Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'οσφυαλγία' .
Βρέθηκαν 5 αποτελέσματα
-
Αυτό ανέφερε ο Διδάκτωρ ορθοπαθητικής, και επιστημονικός συνεργάτης, του πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργος Γουδέβενος, στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 Μυστικά Υγείας. Ο Δρ. Γουδέβενος εξηγεί ότι ο κύριος λόγος είναι η πολύ φορτωμένη σχολική τσάντα που κουβαλούν τα παιδιά, ειδικότερα στις χώρες που δεν υπάρχει πλήρες ηλεκτρονικό σχολείο. Κάτι που στην Ευρώπη αποτυπώνεται ευκρινώς με τον Νότο να υπερτερεί κατά πολύ σε ποσοστά από το Βορά, όπως τονίζεται σε όλα τα διεθνή συνέδρια, σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Πανεπιστημίου Κρήτης. Όπως επισημαίνει ο κ. Γουδέβενος η σχολική τσάντα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε βάρος, το 10% του βάρους του παιδιού, ενώ σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί και το μέγεθος του θρανίου που δεν αλλάζει, σύμφωνα με την μυοσκελετική ανάπτυξη των μαθητών. Αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά η τσάντα πρέπει να είναι τρία Υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ του πόνου στη μέση, της οσφυαλγίας δηλαδή, και του βάρους της σχολικής τσάντας, αναφέρει ο Δρ Γουδέβενος. «Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές που έχουν δημοσιευτεί στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Spine Jourmal» το 46% των παιδιών με οσφυαλγία, έχει κουβαλήσει υπέρβαρη τσάντα. Τα παιδιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ακόμα και σήμερα σηκώνουν πολύ βαριά τσάντα. Για κάποιο διάστημα επικρατούσε, η άποψη να την σηκώνουν μόνο από τον ένα ώμο, γεγονός που επέφερε μία μονόπλευρη επιβάρυνση, όσον αφορά τη στάση του σώματος και τη βάδιση του παιδιού. Ωστόσο αυτό τείνει να αλλάξει, πλέον. Η ιδανική τσάντα είναι το σακίδιο, για να μοιράζεται το βάρος στην πλάτη και αυτό δεν πρέπει να ξεπερνά το 10% του βάρους του παιδιού. Δηλαδή αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά, η τσάντα πρέπει να είναι τρία. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και επί πόση ώρα κουβαλάει την τσάντα το παιδί. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση που διανύει με μία υπέρβαρη για το μέγεθος του τσάντα, τόσο μεγαλύτερη η επιβάρυνση. Και κάτι τέτοιο μπορεί να του προκαλέσει οσφυαλγία και πόνο στην σπονδυλική στήλη γενικότερα». Η λύση: Πλήρης ψηφιοποίηση και θρανία σε διάφορα μεγέθη Ποια είναι όμως η λύση όταν το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι πλήρως ψηφιοποιημένο και όταν τα μεγέθη των θρανίων δεν αλλάζουν ανάλογα με τη σκελετική ανάπτυξη των παιδιών; Σύμφωνα με τον κύριο Γουδέβενο η λύση ξεκινάει από την Πολιτεία. «Πρέπει να χωριστεί η σχολική ύλη σε τρίμηνα ή τετράμηνα, κάτι το οποίο πάει να γίνει, έτσι ώστε το παιδί να κουβαλάει λιγότερα βιβλία. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια με την πλήρη ηλεκτρονική εφαρμογή των μαθημάτων δεν θα χρειάζεται καν αυτό. Θα πρέπει όμως να τονίσω ότι η παιδική οσφυαλγία στη Νότια Ευρώπη είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από ότι στο Βορά, κυρίως ελλείψει πλήρους ηλεκτρονικού σχολείου. Ωστόσο άλλος ένας παράγοντας, πολύ σημαντικός, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να αλλάξει, καθότι επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την οσφυαλγία, είναι το μέγεθος του θρανίου που παραμένει το ίδιο από την πρώτη έως την έκτη δημοτικού και από την πρώτη γυμνασίου έως την τρίτη λυκείου, όταν η αύξηση του σκελετού του παιδιού είναι ραγδαία». 7 στους 10 μαθητές λυκείου θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας Αίσθηση προκαλούν τα νούμερα που εμφανίζονται σε διεθνείς στατιστικές, καθώς όσο προχωρούν οι τάξεις στο σχολείο οι πιθανότητες εμφάνισης οσφυαλγίας αυξάνονται γεωμετρικά. «Διεθνείς στατιστικές και μελέτες για την παιδική και σχολική οσφυαλγία καταδεικνύουν ότι η πάθηση είναι σπάνια σε ηλικίες κάτω των 7 ετών. Αλλά μετά τα 10 έτη του παιδιού, αρχίζει μία σταδιακή αύξηση. Στην ηλικία των 11 ετών τα ποσοστά είναι μόλις 12%. Μεταξύ 13-15 ετών ξεπερνούν το 30%,μπορεί να αγγίξουν και το 40% .Και μετά τα 15-16 έτη του παιδιού, ανεβαίνοντας στην εφηβεία, τα ποσοστά μπορεί να φτάσουν και το 70%. Στην ώριμη εφηβική ηλικία 17 προς 18 είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό, τότε που πλέον το φορτίο μπορεί να αυξάνεται, να είναι πολλές οι ώρες, να είναι πολλά τα φροντιστήρια. Δηλαδή 7 στους 10 μαθητές θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας στις τελευταίες τάξεις του σχολείου, όχι όμως μόνο λόγω βαριάς τσάντας, αλλά και λόγω άλλων παραγόντων, μεταξύ των οποίων είναι η έλλειψη χρόνου άσκησης, και η αύξηση της καθιστικής ζωής, λόγω διαβάσματος. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, που όμως αλλάζουν σύμφωνα με πληθυσμιακά χαρακτηριστικά κάθε τόπου. Επίσης η συχνότητα εμφάνισης είναι 6 κορίτσια προς 4 αγόρια στο ηλικιακό γκρουπ των 15-17 ετών. Όσον αφορά τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του πόνου, υπολογίζεται ότι τα αγόρια λαμβάνουν τα εν λόγω φάρμακα σε ένα ποσοστό 22% και τα κορίτσια σε ένα ποσοστό 32%, στην ηλικία 13-15 ετών. Και μετά πάει αυξανόμενη η ποσόστωση και στα δύο φύλα. Στο γενικό πληθυσμό 9 στους 10 θα εμφανίσουν κάποια στιγμή το σύνδρομο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πάσχουν για πάντα». Έκκληση προς τους γονείς: Μην αγνοείτε τα παράπονα των παιδιών Όταν ένα παιδί παραπονιέται για τη μέση του, οι γονείς δεν πρέπει να το αγνοούν, τονίζει ο κύριος Γουδέβενος. «Μπορεί να παραπονιούνται για την κοιλιά, για το κεφάλι, για να υπεκφύγουν προφανώς κάποια πράγματα, αλλά όταν μιλάνε για την μέση, που δεν την έχουν επινοήσει ακόμα ως δικαιολογία κοπάνας ας πούμε, θα πρέπει οι γονείς να το ψάξουν οπωσδήποτε. Το πιο πιθανό είναι να μην είναι κάτι σοβαρό. Να είναι κάτι μυοσυνδεσμικό. Ωστόσο αν παραμείνει το πρόβλημα και παραμεληθεί, θα δημιουργήσει σίγουρα, προβλήματα στην ενήλικη ζωή του παιδιού. Σίγουρα η οσφυαλγία δεν είναι πάθηση, είναι σύμπτωμα, είναι πόνος στη μέση. Όμως στα μικρά παιδιά, που δεν έχει ολοκληρωθεί η οστέωση των σπονδύλων, μπορεί να προκαλέσει ενδοοστικές κοίλες, οι οποίες θα φανούν αργότερα, και οι οποίες θα αποσταθεροποιήσουν τη