Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'αυτοπεποίθηση' .
Βρέθηκαν 5 αποτελέσματα
-
Πριν, όμως, πρέπει να αναγνωρίζετε τα σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αποφεύγει να κάνει μια δραστηριότητα από φόβο μήπως αποτύχει. Τα παρατάει εύκολα αν απογοητευθεί με κάτι. Μόλις καταλάβει ότι πρόκειται να χάσει σε ένα παιχνίδι λέει ψέματα ή κλέβει. Θέλει να έχει τον έλεγχο με αποτέλεσμα να γίνεται αυταρχικό για να κρύψει ότι αισθάνεται ανικανότητα. Βρίσκει δικαιολογίες όπως «ούτως ή άλλως δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι». Έχει χάσει το ενδιαφέρον του για συνηθισμένες δραστηριότητες. Περιορίζει την επαφή με τους φίλους του. Είναι συχνές οι εναλλαγές στη διάθεσή του. Ασκεί κριτική στον εαυτό του λέγοντας ότι δεν κάνει τίποτα σωστά, ότι δεν αρέσει σε κανέναν, ότι εκείνο φταίει, ότι οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι ή πιο ικανοί από εκείνο. Δυσκολεύεται να αποδεχτεί τόσο την επιβράβευση όσο και την κριτική. Ενδιαφέρεται πολύ για τη γνώμη των άλλων και επηρεάζεται εύκολα από τους συνομηλίκους του.
-
Δεν είναι σίγουρο για τον εαυτό του και έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση; Αν πρόκειται για μια συμπεριφορά επαναλαμβανόμενη που του δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινότητα και τις σχέσεις του, θα πρέπει να δράσετε αποτελεσματικά. Πριν, όμως, πρέπει να αναγνωρίζετε τα σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αποφεύγει να κάνει μια δραστηριότητα από φόβο μήπως αποτύχει. Τα παρατάει εύκολα αν απογοητευθεί με κάτι. Μόλις καταλάβει ότι πρόκειται να χάσει σε ένα παιχνίδι λέει ψέματα ή κλέβει. Θέλει να έχει τον έλεγχο με αποτέλεσμα να γίνεται αυταρχικό για να κρύψει ότι αισθάνεται ανικανότητα. Βρίσκει δικαιολογίες όπως «ούτως ή άλλως δεν μου αρέσει αυτό το παιχνίδι». Έχει χάσει το ενδιαφέρον του για συνηθισμένες δραστηριότητες. Περιορίζει την επαφή με τους φίλους του. Είναι συχνές οι εναλλαγές στη διάθεσή του. Ασκεί κριτική στον εαυτό του λέγοντας ότι δεν κάνει τίποτα σωστά, ότι δεν αρέσει σε κανέναν, ότι εκείνο φταίει, ότι οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι ή πιο ικανοί από εκείνο. Δυσκολεύεται να αποδεχτεί τόσο την επιβράβευση όσο και την κριτική. Ενδιαφέρεται πολύ για τη γνώμη των άλλων και επηρεάζεται εύκολα από τους συνομηλίκους του. Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση λειτουργεί ανεξάρτητα, αναλαμβάνει ευθύνες, υπερηφανεύεται για τις επιτυχίες του, ανέχεται απογοητεύσεις, δοκιμάζει νέα πεδία και προκλήσεις, ενώ μπορεί να διαχειρίζεται τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα. Ακόμη, ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση είναι ένα παιδί που μπορεί να προσφέρει βοήθεια στους άλλους. Ωστόσο, ένα παιδί που δεν αποφεύγει τις νέες εμπειρίες, αισθάνεται μονίμως πως δεν το αγαπούν και δεν το θέλουν, κατηγορεί τους άλλους για τις δικές του αδυναμίες, δεν μπορεί να ανεχθεί απογοητεύσεις, αυτομειώνεται και είναι ευάλωτο. Πώς κτίζεται όμως η αυτοπεποίθηση; Η αυτοπεποίθηση