεκολλήσει από πάνω μου.

Η ίδια, έχει 2 κοριτσάκια 2μιση χρονών, που δεν τις αφήνει να φάνε μόνες τους για να μη λερωθούν , τους δίνει το νερό στο μπιμπερό γιατι αλλιώς βρέχονται , δε βουρτσίζουν τα δοντάκια τους για να μη φάνε την οδοντόκρεμα Ωστόσο δεν τις πήρε ούτε 1 φορά στο κρεββάτι τους όσο και να κλαίγανε τα βράδυα και τις άφηνε από μωρά στη μαμά της για πάει τα ταξιδάκια της κι αυτές να ανεξαρτητοποιούνται...

[Kadath]

Kadath έχεις απόλυτο δίκιο και είναι πολύ ευχάριστο το ότι είσαι τόσο συνειδητοποιημένη ήδη από τώρα!

Δυστυχώς πολλοί γονείς και κυρίως μανάδες όχι μόνο δε δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για να αφήσουν τα παιδιά τους να πετάξουν μακριά τους (έστω και να περπατήσουν), αλλά τα κρατάνε ασφυκτικά κολλημένα πάνω τους, ακόμα και σε μεγάλη ηλικία. Οι περισσότερες μητέρες πιστεύουν ότι έτσι συνεχίζουν να προσφέρουν αγάπη και φροντίδα στα παιδιά τους, αλλά στην πραγματικότητα απλά τα πνίγουν και δεν τα αφήνουν να ενηλικιωθούν.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια

Έτσι είναι, όπως τα λες, και αυτό ακριβώς θέλω να αποφύγω. Το έχω βιώσει και η ίδια, και το τελευταίο πράγμα που θέλω να κάνω είναι να "πνίξω" το παιδί μου.Αρχίζω απλά και διαπιστώνω πόσο δύσκολο είναι. Γι αυτό θέλει δουλειά από τώρα, πολλή δουλειά, για να μην επωμιστεί το παιδί μου τις δικές μου ανασφάλειες και τα δικά μου κενά.

[Kadath]

Πάντως, δυστυχώς, βλέπω να υπάρχει από τις μαμάδες τρομερή σύγχηση για το πως βοηθάς ένα παιδί να ανεξαρτητοποιηθεί και να ανοίξει τα φτερά του να πετάξει. Είναι φυσιολογικό για το παιδί να περάσει μια φάση προσκόλλησης στη μαμά του, και η μαμά πρέπει να ανταποκριθεί, να το αγκαλιάσει και να το χαιδέψει όσο αυτό θέλει, ώστε να νιώσει ασφάλεια, σιγουριά για τον εαυτό του και να φύγει μόνο του απ'την αγκαλιά της.

Μια γνωστή μου, το καλοκαίρι, μου έλεγε πόσο κακό κάνω στο μωρό μου που τη θηλάζω ακόμη τόσο συχνά, που κοιμάμαι μαζί της και που δεν την αφήνω λίγο στη μάνα μου για να μαθαίνει και να ξεκολλήσει από πάνω μου.

Η ίδια, έχει 2 κοριτσάκια 2μιση χρονών, που δεν τις αφήνει να φάνε μόνες τους για να μη λερωθούν , τους δίνει το νερό στο μπιμπερό γιατι αλλιώς βρέχονται , δε βουρτσίζουν τα δοντάκια τους για να μη φάνε την οδοντόκρεμα Ωστόσο δεν τις πήρε ούτε 1 φορά στο κρεββάτι τους όσο και να κλαίγανε τα βράδυα και τις άφηνε από μωρά στη μαμά της για πάει τα ταξιδάκια της κι αυτές να ανεξαρτητοποιούνται...

Πολύ σωστό το point σου! Πολλές είναι σαν να τα κάνουν αντίστροφα τα πράγματα. Όταν το παιδί έχει ανάγκη από πλήρη ικανοποίηση των αναγκών του, από τη μανούλα του, από αγκαλιά, από ασφάλεια, εκείνες φοβούνται μην το κακομάθουν και δεν το κρατάνε αγαλιά, δεν το ταΐζουν τη νύχτα γιατί δεν κάνει κ.ο.κ. Κι όταν το παιδί μεγαλώσει και αρχίσει να θέλει κι άλλα πράγματα, ξαφνικά διεκδικούν τα πρωτεία στη ζωή του παιδιού και ανακατεύονται σε κάθε πτυχή της ύπαρξης του, μέχρι το παιδί να πατήσει τα-άντα και τα-ήντα μη σου πω.