σπονδυλική στήλη και θα βάλουν το παιδί σε μία ομάδα υψηλού κινδύνου, που μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρότερα προβλήματα αργότερα. Το βλέπουμε πάρα πολύ συχνά σε παιδιά αγροτικών οικογενειών ή σε παιδιά που έχουν μεγαλώσει με χειρωνακτικές εργασίες, καθώς και σε παιδιά που έχουν γυμναστεί πάρα πολύ, με παρά πάνω φορτίο από αυτό που αντέχει η σπονδυλική στήλη. Το πρόβλημα το βλέπουμε γύρω στα είκοσι, που οι νέοι αρχίζουν και εμφανίζουν προβλήματα κλινικά, με πόνο στη μέση, πόνο στο πόδι και δισκοπάθεια». Οδηγίες προς ναυτιλομένους Με γνώμονα πάντα την πρόληψη που είναι η καλύτερη θεραπεία ο Δρ. Γουδέβενος συστήνει στα παιδιά: Προτιμήστε τσάντα τύπου σακίδιο και φορέστε το στην πλάτη, για να εξισορροπείται το βάρος. Μην το κρεμάτε από το ένα ώμο. Κάντε πολλές μικρές στάσεις όταν το κουβαλάτε. Να κινείστε όσο περισσότερο μπορείτε. Να γυμνάζεστε, αλλά όχι υπερβολικά. Η υπερβολική άσκηση δεν κάνει καλό και ιδιαίτερα τα βάρη σε αυτές τις ηλικίες. Επίσης μην ξεχνάτε ποτέ ότι ό,τι συμβαίνει μένει σαν αποτύπωμα μνήμης. Εφόσον όμως το λάβουμε σοβαρά υπόψη, είναι αντιμετωπίσιμο. *O κ. Γιώργος Γουδέβενος είναι φυσικοθεραπευτής, εξειδικευμένος στην ορθοπαθητική μηχανική της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων
-
Σχεδόν ένα στα δύο παιδιά με οσφυαλγία λόγω βαριάς σάκας
μία συζήτηση δημοσίευσε admin σε Νέα & Άρθρα
Με γεωμετρική πρόοδο, από την ηλικία των έντεκα ετών, έως την ώριμη εφηβεία εμφανίζεται η σχολική οσφυαλγία, σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές. Αυτό ανέφερε ο Διδάκτωρ ορθοπαθητικής, και επιστημονικός συνεργάτης, του πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργος Γουδέβενος, στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 Μυστικά Υγείας. Ο Δρ. Γουδέβενος εξηγεί ότι ο κύριος λόγος είναι η πολύ φορτωμένη σχολική τσάντα που κουβαλούν τα παιδιά, ειδικότερα στις χώρες που δεν υπάρχει πλήρες ηλεκτρονικό σχολείο. Κάτι που στην Ευρώπη αποτυπώνεται ευκρινώς με τον Νότο να υπερτερεί κατά πολύ σε ποσοστά από το Βορά, όπως τονίζεται σε όλα τα διεθνή συνέδρια, σύμφωνα με τον επιστημονικό συνεργάτη του Πανεπιστημίου Κρήτης. Όπως επισημαίνει ο κ. Γουδέβενος η σχολική τσάντα δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε βάρος, το 10% του βάρους του παιδιού, ενώ σημαντικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί και το μέγεθος του θρανίου που δεν αλλάζει, σύμφωνα με την μυοσκελετική ανάπτυξη των μαθητών. Αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά η τσάντα πρέπει να είναι τρία Υπάρχει μεγάλη συσχέτιση μεταξύ του πόνου στη μέση, της οσφυαλγίας δηλαδή, και του βάρους της σχολικής τσάντας, αναφέρει ο Δρ Γουδέβενος. «Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές που έχουν δημοσιευτεί στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Spine Jourmal» το 46% των παιδιών με οσφυαλγία, έχει κουβαλήσει υπέρβαρη τσάντα. Τα παιδιά εδώ και πάρα πολλά χρόνια και ακόμα και σήμερα σηκώνουν πολύ βαριά τσάντα. Για κάποιο διάστημα επικρατούσε, η άποψη να την σηκώνουν μόνο από τον ένα ώμο, γεγονός που επέφερε μία μονόπλευρη επιβάρυνση, όσον αφορά τη στάση του σώματος και τη βάδιση του παιδιού. Ωστόσο αυτό τείνει να αλλάξει, πλέον. Η ιδανική τσάντα είναι το σακίδιο, για να μοιράζεται το βάρος στην πλάτη και αυτό δεν πρέπει να ξεπερνά το 10% του βάρους του παιδιού. Δηλαδή αν ένα παιδί είναι τριάντα κιλά, η τσάντα πρέπει να είναι τρία. