Εκτέλεση της Αναζήτησης

Η μέλλουσα μητέρα επισκέπτεται ειδικούς, δέχεται συμβουλές, προσέχει τη διατροφή της, προσπαθεί να κόψει βλαβερές συνήθειες και να αποκτήσει καινούργιες ωφέλιμες, ώστε το παιδί που θα φέρει στον κόσμο να είναι γερό και υγιές. Αλλά, σε ό,τι αφορά την ψυχική του υγεία και εξέλιξη, οι περισσότεροι γονείς δείχνουν να μην προβληματίζονται και να μην έχουν καν επίγνωση της ύπαρξης τους πριν από τη στιγμή του τοκετού. Συνήθως περιμένουν τη γέννηση του παιδιού για να σχετισθούν μαζί του και να αντιμετωπίσουν τις ψυχικές του ανάγκες. Στη μήτρα, μαζί με τη σωματική ωρίμανση του εμβρύου, εξελίσσεται και η ψυχική. Δεν πρέπει να θεωρείται η στιγμή της γέννησης σαν μια αρχή EX NOVO της ψυχικής ζωής του παιδιού, έτσι όπως δε σηματοδοτεί ούτε την πλήρη νευρική του ωρίμανση. Ο τοκετός είναι μόνο η στιγμή της αναγκαίας εξόδου του παιδιού από το σώμα της μητέρας, λόγω των διαστάσεων του κεφαλιού του και της γήρανσης του πλακούντα. Είναι το πέρασμα από ένα περιβάλλον σε ένα άλλο. Το μωρό, τόσο μέσα στη μήτρα όσο και έξω από αυτή, ωριμάζει, εξειδικεύεται στις διάφορες λειτουργίες, αισθάνεται, αντιδρά. Η περίοδος πριν από τον τοκετό, κατά τις απόψεις των τελευταίων χρόνων, εμφανίζεται σαν ιδιαίτερα σημαντικό και κρίσιμο κεφάλαιο της ζωής μας. Είναι πολυάριθμες οι μελέτες γύρω από την προγεννητική ζωή, όχι πια απλά θεωρίες και φωτισμένες αντιλήψεις, αλλά έρευνες βισισμένες σε αντικειμενικά κριτήρια και με κρίσιμα στοιχεία στον χώρο της φυσιολογίας, της νευρολογίας, της βιοχημείας και της ψυχολογίας. Τα αποτελέσματα είναι ομόφωνα: τουλάχιστον από τον έκτο μήνα της κύησης (αλλά λίγα ακόμα γνωρίζονται για την προηγούμενη περίοδο), το έμβρυο αισθάνεται, δέχεται πολλά μηνύματα, ταράζεται, αντιδρά, θυμάται, μαθαίνει… Είναι ένα ον προικισμένο με πολλές ικανότητες και μεγάλη ευαισθησία σε διάφορα ερεθίσματα, στα οποία αντιδρά ενεργητικά. Οι διαπιστώσεις αυτές μας οδηγούν στην εγκατάλειψη της εικόνας του παθητικού και νωθρού πλάσματος που έχουμε συνηθίσει, για μια άλλη εικόνα του εμβρύου, πολύ πιο ζωντανή. Επίσης οι ψυχοθεραπευτές επιβεβαιώνουν πως πολλές διαταραχές, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές, πηγάζουν είτε από μια ενδομήτρια ζωή ιδιαίτερα «δύσκολη» για το έμβρυο είτε από τις τραυματικές συνθήκες του τοκετού. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να ξέρουν οι γονείς περισσότερα γύρω από τη ζωή του εμβρύου, ώστε να μπορούν να δώσουν στο παιδί τους την οφειλόμενη σημασία ήδη από αυτή την περίοδο της υπαρξής του και να του προσφέρουν ό,τι χρειάζεται για την υγεία του, όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική. Η ψυχική υγεία, βέβαια, περιλαμβάνει τη σωματική: όπως, μετά τη γέννα, το μωρό που ζεί σε ένα ήρεμο περιβάλλον, με αίσθημα αποδοχής και εμπιστοσύνης, μεγαλώνει καλύτερα και αρρωσταίνει λιγότερο, έτσι και μέσα στη μήτρα το έμβρυο αισθάνεται τα μηνύματα θετικά ή αρνητικά της μητέρας, την επαφή ή την άρνηση της, και μεγαλώνει ανάλογα. Με την προγεννητική ψυχολογία εμβαθύνονται και εμπλουτίζονται η έννοια και η σημασία του ρόλου των γονέων και ιδιαίτερα της μητέρας, η οποία, με τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις της, καθοδηγεί την ψυχική συγκρότηση του παιδιού της ήδη από τη μήτρα. Ξέρουμε πόσο σημαντικός είναι ο δεσμός μητέρας-παιδιού, ιδίως τους πρώτους μήνες ζωής. Αλλά αυτός ο δεσμός δεν είναι παρά μια προέκταση ενός δεσμού που άρχισε πολύ καιρό πριν, στην κοιλιά. Όσα συμβαίνουν μετά τον τοκετό δεν είναι παρά μια επεξεργασία αυτού που συνέβει πριν και εξαρτάται από αυτό. Μια μεγάλη ένδειξη της αναγνώρισης του πόσο συγκινησιακά πολύπλοκο και ταυτόχρονα τρωτό είναι το έμβρυο, βρίσκεται στις προσπάθειες εξανθρωπισμού του τοκετού στα τελευταία χρόνια. Από το μεγάλο μάθημα του Φ. Λεμπουαγιέ, του Γάλλου μαιευτήρα που πρώτος κατηγόρησε δημόσια τη βία μερικών διαδικασιών ρουτίνας του νοσοκομειακού τοκετού, πολλά βήματα γίνανε σε όλο τον δυτικό κόσμο προς μια πιο ευαίσθητη αντιμετώπιση του τοκετού και ένα μεγαλύτερο σεβασμό για τις ανάγκες της μητέρας και του παιδιού σε αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής τους. Η ασθητηρία ανάπτυξη του εμβρύου Το μωρό, όταν γεννιέται, μεταφέρει μέσα του, μαζί με τον κληρονομικό του πλούτο, όλες τις εμπειρίες που έζησε μέσα στη μήτρα. Τα ενδομητρικά βιώματα θα επιρεάσουν τη σχέση με τη μητέρα, τις μελλοντικές του αντιλήψεις και προτιμήσεις, τον χαρακτήρα του, με δυο λέξεις, την υπόλοιπη ζωή του. Η επιστήμη επεκτείνεται όλο και πιο πίσω, ως τις ρίζες της ανθρώπινης ζωής, να βρεί απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα, να φωτίσει σημεία ακόμα σκοτεινά στη διαμόρφωση των ψυχικών δυσφοριών και διαταραχών και να αποκτήσει μια πληρέστερη εικόνα της εξελικτικής ιστορίας του ανθρώπου. Η εικόνα ότι το έμβρυο δεν είναι πια ένα παθητικό πλάσμα που μεγαλώνει σε ένα εντελώς προστατευτικό περιβάλλον, αναμένοντας την «αληθινή ζωή», αλλά ένα μικρό ον με συγκεκρημένα χαρακτηριστικά, δραστήριο, ευαίσθητο, συνέχεια επηρεασμένο από τη μητέρα παρακινεί τους γονείς να συσχετίζονται με το παιδί τους ήδη από την περίοδο της κύησης. Ο παιδαγωγικός τους ρόλος ξεκινάει από τότε και η θετική επαφή με το έμβρυο φαίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη για τη μετέπειτα σχέση τους. Τους εννέα μήνες της κύησης, το έμβρυο όχι απλώς μεγαλώνει αλλά και ωριμάζει σε όλες τις λειτουργίες του. Ας δούμε τώρα αναλυτικά την αισθητήρια ανάπτυξη του εμβρύου. Η αφή. Το δέρμα είναι σημαντικότατο στοιχείο του σώματος, γιατί το περιέχει και το τυλίγει, το χωρίζει και το προστατεύει από το περιβάλλον και συγχρόνως είναι το κύριο μέσο επαφής μαζί του. Είναι λοιπόν το κατ’ εξοχήν όργανο επικοινωνίας. Το έμβρυο ζεί και κινείται στο αμνιακό υγρό. Τα χεράκια του είναι συχνά σε επαφή με το πρόσωπο, πιπιλάει το δάχτυλο. Το δέρμα του δηλαδή, συνεχώς δέχεται ερεθίσματα. Είναι το πρώτο του όργανο συσχετισμού. Η γεύση και η όσφρηση. Η γεύση είναι ανεπτυγμένη ήδη στο τέλος του πρώτου τριμήνου. Αποδείχτηκε πως, εισάγοντας μια γλυκιά ουσία στο αμνιακό υγρό, το έμβρυο καταπίνει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα. Αντίθετα, αντιδρά με γκριμάτσες όταν η ουσία είναι πικρή. Το γεγονός ότι τα νεογέννητα κάποιων χωρών αναγνωρίζουν τις μυρωδιές της τοπικής κουζίνας (όπως τα μωρά της Ινδίας το κάρι) μας φανερώνει πως μέσω του αμνιακού υγρού το έμβρυο δέχεται τέτοιου είδους μηνύματα. Και η όσφρηση αναπτύσσεται πρώιμα. Αν τοποθετήσουμε δίπλα στο κεφάλι ενός νεογέννητου λίγων ημερών δυο γάζες εμποτισμένες τη μια με το μητρικό γάλα και την άλλη με ξένο, το μωρό θα στρέψει το κεφαλάκι του προς την πρώτη. Η ακοή. Το αυτή του εμβρύου δέχεται πολλά ερεθίσματα, εσωτερικά και εξωτερικά του μητρικού σώματος. Οι θόρυβοι του εντέρου της μητέρας, λόγω της μικρής απόστασης, του φτάνουν ιδιαίτερα έντονοι. Ο καρδιακός της κτύπος ρυθμίζει τον χρόνο του εμβρύου και η επιτάχυνσή του εξαιτίας μιας δυσφορίας ή ενός φόβου, δεν μπορεί βέβαια να περάσει απαρατήρητη. Και η φωνή της μητέρας φτάνει στο έμβρυο εσωτερικά και αμέσως μετά τον τοκετό το μωρό την αναγνωρίζει. Τα εξωτερικά ακουστικά ερεθίσματα είναι πολυάριθμα: η φωνή του πατέρα, ενός αδελφού, όλων όσων τριγυρίζουν τη μητέρα, η μουσική, οι θόρυβοι του περιβάλλοντος. Όσοι ασχολούνται με την προγεννητική ζωή, αλλά κυρίως οι μητέρες συμφωνούν σε ό,τι αφορά τις μουσικές προτιμήσεις του εμβρύου: χαλαρώνει με όλα τα μελωδικά είδη μουσικής και διαμαρτύρεται έντονα όταν ο ήχος είναι πολύ ψηλός, δυνατός, απότομος, για παράδειγμα, δείχνει να αγαπάει τον Μότσαρτ και τον Βιβάλντι και να μην εκτιμά τον Βάγκνερ και τη ροκ μουσική. Αν η μέλλουσα μητέρα εργάζεται σε χώρο με ηχορρύπανση, η ζεί πολύ κοντά σε αεροδρόμιο, το έμβρυο δεν αντιδρά σε αυτούς τους θορύβους όπως θα έκανε αν τους άκουγε σποραδικά. Η αντίδραση του στον θόρυβο είναι μια ένδειξη πως ήδη κατέχει κάποια ικανότητα προσαρμογής. Το συνεχές άκουσμα της ανθρώπινης φωνής κατά τη διάρκεια της κύησης βοηθάει το παιδί ήδη από τη μήτρα να συνηθίζει και να αποτυπώνει τους ήχους, τους τόνους και τους ρυθμούς της μητρικής γλώσσας. Άρα οι γονείς, μιλώντας στο μωρό μέσα στην κοιλιά, εκτός από μια γλυκιά επαφή μαζί του, του προσφέρουν και τα πρώτα εφόδια γα την εκμάθηση της γλώσσας. Το μωρό χαλαρώνει πιο εύκολα όταν ακούει ένα νανούρισμα που η μαμά του τραγούδαγε στην εγκυμοσύνη. Αυτό επιβεβαιώνει πως το έμβρυο ακούει και αποτυπώνει τα ακουστικά ερεθίσματα. Η όραση. Η όραση είναι παρούσα αν και δεν είναι ακόμα τέλεια ανεπτυγμένη. Εξάλλου το έμβρυο δεν έχει πολλές δυνατότητες να την εξασκήσει στο στενό και σχετικά σκοτεινό περιβάλλον της μήτρας. Από τη δέκατη έκτη εβδομάδα κύησης, αντιδρά στην έκθεση της μητέρας στις ηλιακές ακτίνες. Μετά τη γέννηση διακρίνει ένα πρόσωπο σε απόσταση 30-50εκ. (να γιατί, μιλώντας σε ένα νεογέννητο, ασυνείδητα, πλησιάζουμε πολύ το πρόσωπο μας