Φίλοι και συγγενείς με κοιτούσαν σαν να ήμουν εξωγήινη όταν τη θήλαζα συνέχεια. Όλοι εξέφραζαν δυσαρέσκεια που την είχα συνέχεια στην αγκαλιά μου."Θα κακομάθει καλέ!!!" <-- (μου ανάβουν τα λαμπάκια με αυτή την ατάκα).Κοιτούσαν με απορία όταν άρχισα να τη βγάζω έξω από πολύ μωρό για βόλτες, και μάλιστα με λιτό ως ανύπαρκτο ρουχισμό λόγω ζέστης. Κι όμως όλοι τώρα λένε: "Αχ τι ήρεμο μωρό, καθόλου δεν γκρινιάζει. Και όλα τα παρατηρεί!Και πόσο κοινωνική είναι. Και όλο χαμόγελα!"

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανα (και κάνω) για το μωρό μου είναι οι μεσημεριανοί μας ύπνοι. Εδώ και μήνες, οι δυο μας,κι ακόμα (τις μέρες που δεν δουλεύω), κάτω από τη "φτερούγα" μου, να νιώθει τη ζεστασιά μου και να ακούει την καρδούλα μου. Και το βράδυ κοιμάται μόνη της στην κούνια και χτυπάει και 10ωρα παρακαλώ.

Ακριβώς επειδή ξέρει ότι έχει το γαλατάκι της όποτε το θέλει, θηλάζει και σταματάει, παίζει, μου κάνει γκριματσούλες, και ξαναορμάει.

Τώρα που πρέπει να είμαι εδώ για το παιδί μου, άμεσα διαθέσιμη, θα είμαι. Και θα χω μετά χρόνο και για συναυλίες και γυμναστικές και ταξίδια και από όλα. Και μετά που θα πρέπει να παραμερίσω, θα πρέπει να σφίξω τα δόντια και να το κάνω με χαμόγελο και αγάπη.

Συγνώμη που μακρυγόρησα και περιαυτολόγησα, πάντως όπου "εγώ" περικλείονται όλες οι μανούλες που έχουν την ίδια φιλοσοφία, και είναι αρκετές εδώ μέσα! Απλά συγχίζομαι με την εγκρατή συναισθηματική φροντίδα των μωρών, με το παρκάρισμα τους, και με το μετέπειτα "πνίξιμό" τους όταν μεγαλώσουν.

[ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ]

Αυτο λιγο πολυ το εχουμε περασει ολες. Δεν καταλαβαινουν πως οσο περισσοτερο ικανοποιεις τις αναγκες του παιδιου σου τοσο πιο γρηγορα θα εχει την αυτοπεποιθεση να ανεξαρτητοποιηθει....

Το μωρο μου ειχε τοοοοοοοοοση αγκαλια που τωρα πια δεν θελει σχεδον καθολου!

Να ξερες τι ακουω που τον θηλαζω ακομα... Μαμακιας ειναι γιατι τον θηλαζεις, ειναι αγορι και δεν κανει κι οτι αλλη βλακεια μπορεις να σκεφτεις!

Ακομα και σημερα που δεν κοιματε σερι τα βραδυα εγω σηκωνομαι και τον κανακευω...η τον θηλαζω.

Ξερεις τι επιθεση δεχτηκα οταν ειπα οτι τους πρωτους μηνες της ζωης του θα ειναι παντου και παντα μαζι μου? Ολοι αναρωτιοντουσαν γιατι δεν τον αφηνω στις γιαγιαδες. Μα ακριβως επειδη θελω να μεγαλωσω εναν ανθρωπο γεματο απο αγαπη και σιγουρια και να γινει ανεξαρτητος και δυνατος. Αλλα αυτα ειναι ψιλα γραμματα για τους περισσοτερους.

