Εκτέλεση της Αναζήτησης

Σε γενικές γραμμές δεν υπάρχει ένα σαφές «ναι» ή «όχι» στο ερώτημα, απλώς ορισμένοι δείκτες που σχετίζονται με τη δομή της προσωπικότητας του παιδιού, του γονιού και με το περιεχόμενο της σχέσης τους. Το ειδικό συμβολικό βάρος που αποκτά η έννοια του αποχωρισμού μέσα στη σχέση αυτή κατέχει κεντρικό ρόλο. Τα περισσότερο έτοιμα για τον παιδικό σταθμό παιδιά τείνουν να: έχουν αυτοπεποίθηση, αναζητούν την κοινωνικοποίηση (π.χ. θέλουν την παρέα άλλων παιδιών), έχουν υψηλά επίπεδα ενέργειας, παίζουν μόνα τους και νιώθουν καλά με τον εαυτό τους, έχουν εκτεθεί σε μικρούς αποχωρισμούς από τους γονείς (λόγω εργασίας, ταξιδιών κ.λπ.) και έχουν προσαρμοστεί επιτυχώς σε αυτούς, νιώθουν συναισθηματική ασφάλεια με τους γονείς χωρίς να απειλούνται με τη φυσική τους απουσία και έχουν μάθει να προσαρμόζονται σε κανόνες και όρια. Αντίθετα, στο προφίλ των παιδιών που ίσως δυσκολευτούν να αντέξουν τη μεγάλη αυτή αλλαγή περιλαμβάνονται χαρακτηριστικά όπως: έντονη ταραχή και κλάμα όταν ο γονιός απομακρύνεται από κοντά τους, μεγάλη ανάγκη για διαβεβαίωση πριν από κάθε απόφαση, μειωμένη για την ηλικία του παιδιού αυτονομία της κρίσης του, υψηλή εξάρτηση ανάμεσα στον γονιό και στο παιδί, χαμηλή αυτοεκτίμηση, υπερπροστατευτικότητα, τάσεις αποφυγής. Και οι ίδιοι οι γονείς όμως είτε θα βοηθήσουν είτε θα σαμποτάρουν την προσαρμογή του παιδιού. Στην πρώτη περίπτωση ο γονιός έχει αυτοπεποίθηση και ναι μεν λατρεύει το παιδί του αλλά η σχέση αυτή διέπεται από υγιή και ευδιάκριτα όρια, καθώς και από μια προσδοκία που θα μπορούσε να περιγραφεί ως «πέτα με τα φτερά σου, εγώ είμαι εδώ όποτε και αν με χρειαστείς». Στη δεύτερη περίπτωση ο γονιός είναι ο ίδιος ανασφαλής και βιώνει τους αποχωρισμούς στη ζωή με πολύ επώδυνο τρόπο, χωρίς να έχει επεξεργαστεί επαρκώς μέσα του τη δυσκολία αυτή. Ως αποτέλεσμα ο γονιός αυτός άρρητα περνάει το μήνυμα στο παιδί του ότι «πέτα με τα φτερά τα δικά μου αλλά επειδή ακόμη σε χρειάζομαι και με χρειάζεσαι γύρνα σε εμένα, εδώ είσαι πιο ασφαλής». Επομένως η απάντηση στο ερώτημα αν το παιδί είναι έτοιμο για τον σταθμό θα εξαρτηθεί περισσότερο από την καταλληλότητα του γονιού να διαχειριστεί επιτυχώς τις πολυσήμαντες έννοιες της αυτονομίας, των ορίων και της ελευθερίας του εαυτού του και κατ’ επέκταση του παιδιού του. Ετοιμος γονιός σημαίνει και έτοιμο παιδί και αντίστροφα!

