Εκτέλεση της Αναζήτησης
Εμφάνιση αποτελεσμάτων με ετικέτες 'Μητρότητα' .
Βρέθηκαν 27 αποτελέσματα
-
🆘 Συμπληρωματική παροχή μητρότητας ΟΑΕΔ
μία συζήτηση δημοσίευσε itsathina σε Νομοθεσία, Ασφαλιστικά Ταμεία, Επιδόματα, Δημόσιο
Θα ήθελα να ρωτήσω εάν στην συμπληρωματική παροχή μητρότητας πληρώνεται μόνο η διαφορά που προκύπτει, αν από τις αποδοχές που καταβάλλει ο εργοδότης, αφαιρεθεί το επίδομα που κατέβαλε το Ι.Κ.Α. για την αποχή από την εργασία λόγω κυοφορίας και λοχείας ή αν πληρώνεται και η διαφορά που προκύπτει αν από τις αποδοχές που καταβάλλει ο εργοδότης, αφαιρεθεί το επίδομα που κατέβαλε το Ι.Κ.Α για την αποχή από την εργασία λόγω επαπειλούμενης κύησης. Γιατί είδα πως σαν δικαιολογητικά εδώ ζητούνται αντίγραφα αποφάσεων χορήγησης επιδόματος ασθενείας (εφόσον έχει χορηγηθεί). Επίσης, στην βεβαίωση εργοδότη εκεί που αναγράφεται «διέκοψε την εργασία της την ………………………λόγω κυοφορίας, ύστερα από σχετική γνωμάτευση του γιατρού του ΕΟΠΥΥ» πρέπει να γραφτεί η ημέρα διακοπής λόγω κυοφορίας ή η ημέρα που διακόπηκε η εργασία επειδή πάρθηκε η πρώτη αναρρωτική; Είναι κάποιος που το έχει φρέσκο ή γνωρίζει να μου πει;- 1 απάντηση
-
Κορίτσια μου, θα πάω σίγουρα! Baby Boom 5 Θεσσαλονικη - 7 Μαιου 2017 - Μακεδονια Παλλας Με μεγαλη χαρα σας ανακοινώνουμε πως η επιτυχημενη ημεριδα για την Εγκυμοσυνη και τη Μητρότητα "Baby Boom " θα πραγματοποιηθει για 5η συνεχόμενη χρονιά στη Θεσσαλονικη , ημέρα Κυριακή 7 Μαιου 2017 , ώρα 10:00- 15:00, στο Μακεδονια Παλλάς! Οπως καθε χρονια η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό!
- 5 απαντήσεις
-
- εγκυμοσυνη
- μητρότητα
-
(και 4 ακόμη)
Tagged with:
-
Περισσότερα μωρά γεννιούνται πλέον από γυναίκες άνω των 35 παρά κάτω των 25 ετών
ένα άρθρο δημοσίευσε vicky86 σε Νέες Μελέτες
Το εντυπωσιακό με αυτά τα στατιστικά είναι πως κάτι τέτοιο συμβαίνει για πρώτη φορά από το 1938 που ξεκίνησαν οι έρευνες τέτοιου είδους. Η εν λόγω έρευνα υποστηρίζει πως οι γυναίκες επιλέγουν τη μητρότητα ολοένα και πιο αργά στη ζωή τους. Παράλληλα, αυξημένος είναι και ο αριθμός των γυναικών που δεν κάνουν καθόλου παιδιά, είτε λόγω επιλογής, είτε λόγω δυσκολιών. Πιο συγκεκριμένα, το 2014, το 21% των μωρών που γεννήθηκαν στη Βρετανία και την Ουαλία, είχαν μητέρες άνω των 35 ετών, ενώ το 20% είχαν μητέρες νεαρότερες των 25 ετών. Συνολικά, οι μητέρες στην πλειοψηφία τους ήταν μεταξύ 25 και 34 ετών, με το 52% να ανήκει στις μητέρες από 30 χρονών και πάνω. Σύμφωνα με την έκθεση του ONS, ο μέσος όρος της ηλικίας των πατεράδων έχει επίσης αυξηθεί, καθώς το 2014 ο μέσος όρος ήταν 33,1 ετών, ενώ το 2013 ήταν 32,9 ετών. Όπως σχολίασε ο Siobhan Freegard, ιδρυτής της σελίδας κοινωνικής δικτύωσης «Channel Mum», η αύξηση που παρατηρήθηκε, πιθανότατα