Σημερα ο γιος μου δεν θελει αγκαλιες, τρωει μονος του, παιζει μονος του, διεκδικει, και ειναι σουπερ κοινωνικος! Τωρα ομως λενε οτι ειναι θεμα χαρακτηρα κι οχι ανατροφης... Αλλα δεν με νοιαζει!

[Kadath]

Ξερεις τι επιθεση δεχτηκα οταν ειπα οτι τους πρωτους μηνες της ζωης του θα ειναι παντου και παντα μαζι μου? Ολοι αναρωτιοντουσαν γιατι δεν τον αφηνω στις γιαγιαδες.

Σε νιώθω απόλυτα!!!

Τωρα ομως λενε οτι ειναι θεμα χαρακτηρα κι οχι ανατροφης... Αλλα δεν με νοιαζει!

Τόσα ξέρουν τόσα λένε...σημασία έχει ότι το ξέρεις εσύ βαθιά μέσα σου και ότι το ήξερες από την αρχή και έκανες όλα όσα έπρεπε τότε για το ζουζούνι σου...και τώρα καμαρώνεις!!!

[kassi]

Μπράβο ρε κορίτσια το θέμα μπήκε ακριβώς την κατάλληλη για μένα στιγμή!!Και εγώ είμαι μια από τις μανούλες που ΄θηλάζουν, ο μπεμπάκος μου θέλει να είναι συνέχεια κοντά μου και γι' αυτό πολύ συχνά κυκλοφορώ με μάρσιπο στην πόλη γιατί στο καρότσι κλαίει και με βολεύει να κάνω τις δουλειές μου. Όλοι - εκτός από τον άντρα μου- μου είπαν ότι τον έχω κακομάθει, ότι έχει γίνει μαμάκιας ένα μωρό 4 μηνών!!!!Και κάπου άρχισα να σκέφτομαι τι δεν κάνω σωστά. ΄Το συζητούσα μια μέρα με την παιδίατρο μας και μου είπε ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί πολλοί γονείς από τη στιγμή που γεννούν ακόμη την ρωτούν τι να κάνουν για να μην κακομάθει στην αγκαλιά. Και απορούσε και μου είπε: Μα καλά δεν έχουν την ανάγκη να κρατήσουν τα παιδιά τους;

Εγώ το΄πήρα απόφαση και του δίνω όση αγκαλιά ζητά και είμαι σίγουρη ότι του δημιουργώ ασφάλεια απαραίτητη αργότερα για να γνωρίσει μόνος του τον κόσμο. Αλλά και εγώ για να πω την αλήεθια χαίρομαι που ακόμη θέλει μόνο εμένα και προσπαθώ να έχω στο μυαλό μου αυτό που είχα μάθει στο σχολείο "Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου, είναι παιδιά του κόσμου"

[snowgirl]

Μα και βέβαια θα είναι μαμάκιας και στους 4 μήνες! Έχει πολύ ανάγκη τη μαμά του! Βρεφάκι είναι!

Καλά κάνεις και τον έχεις συνέχεια αγκαλιά. Εγώ μέχρι και 8 μηνών που μπουσούλησε την είχα πάνω μου συνέχεια. Τώρα δε θέλει. Θέλει χεράκια και να την περπατάς. Αν αντί να της πιάσεις τα χεράκια τη σηκώσεις αγκαλιά τσιρίζει

Κλείσε αυτάκια γιατί έχεις να ακούσεις πολλάαααα.

[kassi]

Snowgirl δεν περίμενα πραγματικά ότι όλοι θα είχαν μια κουβέντα να πουνε. Εγώ πότε , όσο δεν ήμουν μαμά δεν είχα σχολιάσει σε άλλη μαμά τι να κάνει και τι να μην κάνει!Επίσης αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι ότι αυτή η περίοδος περνάει τελικά τόσο γρήγορα που θέλω να τη ζήσω. Τόση στενοχώρια γύρω μας γιατί να μην απολαμβάνουμε κάτι τόσο γλυκό όσο την αγκαλίτσα του παιδιού μας παρά να μας λένε να είμαστε συγκρατημένοι;Αγάπη με το μέτρο;Αργότερα όπως κλες και εσύ θα θέλουν να μπουσουλάνε και να τρέχουν και σε εμάς φαντάζομαι θα επιστρέφουν για σιγουριά, ξεκούραση, παρηγοριά!Και αυτό θα είμαστε γι' αυτά σε όλη τους τη ζωή, όσο μακρυά, όσους ανθρώπους κι αν βάλουν στη ζωή τους!!!