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και επί πόση ώρα κουβαλάει την τσάντα το παιδί. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση που διανύει με μία υπέρβαρη για το μέγεθος του τσάντα, τόσο μεγαλύτερη η επιβάρυνση. Και κάτι τέτοιο μπορεί να του προκαλέσει οσφυαλγία και πόνο στην σπονδυλική στήλη γενικότερα». Η λύση: Πλήρης ψηφιοποίηση και θρανία σε διάφορα μεγέθη Ποια είναι όμως η λύση όταν το εκπαιδευτικό σύστημα δεν είναι πλήρως ψηφιοποιημένο και όταν τα μεγέθη των θρανίων δεν αλλάζουν ανάλογα με τη σκελετική ανάπτυξη των παιδιών; Σύμφωνα με τον κύριο Γουδέβενο η λύση ξεκινάει από την Πολιτεία. «Πρέπει να χωριστεί η σχολική ύλη σε τρίμηνα ή τετράμηνα, κάτι το οποίο πάει να γίνει, έτσι ώστε το παιδί να κουβαλάει λιγότερα βιβλία. Πιστεύω ότι σε λίγα χρόνια με την πλήρη ηλεκτρονική εφαρμογή των μαθημάτων δεν θα χρειάζεται καν αυτό. Θα πρέπει όμως να τονίσω ότι η παιδική οσφυαλγία στη Νότια Ευρώπη είναι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από ότι στο Βορά, κυρίως ελλείψει πλήρους ηλεκτρονικού σχολείου. Ωστόσο άλλος ένας παράγοντας, πολύ σημαντικός, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να αλλάξει, καθότι επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την οσφυαλγία, είναι το μέγεθος του θρανίου που παραμένει το ίδιο από την πρώτη έως την έκτη δημοτικού και από την πρώτη γυμνασίου έως την τρίτη λυκείου, όταν η αύξηση του σκελετού του παιδιού είναι ραγδαία». 7 στους 10 μαθητές λυκείου θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας Αίσθηση προκαλούν τα νούμερα που εμφανίζονται σε διεθνείς στατιστικές, καθώς όσο προχωρούν οι τάξεις στο σχολείο οι πιθανότητες εμφάνισης οσφυαλγίας αυξάνονται γεωμετρικά. «Διεθνείς στατιστικές και μελέτες για την παιδική και σχολική οσφυαλγία καταδεικνύουν ότι η πάθηση είναι σπάνια σε ηλικίες κάτω των 7 ετών. Αλλά μετά τα 10 έτη του παιδιού, αρχίζει μία σταδιακή αύξηση. Στην ηλικία των 11 ετών τα ποσοστά είναι μόλις 12%. Μεταξύ 13-15 ετών ξεπερνούν το 30%,μπορεί να αγγίξουν και το 40% .Και μετά τα 15-16 έτη του παιδιού, ανεβαίνοντας στην εφηβεία, τα ποσοστά μπορεί να φτάσουν και το 70%. Στην ώριμη εφηβική ηλικία 17 προς 18 είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό, τότε που πλέον το φορτίο μπορεί να αυξάνεται, να είναι πολλές οι ώρες, να είναι πολλά τα φροντιστήρια. Δηλαδή 7 στους 10 μαθητές θα παρουσιάσουν κάποια στιγμή σύνδρομο οσφυαλγίας στις τελευταίες τάξεις του σχολείου, όχι όμως μόνο λόγω βαριάς τσάντας, αλλά και λόγω άλλων παραγόντων, μεταξύ των οποίων είναι η έλλειψη χρόνου άσκησης, και η αύξηση της καθιστικής ζωής, λόγω διαβάσματος. