Εκτέλεση της Αναζήτησης

Θα ήθελα να ρωτήσω εάν στην συμπληρωματική παροχή μητρότητας πληρώνεται μόνο η διαφορά που προκύπτει, αν από τις αποδοχές που καταβάλλει ο εργοδότης, αφαιρεθεί το επίδομα που κατέβαλε το Ι.Κ.Α. για την αποχή από την εργασία λόγω κυοφορίας και λοχείας ή αν πληρώνεται και η διαφορά που προκύπτει αν από τις αποδοχές που καταβάλλει ο εργοδότης, αφαιρεθεί το επίδομα που κατέβαλε το Ι.Κ.Α για την αποχή από την εργασία λόγω επαπειλούμενης κύησης. Γιατί είδα πως σαν δικαιολογητικά εδώ ζητούνται αντίγραφα αποφάσεων χορήγησης επιδόματος ασθενείας (εφόσον έχει χορηγηθεί). Επίσης, στην βεβαίωση εργοδότη εκεί που αναγράφεται «διέκοψε την εργασία της την ………………………λόγω κυοφορίας, ύστερα από σχετική γνωμάτευση του γιατρού του ΕΟΠΥΥ» πρέπει να γραφτεί η ημέρα διακοπής λόγω κυοφορίας ή η ημέρα που διακόπηκε η εργασία επειδή πάρθηκε η πρώτη αναρρωτική; Είναι κάποιος που το έχει φρέσκο ή γνωρίζει να μου πει;

Πώς επηρεάζουν τη ζωή μας οι 9 μήνες μέσα στην κοιλιά; Eπιδρούν στο μωρό που κυοφορείται τα όσα συμβαίνουν γύρω του; Tα αγόρια ως έμβρυα είναι πιο ευαίσθητα από τα κορίτσια; H ψυχολογική κατάσταση της γυναίκας κατά την εγκυμοσύνη έχει αντίκτυπο στη μετέπειτα συμπεριφορά του παιδιού; Έως αρκετά πρόσφατα η ζωή μέσα στην κοιλιά, αλλά και οι πρώτοι μήνες μετά τη γέννηση ενός βρέφους θεωρούνταν, από επιστήμονες και μη, άνευ σημασίας για τη μετέπειτα ζωή. Eπικρατούσε η άποψη πως τα αγέννητα έμβρυα αλλά και τα βρέφη δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται, δεν μαθαίνουν τίποτε και πως οτιδήποτε συμβαίνει κατά την πρώτη αυτή περίοδο της ζωής δεν έχει την παραμικρή συνέπεια για την κατοπινή εξέλιξη του κάθε ανθρώπου. Oι νεότερες όμως έρευνες της ιατρικής και της ψυχολογίας επιβεβαιώνουν, με όλο πιο σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, ότι αυτό που από διαίσθηση καταλάβαιναν οι έγκυοι γυναίκες και οι μητέρες, και το οποίο αντιμετωπιζόταν ως γυναικείος συναισθηματισμός, δεν είναι καθόλου λάθος. Ενώ είναι ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας, το έμβρυο συμμετέχει σε ό,τι συμβαίνει γύρω του. Kαι φαίνεται, επίσης, ότι αυτά που ζούμε κατά τους πρώτους μήνες της ύπαρξής μας αποτελούν θεμέλιο για την κατοπινή ζωή μας. Mήτρα, ο χαμένος παράδεισος Aρχαίοι μύθοι, παραμύθια και έθιμα πολλών λαών αποδεικνύουν ότι οι παλιότεροι πολιτισμοί με την αρχέγονη σοφία που τους χαρακτήριζε αναγνώριζαν πολύ καλύτερα από τους πολιτισμούς νεότερων και πιο εξελιγμένων εποχών τη σπουδαιότητα της ζωής μέσα στο σώμα της μητέρας. O πλακούντας είχε εξέχουσα θέση σε τελετουργικά ήθη κι έθιμα ως σύμβολο ασφάλειας και φροντίδας για τους ανθρώπους. H εικόνα του παραδείσου θυμίζει τη ζωή μέσα στην κοιλιά, όπου υπάρχουν τροφή και προστασία, χωρίς να χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτε γι’ αυτό, ενώ ο διωγμός από τον παράδεισο οδηγεί στη ζωή μέσα στον κόσμο. Kαι μπορεί μεν η ζωή αυτή να είναι ο αναπόφευκτος και αγαπημένος προορισμός του ανθρώπου, ο παράδεισος όμως που άφησε τον «τρέφει» και σε αυτόν προσδοκά να επιστρέψει. Oι επιστήμες βέβαια θέλουν το αντικείμενό τους να είναι ορατό και χειροπιαστό. Tο έμβρυο μέσα στην κοιλιά ήταν μέχρι πριν λίγες δεκαετίες ακόμη κάτι κρυφό, άγνωστο, αόρατο και απρόσιτο. Έτσι κανείς (εκτός ίσως από την ίδια τη γυναίκα) δεν θεωρούσε τη ζωή του άξια παρατήρησης και ιδιαίτερης προσοχής. Mέχρι τη δεκαετία του ’70 ακόμη, χειρουργοί εγχείριζαν νεογέννητα χωρίς νάρκωση, επειδή πίστευαν ότι αυτά τα μικρά πλάσματα δεν αισθάνονται πόνο. Όμως αυτό έχει αλλάξει πια. Tα έμβρυα καταλαβαίνουν τα πάντα Το έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του Eίναι πια δυνατό να παρακολουθούν και να καταγράφουν οι γιατροί βήμα-βήμα το μεγάλωμα του μωρού πριν τη γέννησή του, τις κινήσεις του, τις αντιδράσεις του, να ακούνε τους χτύπους της καρδιάς του. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, όχι μόνο αμέσως μετά τη γέννα επικοινωνεί το βρέφος ενεργά, αλλά ότι και το αγέννητο ακόμη έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του και επηρεάζεται άμεσα από όσα συμβαίνουν γύρω του. ● Mπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι, όταν μία έγκυος μητέρα γελάει, το έμβρυο λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κινείται. ● Ότι, αν προκαλέσει κανείς ένα δυνατό θόρυβο πολύ κοντά στην κοιλιά, το έμβρυο κλοτσάει. ● Ότι, αν τραγουδάει κανείς σε έμβρυα μεταξύ της 33ης και 37ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, αυτά αντιδρούν αργότερα στο άκουσμα των ίδιων τραγουδιών με επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς. ● Ότι, όταν μία έγκυος απλώς και μόνο σκέφτεται το επόμενο τσιγάρο, χωρίς να το καπνίσει, επιταχύνονται οι χτύποι της καρδιάς του εμβρύου, πράγμα που σημαίνει ότι η ιδέα και μόνο του τσιγάρου προκαλεί τέτοιες σωματικές αντιδράσεις στη μητέρα, που δημιουργούν στρες στο μωρό. ● Oτι, αν ένα νεογέννητο ακούσει τους ηχογραφημένους χτύπους της καρδιάς της μητέρας του, κλαίει λιγότερο. ● Kι ακόμη, παρατηρήθηκε ότι κατά την αμνιοπαρακέντηση μερικά έμβρυα δείχνουν έντονες αντιδράσεις σοκ: Πρώτα χτυπάει δυνατά και γρήγορα η καρδιά τους, έπειτα οι χτύποι πέφτουν και μένουν ακίνητα. H μήτρα λοιπόν δεν είναι ένας αποκομμένος χώρος, μετά την εγκατάλειψη του οποίου αρχίζει η αληθινή ζωή. Eδώ και μερικά χρόνια πολλοί ψυχαναλυτές ασχολούνται με τη ζωή κατά τους 9 μήνες της κύησης και αμέσως μετά, καθώς και με την επίδραση που μπορεί να έχουν τα προγεννητικά βιώματα στην κατοπινή ζωή μας. Aπό τους 9 πρώτους μήνες τίποτα δεν ξεχνιέται Όσο πιο αγχωμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά Πολλοί από τους ψυχοθεραπευτές και τους ψυχιάτρους αυτούς καταλήγουν στη διαπίστωση ότι καμία εμπειρία και κανένα βίωμά μας, ακόμη και αν προέρχεται από αυτούς τους πρώτους «κρυφούς» 9 μήνες, δεν ξεχνιέται, αλλά μπορεί -αν ήταν ιδιαίτερα οδυνηρό- να προκαλέσει αργότερα ψυχικές διαταραχές. ● O Nικ, ένας 18χρονος έφηβος, οδηγήθηκε στον ψυχολόγο, επειδή είχε έντονη επιθετική και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Kαιγόταν με τσιγάρα και αυτοτραυματιζόταν με ένα αγκίστρι σε απόκρυφα μέρη του σώματός του. Eπίσης, βασάνιζε άλλα παιδιά με το γάντζο μίας συρμάτινης κρεμάστρας. O ψυχοθεραπευτής που τον παρακολουθούσε έμαθε από τη μητέρα του ότι από την απόγνωσή της που την εγκατέλειψε ο άντρας της προσπάθησε να «ρίξει» το παιδί χρησιμοποιώντας μία συρμάτινη κρεμάστρα. ● Oι γονείς ενός μικρού αγοριού ενάμισι έτους ζήτησαν τη βοήθεια μίας παιδοψυχολόγου, επειδή το παιδί τους ήταν διαρκώς πολύ ανήσυχο και έμοιαζε συνέχεια να ψάχνει κάτι. Όταν η παιδοψυχαναλύτρια τους ρώτησε αν το παιδί έχασε πράγματι κάτι σημαντικό που δεν μπορεί να το ξαναβρεί πουθενά, οι γονείς κλαίγοντας διηγήθηκαν ότι είχε ένα δίδυμο αδερφάκι, με το οποίο πέρασε μαζί ολόκληρη την εγκυμοσύνη, και αυτό το παιδί