Μετάβαση σε περιεχόμενο

Recommended Posts

Δημοσίευση

Καλημέρα κοριτσάκια μου όμορφα!!!

Ήρθε η ώρα να μοιραστώ κι εγώ την δική μου μοναδική εμπειρία... Το Σάββατο στις 12/6 στις 22:30 ξεκίνησαν ενοχλήσεις περίπου ανά 15'... εγώ όμως δεν ήξερα ακριβώς τι γίνεται... προσπαθούσα να καταλάβω... είναι συσπάσεις τοκετού;; Σε λίγο θα πάρω αγκαλιά το αγγελούδι μου ή είναι ψευδοτοκετός;; Η ένταση των συσπάσεων ήταν σταθερή... ανά 15' περίπου με διάρκεια 30''... Ο αντρούλης μου με έβλεπε που δεν πολυμιλούσα και άρχισε να ανησυχεί... εκεί του είπα τα συμπτώματα... Από το σημείο εκείνο και πέρα αρχίσαμε να μετράμε μαζί... Πέρναγαν οι ώρες και γύρω στις 2:30, οι συσπάσεις άρχισαν να γίνονται πιο έντονες και με μεγαλύτερη διάρκεια... Πήγαμε αρχικά ανά 5' και μετά ανά 3' και η διάρκεια όσο πήγαινε και μεγάλωνε...γύρω στις 3:30 πήρα τηλέφωνο την γυναικολόγο μου... της είπα για τους πόνους και μου είπε να ξεκινήσω με την μαία σιγά-σιγά για την κλινική... Όταν φτάσαμε εκεί γύρω στις 4:30 είχα διαστολή 2... ο πόνος ήταν υποφερτός οπότε συνέχισα έτσι.... η διαστολή σιγά-σιγά αυξανόταν... ο μικρούλης μου όμως ήταν αναποφάσιστος... δεν είχε στρίψει ακόμη το κεφαλάκι του... μου έσπασαν τα νερά και μου έβαλαν λίγο ορό για να επιταχύνουμε την διαδικασία... γύρω στις 7:30 οι πόνοι άρχισαν να γίνονται πιο έντονοι... κάπου εκεί ζήτησα επισκληρίδιο... ήθελα όπως έχω ξαναπεί, να θυμάμαι τον τοκετό ευχάριστα... έτσι κι έγινε... μέσα σε γέλια, ανέκδοτα, όμορφες σκέψεις για το μέλλον και ενώ η διαστολή ήταν ακόμη στο 6 γύρω στις 9:00... ξαφνικά αισθάνομαι ότι κάτι με πιέζει... το λέω στην γυναικολόγο μου.. με κοιτάζει και ναι.. διαστολή 10..! Εκεί ξεκινήσαμε με την μαία να κάνουμε εξωθήσεις για να βοηθήσουμε τον μικρούλη μου σιγά-σιγά να βγεί... Σε όλη αυτή την διαδικασία ο άντρας μου ήταν εκεί... κοντά μας... μόνο εδώ στο τέλος, στις εξωθήσεις τον έβγαλαν έξω από το δωμάτιο με σκοπό να τον φωνάξουν όταν με το καλό βγει... εγώ συνέχισα τις εξωθήσεις και σε μια από αυτές ακούω την γυναικολόγο μου να λέει... να τος ο μελαχροινούλης μας... βγήκε το κεφαλάκι του... και στην επόμενη εξώθηση τον βλέπω να τον κρατάει στα χέρια της... 09:50 στις 13/6... αμέσως βούρκωσα... όπως και τώρα... και τότε μπήκε και ο άντρας μου μέσα... και όταν τον έβαλαν στην αγκαλιά μου άρχισα να κλαίω με ελιγμούς κι εγώ κι εκείνος... μαγικές στιγμές.... απόλυτα συναισθηματικές... τρυφερές... πλημμυρισμένες από τόσα συναισθήματα.... Μετά τον πήραν να τον μετρήσουν... 3030gr και 49cm... (Λεπτομέρεια;;; Το δωμάτιό μου ήταν το 303).... όλα καλά είπε η παιδίατρος... απλά θέλουμε εξέταση και από παιδοφθαλμίατρο για να δούμε αν ισχύει ο συγγενής καταρράκτης... θα δούμε... Μετά με έραψαν κι εμένα... και πήγαμε και οι δυο μας στο δωμάτιο μας... ήθελα αποκλειστικό θηλασμό και τον είχα συνεχώς μαζί μου... στην επόμενη κιόλας ώρα ξεκινήσαμε τον θηλασμό... ήταν τόσο περίεργα τα συναισθήματα... τόσο περίεργα.... ένιωθα και νιώθω τόσο γεμάτη... δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω... Την Πέμπτη γυρίσαμε στο σπιτάκι μας... μετά από μια μέρα για φωτοθεραπεία γιατί ανέβασε λίγο ίκτερο... από τότε όλα κυλούν ομαλά... τον μαθαίνω και με μαθαίνει και μπορώ να πω ότι τα πάμε εξαιρετικά καλά οι δυο μας... κάθε μέρα είναι καινούρια μέρα... μέρα που έχει τόσο πολύ νόημα και είναι τόσο πολύ ξεχωριστή...

Σε λατρεύω αγγελούδι μου!!!!