στην κούνια, κουνάμε ελαφρά το κεφάλι, ανοίγουμε τα μάτια…). Όλες οι μελέτες γύρω από το νεογέννητο δείχνουν πως οι αισθήσεις χρησιμοποιούνται ήδη στην εγκυμοσύνη και πως το έμβρυο προετοιμάζεται για την εξωμήτρια ζωή. Η σημασία της επικοινωνίας μητέρας – εμβρύου Αναμφίβολα, είναι η αποκλειστική σχέση με τη μήτερα, μέσω διαφόρων καναλιών επικοινωνίας, που επιδρά περισσότερο στην ψυχοσωματική του ευεξία. Η προγενετική ψυχολογία τονίζει τη σημασία της πρώιμης σχέσης μητέρας-παιδιού, ήδη από τη μήτρα, ως βάση για τη μετέπειτα κοινή τους πορεία και τον σχηματισμό ενός υγιούς χαρακτήρα. Η χαρά για την εγκυμοσύνη, η αποδοχή του μωρού, η αίσθηση ικανοποίησης μεταδίδονται στο έμβρυο και αποτελούν γι’ αυτό μια πολύτιμη ψυχική τροφή. Η μητέρα επικοινωνεί με το έμβρυο με πολλούς τρόπους. Η πρώτη οδός επικοινωνίας είναι η καθαρά σωματική. Από τη στιγμή της σύλληψης το μητρικό σώμα προσαρμόζεται στις καινούργιες ανάγκες και παρέχει στο έμβρυο ό,τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί. Η διατροφή, η λήψη φαρμάκων, το κάπνισμα, η χρήση οινοπνευματωδών ή ναρκοτικών ουσιών είναι παράγοντες που παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην υγιή σωματική ωρίμανση του εμβρύου, με πιθανές συνέπειες και στην εξέλιξη της ζωής του. Τα στοιχεία μιας έρευνας του Πανεπιστημίου COLUMBIA αποτελούν ένα ενδεικτικό παράδειγμα. Οι ερευνητές μελέτησαν τη σωματική κατάσταση ανθρώπων, των οποίων οι μητέρες, στην εγκυμοσύνη, είχαν υποβληθεί σε ασιτία, εξαιτίας ενός εμπάργκο των Γερμανών σε κάποιες περιοχές της Ολλανδίας το 1944, κατά τη διάρκεια του πολέμου. Βρέθηκε ένα μεγάλο ποσοστό παχυσαρκίας, ανάλογο με το στάδιο της εγκυμοσύνης στο οποίο βρισκόταν η μητέρα. Τα συμπεράσματα ήταν πως η στέρηση τροφής επηρεάζει, τα δυο πρώτα τρίμηνα, τη ρύθμιση της περιοχής του υποθαλάμου, υπεύθυνης για την ανάληψη τροφής, και την ανάπτυξη. Ενάς άλλος δρόμος επικοινωνίας αποτελείται από τη συμπεριφορά της μέλλουσας μητέρας και τον μη λεκτικό διάλογο με το έμβρυο. Το άγγιγμα της κοιλιάς, τα λόγια προς το μωρό, το τραγούδι ή αντίθετα, οι δυνατές φωνές, οι κινήσεις ήρεμες ή απότομες, το βάδισμα χαλαρό ή βιαστικό, είναι μηνύματα που, φτάνοντας στο έμβρυο, το καθησυχάζουν ή το ενοχλούν. Αν η θέση της μαμάς του είναι άβολη, οι θόρυβοι και οι φωνές δυσάρεστοι ή όταν η μαμά πίνει πολύ παγωμένο νερό, η απάντηση του είναι άμεση. Οι κλοτσιές που δέχεται η μητέρα δεν αφήνουν αμφιβολίες γύρω από τη δυσαρέσκειά του. Πολύ σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία μητέρας-εμβρύου και στην υγιή ψυχοσωματική του ωρίμανση παίζουν οι μητρικές νευρο-ορμόνες. Όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση δυσφορίας, δυσάρεστης αναμονής, φόβου, εισάγονται στην κυκλοφορία μας κάποιες ουσίες, όπως η αδρεναλίνη. Η αυξημένη παρουσία τους στο αίμα προκαλέι τα δυσάρεστα συμπτώματα του άγχους: ταχυπαλμία, επιτάχυνση της αναπνοής, ιδρώτας, σφίξιμο στο στομάχι κ. ά. Στην εγκυμοσύνη οι ορμόνες διαπερνούν το «φίλτρο» του πλακούντα και εισβάλλουν στην κυκλοφορία του εμβρύου, προκαλώντας του παρόμοια δυσφορία. Πρέπει να τονίσουμε εδώ πως, ενώ ο ενήλικος έχει μάθει να αντιμετωπίζει το άγχος, αναπτύσσοντας διάφορους μηχανισμούς άμυνας, το έμβρυο, όπως και το νεογέννητο, είναι τελείως άοπλο, δεν έχει τη δυνατότητα να αμυνθεί από τα αρνητικά ερεθίσματα και τα δέχεται με όλη την έντασή τους. Ας μην πανικοβληθούν όμως οι μέλλουσες μητέρες. Το έμβρυο δε ζητάει πολλά: μόνο αγάπη και αποδοχή, και τα καθημερινά αναπόφευκτα προβλήματα, με το πιθανό άγχος που δημιουργείται, δε θα επηρεάσουν ούτε την ανάπτυξη του, ούτε τη σχέση μεταξύ σας.

Αλλά, υπάρχουν και κάποιες άλλες αλλαγές που ενδεχομένως δεν ξέρετε και που μπορεί, να σας φέρουν σε αμηχανία. Δείτε ποιες είναι και πώς να τις αντιμετωπίσετε. Έχετε περισσότερα αέρια. Σχεδόν όλες οι έγκυες έχουν πιο πολλά αέρια από το φυσιολογικό. Αυτό συμβαίνει επειδή η εγκυμοσύνη δημιουργεί ορμονικές διαταραχές, που μπορεί να επιβραδύνουν τη λειτουργία του γαστρεντερικού σας συστήματος. Αυτό ενδεχομένως να σας σε δύσκολη θέση, κυρίως όταν είστε μαζί με τον σύντροφο σας ή με φίλους. Αν διαπιστώνετε ότι δεν μπορείτε να ξεπεράσετε το πρόβλημα, τότε ίσως κάποιες αλλαγές στη διατροφή σας, θα βοηθήσουν. Μερικά τρόφιμα είναι πιο πιθανό να παράγουν φυσικά αέρια, οπότε το καλύτερο είναι να μην τα καταναλώνετε τόσο συχνά. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί επίσης, να προκαλέσουν γαστρεντερικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οδηγώντας σε μετεωρισμούς. Αν διαπιστώσετε, ότι το γάλα σας φουσκώνει, τότε μπορείτε να δοκιμάσετε χωρίς λακτόζη. Επιπλέον, η άσκηση μπορεί και αυτή με τη σειρά της να συμβάλει στη μείωση των αερίων, γιατί βοηθάει στην αύξηση της κινητικότητας του γαστρεντερικού σωλήνα. Ακράτεια ούρων. Πολλές γυναίκες όταν είναι έγκυες, βιώνουν μια μικρή ακράτεια ούρων, όταν για παράδειγμα γελάσουν πολύ ή βήξουν δυνατά. Δεν υπάρχει λόγος αμηχανίας. Αν αυτού μπορείτε να φορέσετε σερβιετάκια, έτσι ώστε να σας φύγει το άγχος. Επίσης, αν πηγαίνετε συχνά στη τουαλέτα μπορεί να σας βοηθήσει. Και αν αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό, είναι επειδή καθώς το μωρό μεγαλώνει και η μήτρα μεγαλώνει, και καταλήγει να πιέζει την ουροδόχο κύστη. Κάνοντας μια συνειδητή προσπάθεια για να αδειάζετε την ουροδόχο κύστη κάθε δύο ώρες, ακόμα κι αν αισθάνεστε ότι δεν υπάρχει λόγος, θα καταστήσει λιγότερο πιθανό να έχετε ακράτεια. Αιμορροΐδες. Ρωτήστε μια νέα μητέρα για τις αιμορροΐδες και είναι σίγουρο ότι θα έχει κατά πάσα πιθανότητα μια ιστορία να σας πει, όταν ήταν έγκυος. Οι αιμορροΐδες είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα για μια γυναίκα που μένει έγκυος και οφείλονται κυρίως στη δυσκοιλιότητα. Μειώστε τον κίνδυνο εμφάνισης αιμορροΐδων με την αποφυγή της δυσκοιλιότητας.Μείνετε καλά ενυδατωμένες, τρώτε περισσότερες φυτικές ίνες και να ασκήστε. Ακμή. Τα σπυράκια μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου, λόγω των ορμονικών διαταραχών. Ρωτήστε τον γιατρό σας, ώστε να σας συστήσει ένα ασφαλές προϊόν για πλύσεις και μια κρέμα. Μην αγχώνεστε όμως και κάνετε υπομονή, γιατί μετά από λίγο καιρό θα εξαφανιστούν. Πηγή :jenny.gr

Οι αλλαγές στο σώμα της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι αρκετά ένα σοκ: κερδίζετε βάρος, το στήθος σας μεγαλώνει, η πλάτη σας πονάει, και το δέρμα σας είναι υπό επίθεση, από ορμόνες! Οι αλλαγές στο σώμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να σας κάνουν να αισθάνεστε απαίσια για τον εαυτό σας σε μια στιγμή που θα πρέπει να χαίρεστε! Έτσι για να μείνετε όμορφη και, κυρίως, να αισθάνεστε καλά με τον εαυτό σας, ενώ είστε έγκυος, ρίξτε μια ματιά στις 12 συμβουλές μας. ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ, πρώτα πρώτα, είναι ένα θέμα που απασχολεί τόσο εσάς όσο και τον γυναικολόγο σας,για διαφορετικούς λογούς τον καθένα,όμως η προσπάθεια είναι κοινή, να θυμάστε την πιο βασική συμβουλή!! πως είναι τεράστιος μύθος,το τρώω για δυο στην διάρκεια της εγκυμοσύνης,για να έχω ένα υγιές μωράκι, μπορώ να πω ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο,ο χρυσός κανένας είναι, τρώω μετρημένα και συχνά,αποφεύγοντας την υπερβολική κατανάλωση, σάκχαρης και παραγώγων της, καθώς και ασύστολη λήψη υδατανθράκων!! η κύηση από τη φύση της είναι διαβητογόνος παράγοντας, πολύ συχνά ακόμα και σε γυναίκες που δεν είχαν ποτέ σχέση με το σάκχαρο, και το αυξημένο σάκχαρο στην εγκυμοσύνη, είναι ένα από τα χειρότερα δώρα που μπορείτε να κάνετε στο μωράκι σας… Σε μια υγιή έγκυο,πρέπει να ξέρετε πως η λήψη 2000 με 2200 θερμίδων την ήμερα είναι πάνω από αρκετή!!Μύθος επίσης ότι με το ζόρι πρέπει να πίνω γάλα ,να τρώω γιαούρτι και τυριά, ενώ δεν θέλω, αν θέλω εντάξει, αλλά να ξέρετε ότι το κόκκινο κρέας περιεχέι τριπλάσια ποσότητα ασβεστίου, από τα αντίστοιχα γαλακτοκομικά, και το τελευταίο κοινό μυστικό είναι μικρά συχνά γεύματα, σε σταθερές ώρες,και όχι ένα γεύμα και φυσικά ούτε νηστεία!! Η δίαιτα στην εγκυμοσύνη,πρέπει να υποστηρίζεται πάντα από την καθοδήγηση ειδικών!! Ύπνος, το μεγάλο φάρμακο της εγκυμοσύνης Για να βρίσκεστε σε κορυφαία κατάσταση στην εγκυμοσύνη σας , η καλύτερη θεραπεία είναι ο ύπνος,όμως δεν είναι πάντα μια εύκολη κατάσταση σ' αυτούς τους εννέα μήνες. Το βράδυ, πηγαίνετε νωρίς για ύπνο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα διαβάσετε κάποιο βιβλίο, θα δείτε τηλεόραση ή θα λύσετε κάποιο σταυρόλεξο για λίγο. Εάν εργάζεστε, κάντε μια μίνι σιέστα στο τέλος της ημέρας, και επιτρέψτε στον εαυτό σας να χαλαρώσει, τα σαββατοκύριακα καλύψτε τη διαφορά στην πολυπόθητη ηρεμία που σας χρειάζεται από την δύσκολη εβδομάδα. Όσο προχωρά η εγκυμοσύνη, πρέπει να μάθετε να κοιμάστε στην αριστερή πλευρά σας, ισιώνοντας το πόδι που είναι κάτω από το βάρος του σώματός σας και λυγίζοντας το άλλο πάνω από αυτό. Μπορείτε επίσης να σύρετε ένα μικρό μαξιλάρι κάτω από το γόνατο σας μέχρι το ύψος της κοιλιάς, έτσι δεν θα νοιώθετε το βάρος της κοιλιάς σας. Πρέπει να ξέρετε ότι όσο οι μήνες περνούν,η μήτρα σας παίρνει μια δεξιόστροφη κλίση, πιέζοντας έτσι τα μεγάλα αγγεία που βρίσκονται ακριβώς από κάτω,δημιουργώντας συχνά συμπτώματα του συνδρόμου της κάτω κοίλης φλέβας, που εκδηλώνονται συχνά στην έγκυο,με αίσθημα λιποθυμίας, πτώση της πίεσης, εφίδρωση, με την αριστερή θέση τόσο στις ώρες ανάπαυλας, όσο και του ύπνου, ελαττώνοντας την συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου. Ύπνος όσο γίνεται στο αριστερό πλάι λοιπόν!! Ραγάδες στην εγκυμοσύνη Οι ραγάδες επηρεάζουν σχεδόν 8 στις 10 γυναίκες κατά τη διάρκεια τους εγκυμοσύνης .