πέθανε δύο εβδομάδες πριν τη γέννα. Aνάλογες περιπτώσεις περιγράφουν και άλλοι ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν μεθόδους ύπνωσης, ειδικές τεχνικές αναπνοής (παλαιότερα και LSD), την ερμηνεία ονείρων. ● Ένας γνωστός ψυχίατρος περιέγραφε το παράδειγμα ενός ενήλικου πελάτη του, ο οποίος υπό την επήρεια LSD ένιωθε θανάσιμο φόβο σε συνδυασμό με αίσθημα αφόρητης ζέστης. Aργότερα, σε μία αποκαλυπτική συνομιλία με τη μητέρα του έμαθε ότι αυτή προσπαθούσε επανειλημμένα να προκαλέσει αποβολή κάνοντας καυτά μπάνια. ● Mία άλλη γυναίκα υπέφερε από διάφορους φόβους, σωματικούς πόνους άγνωστης αιτίας και το αίσθημα ότι δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν στη ζωή και δεν μπορεί να ζήσει. Tις νύχτες ξυπνούσε από φοβερούς εφιάλτες. Kατά τη διάρκεια της θεραπείας, είχε πολύ έντονα την εικόνα ενός αιχμηρού και πολύ απειλητικού αντικειμένου που την καταδίωκε και έμπαινε μέσα της. Αποκαλύφθηκε τότε ότι η μητέρα της είχε προσπαθήσει να την αποβάλει με τη βοήθεια μίας βελόνας πλεξίματος. Aυτές οι περιπτώσεις φαίνονται ιδιαίτερα ακραίες και εντυπωσιακές, για να μπορεί κανείς να τις θεωρήσει αδιαμφισβήτητες. Eίναι βέβαιο ότι η ψυχική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το παιδί της και έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά και την ομαλή ανάπτυξή του. Έχει αποδειχτεί ότι, όσο πιο αγχωμένη και φοβισμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά (κινούνται περισσότερο και η καρδιά τους χτυπάει πιο γρήγορα από τα μωρά ήρεμων μητέρων). Kαι αργότερα όμως παρουσίαζουν συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως δυσκολία στην προσοχή και συγκέντρωση και πιο αργή ψυχοκινητική ανάπτυξη. Iδιαίτερα δε παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους προβλήματα σε μικρά αγόρια, τα οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερο ευαίσθητα από τα κορίτσια. Άλλωστε, είναι πιο συχνές οι αποβολές αρσενικών εμβρύων. Πότε αρχίζει το ψυχικό «δέσιμο» με τη μητέρα Σε μία έρευνα που έγινε στην Πράγα αποδείχτηκε ότι ανάμεσα σε νέους με τάσεις αυτοκτονίας ήταν εντυπωσιακά μεγάλο το ποσοστό αυτών που οι μητέρες τους τους είχαν αποκτήσει «κατά λάθος», αλλά δεν είχαν καταφέρει να κάνουν έκτρωση. Πρέπει βέβαια να ληφθεί υπόψη ότι, όταν η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας είναι κακή κατά την εγκυμοσύνη, είναι πολύ πιθανό ότι θα είναι και μετά. Mία γυναίκα που βρίσκεται σε απόγνωση, και δεν θέλει να γεννήσει το παιδί που κυοφορεί, είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα μπορεί ή θα έχει μεγάλες δυσκολίες να αποδεχτεί και να φροντίσει επαρκώς το παιδί αυτό και αφού το γεννήσει. Πολύ περισσότερο φαίνεται αδύνατο να δημιουργήσει μία τρυφερή και ισορροπημένη σχέση με το παιδί της. Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με γυναίκες που είναι ιδιαίτερα νευρικές, αγχωμένες, φοβισμένες κατά την εγκυμοσύνη: το πιθανότερο είναι ότι θα είναι περισσότερο νευρικές και φοβισμένες από άλλες μητέρες και στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Oι εξελικτικοί ψυχολόγοι, πάντως, που ασχολούνται με το «δέσιμο», την ανάπτυξη δηλαδή και την ποιότητα της σχέσης μεταξύ μητέρας και παιδιού, ισχυρίζονται ότι αυτή έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη και την προστασία της μητέρας του γεννιέται έχοντας ήδη εφοδιαστεί με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή, είναι όμως απαραίτητο να βρει την ίδια ποιότητα σχέσης και αφού γεννηθεί. Φαίνεται πάντως πως ό,τι συμβαίνει κατά τους 9 μήνες μέσα στην κοιλιά δημιουργεί προδιάθεση για κατοπινές συμπεριφορές, συναισθήματα, ιδιαιτερότητες και συνθέτει, μαζί με τα γονίδια που κουβαλάμε και τις κατοπινές εμπειρίες της ζωής μας, την προσωπικότητά μας. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη της μητέρας του γεννιέται με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε Ανεμοβλογιά Πώς επηρεάζεται το έμβρυο από την Ανεμοβλογιά Εξαρτάται από την ηλικία κύησης: - Ανεμοβλογιά στο 1ο τρίμηνο προκαλεί ανωμαλίες σε ποσοστό 0.5-1 τοις εκατό - Ανεμοβλογιά μεταξύ 13-20 εβδομάδων κύησης προκαλεί ανωμαλίες σε ποσοστό 2% - Εαν η Ανεμοβλογιά προκύψει ανάμεσα σε 5μέρες προ- 1 με 2 ημέρες μετά τον τοκετό, υπάρχει πιθανότητα το νεογνό να εμφανίσει - Ανεμοβλογιά σε ποσοστό 20-25%, γνωστή και ως συγγενή Ανεμοβλογιά - Εαν η Ανεμοβλογιά εμφανιστεί 6-12 ημέρες προ τοκετού, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να εμφανίσει συγγενή Ανεμοβλογιά. Σε αυτήν την περίπτωση το νεογνό έχει κάποια από τα δικά σας αντισώματα, οπότε η Ανεμοβλογιά θα είναι ήπιας μορφής. - ‘Ερπητας ζωστήρας κατά την διάρκεια της κύησης μπορεί να προκαλεί δυσφορία στη μητέρα, παρόλα αυτά δεν αποτελεί κίνδυνο για το νεογνό. - Πιθανές ανωμαλίες από Ανεμοβλογιά είναι ουλές, προβλήματα όρασης, καθυστέρηση ανάπτυξης, μικροκεφαλία, διαταραχές ανάπτυξης και πνευματική καθυστέρηση. Πώς να προστατέψετε το μωρό σας από Ανεμοβλογιά - Εάν έχετε νοσήσει από Ανεμοβλογιά στο παρελθόν, δεν χρειάζεται να κάνετε τίποτα. ‘Εχετε αντισώματα που προστατεύουν εσάς και το μωρό σας. - Εάν ΔΕΝ έχετε περάσει Ανεμοβλογιά στο παρελθόν, και έρθετε σε επαφή με κάποιο άτομο που νοσεί από Ανεμοβλογιά, θα πρέπει να πάρετε ανοσοσφαιρίνη ZIG, η οποία πρέπει να χορηγείται έως και 4 ημέρες μετά την επαφή. Η ανοσοσφαιρίνη αυτή δεν χρειάζεται εαν έχετε ήδη αντισώματα. - Για να κάνετε το εμβόλιο της Ανεμοβλογιάς θα πρέπει να μην είστε έγκυος. Απαγορεύεται να μείνετε έγκυος μέχρι και 3 μήνες μετά το εμβόλιο. Κυτταρομεγαλοιός Πώς επηρεάζει ο κυτταρομεγαλοιός το έμβρυο Συνήθως μια υγιής έγκυος γυναίκα δεν διατρέχει μεγάλο κίνδυνο από κυτταρομεγαλοιό. Στην πραγματικότητα η συχνότητα πρωτοπαθούς προσβολής στην εγκυμοσύνη στις ΗΠΑ είναι μεταξύ 0.4% - 0.7%. Οι έγκυες γυναίκες που προσβάλλονται σπάνια εμφανίζουν συμπτώματα- είναι πιο πιθανό το έμβρυο να εμφανίσει προβλήματα, παρά η έγκυος γυναίκα. Ο κυτταρομεγαλοιός είναι η πιο συχνή συγγενής λοίμωξη στη Μεγ. Βρεττανία. Η πιθανότητα μετάδοσης στο έμβρυο είναι 40%. Από αυτά τα 40% των εμβρύων που προσβάλλονται, μόνο το 10 % εμφανίζουν συμπτώματα συγγενούς λοίμωξης. Στις γυναίκες που προσεβλήθησαν από κυτταρομεγαλοιό τουλάχιστον 6 μήνες πριν συλλάβουν, η πιθανότητα το έμβρυο να προσβληθεί είναι μόνο 1%- και αυτά τα νεογνά συνήθως δεν εμφανίζουν προβλήματα. Πιθανά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν στα νεογνά είναι: - Ηπατομεγαλία και σπληνομεγαλία - 80-90% των νεογνών που προσβάλλονται εμφανίζουν συμπτώματα τα πρώτα χρόνια της ζωής τους που έχουν να κάνουν με διαταραχές ακοής και όρασης, και διαφόρου βαθμού διανοητική υστέρηση - 5-10% των νεογνών δεν θα παρουσιάζουν συμπτώματα κατά τη γέννηση, αλλά θα εμφανίσουν στη συνέχεια διαφόρου βαθμού διαταραχές ακοής, πνευματικής ανάπτυξης και συντονισμού κινήσεων. Όταν ο κυτταρομεγαλοιός