Κατά κανόνα όταν το παιδί είναι μεγάλο, καταλαβαίνει περισσότερα πράγματα, είναι πιο κοινωνικό και δυσκολεύεται λιγότερο από ένα μικρότερο παιδί. Όμως, αν και η ηλικία παίζει όπως είπαμε σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουμε τη φοίτηση ενός μικρότερου παιδιού στον παιδικό σταθμό. Έχουμε αναλύσει σε προηγούμενα άρθρα ότι το διάστημα από 0 μέχρι 5 ετών είναι το σημαντικότερο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και τη θέση βάσεων για το παιδί. Ο παιδικός σταθμός προσφέρει στο παιδί κοινωνικοποίηση, υπακοή σε κανόνες, ομαδοποίηση, εξέλιξη δεξιοτήτων και σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη. Κατά την περίοδο προσαρμογής κάποια παιδιά δείχνουν να μην έχουν πρόβλημα, δεν κλαίνε καθόλου ή κλαίνε λίγο, είναι «βολικά» παιδιά, ενώ κάποια άλλα δε σταματάνε το κλάμα. Υπάρχουν παιδιά που αρχικά δείχνουν να χαίρονται, αλλά αντιδρούν μετά από ένα διάστημα. Το κάθε παιδί εκδηλώνεται διαφορετικά. Σίγουρα όμως όλα περνάνε από ένα βαθμό άγχους κατά την ένταξη τους στον παιδικό σταθμό. Για το κάθε παιδί αυτή είναι μια δύσκολη κατάσταση, που χρειάζεται χρόνο να την αποδεχτεί. Υπάρχουν παιδιά επίσης, που δεν έχουν πρόβλημα αποχωρισμού από τους γονείς τους, αλλά το κλάμα των άλλων παιδιών τους δημιουργεί στρες ή δυσάρεστα συναισθήματα και αυτό μπορεί να τους δημιουργεί εκνευρισμό. Η δυσκολία προσαρμογής του παιδιού στον παιδικό σταθμό είναι αρκετά εξαντλητική για τους γονείς. Είναι πιθανό να νιώσουν τύψεις επειδή προκαλούν στενοχώρια στο μωρό τους ή ακόμη θυμό επειδή το παιδί δυσκολεύεται. Αυτή η κατάσταση ίσως να τους εμποδίζει να κάνουν αυτά τα οποία έχουν προγραμματίσει, πχ. εργασία κλπ. Συχνά οι γονείς καταφεύγουν σε διάφορους τρόπους πίεσης προς το παιδί, αυτό όμως δε βοηθάει στο να προσαρμοστεί, όπως επίσης δε βοηθάει το να λυπόμαστε το παιδί. Πώς λοιπόν μπορείτε να βοηθήσετε στην ομαλότερη ένταξη του παιδιού; Ποιά στάση πρέπει να κρατήσετε, τί να του πείτε και τί να περιμένετε σε ότι αφορά τη συμπεριφορά του στο σπίτι; Κατ' αρχήν είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι το παιδί περνάει μια κατάσταση (έντονου) στρες, μέχρι να ενταχθεί πλήρως στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού. Μην αντιμετωπίζετε αυτή την κατάσταση χωρίς προβληματισμό. Αυτό που ζητάμε από ένα παιδί, να περνάει για πρώτη φορά ένα χρονικό διάστημα μακριά από τους γονείς του, είναι κάτι πολύ δύσκολο. Όταν το αποδεχόμαστε αυτό, έχουμε ήδη κερδίσει πολύ. Είναι λοιπόν μια κατάσταση για το παιδί η οποία μπορεί να του προκαλεί κλάμα. Και καλά κάνει που κλαίει, αυτό είναι μια φυσική αντίδραση στο στρες. Το κλάμα για τα παιδιά είναι η αντίδραση του οργανισμού για να αντιμετωπίσουν μία δύσκολη κατάσταση