οφείλεται στην επιλογή των ζευγαριών να αναβάλλουν τη δημιουργία οικογένειας μέχρι να αποκτήσουν μια επαγγελματική και οικονομική σταθερότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο Freegard δήλωσε στη «The Daily Telegraph» πως: « Για να ξεκινήσεις μια οικογένεια, χρειάζεσαι ένα σπίτι, αλλά σε πολλά μέρη κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο για όσους είναι κάτω των 25 ετών. Τα ενοίκια και οι τιμές των σπιτιών ξεπερνούν τους μισθούς, ενώ η αυξανόμενη επαγγελματική αβεβαιότητα σημαίνει πως τα ζευγάρια περιμένουν μέχρι να αισθανθούν σιγουριά για να γίνουν γονείς». Αναφορικά με την κοινωνική κατάσταση των γονιών, το 53% των μωρών έχουν γονείς που έχουν παντρευτεί ή που ζουν με σύμφωνο συμβίωσης. Στο εν λόγω ποσοστό παρατηρείται πτώση, καθώς το 2004 άγγιζε το 58%. -
Περισσότερα μωρά γεννιούνται πλέον από γυναίκες άνω των 35 παρά κάτω των 25 ετών
μία συζήτηση δημοσίευσε vicky86 σε Νέα & Άρθρα
Περισσότερα φαίνεται πως είναι τα μωρά που γεννιούνται από γυναίκες άνω των 35 ετών από αυτά που οι μητέρες τους είναι κάτω των 25 ετών, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από την Υπηρεσία Εθνικών Στατιστικών (ONS) στη Βρετανία. Το εντυπωσιακό με αυτά τα στατιστικά είναι πως κάτι τέτοιο συμβαίνει για πρώτη φορά από το 1938 που ξεκίνησαν οι έρευνες τέτοιου είδους. Η εν λόγω έρευνα υποστηρίζει πως οι γυναίκες επιλέγουν τη μητρότητα ολοένα και πιο αργά στη ζωή τους. Παράλληλα, αυξημένος είναι και ο αριθμός των γυναικών που δεν κάνουν καθόλου παιδιά, είτε λόγω επιλογής, είτε λόγω δυσκολιών. Πιο συγκεκριμένα, το 2014, το 21% των μωρών που γεννήθηκαν στη Βρετανία και την Ουαλία, είχαν μητέρες άνω των 35 ετών, ενώ το 20% είχαν μητέρες νεαρότερες των 25 ετών. Συνολικά, οι μητέρες στην πλειοψηφία τους ήταν μεταξύ 25 και 34 ετών, με το 52% να ανήκει στις μητέρες από 30 χρονών και πάνω. Σύμφωνα με την έκθεση του ONS, ο μέσος όρος της ηλικίας των πατεράδων έχει επίσης αυξηθεί, καθώς το 2014 ο μέσος όρος ήταν 33,1 ετών, ενώ το 2013 ήταν 32,9 ετών. Όπως σχολίασε ο Siobhan Freegard, ιδρυτής της σελίδας κοινωνικής δικτύωσης «Channel Mum», η αύξηση που παρατηρήθηκε, πιθανότατα οφείλεται στην επιλογή των ζευγαριών να αναβάλλουν τη δημιουργία οικογένειας μέχρι να αποκτήσουν μια επαγγελματική και οικονομική σταθερότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο Freegard δήλωσε στη «The Daily Telegraph» πως: « Για να ξεκινήσεις μια οικογένεια, χρειάζεσαι ένα σπίτι, αλλά σε πολλά μέρη κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο για όσους είναι κάτω των 25 ετών. Τα ενοίκια και οι τιμές των σπιτιών ξεπερνούν τους μισθούς, ενώ η αυξανόμενη επαγγελματική αβεβαιότητα σημαίνει πως τα ζευγάρια περιμένουν μέχρι να αισθανθούν σιγουριά για να γίνουν γονείς». Αναφορικά με την κοινωνική κατάσταση των γονιών, το 53% των μωρών έχουν γονείς που έχουν παντρευτεί ή που ζουν με σύμφωνο συμβίωσης. Στο εν λόγω ποσοστό παρατηρείται πτώση, καθώς το 2004 άγγιζε το 58%. Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Ωστόσο, ψάξαμε και συγκεντρώσαμε τα πιο συγκινητικά αποφθέγματα και στιχάκια για το μεγαλείο της μητρότητας! "Ο θεός δε μπορούσε να βρίσκεται παντού γι'αυτό δημιούργησε τις μαμάδες." "'Όταν γίνεσαι μητέρα παύεις να είσαι μόνη στις σκέψεις σου. Μια μητέρα πρέπει πάντα να σκέφτεται διπλά...Μια για τον εαυτό της και μια για το παιδί της!" "Το καλύτερο γιατρικό στον κόσμο είναι η αγκαλιά της μαμάς" "Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι τέλεια μητέρα, αλλά υπάρχουν δισεκατομμύρια τρόποι να είσαι καλή" "Η αγάπη της μητέρας μοιάζει όσο καμία άλλη με την αγάπη του Θεού" "Ο άνθρωπος γερνάει απ΄τη στιγμή που χάνει τη μητέρα του" "Το να είσαι μαμά είναι η πιο καλοπληρωμένη δουλειά του κόσμου γιατί η αμοιβή της είναι η αγνή, καθαρή και αληθινή αγάπη" "Τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται μαζί και η μητέρα. Δεν υπήρχε πριν. Η γυναίκα υπήρχε, αλλά η μητέρα, όχι. Η μητέρα είναι κάτι εντελώς νέο" "Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου" - Οδυσσέας Ελύτης "Μόνο αφού γίνεις μητέρα, η κρίση σου για τους άλλους αρχίζει και μετασχηματίζεται αργά σε συμπόνια και κατανόηση." "Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι πολύ σημαντική. Αποφασίζεις ν’ αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα." "Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους". - Αριστοτέλης "Μητρότητα: όλη η αγάπη αρχίζει και τελειώνει εκεί." "Όπου υπάρχει μητέρα στο σπίτι, τα πράγματα πάνε καλά." "Από άλλα θηλυκά μπορεί να σωθεί κανείς, μπορεί να αποθαρρύνει την αγάπη τους -αλλά από τη μητέρα ποιος μπορεί να σε σώσει;" "Η καρδιά της μάνας μοιάζει με άβυσσο που στον πυθμένα της θα βρεις πάντα συγχώρεση" "Για τον κόσμο είσαι μια μαμά. Για την οικογένεια σου είσαι όλος ο κόσμος" "Oι ωραιότερες συζητήσεις με τις μαμάδες γίνονται στη σιωπή, εκεί που μιλούν μόνο οι καρδιές” "Η αγάπη της μαμάς είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει." "Πόσο τυχερές είναι οι μαμάδες...αποζημιώνονται για όλα με χάδια και φιλιά!" "Με ένα φιλάκι από τη μαμά όλα περνάνε!" "Μαμά...εσύ είσαι η ασφάλεια μου, το καταφύγιο μου.. το σπίτι μου....και εγώ το ξέρω...