Εκτέλεση της Αναζήτησης

Έρευνα του περιοδικού Spanish Journal of Psychology αναφέρει πως οι κινήσεις των ματιών των μωρών, καθώς και η δυναμική του κλάματός τους, αποτελούν ενδεικτικά στοιχεία για να αντιληφθεί ένας γονιός την αιτία πίσω από το κλάμα του μωρού τους. Τα μωρά κλαίνε επειδή δεν μπορούν να εκφράσουν με κάποιον διαφορετικό τρόπο τα αισθήματα τους. Έτσι, όταν αισθάνονται θυμό, πόνο, πείνα ή φόβο, καταφεύγουν στο κλάμα, προκειμένου να αντιληφθούν οι γύρω τους τι αισθάνονται. Σύμφωνα με την έρευνα, ο τρόπος με τον οποίο κλαίει ένα μωρό και η κίνηση των ματιών του αποτελούν ενδείξεις για την αιτία πίσω από αυτό. Όταν ένα μωρό κλαίει με τα μάτια ανοιχτά, συνήθως αυτό είναι δείγμα φόβου ή και θυμού, ενώ όταν κρατά κλειστά τα μάτια του, τότε το μωρό αισθάνεται κάποιο είδους πόνο. Η ένταση του κλάματος του μωρού είναι επίσης ένας τρόπος να αντιληφθούμε για ποιον λόγο το παιδί μας είναι ανήσυχο. Επί παραδείγματι, όταν το κλάμα σταδιακά μειώνεται σε ένταση, είναι πιθανό το μωρό να εκφράζει το συναίσθημα του θυμού. Αντίθετα, όταν τα μωρά πεινάνε ή πονάνε, τότε το κλάμα τους διαρκώς εντείνεται. Στην έρευνα αυτή συμμετείχαν συνολικά 20 μωρά ηλικίας από 3 ως 18 μηνών και εξετάστηκαν οι αντιδράσεις τους σε διάφορες συναισθηματικές εκφάνσεις τους. Στην έρευνα συμμετείχαν και οι γονείς. Σύμφωνα με την επικεφαλής της έρευνας, το πιο δύσκολο ήταν να ξεχωρίσουν αν τα μωρά αισθάνονται εκνευρισμό ή φόβο. Πηγή: zougla

Αφήνοντας το μωρό να κλάψει για λίγο αντί να το παρηγορήσουμε αμέσως, δεν πρόκειται να το βλάψουμε, σύμφωνα με τη μελέτη. Αντιθέτως, η κατάληξη θα είναι να μειωθεί το στρες του και να βελτιωθεί ο ύπνος του. Οι ερευνητές λένε πως οι γονείς θα πρέπει να εφαρμόζουν την τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος τα βράδια. Σύμφωνα με αυτήν, οι γονείς πρέπει να περιμένουν επί συγκεκριμένη ώρα πριν πάρουν αγκαλιά το μωρό τους. Ειδικότερα, το πρώτο βράδυ που θα ξυπνήσει το μωρό κλαίγοντας, πρέπει να περιμένουν 2 λεπτά και μετά να το πάρουν αγκαλιά. Το δεύτερο βράδυ πρέπει να περιμένουν 5 λεπτά, το τρίτο 10 λεπτά και ούτως καθ’ εξής, έως ότου μάθει το μωρό να ξανακοιμάται δίχως να το έχουμε παρηγορήσει εμείς. Μία άλλη τεχνική που η μελέτη έδειξε ότι αποδίδει, είναι η κατασκήνωση, κατά την οποία οι γονείς κάθονται στο δωμάτιο του μωρού δίχως όμως να το παίρνουν αγκαλιά, έως ότου αυτό ξανακοιμηθεί. Όλ’ αυτά δείχνουν πολύ ψυχρά, αλλά οι επιστήμονες από τη Μελβούρνη που πραγματοποίησαν τη σχετική μελέτη λένε πως τελικά βοηθούν τους γονείς και το μωρό να κοιμούνται περισσότερο και να νιώθουν λιγότερο στρες. Η μείωση του στρες είναι ιδιαιτέρως έντονη στη μητέρα, η οποία έτσι διατρέχει μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσει κατάθλιψη. Οι ερευνητές τονίζουν ότι αφήνοντας το μωρό να κλάψει για λίγο, δεν βλάπτει την ψυχική υγεία του, ούτε προκαλεί μακροπρόθεσμα προβλήματα συμπεριφοράς. Σημειώνουν, ωστόσο, ότι τα ευρήματά τους προέρχονται από μωρά ηλικίας 7 μηνών και άνω, και έτσι ίσως δεν ισχύουν για τα νεογέννητα. «Για τους γονείς που αναζητούν κάτι να τους βοηθήσει, το ελεγχόμενο κλάμα και η “κατασκήνωση” είναι αποτελεσματικές και ασφαλείς μέθοδοι, συνεπώς οι οικογένειες και οι επαγγελματίες της Υγείας πρέπει να αισθάνονται άνετα να τις χρησιμοποιούν», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Άννα Πράις, από το Ερευνητικό Ίδρυμα Παίδων Murdoch (MCRI) στο Βασιλικό Νοσοκομείο Παίδων της Βικτώρια. Ωστόσο, κατέστησε σαφές ότι οι γονείς δεν πρέπει να κλείσουν την πόρτα τους και να αφήσουν το μωρό να κλαίει όλη νύχτα. «Αυτό είναι πολύ δύσκολο και δεν συνιστάται», τόνισε. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Pediatrics», βασίστηκε σε 326 παιδιά, τα οποία παρακολουθούσαν οι ερευνητές από την ηλικία των 7 μηνών έως τα 6 τους χρόνια. Σχεδόν οι μισοί γονείς διδάχτηκαν και εφάρμοσαν τις δύο προαναφερθείσες τεχνικές, ενώ οι υπόλοιποι όχι. Όταν τα παιδιά έγιναν 6 ετών, οι ερευνητές τα υπέβαλλαν σε μία σειρά τεστ αξιολόγησης της συμπεριφοράς, των συνηθειών ύπνου και της σχέσης τους με τους γονείς τους. Όσα είχαν αφεθεί να κλαίνε λίγο, είχαν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Στην πραγματικότητα, τέτοια προβλήματα αντιμετώπιζε το 12% των παιδιών, έναντι του 16% εκείνων που δέχονταν ακαριαία την παρηγοριά των γονιών τους κατά την βρεφική ηλικία. Σε προγενέστερη μελέτη της, εξάλλου, η ίδια ερευνητική ομάδα είχε ανακαλύψει πως οι μητέρες που αφήνουν τα μωρά τους να κλαίνε λίγο, έχουν κατά 40% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν επιλόχειο κατάθλιψη, ενώ τόσο οι μητέρες όσο και οι πατέρες νιώθουν λιγότερο στρες.