Εκτέλεση της Αναζήτησης

Χτυπάνε, κλαίνε και μόλις η μαμά δώσει το μαγικό φιλί στο σημείο που χτύπησαν ο πόνος ως δια μαγείας περνάει! Γιατί η αγκαλιά της; Πόση δύναμη κρύβει μέσα στην αγκαλιά της; Πόσο θεραπευτική και ηρεμιστική είναι; Η αγκαλιά της μαμάς είναι πάντα ανοιχτή, δεν κλείνει ποτέ! 24 ώρες το εικοσιτετράωρο είναι εκεί και περιμένει κάθε περιστατικό! Για να ησυχάσει τα παιδιά της, να τα παρηγορήσει, να τα κοιμίσει, να τα ακινητοποιήσει αν χρειαστεί, να κουρνιάσουν μέσα στη ζεστή αγκαλίτσα της έτσι για να νιώσουν απλά προστατευμένα. Κάθε μέρα το μαγικό χάδι της μαμάς είναι απαραίτητο για εκείνα! Το περιμένουν, το έχουν ανάγκη. Το βράδυ που είναι έτοιμα για ύπνο θέλουν το χάδι της, το φιλί της, κι αν δουν κανένα κακό όνειρο τρέχουν και πάλι πίσω σε εκείνη να τα κρύψει στην αγκαλιά της. Εκεί δεν μπορεί να τα πειράξει κανείς! Ένα απλό χάδι στο κεφαλάκι και αμέσως το προσωπάκι τους παίρνει μία γαλήνια μορφή. Θυμάμαι τον εαυτό μου σαν παιδί. Χτυπούσα, έβλεπα αίμα έβαζα τα κλάματα και όταν η μαμά μου, μου έδινε μαγικό φιλί δεν είχα τίποτα! Το μαγικό φιλί πάει από γενιά σε γενιά γιατί το ίδιο κάνω κι εγώ τώρα στο γιό μου... Το χάδι της μαμάς και το φιλί της είναι δύναμη, ασφάλεια, αγάπη, παρηγοριά... Είναι το Α και το Ω που χρειάζονται καθημερινά τα παιδάκια μας! Για την αγάπη δεν το συζητώ. Είναι το κυρίως συστατικό για να μεγαλώσει. Το χάδι της μαμάς είναι αυτό που το έχεις ανάγκη σε όποια ηλικία κι αν φτάσεις! Πάντα έχεις την ανάγκη του... Πάντα το ζητάς! Ειδικά στα δύσκολα είναι αυτό που θα σου δώσει δύναμη, θα σε παρηγορήσει και θα σε ενθαρρύνει για να πας ένα βήμα παρά πέρα! Δώστε χάδια, αγκαλιές και φιλιά στα μικρούλια σας! Είναι μαγικά! Είναι της μαμάς και έχουν μεγάλη σημασία μεγαλώνοντας για εκείνα! Όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο! Είναι σαν να τα τροφοδοτείς με μαγικές δυνάμεις!

Εκτός από αυτή τη σπουδαία θεραπευτική του ικανότητα, μια νέα έρευνα αποδεικνύει πως το άγγιγμα και το χάδι ενισχύει την μάθηση στα παιδιά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Purdue στην Ιντιάνα των ΗΠΑ η τακτική των γονιών να μιλούν στα παιδιά τους και ταυτόχρονα να τους χαρίζουν ένα χάδι είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τα παιδιά της νηπιακής ηλικίας. Η μελέτη έδειξε ότι τα βοηθά να αναγνωρίζουν ευκολότερα τις λέξεις και τα ωθεί να μιλήσουν πιο γρήγορα σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους. Στη μελέτη συμμετείχαν 48 μωράκια 4 μηνών. Το πείραμα ήταν να ακούσουν τα μωρά 2 φορές το ίδιο μήνυμα με την διαφορά ότι στο πρώτο άκουσμα υπήρχε σωματική επαφή με χάδι στα γόνατα τους ενώ στο δεύτερο άκουσμα όχι. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα μωρά στο πρώτο άκουσμα με το χάδι κατάφεραν να απομονώσουν μερικές λέξεις. Αντίθετα στο δεύτερο άκουσμα δε μπόρεσαν να ξεχωρίσουν κάποια λέξη. Το άγγιγμα πράγματι βοηθά στην εκμάθηση νέων λέξεων. Δώστε πολλά χάδια, αγκαλιές και φιλιά στα μικρούλια σας! ..Είναι μαγικά! Όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο! Είναι σαν να τα τροφοδοτείς με μαγικές δυνάμεις!