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, που όμως αλλάζουν σύμφωνα με πληθυσμιακά χαρακτηριστικά κάθε τόπου. Επίσης η συχνότητα εμφάνισης είναι 6 κορίτσια προς 4 αγόρια στο ηλικιακό γκρουπ των 15-17 ετών. Όσον αφορά τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του πόνου, υπολογίζεται ότι τα αγόρια λαμβάνουν τα εν λόγω φάρμακα σε ένα ποσοστό 22% και τα κορίτσια σε ένα ποσοστό 32%, στην ηλικία 13-15 ετών. Και μετά πάει αυξανόμενη η ποσόστωση και στα δύο φύλα. Στο γενικό πληθυσμό 9 στους 10 θα εμφανίσουν κάποια στιγμή το σύνδρομο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πάσχουν για πάντα». Έκκληση προς τους γονείς: Μην αγνοείτε τα παράπονα των παιδιών Όταν ένα παιδί παραπονιέται για τη μέση του, οι γονείς δεν πρέπει να το αγνοούν, τονίζει ο κύριος Γουδέβενος. «Μπορεί να παραπονιούνται για την κοιλιά, για το κεφάλι, για να υπεκφύγουν προφανώς κάποια πράγματα, αλλά όταν μιλάνε για την μέση, που δεν την έχουν επινοήσει ακόμα ως δικαιολογία κοπάνας ας πούμε, θα πρέπει οι γονείς να το ψάξουν οπωσδήποτε. Το πιο πιθανό είναι να μην είναι κάτι σοβαρό. Να είναι κάτι μυοσυνδεσμικό. Ωστόσο αν παραμείνει το πρόβλημα και παραμεληθεί, θα δημιουργήσει σίγουρα, προβλήματα στην ενήλικη ζωή του παιδιού. Σίγουρα η οσφυαλγία δεν είναι πάθηση, είναι σύμπτωμα, είναι πόνος στη μέση. Όμως στα μικρά παιδιά, που δεν έχει ολοκληρωθεί η οστέωση των σπονδύλων, μπορεί να προκαλέσει ενδοοστικές κοίλες, οι οποίες θα φανούν αργότερα, και οι οποίες θα αποσταθεροποιήσουν τη σπονδυλική στήλη και θα βάλουν το παιδί σε μία ομάδα υψηλού κινδύνου, που μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρότερα προβλήματα αργότερα. Το βλέπουμε πάρα πολύ συχνά σε παιδιά αγροτικών οικογενειών ή σε παιδιά που έχουν μεγαλώσει με χειρωνακτικές εργασίες, καθώς και σε παιδιά που έχουν γυμναστεί πάρα πολύ, με παρά πάνω φορτίο από αυτό που αντέχει η σπονδυλική στήλη. Το πρόβλημα το βλέπουμε γύρω στα είκοσι, που οι νέοι αρχίζουν και εμφανίζουν προβλήματα κλινικά, με πόνο στη μέση, πόνο στο πόδι και δισκοπάθεια». Οδηγίες προς ναυτιλομένους Με γνώμονα πάντα την πρόληψη που είναι η καλύτερη θεραπεία ο Δρ. Γουδέβενος συστήνει στα παιδιά: Προτιμήστε τσάντα τύπου σακίδιο και φορέστε το στην πλάτη, για να εξισορροπείται το βάρος. Μην το κρεμάτε από το ένα ώμο. Κάντε πολλές μικρές στάσεις όταν το κουβαλάτε. Να κινείστε όσο περισσότερο μπορείτε. Να γυμνάζεστε, αλλά όχι υπερβολικά. Η υπερβολική άσκηση δεν κάνει καλό και ιδιαίτερα τα βάρη σε αυτές τις ηλικίες. Επίσης μην ξεχνάτε ποτέ ότι ό,τι συμβαίνει μένει σαν αποτύπωμα μνήμης. Εφόσον όμως το λάβουμε σοβαρά υπόψη, είναι αντιμετωπίσιμο. *O κ. Γιώργος Γουδέβενος είναι φυσικοθεραπευτής, εξειδικευμένος στην ορθοπαθητική μηχανική της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Η συχνότητα της οσφυαλγίας αυξάνεται στην παχυσαρκία, την προχωρημένη ηλικία της μητέρας, την ύπαρξη προηγούμενων επεισοδίων πόνου στη μέση και τον αυξημένο αριθμό τοκετών. Έχει άμεση εξάρτηση από την αλλαγή της στάσης του σώματος στη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων, από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες και από το κάπνισμα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τι προκαλεί την Οσφυαλγία (πόνο στη μέση) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης; Η έγκυος