[Kadath]

Snowgirl δεν περίμενα πραγματικά ότι όλοι θα είχαν μια κουβέντα να πουνε. Εγώ πότε , όσο δεν ήμουν μαμά δεν είχα σχολιάσει σε άλλη μαμά τι να κάνει και τι να μην κάνει!

Είναι απίστευτό το πόσα σχόλια έχω ακούσει από στενούς, μακρυνούς και αγνώστους, για το τι τρώει, αν είναι αγκαλιά, τι φοράει, αν κρυώνει, αν είναι καλά στο μάρσιπο, να την έχω σε άλλη θέση στο μάρσιπο, να μην τη βγάζω συνέχεια βόλτες...για κάποιο λόγο νομίζουν ότι τους αφορά και ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του.

[grousi]

βρε κοριτσια ελεος πια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

δεν μπορω να καταλαβω πως ολοι οι ασχετοι ξερουν το καλυτερο για τα δικα μας παιδια.....

[kassi]

βρε κοριτσια ελεος πια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

δεν μπορω να καταλαβω πως ολοι οι ασχετοι ξερουν το καλυτερο για τα δικα μας παιδια.....

Grousi ακόμη και στο δρόμο που καμιά φορά κλαίει ο μπεμπάκος άγνωστες κυρίες μου σχολιάζουν:"Α! Τι έχει το μωρό και κλαίει;Δεν το τάισες;"Μήπώς νυστάζει;"Και διάφορα τέτοια όμορφα!!!

Είπα στον άντρα μου ότι ο επόμενος που θα μου το πει θα είναι και ο τυχερός που θα τα ακούσει για όλους!!!

[snowgirl]

Grousi ακόμη και στο δρόμο που καμιά φορά κλαίει ο μπεμπάκος άγνωστες κυρίες μου σχολιάζουν:"Α! Τι έχει το μωρό και κλαίει;Δεν το τάισες;"Μήπώς νυστάζει;"Και διάφορα τέτοια όμορφα!!!

Είπα στον άντρα μου ότι ο επόμενος που θα μου το πει θα είναι και ο τυχερός που θα τα ακούσει για όλους!!!

Είναι που έχουν πάρει κυριολεκτικά το "τα παιδιά σου, δεν είναι παιδιά σου είναι παιδιά του κόσμου" και νιώθουν υποχρέωσή τους να επέμβουν

Είναι Ελληνικό συνήθειο το να έχουν όοοοοολοι άποψη για το παιδί σου...Εδώ (Νορβηγία) δεν ασχολείται και δε σχολιάζει κανένας το τι κάνεις με το δικό σου παιδί.

[firfirikos]

τι ωραιο θεμα!!

σημερα που πηγα σε μια καινουργια παιδιατρο μου ειπε οτι πρεπει να κανω κατι με το μωρο μου γιατι η συχνοτητα που θηλαζει (ανα μια με μιαμιση ωρα μερα-νυχτα) δημηουργει εξαρτηση στο παιδι κ δεν ειναι σωστο αυτο που του κανω...να τον αφηνω λεει να κλαιει κ να του περιορισω τα γευματα σε 3 με 4 την ημερα.

αν αυτα στα λενε ''επιστημονες'' τι να πω πια??

το παιδι μου ειναι 'ισως' λιγο περισσοτερο κολλημενο επανω μου απο οτι αλλα παιδακια αλλα αυτο δεν σημαινει οτι του κανω κ κακο,ισα ισα πιστευω το αντιθετο αλλα δεν σας κρυβω οτι προβληματιστηκα λιγο στην αρχη οταν μου τα ειπε...

Μαγδα μου το εχουμε ξαναπει καλη μου στην Νορβηγια ειναι πολυ μπροστα τα πραγματα...εισαι τυχερη σε αυτα τα θεματα...αλιμονο σε μας εδω!!

