Εκτέλεση της Αναζήτησης

Λίγο πολύ όλα τα παιδιά ροχαλίζουν, ειδικά την περίοδο που έχουν ίωση και είναι μπουκωμένα. Συχνά ροχαλίζουν και έχουν ένα ενοχλητικό "φρακάρισμα" στη η μύτη, όταν η απλή ρινίτιδα εξελιχθεί σε πυώδη ρινίτιδα ή ιγμορίτιδα. Άρα είναι απαραίτητο ο παιδίατρος, να ανακαλύψει αυτές τις συχνές καταστάσεις και να τις θεραπεύσει - με αντιβίωση (τουλάχιστον για 10 μέρες), εξαφανίζοντας έτσι το ενοχλητικό μπούκωμα-φρακάρισμα-ροχαλητό. Οι γονείς να θυμούνται πως τα κρεατάκια (αδενοειδείς εκβλαστήσεις), υπάρχουν έτσι και αλλιώς σε όλα τα παιδιά, αλλά σε κάποια, διογκώνονται τόσο πολύ που δεν υπάρχει άλλη λύση από την χειρουργική αφαίρεση. Όμως όχι πάντα! Τις πιο πολλές φορές μπορούμε να το αποφύγουμε, με υπομονή. Ποτέ πρέπει να χειρουργηθεί; Εαν, εκτός από το "ροχαλητό" και την αναπνοή με "ανοικτό" στόμα, παρουσιάζει καθημερινές άπνοιες στον ύπνο του. Τι είναι αυτό; Σταμάτημα του ροχαλητού και της αναπνοής - όταν κοιμάται - για αρκετά δευτερόλεπτα, κάθε βράδυ. Τα παιδιά αυτά, επειδή κάνουν έναν ανήσυχο ύπνο συχνά παραμιλούν, βογκούν, και την ημέρα παρουσιάζουν μιαν ανεξήγητη νύστα, συχνά μαζί με μια αδικαιολόγητη χαμηλή απόδοση στα μαθήματα (λόγω της αϋπνίας τους). Ναι! Αυτά τα παιδιά χειρουργούνται. Τέλος,να θυμόσαστε πως για την σωστή απόφαση, απαιτούνται γνώσεις από τον γιατρό σας, αλλά κυρίως ΉΘΟΣ, από αυτόν! (δυστυχώς τα άσκοπα χειρουργία είναι πολύ συχνό νοσηρό φαινόμενο). Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Εάν το παιδί σας ροχαλίζει θα πρέπει να προσέξετε ιδιαίτερα! Το ροχαλητό στα παιδιά μπορεί να είναι ένα σημείο της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου. Η αποφρακτική άπνοια του ύπνου είναι μια συχνή πάθηση, για την οποία όμως δεν γίνεται η διάγνωση στο βαθμό που θα έπρεπε. Η πάθηση αυτή έχει συσχετισθεί με προβλήματα μάθησης, αργή ανάπτυξη του παιδιού, υπέρταση και ακόμη με τη νυκτερινή ενούρηση. Οι γονείς πρέπει να αντιληφθούν ότι όταν το παιδί τους ροχαλίζει, αυτό δεν είναι ένα απλό συνηθισμένο και ενοχλητικό φαινόμενο. Σε μερικά παιδιά μπορεί να είναι κάτι το απομονωμένο, αλλά σε πολλά άλλα είναι ένα από τα σημεία της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου. Τα παιδιά που παρουσιάζουν συχνότερα την κατάσταση αυτή είναι μεταξύ 2 και 8 ετών. Τα κρεατάκια στη μύτη, οι μεγάλες αμυγδαλές, η χαλάρωση ή και η μείωση του μυϊκού τόνου των άνω αναπνευστικών οδών κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να είναι οι αιτίες που προκαλούν την αποφρακτική άπνοια. Επίσης μια άλλη σημαντική αιτία που συντείνει στο ροχαλητό των παιδιών είναι η παχυσαρκία. Η δημιουργία αποθεμάτων λίπους γύρω στην περιοχή του λαιμού και στο φάρυγγα μπορούν να επηρεάσουν τις άνω αναπνευστικές οδούς. Επίσης το υπερβολικό πάχος στην κοιλιά και στο στομάχι μπορούν να εμποδίζουν το διάφραγμα από του να λειτουργεί κανονικά με αποτέλεσμα να προκαλεί ροχαλητό. Έχει υπολογιστεί ότι 10% των παιδιών παρουσιάζουν ροχαλητό και το 2% παρουσιάζει αποφρακτική άπνοια του ύπνου. Από τα παχύσαρκα παιδιά το 20% έως το 40% παρουσιάζουν την αποφρακτική άπνοια. Η αποφρακτική άπνοια εμποδίζει την κανονική οξυγόνωση του αίματος στους πνεύμονες. Γίνεται παράλληλα και μια υπερβολική κατακράτηση του διοξειδίου του άνθρακος. Το αποτέλέσμα των διαταραχών αυτών μπορεί να είναι επιπτώσεις στην καρδία, στους πνεύμονες, στην ανάπτυξη του παιδιού, στην συμπεριφορά του και ακόμη έχουν περιγραφεί και θάνατοι. Το σημαντικό είναι ότι όταν γίνει