Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'κατάθλιψη' .
Βρέθηκαν 4 αποτελέσματα
-
Τα ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία παρουσίασε στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή "104, 9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ" η κα Μαρία Τσιάκα, διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών και υποψήφια Διδάκτωρ του Kings College, οικογενειακή θεραπεύτρια εξειδικευμένη στις διατροφικές διαταραχές. Η κα Τσιάκα, είναι η πρώτη συγγραφέας- ερευνήτρια της μελέτης που διενήργησε το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Kings College του Λονδίνου, στην Αθήνα από τον Απρίλιο του 2012 έως τον Απρίλιο του 2014. Η έρευνα παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ψυχοθεραπείας που έγινε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2015, ενώ έχει κατατεθεί για έγκριση δημοσίευσης στο επιστημονικό περιοδικό European Eating Disorders Review. Η ταυτότητα της έρευνας «Αυτή είναι η πρώτη πανελλαδική έρευνα που γίνεται για τις διατροφικές διαταραχές. Μαζί με την καθηγήτριες Ψυχιατρικής του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Kings College (τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής παράρτημα διατροφικών διαταραχών), Janet Treasure, και Urlike Schmidt, κάναμε τη μελέτη στην Αθήνα από τον Απρίλιο του 2012 έως το 2014 σε ένα δείγμα 112 γονιών, εκ των οποίων 73 μητέρες και 39 πατεράδες, με μέσο όρο ηλικίας 55 ετών. Είναι γονείς 81 ατόμων με διατροφικές διαταραχές, με μέσο όρο ηλικίας τα 25 έτη. Από αυτούς το 94% του δείγματος είναι γυναίκες και το 6% είναι άνδρες.Το 54% του δείγματος πάσχει από νευρική βουλιμία, το 28% από νευρική ανορεξία και το 16% από αδηφαγική διαταραχή (binge eating disorder). Αυτό που αποδεικνύεται για τις διατροφικές διαταραχές είναι ότι οι γονείς των ατόμων που νοσούν έχουν πολύ υψηλό στρες της τάξης του 40% και περίπου το 47% έχει κλινικά σημάδια κατάθλιψης, ενώ ο μέσος όρος διάρκειας της νόσου της διατροφικής διαταραχής είναι 9 χρόνια». Όσο κλιμακώνεται η κατάθλιψη τόσο αυξάνεται η υπερπροστατευτικότητα Σύμφωνα με την κα Τσιάκα η κατάθλιψη συνδέεται με ένα βασικό χαρακτηριστικό που εμφανίζουν οι γονείς και αυτό είναι η υπερπροστατευτικότητα. Όχι σε συναισθηματικούς εκβιασμούς Ουκ εν τω πολλώ το ευ θα μπορούσε κανείς να πει για την υπερπροστατευτικότητα σε αυτές τις περιπτώσεις κι αυτό γιατί όπως φαίνεται οι γονείς εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο. Σύμφωνα με την κα Τσιάκα: Η επιβάρυνση των γονέων είναι αντίστοιχη με αυτή που βιώνουν οι φροντιστές ατόμων με Αλτσχάιμερ Όπως τονίζει η κα Τσιάκα είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσουν βοήθεια οι ίδιοι οι γονείς στο πως θα διαχειριστούν την ασθένεια, διότι η ασθένεια δεν αφορά μόνο τον ίδιο τον ασθενή, αλλά αφορά και το περιβάλλον του. Συμπεριφορές που σηματοδοτούν τη νευρική ανορεξία Ποια είναι, όμως, τα συμπτώματα, πέραν της ορατής μεγάλης απώλειας κιλών, που σηματοδοτούν τη νευρική ανορεξία; Όπως εξηγεί η κα Τσιάκα υπάρχουν πρώιμα σημάδια και συμπεριφορές που προοιωνίζουν μία τέτοια κατάσταση. Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Όσον αφορά στην εικόνα που βλέπει ο ασθενής στον καθρέφτη, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν βλέπουν στο είδωλο τους κάτι αφύσικο, ενώ η καχεξία είναι εμφανής. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει πάντα. Σύμφωνα με την κα Τσιάκα: Διατροφικές διαταραχές: ψυχολογική ή βιολογική ασθένεια; Τα media και η κοινωνία, τονίζει η κα Τσιάκα, πρέπει να ευαισθητοποιηθούν πάρα πολύ. Πηγή: eleftheriaonline.gr -
Ένας στους δύο γονείς παθαίνει κατάθλιψη όταν το παιδί του νοσεί με διατροφική διαταραχή
μία συζήτηση δημοσίευσε admin σε Νέα & Άρθρα