Εμφανίζονται λόγω της ταχείας αύξησης του βάρους και την επίδραση των ορμονών καθώς και σε δέρματα που είναι ευαίσθητα στην εμφάνιση τους, χρησιμοποιείτε τακτικά τις κρέμες για την πρόληψη και όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, όπως κοκκινίλα, φαγούρα, τοπικός ερεθισμός, ξεκινήστε τις κρέμες που προσπαθούν να ανασκευάσουν τις ραγάδες, όχι πάντα με τα τελειότερα αποτελέσματα. Πώς να αποφύγετε ραγάδες στην εγκυμοσύνη: - Κρατήστε το δέρμα σας ενυδατωμένο, χρησιμοποιώντας κρέμα για έγκυες γυναίκες πολλές φορές σε καθημερινή βάση. - Μια ακόμα βοηθητική κρέμα, είναι μια μίξη βαζελίνης με aguazola και τοποθέτηση της στην κοιλιά, στους γλουτούς και στο στήθος δυο η τρεις φορές την ημέρα. - Κάντε απαλό μασάζ με την κρέμα στην κοιλιά και τους μηρούς σας μετά από ένα ζεστό ντους ή ένα μπάνιο. - Αν οι μεγάλοι μήνες της εγκυμοσύνης σας, συμπέσουν με τους καλοκαιρινούς μήνες, αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο τις μεσημεριανές ώρες,καθώς και το τρέξιμο,πήδημα,με μεγάλη κοιλιά, γιατί πραγματικά επιδεινώνει τις ραγάδες, το δέρμα έχει όρια αντοχής,ειδικά αντηλιακά, να χρησιμοποιείτε πάντα. Χαλαρώστε... Η χαλάρωση πρέπει να είναι μία από τις προτεραιότητές σας. Ακόμα και αν έχετε συνηθίσει να ζείτε τη ζωή σας, τρέχοντας, θα πρέπει να κάνετε μια έντιμη προσπάθεια να αλλάξετε ρυθμούς. Μια υγιής έγκυος γυναίκα μπορεί να κάνει σχεδόν τα πάντα, πρέπει όμως να τα κάνει χαλαρά, μαθαίνοντας από τις αλλαγές στο κορμί της, ακολουθώντας το και όχι προσπαθώντας να το προσπεράσει! Μαθήματα γιόγκα εγκυμοσύνης, αν τα επιλέξετε, θα ανακουφίσει λίγο τα καθημερινά προβλήματα, πίεσης άγχους και θα σας βοηθήσουν να προετοιμαστείτε για έναν ποιο ήρεμο τοκετό. Βρειτε χρόνο να χαλαρώσετε με τους φίλους σας , να περάσετε χρόνο με τον σύντροφο σας , με την οικογένειά σας, κλπ. .Sex, εφόσον έχει επιτραπεί από τον γιατρό σας είναι καλό και για το ηθικό σας ... και για την υγεία σας. Η σωστή στάση του σώματος Θα παρατηρήσετε ότι το κέντρο βάρους σας έχει αλλάξει. Σιγά σιγά η κοιλιά σας που μεγαλώνει σας παρασέρνει προς τα μπροστά, έτσι μπορεί να στραμπουλίξετε τους αστραγάλους σας πιο εύκολα, να χάνετε την ισορροπία σας, κλπ. πίσω θα πρέπει να αποφεύγετε τα ψηλά τακούνια και αντί αυτού να επιλέξετε παπούτσια που προσφέρουν υποστήριξη στα πόδια σας, Υπάρχουν κάποιες πρακτικές που θα διευκολύνουν να μην έχετε πόνους στην πλάτη όσο προχωρά η εγκυμοσύνη σας. Σκύβοντας κάτω: κάντε βαθύ κάθισμα στον ποπό σας στηριζόμενη στις φτέρνες σας και κρατήστε την πλάτη σας ίσια. η έγκυος γυναίκα δεν σκύβει όπως μια άλλη γυναίκα. Στήθη και εγκυμοσύνη Οι Αλλαγές στο στήθος σας είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα παρατηρήσετε όταν μάθετε πως είστε έγκυες. - Πόνος - Πρήξιμο - Αλλαγή χρωματος και μεγεθους στις θηλές - Ραγάδες Πώς να φροντίσετε το στήθος σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης Ενυδάτωση: Χρησιμοποιείτε κρέμες στο στήθος σας πάρα πολύ συχνά. Τρίψτε απαλά το στήθος σας , κάνοντας κυκλικές κινήσεις και μασάζ,: αυτό θα ενθαρρύνει το προϊόν να διαπεράσει το δέρμα και ενεργοποιεί την κυκλοφορία. Αποφύγετε τον ερεθισμό των θηλών, καθώς αυτό συνδέεται με συσπάσεις στη μήτρα ! Μετά το ζεστό ντους μια έκρηξη από κρύο νερό αναζωογονεί τη ροή του αίματος και ανακουφίζει το βάρος στο στήθος σας. Φοράτε κατάλληλο σουτιέν, επιλέξτε σουτιέν χωρίς μπαλένες και στο κατάλληλο νούμερο, ακόμα και αν χρειαστεί να το αλλάζετε κάθε δυο μήνες. Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο: τους καλοκαιρινούς μήνες του στήθους σας αν δεν θέλετε να το αποφύγετε, προστατεύετε τον εαυτό σας με ένα αντηλιακό με πολύ υψηλά επίπεδα προστασίας από τον ήλιο (SPF 50 +). Ο ήλιος μπορεί στην πραγματικότητα να ενθαρρύνει την εμφάνιση των καφέ κηλίδων και επιδείνωση των ραγάδων . Μια λαμπερή επιδερμίδα Διαταραχή ορμονών οδηγεί συχνά σε μικρές βλάβες του δέρματος κάποιου είδους, ιδιαίτερα στο πρόσωπο. Μπορείτε να παρατηρήσετε: - Spots - Σπυράκια - Μέλασμα (καφέ κηλίδες από τον ήλιο είναι γνωστή ως η μάσκα της εγκυμοσύνης ) Ξηρό δέρμα ή υπερβολική λιπαρότητα Stick με φαρμακευτικά προϊόντα αποφεύγονται,προτιμούνται τα βιολογικά προϊόντα, καθώς το το σώμα σας απορροφά δραστικές χημικές ουσίες που μπορεί να περάσουν από εσάς στο μωρό σας. Το νερό της βρύσης έχει συχνά υψηλά επίπεδα ασβεστίου, τα οποία μπορούν να στεγνώσουν το δέρμα σας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε ενυδατωθεί κάθε πρωί και βράδυ. Ήπια απολέπιση κάθε δύο εβδομάδες για να απαλλαγείτε από τα νεκρά κύτταρα του δέρματος και να χρησιμοποιήσετε μια ενυδατική μάσκα για να θρέψει βαθιά το δέρμα. Μην ανησυχείτε αν έχετε εμφανίσει καφέ κηλίδες,να θυμάστε ότι επιδεινώνονται με την έκθεση στον ήλιο, άλλα συνήθως ξεθωριάζουν μετά το τέλος της εγκυμοσύνης. Linea nigra,μαύρη γραμμή Κατά τη διάρκεια του δεύτερου συνήθως τριμήνου της εγκυμοσύνη σας,είναι πιθανό να εμφανιστεί μια σκοτεινή, κάθετη, καφέ γραμμή που είναι γνωστή ως "Linea Nigra"και εμφανίζεται σε πολλές γυναίκες. Μπορεί το χρώμα της να είναι εξασθενημένο ή πολύ σκούρο. Η linea nigra διασχίζει κάθετα το στομάχι μέχρι το ηβικό οστό. Είναι κυρίως λόγω των ορμονικών αλλαγών,Σε πολλές γυναίκες δεν εξαφανίζεται μετά τον τοκετό άλλα παραμένει, βελτιώνοντας λίγο το χρώμα της. Αποτρίχωση Ένα από τα θετικά για σας στην διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι ότι κάποιες μη βασικές λειτουργίες του σώματος επιβραδύνονται, έτσι τα μαλλιά σας μεγαλώνουν αργότερα, καθώς επίσης και οι τρίχες του σώματός σας! Όλες οι μορφές αποτρίχωσης επιτρέπονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης,όπως ξύρισμα, κερί κτλ,όταν ποια θα έρθει η στιγμή που δεν θα μπορείτε μόνη σας να φτάσετε ορισμένα σημεία του σώματος σας,αφήστε να σας βοηθήσουν ή ο σύντροφος σας η η αισθητικός σας Φάτε έως 2500 kcal ανά ημέρα Κερδίζοντας περιττό βάρος είναι κάτι που θα προτιμούσαν να αποφύγουν. Ο καλύτερος τρόπος να γίνει αυτό είναι να προσέχετε τι τρώτε. Οι έγκυες γυναίκες χρειάζονται μεταξύ 2 χιλιάδες - δύο χιλιάδες πεντακόσιοι Kcals ανά ημέρα - κατανεμημένα σε 4 γεύματα: πρωινό, μεσημεριανό, απογευματινό σνακ και δείπνο. Να θυμάστε, αν δεν είστε σωματικά δραστήριοι θα χρειάζονται λιγότερο θερμίδες , ώστε να μην αποκτήσουν περιττό βάρος . Πλούσια διατροφή Βιταμίνες: Η βιταμίνη C (εσπεριδοειδή, πράσινα λαχανικά, κλπ.), βιταμίνη Α (καρότα, ντομάτες, κλπ), και βιταμίνη Β (γάλα, αυγά, δημητριακά ολικής αλέσεως). Σίδηρος: πολλές γυναίκες υποφέρουν από έλλειψη σιδήρου. Είναι ως εκ τούτου σημαντικό να τρώτε επίσης το κόκκινο κρέας, τα ψάρια, οι φακές, σπανάκι, κ.λπ. - Το φολικό οξύ, το οποίο βοηθά σιδήρου εργασία σωστά στο σώμα: aspragus, αμύγδαλα, κλπ. - ασβέστιο, που είναι απαραίτητες για το σχηματισμό της μελλοντικής σας μωρό σκελετό. Προσπαθήστε να τρώτε μια ποικιλία από γαλακτοκομικά προϊόντα: γάλα, τυρί, γιαούρτι, κ.λπ. - Ποτών μεταξύ 1,5 και 2 λίτρα την ημέρα. Ανακατέψτε μέχρι πίνοντας μια ποικιλία από χυμούς, τσάι από βότανα, sparklling νερό, κλπ. Το σωστό βάρος Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι μόνο φυσιολογικό να τεθεί σε βάρος . Ωστόσο, η υπερβολική αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα (κακή κυκλοφορία, ραγάδες , πίσω πόνο , κλπ.)σας βάρος δεν θα πρέπει να παρακολουθείται από τους γιατρούς αν δεν είστε είτε κάτω ή πάνω-βάρος . Αυτό σημαίνει ότι είναι στο χέρι σας να σας ελέγχει αύξηση του σωματικού βάρους και να το διατηρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα. Για να μάθετε πόσα θα πρέπει να τεθεί σε κανονικά θα πρέπει να γνωρίζετε την έναρξη σας ΔΜΣ - δοκιμάστε το NHS ΔΜΣ αριθμομηχανή . Συνιστάται συνολικό κέρδος σας Χαμηλή ΔΜΣ (λιγότερο από 19,8) | συνολικού κανονική αύξηση του σωματικού βάρους 28-£ 40 (12,5-18kg) Κανονική ΔΜΣ (μεταξύ 19,8 και 26) | συνολικού κανονική αύξηση του σωματικού βάρους 25-£ 35 (11,5-16kg) Υψηλή ΔΜΣ (πάνω από 26) | συνολικού κανονική αύξηση του σωματικού βάρους15-£ 25 (7-11.5kg) Αν έχετε αμφιβολίες ή αν ανησυχείτε σε κάποιο στάδιο της εγκυμοσύνη σας, μην διστάσετε να ρωτήσετε το γιατρό σας, αν η αύξηση του σωματικού βάρους είναι φυσιολογική.