μεταδίδεται κατά τον τοκετό από την επαφή του νεογνού με τις κολπικές εκκρίσεις, ή αργότερα, με τον θηλασμό, ελάχιστα συμπτώματα παρουσιάζονται- ή συνήθως δεν παρουσιάζονται καθόλου. Πώς μεταδίδεται ο κυτταρομεγαλοιός Η μετάδοση γίνεται από άτομο σε άτομο και δεν συσχετίζεται με κατανάλωση τροφής, νερού ή ζωικών τροφών. Ο κυτταρομεγαλοιός δεν είναι πολύ μεταδοτικός και δεν μεταδίδεται εύκολα μέσα στο σπίτι, ή στον παιδικό σταθμό. Η μετάδοση γίνεται μέσω επαφής με σάλιο, ούρα, γάλα από το στήθος και άλλα σωματικά υγρά. Πώς γίνεται η διάγνωση Οι περισσότερες λοιμώξεις απο κυτταρομεγαλοιό δεν διαγιγνώσκονται εύκολα, γιατί ο ιός δεν προκαλεί πολλά συμπτώματα. Παρόλα αυτά τα άτομα που έχουν νοσήσει από τον ιό φέρουν αντισώματα στο αίμα τους που παραμένουν για πάντα. Μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να τα διαγνώσει. Ποια είναι η θεραπεία για τον κυτταρομεγαλοιό Δυστυχώς δεν μπορεί να προληφθεί λοίμωξη κατά τη διάρκεια της κύησης. Συστήνεται καλή υγειινή χεριών, η οποία συνήθως είναι αρκετή. Τοξοπλάσμωση Τι είναι η τοξοπλάσμωση Το toxoplasma gondii είναι παράσιτο που μεταδίδεται με την κατανάλωση κρέατος ή έκθεση και επαφή με κόπρανα από γάτες πουυ νοσούν. Οσο αργότερα στην εγκυμοσύνη εμφανιστεί η λοίμωξη, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να προσβληθεί το έμβρυο. Τι προκαλεί η τοξοπλάσμωση στο έμβρυο Καθυστέρηση ενδομήτριας ανάπτυξης και διαταραχές ανάπτυξης σε διάφορα συστήματα, όπως κεντρικό νευρικό σύστημα, οφθαλμοί, ήπαρ, σπλήνα και πήξη αίματος. Όταν προσβληθεί η μητέρα μεταξύ 10-24 εβδομάδες κύησης, η πιθανότητα το έμβρυο να εμφανίσει προβλήματα είναι 5-6%. Τέτοια είναι: προωρότητα, χαμηλό βάρος γέννησης, πυρετός, ίκτερος, διαταραχές όρασης, διανοητική καθυστέρηση, ανωμαλίες σχήματος κεφαλής, σπασμούς και επασβεστώσεις κρανίου. Στο 3ο τρίμηνο το έμβρυο έχει αυξημένο κίνδυνο να προσβληθεί, αλλά ο κίνδυνος ανωμαλιών είναι ελαττωμένος καθότι τα όργανα του εμβρύου έχουν ήδη αναπτυχθεί. Πώς να προστατέψετε το μωρό σας από τοξοπλάσμωση - Αποφύγετε την επαφή με περιττώματα από γάτες- κάποιος άλλος θα μπορούσε να καθαρίζει το δοχείο εάν έχετε γάτα. - Μείνετε μακρυά από γάτες γενικά. - Μην δίνετε ωμό κρέας στη γάτα σας. - Πλένετε σχολαστικά τα χέρια σας κατόπιν επαφής με γάτες ή ωμό κρέας. - Όταν τρώτε έξω, να παραγγέλνετε κρέας καλά ψημένο. - Σωστή υγιεινή προστατεύει από μετάδοση τοξοπλάσμωσης. Ποια είναι η θεραπεία της τοξοπλάσμωσης Αντιβιοτικά (σπιραμυκίνη) HIV ( AIDS ) Ποιος είναι ο κίνδυνος μετάδοσης HIV στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης; Εάν η μητέρα είναι φορέας, ο κίνδυνος μετάδοσης στο έμβρυο είναι χαμηλός, όσο πιό υγιής είναι η μητέρα. Με τις σημερινές θεραπείες, ο κίνδυνος να περάσει η λοίμωξη στο έμβρυο έχει περιοριστεί στο 2% και χαμηλότερα. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μετάδοσης είναι: - Κάπνισμα - Χρήση ουσιών - Ανεπάρκεια βιταμίνης Α - Ανεπαρκής διατροφή - Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα - Το στάδιο της νόσου (ιικό φορτίο) - Παράγοντες που έχουν να κάνουν με τον τοκετό - Θηλασμός. Ποιές οι πιθανότητες να μεταδοθεί στο έμβρυο ο ιός Στις περισσότερες περιπτώσεις ο ιός δεν περνά από τον πλακούντα προς το έμβρυο. Αν η μητέρα είναι κατά τα άλλα υγιής, ο πλακούντας συνήθως προστατεύει από μετάδοση της λοίμωξης. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο είναι άλλες ενδομήτριες λοιμώξεις, η πρόσφατη λοίμωξη με τον ιο HIV, το προχωρημένο στάδιο της νόσου ή ανεπαρκής σίτιση. Ποια η πιθανότητα το μωρό σας να είναι οροθετικό στο HIV Το νεογνό μπορεί να μολυνθεί είτε κατά την κύηση, είτε κατά τον θηλασμό. Εαν η μητέρα δεν λαμβάνει φαρμακευτική θεραπεία, 25% των νεογνών θα φέρουν τον ιό. Στην αντίθετη περίπτωση που η μητέρα λαμβάνει θεραπεία το ποσοστό είναι μόνο 2%. Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν για να ελαττωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης στο νεογνό Η μητέρα θα πρέπει να λάβει θεραπεία κατά τη διάρκεια της κύησης. Συστήνεται καισαρική τομή και αποφυγή θηλασμού. Ιός του έρπητα Πώς επηρεάζει την κύηση ο ιός του έρπητα; Οι πιο πολλές γυναίκες που έχουν έρπητα γεννητικών οργάνων δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα. Ο ιός του έρπητα των γεννητικών οργάνων μπορεί να αντιμετωπιστεί ασφαλώς κατά την εγκυμοσύνη. Εάν έχετε κολλήσει έρπητα των γεννητικών οργάνων πριν μείνετε έγκυος το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα παράγει αντισώματα που προστατεύουν το έμβρυο όταν μείνετε έγκυος. Αναζωπύρωσεις του ιού κατά την κύηση δεν επηρεάζουν το έμβρυο. Εαν κολλήσετε πρώτη φορά τον ιο του έρπητα των γεννητικών οργάνων όντας έγκυος, η κατάσταση είναι λίγο πιό περίπλοκη. - Λοίμωξη τους πρώτους 3 μήνες της κύησης μπορεί να προκαλέσει αποβολή. - Σε λοίμωξη πρωτοπαθή στο τέλος της κύησης, (λιγότερο από 6 εβδομάδες προ του τοκετού), δεν υπάρχει χρόνος για το ανοσοποιητικό σας σύστημα να παράγει αντισώματα. Εαν γεννήσετε φυσιολογικά υπάρχει περίπου 40% πιθανότητα να μεταδοθεί η λοίμωξη στο νεογνό. Εάν το νεογνό επιμολυνθεί με τον ιο του έρπητα κατά τον τοκετό, εμφανίζει νεογνικό έρπητα. Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι σοβαρή, αλλά ευτυχώς είναι σπάνια: 1-2 ανα 100,000 νεογνά. Ο νεογνικός έρπης μπορεί να προκαλέσει βλάβες στους οφθαλμούς και στο δέρμα του νεογνού. Μπορεί επίσης να προκαλέσει νεογνική μηνιγγίτιδα και να προκαλέσει βλάβες και σε άλλα όργανα. Αναφέρονται περιπτώσεις νεογνικών θανάτων έως και 7 ημέρες μετά τη γέννηση. Φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στο να προστατέψει από βλάβες το νεογνό. Πώς μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο για το μωρό σας; Με τους παρακάτω τρόπους: - Εάν ο σύντροφός σας έχει οποιαδήποτε μορφή έρπητα (επιχείλιο, έρπητα γεννητικών οργάνων), πρέπει να αποφύγετε επαφή δέρμα με δέρμα με την περιοχή που έχει τον έρπητα. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει αποφυγή στοματικού, κολπικού ή πρωκτικού σεξ. - Εφόσον υπάρχει μια πολύ μικρή πιθανότητα να μεταδοθεί η λοίμωξη από τον σύντροφο, θα μπορούσατε, εάν ο σύντροφος έχει οποιαδήποτε μορφή έρπη, να χρησιμοποιήσετε και προφυλακτικό. - Αποφύγετε δερματική επαφή του μωρού σας με κάποιο άτομο που έχει ενεργό λοίμωξη (επιχείλιο, ρινικό έρπη ή έρπη χειρών). - Πλένετε τα χέρια σας εάν αγγίξετε δερματικές περιοχές που έχουν έρπητα. Τι είδους θεραπεία προτείνεται για τον έρπητα Εάν νοσήσετε από πρωτοπαθή έρπητα στην κύηση, μπορείτε να πάρετε αντιιικά χάπια (ακυκλοβίρη)- μπορεί επίσης να χρειαστεί εισαγωγή σε νοσοκομείο σε περίπτωση που η λοίμωξη είναι πολύ επώδυνη ή συνοδεύετει απο δυσουρία. Εάν έχετε επαναλαμβανόμενα επεισόδια αναζωπύρωσης έρπητα στην εγκυμοσύνη, ίσως να σας χορηγηθεί ακυκλοβίρη συνεχόμενα από τις 36 εβδομάδες κύησης έως τον τοκετό. Ο σκοπός της αγωγής είναι