Οι γονείς των ατόμων που νοσούν με διατροφικές διαταραχές έχουν πολύ υψηλό στρες της τάξης του 40% και περίπου το 47% έχει κλινικά σημάδια κατάθλιψης, ενώ ο μέσος όρος διάρκειας της νόσου της διατροφικής διαταραχής είναι τα 9 χρόνια. Τα ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία παρουσίασε στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή "104, 9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ" η κα Μαρία Τσιάκα, διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών και υποψήφια Διδάκτωρ του Kings College, οικογενειακή θεραπεύτρια εξειδικευμένη στις διατροφικές διαταραχές. Η κα Τσιάκα, είναι η πρώτη συγγραφέας- ερευνήτρια της μελέτης που διενήργησε το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Kings College του Λονδίνου, στην Αθήνα από τον Απρίλιο του 2012 έως τον Απρίλιο του 2014. Η έρευνα παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Ψυχοθεραπείας που έγινε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2015, ενώ έχει κατατεθεί για έγκριση δημοσίευσης στο επιστημονικό περιοδικό European Eating Disorders Review. Η ταυτότητα της έρευνας «Αυτή είναι η πρώτη πανελλαδική έρευνα που γίνεται για τις διατροφικές διαταραχές. Μαζί με την καθηγήτριες Ψυχιατρικής του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Kings College (τμήμα Ψυχολογικής Ιατρικής παράρτημα διατροφικών διαταραχών), Janet Treasure, και Urlike Schmidt, κάναμε τη μελέτη στην Αθήνα από τον Απρίλιο του 2012 έως το 2014 σε ένα δείγμα 112 γονιών, εκ των οποίων 73 μητέρες και 39 πατεράδες, με μέσο όρο ηλικίας 55 ετών. Είναι γονείς 81 ατόμων με διατροφικές διαταραχές, με μέσο όρο ηλικίας τα 25 έτη. Από αυτούς το 94% του δείγματος είναι γυναίκες και το 6% είναι άνδρες.Το 54% του δείγματος πάσχει από νευρική βουλιμία, το 28% από νευρική ανορεξία και το 16% από αδηφαγική διαταραχή (binge eating disorder). Αυτό που αποδεικνύεται για τις διατροφικές διαταραχές είναι ότι οι γονείς των ατόμων που νοσούν έχουν πολύ υψηλό στρες της τάξης του 40% και περίπου το 47% έχει κλινικά σημάδια κατάθλιψης, ενώ ο μέσος όρος διάρκειας της νόσου της διατροφικής διαταραχής είναι 9 χρόνια». Όσο κλιμακώνεται η κατάθλιψη τόσο αυξάνεται η υπερπροστατευτικότητα Σύμφωνα με την κα Τσιάκα η κατάθλιψη συνδέεται με ένα βασικό χαρακτηριστικό που εμφανίζουν οι γονείς και αυτό είναι η υπερπροστατευτικότητα. Όχι σε συναισθηματικούς εκβιασμούς Ουκ εν τω πολλώ το ευ θα μπορούσε κανείς να πει για την υπερπροστατευτικότητα σε αυτές τις περιπτώσεις κι αυτό γιατί όπως φαίνεται οι γονείς εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο. Σύμφωνα με την κα Τσιάκα: Η επιβάρυνση των γονέων είναι αντίστοιχη με αυτή που βιώνουν οι φροντιστές ατόμων με Αλτσχάιμερ Όπως τονίζει η κα Τσιάκα είναι πολύ σημαντικό να αναζητήσουν βοήθεια οι ίδιοι οι γονείς στο πως θα διαχειριστούν την ασθένεια, διότι η ασθένεια δεν αφορά μόνο τον ίδιο τον ασθενή, αλλά αφορά και το περιβάλλον του. Συμπεριφορές που σηματοδοτούν τη νευρική ανορεξία Ποια είναι, όμως, τα συμπτώματα, πέραν της ορατής μεγάλης απώλειας κιλών, που σηματοδοτούν τη νευρική ανορεξία; Όπως εξηγεί η κα Τσιάκα υπάρχουν πρώιμα σημάδια και συμπεριφορές που προοιωνίζουν μία τέτοια κατάσταση. Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Όσον αφορά στην εικόνα που βλέπει ο ασθενής στον καθρέφτη, υπάρχουν περιπτώσεις που δεν βλέπουν στο είδωλο τους κάτι αφύσικο, ενώ η καχεξία είναι εμφανής. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν ισχύει πάντα. Σύμφωνα με την κα Τσιάκα: Διατροφικές διαταραχές: ψυχολογική ή βιολογική ασθένεια; Τα media και η κοινωνία, τονίζει η κα Τσιάκα, πρέπει να ευαισθητοποιηθούν πάρα πολύ. Πηγή: eleftheriaonline.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Ωστόσο, ο κίνδυνος αυξάνεται εκθετικά για τις μητέρες που θέλουν να θηλάσουν το μωρό τους αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορούν. Τα οφέλη του θηλασμού είναι αποδεδειγμένα για το παιδί. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά τα μωρά να μη λαμβάνουν τίποτε άλλο εκτός από το μητρικό γάλα κατά τους έξι πρώτους μήνες της ζωής τους. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ που πραγματοποίησαν τη νέα μελέτη υποστηρίζουν πως η επίδραση αυτής της πρακτικής στη μητέρα δεν έχει κατανοηθεί πλήρως. Ανέλυσαν δεδομένα που αφορούσαν σε 13.998 γεννήσεις που καταγράφηκαν στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι για τις μητέρες που θήλασαν τα μωρά τους ο κίνδυνος επιλόχειας κατάθλιψης ήταν κατά 50% μειωμένος. Ο κίνδυνος εκδήλωσης της ψυχικής νόσου ήταν διπλάσιος για τις γυναίκες που ήθελαν να θηλάσουν αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν. Η θετική επίδραση του θηλασμού οφείλεται εν μέρει στην απελευθέρωση ευεργετικών ορμονών όταν παράγεται το μητρικό γάλα. Η Δρ. Μαρία Ιακώβου, μία εκ των συντακτών της μελέτης, δήλωσε στο BBC πως «ο θηλασμός έχει πράγματι προστατευτική επίδραση στην ψυχική υγεία της γυναίκας, όμως το νόμισμα έχει δύο όψεις – οι γυναίκες που ήθελαν να θηλάσουν αλλά τελικά δεν το έκαναν αντιμετώπιζαν το μεγαλύτερο κίνδυνο επιλόχειας κατάθλιψης από κάθε άλλη υποομάδα γυναικών». Η θετική επίδραση φάνηκε να αυξάνεται για κάθε επιπλέον εβδομάδα θηλασμού κατά τον πρώτο μήνα της ζωής του παιδιού. Δε διαπιστώθηκε αν ο θηλασμός έχει μακροπρόθεσμη επίδραση στην ψυχική υγεία της γυναίκας, καθώς μικρός αριθμός από τις γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη συνέχισε να θηλάζει αρκετούς μήνες μετά τον τοκετό. Πηγή: onmed.gr -
Όπως προκύπτει από την έρευνα, τα άτομα που είχαν χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης είναι πιθανότερο να έχουν κατάθλιψη και άγχος μετέπειτα στη ζωή τους. Οι ανεπιθύμητες καταστάσεις στη μήτρα που παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη του εμβρύου μπορεί, επίσης, να προκαλούν εγκεφαλικές διαφορές. Ο δρ Ίαν Κόλμαν από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στον Καναδά και Βρετανοί συνεργάτες του μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία 4.600 Βρετανών που είχαν γεννηθεί το 1946 και έλαβαν μέρος σε 40ετή μελέτη. Τελικά, διαπίστωσαν ότι ακόμα και τα άτομα με ήπια ή μετριοπαθή συμπτώματα κατάθλιψης ή άγχους κατά την πορεία της ζωής τους ήταν μικρότερα βρέφη συγκριτικά με τα άτομα που είχαν καλύτερη ψυχολογική υγεία. Πρόκειται για μια σχέση δοσοεξάρτησης. Όσο το σωματικό βάρος γέννησης προοδευτικά μειώνεται, είναι πιθανότερο το άτομο να υποφέρει από διαταραχές της διάθεσης στη ζωή του. Οι επιστήμονες απλά μελέτησαν τα ιατρικά αρχεία και όχι τις πιθανές αιτίες. Είναι πιθανόν όταν οι μητέρες αγχώνονται, οι ορμόνες του στρες να περνούν δια μέσω του πλακούντα στο έμβρυο. Αν η θεωρία αυτή είναι σωστή, τότε θα διαπιστώσουμε ότι όταν συμβαίνει ένα στρεσογόνο συμβάν, τα άτομα που γεννήθηκαν με χαμηλό βάρος είναι πιθανότερο να αγχωθούν ή να εξελεγχθούν σε καταθλιπτικά. Ένα από τα ευρήματα που προκαλούν έκπληξη είναι ότι τα άτομα που είχαν χειρότερη ψυχολογική υγεία κατά τη διάρκεια της ζωής τους είχαν επίσης φτάσει στα αναπτυξιακά ορόσημα, όπως να σταθούν όρθιοι και να περπατήσουν, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν καλύτερη ψυχολογική υγεία. Η ομάδα των ατόμων με απουσία συμπτωμάτων είχε το υψηλότερο σωματικό βάρος γέννησης, ενώ η ομάδα με επαναλαμβανόμενα σοβαρά συμπτώματα είχαν το χαμηλότερο σωματικό βάρος γέννησης. Πάντως, δεν είναι γενικός κανόνας ότι τα παιδιά με χαμηλό σωματικό βάρος έχουν κακή ψυχολογική υγεία, καθώς στα ιατρικά αρχεία του 1946 δεν αναφερόταν αν τα παιδιά είχαν γεννηθεί πρόωρα ή όχι. Το χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης από μόνο του δεν αποτελεί πρόβλημα. Είναι πρόβλημα όταν έχει γεννηθεί το βρέφος μικρό λόγω ανεπιθύμητων ενδομήτριων καταστάσεων. Όταν η μητέρα αγχώνεται η αιματική ροή στη μήτρα περιορίζεται και το έμβρυο λαμβάνει λιγότερα θρεπτικά συστατικά, κατάσταση που συντελεί σε χαμηλότερο βάρος γέννησης.