όλος σου ο κόσμος!" "Μητέρα είναι το όνομα του Θεού στα χείλη και στις καρδιές των μικρών παιδιών" "Όλες οι γυναίκες γίνονται σαν τις μητέρες τους. Αυτή είναι η τραγωδία τους. Οι άνδρες όμως όχι. Αυτή είναι η δική τους τραγωδία" "Η καρδιά της μητέρας είναι μια άβυσσος, στο βάθος της οποίας θα βρεις πάντα τη συγχώρεση" "Η αγάπη της μητέρας είναι το καύσιμο που επιτρέπει σε έναν απλό άνθρωπο να πετύχει το ακατόρθωτο" "Οι άνθρωποι διαμορφώνονται από τη μητέρα τους" "Η μητέρα είναι τα πάντα – αυτή είναι η παρηγοριά μας στη θλίψη, η ελπίδα μας στη δυστυχία και η δύναμή μας στην απελπισία. Είναι η πηγή της αγάπης, του ελέους, της συμπόνιας και της συγχώρεσης. Αυτός που χάνει τη μητέρα του χάνει μια αγνή ψυχή που τον ευλογεί και τον προστατεύει συνεχώς" "Όταν σταμάτησα να βλέπω τη μητέρα μου με τα μάτια ενός παιδιού, είδα τη γυναίκα που με βοήθησε να γεννήσω τον εαυτό μου"
-
Τα πιο όμορφα και συγκινητικά αποφθέγματα για το μεγαλείο της μητρότητας!
μία συζήτηση δημοσίευσε vicky86 σε Νέα & Άρθρα
Οι λέξεις είναι λίγες για να περιγράψουν τη δύναμη και την ομορφιά, τον ηρωισμό και το μεγαλείο της αγάπης της μητέρας. Ωστόσο, ψάξαμε και συγκεντρώσαμε τα πιο συγκινητικά αποφθέγματα και στιχάκια για το μεγαλείο της μητρότητας! "Ο θεός δε μπορούσε να βρίσκεται παντού γι'αυτό δημιούργησε τις μαμάδες." "'Όταν γίνεσαι μητέρα παύεις να είσαι μόνη στις σκέψεις σου. Μια μητέρα πρέπει πάντα να σκέφτεται διπλά...Μια για τον εαυτό της και μια για το παιδί της!" "Το καλύτερο γιατρικό στον κόσμο είναι η αγκαλιά της μαμάς" "Δεν υπάρχει τρόπος να είσαι τέλεια μητέρα, αλλά υπάρχουν δισεκατομμύρια τρόποι να είσαι καλή" "Η αγάπη της μητέρας μοιάζει όσο καμία άλλη με την αγάπη του Θεού" "Ο άνθρωπος γερνάει απ΄τη στιγμή που χάνει τη μητέρα του" "Το να είσαι μαμά είναι η πιο καλοπληρωμένη δουλειά του κόσμου γιατί η αμοιβή της είναι η αγνή, καθαρή και αληθινή αγάπη" "Τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί, γεννιέται μαζί και η μητέρα. Δεν υπήρχε πριν. Η γυναίκα υπήρχε, αλλά η μητέρα, όχι. Η μητέρα είναι κάτι εντελώς νέο" "Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου" - Οδυσσέας Ελύτης "Μόνο αφού γίνεις μητέρα, η κρίση σου για τους άλλους αρχίζει και μετασχηματίζεται αργά σε συμπόνια και κατανόηση." "Η απόφαση να κάνεις παιδί είναι πολύ σημαντική. Αποφασίζεις ν’ αφήσεις την καρδιά σου να κυκλοφορεί έξω από το σώμα σου για πάντα." "Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους". - Αριστοτέλης "Μητρότητα: όλη η αγάπη αρχίζει και τελειώνει εκεί." "Όπου υπάρχει μητέρα στο σπίτι, τα πράγματα πάνε καλά." "Από άλλα θηλυκά μπορεί να σωθεί κανείς, μπορεί να αποθαρρύνει την αγάπη τους -αλλά από τη μητέρα ποιος μπορεί να σε σώσει;" "Η καρδιά της μάνας μοιάζει με άβυσσο που στον πυθμένα της θα βρεις πάντα συγχώρεση" "Για τον κόσμο είσαι μια μαμά. Για την οικογένεια σου είσαι όλος ο κόσμος" "Oι ωραιότερες συζητήσεις με τις μαμάδες γίνονται στη σιωπή, εκεί που μιλούν μόνο οι καρδιές” "Η αγάπη της μαμάς είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει." "Πόσο τυχερές είναι οι μαμάδες...