κτίζεται όταν εκφράζει κανείς σταθερά τις επιθυμίες του, όταν μαθαίνει να παίρνει την ευθύνη για τα συναισθήματα του, όταν εστιάζεται σε αυτά που μπορεί να καταφέρει και όταν φέρεται κανείς στον εαυτό του με τον τρόπο που θέλει οι άλλοι να του φέρονται. Οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους όταν δείχνουν ότι χαίρονται με τις επιτυχίες των παιδιών τους και το δείχνουν, και όταν είναι γενναιόδωροι με τους περιγραφικούς επαίνους. Ακόμη οι γονείς ενισχύουν τα παιδιά τους όταν τα μαθαίνουν να κάνουν θετικές αυτο-δηλώσεις, όταν αποφεύγουν τη γελοιοποίηση των παιδιών, αλλά και όταν διδάσκουν στα παιδιά τους τρόπους για το πώς να λαμβάνουν και να αξιολογούν τις αποφάσεις τους. Ένας πολύ εποικοδομητικός τρόπος είναι η άσκηση των παιδιών στην αυτοπειθαρχία. Ένα παιδί το οποίο πιστεύει και εκτιμά τον εαυτό του είναι πιο επιδέξιο σε κοινωνικές δεξιότητες. Με τον όρο κοινωνικές δεξιότητες ονομάζουμε τις καλές κοινωνικές δεξιότητες που επιτρέπουν στο παιδί να γνωρίζει τι πρέπει να πει και πώς να κάνει καλές επιλογές, αλλά και πώς να συμπεριφερθεί σε διαφορετικές συνθήκες. Οι καλές κοινωνικές δεξιότητες αποτελούν τη βάση για την καλή σχολική επίδοση, την ορθή συμπεριφορά, τις υγιείς οικογενειακές σχέσεις, καθώς και τη συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Πώς όμως αποκτά ένα παιδί θετικές κοινωνικές δεξιότητες; Συνήθως η διαχείριση του θυμού και των συγκρούσεων, η κατανόηση κι αναγνώριση της γνώμης των άλλων, η δυνατότητα διαπραγμάτευσης και αντίστασης με τους συνομηλίκους, η ενεργητική ακρόαση και η αποδοχή και ανοχή του διαφορετικού λειτουργούν υποβοηθητικά στη δόμηση θετικών κοινωνικών δεξιοτήτων. Αν τοποθετούσαμε τις κοινωνικές δεξιότητες σε κατηγορίες, θα αναφέραμε τέσσερεις κατηγορίες: τις δεξιότητες επιβίωσης, τις διαπροσωπικές δεξιότητες, τις δεξιότητες λύσης προβλημάτων και τις δεξιότητες λύσης των συγκρούσεων. Θα λέγαμε λοιπόν πως ένα παιδί που μπορεί να ακολουθεί οδηγίες και αγνοεί περισπάσεις έχει έναν επαρκή δείκτη δεξιότητων επιβίωσης. Όσον αφορά τις διαπροσωπικές δεξιότητες, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι ένα παιδί που μπορεί να συμμετάσχει στις δραστηριότητες και να περιμένει τη σειρά του έχει μια επαρκή ανταπόκριση διαπροσωπικής επικοινωνίας. Ακόμη, ένα παιδί που μπορεί να λύνει προβλήματα, να ζητά βοήθεια, να απολογείται και να δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του, και ένα παιδί που αντιμετωπίζει την ήττα, τις κατηγορίες και την πίεση της ομάδας μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικά δεξιότεχνο. Οι βασικές δεξιότητες αυτοελέγχου είναι πολύ σημαντικές για να αντεπεξέλθει το παιδί στις κοινωνικές προκλήσεις. Αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά του το παιδί, παρατηρώντας προσεκτικά, καθυστερώντας την αντίδρασή του και γνωρίζοντας εναλλακτικές αντιδράσεις του, μπορεί να ελέγξει τις παρορμήσεις του αποτελεσματικά και να αντεπεξέλθει στις κοινωνικές προκλήσεις! ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΤΡΥΦΩΝΙΔΟΥ MA, Msc, MAAT, PgP, PHD, Ψυχολόγος Εξελικτικής-Σχολικής κατεύθυνσης-Ψυχοθεραπεύτρια