η διάγνωση, τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπισθούν. Οι παιδίατροι θα πρέπει πάντοτε να ρωτούν τους γονείς κατά πόσον το παιδί τους ροχαλίζει ή όχι. Οι ερωτήσεις πρέπει να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Το παιδί, ροχαλίζει κάθε νύχτα;Το παιδί ροχαλίζει δυνατά;Μήπως όταν κοιμάται κάνει διακοπές στην αναπνοή και μετά ξαναρχίζει με δυνατά ρουφήγματα αέρα;Είναι το παιδί υπερβολικά ζωηρό;Μήπως το παιδί παρουσιάζει σχολικά προβλήματα λόγω κούρασης;Τα παιδιά που πάσχουν από την αποφρακτική άπνοια του ύπνου παρουσιάζουν ροχαλητό και μια θορυβώδη αναπνοή που μπορεί να συνοδεύεται με διακοπές. Το αποτέλεσμα είναι ένας ανήσυχος ύπνος που δεν ξεκουράζει το παιδί. Αυτό συντείνει σε μια υπερβολική ζωηράδα, κούραση και μείωση της απόδοσης στο σχολείο. Τα παιδιά που επηρεάζονται ακούγονται όπως εάν μιλούν από τη μύτη. Το στόμα τους μπορεί να παραμένει ανοικτό. Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει η διάγνωση είναι με τη νυκτερινή πολυπνογραφία, η οποία είναι μια εργαστηριακή μέθοδος μελέτης του ύπνου. Η καλύτερη αντιμετώπιση της πάθησης αυτής είναι η αφαίρεση των αμυγδαλών. Τα κρεατάκια στη μύτη επίσης πρέπει να αφαιρούνται. Σε ορισμένες δύσκολες περιπτώσεις μπορεί να είναι αναγκαία η εφαρμογή κατά τον ύπνο μιας συνεχούς θετικής πίεσης με μια ειδική μάσκα. Η πίεση αυτή επιτρέπει στις άνω αναπνευστικές οδούς να παραμένουν ανοικτές κατά τη διάρκεια του ύπνου με τρόπο τέτοιο που να γίνεται ικανοποιητικά η οξυγόνωση του αίματος. Το ροχαλητό στα παιδιά είναι μια κλινική κατάσταση που δεν πρέπει να αφήνεται χωρίς έλεγχο. Οι κίνδυνοι της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου που πιθανόν να υπάρχει και που περιγράφεται στο 2% των παιδιών, είναι σημαντικοί. Συνοπτικά οι οδηγίες της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής είναι οι ακόλουθες: Όλα τα παιδιά πρέπει να ελέγχονται για το ροχαλητόΤα παιδιά με πολύπλοκη υψηλού κινδύνου κλινική εικόνα, πρέπει να αποστέλλονται σε ειδικό γιατρόΤα παιδιά με καρδιοαναπνευστική ανεπάρκεια χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.Η διαγνωστική διερεύνηση πρέπει να διαχωρίσει τα περιστατικά πρωτοπαθούς ροχαλητού (10% των παιδιών), από τα παιδιά που παρουσιάζουν αποφρακτική άπνοια του ύπνου (2% των παιδιών). Η καλύτερη μέθοδος διάγνωσης είναι η πολυπνογραφία.Οι αμυγδαλές και τα κρεατάκια πρέπει να αφαιρούνται άμεσα σαν μια πρώτη θεραπευτική προσέγγιση που είναι αποτελεσματική στα περισσότερα παιδιά. Σε αυτά που δεν μπορούν να χειρουργηθούν ή που το πρόβλημα τους δεν διευθετείται μετά από μια χειρουργική επέμβαση τότε πρέπει να χρησιμοποιείται η συνεχής θετική πίεση δια μέσου μιας ειδικής μάσκας κατά τη διάρκεια του ύπνουΤα παιδιά με υψηλού κινδύνου κλινική εικόνα θα πρέπει να παρακολουθούνται σαν εσωτερικοί ασθενείς μετά από τη θεραπευτική χειρουργική επέμβασηΤα παιδιά θα πρέπει μετά από μια χειρουργική επέμβαση που έχουν αφαιρεθεί τα κρεατάκια και οι αμυγδαλές να παρακολουθούνται και να αξιολογούνται για να φανεί κατά πόσο χρειάζονται μια επιπρόσθετη θεραπεία.Οι οδηγίες αυτές δεν αποτελούν το αποκλειστικό εργαλείο για την αξιολόγηση των παιδιών με ροχαλητό και αποφρακτική άπνοια του ύπνου. Αποτελούν βοηθητικές κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση του κάθε παιδιού σε συνάρτηση όμως με την κλινική εικόνα και τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης που θα κριθούν μόνο από τον παιδίατρο. Δείτε ολόκληρο το άρθρο