Εκτέλεση της Αναζήτησης

«Θαύμα». Έτσι χαρακτηρίζουν τη στιγμή που μια γυναίκα φέρνει στον κόσμο ένα παιδί. Από εκεί και έπειτα ακολουθούν αρκετές άλλες, εξίσου θαυμάσιες στιγμές στη ζωή και των δύο. Οι πρώτες του λέξεις, τα πρώτα του βήματα, η πρώτη μέρα στο σχολείο και η τελευταία στο σπίτι πριν φύγει για σπουδές. Ανάμεσα σε αυτές τις πραγματικά υπέροχες στιγμές όμως, πόσες άλλες δυσάρεστες μπορεί να υπάρξουν; Και αλήθεια, μπορεί να έρθει ποτέ εκείνη η στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας που θα σταθεί και θα σκεφτεί «μακάρι να μην είχα κάνει παιδί»; Η έρευνα που προκάλεσε σάλο Την απάντηση έδωσε πριν λίγο καιρό η έρευνα μίας κοινωνιολόγου από το πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Ισραήλ στην οποία συμμετείχαν 23 γυναίκες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής, όλες -και οι 23- μετάνιωσαν έως ένα σημείο που έγιναν μητέρες. Η έρευνα προκάλεσε αντιδράσεις ενώ ξεκίνησε και μία έντονη συζήτηση γύρω από το ζήτημα. Όσο δύσκολο όμως κι αν είναι για κάποιους να πιστέψουν ότι μία γυναίκα δεν απολαμβάνει τη ζωή της μετά τον ερχομό ενός παιδιού, το διαδίκτυο είναι η ζωντανή απόδειξη ότι τέτοια συναισθήματα μπορεί να την κυριεύσουν. «Τα αγαπώ, αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη» Το Facebook μάλιστα έχει μετατραπεί σε κάτι σαν καταφύγιο για αρκετές οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις φοβούνται να αποκαλύψουν στο στενό τους περιβάλλον όσα πραγματικά νιώθουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σελίδα «I Regret Having Children» (Μετάνιωσα που έκανα παιδιά) όπου πολλές μητέρες καταθέτουν πόσο δύσκολη έχει γίνει η ζωή τους. «Τα αγαπώ αλλά δεν είμαι ευτυχισμένη. Πήραν όλη μου την ελευθερία, δεν μπορώ να βρω δουλειά, ο άντρας μου μετά βίας βγάζει αρκετά για διακοπές. Ήμουν αεροσυνοδός, ελεύθερη σαν πουλί πριν κάνω παιδιά. Τώρα ασχολούμαι απλά με τα ατελείωτα καθήκοντα ενός σπιτιού», γράφει μία μητέρα δύο παιδιών 7 και 4 ετών. «Δεν έχουμε καθόλου ζωή» Μία άλλη, μητέρα ενός τρίχρονου κοριτσιού, περιγράφει πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση επειδή η κόρη της δεν κοιμάται, ενώ αναφερόμενη συγκεκριμένα σε ένα περιστατικό κατά το οποίο έκανε εμετό από το άγχος της όταν η μικρή κοιμήθηκε μόνο για 2 ώρες έγραψε: «Δεν έχουμε καθόλου ζωή. Ο σύζυγός μου με βοηθάει τόσο πολύ, αλλά ακόμα και εκείνος είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Δεν έχουμε οικογένεια και φίλους. Κανένα κύκλο να μας βοηθήσει. Τι να κάνω;». «Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μια υπέροχη ζωή» «Αγαπούσα την παλιά μου ζωή. Ο σύζυγός μου ήθελε πολύ ένα παιδί και το καθυστερούσα για πολύ καιρό, επειδή ήξερα ότι δεν είχε έρθει ακόμα για εμένα η στιγμή. Υπέκυψα μετά από πολλές σκέψεις ότι θα προσαρμοστώ. Νιώθω ότι ήρθαν τα πάνω κάτω σε μία υπέροχη ζωή. Ακόμα δεν νιώθω σαν μητέρα. Μου λείπει τόσο πολύ η παλιά μου ζωή και νιώθω σαν να θέλω να φύγω και να εγκαταλείψω τον άντρα μου και τον γιο μου», γράφει μία άλλη γυναίκα. «Μην με μισήσετε...» Παρόμοια μαρτυρία μάλιστα καταλήγει με την παράκληση: «Παρακαλώ, μην με μισήσετε, είναι αυτό που πραγματικά προσπαθώ να πω. Πραγματικά θεωρώ τον εαυτό μου έναν αρκετά τρυφερό άνθρωπο». Τα παιδιά όμως δεν είναι η κύρια πηγή αυτών των αρνητικών συναισθημάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις και ο σύντροφος είναι εκείνος που με την συμπεριφορά του θα προκαλέσει εκνευρισμό και θυμό στη μητέρα. Οι επιστήμονες λένε είναι φυσιολογικό! Από την πλευρά