και με τα δάκρυα αποβάλλουν τις ορμόνες που δημιουργήθηκαν από τον οργανισμό λόγω στρες. Πολλά παιδιά δεν κλαίνε σχεδόν καθόλου στον παιδικό σταθμό ενώ κλαίνε περισσότερο στο σπίτι. Είναι θετικό, μην ανησυχείτε, θα περάσει σίγουρα. Πρέπει να έχετε υπομονή. Είναι καλύτερο να πάρετε το παιδί σας αγκαλιά και να το αφήσετε να κλάψει όσο θέλει, γιατί το έχει ανάγκη, με αυτό τόν τρόπο εκτονώνει το στρες του. Υπάρχουν παιδιά που προκαλούν καταστάσεις στο σπίτι για να κλαίνε. Μπορεί να κάνουν αταξίες για να προκαλέσουν το θυμό σας διότι τους χρειάζεται vα κλάψουν. Μπορεί να κλαίνε με το παραμικρό. Επίσης είναι συχνό φαινόμενο το παιδί να ζητάει τώρα πολύ περισσότερο αγκαλιά από τους γονείς απ'ότι πριν, ώστε να δέχεστε την αντίδραση του σε μια κατάσταση που είναι δύσκολη για το ίδιο. Είναι κουραστικό, αλλά να έχετε υπομονή και θα περάσει. Το παιδί δε χρειάζεται τη λύπη σας, αλλά έχει ανάγκη την υποστήριξη σας. Προσπαθεί με τον τρόπο του να προσαρμοστεί. Είναι σημαντικό να το σέβεστε αυτό, να σέβεστε τον αγώνα του και τον όποιο τρόπο «επέλεξε» να το αντιμετωπίσει. Αυτό μπορείτε να το κάνετε με διάφορους τρόπους, όπως να μη θυμώνετε όταν κλαίει και να μη του λέτε να μην κλαίει. Αγκαλιές, δύσκολη συμπεριφορά στο σπίτι, όλα αυτά είναι φυσιολογικές αντιδράσεις. Είναι πολύ σημαντικό να έχει σταθερό ωράριο στον παιδικό σταθμό. Τις πρώτες μέρες (μέχρι να ελαττωθεί σημαντικά το κλάμα) δε θα πρέπει να μένει πάνω από μιάμιση ώρα στον σταθμό, ώστε να περιοριστεί το άγχος του. Το παιδί, όσο μικρό και να είναι, λαμβάνει το μήνυμα σας σίγουρα, ότι προσπαθείτε να μην παρατείνετε την στενοχώρια του και σε αυτό χρειάζεται συνεργασία και εμπιστοσύνη στις δασκάλες. Προσπαθήστε στο σπίτι να ασχολείστε περισσότερο με το παιδί σας. Αφιερώστε χρόνο σε αυτό. Καθιερώστε κάποια σταθερή ώρα της ημέρας όπου θα μπορείτε να είστε αποκλειστικά με το παιδί (τουλάχιστο μια ώρα την ημέρα) και θα ανακαλύψετε ότι δε θα έχει πλέον ανάγκη να σας απαιτεί συνεχώς. Με αυτό τον τρόπο δείχνετε στο παιδί ότι είναι σημαντικό για σας να βρίσκεστε μαζί του, να κάνετε πράγματα μαζί του. Επίσης παίζουν μεγάλο ρόλο οι σκέψεις που έχετε σχετικά με το θέμα της ένταξης στον παιδικό σταθμό. Ψάξτε τις (κρυμμένες) σκέψεις σας, δε μπορείτε να φανταστείτε σε ποιό βαθμό παίζουν ρόλο. Αυτό που σκέφτεστε φαίνεται από τη στάση σας, από τον τρόπο που αποχωρίζεστε το παιδί, από τον τρόπο που το ετοιμάζετε να πάει στον παιδικό σταθμό. ∆ε μπορείτε να κρυφτείτε από το παιδί σας, όσο μικρό και vα είναι. Αν το λυπάστε επειδή περνάει δύσκολα, αυτό θα το νιώθει από τον τρόπο που του συμπεριφέρεστε. Προσπαθήστε λοιπόν να έχετε θετικές σκέψεις γύρω από την ένταξή του στον παιδικό σταθμό. Το ότι κλαίει δεν πειράζει (φυσικά