γυναίκα με οσφυαλγία παρουσιάζει γενικά πόνο στη μέση ή στη λεκάνη (πύελο), που επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και την ορθοστασία. Οι κυριότερες αιτίες οσφυαλγίας κατά την εγκυμοσύνη είναι: Οι ορμόνες που απελευθερώνονται , με σκοπό την προετοιμασία της λεκάνης για τον τοκετό, προκαλούν χαλάρωση των συνδέσμων και των αρθρώσεων, επηρεάζοντας έτσι την ανατομία της σπονδυλικής στήλης. Το κέντρο βάρους μετακινείται σταδιακά προς τα εμπρός, καθώς η μήτρα και το έμβρυο μεγαλώνουν, αλλάζοντας τη στάση του σώματος. Το διαρκώς αυξανόμενο σωματικό βάρος που αναγκάζεται να υποστηρίξει η σπονδυλική στήλη καθώς η εγκυμοσύνη εξελίσσεται. Η κακή στάση του σώματος, η υπερβολική ορθοστασία και το συχνό σκύψιμο μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν την οσφυαλγία. Το κάπνισμα και ο τρόπος ζωής Προηγούμενο ιστορικό πχ. Σπονδυλολίσθηση, Κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη), κα Πρέπει να τονίσουμε ότι η «οσφυαλγία» είναι ένα σύμπτωμα, δηλαδή ένας πόνος που εντοπίζεται στη μέση ή στη λεκάνη και μπορεί να κρύβει διάφορες παθήσεις: (νεφρά, έντερο, μεγάλα αγγεία, χοληδόχος κύστη, ήπαρ, πάγκρεας κα). Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό αν παρουσιαστεί το πρόβλημα της οσφυαλγίας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, να γίνεται άμεσα εξέταση από το θεράποντα γυναικολόγο που ανάλογα με τα ευρήματα της εξέτασης θα ζητήσει τη γνώμη ειδικού ορθοπαιδικού. Όταν αρχίσω να πονάω τι θα κάνω; Η ενημέρωση του μαιευτήρα σας αποτελεί την πρώτη σας κίνηση, προκειμένου να αξιολογήσει το πρόβλημα και να σας συστήσει εξέταση από ειδικό ορθοπαιδικό αν ο πόνος προέρχεται από τη σπονδυλική στήλη ή τη λεκάνη. Πως προλαμβάνεται η οσφυαλγία στην εγκυμοσύνη; Ένα τακτικό πρόγραμμα άσκησης μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας. Η άσκηση είναι σημαντική και πρέπει να πραγματοποιείται πριν εμφανιστεί πόνος ή μόλις ο οξύς πόνος έχει ελεγχτεί. Χρησιμοποιήστε ασκήσεις που εγκρίνει ο γυναικολόγος σας και αποσκοπούν στην ενίσχυση των κοιλιακών και ραχιαίων. Αποφύγετε το σκύψιμο. Λυγίστε τα γόνατά σας για πάρετε κάτι από χαμηλά. Αποφύγετε τα ψηλά τακούνια και γενικά υποδήματα που δεν παρέχουν επαρκή στήριξη και δεν απορροφούν κραδασμούς. Αποφύγετε να ξαπλώνετε ανάσκελα και προσπαθήστε να κοιμηθείτε προς τα αριστερά, σε εμβρυική στάση. Ποιά είναι η θεραπεία της οσφυαλγίας στην εγκυμοσύνη; Ανυψώστε τα πόδια σας με ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατά σας, έτσι ώστε να χαλαρώσετε τους γοφούς και να μειωθεί η οσφυϊκή λόρδωση, βοηθώντας έτσι στην ανακούφιση του μυϊκού σπασμού και του πόνου. Η χρήση ειδικής ζώνης οσφύος μπορεί να μειώσει τον οπίσθιο πυελικό πόνο. Το φάρμακο εκλογής για την ανακούφιση του πόνου είναι η παρακεταμόλη (Depon , Panadol). Η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα πρέπει να αποφεύγονται κατά την εγκυμοσύνη. Ανακούφιση από τον πόνο παρέχει και η φυσιοθεραπεία. Ο Βελονισμός (που εφαρμόζουμε στο Ορθοπαιδικό Κέντρο Χαλανδρίου) αποτελεί σημαντική λύση καθώς δεν σχετίζεται με λήψη φαρμάκων και έχει σχετικά γρήγορα αποτελέσματα.