Οι καθ' έξιν αποβολές παρουσιάζουν συχνότητα στο γενικό πληθυσμό 1:200. Αυτό σημαίνει ότι ένα στα διακόσια ζευγάρια που προσπαθούν να δημιουργήσουν οικογένειααντιμετωπίζουν αυτή την οδυνηρή εμπειρία. Η αποβολή πρώτου τριμήνου αποτελεί τη συχνότερη επιπλοκή της κύησης και συμβαίνει στο 75% των γυναικών που συλλαμβάνουν. Η πλειονότητα των αποβολών (50% περίπου)παραμένει κλινικώς αδιάγνωστη, γιατί συμβαίνει πολύ πρώιμα, λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της κανονικής έμμηνου ρύσης. Σε ποσοστό 15% - 20% συμβαίνουν «αυτόματες» αποβολές και σε μικρό ποσοστόεξωμήτριες κυήσεις. Το 5% περίπου των γυναικών που προσπαθούν να συλλάβουν εμφανίζει 2 συνεχόμενες αποβολές, ενώ ποσοστό 1% περίπου εμφανίζει 3 ή και περισσότερες συνεχόμενες αποβολές. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν ανευρίσκεται συγκεκριμένη αιτία, αν και το 65%-70% θεωρείται αποτέλεσμα χρωματοσωμικών ανωμαλιών του εμβρύου. Η μεγάλη ηλικία της μητέρας (άνω των 40 ετών) αποτελεί επίσης σοβαρή αιτία αυτομάτων αποβολών πιθανόν λόγω χρωματοσωμικών ανωμαλιών. Στις πρώιμες αποβολές η εκβολή του κυήματος συνδέεται κυρίως με τα αίτια τα οποία προκάλεσαν τον θάνατο του, ενώ στις όψιμες (2ου τριμήνου) προφανώς συνυπάρχουν και άλλες αιτίες οι οποίες προκαλούν την αποβολή ζώντων κυημάτων. Τα αίτια μπορούν να προέρχονται: Από το κύημα Οι περισσότερες αυτόματες αποβολές σχετίζονται με ανωμαλίες της ανάπτυξης του γονιμοποιημένου ωαρίου, του εμβρύου και του πλακούντα. Υπολογίζεται ότι το 65%-70% των αυτομάτων αποβολών οφείλεται σε χρωματοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου. Οι ανωμαλίες αυτές αφορούν εκείνες με παθολογικό αριθμό χρωματοσωμάτων (ανευπλοειδία) και εκείνες με φυσιολογικό αριθμό (ευπλοειδία). Οι περισσότερες είναι αυτοσωματικές τρισωμίες, με συχνότερες τις τρισωμίες 13, 16, 18, 21 και 22. Λιγότερο συχνές είναι η μονοσωμία Χ (45, Χ) και η πολυπλοειδία (47, XXX ή 47, ΧΧΥ). Τα αίτια των αυτομάτων αποβολών με ευπλοειδικά έμβρυα είναι λιγότερο γνωστά και εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 35 ετών. Πιο πιθανά αίτια θεωρούνται οι ισόρροπες μεταθέσεις, η επίδραση πολυγονιδιακών παραγόντων, μητρικών παραγόντων και πιθανότατα ορισμένων πατρικών παραγόντων. Από την μητέρα Πολλές παθολογικές καταστάσεις της μητέρας μπορούν να ευθύνονται για την πρόκληση αυτομάτων αποβολών. Οι κυριότερες από αυτές είναι: Ηλικία. Γυναίκες ηλικίας άνω των 35 ετών παρουσιάζουν αυξημένο ποσοστό αυτομάτων αποβολών, ακόμη και αν επιτευχθεί κύηση με τις μεθόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Λοιμώξεις. Μικροβιακοί παράγοντες, όπως το Mycoplasma, το Ureaplasma urealyticum, το Toxoplasma gondii, τα Clamydia trachomatis, o Herpes simplex και ο CMV έχουν ενοχοποιηθεί για την πρόκληση αυτομάτων αποβολών. Συστηματικά νοσήματα. Η αρτηριακή υπέρταση, η νεφρική ανεπάρκεια καθώς και νοσήματα του κολλαγόνου π.χ. ο ερυθηματώδης λύκος. Ενδοκρινολογικές παθήσεις. Κυρίως ο υποθυρεοειδισμός, ο σακχαρώδης διαβήτης και η ανεπάρκεια έκκρισης προγεστερόνης από το ωχρό σωμάτιο ή τον πλακούντα. Τρόπος διαβίωσης - Συνήθειες της μητέρας. Το κάπνισμα, η υπερβολική χρήση αλκοόλ, η λήψη φαρμάκων ή ναρκωτικών ουσιών, η κακή διατροφή και το χαμηλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο προδιαθέτουν στην πρόκληση αυτομάτων αποβολών. Ανοσολογικοί παράγοντες. Ο ρόλος του ανοσολογικού συστήματος είναι ιδιαίτερα σημαντικός, καθώς με αυτοάνοσους ή αλλοάνοσους μηχανισμούς το ανοσοποιητικό σύστημα συμμετέχει στην πρόκληση των αυτομάτων αποβολών. Στους αυτοάνοσους μηχανισμούς συμπεριλαμβάνεται και το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, στο οποίο ανιχνεύονται αντικαρδιολιπινικά αντισώματα και τα αντιπηκτικά του λύκου. Τα αντισώματα αυτά στρέφονται εναντίον των αιμοπεταλίων και του ενδοθηλίου των αγγείων με αποτέλεσμα την θρόμβωση των αγγείων του πλακούντα και τελικά την αυτόματη αποβολή. Οι αλλοάνοσοι μηχανισμοί προκαλούνται από παράγοντες που διαταράσσουν την φυσιολογική ισορροπία συνύπαρξης του εμβρύου και της μητέρας. Στους παράγοντες αυτούς συμμετέχουν τα αντιγόνα ιστοσυμβατότητας (HLA), οι ανασταλτικοί παράγοντες και τα αντιπατρικά αντιγόνα. Παθήσεις της μήτρας. Συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας όπως η δίκερη, η δίδελφυς και η μονόκερη μήτρα ενοχοποιούνται για το 15% περίπου των αυτομάτων αποβολών. Επίσης, άλλες παθήσεις όπως τα υποβλεννογόνιαινομυώματα, οι πολύποδες και οι ενδομήτριες συμφύσεις (σύνδρομο Ashermann) αποτελούν σημαντικά αίτια πρόκλησης αποβολών. Ακόμη, η ανεπαρκής αιμάτωση της μήτρας, όπως στο σύνδρομο των ωοθηκικών φλεβών, καθιστά δυσχερή την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου, τον σχηματισμό και την ανάπτυξη του πλακούντα. Τέλος, ορισμένες ανωμαλίες της αρχιτεκτονικής δομής του μυομητρίου, όπως η αδενομύωση, περιορίζουν σημαντικά την ανάπτυξη της μήτρας κατά την διάρκεια της κύησης. Ανεπάρκεια έσω τραχηλικού στομίου. Δυνατόν να είναι συγγενούς αιτιολογίας ή συνηθέστερα αποτέλεσμα βιαίας διαστολής του τραχηλικού σωλήνα κατά την απόξεση της μήτρας. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως στο 2ο τρίμηνο της κύησης, με διαστολή του τραχήλου, προβολή του θυλακίου και τελικά ρήξη των εμβρυϊκών υμένων. Η κύηση οδηγείται αναπόφευκτα σε αυτόματη αποβολή. Στις μη εγκυμονούσες γυναίκες η διάγνωσητίθεται είτε με την υστεροσαλπιγγογραφία είτε με την εισαγωγή ενός κηρίου Hegar διαμέτρου 8mm. Στις εγκυμονούσες γυναίκες η διάγνωση τίθεται με την βοήθεια της υπερηχογραφίας. Η αντιμετώπιση της τραχηλικής ανεπάρκειας γίνεται με την περίδεση του τραχήλου, συνήθως με την τεχνική Shirodkar ή την τεχνική McDonald. Από τον πατέρα Ελάχιστα είναι γνωστά για την επίδραση των πατρικών παραγόντων στην αιτιολογία των αυτομάτων αποβολών. Το βέβαιο είναι ότι χρωματοσωμικές μεταθέσεις στα σπερματοζωάρια μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή. Μικτής αιτιολογίας Δυνατόν να υπάρχει συνδυασμός αιτιών. Συμπτώματα αποβολής Μεγάλη αύξηση των κολπικών εκκρίσεων ή αιμορραγία συνήθως είναι τα πρώτα συμπτώματα αποβολής. Έχετε υπόψη σαν ότι μια στις τέσσερις εγκυμοσύνες έχουν αιμορραγία στο 1ο τρίμηνο και παρόλα αυτά μόνο το 50% αποβάλλεται, ενώ οι υπόλοιπες συνεχίζουν και ολοκληρώνονται γεννώντας ένα υγιές μωρό. Κοιλιακός πόνος που έχει τη μορφή του πόνου περιόδου ή άλλες φορές είναι πιο δυνατός σαν κράμπα και αντανακλά χαμηλά στη μέση πίσω μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ο συνδυασμός της αιμορραγίας με τον πόνο αυξάνουν τις πιθανότητες αποβολής. Μια έκτοπη κύηση (κύηση εκτός μήτρας - εξωμήτριος) μπορεί να έχει τα ίδια συμπτώματα. Παλίνδρομο κύηση ονομάζουμε την κύηση εκείνη που κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο δεν βρίσκουμεκαρδιάκή λειτουργία στο έμβρυο ή κάποιες φορές δεν βρίσκουμε έμβρυο στο σάκο κύησης. Εφόσον μια γυναίκα αποβάλει 2 ή και περισσότερες φορές είναι σωστό να γίνεται: - Αναλυτική λήψη ιστορικού - Ενδελεχής κλινική εξέταση - Πλήρης υπερηχογραφικός έλεγχος - Υστεροσκόπηση - Χρωμοσωματικός έλεγχος και των δύο γονέων - Ορμονικός και αιματολογικός έλεγχος - Έλεγχος για πιθανά ανοσολογικά προβλήματα της μητέρας Πρέπει να γίνει σαφώς κατανοητό ότι ο έλεγχος αυτός περιλαμβάνει μια σειρά εξετάσεων, η οποία αποσκοπεί στο να αποδείξει αν η μητέρα χρειάζεται μια φαρμακευτική θεραπεία, που θα βελτιώσει τις πιθανότητές της να προχωρήσει η εγκυμοσύνη φυσιολογικά. Η αντιμετώπιση των καθ' έξιν αποβολών θα πρέπει να γίνεται με έλεγχο του καρυοτύπου των γονέων, έλεγχο για επίκτητη και κληρονομική θρομβοφιλία, έλεγχο της λειτουργίας του θυρεοειδούς και έλεγχο των αιτιολογικών παραγόντων φλεγμονών. Η κοιλότητα της μήτρας και το έσω τραχηλικό στόμιο θα πρέπει να ελέγχονται με απεικονιστικές μεθόδους, όπως με την υστεροσαλπιγγογραφία και με το υπερηχογράφημα, κυρίως όμως υστεροσκοπικά. Σε διαπιστωμένη ανεπάρκεια του τραχηλικού στομίου προτείνεται η συρραφή του έσω τραχηλικού στομίου με ειδική τεχνική. Σε περίπτωση ανεύρεσης θρομβοφιλίας η χορήγηση ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους, ασπιρίνης και πιθανότατα κορτικοστεροειδών βοηθά στην αντιμετώπιση.