θα πρέπει να μείνετε ήσυχοι ξέροντας ότι αν το κλάμα ξεπεράσει τα όρια, θα επικοινωνήσει η δασκάλα του μαζί σας). Η λύπη είναι κάτι διαφορετικό από την κατανόηση. Όταν έχετε κατανόηση για τις δυσκολίες του παιδιού, μπορείτε να το υποστηρίξετε με τους τρόπους που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Το κλίμα που δημιουργείται δεν πρέπει να περιέχει την σκέψη «μήπως δεν κάνω καλά στέλνοντάς το στο σχολείο, μήπως κάνω κακό;», αλλά είναι καλύτερα να σκέφτεστε «ξέρω ότι είναι δύσκολο για σένα και θα κάνω τα πάντα για να σε βοηθήσω να αντιμετωπίσεις αυτή τη δύσκολη για σένα κατάσταση». Αν υπάρχει λεκτική επικοινωνία με το παιδί, μπορείτε να το ρωτήσετε κιόλας: «πώς μπορώ να το κάνω πιο εύκολο για σένα;». Η σκέψη σας ότι το παιδί είναι καημένο θα το κάνει να νιώθει έτσι. Θα λυπάται τον εαυτό του γιατί θα νομίζει ότι έτσι το βλέπετε. ∆ε θα το βοηθήσει να προσαρμοστεί λοιπόν. H σκέψη «πρέπει να ενταχθεί γρήγορα γιατί δεν έχω χρόνο, ας κλάψει, θα συνηθίσει» δημιουργεί ένα παιδί που αισθάνεται εγκαταλελειμμένο. Εκείνο το παιδί θα πιέζεται πολύ, μηδενίζοντας τα συναισθήματά του. Θα είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτό να προσαρμοστεί, γιατί δεν έχει στήριγμα. Με την κατάλληλη στάση και σκέψη μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί να αποδεχτεί την καινούρια κατάσταση πιο γρήγορα και πιο ομαλά. ∆ώστε του το χρόνο, την κατανόηση και την υποστήριξή σας και να έχετε εμπιστοσύνη στην ικανότητα του παιδιού να προσαρμοστεί. Τα περισσότερα παιδιά έχουν την εσωτερική δύναμη να το κάνουν αυτό. Μπορείτε να βασιστείτε σ’ αυτό. Τα παιδιά αυτή την περίοδο έχουν ν’αντιμετωπίσουν ένα νέο περιβάλλον μακριά από την ασφάλεια του σπιτιού τους, καινούρια πρόσωπα (τις παιδαγωγούς) που για κάποιες ώρες θ ́αντικαταστήσουν τα αγαπημένα πρόσωπα της μαμάς, του μπαμπά ή των παππούδων, όπως ακόμη και τα υπόλοιπα παιδιά που φιλοξενούνται στον παιδικό σταθμό και που θα πρέπει να μοιραστούν μαζί τους τα παιχνίδια, το παιδαγωγικό υλικό και την προσοχή και αγάπη των παιδαγωγών. Ξαφνικά γι ́αυτά, χάνονται πολλές αποκλειστικότητες και ανατρέπεται το κοινωνικοσυναισθηματικό τους περιβάλλον! Οι γονείς αναρωτιούνται τί πρέπει να κάνουν ώστε να βοηθήσουν το παιδί αυτή τη δύσκολη περίοδο, βιώνοντας και οι ίδιοι ανησυχίες, ανασφάλειες ή ακόμη και τύψεις. Κατ’αρχήν πρέπει να είναι σίγουροι για την επιλογή τους και να έχουν εμπιστοσύνη στους χειρισμούς του παιδικού σταθμού. Καθοδηγούμενοι από τη δασκάλα του παιδιού τους και συνεργαζόμενοι μαζί της γι ́αυτή την ψυχοφθόρα κατάσταση πρέπει να δείχνουν την απαραίτητη εμπιστοσύνη στις οδηγίες της, αναγνωρίζοντας ότι για εκείνη είναι συνηθισμένο και αναμενόμενο φαινόμενο η αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων στα πλαίσια της απασχόλησής της και της εμπειρίας της με τα παιδιά. Ο καλύτερος τρόπος είναι η ενεργητική συμμετοχή ενός εκ των γονέων με ένα μικρό ωράριο επισκέψεων στον παιδικό σταθμό. Ο γονέας παραμένει στο σταθμό αυτές τις ώρες υποδηλώνοντας μ ́αυτό τον τρόπο την έγκρισή του για το νέο περιβάλλον. Επίσης, στις πρώτες επισκέψεις του παιδιού δε γίνεται χρήση του σχολικού λεωφορείου, αλλά το παιδί προσέρχεται μαζί με το γονέα του. Το άγχος των παιδιών είναι ότι η μαμά τους τα εγκατέλειψε στον παιδικό σταθμό και δε θα τα ξαναπάρει και με αυτές τις επισκέψεις μειώνουμε το άγχος και την αγωνία του παιδιού. Το παιδί αντιλαμβάνεται ότι επιστρέφει πάντα στο σπίτι του και κερδίζουμε έτσι την εμπιστοσύνη του. Ξεκινά ένας αγώνας εμπιστοσύνης που πρέπει να αναπτύξει το παιδί με τα νέα πρόσωπα και την καινούρια αυτή κατάσταση. Tα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου, να φεύγουν ή να έρχεται ο γονιός τους την ώρα που έχει προσυμφωνηθεί μεταξύ τους. Για τα παιδιά δεν υπάρχει ώρα αλλά ξέρουν πάρα πολύ καλά να συνδυάζουν την απόχώρησή τους πριν από την αποχώρηση του παιδιού που το λένε Κωστάκη ή πριν το σερβίρισμα του μεσημεριανού φαγητού. Όλα αυτά προϋποθέτουν ότι ο γονιός προγραμματισμένα θα συννενοηθεί με τον παιδικό σταθμό ώστε η περίοδος προσαρμογής του παιδιού του να συμπέσει με κάποια άδεια που έχει εξασφαλίσει από τη δουλειά του για τις ημέρες αυτές. Αυτές οι αντιδράσεις και η αγωνία του παιδιού συνήθως εκδηλώνονται στην αρχή της επαφής του με τον παιδικό σταθμό. Είναι κάτι αναμενόμενο. Τι συμβαίνει όμως όταν ένα παιδί έρχεται στον παιδικό σταθμό γεμάτο ενθουσιασμό για το νέο περιβάλλον και μετά από περίπου μία εβδομάδα ή δέκα ημέρες εκεί που όλοι πιστεύουν ότι τα πράγματα κύλισαν ομαλά και εύκολα, αρνείται πεισματικά και με κλάματα να μπει στο σχολικό λεωφορείο; Οι γονείς τότε είναι εύκολο να σκεφτούν ότι κάτι συνέβη στον παιδικό σταθμό το οποίο αποθάρρυνε ή έκοψε τον ενθουσιασμό του παιδιού τους. Κι όμως μπορεί τίποτα να μην έχει συμβεί! Απλά το παιδί τότε συνειδητοποιεί τη μονιμότητα της νέας κατάστασης. Ήρθε η στιγμή που θα αντιληφθεί ότι ο παιδικός σταθμός δεν είναι ένας χώρος όπου τον επισκέπτεται όποτε θέλει για «να παίξει με τα παιδάκια» όπως λέμε στα παιδιά μας, αλλά μια νέα μόνιμη καθημερινότητα τις ώρες που οι γονείς ασχολούνται με την εργασία τους ή τις λοιπές δραστηριότητές τους. Αυτή η καινούρια πραγματικότητα τα ανησυχεί και δοκιμάζουν, αντιδρώντας στην ιδέα του παιδικού σταθμού, κατά πόσο μπορούν να ανατρέψουν τη νέα αυτή μόνιμη κατάσταση. Εκεί δοκιμάζεται η εμπιστοσύνη μεταξύ των γονιών και του παιδικού σταθμού. Αν οι γονείς βεβαιωθούν ότι γι’αυτή την αντίδραση του παιδιού τους