αποζημιώνονται για όλα με χάδια και φιλιά!" "Με ένα φιλάκι από τη μαμά όλα περνάνε!" "Μαμά...εσύ είσαι η ασφάλεια μου, το καταφύγιο μου.. το σπίτι μου....και εγώ το ξέρω...όλος σου ο κόσμος!" "Μητέρα είναι το όνομα του Θεού στα χείλη και στις καρδιές των μικρών παιδιών" "Όλες οι γυναίκες γίνονται σαν τις μητέρες τους. Αυτή είναι η τραγωδία τους. Οι άνδρες όμως όχι. Αυτή είναι η δική τους τραγωδία" "Η καρδιά της μητέρας είναι μια άβυσσος, στο βάθος της οποίας θα βρεις πάντα τη συγχώρεση" "Η αγάπη της μητέρας είναι το καύσιμο που επιτρέπει σε έναν απλό άνθρωπο να πετύχει το ακατόρθωτο" "Οι άνθρωποι διαμορφώνονται από τη μητέρα τους" "Η μητέρα είναι τα πάντα – αυτή είναι η παρηγοριά μας στη θλίψη, η ελπίδα μας στη δυστυχία και η δύναμή μας στην απελπισία. Είναι η πηγή της αγάπης, του ελέους, της συμπόνιας και της συγχώρεσης. Αυτός που χάνει τη μητέρα του χάνει μια αγνή ψυχή που τον ευλογεί και τον προστατεύει συνεχώς" "Όταν σταμάτησα να βλέπω τη μητέρα μου με τα μάτια ενός παιδιού, είδα τη γυναίκα που με βοήθησε να γεννήσω τον εαυτό μου" Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Κανείς όμως δεν αμφισβητεί ότι το ταξίδι αυτό είναι δύσκολο. Μια νέα μανούλα αντιμετωπίζει μεγάλες σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές, παραμελώντας τον εαυτό της, αφού πρέπει να κάνει τα πάντα για τη νέα ψυχούλα που έφερε στη ζωή. Ποια είναι όμως τα πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να ζητήσει ποτέ συγνώμη, ή να νιώσει τύψεις και ενοχές; To ακατάστατο σπίτι Μπορεί τα ρούχα σας να είναι πεταμένα σε τρία διαφορετικά δωμάτια και στο νεροχύτη η στοίβα των άπλυτων πιάτων να έχει φτάσει μέχρι το ταβάνι. Δεν πειράζει όμως γιατί εσείς φέρατε μια ζωή σε αυτόν τον κόσμο, είναι η προτεραιότητα σας και πρέπει να αναλάβετε την φροντίδα του. Φυσικά το να είστε δίπλα στο μωράκι σας είναι πολύ πιο σημαντικό από το να προσέχετε μην έπιασε λίγη σκόνη η τηλεόραση. Ατημέλητη εμφάνιση Οι φόρμες και τα άνετα ρούχα είναι η αγαπημένη ενδυμασία όλων των μαμάδων. Τα ρούχα σας λερώνονται συνεχώς και φυσικά δεν έχετε χρόνο και ενέργεια να αλλάζετε συνεχώς. Λογικό είναι να παραμελήσετε την εικόνα σας. Μη στεναχωριέστε λοιπόν επειδή κυκλοφορείτε συνεχώς με τα ίδια ρούχα. Το σώμα σας μετά την εγκυμοσύνη. Πολλές φορές θα νιώσετε άσχημα με τις αλλαγές στο σώμα σας και τα κιλά που μείνανε μετά την εγκυμοσύνη. Μην ξεχάσετε όμως ποτέ ότι αυτό το σώμα με τα παραπανίσια κιλά και τις ραγάδες είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την ύπαρξη αυτής της ζωής. Απλά αγαπήστε το. Θα έρθει η στιγμή που θα είστε έτοιμες να το φροντίσετε όσο καλύτερα μπορείτε και αυτή η απόφαση είναι μόνο δική σας! Μη βιαστείτε λοιπόν και μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει το αντίθετο. Αποχή από το σεξ Είναι πολύ λογικό να μην σκέφτεστε και να αδιαφορείτε για το σεξ. Άλλωστε οι γιατροί συμβουλεύουν ότι είναι καλό να αρχίσετε τη σεξουαλική σας ζωή έξι βδομάδες μετά τον τοκετό. Μόνες σας θα αποφασίσετε και θα καταλάβετε πότε θα είστε πραγματικά έτοιμη. Μέχρι τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγχωθείτε. Στήθος που στάζει Προφανώς πλέον ξέρετε πώς όσο συχνά και να θηλάζετε, όσα μαξιλαράκια θηλασμού και να χρησιμοποιείτε, στα σουτιέν σας θα υπάρχουν κατά καιρούς σημάδια διαρροής. Και ξέρετε τί; Οι σκληροί άνθρωποι και όσοι δεν έχουν με τι να ασχοληθούν πάντα θα έχουν λόγο και άποψη για τα πάντα. Δεν πρέπει να σας απασχολεί. Ερωτήσεις Τα μωρά δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Φυσικά θα έχετε πολλές απορίες για το τι θα πρέπει να κάνετε! Ακόμα και μαμάδες που έχουν μεγάλη εμπειρία συνεχίζουν να έχουν πολλές ερωτήσεις και απορίες. Να ρωτάτε λοιπόν συνεχώς και μη ντρέπεστε ακόμα κι αν η ερώτηση που έχετε στο μυαλό σας είναι ασήμαντη και μικρή. Βοήθεια Είναι απόλυτα λογικό να νιώσετε κάποια στιγμή πνιγμένη ή εγκλωβισμένη. Είναι αυτή η ώρα που θέλουμε οπωσδήποτε μια βοήθεια έστω και για 10 λεπτά. Μην διστάσετε ποτέ να ζητήσετε βοήθεια από συγγενείς και φίλους όταν νιώσετε ότι το χρειάζεστε. Καμία μαμά δεν πήρε μετάλλιο μητρότητας επειδή κατάφερε να φτάσει ολομόναχη στα πρόθυρα εξάντλησης. Ένας καφές, μια βόλτα, μια βραδινή έξοδος (μόνη ή με παρέα) Υπάρχει η αντίληψη ότι από τη στιγμή που γεννήσατε θα πρέπει να είστε πάντα δίπλα στο μωρό σας. Αυτό για κάποιες μανούλες ισχύει και μπορούν να τα καταφέρουν. Για άλλες είναι ακατόρθωτο και χρειάζονται έστω και μισή ώρα μια βόλτα μόνες ή με φίλους για να ξαναγεμίσουν τις μπαταρίες τους. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι θα παραμελήσετε το μωρό σας και δεν υπάρχει τίποτα λάθος όταν νιώσετε ότι το έχετε ανάγκη! Πεσμένη ψυχολογία και νεύρα Δύσκολο το έργο σας! Οι ορμόνες σας έχουν τρελαθεί, η ζωή σας έχει γυρίσει ανάποδα και είστε όλη μέρα, 24 ώρες το 24ωρο με το μικρό σας πλασματάκι. Η πεσμένη ψυχολογία και ίσως τα νεύρα είναι πάντα στο πρόγραμμα και φυσικά...δικαιολογούνται απόλυτα! Δεν είστε όπως πριν Αν είστε από τις πρώτες στην παρέα που αποκτήσατε ένα μωρό ίσως να ακούσετε παράπονα από φίλους και γνωστούς ότι έχετε αλλάξει. Δεν πρέπει ποτέ να νιώσετε άσχημα γιατί φυσικά και έχετε αλλάξει. Είστε ΜΑΜΑ! Είστε ο ίδιος άνθρωπος, απλά οι προτεραιότητες και τα ενδιαφέροντα σας έχουν κάνει πλέον στροφή. Και δεν υπάρχει κάτι λάθος με αυτό το σενάριο. Όποιος σας αγαπάει θα πρέπει να το καταλάβει, να το σεβαστεί,να είναι δίπλα σας και να απολαύσει την πιο ωραία αλλαγή μαζί σας.