εχω μια γνωστη που στο αγορακι της που ειναι τωρα 14 μηνων δινει να φαει φουντουνια κ σοκολατες απο 9 μηνων επειδη δεν εχει την υπομονη λεει να τον ταισει γιατι δεν τρωει γρηγορα κ μετα παραπονιεται οτι δεν την ακουει κ ειναι πολυ ζωηρος κ κανει οτι θελει. το καλυτερο φυσικα ειναι οτι θεωρει σωστο για την διαπαιδαγωγηση του παιδιου αντι να του μιλησει οταν ας πουμε ανοιξει ενα συρταρι κ βγαλει τα ρουχα να το χτυπαει συνεχεια...το παιδι ειναι αγριμι! ποιος φταιει? πως θα γινει οταν μεγαλωσει αυτο το αγορι?

φοβαται να τον παρει αγκαλια για να μην ''μαθει''...τι να μαθει? την στοργη κ την ασφαλεια στην αγκαλιτσα της μανας του??

ας κανουμε αυτο που λεει η καρδια μας κ σιγουρα θα μας βγει σε καλο καλυτερα να μην ακουμε ολους αυτους τους ''εθελοντες συμβουλατορες''...

[Kadath]

σημερα που πηγα σε μια καινουργια παιδιατρο μου ειπε οτι πρεπει να κανω κατι με το μωρο μου γιατι η συχνοτητα που θηλαζει (ανα μια με μιαμιση ωρα μερα-νυχτα) δημηουργει εξαρτηση στο παιδι κ δεν ειναι σωστο αυτο που του κανω...να τον αφηνω λεει να κλαιει κ να του περιορισω τα γευματα σε 3 με 4 την ημερα.

Αυτό που του κάνεις δηλαδή είναι ότι ακούς τις ανάγκες του και το ανακουφίζεις όποτε έχει ανάγκη και όπως έχει ανάγκη! Ω ναι μέγα σφάλμα!! Άσε το παλιόπαιδο να κλάψει και να μάθει...αι μετά σου λέει "φταίει ο φονιάς"

το παιδι μου ειναι 'ισως' λιγο περισσοτερο κολλημενο επανω μου απο οτι αλλα παιδακια αλλα αυτο δεν σημαινει οτι του κανω κ κακο,ισα ισα πιστευω το αντιθετο αλλα δεν σας κρυβω οτι προβληματιστηκα λιγο στην αρχη οταν μου τα ειπε...

Μα τώρα είναι φυσιολογικό να είναι και πρέπει να είναι κολλημένο πάνω σου! Τώρα κατασκευάζονται τα φτερά του. Και μετά πρέπει να το αφήσεις να πετάξει. Μην κοιτάς που η πλειοψηφία το κάνει ανάποδα!

Οσο για τη γνωστή σου...απλά άφωνη.

Εγώ πάντως λέω. Σαφώς είναι δικαίωμα της κάθε γυναίκας να κάνει παιδί, αν το επιθυμεί. Είναι όμως μεγαλύτερο δικαίωμα του κάθε παιδιού να γεννηθείκάπου που θα το φροντίζουν. Αν δεν τα θέλουν, αν δεν είναι συνειδητοποιημένες γι αυτό που κάνουν, αν δεν έχουν την υ[πμονή και τα νιώθουν σαν βάρος, ε ας μην τα κάνουν!

[snowgirl]

σημερα που πηγα σε μια καινουργια παιδιατρο μου ειπε οτι πρεπει να κανω κατι με το μωρο μου γιατι η συχνοτητα που θηλαζει (ανα μια με μιαμιση ωρα μερα-νυχτα) δημηουργει εξαρτηση στο παιδι κ δεν ειναι σωστο αυτο που του κανω...να τον αφηνω λεει να κλαιει κ να του περιορισω τα γευματα σε 3 με 4 την ημερα.

αν αυτα στα λενε ''επιστημονες'' τι να πω πια??

το παιδι μου ειναι 'ισως' λιγο περισσοτερο κολλημενο επανω μου απο οτι αλλα παιδακια αλλα αυτο δεν σημαινει οτι του κανω κ κακο,ισα ισα πιστευω το αντιθετο αλλα δεν σας κρυβω οτι προβληματιστηκα λιγο στην αρχη οταν μου τα ειπε...