-
Η οσφυαλγία είναι συχνό σύμπτωμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με συχνότητα που φτάνει στό 60-80% των εγκύων. Η συχνότητα της οσφυαλγίας αυξάνεται στην παχυσαρκία, την προχωρημένη ηλικία της μητέρας, την ύπαρξη προηγούμενων επεισοδίων πόνου στη μέση και τον αυξημένο αριθμό τοκετών. Έχει άμεση εξάρτηση από την αλλαγή της στάσης του σώματος στη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων, από ψυχοκοινωνικούς παράγοντες και από το κάπνισμα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τι προκαλεί την Οσφυαλγία (πόνο στη μέση) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης; Η έγκυος γυναίκα με οσφυαλγία παρουσιάζει γενικά πόνο στη μέση ή στη λεκάνη (πύελο), που επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και την ορθοστασία. Οι κυριότερες αιτίες οσφυαλγίας κατά την εγκυμοσύνη είναι: Οι ορμόνες που απελευθερώνονται , με σκοπό την προετοιμασία της λεκάνης για τον τοκετό, προκαλούν χαλάρωση των συνδέσμων και των αρθρώσεων, επηρεάζοντας έτσι την ανατομία της σπονδυλικής στήλης. Το κέντρο βάρους μετακινείται σταδιακά προς τα εμπρός, καθώς η μήτρα και το έμβρυο μεγαλώνουν, αλλάζοντας τη στάση του σώματος. Το διαρκώς αυξανόμενο σωματικό βάρος που αναγκάζεται να υποστηρίξει η σπονδυλική στήλη καθώς η εγκυμοσύνη εξελίσσεται. Η κακή στάση του σώματος, η υπερβολική ορθοστασία και το συχνό σκύψιμο μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν την οσφυαλγία. Το κάπνισμα και ο τρόπος ζωής Προηγούμενο ιστορικό πχ. Σπονδυλολίσθηση, Κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου (δισκοκήλη), κα Πρέπει να τονίσουμε ότι η «οσφυαλγία» είναι ένα σύμπτωμα, δηλαδή ένας πόνος που εντοπίζεται στη μέση ή στη λεκάνη και μπορεί να κρύβει διάφορες παθήσεις: (νεφρά, έντερο, μεγάλα αγγεία, χοληδόχος κύστη, ήπαρ, πάγκρεας κα). Για το λόγο αυτό είναι πολύ σημαντικό αν παρουσιαστεί το πρόβλημα της οσφυαλγίας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, να γίνεται άμεσα εξέταση από το θεράποντα γυναικολόγο που ανάλογα με τα ευρήματα της εξέτασης θα ζητήσει τη γνώμη ειδικού ορθοπαιδικού. Όταν αρχίσω να πονάω τι θα κάνω; Η ενημέρωση του μαιευτήρα σας αποτελεί την πρώτη σας κίνηση, προκειμένου να αξιολογήσει το πρόβλημα και να σας συστήσει εξέταση από ειδικό ορθοπαιδικό αν ο πόνος προέρχεται από τη σπονδυλική στήλη ή τη λεκάνη. Πως προλαμβάνεται η οσφυαλγία στην εγκυμοσύνη; Ένα τακτικό πρόγραμμα άσκησης μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας. Η άσκηση είναι σημαντική και πρέπει να πραγματοποιείται πριν εμφανιστεί πόνος ή μόλις ο οξύς πόνος έχει ελεγχτεί. Χρησιμοποιήστε ασκήσεις που εγκρίνει ο γυναικολόγος σας και αποσκοπούν στην ενίσχυση των κοιλιακών και ραχιαίων. Αποφύγετε το σκύψιμο. Λυγίστε τα γόνατά σας για πάρετε κάτι από χαμηλά. Αποφύγετε τα ψηλά τακούνια και γενικά υποδήματα που δεν παρέχουν επαρκή στήριξη και δεν απορροφούν κραδασμούς. Αποφύγετε να ξαπλώνετε ανάσκελα και προσπαθήστε να κοιμηθείτε προς τα αριστερά, σε εμβρυική στάση. Ποιά είναι η θεραπεία της οσφυαλγίας στην εγκυμοσύνη; Ανυψώστε τα πόδια σας με ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατά σας, έτσι ώστε να χαλαρώσετε τους γοφούς και να μειωθεί η οσφυϊκή λόρδωση, βοηθώντας έτσι στην ανακούφιση του μυϊκού σπασμού και του πόνου. Η χρήση ειδικής ζώνης οσφύος μπορεί να μειώσει τον οπίσθιο πυελικό πόνο. Το φάρμακο εκλογής για την ανακούφιση του πόνου είναι η παρακεταμόλη (Depon , Panadol). Η ασπιρίνη και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα πρέπει να αποφεύγονται κατά την εγκυμοσύνη. Ανακούφιση από τον πόνο παρέχει και η φυσιοθεραπεία. Ο Βελονισμός (που εφαρμόζουμε στο Ορθοπαιδικό Κέντρο Χαλανδρίου) αποτελεί σημαντική λύση καθώς δεν σχετίζεται με λήψη φαρμάκων και έχει σχετικά γρήγορα αποτελέσματα. Συντάκτης: ΣΠΥΡΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ, ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΛΟΓΟΣ / ΠΑΙΔΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ τ. Επιμελ. Νοσοκ. "ΓΝΑ Κ.