να ελαττώσει τη διάρκεια και την οξύτητα των συμπτωμάτων. Υπάρχει κανένας κίνδυνος από την θεραπεία; Η ακυκλοβίρη χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια- και στην εγκυμοσύνη, χωρίς να υπάρχουν ενδείξεις ότι βλάπτει την κύηση. Επίσης θεωρείτει ασφαλής και κατά τον θηλασμό. Θα χρειαστώ καισαρική τομή; Οι πιο πολλές γυναίκες με έρπητα γεννάνε φυσιολογικά. - Εαν έχετε περάσει έρπητα πριν μείνετε έγκυος, δεν θα χρειαστείτε καισαρική τομή. - Εάν νοσήσετε από έρπητα για πρώτη φορά στη ζωή σας τις τελευταίες 6 εβδομάδες κύησης, θα χρειαστείτε καισαρική τομή. - Εάν εμφανίσετε αναζωπύρωση του έρπητα γεννητικών οργάνων την περίοδο που θα γεννήσετε, συνήθως δεν θα χρειαστείτε καισαρική τομή. Καλό θα ήταν να το συζητήσετε με τον ιατρό σας. Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Η εγκυμοσύνη, μία από τις ενδιαφέρουσες - πλούσιες σε νέα ερεθίσματα και συναισθήματα - περιόδους στη ζωή μίας γυναίκας έχει ιδιαιτερότητες, προβλήματα, κινδύνους. Το σάκχαρο είναι ένας από αυτούς. Αποκαλούμενο και ως διαβήτης κύησης, εμφανίζεται μεν παροδικά, χρειάζεται όμως προσοχή, αφού 4 στις 10 εγκύους ενδέχεται να εμφανίσουν το πρόβλημα, κυρίως στην αρχή του τρίτου τριμήνου. Παρά το γεγονός ότι τα επίπεδα του σακχάρου επηρεάζονται ως ένα βαθμό σε όλες τις εγκύους, ειδικοί τονίζουν εντούτοις ότι μόνον το 2% - 4% πληροί τα διαγνωστικά κριτήρια του προβλήματος. Η παρακολούθησή του κρίνεται μάλιστα σκόπιμη μέχρι και δυο μήνες μετά τον τοκετό, οπότε η γυναίκα πρέπει να επαναλάβει τις εξετάσεις σακχάρου. Το παρηγορητικό είναι ότι η παθολογική αυτή κατάσταση κατά κανόνα εκλείπει μετά τον τοκετό, καθώς τα επίπεδα του σακχάρου επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα. Αίτια: Ο διαβήτης κύησης οφείλεται στο γεγονός ότι, καθώς αναπτύσσεται ο πλακούντας, αυξάνεται η αντίσταση στην ινσουλίνη. Στις περισσότερες γυναίκες ο οργανισμός αντιμετωπίζει το πρόβλημα με παραγωγή περισσότερης ινσουλίνης. Σε κάποιες άλλες, όμως, το πάγκρεας δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί και έτσι το σάκχαρο αυξάνεται περισσότερο από το φυσιολογικό. Πρόληψη: Ολες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως από το αν αντιμετωπίζουν παράγοντες κινδύνου ή έχουν σχετικό ιστορικό, θα πρέπει να κάνουν μία εξέταση, τη δοκιμασία ανοχής γλυκόζης, ανάμεσα στην 23η και την 26η εβδομάδα της κύησης. Για την εξέταση απαιτείται νηστικό στομάχι από το προηγούμενο βράδυ και για τουλάχιστον 12 ώρες. Τις τρεις ημέρες που προηγούνται της εξέτασης, πρέπει να καταναλώνονται τουλάχιστον 200 γρ. υδατάνθρακες την ημέρα, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 1 μερίδα δημητριακών στο πρωινό, 1 μερίδα ζυμαρικών στο μεσημεριανό, 3 φρούτα και 2 φέτες ψωμί. Η παραμονή στο μικροβιολογικό εργαστήριο είναι τρίωρη, ώστε να γίνουν επανειλημμένως αιμοληψίες: • Στην πρώτη, μετριέται το σάκχαρο νηστείας. • Στη συνέχεια, καταναλώνονται 100 γρ. γλυκόζης (διαλυμένα σε ένα ποτήρι νερό). Το σάκχαρό τους θα μετρηθεί ξανά με 3 αιμοληψίες μετά από 1, 2 και 3 ώρες αντίστοιχα. Παθολογία: Η σχετική διάγνωση, και για να μπορεί να θεωρηθεί το πρόβλημα υπαρκτό, απαιτεί τουλάχιστον δυο τιμές μεγαλύτερες από τις παρακάτω φυσιολογικές: • γλυκόζη νηστείας μέχρι 95 mg/dl. • Στα 60΄ μέχρι 180 mg/dl. • Στα 120΄ μέχρι 155 mg/dl. • Στα 180΄ μέχρι 140 mg/dl. Αν βρεθούν τουλάχιστον δύο τιμές χαμηλότερες από 65mg/dl, πρόκειται για προδιαβητική κατάσταση (εξαιτίας υπερβολικής έκκρισης ινσουλίνης). Χρειάζεται να συμβουλευτείτε διαβητολόγο για να σας δώσει οδηγίες (π.