-
- κοινωνικότητα
- αυτοπεποίθηση
-
(και 1 ακόμη)
Tagged with:
-
Ένα παιδί έχει αυτοπεποίθηση όταν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του θετικά και πιστεύει στις δυνατότητες και τις ικανότητές του. Η αυτοπεποίθηση αντανακλάται μέσα από τη συμπεριφορά και τις αποφάσεις του ατόμου. Ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση λειτουργεί ανεξάρτητα, αναλαμβάνει ευθύνες, υπερηφανεύεται για τις επιτυχίες του, ανέχεται απογοητεύσεις, δοκιμάζει νέα πεδία και προκλήσεις, ενώ μπορεί να διαχειρίζεται τα θετικά και τα αρνητικά συναισθήματα. Ακόμη, ένα παιδί που έχει αυτοπεποίθηση είναι ένα παιδί που μπορεί να προσφέρει βοήθεια στους άλλους. Ωστόσο, ένα παιδί που δεν αποφεύγει τις νέες εμπειρίες, αισθάνεται μονίμως πως δεν το αγαπούν και δεν το θέλουν, κατηγορεί τους άλλους για τις δικές του αδυναμίες, δεν μπορεί να ανεχθεί απογοητεύσεις, αυτομειώνεται και είναι ευάλωτο. Πώς κτίζεται όμως η αυτοπεποίθηση; Η αυτοπεποίθηση κτίζεται όταν εκφράζει κανείς σταθερά τις επιθυμίες του, όταν μαθαίνει να παίρνει την ευθύνη για τα συναισθήματα του, όταν εστιάζεται σε αυτά που μπορεί να καταφέρει και όταν φέρεται κανείς στον εαυτό του με τον τρόπο που θέλει οι άλλοι να του φέρονται. Οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών τους όταν δείχνουν ότι χαίρονται με τις επιτυχίες των παιδιών τους και το δείχνουν, και όταν είναι γενναιόδωροι με τους περιγραφικούς επαίνους. Ακόμη οι γονείς ενισχύουν τα παιδιά τους όταν τα μαθαίνουν να κάνουν θετικές αυτο-δηλώσεις, όταν αποφεύγουν τη γελοιοποίηση των παιδιών, αλλά και όταν διδάσκουν στα παιδιά τους τρόπους για το πώς να λαμβάνουν και να αξιολογούν τις αποφάσεις τους. Ένας πολύ εποικοδομητικός τρόπος είναι η άσκηση των παιδιών στην αυτοπειθαρχία. Ένα παιδί το οποίο πιστεύει και εκτιμά τον εαυτό του είναι πιο επιδέξιο σε κοινωνικές δεξιότητες. Με τον όρο κοινωνικές δεξιότητες ονομάζουμε τις καλές κοινωνικές δεξιότητες που επιτρέπουν στο παιδί να γνωρίζει τι πρέπει να πει και πώς να κάνει καλές επιλογές, αλλά και πώς να συμπεριφερθεί σε διαφορετικές συνθήκες. Οι καλές κοινωνικές δεξιότητες αποτελούν τη βάση για την καλή σχολική επίδοση, την ορθή συμπεριφορά, τις υγιείς οικογενειακές σχέσεις, καθώς και τη συμμετοχή σε εξωσχολικές δραστηριότητες. Πώς όμως αποκτά ένα παιδί θετικές κοινωνικές δεξιότητες; Συνήθως η διαχείριση του θυμού και των συγκρούσεων, η κατανόηση κι αναγνώριση της γνώμης των άλλων, η δυνατότητα διαπραγμάτευσης και αντίστασης με τους συνομηλίκους, η ενεργητική ακρόαση και η αποδοχή και ανοχή του διαφορετικού λειτουργούν υποβοηθητικά στη δόμηση θετικών κοινωνικών δεξιοτήτων. Αν τοποθετούσαμε τις κοινωνικές δεξιότητες σε κατηγορίες, θα αναφέραμε τέσσερεις κατηγορίες: τις δεξιότητες επιβίωσης, τις διαπροσωπικές δεξιότητες, τις δεξιότητες λύσης προβλημάτων και τις δεξιότητες λύσης των συγκρούσεων. Θα λέγαμε λοιπόν πως ένα παιδί που μπορεί να ακολουθεί οδηγίες και αγνοεί περισπάσεις έχει έναν επαρκή