Ωστόσο, η γέννα, αυτό το κορυφαίο ανθρώπινο γεγονός, μπορεί να προκαλέσει έντονες συναισθηματικές διαταραχές σε κάποιες γυναίκες. Αρκετές γυναίκες βιώνουν αισθήματα αναξιότητας, στεναχώριας και έντονης λύπης, μετά από τη γέννηση του παιδιού τους. Για τις περισσότερες γυναίκες, τα συμπτώματα αυτά είναι ήπιας μορφής και υποχωρούν από μόνα τους. Αλλά περίπου 10% των γυναικών, αναπτύσσουν μια πιο σοβαρή μορφή συναισθηματικής διαταραχής που λέγεται "κατάθλιψη μετά τον τοκετό" ή "επιλόχεια κατάθλιψη". Αυτή η κατάθλιψη όμως, παρά τη σοβαρότητά της, υπακούει καλά στη θεραπεία. Είναι μύθος πως η επιλόχεια κατάθλιψη εκδηλώνεται μετά τον τοκετό. Περίπου 50% των περιπτώσεων αρχίζει πριν από αυτόν. Ορθότερο λοιπόν είναι να μιλάμε για περιγεννητική κατάθλιψη. Η κατάθλιψη αποτελεί μια από τις συχνότερες επιπλοκές της εγκυμοσύνης. Ήδη από την εγκυμοσύνη, 80% των γυναικών βιώνουν κάποια συναισθηματικά προβλήματα, όπως αναστάτωση, άγχος, μοναξιά, ανασφάλεια, φόβο. Η κατάθλιψη μετά τον τοκετό, είναι πιθανότατα συχνότερη από 15%, γιατί δεν καταφεύγουν όλες οι γυναίκες που υποφέρουν στη βοήθεια ενός ψυχίατρου και έτσι δεν γίνεται η διάγνωση. Λιγότερες από μια στις πέντε ακολουθούν θεραπευτική αγωγή. Ωστόσο, η απουσία της ψυχιατρικής φροντίδας, παρατείνει την δυσάρεστη αυτή πάλη της γυναίκας με την κατάθλιψη, που μπορεί έτσι να υποφέρει άδικα για περισσότερο από ένα χρόνο, προκαλώντας σοβαρότατο πρόβλημα στην ίδια, στην οικογένειά της και ειδικά στο νεογέννητο μωρό. Γνωρίζουμε πλέον ότι τα παιδιά διαφόρων ηλικιών, που έχουν τουλάχιστον ένα γονέα που πάσχει από κατάθλιψη, παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν υπηρεσίες υγείας όπως επισκέψεις σε τμήματα επειγόντων περιστατικών, πιο πολλές εισαγωγές σε νοσοκομείο, αυξημένη συχνότητα επισκέψεων στον παιδίατρο τους ή άλλο ειδικό ιατρό. Λιγότερο από 80% των περιστατικών ανιχνεύονται από τους γυναικολόγους, ακόμα και σε μητέρες με προηγούμενο ιστορικό κατάθλιψης μετά τον τοκετό (Hatton DC, 2007). Ωατόσο η ανίχνευση της κατάθλιψης των γονιών από τους γυναικολόγους και τους παιδίατρους κατά τις επισκέψεις ρουτίνας για τη φροντίδα της μητέρας ή των παιδιών, θα μπορούσε να γίνεται εύκολα με ένα απλό ερωτηματολόγιο και να έχει ωφέλιμες επιδράσεις για όλους. Αρχικά για τους γονείς τους ίδιους, οι οποίοι δεν θα έμεναν χωρίς φροντίδα για μια πάθηση που μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία. Σίγουρα θα ήταν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, πολύ ευεργετικό για τα παιδιά και τέλος για την κοινωνία γενικότερα, λόγω μείωσης όλων των δαπανών που σχετίζονται με την κατάθλιψη των γονιών και των προβλημάτων που δημιουργούνται στα παιδιά. Όλα τα παιδιά αξίζουν να έχουν μια υγιή μητέρα. Όλες οι μητέρες αξίζουν να απολαμβάνουν την ύψιστη χαρά της ζωή τους και των παιδιών τους. Καμία μητέρα δεν πρέπει να υποφέρει άδικα. Εάν έχετε συμπτώματα κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά από τη γέννηση του μωρού σας, μιλήστε στους αγαπημένους σας και ζητείστε επειγόντως ψυχιατρική βοήθεια. Μην σας τρομάζει ο κοινωνικός αντίκτυπος του ιδιότυπου ελληνικού ρατσισμού για τους ψυχικά ευαίσθητους. Χωρίς θεραπεία, η ψυχική ζημιά και ο πόνος, για σας και το μωρό σας θα είναι πολύ μεγάλη στο άμεσο μέλλον. Και τότε η κοινωνία τι θα κάνει για σας; Πρέπει να ξεχωρίσουμε ευθύς εξαρχής την κατάθλιψη μετά τον τοκετό (επιλόχεια κατάθλιψη), από την συναισθηματική δυσφορία των 2 πρώτων εβδομάδων. Τις πρώτες δύο εβδομάδες από τον τοκετό, μπορεί να παρατηρηθεί σε αρκετές νέες μητέρες, μιαπαροδική συναισθηματική δυσφορία, με έντονα αρνητικά συναισθήματα. Εμφανίζεται λίγο μετά τον τοκετό, στις μισές περίπου γυναίκες, κορυφώνεται 3-5 ημέρες μετά τη γέννα και εξαφανίζεται σε 2 εβδομάδες. Η μητέρα κλαίει πιο εύκολα από ότι συνήθως, παρουσιάζει προβλήματα ύπνου και νιώθει εκνευρισμό και λύπη. Η κατάσταση αυτή είναι πολύ συχνή και αναμενόμενη και δεν θεωρείται απαραίτητα ασθένεια. Σε μερικές μητέρες ωστόσο, είναι η απαρχή της επερχόμενης επιλόχειας κατάθλιψης. Αίτια Κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι παρακάτω παράγοντες μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης της κατάθλιψης: - Ιστορικό με κατάθλιψη στην ίδια, ή επιλόχεια κατάθλιψη. Όσες μητέρες παρουσίασαν ήδη επιλόχεια κατάθλιψη, έχουν 50% πιθανότητα να την εμφανίσουν ξανά σε επόμενη γέννα. - Ιστορικό κατάχρησης ουσιών. - Οικογενειακό ιστορικό ψυχικής ασθένειας συνεισφέρει με σοβαρό ποσοστό στα αίτια κατάθλιψης. - Μικρή υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους. - Ανησυχία και για το έμβρυο. Μπορεί να νιώθουν ανάμεικτα συναισθήματα για το μωρό που μεγαλώνει στην κοιλιά τους και αυτό τους δημιουργεί συμπλέγματα ενοχής. - Προβλήματα με την προηγούμενη εγκυμοσύνη ή γέννηση. - Συζυγικά ή οικονομικά προβλήματα προστίθενται στα αίτια κατάθλιψης. - Πολύ νεαρές σε ηλικία μητέρες. - Ένα έντονο στρεσσογόνο γεγονός της ζωής, όπως ένας θάνατος στην οικογένεια. Αίτια Κατάθλιψης μετά από τον τοκετό. Η κατάθλιψη μετά από την εγκυμοσύνη λέγεται κατάθλιψη μετά τον τοκετό ή επιλόχεια κατάθλιψη. Στην εμφάνιση της κατάθλιψης, συντελούν: - Μετά από την εγκυμοσύνη, οι ορμονικές αλλαγές στο σώμα μιας γυναίκας μπορούν να προκαλέσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνονται πολύ δύο ορμόνες, τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη. Στις πρώτες 24 ώρες μετά από τον τοκετό, το ποσοστό αυτών των ορμονών μειώνεται γρήγορα, στα κανονικά προ εγκυμοσύνης επίπεδά τους. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ταχεία αλλαγή στα επίπεδα των ορμονών, μπορεί να οδηγήσει στην επιλόχεια κατάθλιψη, ακριβώς όπως και οι μικρότερες αλλαγές στις ορμόνες μπορούν να έχουν επιπτώσεις στις διαθέσεις μιας γυναίκας πριν αρχίσει την εμμηνορροϊκή περίοδό της (το γνωστό προεμμηνορυσιακό σύνδρομο). - Περιστασιακά, τα επίπεδα ορμονών του θυρεοειδή αδένα μπορούν επίσης να μειωθούν μετά από τη γέννα. Ο θυροειδής είναι ένας μικρός αδένας στο λαιμό που βοηθά στη ρύθμιση του μεταβολισμού (τον τρόπο με τον οποίο το σώμα, χρησιμοποιεί και αποθηκεύει την ενέργεια από τα τρόφιμα). Τα χαμηλά επίπεδα ορμονών του θυροειδή, μπορούν να προκαλέσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης συμπεριλαμβανομένης της καταθλιπτικής διάθεσης, του μειωμένου ενδιαφέροντος για τα πράγματα, της οξυθυμίας, της κούρασης, της δυσκολίας συγκέντρωσης, των προβλημάτων του ύπνου, και της αύξησης του βάρους. Μια απλή εξέταση αίματος (Τ3, Τ4, TSH), μπορεί να δείξει εάν ο θυρεοειδής αδένας προκαλεί την "επιλόχεια κατάθλιψη" μιας μητέρας. - Το συναίσθημα της έντονης κόπωσης μετά από εργώδη φυσιολογικό τοκετό. - Η κακή αρχιτεκτονική του ύπνου, σύντομος και ρηχός ύπνος, εμποδίζει συχνά μια νέα μητέρα να ανακτήσει τις δυνάμεις της μετά τη γέννα, για εβδομάδες. - Συναίσθημα συντριβής με το βάρος του νέου, ή επιπλέον μωρού που πρέπει να φροντίζει και αμφιβολία για τη δυνατότητά της να είναι καλή μητέρα. - Αίσθημα πίεσης από τις αλλαγές στη ρουτίνα της εργασίας και του σπιτιού. Μερικές φορές, οι γυναίκες σκέφτονται ότι πρέπει να είναι "οι τέλειες μαμάδες", το οποίο φυσικά δεν είναι ρεαλιστικό και προσθέτει επιπλέον άγχος, που συμβάλλει στα αίτια κατάθλιψης. - Φοβικά συναισθήματα απώλειας: φόβος απώλειας της ταυτότητας της νέας μητέρας, ποια είναι τώρα και ποια ήτανε πριν το νέο μωρό, φόβος απώλεια ελέγχου του μητρικού ρόλου, φόβος απώλειας της προ-εγκυμοσύνης σιλουέτας, φόβος απώλεια της αίσθησης να είναι ελκυστική. - Μείωση του ελεύθερου χρόνου και μείωση του ελέγχου στην διάθεση του χρόνου. Η ανάγκη για μεγαλύτερη παραμονή μέσα στο σπίτι που βιώνεται σαν "εγκλωβισμός", για μακρύτερες χρονικές περιόδους και μείωση του διαθέσιμου χρόνου για την εργασία και τη διασκέδαση, συνεισφέρουν στη εμφάνιση της κατάθλιψης, σε ορισμένες γυναίκες. - Ευαισθησία και πόνος στην περιοχή του περινέου και του κόλπου, μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στη σεξουαλική επαφή. Το διάστημα της σωματικής ανάρρωσης μετά από καισαρική τομή μπορεί να είναι μεγαλύτερο από ότι μετά από ένα φυσιολογικό τοκετό, γεγονός που προστίθεται στα αίτια κατάθλιψης. - Η ηλικία μιας μητέρας και ο αριθμός των παιδιών που είχε δεν φαίνεται να σχετίζονται με την πιθανότητα να αναπτύξει επιλόχεια κατάθλιψη. Επιλόχεια κατάθλιψη, Συμπτώματα: Μια σειρά συμπτωμάτων όπως τα παρακάτω, που διαρκούν περισσότερο από 2 εβδομάδες και εμφανίζονται έως και 6 μήνες μετά τον τοκετό, βάζουν τη διάγνωση: - Κακή διάθεση, συχνά κλάματα και συναισθηματικές μεταπτώσεις. - Έλλειψη ικανοποίησης και ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που κάποτε πρόσφεραν ευχαρίστηση (ανηδονία). - Προβλήματα στον ύπνο. - Μείωση ενεργητικότητας, ατονία, αδράνεια. Χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η απουσία ενδιαφέροντος για το νεογνό και για τις συνηθισμένες καθημερινές δραστηριότητες. - Μείωση ή απώλεια της όρεξης, και άρα και του βάρους. - Αισθήματα μειωμένης αυτοπεποίθησης και ικανότητας, αναξιότητας. Η μητέρα αισθάνεται ότι δεν μπορεί να τα βγάλεις πέρα με τις καθημερινές υποχρεώσεις της φροντίδας για το μωρό που μόλις γεννήθηκε ή και για τα υπόλοιπα παιδιά. - Αισθήματα ενοχής. - Δυσκολία συγκέντρωσης ή λήψης αποφάσεων. - Μειωμένο ενδιαφέρον για το σεξ. - Αισθήματα απόρριψης. - Άγχος (ανησυχία ή και εκνευρισμός, θυμός). - Σωματικά συμπτώματα άγχους, όπως συχνοί πονοκέφαλοι, πόνοι στο στήθος, ταχυπαλμία, μούδιασμα ή ζαλάδα. - Αυτοκαταστροφικές σκέψεις, σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας. - Σκέψεις πρόκλησης βλάβης στο μωρό ή τα άλλα παιδιά της. Η μητέρα μπορεί να ανησυχεί για την υγεία του μωρού και την μελλοντική ανάπτυξή του. Μπορεί να κάνει αρνητικές σκέψεις σχετικά με το μωρό και να φοβάται ότι μπορεί να του προκαλέσει βλάβη.