δεν προηγήθηκε κάτι δυσάρεστο, πρέπει να κρατήσουν μια σταθερή συμπεριφορά επιμένοντας στη συνέχιση της παραμονής του παιδιού τους στον παιδικό σταθμό. Είναι σίγουρο ότι στο παιδί μετά από δυο –τρεις ημέρες θα επιστρέψει ο αρχικός του ενθουσιασμός. Είναι πολύ σημαντικό την περίοδο της «προσαρμογής», ενώ τα παιδιά της Για να συμβούν όλα αυτά όμως πρέπει οι γονείς να έχουν γενικά μια σταθερή θετική συμπεριφορά στην ιδέα του παιδικού σταθμού και στην αναγκαιότητά του στη ζωή του παιδιού τους και είναι σίγουρο ότι αρκετά σύντομα, κάποιο πρωινό Σαββάτου, το παιδάκι τους θα ξυπνήσει για να ετοιμαστεί για τον παιδικό σταθμό και θα απογοητευτεί γιατί τα Σάββατα ο παιδικός του σταθμός είναι κλειστός.

«Μαύρο» φθινόπωρο φαίνεται πως θα περάσουν χιλιάδες γονείς, οι οποίοι έχουν μικρά παιδιά, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απειλεί να βάλει τέλος στη δωρεάν φιλοξενία νηπίων και βρεφών σε παιδικούς σταθμούς, μέσω ΕΣΠΑ. Μάλιστα, επιμένει ζητάει από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη μία έστω και συμβολική οικονομική συμμετοχή των γονέων, ακόμη κι αν είναι άνεργοι. Το επιτακτικό αίτημα της Επιτροπής αποκαλύφθηκε κατά τα διάρκεια της συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ) δια του αρμοδίου προέδρου της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής και δημάρχου Νεάπολης –Συκεών Σίμου Δανιηλίδη, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη. Ο κ. Δανιηλίδης, με τον οποίο συμφώνησαν και οι υπόλοιποι δήμαρχοι, χαρακτήρισε λάθος ένα τέτοιο μέτρο, καθώς αφορά γονείς οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό είναι άνεργοι και διαβιούν στα όρια της φτώχειας. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», η ΚΕΔΕ έχει χαρακτηρίσει επιτακτική την ανάγκη να συνεχισθεί το πρόγραμμα στην ερχόμενη σχολική χρονιά και διεκδικεί τη διάθεση ποσού 250.000.000 ευρώ αφενός για να καλυφθούν «οι χιλιάδες επιπλέον αιτήσεις που θα υπάρξουν λόγω της κρίσης, αφετέρου για να διορθωθούν οι μεγάλες μειώσεις που υπήρξαν στις τιμές των κουπονιών». Υπενθυμίζεται ότι δικαίωμα αίτησης έχουν διάφορες κατηγορίες γονέων με παιδιά σε προσχολική ηλικία οι οποίες μοριοδοτούνται ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση και άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά. Από τη στιγμή που η αίτηση του γονέα γίνεται δεκτή, εκείνος δικαιούται ένα «κουπόνι» μέσω του οποίου καλύπτεται –δωρεάν έως τώρα- η συμμετοχή του παιδιού στο πρόγραμμα φιλοξενίας του παιδικού σταθμού. Όμως, πλέον, όπως ανέφερε ο κ. Δανιηλίδης, οι ευρωπαϊκές αρχές μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου ζητούν επιτακτικά να συμβάλουν έστω και με ένα μικρό ποσό οι γονείς (πχ. 20-40 ευρώ το μήνα) επικαλούμενοι «λόγους λειτουργικότητας και ανταποδοτικότητας του συστήματος). Πηγή newsbomb.gr

