Εκτέλεση της Αναζήτησης

Μέτρα για την αποφυγή τραγωδιών που έχουν τις ρίζες τους σε αδιάγνωστα καρδιολογικά προβλήματα πρέπει να λαμβάνουν οι γονείς κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και γενικά όταν τα παιδιά τους αρχίζουν αθλητικές δραστηριότητες. «Οι περισσότεροι άνθρωποι σοκάρονται στην είδηση του αιφνίδιου θανάτου ενός νέου ανθρώπου, γιατί πιστεύουν ότι τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες έχουν άριστη υγεία και δεν αντιμετωπίζουν κίνδυνο για σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα», λέει ο κ. Φώτιος Ν. Πατσουράκος, καρδιολόγος-αρχίατρος ε.α., επιστημονικός διευθυντής του Ιδιωτικού Πολυιατρείου Ηλιούπολης. «Κάθε χρόνο όμως ένας αριθμός μαθητών και φοιτητών, κυρίως αγόρια, πεθαίνουν ξαφνικά από καρδιακές παθήσεις, συχνά χωρίς να έχουν προηγηθεί προειδοποιητικά συμπτώματα. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 1% των παιδιών παρουσιάζουν παθήσεις της καρδιάς που τους απαγορεύουν τα ανταγωνιστικά αθλήματα». Γι' αυτό τον λόγο, οι γονείς πρέπει να προνοούν να υποβάλλουν τα παιδιά τους σε προληπτικό καρδιολογικό έλεγχο πριν από την έναρξη κάθε σχολικής ή αθλητικής σεζόν, συνιστά. Ποιες είναι όμως οι αιτίες του αιφνίδιου θανάτου; Στις ηλικίες άνω των 35 ετών η κύρια αιτία είναι η στεφανιαία νόσος, ενώ στους νεότερους αθλητές ευθύνονται κληρονομικές ή εκ γενετής διαταραχές της καρδιάς που προδιαθέτουν σε κακοήθεις κοιλιακές αρρυθμίες. «Η πλειονότητα των περιπτώσεων αιφνίδιου καρδιακού θανάτου σε μαθητές και γενικότερα σε άτομα μικρότερα των 35 ετών προκαλούνται από κληρονομικές μυοκαρδιοπάθειες και κυρίως από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια ή από αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια της δεξιάς κοιλίας, όπως είναι η νόσος Νάξος η οποία ενδημεί στην περιοχή της Μεσογείου. Ωστόσο, στη μεταθανάτια εξέταση περίπου στο 2% των αθλητών που πεθαίνουν ξαφνικά οι λόγοι δεν αποκαλύπτονται», λέει ο κ. Πατσουράκος. Επειδή, όμως, υπάρχουν παθήσεις που η διάγνωσή τους είναι ανέφικτη μόνο με την κλινική εξέταση, ο καρδιολογικός έλεγχος πρέπει να συμπεριλαμβάνει ηλεκτροκαρδιογράφημα και έγχρωμο υπερηχογράφημα καρδιάς, τα ευρήματα από το οποίο θα καθορίσουν εάν χρειάζεται παραπομπή σε περαιτέρω εξετάσεις, προσθέτει. Παραδείγματα νοσημάτων που δεν ανιχνεύονται μόνο με την κλινική εξέταση είναι το σύνδρομο Wolf-Parkinson-White (WPW) και το σύνδρομο μακρού Q-T. «Για το τελευταίο, μελέτες σε συγγενείς πρώτου βαθμού των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από αιφνίδιο θάνατο έδειξαν ότι ένα ποσοστό των θανάτων οφείλεται σ’ αυτό το σύνδρομο όπως και στο σύνδρομο Brugada», λέει ο κ. Πατσουράκος. Εάν εγερθούν υπόνοιες για καρδιολογικό πρόβλημα, το Ηolter ρυθμού και το τεστ κοπώσεως μπορούν να δώσουν μια οριστική απάντηση. Ωστόσο ο κ. Πατσουράκος σπεύδει να επισημάνει ότι