Κανείς μας δεν θυμάται τη ζωή μέσα στη μήτρα, όπως ήταν. Αν θέλουμε να ξέρουμε τι ένα έμβρυο μπορεί να δει - για να μην αναφέρουμε τη μυρωδιά,τη γεύση και την αφή ή τι μπορεί να ακούσει - πρέπει να πάμε στην πηγή. Δυστυχώς, τα έμβρυα δεν είναι μεγαλύτερο μέσο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο….. Για να βρουν τις απαντήσεις, οι ερευνητές μελετούν τα έμβρυα ζώων, υγιή ανθρώπινα νεογέννητα μόνο ωρών και πρόωρα βρέφη μέσα από το τζάμι, στην ουσιαστικά προγεννητική ανάπτυξη τους στην θερμοκοιτίδα. Αυτά που έχουμε μάθει για την εμπειρία του εμβρύου και την ανάπτυξη των αισθήσεων, όχι μόνο διευρύνει την κατανόησή μας για το ανθρώπινο σώμα, επίσης βοηθά στην δημιουργία σημαντικών πιθανοτήτων για μια υγιή, φυσιολογική ζωή των πρόωρων νεογνών! Σε όλο το ζωικό βασίλειο, οι αισθήσεις έρχονται σε απευθείας σύνδεση σε μια πολύ συγκεκριμένη σειρά που δεν διαφέρει πολύ από το ένα στο άλλο σπονδυλωτά. Η πρώτη εμπειρία αίσθησης στα έμβρυα είναι αυτή της αφής. Στη συνέχεια, έρχεται η χημική ουσία με βάση τις αισθήσεις της γεύσης και της όσφρησης. Η ικανότητα να ακούμε αναπτύσσεται στην τέταρτη θέση. Και τέλος, πολύ αργά που σε πολλά ζώα που γεννιούνται λείπει τον πρώτο καιρό, έρχεται η όραση. Εμείς οι άνθρωποι, με σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα κύησης μας, είμαστε ένα από τα λίγα είδη που μπορούμε να δούμε πριν γεννηθούμε. Όμως ΣΙΓΟΥΡΑ δεν υπάρχουν πάρα πολλά να δούμε μέσα στη μήτρα που μας φιλοξενεί…. Η σύντομη απάντηση στο ερώτημα του μικρού κοριτσιού στο αγέννητο αδελφάκι της είναι, "Ναι. Είναι!!!, στην πραγματικότητα, μάλλον είναι πολύ σκούρα τα πράγματα εκεί μέσα." "Μπορούμε να πούμε ότι τα έμβρυα ξεχωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του αμυδρού και του πολύ αμυδρού… Αυτό είναι ό,τι θα δούμε αν ήμασταν μέσα στην μήτρα αν αφαιρέσει η μαμά τα ρούχα της σε μια ηλιόλουστη ημέρα», εξηγεί,ο επικεφαλής της εμβρυϊκής / νεογνικής ανάπτυξης στο τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια της αναπτυξιακής ψυχολογίας. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τα έμβρυα στον υπέρηχο να γυρίζουν τα κεφάλια τους μακριά από τα έντονα φώτα που έριξαν στην κοιλιά της εγκύου. Και έχουν επίσης δει τα εγκεφαλικά κύματα των πρόωρων βρεφών να ανεβαίνουν σαν απάντηση σε μια λάμψη φωτός, ή μια αλλαγή στο οπτικό ερέθισμα-μετάβαση από μια κάρτα με κάθετες ρίγες σε μια άλλη με οριζόντιες, για παράδειγμα. Αυτά είναι μικρά σημεία από μια αίσθηση αλλά είναι αρκετά!!! Αρκετά για τι; Εδώ είναι όπου τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Βλέπετε οι αισθήσεις δεν λειτουργούν με κάποια νευρολογικό "off / on" διακόπτη. Είναι περισσότερο σαν οικοδόμηση και τη δυνάμωση ενός μυ. Θα πρέπει να ασκηθεί για να δυναμώσει... όσο περισσότερο χρησιμοποιείται μια αίσθηση, τόσοι περισσότερες συνδέσεις νευρώνων σχηματίζονται και η αίσθηση βελτιώνεται. Αλλά αν δεν την χρησιμοποιούμε αρχίζει να χάνετε. Κυριολεκτικά. "Χρειάζεται αισθητηριακή διέγερση κάποιου είδους. Αισθητηριακή διέγερση είναι σημαντική και με άλλους τρόπους, καθώς, βοηθά τα έμβρυα να μαθαίνουν. Για παράδειγμα, τα έμβρυα πάπιας ακούν τη φωνή της μαμάς τους ενώ είναι ακόμα μέσα τα αυγά τους. Όπως το κάνουν αυτό, αρχίζουν να αναγνωρίζουν τη φωνή που σιγά σιγά ακούγεται σαν πάπια. "Ένας ερευνητής διαπίστωσε ότι ένα έμβρυο πάπιας που ενώ ήταν μέσα στο αυγό δεν είχε ακούσει τη μαμά του, δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσει το κάλεσμα της μαμάς πάπιας μετά την γέννηση του από αυτό μιας κότας, δήλωσε ο Jeffery Alberts, Ph.D . , καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. "Θα πρέπει να τους ακούσουν στο αυγό και αυτό θα τονώσει τις δικές τους ακουστικές ικανότητες. Αυτό είναι το πώς θα το πάρει να είναι συντονισμένοι αυτό βοηθά ώστε να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη. Ανθρώπινα έμβρυα χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους για να μάθουν. Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού κάνει έρευνά σε συνεργασία με μεγάλο μαιευτικό νοσοκομείο. Αν οι γονείς ενδιαφέρονται, βρέφη ηλικίας ακόμη και οκτώ ωρών ελεγγχονται για να δούμε πώς θα ανταποκριθούν σε διαφορετικούς ήχους. Τα μωρά φορούν ακουστικά και τους δίνονται ειδικές πιπίλες συνδεδεμένες με έναν υπολογιστή. Τα νεογέννητα πιπιλίζουν δυνατότερα όταν ακούνε ήχους που είναι εξοικειωμένοι με αυτούς πριν από τη γέννηση. Τα νεογέννητα προτιμούν τη φωνή της μητέρας τους πάνω από οποιονδήποτε άλλο είναι εκεί (ακόμα και του μπαμπά). Προτιμούν ακουστικές φράσεις από τα βιβλία που έχουν διαβάσει οι μητέρες, ενώ αυτά ήταν στη μήτρα, σε σύγκριση με νέες ιστορίες. "Τα μωρά προτιμούν τον ήχο της μητρικής γλώσσας της μητέρας τους σε σχέση με άλλες γλώσσες λέει ο καθηγητής. "Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ότι μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των γλωσσών διαφορετικής ακουστικής δομής, όπως ισπανικά σε σχέση με αγγλικά. Αλλά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ παρόμοιων σε ήχο γλωσσών, όπως τα αγγλικά και τα ολλανδικά." Ομιλία της Μητέρας »φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία με πολλούς τρόπους. Mητέρες που δεν μουρμουρίζουν και μιλούν καθαρά και δυνατά, έχουν παιδιά που μπορούν να αναγνωρίσουν καλύτερα τα σύμφωνα σε 6-σε-8 μήνες, και έχουν μεγαλύτερο λεξιλόγιο στους 10-προς-12 μήνες, σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους. Αυτό, και άλλες έρευνες, έχει οδηγήσει τους ερευνητές να υποθέτουν ότι η εκμάθηση της γλώσσας είναι μια διαδικασία που ξεκινά πριν ακόμα γεννηθούν τα μωράκια. Βλέποντας ένα καλύτερο μέλλον Όλα αυτά έχουν μεγάλες συνέπειες για την υγεία του βρέφους. Γνωρίζουμε τώρα ότι αισθητικές εμπειρίες πριν από τη γέννηση παίζουν ρόλο στο να διασφαλίσουμε ότι οι αισθήσεις θα αναπτυχθούν σωστά και ότι τα έμβρυα μαθαίνουν σημαντικά γρηγορότερα μετά τη γέννηση ,συμπεριφορές. Οι συνεχόμενες έρευνες βοήθησαν τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα τι συμβαίνει στα έμβρυα που εκτίθενται σε αλκοόλ. Πάρα πολύ αλκοόλ κάνει κακό για ένα έμβρυο, το οδηγεί να ελαττώνει την κίνηση του και αλληλεπιδρά λιγότερο με το περιβάλλον του. Αυτό σημαίνει λιγότερη αισθητική εμπειρία και, ως εκ τούτου, λιγότερο γνωστική ανάπτυξη. Η αισθητηριακή στέρηση μπορεί να έχει ακόμα και φυσικές επιπτώσεις. "Ένα ακόμα από τα πράγματα που οι έρευνες έδειξαν είναι ότι ένα έμβρυο μετά από μεγάλη έκθεση στο αλκοόλ της μητέρας του μειώνει σημαντικά και τις καταποτικές κινήσεις. Γι 'αυτό δεν έχει ότι η διέγερση του γαστρεντερικού συστήματος για να βοηθήσει να αναπτυχθεί φυσιολογικά σύστημα», δήλωσε ο Jeffrey Alberts. Μελετώντας τις αισθήσεις του εμβρύου έχει επίσης βοηθήσει τους γιατρούς να αναπτύξουν καλύτερους τρόπους για τη φροντίδα των πρόωρων βρεφών. Αυτά τα μωράκια καταλήγουν να τους λείπουν πολλά από τα αισθητικές εμπειρίες που χρειάζονται για τη φυσιολογική ανάπτυξη-η κίνηση του να είναι μέσα η μητέρα τους, οι μυρωδιές και γεύσεις της μήτρας, φωνή-ενώ η μητέρα τους, ενώ βιώνουν ταυτόχρονα λαμπερά φώτα και τους δυνατούς θορύβους κάτι που δεν θα γινόταν φυσιολογικά .Φανταστείτε να κοιμηθείτε σε μια αιώρα μια τροπική βραδιά και να ξυπνήσετε πάνω σε μια σχάρα με εκτυφλωτικά φώτα τρομακτικούς θορύβους και δέκα άγριους αστυνομικούς από πάνω σας!! Αυτό το σοκ κάνει τη διαφορά στην ανάπτυξη των βρεφών, και βοηθά να βάζουμε σε κίνδυνο για μια σειρά από νοητικές και κινητικές διαταραχές, λέει ο καθηγητής. Έρευνα έχει οδηγήσει σε πιο σκούρα δωμάτια για πρόωρα βρέφη, να κλείνουν τα δυνατά φώτα που μπορεί να βλάψουν την όχι-αρκετά-έτοιμη ώρας. Έχει επίσης ζητηθεί από τα νοσοκομεία να ξεκινήσουν την παρακολούθηση των κυμάτων του εγκεφάλου των μωρών και εξέταση ακοής τους, ψάχνοντας για τα πρώτα σημάδια ότι το μωράκι μπορεί να χρειαστεί θεραπευτική παρέμβαση. Το σίγουρο είναι ότι μαθαίνοντας για τη ζωή των εμβρύων μέσα στη μήτρα και για τον τρόπο ανάπτυξης τους, βοηθάμε τις μητέρες που κυοφορούν να δίνουν τα καλύτερα ερεθίσματα, καθώς επίσης κατανοούμε όλο και περισσότερο τις ανάγκες των εμβρύων εκείνων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν πρόωρα την ασφάλεια της μήτρας της μαμάς τους…