Ένα μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό των μητέρων απασχολείται σε επαγγελματικές δραστηριότητες, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανάγκης για βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, οι οποίοι καλούνται να καλλιεργήσουν την ψυχοσωματική εξέλιξη των παιδιών ηλικίας 0 μέχρι 5 ετών. Το διάστημα από 0 μέχρι 5 ετών είναι το σημαντικότερο για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα και τη θέση βάσεων για το Διεθνώς πλέον δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην αγωγή του παιδιού από την πρώτη κιόλας ηλικία, κάτι το οποίο έχει γίνει συνείδηση και στις Ελληνικές οικογένειες. Οι εικόνες και τα πρότυπα συμπεριφοράς που μεταφέρονταν στα παιδιά κατά αποκλειστικότητα από τις προηγούμενες γενιές, όταν αυτή τη φροντίδα και ευθύνη είχαν αναλάβει παππούδες και γονείς, έχει –σωστά- αντικατασταθεί από την προσχολική αγωγή που προσφέρουν οι βρεφικοί-παιδικοί σταθμοί. Ο ρόλος των βρεφικών και παιδικών σταθμών εκτός από τη φροντίδα και διαπαιδαγώγηση που προσφέρουν πρέπει να είναι και συμβουλευτικός στην οικογένεια. Γι ‘αυτό πρέπει να υπάρχει στενή επαφή και συνεργασία με το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον. Πρέπει να γίνει έντονα αντιληπτό ότι οι εκπαιδευτικοί του παιδικού σταθμού «μεγαλώνουν» και ανατρέφουν τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους. Για αυτό το λόγο η επιλογή του βρεφικού και παιδικού σταθμού πρέπει να αντιμετωπίζεται με μεγάλη σοβαρότητα και υπευθυνότητα από τους γονείς. Πρώτα απ’όλα το περιβάλλον του σταθμού πρέπει ηρεμεί και να χαλαρώνει τα παιδιά, με ζεστά χρώματα και οικογενειακή ατμόσφαιρα. Χώροι και γωνιές προσιτές οι οποίες καλωσορίζουν το παιδί καθημερινά. Αίθουσες απασχόλησης ευήλιες προσαρμοσμένες στις ανάγκες των παιδιών και άνετες. Παιχνίδια που είναι ασφαλή και ελκυστικά στα παιδιά βοηθώντας τα να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να τα προετοιμάσουν για τους ρόλους τους οποίους θα κληθούν αργότερα να αναλάβουν, σε μεγαλύτερες ηλικίες. Χώρος ανάπαυσης για τα παιδιά που φιλοξενούνται πολλές ώρες στο σταθμό ώστε πραγματικά να αισθάνονται και αυτή τη δυνατότητα που τους προσφέρεται από το νέο τους δεύτερο σπίτι. Μεγάλη βαρύτητα πρέπει να δοθεί επίσης στην υγειινή φροντίδα του περιβάλλοντος και του παιδιού. Ο γονιός πρέπει να προσέξει επιλέγοντας τον παιδικό σταθμό του παιδιού του τον αριθμό των παιδιών που αναλογεί στο εκπαιδευτικό προσωπικό καθώς και αν το προσωπικό είναι εξειδικευμένο. Πρέπει να είναι σίγουρος ότι ο χώρος λειτουργεί και έχει άδεια σύμφωνα με τις τελευταίες διατάξεις της Διεύθυνσης