μερικοί γονείς ζητούν από τους καρδιολόγους πιστοποίηση ότι μπορεί να αθληθεί το παιδί τους, δίχως να έχουν προηγηθεί οι εξετάσεις. «Αυτό είναι τραγικό λάθος», λέει. «Οι γονείς δεν πρέπει να ζητούν κάτι τέτοιο, ούτε να θυμώνουν όταν ο γιατρός αρνείται. Έχει ζωτική σημασία ο έλεγχος του παιδιού πριν από τη συμμετοχή σε αθλητική δραστηριότητα, ώστε να αποφεύγονται δραματικά γεγονότα. Ο καρδιολογικός έλεγχος, που περιλαμβάνει τη λήψη του ατομικού και οικογενειακού ιστορικού, την κλινική εξέταση, το ηλεκτροκαρδιογράφημα και το υπερηχογράφημα καρδιάς, μπορεί να σώσει τη ζωή τους». Η ύπαρξη, πάντως, κάποιας καρδιακής πάθησης δεν αποκλείει πάντοτε την ενασχόληση των παιδιών με κάποια αθλητική δραστηριότητα. Για παράδειγμα η πρόπτωση μιτροειδούς, από την οποία πάσχει το 8-10% του γενικού πληθυσμού, δεν απαγορεύει την άθληση εάν δεν υπάρχει ιστορικό συγκοπτικού και ιστορικό εμβολικού επεισοδίου. Γι’ αυτό καλό είναι οι γονείς να συζητούν με το θεράποντα καρδιολόγο για το τι επιτρέπεται στην περίπτωση του παιδιού τους. «Υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορούν να ασχολούνται και με ανταγωνιστικά αθλήματα, αλλά ο καρδιολόγος είναι ο μόνος που μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε ασφαλείς επιλογές χωρίς να το αποκλείει από αγαπημένες δραστηριότητές του», καταλήγει. Πηγή: tanea.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο

Tην ευεργετική επίδραση της άσκησης σε μικρή ηλικία στην μετέπειτα, ενήλικη ζωή του παιδιού απέδειξε νέα επιστημονική μελέτη, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Physiology & Behaviour. Ερευνητές του πανεπιστημίου Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Θίοντορ Γκάρλαντ υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που αθλούνται συστηματικά στα σχολικά χρόνια τους, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ασκούνται ως ενήλικες, γεγονός που αναμένεται να τους χαρίσει ευεξία και υγεία. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν αφού διεξήγαγαν πειράματα σε αρσενικά ποντίκια, τα μισά από τα οποία τα τάισαν επιλεκτικά, ώστε να τρέχουν πολύ, ενώ τα υπόλοιπα αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Μισοί από τους ποντικούς που ήταν δρομείς και μισοί από την ομάδα ελέγχου είχαν πρόσβαση στον τροχό όταν ήταν 24 ημερών, ενώ οι υπόλοιποι δεν είχαν. Εκείνοι που είχαν πρόσβαση, έτρεχαν στον τροχό καθημερινά για 21 ημέρες, Μετά το πέρας των τριών εβδομάδων, οι ερευνητές απέσυραν τους τροχούς για επτά εβδομάδες και στη συνέχεια έδωσαν πρόσβαση για δύο εβδομάδες σε όλους τους ποντικούς, που συμμετείχαν στην έρευνα. Όπως διαπίστωσαν τα ποντίκια που είχαν μάθει από μικρά να τρέχουν στο τροχό, έδειχναν προτίμηση στον τροχό και είχαν αυξημένες επιδόσεις. Σημειώνεται ότι μια εβδομάδα ζωής στους ποντικούς ισοδυναμεί με περίπου 9 μήνες στους ανθρώπους. Δείτε ολόκληρο το άρθρο