τους πάντως οι επιστήμονες θεωρούν πολύ φυσικό το ενδεχόμενο μία γυναίκα να μετανιώσει που έγινε μητέρα, όπως τονίζει όμως ο Ρόμπιν Σίμον από το Wake Forest University, ο οποίος εξειδικεύεται στις επιπτώσεις που έχει στη ψυχική υγεία ο ερχομός ενός παιδιού, είναι δύσκολο να παραδεχτεί κανείς τέτοια συναισθήματα επειδή «αψηφούν τις κοινωνικές νόρμες για την ιερότητα της μητρότητας». «Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθει κανείς μετανιωμένος, αγχωμένος, κουρασμένος βαρεμάρα και απογοήτευση», λέει η σύμβουλος σχέσεων Αραμπέλα Ράσελ προσθέτοντας ότι το να είσαι μητέρα δεν είναι τόσο εύκολο όπως το βλέπουν και πιστεύουν ορισμένοι. Ταυτόχρονα όμως τονίζει πόσο σημαντικό είναι τελικά να μπορείς να εκμυστηρευτείς τις σκέψεις αυτές είτε στον σύντροφο είτε σε κάποιο κοντινό πρόσωπο. Όπως συμβουλεύει, γονείς ή συγγενείς που ανησυχούν για την κατάσταση μίας γυναίκας, πρέπει να σταθούν δίπλα της και να την ενθαρρύνουν να συζητήσει τα συναισθήματά της έτσι ώστε να τα εξομαλύνει. «Προσέξτε να μην τις κρίνετε γιατί πρόκειται για πολύ δύσκολα συναισθήματα που κάνουν τους ανθρώπους να νιώθουν ενοχές. Αν επιμένουν και η συζήτηση για αυτό δεν ανακουφίζει μετά από ένα χρονικό διάστημα θα μπορούσατε να προτείνετε να πάει στον γιατρό. Προσέξτε για όποια σημάδια επιλόχειας κατάθλιψης παρόλα αυτά, κάτι που είναι ένα διαφορετικό ζήτημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί», συμβουλεύει η Ράσελ. Πηγή: iefimerida.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Ξεκινά η σχολική χρονιά και ο «πονοκέφαλος» για χιλιάδες οικογένειες που τα βγάζουν πέρα με δυσκολία, για το θέμα της μόρφωσης των παιδιών τους είναι πιο έντονος από ποτέ. Ένα παιδί, σύμφωνα με τα δεδομένα της ελληνικής εκπαίδευσης, παράλληλα με το σχολείο, χρειάζεται να πηγαίνει φροντιστήρια στα μαθήματα που το ενδιαφέρουν για να μπορέσει να έχει ελπίδες να μπει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και να κάνει μαθήματα ξένων γλωσσών ώστε να είναι έτοιμο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της αγοράς όταν χρειαστεί. Η άθληση και τα μαθήματα μουσικής, με βάση την οικονομική κρίση που υπάρχει, δυστυχώς έχουν «κοπεί» για τα περισσότερα από τα παιδιά, αφού οι οικογένειες τους δεν αντέχουν, ρίχνοντας το βάρος στα φροντιστήρια που έχουν να κάνουν με την εξέλιξη τους και την επίτευξη του στόχου του Πανεπιστημίου. Ακόμα όμως και εκεί οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες προχωρούν σε αρκετές περικοπές. Οι ξένες γλώσσες από δύο ή και τρεις που ήταν για την πλειοψηφία των μαθητών περιορίζονται σε μία, με την μεγαλύτερη προτίμηση να την συγκεντρώνουν τα αγγλικά, ως βασική ξένη γλώσσα. Ούτε Γαλλικά, ούτε Γερμανικά, ούτε Ιταλικά που έκαναν τα παιδιά των περασμένων γενιών. Και στα φροντιστήρια υπάρχουν όμως αρκετές περικοπές. Φροντιστήρια για μαθητές γυμνασίου πλέον σπανίζουν, ενώ υπάρχει μεγάλος περιορισμός και στα ιδιαίτερα μαθήματα, ακόμα και αν οι τιμές αυτών έχουν πέσει αρκετά σε σύγκριση με παλιότερα. Τα φροντιστήρια για τους περισσότερους μαθητές περιορίζονται στις τάξεις της Β’ και της Γ’ Λυκείου και έχουν να κάνουν κυρίως με την κατεύθυνση των μαθημάτων που επιλέγουν τα παιδιά. Ακόμα όμως και με τις περικοπές αυτές το θέμα της εξωσχολικής εκπαίδευσης έχει εξελιχθεί σε έναν μόνιμο «πονοκέφαλο» για τους σύγχρονους γονείς. Όχι γιατί δεν θέλουν να δώσουν και να επενδύσουν στην μόρφωση των παιδιών τους, αλλά γιατί πολύ απλά πλέον ούτε τους περισσεύουν, ούτε έχουν… Δείτε ολόκληρο το άρθρο