Δημοσίευση

ΝΑ ΣΟΥ ΖΕΙΣΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΕΡΟ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟ. ΚΑΛΗ ΛΟΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΟΥ ΔΙΝΩ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ: ΤΡΑΒΑΤΕ ΒΙΝΤΕΟ !!!! ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑΚΙ ΣΑΣ ΠΟΣΟ ΜΙΚΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΠΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ.

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Δημοσίευση

Xanthippi μου να σου ζησει ο γιοκας αου!!! να τον χαρητε όπως ποθητε!!!! πόσο γυκλινητική περιγραφή!!!! πόσο υπέροχες στιγμες πρεπει να είναι αυτες!!!! πόσο ανυπομονώ και εγώ να τις ζησω σε λίγες μερες!!!!!

Δημοσίευση

ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΤΥΧΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΣΤΣΤΑΤΟ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ!!!!!!!! ΚΑΙ ΣΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΟΥΛΗ ΣΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΝΕΤΕ!ΜΕΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΜΟΥ ΕΧΩ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ..ΑΧ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ!!!!! ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΠΕΜΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!

Συμμετοχή στη συζήτηση

Μπορείτε να γράψετε τώρα το μήνυμά σας και να εγγραφείτε μετά. Αν έχετε ήδη λογαριασμό, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε το μήνυμα με το ψευδώνυμό σας.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Απαντήστε σε αυτή τη συζήτηση...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

  • Απαντήσεις

    • Τώρα έρχεσαι στα λόγια μου, όλα είναι υποκειμενικά ... Γεννώντας ένα παιδί προφανώς και δεν σβήνουν ξαφνικά όλες οι άλλες μας ιδιότητες, ο,τι υπήρξαμε και ότι συνεχίζουμε να είμαστε, οι ανάγκες μας, οι ιδιότητές μας, τα χαρακτηριστικά μας. Δεν είμαστε μόνο μανάδες αλλά και πολλά άλλα ταυτόχρονα. Όμως το πώς αισθάνεται η καθεμία διαφέρει και δεν έχει να κάνει με ενοχική συμπεριφορά. Εφόσον ρωτάς τη γνώμη μας- που για μένα η γνώμη των άλλων, πολλώ δε μάλλον άγνωστων ανθρώπων,  μικρή σημασία έχει σε τέτοια θέματα - εγώ δεν θα άφηνα το μωρό σε ανθρώπους με τους οποίους δεν έχει καθημερινή επαφή. Θα μου έκλεβε μεγάλο κομμάτι από τη χαρά του ταξιδιού. Θα ήθελα να είμαι σίγουρη ότι σε έναν πυρετό, μια αδιαθεσία, σε ανάγκη για μια γνώριμη αγκαλιά πριν τον ύπνο, θα να το διαχειριστούν με τρόπο ασφαλή και με τρόπο που να καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες όλων. Είναι σε μια ηλικία που αντιλαμβάνεται την απουσία του βασικού φροντιστή του. Και σκοπός είναι να περνάμε όλοι καλά- και εμείς αλλά και το μωρό. Όμως, δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να μεγαλώνει ένα παιδί, υπάρχουν πολλοί. Οπότε, αφού το έχεις αποφασίσει, απολαύστε το!
    • @Sotiria_94 λυπαμαι πολυ κορίτσι μου για τ μπαμπα σου. Ποσο ακόμα πιο δύσκολο στη φάση που εισαι... @ΜαρίαΔημήτρηςκαλά ναι αν δ σε έχουν ρωτήσει δ μπορείς να πεις από μονη σου. Εμεις θα την πούμε Χαρά γιατί το έχω ταμμενο στην Παναγία του χαρου που γιορτάζει στις 23 Αύγουστου στα 9μερα της Παναγίας. Το 2023 π ήμουν εγκυος πάλι στις 22 Αύγουστου παραμονή δηλ της γιορτής εκανα διακοπη της κυησης με μεγάλο φόβο να χάσω κ τη μητρα μου. Και είπα ότι αν βγω υγιής από τ χειρουργείο κ μ τ ξανά δώσει θα βάλω τ όνομα χαρά που γιορτάζει τότε. 22 Αύγουστου 2024 ειχα τελευταία φορά περιοδο. Αν αυτό δεν είναι σημάδι... αν κ θα το έβαζα ούτως η άλλως.
    • Τα ονοματα που εχεις σκεφτει ειναι και τα δυο υπεροχα δεν πειραζει που δε βγαινει υποκοριστικο Μαρακι μου. Απο τα αγαπημενα μου ονοματα😁🌹. Λυπαμαι για το μπαμπα σου, ας προσπαθησουμε να μη τα σκεφτομαστε τωρα μεχρι να ολοκληρωσουμε την εγκυμοσυνη. Παντως καποια στιγμη μολις πουμε να ετοιμασουμε πραγματα για το μαιευτηριο θα σας ρωτησω και παλι τι εχετε ετοιμασει για να συγκρινω. Εχω κρατησει μεσες ακρες αυτα που παιρνετε βεβαια αλλα πιστευω με τα μισα θα φτασω. 
    • Τρομερά νεύρα εδώ, από το πρωί, σε φάση οποίος μου πάει κόντρα δεν την γλιτώνει 😆 και τρομερή κούραση.  Εννοείται ότι δεν τσεκαρω καν συμπτώματα γιατί τόσες φορές που το έκανα δεν είχε κανένα νόημα.  Αυτό που λες το χω πάθει πάντως ανά διαστήματα
  • Νέες συζητήσεις

×
×
  • Προσθήκη...