H αγάπη και η τρυφερότητα από τους γονείς ή όσους απλώς φροντίζουν το νεογνό έχουν ζωτική σημασία στην ανάπτυξη των εγκεφαλικών συνάψεων που ελέγχουν το άγχος, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την επαφή με το κοινωνικό περιβάλλον. O Σεθ Πόλακ, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Oυινσκόνσιν και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο παραπάνω συμπέρασμα, συγκρίνοντας τη συμπεριφορά παιδιών που μεγάλωναν με τους βιολογικούς τους γονείς στις HΠA και συνομηλίκων τους από τα ορφανοτροφεία στη Pωσία και στη Pουμανία, που είχαν υιοθετήθεί από Aμερικανούς. «Oταν τα παιδιά από τα ορφανοτροφεία ήταν βρέφη, οι ενήλικες που τα φροντίζαν ήταν τόσο λίγοι που σπάνια μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες τους», εξηγεί ο δρ Πόλακ στην έρευνα που δημοσιεύεται στο Proceedings of the National Academy of Sciences. Tα τριάντα εννιά παιδιά που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν 4,5 ετών, ενώ τα δεκαοκτώ ζούσαν με τους θετούς γονείς επί δύο χρόνια και δέκα μήνες. Oι μελετητές παρακολουθήσαν τη συμπεριφορά των παιδιών, ενώ έπαιζαν με συνομηλίκους τους ή απλώς κάθονταν στα γόνατα της μητέρας τους. Oι ερευνητές έλαβαν δείγμα ούρων τόσο πριν όσο και μετά την επαφή του παιδιού με τη μητέρα και μετρήσαν την περιεκτικότητα σε δύο ορμόνες, της βαζοπρεσίνη, η οποία μας επιτρέπει να αναγνωρίζουμε τα γνωστά μας πρόσωπα και να ζούμε σε κοινωνικές ομάδες και την οξυτοκίνη, η οποία μας κάνει να νιώθουμε ασφάλεια και προστασία και περιορίζει τα επίπεδα του άγχους. Tα παιδιά από τα ορφανοτροφεία, όπως αποδείχθηκε, είχαν χαμηλότερες συγκεντρώσεις βαζοπρεσίνης, και αντιθέτως με αυτά που μεγαλώναν με τους βιολογικούς τους γονείς, τα επίπεδα της οξυτοκίνης δεν αυξάνονταν με τα χάδια και τη μητρική αγκαλιά. Aναπάντητο ερώτημα «Eίναι εκπληκτικό ότι παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα που τα ορφανά παιδιά πέρασαν δίπλα στους θετούς τους γονείς η έλλειψη στις ορμόνες της στοργής παραμένει», επισημαίνει η Tέρι Mόφιτ ψυχίατρος στο King’s College του Λονδίνου. «Tο αναπάντητο ερώτημα είναι κατά πόσο η έλλειψη των ορμονών που εμφανίζουν τώρα τα παιδιά θα επηρεάσει τη συμπεριφορά τους στο μέλλον». Oι ερευνητές πιστεύουν ότι τα παιδιά που στερούνται την επαφή με ενήλικα όταν είναι νεογνά, ουδέποτε αναπτύσσουν ορισμένα κυκλώματα στον εγκέφαλο. «Πιστεύαμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ολοκληρωμένος κατά τη γέννηση του μωρού. Σήμερα όμως βλέπουμε ότι η κοινωνική εμπειρία επιτρέπει την πλήρη ανάπτυξη του και ενισχύει τους υποδοχείς των προαναφερθέντων ορμονών», κατέληξε ο δρ Πόλακ.