Κοινωνικής και άρα ελέγχεται από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς. Στην Ελλάδα όπου ο καιρός είναι ήπιος τους περισσότερους μήνες του χρόνου, η ύπαρξη ειδικά διαμορφωμένου χώρου για υπαίθριες δραστηριότητες (κήπος και παιδική χαρά) είναι απαραίτητη. Για την επιτυχία όμως της φροντίδας και διαπαιδαγώγησης των παιδιών στους παιδικούς ή βρεφονηπιακούς σταθμούς απαιτείται και η ύπαρξη ειδικά διαμορφωμένων προγραμμάτων απασχόλησης και υποστήριξης τους. Το πρόγραμμα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να εξυπηρετεί την υγιή σωματική εξέλιξη των παιδιών, να υποστηρίζει τη γλωσσική έκφραση και τις σκέψεις τους, να τα προετοιμάζει για την είσοδό τους στο σχολείο και κυρίως να συντελεί στην απόκτηση όλων των υγεινών και ηθικών συνηθειών δημιουργώντας πολιτισμένους και ευτυχισμένους ανθρώπους. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ Σχολικό περιβάλλον - Ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα - Προσωπικό υπομονετικό, με αγάπη και υπευθυνότητα - Συνολικό περιβάλλον ευχάριστο - Θετική επικοινωνία με τα παιδιά - Το άτομο που σας ενημερώνει είναι γνώστης της προσχολικής εκπαίδευσης Ασφάλεια - Συνεχής επίβλεψη των χώρων - Κατάλληλο εκπαιδευτικό υλικό ανάλογα με την ηλικία - Καθαριότητα και πλύσιμο των εκπαιδευτικών - Τα φάρμακα και οι χημικές ουσίες φυλάσσονται μακριά από τα παιδιά - Κάμερες ασφαλείας - Άδεια λειτουργίας - Ανιχνευτές καπνού, συστήματα πυρόσβεσης - Πληροφόρηση απαιτούμενων εμβολιασμών - Οι κλειδωμένες είσοδοι αποτρέπουν την πρόσβαση μη εξουσιοδοτημένων ατόμων Επικοινωνία με τους γονείς - Συχνή προφορική και γραπτή επικοινωνία - Παροχή εβδομαδιαίων δραστηριοτήτων - Συγκεντρώσεις γονέων - Εκπαιδευτικό περιβάλλον - Παρέχει ευχάριστο περιβάλλον για μάθηση - Προετοιμάζει κατάλληλα τα παιδιά για το νηπιαγωγείο - Ανάπτυξη ικανοτήτων μέσω των ατομικών/ομαδικών δραστηριοτήτων - Οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν κάθε παιδί ξεχωριστά και το ενθαρρύνουν για να εξερευνήσει και να ανακαλύψει με το δικό του τρόπο - Οι εκπαιδευτικοί εφαρμόζουν τα κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα ανάλογα με την ηλικία των παιδιών - Καθημερινό υπαίθριο παιχνίδι στην παιδική χαρά (καιρού επιτρέποντος) - Οι αίθουσες περιλαμβάνουν γωνιές εκμάθησης για δραματοποίηση, επίλυση προβλημάτων,δημιουργικές κατασκευές, και ανάγνωση Εγκαταστάσεις - Καθαριότητα - Δεν υπάρχουν επικίνδυνα σημεία που χρειάζονται επισκευές - Χώροι υγιεινής νηπίων Βρεφικός σταθμός Μυρτιάς 9, Πανόραμα 55236, Θεσσαλονίκη Τηλέφωνο, Fax: 2310.346.010 email: info@zooclub.gr Παιδικός σταθμός Ανατολής 40, Ελαιώνες 55535, Θεσσαλονίκη Τηλέφωνο, Fax: 2310.316.270 email: info@zooclub.gr http://www.zooclub.gr/