Ο θηλασμός είναι υπόθεση της μαμάς και του μωρού! Από τη στιγμή που δε συντρέχει ιατρικός λόγος, η γιατρός δεν έχει κανένα λόγο να επέμβει στο πώς και πόσο θηλάζεις το μωρό σου! Ο Βασιλάκης έχει πολύ καλή ανάπτυξη -εδώ εσύ αγχωνόσουν μήπως είναι πολύ βαρύς- και είναι απόλυτα υγιής. Δεν είναι ανάγκη να συζητάς για το θηλασμό με τη γιατρό. Δεν της πέφτει λόγος. Καθένας στο πόστο του

Και εννοείται ότι αυτά που σου λέει περί εξάρτησης είναι τελείως άκυρα!

Δε με έχει ρωτήσει ποτέ κανένας γιατρός πώς θηλάζω.

"Θηλάζεις?" "Ναι."

"Κάνεις πολύ καλά".

Συζήτηση τέλος.

[Βανια]

Ενα πολυ ωραιο ποστ με τοσες αληθειες . Δεν μπορω να καταλαβω γιατι πρεπει συνεχως να δινουμε εξετασεις για το αν ειμαστε καλες μαμαδες .Ενω ακομα ειμαστε πιτσιρικες το αγαπημενο μας παιχνιδι ειναι οι κουκλες να παιζουμε και να κανουμε τις μαμαδες και να προσφεουμε στο υποτιθεμενο παιδι μας οτι καλυτερο μπορουμε , ακομα και τοτε ποηταν μια κουκλα δνμε θελαμε να μοιραστομε την αγαπη μας ειχαμε τη ευθυνη εμεις ., και αν εροταν καποιος μεγαλος αδεφος η γνωστος καιμας πειραζε βγαζαμε νυχια και γινοταν της τρελης Μεγαλωνουμε και αυτο που θελουμε ειναι να αποκτησουμε παιδι δνε μας νοιαζει τοποτα περισσοτερο 9 ολοκληρους μηνες κανουμε οτι μπορουμε για να ειναι καλα το μωρο μεσα μας, και ακομα και τοτε υπαρχουν καποιοιοι οποιοι διαπιστωνουν οτι κανουμε λαθη :δνε θα ξεχασω το μην καθεσε σταυροποδι ενοχλετε το μωρο και τη τη νοιαζει την αλλη δικο της ειναι η ενοχλειτε εκεινη ; και ερχετε στο κοσμο ο θησαυρος μας και ζουμε το μεγαλυτερο ονειρο και ακομα και εκει ερχονται να στη χαλασουν θηλαζεις γιατι θηλαζεις θα γινει μαμακιας η θα πεσει το στηθος σου και τη σε νοιζει εσενα ; δικο μου ειναι το διο σου θα χαλασει ; δνε θηλαζεις γιατι το κανεις ; δνε σκεφτονται πριν μιλησουν; το παιρνεις αγκαλια ; γιατι ; αστο να κλαιει σκληραγωγειτε ετσι εκαναν και στη Σπαρτη το εχω ακουσει και αυτο ; επεσε χτυπησε γιατι που ησουν εσυ ; αν τρεξεις εισαι μη μου απτου αν οχι εισαι αναισθητη .Το εχετε προσεξει και παντα οι επικριτες ειναι γυναικες -οι οποιες εχουν γινει μητερες γιαγιαδες και ομως ειναι κατι σαν παραδοση να βγαζουεμ το λαδι στις νεες μαμαδες . Πρσωπικα χαιρομαι που εφτασα το Σταυρο μου εως αυτη την ηλικια δεν εχω μετανιωσει για τιποτα οσο αφορα τη διαπαιδαγωγιστη του και το μεγαλωμα του και ναι εκανα καποια λαθη αλλα ειναι δικα μου και στη τελικη δικο μου παιδι ειναι αν εκανα και αλλο παιδι με τον ιδιο τροπο θα το μεγαλωνα απλα καποια πραγματα που τα ειδα μονη μου οτι δεν ειχαν θετικη εξελιξη θα τα τροποιουσα .Για μενα το πραγατικο στοιχημα ειναι να καταφερεις :ευτυχισμενα παιδια -ικανοποιημενοι γονεις