Α.Τ." τ. Επιμελ. "Νοσοκ. Heartlands & Solihull", Birmingham, U.K. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 19, ΧΑΛΑΝΔΡΙ, 15234 ΤΗΛ. ΙΑΤΡΕΙΟΥ: + 30 210 68.11.116, ΤΗΛ. ΚΙΝ.: + 30 6944.866.706 Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Σε άλλες εγκυμοσύνες παρουσιάζεται το σύμπτωμα αυτό σε μεγαλύτερο και σε άλλες σε μικρότερο διάστημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για το γεγονός αυτό. Ορμόνες. Κατά τη διάρκεια της κύησης, οι ορμόνες που παράγονται οδηγούν στη χαλάρωση των συνδέσμων των αρθρώσεων. Αυτό οδηγεί στην αυξημένη κινητικότητα των αρθρώσεων και σε ορισμένες περιπτώσεις, οι σύνδεσμοι είναι τεταμένοι. Μήτρα. Η αύξηση του μεγέθους του εμβρύου στη μήτρα μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στη στάση του σώματος με αποτέλεσμα τον πόνο χαμηλά στην περιοχής της μέσης. Καθώς ολόκληρη η κοιλιακή χώρα διατείνεται, η πίεση μεταφέρεται στη σπονδυλική στήλη και τους σπονδύλους. Θέση του εμβρύου. Ιδιαίτερα στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, η θέση του εμβρύου μπορεί να συμπιέσει νεύρα στην περιοχή σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας πόνο στην πλάτη. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμούνται οι γυναίκες είναι ότι το σώμα αλλάζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ότι μερικά απλά βήματα μπορούν να βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό στον έλεγχο των μεταβολών αυτών. Ο σημαντικότερος παράγοντας για την οσφυαλγία και η εγκυμοσύνη είναι η στάση του σώματος. Προκειμένου να διατηρείται σωστή η στάση του σώματος θα πρέπει όταν κάθονται οι γυναίκες σε ξαπλώστρες και σε άκαμπτες καρέκλες να τοποθετούν ένα μαξιλάρι στην πλάτη τους. Επίσης πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη διατήρηση των ώμων πίσω, του πηγουνιού προς τα πάνω, του κεφαλιού στο κέντρο και τη χρήση των κοιλιακών μυών για τη διατήρηση επίπεδης πλάτης. Τα ελαφρά λυγισμένα γόνατα και η αποφυγή μη άνετων υποδημάτων, όπως ψηλά τακούνια είναι επίσης πολύ χρήσιμη. Όπως προαναφέρθηκε, η χρήση των κοιλιακών μυών είναι σημαντική για την πρόληψη λανθασμένης στάσης του σώματος. Ο καλύτερος τρόπος για την ενίσχυσή τους είναι ενισχύσουν η άσκηση. Ο έμπειρος γιατρός ή η μαία είναι σε θέση να προτείνει ασκήσεις ειδικά σχεδιασμένες για τις εγκύους. Το περπάτημα για 20-30 λεπτά κάθε μέρα μπορεί επίσης να βοηθήσει πολύ. Η αυξανόμενη ανάγκη για ανάπαυση όσο η εγκυμοσύνη προχωρά είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας. Κατά τη διάρκεια του ύπνου και κατά την πλάγια θέση είναι καλό να τοποθετείται ένα μαξιλάρι μεταξύ των γονάτων. Ένα επιπλέον μαξιλάρι κάτω από την κοιλιά θα ανακουφίσει ιδιαίτερα τη σπονδυλική στήλη. Επιπλέον ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται από τις εγκύους κατά την ανύψωση αντικειμένων. Σωστή τεχνική ανύψωσης πρέπει να ακολουθείται ανεξάρτητα από το πόσο βαρύ είναι ένα αντικείμενο. Τα πόδια θα πρέπει να είναι λυγισμένα στα γόνατα και η σπονδυλική στήλη να διατηρείται σε ευθεία ανά πάσα στιγμή. Τέλος, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή και κατά την εκτέλεση των οικιακών εργασιών. Προκειμένου να κρεμάσετε τα ρούχα είναι καλή ιδέα να τοποθετήσετε το καλάθι με τα ρούχα πρώτα σε ένα τραπέζι ώστε να μη χρειάζεται να λυγίζετε συνέχεια τη μέση. Επίσης, όταν η έγκυος γυναίκα μεταφέρει σακούλες από ψώνια θα πρέπει να θυμάται να κατανέμει ισόποσα το βάρος και από τις δύο πλευρές. Όπως φαίνεται υπάρχουν μια σειρά από παράγοντες που συμβάλλουν στην οσφυαλγία και τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη φυσιολογία και στη διατήρηση της σπονδυλικής στήλης σε ευθεία ανά πάσα στιγμή, μεγάλο μέρος του πόνου μπορεί να μειωθεί.