Εδώ είναι μια περιγραφή του τι θα πρέπει να περιμένουμε τώρα ότι έχετε πολλαπλή εγκυμοσύνη. τα πρώτα σημάδια της Πολλαπλής… μπορείτε πιθανότατα ανακαλύψει ότι έχετε δίδυμα (ή περισσότερα) κατά τη διάρκεια ενός υπερηχογράφηματος ρουτίνας τις πρώτες δεκαπέντε μέρες μετά από μια καθυστέρηση, η να το υποψιαστείτε με μια πολύ αυξημένη χορειακή μετά από μια προσπάθεια εξωσωματικής. στο πρώτο τρίμηνο. Σε μια εγκυμοσύνη με ένα έμβρυο, θα παρατηρήσετε την κοιλιά σας να φουσκώνει λίγο περίπου στις 12 εβδομάδες και μετά από περίπου 16 εβδομάδες δεν θα είστε πλέον σε θέση να κρύψετε την εγκυμοσύνη σας με ρούχα. Αλλά αν έχετε πολλαπλά έμβρυα, μπορείτε να δείτε την κοιλιά σας να φουσκώνει στις 8 εβδομάδες και μέχρι την εβδομάδα 10, μάλλον θα πρέπει να πείτε σε όλους ότι είστε έγκυος γιατί θα το βλέπουν. Όταν εγκυμονείτε δύο μωρά, το σώμα σας παράγει διπλάσια από την ορμόνη της εγκυμοσύνης hCG, λέει η Barbara Dehn, RN, ένα μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής Cradle. Ως εκ τούτου, μην εκπλαγείτε αν αντιμετωπίζετε πιο σοβαρή πρωινή αδιαθεσία και είστε ακόμα πιο κουρασμένοι από ό,τι θα ήταν εάν είχατε ένα μόνο έμβρυο. Μεταφέρετε το έξτρα βάρος Αν νομίζετε ότι πρόκειται να πάρετε το διπλάσιο του βάρους, μην ανησυχείτε! ένα μόνο μωρό συνήθως θα οδηγήσει σε ένα επιπλέον 5 με 15 κιλά αύξηση του βάρους της εγκύου στο τέλος της εγκυμοσύνης , σε μια πολλαπλή κύηση μπορεί να υπάρξει αύξηση του βάρους έως και 30 με 40 τις εκατό πάνω από αυτό. Αν είστε λιποβαρής όταν ξεκινάτε, αναμένεται να πάρετε περισσότερα. Θυμηθείτε, πρέπει να κρατήσετε το βάρος σας όσο το δυνατόν ποιο χαμηλά, ακόμα και με θυσίες. Για να εξασφαλίσει τα μωρά της μια γυναίκα σε πολλαπλή εγκυμοσύνη, πρέπει να ακολουθεί τα παρακάτω, μητέρες έγκυες με ένα μωρό πρέπει να τρώνε επιπλέον 500 θερμίδες την ημέρα, από την διατροφή που είχαν πριν, 300 θερμίδες επιπλέον για ένα δεύτερο μωρό και 200 για τον καθένα ένα μετά από αυτό. Και όπως συμβαίνει με κάθε εγκυμοσύνη, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να καταναλώνουν μια καλή ποικιλία των θρεπτικών συστατικών και να συνεχίσετε να παίρνετε βιταμίνες. Παρά την αναγκαιότητα λοιπόν για αυξημένη διατροφή, το επιπλέον βάρος μπορεί να σας κάνει να νοιώθετε άβολα. Αύξηση της δυσφορίας είναι ένα φυσιολογικό μέρος του τρίτου τριμήνου κάθε κύησης, οπότε μπορείτε να φανταστείτε ότι αυτό το συναίσθημα μπορεί να μεγεθυνθεί όταν μεταφέρετε πολλαπλάσια έμβρυα. Όπως τα μωρά έτσι και η μήτρα σας μεγαλώνει και σπρώχνει το στομάχι σας, έτσι μπορεί να αντιμετωπίσετε μια πολύ πιο έντονη δυσπεψία από πολύ νωρίτερα από ό,τι αν είχατε μια εγκυμοσύνη με ένα έμβρυο. Οι γυναίκες που μεταφέρουν δύο ή περισσότερα μωρά είναι επίσης πιο επιρρεπείς σε πόνους συμπεριλαμβανομένων πυελικών πόνων, ισχιαλγία, ή άλλους πόνους στην πλάτη. Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να διευκολύνετε αυτές τις πιέσεις. Εφόσον η εγκυμοσύνη σας είναι φυσιολογική, πολλοί γιατροί μεταξύ των οποίων και εγώ, προτείνουν την άσκηση. Δραστηριότητες όπως το κολύμπι και το αερόμπικ στο νερό καθώς επίσης και η γιόγκα είναι ιδιαίτερα καλές ασκήσεις για να δοκιμάσετε όταν εγκυμονείτε περισσότερα έμβρυα. Απλά και μόνο να είστε μέσα στο νερό,να επιπλέετε, και το αίσθημα έλλειψης βαρύτητας για μια στιγμή μπορεί να είναι μια μεγάλη ανακούφιση. Προτείνετε επίσης, σε κάποιες έγκυες με πολλαπλά έμβρυα, μια ζώνη εγκυμοσύνης για να βοηθήσει,να συγκρατήσει και να αναδιανέμει το βάρος της κοιλιάς σας σε ολόκληρη την πλάτη και τον κορμό σας. Αν έχετε πρόβλημα ύπνου τη νύχτα, ένα μαξιλάρι σώματος (και πολλά άλλα μαξιλάρια) μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό σας στηρίζοντας σας σε μια πιο άνετη θέση. Stretching στο δέρμα μπορεί επίσης να είναι πιο ενοχλητικό κατά τη διάρκεια πολλαπλών κυήσεων. Αν το δέρμα σας έχει φαγούρα, καθώς εκτείνεται, χρησιμοποιήστε μια κρέμα για να το ανακουφίσετε! http://i.imgur.com/6AkmCZk.jpg Περισσότερα μωρά, Περισσότερες επισκεψεις στον γιατρο και περισσοτερες εξετασεις! Η εγκυμοσύνη με πολλαπλάσια έμβρυα δεν εγγυάται πάντα αυξημένα προβλήματα, αλλά οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούν ότι οι πολύδυμες κυήσεις έχουν υψηλότερο κίνδυνο. Με άλλα λόγια, περιμένετε να βλέπετε τον μαιευτήρα σας πιο συχνά. Θα χρειαστούν περισσότεροι υπέρηχοι και άλλες εξετάσεις για να βεβαιωθείτε ότι τα μωρά σας είναι υγιή και ότι όλα πάνε καλά. Μετά από τις 20 εβδομάδες, θα αρχίσετε να κάνετε μηνιαίες εξετάσεις υπερήχων η και συχνότερα για την παρακολούθηση της ανάπτυξης σ' αυτό το διάστημα, το οποίο μπορεί να καθορίσει αν τα δίδυμα σας αυξάνονται με τον ίδιο ρυθμό ή αν κάποιος έχει μείνει πίσω. Αν σε κάποιο σημείο ο γιατρός σας πιστεύει ότι ο πρόωρος τοκετός είναι πιθανός, μπορεί να χρειαστεί να πάρετε στεροειδή, τα οποία θα βοηθήσουν τα μωρά και θα ισχυροποιήσουν τους πνεύμονες τους ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας. Αν έχετε πολλαπλή εγκυμοσύνη σαν αποτέλεσμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF), τα μωρά σας θα είναι διζυγωτικά! Τα διζυγωτικά δίδυμα δημιουργούνται από δύο γονιμοποιημένα ωάρια διαφορετικά. Αν δεν έχετε υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση, θα μπορούσε να έχετε μονοζυγωτικά (όμοια) δίδυμα δημιουργούνται από ένα μόνο ωάριο, αλλά και διζυγωτικα. Στην περίπτωση των μονοζυγωτικών διδύμων, η εγκυμοσύνη σας θεωρείται πολύ υψηλότερο κίνδυνο επειδή τα μωρά σας μοιράζονται έναν πλακούντα. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα θα έχετε περισσότερα προβλήματα, αλλά θα πρέπει να περιμένουμε να έχουμε μερικές ακόμα εξετάσεις για να ελέγξει για ανωμαλίες - όπως ένα κοινό ομφάλιο λώρο ή twin-to-twin μετάγγιση (μια κατάσταση κατά την οποία ένα μωρό παίρνει περισσότερο από το κυκλοφορούν αίμα από το άλλο). Επίσης το ένα τεστ μπορεί να εμφανιστεί προς το τέλος της εγκυμοσύνης σας είναι η πλήρης δοκιμή διάρκειας, η οποία μπορεί να προβλέψει κατά πόσον ή δεν είστε πιθανό να παραδώσει στις αρχές. Εάν η δοκιμή επανέρχεται θετικό για ενδεχόμενη πρόωρη παράδοση, ο γιατρός σας θα κάνει πρόσθετες δοκιμές για να δούμε το μήκος του τραχήλου της μήτρας και άλλων δεικτών, λέει Dehn. Διαφορετικός τοκετός; Με τη γέννηση ενός εμβρύου,θα γινόταν φυσιολογικά στο τέλος των 40 εβδομάδων! αλλά όταν εγκυμονείτε σε δίδυμα, οι 36 εβδομάδες είναι ένα τυπικό όρο. Με τρίδυμα θα είστε πιο πιθανό να γεννήσουν στις 32 με 33 εβδομάδες ή νωρίτερα!. Φυσικά, ο γιατρός σας θα θέλει να κάνει ότι μπορεί για να καθυστερήσει αυτή η στιγμή, αλλά το σώμα σας μπορεί να έχει μια διαφορετική ιδέα. Με τρία ή περισσότερα μωρά, ξεκούραση στο κρεβάτι μετά από κάποια ηλικία εγκυμοσύνης,είναι πολύ σημαντική! Ξεκούραση στο κρεβάτι μπορεί να βοηθήσει να παρατείνετε την εγκυμοσύνη σας, οπότε μην εκπλαγείτε αν χρειαστεί να περάσετε μερικές εβδομάδες σε χαλάρωση. Αν και δεν είναι αναπόφευκτη, ίσως να πρέπει κάποιες από εσάς να περάσουν μερικές νύχτες στο νοσοκομείο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας, έτσι ώστε εσείς και τα μωρά σας να είστε σε ποιο στενή παρακολούθηση. Αλλά μόνο και μόνο επειδή εγκυμονείτε δίδυμα (ή περισσότερα) αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ρίξουν έξω το σχέδιο γέννησής σας. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες για έναν τοκετό που μπορεί να ακολουθήσει μια διαφορετική διαδρομή. Ενώ οι περισσότερες γυναίκες γεννούν δίδυμα με καισαρική τομή, είναι δυνατόν να έχουμε ένα φυσικό τοκετό, αν τα μωρά είναι σε μία βέλτιστη θέση. Η καισαρική είναι συχνότερη από τον φυσιολογικό τοκετό για τα δίδυμα, γιατί τις περισσότερες φορές είναι σαν δυο άνθρωποι να προσπαθούν να περάσουν από την ίδια πόρτα ταυτόχρονα!! Και ακόμα κι αν έχετε γεννήσει το ένα μωρό κολπικά, να είστε προετοιμασμένοι ότι το δεύτερο μωρό σας θα μπορούσε να γεννηθεί με καισαρική τομή. Αν έχετε τρίδυμα ή περισσότερα, θα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα γίνει καισαρική τομή.Κοντά στην ημερομηνία τοκετού, ο γιατρός σας θα κάνει έναν υπέρηχο για να ελέγξετε τη θέση των μωρών σας. Αν έχετε δίδυμα, το πρώτο μωρό πρέπει να είναι σε θέση με το κεφάλι κάτω για να εξεταστεί η πιθανότητα ακόμη και για ένα κολπικό τοκετό. Αν το πρώτο μωρό σας δεν είναι στην καλύτερη θέση, θα πρέπει αυτόματα να αποφασισθεί καισαρική τομή. Στην πραγματικότητα, για μερικές γυναίκες με πολλαπλή εγκυμοσύνη η εμπειρία μπορεί να είναι πολύ σαν μια εγκυμοσύνη με ένα έμβρυο!