δείκτη δεξιότητων επιβίωσης. Όσον αφορά τις διαπροσωπικές δεξιότητες, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι ένα παιδί που μπορεί να συμμετάσχει στις δραστηριότητες και να περιμένει τη σειρά του έχει μια επαρκή ανταπόκριση διαπροσωπικής επικοινωνίας. Ακόμη, ένα παιδί που μπορεί να λύνει προβλήματα, να ζητά βοήθεια, να απολογείται και να δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του, και ένα παιδί που αντιμετωπίζει την ήττα, τις κατηγορίες και την πίεση της ομάδας μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικά δεξιότεχνο. Οι βασικές δεξιότητες αυτοελέγχου είναι πολύ σημαντικές για να αντεπεξέλθει το παιδί στις κοινωνικές προκλήσεις. Αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά του το παιδί, παρατηρώντας προσεκτικά, καθυστερώντας την αντίδρασή του και γνωρίζοντας εναλλακτικές αντιδράσεις του, μπορεί να ελέγξει τις παρορμήσεις του αποτελεσματικά και να αντεπεξέλθει στις κοινωνικές προκλήσεις! ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΤΡΥΦΩΝΙΔΟΥ MA, Msc, MAAT, PgP, PHD, Ψυχολόγος Εξελικτικής-Σχολικής κατεύθυνσης-Ψυχοθεραπεύτρια Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
- κοινωνικότητα
- αυτοπεποίθηση
-
(και 1 ακόμη)
Tagged with:
-
Μαζί κάνουμε πρόγραμμα αντιμετώπισης εδώ και ένα χρόνο. Στη Β΄Δημοτικού δεν αναγνώριζε σχεδόν κανένα γράμμα, δεν μπορούσε να αναγνώσει ούτε απλές δισύλλαβες λέξεις. Είχε εμφανίσει τους πρώτους μήνες της Α' Δημοτικού και σημάδια εκλεκτικής αλαλίας εξαιτίας του άγχους που βιώνε για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Πλέον μιλάει και συμμετέχει στη τάξη, οι δυσκολίες του αντιμετωπίζονται αλλά ακόμη παραμένει ένα πολύ κλειστό παιδί. Στα πλαίσια μιας θεραπευτικής μας συνεδρίας η άσκηση που θα κάναμε θα συνδύαζε την εξάσκηση στην δημιουργία προτάσεων και την ανάλυση των συναισθημάτων χαράς - λύπης. Πρόθεση μου πάντα το θεραπευτικό πρόγραμμα, να είναι αφορμή για ενδυνάμωση της αυτοπεποίθησης του και ενθάρρυνση να ανοίγεται και να εκφράζει ότι αισθάνεται. Αυτή λοιπόν θα ήταν μια κατάλληλη ευκαιρία. Η άσκηση είχε δυο στήλες που έπρεπε να τις συμπληρώσει. Η μία ήταν (παρουσιάζονται όπως ακριβώς τις έγραψε): Τι με κάνει χαρούμενο: - Όταν παίζω με το μπαμπά μου μπάλα - Όταν βλεπο τενία - Όταν παίζω με το ρομποτ παιχνιδια - Όταν φτιαχνω το πορτοφολι μου - Όταν αγοραζω παπουτσια - Όταν βλεπω τιλεορασι με την γιαγια μου - Όταν ζωγραφίζω με τον μπαμπα και με τη μαμα μου - Όταν πιγενω στην θαλασσα και κολιμπαω - Όταν παίζω αγώνες με τα αυτοκίνητα μου - Όταν παίζω κομπιουτερ με τους γονισ μου και η άλλη... Tι με κάνει λυπημένο: - Όταν δεν με έχουν φίλο - Όταν με λένε χαζό Όταν παιφτω στο κρεβάτι και κιμαμε - Όταν μου σκίζουν τα σχέδια μου (είναι ένα παιχνίδι που κάνουν μεταξύ τους στο σχολείο) - Όταν πάω για ύπνο και στο τέλος "Κυρία να γράψω πότε είμαι σίγουρα πάντα μα πάντα λυπημένος;""Πότε;" - Όταν χτιπάι ο φίλος μου! Άσπα Μητρακάκη Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας http://dyslexiaathome.blogspot.gr/2011/10/blog-post_8034.html