χ. συχνά γεύματα). Προσοχή! Ορισμένοι γυναικολόγοι συστήνουν τη μίνι καμπύλη (εξέταση με μικρότερη ποσότητα γλυκόζης και λιγότερες αιμοληψίες), αλλά πρόκειται για αμφιλεγόμενη, αν όχι και λανθασμένη, πρακτική. Όλες οι γυναίκες θα πρέπει να κάνουν την καμπύλη με 100 γρ. γλυκόζης και 4 αιμοληψίες. Θεραπεία: Στην περίπτωση διάγνωσης διαβήτη, πρέπει να απευθυνθείτε σε διαβητολόγο και διαιτολόγο: οι οδηγίες τους θα σας βοηθήσουν να ρυθμίσετε το πρόβλημα. • Με σωστή διατροφή, ελαφριά άσκηση και τακτικές μετρήσεις του σακχάρου του αίματος. • Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως χρειαστεί να πάρετε ινσουλίνη, αφού τα αντιδιαβητικά φάρμακα αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη. • Επίσης, πρέπει να κάνετε συχνά υπερηχογραφήματα για να παρακολουθείτε την ανάπτυξη του μωρού και την ποσότητα του αμνιακού υγρού, που τείνει να αυξάνεται όταν το σάκχαρο δεν είναι καλά ρυθμισμένο. Οι έγκυες που κινδυνεύουν περισσότερο: • Έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη τύπου 2. • Έχουν ατομικό ιστορικό παθολογικής εξέτασης ανοχής γλυκόζης. • Έχουν παρουσιάσει σάκχαρο στα ούρα (σακχαρουρία) σε πρόσφατη εξέταση ούρων. • Είναι παχύσαρκες ή έχουν πάρει πολλά κιλά στην εγκυμοσύνη. • Είναι μεγαλύτερες από 25 ετών. • Είχαν παρουσιάσει σε προηγούμενη εγκυμοσύνη το ίδιο πρόβλημα. • Έχουν γεννήσει μεγαλόσωμα μωρά. • Αντιμετώπισαν αυτόματη αποβολή (πριν από την 20ή εβδομάδα). • Είχαν αυξημένη ποσότητα αμνιακού υγρού σε προηγούμενη εγκυμοσύνη. Η σημασία της σωστής διατροφής Προτιμήστε: • Άφθονα φρούτα και λαχανικά, για να παίρνετε τις βιταμίνες τους, αλλά κυρίως τις φυτικές τους ίνες. • Τρόφιμα ολικής άλεσης, γιατί θα σας χορτάσουν χωρίς να σας ανεβάσουν τόσο το σάκχαρο. • Γαλακτοκομικά, χαμηλά σε λιπαρά. • Ελαιόλαδο, αλλά με μέτρο, γιατί έχει πολλές θερμίδες. • Τα απαραίτητα λιπαρά οξέα (ω-3 και ω-6) από ψάρια, ξηρούς καρπούς κλπ. • Άπαχο κρέας και κοτόπουλο. Αποφύγετε: • Τρόφιμα με απλά σάκχαρα (γλυκά, χυμούς, λευκό ψωμί, προϊόντα ζύμης), γιατί αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος και συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη διαβήτη κύησης. • Τα σπορέλαια, τα υδρογονωμένα ή τα μερικώς υδρογονωμένα λίπη που υπάρχουν σετυποποιημένα τρόφιμα, πατατάκια, μπισκότα, κρουασάν και τηγανητές πατάτες εμπορίου. • Τρόφιμα σε κονσέρβες ή προτηγανισμένα και προμαγειρεμένα τρόφιμα. Καταναλώστε με μέτρο: • Πατάτες, μακαρόνια και ρύζι, που μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, κυρίως όταν καταναλώνονται ως κυρίως γεύμα και όχι ως συνοδευτικό πρωτεΐνης (κρέας, ψάρι, κοτόπουλο). Μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές; Αν ο διαβήτης κύησης διαγνωστεί έγκαιρα, ρυθμιστεί και παρακολουθείται συστηματικά, η εγκυμοσύνη μπορεί να συνεχιστεί φυσιολογικά. Διαφορετικά, ενδέχεται να προκληθούν προβλήματα: • Στην έγκυο (π.χ. αυξημένο αμνιακό υγρό, υπέρταση, προεκλαμψία ή εκλαμψία). • Στον τοκετό (τα μωρά αυτά είναι ιδιαίτερα μεγάλα και πρέπει να γίνει καισαρική). Συνήθως, οι γυναικολόγοι επιλέγουν την προγραμματισμένη καισαρική τομή στην 38η εβδομάδα της κύησης, σε περίπτωση που η μητέρα έχει διαβήτη κύησης. • Στο έμβρυο (π.χ. να εμφανίσει υπογλυκαιμία αμέσως μετά τη γέννηση, πνευμονική ανωριμότητα). Δείτε ολόκληρο το άρθρο