Εάν είστε έγκυος, ίσως να αναρωτιέστε τι κάνει ο πλακούντας και ποιοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την λειτουργιά του. Απαντήσεις σε όλα σχετικά μ αυτό προσωρινό αλλά άκρος σημαντικό όργανο του εμβρύου. Τι κάνει ο πλακούντας; Ο πλακούντας είναι μια δομή-οργανο που αναπτύσσεται στη μήτρα σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ο πλακούντας παρέχει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά για την ανάπτυξη του μωρού σας και να απομακρύνει τα προϊόντα αποβλήτων από το αίμα του μωρού σας. Συνδέεται με το τοίχωμα της μήτρας σας,με μια πολύ μεγάλη επιφάνεια και με τον ομφάλιο λώρο με το μωρό σας. Στις περισσότερες εγκυμοσύνες, ο πλακούντας βρίσκεται στην κορυφή ή στην πλευρά της μήτρας. Τι επηρεάζει την υγεία πλακούντα; Διάφοροι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την υγεία του πλακούντα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κάποιες αλλάζοντας την λειτουργιά του και κάποιες όχι.Για παράδειγμα: - Την ηλικία της μητέρας. Ορισμένα προβλήματα στον πλακούντα είναι πιο κοινά σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 40. - Η πρόωρη ρήξη των μεμβρανών. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το μωρό σας είναι περιτριγυρισμένο από μια μεμβράνη που λέγεται αμνιακός σάκος και περικλείει το αμνιακό υγρό. Αν για κάποιο λόγο, υπάρξει ρήξη των υμένων και διαρροή υγρού από τον σάκο, ο κίνδυνος ορισμένων προβλημάτων του πλακούντα αυξάνει, όπως η πιθανότητα φλεγμονής . - Η υψηλή αρτηριακή πίεση. Η υψηλή αρτηριακή πίεση μπορεί να επηρεάσει τόσο τη δομή όσο και την λειτουργία πλακούντα σας. - Η πολύδυμη κύηση. Εάν είστε έγκυος με περισσότερα από ένα μωρό, ίσως να βρίσκεστε σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων προβλημάτων στον πλακούντα. - Πήξης του αίματος διαταραχές. Κάθε κατάσταση η οποία μειώνει την ικανότητα του αίματος να πήξει ή αυξάνει την πιθανότητα της πήξης αυξάνει επίσης τον κίνδυνο για ορισμένα προβλήματα στον πλακούντα. - Προηγούμενη μήτρας χειρουργική επέμβαση. Εάν είχατε μια προηγούμενη εγχείρηση μήτρα σας, όπως μια καισαρική τομή, είστε σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων προβλημάτων στον πλακούντα. - Προηγούμενη προβλήματα στον πλακούντα. Εάν είχατε ένα πρόβλημα πλακούντα κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης εγκυμοσύνης, ίσως να βρίσκεστε σε αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν ξανά. - Η κατάχρηση ουσιών. Ορισμένα προβλήματα στον πλακούντα είναι πιο κοινα σε γυναίκες που καπνίζουν ή χρησιμοποιούν παράνομα ναρκωτικά, όπως η κοκαΐνη, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. - Κοιλιακό τραύμα. Τραύμα στην κοιλιά σας - όπως από μια πτώση ή άλλου είδους πλήγμα στην κοιλιακή χώρα - αυξάνει τον κίνδυνο ορισμένα προβλήματα στον πλακούντα. Ποια είναι τα πιο κοινά προβλήματα στον πλακούντα; 1. Αποκόλληση του πλακούντα 2. Πρόδρομος πλακούντας Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα πιο κοινά προβλήματα στον πλακούντα περιλαμβάνουν αποκόλληση του πλακούντα, προδρομικό πλακούντα και του πλακούντα accreta. Κάθε μία από αυτές τις συνθήκες μπορεί να προκαλέσει δυνητικά βαριά κολπική αιμορραγία. Μετά τον τοκετό, διατήρησε πλακούντα μερικές φορές είναι μια ανησυχία. Αποκόλληση του πλακούντα. Εάν αποκολληθεί ο πλακούντας και αποσπασθεί τμήμα του η ολικά από το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας πριν από τον τοκετό - είτε εν μέρει ή πλήρως - είναι γνωστή ως αποκόλληση του πλακούντα. Αποκόλληση του πλακούντα μπορεί να προκαλέσει διαφορετικούς βαθμούς κολπικής αιμορραγίας και να στερήσουν από το μωρό το οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες, είτε ακαριαία σε μια εκτεταμένη αποκόλληση, είτε σταδιακά σε μιας μικρότερης έκτασης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας επείγον τοκετός μπορεί να είναι απολύτως απαραίτητος! Προδρομικός πλακούντας. Αυτή η κατάσταση παρουσιάζεται όταν ο πλακούντας μερικώς ή ολικά καλύπτει τον τράχηλο και την έξοδο του εμβρύου από τη μήτρα. Προδρομικός πλακούντας μπορεί να προκαλέσει σοβαρή κολπική αιμορραγία πριν ή κατά τον τοκετό. Σχεδόν απαραίτητοι στην περίπτωση του επιπωματικού πλακούντα η καισαρική τομή! Στιφρός πλακούντας. Αυτή η κατάσταση εμφανίζεται όταν τα αιμοφόρα αγγεία του πλακούντα αυξηθούν και εισχωρούν πάρα πολύ βαθιά μέσα στο τοίχωμα της μήτρας. Η εμφάνιση στιφρού πλακούντα μπορεί να προκαλέσει κολπική αιμορραγία κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης και σοβαρή απώλεια αίματος μετά τον τοκετό. Στην αντιμετώπιση μπορεί να απαιτηθεί η καισαρική τομή, η σε ανεξέλεγκτη αιμορραγία, η θεραπεία να απαιτήσει χειρουργική αφαίρεση της μήτρας (κοιλιακή υστερεκτομή). Στέρεη πρόσφυση πλακούντα. Εάν ο πλακούντας δεν αποκολληθεί εντός 30 έως 60 λεπτά μετά τον τοκετό, είναι γνωστή ως στέρεη πρόσφυση πλακούντα. Τέτοιος πλακούντας μπορεί να συμβεί επειδή ο πλακούντας γίνεται παγιδευμένος πίσω από ένα εν μέρει κλειστό τράχηλο ή επειδή ο πλακούντας βρίσκεται ακόμα πάνω στο τοίχωμα της μήτρας - είτε χαλαρά (προσκολλημένος πλακούντας) ή βαθιά (στιφρού πλακούντα). Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μια διατήρηση υπολειμμάτων πλακούντα μέσα στη μήτρα μετά τον τοκετό, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη ή απειλητική για τη ζωή απώλεια αίματος στη μητέρα. Ποια είναι τα σημεία ή συμπτώματα που μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα του πλακούντα; Συμβουλευτείτε το γιατρό σας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αν παρατηρήσετε: - Κολπική αιμορραγία - Κοιλιακό άλγος - Σοβαρός πόνος στην πλάτη - Ταχείες και πολύ έντονες συσπάσεις της μήτρας Τι μπορώ να κάνω για να μειώσω τον κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων στον πλακούντα μου; Τα περισσότερα προβλήματα του πλακούντα δυστυχώς δεν μπορούν να εμποδίσετε την εμφάνιση τους. Ωστόσο, μπορείτε να πάρετε κάποια μέτρα για να έχετε όσο εξαρτάται από το χέρι σας, μια υγιή εγκυμοσύνη. Για παράδειγμα: - Να επισκέπτεστε τον γιατρό σας τακτικά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας - Διαχειριστείτε όσο είναι δυνατόν σημαντικά προβλήματα υγειάς, όπως σακχαρώδη διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, αυξημένο σωματικό βάρος. - Μην καπνίζετε και μην χρησιμοποιείτε παράνομες ναρκωτικές ουσίες. - Μην ακολουθήσετε μια εκλεκτική καισαρική τομή, η καισαρική τομή και ειδικά η επαναλαμβανόμενη αυξάνει την πιθανότητα, παθολογίας του πλακούντα όπως στιφρός πλακούντας, επιχείλιος η επιπωματικός πλακούντας και άλλα! Αν είχατε ένα πρόβλημα με τον πλακούντα κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης εγκυμοσύνης και σχεδιάζετε μια νέα εγκυμοσύνη, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τους τρόπους για να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης της κατάστασης και πάλι. Να περιμένετε από τον γιατρό σας να παρακολουθεί προσεκτικά την κατάστασή σας σε όλη την εγκυμοσύνη. Πώς είναι η υστεροτοκία, αφαίρεση του πλακούντα; Αν γεννήσετε το μωρό σας κολπικά, θα αφαιρεθεί επίσης ο πλακούντας κολπικά - κατά τη διάρκεια αυτού που είναι γνωστό ως το τρίτο στάδιο του τοκετού η υστεροτοκία Μετά τον τοκετό, θα συνεχίσετε να έχετε ήπιες συσπάσεις. Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει μασάζ στο κάτω κάτω μέρος της κοιλιάς σας για να ενθαρρύνει τη μήτρα σας να συσπαστεί και να αποβάλει τον πλακούντα. Μπορεί να σας ζητηθεί να πιέσετε για μια ακόμη φορά να αφαιρεθεί ο πλακούντας, που συνήθως ακολουθείτε με ένα μικρό ξέσπασμα του αίματος, γνωστό σαν βιολογική απολίνωση, που φράζονται τα περισσότερα αγγεία που είχαν επικοινωνία μεταξύ τοιχώματος μήτρας και πλακούντα. Ο πλακούντας είναι συνήθως αποκολλάται σε περίπου πέντε λεπτά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να πάρει έως και 30 λεπτά. Αν έχετε μια καισαρική τομή, ο γιατρός σας θα αφαιρέσει τον πλακούντα από τη μήτρα σας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Ο γιατρός σας θα εξετάσει τον πλακούντα για να βεβαιωθεί ότι είναι άθικτος και ολόκληρος. Τυχόν απομένοντα υπολείμματα πρέπει να αφαιρεθούν από τη μήτρα για την πρόληψη μιας αιμορραγίας και μιας μόλυνσης. Αν σας ενδιαφέρει, ζητήστε να δείτε τον πλακούντα. Σε μερικούς πολιτισμούς, οι οικογένειες θάβουν τον πλακούντα σε ειδικό χώρο, όπως οι αυλές τους, υπάρχουν και άλλα έθιμα σε σχέση με τον πλακούντα περίεργα η όχι ανάλογα με τον πολιτισμό! Εάν έχετε ερωτήσεις σχετικά με τις πλακούντα ή τα προβλήματα του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μιλήστε με το γιατρό σας. Αυτός μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα τον ρόλο του πλακούντα!

Η έρευνα δείχνει ότι αμέσως μετά από τη σύλληψη, υπάρχει ένα επίπεδο συνειδητότητας στο έμβρυο. Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, το υποσυνείδητό του αποθηκεύει πληροφορίες ώστε να προετοιμαστεί για το περιβάλλον της μητέρας του καθώς επίσης η συναισθηματική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει γονιδιακά το έμβρυο! Όμως, ο ρόλος του πατέρα στη σχέση του με τη μητέρα είναι επίσης σημαντικός. Από τον έκτο μήνα, το έμβρυο μπορεί να ακούσει και να κινηθεί με το ρυθμό της φωνής της μητέρας του. Φανταστείτε τη διαφορετική επίδραση που δέχεται όταν η μητέρα του τραγουδά ευτυχισμένη ή φωνάζει με θυμό. Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι υπερηχογραφήματα που λαμβάνονται, ενώ οι γονείς φωνάζουν ο ένας στον άλλο δείχνουν ολόκληρο το σώμα του μωρού να συσπάται με διέγερση. Φανταστείτε τη ζημιά που προκαλείται μετά από μήνες τροφοδοσίας του εμβρύου με αυτή την αρνητική ενέργεια.Τρομακτικό, έτσι δεν είναι;Στην πραγματικότητα, οι μελέτες δείχνουν ότι μια κακή σχέση μεταξύ των γονέων αυξάνει τον κίνδυνο ψυχολογικής και σωματικής βλάβης του παιδιού σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό 200% ή και περισσότερο! οι σκέψεις ” οι αντιληπτές από τις μητέρες τους πριν από τη γέννηση” επιτρέπουν στο αγέννητο βρέφος να «βελτιστοποιήσει τη γενετική και την φυσιολογική του ανάπτυξη.” «Είναι βιολογικά αδύνατο για ένα γονίδιο να λειτουργεί ανεξάρτητα από το περιβάλλον του: τα γονίδια σχεδιάστηκαν για να ρυθμίζονται από τα σήματα από τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο τους», … μερικά από τα οποία, με τη σειρά τους, είναι βαθιά επηρεασμένα από τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μας.” Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν τους ζωντανούς οργανισμούς ως ”δυναμικά συστήματα” ικανά για άμεσο επαναπρογραμματισμό των συμπεριφορών των γονιδίων ώστε να φιλοξενήσουν τις περιβαλλοντικές προκλήσεις».Η σχέση μεταξύ αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων, και αντίδρασης στο στρες είναι σαφής. Η σχέση μεταξύ της αισιοδοξίας και της γαλούχηση του αγέννητου παιδιού θα ακολουθήσει κατά πάσα πιθανότητα την ίδια πορεία δράσης. Αυτή τη φορά, οι “καλές” ορμόνες, όπως η οξυτοκίνη, είναι πιθανό να είναι αυτές που κυκλοφορούν για να βοηθήσουν το μωρό. Αλλά οι σκέψεις μπορεί να έχουν μια ακόμη πιο άμεση διαδρομή για τον επηρεασμό του DNA. Υπάρχει και μια άλλη ενέργεια που φαίνεται να συνδέει τις συναισθηματικές σκέψεις με τη γενετική αλλαγή. Ας δουμε πόσο δεκτικός σε σκέψεις μπορεί να είναι ο πλακούντας. Στη μελέτη, το Ινστιτούτο HeartMath, , χρησιμοποίειται DNA από πλακούντα. Σε κάθε έναν από τους 28 ερευνητές, οι οποίοι ήταν ”ειδικά εκπαιδευμένοι” στο πώς να δημιουργούν και να αισθάνονται έντονα συναισθήματα όταν τους ζητηθεί”, δόθηκε ένα φιαλίδιο DNA από πλακούντα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κάθε δείγμα του DNA του πλακούντα “άλλαζε σχήμα ανάλογα με τα συναισθήματα των ερευνητών του.” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν θετικά συναισθήματα, όπως αγάπη, χαρά και ευγνωμοσύνη, το DNA », απάντησε με χαλάρωση: “Το κλώσμα του ομφάλιου λώρου ξετυλίχθηκε και μάλιστα επιμηκύνθηκε” Όταν οι ερευνητές αισθάνονταν αρνητικά συναισθήματα, όπως θυμό, φόβο, απογοήτευση ή άγχος, το DNA “σφίχθηκε, έγινε μικρότερο, και ακόμη έσβησε πολλούς από τους κωδικούς του.” Τέλος, όταν οι ερευνητές αισθάνθηκαν και πάλι θετικό συναίσθημα, οι «κώδικες τέθηκαν και πάλι σε λειτουργία.” Τα συμπερασματα δικα σας!!!!!!!!!!!!

Συγκεκριμένα, ο χρόνος που απαιτείται για να επιτευχθεί η εγκυμοσύνη φαίνεται να επηρεάζει τον κίνδυνο αποβολής, τις εξωμήτριες κυήσεις και τις πολλαπλές γεννήσεις ζωντανών εμβρύων. Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Λουντ με επικεφαλής τους Δρ Aννα Αξμον και Λαρς Χαγκμαρ έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 5.302 κυήσεις σε τρεις ομάδες Σουηδών γυναικών. Οι γυναίκες κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήματα ώστε να καθοριστεί ο χρόνος επίτευξης της κύησης. Οι κυήσεις που κατέληξαν σε αποβολές, τόσο πρόωρα όσο και μετέπειτα, χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να επιτευχθούν εν συγκρίσει με αυτές που κατέληξαν σε γεννήσεις ζώντων εμβρύων. Ομοίως ο κίνδυνος εξωμήτριας κύησης σχετιζόταν άμεσα με τον χρόνο επίτευξης της κύησης. Αντίθετα, οι πολλαπλές γεννήσεις ζωντανών εμβρύων συσχετίστηκαν με συντομότερο χρόνο επίτευξης της κύησης, ενώ δεν παρατηρήθηκε σχέση μεταξύ χρόνου και θνησιγένειας. Μεταξύ των κυήσεων που κατέληξαν σε γέννηση ενός ζώντος εμβρύου, ο χρόνος επίτευξης σχετιζόταν άμεσα με τον κίνδυνο πρόωρου τοκετού.