-
10 πράγματα για τα οποία οι νέες μητέρες δεν θα πρέπει να νιώθουν ενοχές
μία συζήτηση δημοσίευσε vicky86 σε Νέα & Άρθρα
Η μητρότητα είναι το πιο όμορφο ταξίδι στη ζωή μιας γυναίκας. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί ότι το ταξίδι αυτό είναι δύσκολο. Μια νέα μανούλα αντιμετωπίζει μεγάλες σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές, παραμελώντας τον εαυτό της, αφού πρέπει να κάνει τα πάντα για τη νέα ψυχούλα που έφερε στη ζωή. Ποια είναι όμως τα πράγματα για τα οποία δεν πρέπει να ζητήσει ποτέ συγνώμη, ή να νιώσει τύψεις και ενοχές; To ακατάστατο σπίτι Μπορεί τα ρούχα σας να είναι πεταμένα σε τρία διαφορετικά δωμάτια και στο νεροχύτη η στοίβα των άπλυτων πιάτων να έχει φτάσει μέχρι το ταβάνι. Δεν πειράζει όμως γιατί εσείς φέρατε μια ζωή σε αυτόν τον κόσμο, είναι η προτεραιότητα σας και πρέπει να αναλάβετε την φροντίδα του. Φυσικά το να είστε δίπλα στο μωράκι σας είναι πολύ πιο σημαντικό από το να προσέχετε μην έπιασε λίγη σκόνη η τηλεόραση. Ατημέλητη εμφάνιση Οι φόρμες και τα άνετα ρούχα είναι η αγαπημένη ενδυμασία όλων των μαμάδων. Τα ρούχα σας λερώνονται συνεχώς και φυσικά δεν έχετε χρόνο και ενέργεια να αλλάζετε συνεχώς. Λογικό είναι να παραμελήσετε την εικόνα σας. Μη στεναχωριέστε λοιπόν επειδή κυκλοφορείτε συνεχώς με τα ίδια ρούχα. Το σώμα σας μετά την εγκυμοσύνη. Πολλές φορές θα νιώσετε άσχημα με τις αλλαγές στο σώμα σας και τα κιλά που μείνανε μετά την εγκυμοσύνη. Μην ξεχάσετε όμως ποτέ ότι αυτό το σώμα με τα παραπανίσια κιλά και τις ραγάδες είναι υπεύθυνο για την ανάπτυξη και την ύπαρξη αυτής της ζωής. Απλά αγαπήστε το. Θα έρθει η στιγμή που θα είστε έτοιμες να το φροντίσετε όσο καλύτερα μπορείτε και αυτή η απόφαση είναι μόνο δική σας! Μη βιαστείτε λοιπόν και μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας πει το αντίθετο. Αποχή από το σεξ Είναι πολύ λογικό να μην σκέφτεστε και να αδιαφορείτε για το σεξ. Άλλωστε οι γιατροί συμβουλεύουν ότι είναι καλό να αρχίσετε τη σεξουαλική σας ζωή έξι βδομάδες μετά τον τοκετό. Μόνες σας θα αποφασίσετε και θα καταλάβετε πότε θα είστε πραγματικά έτοιμη. Μέχρι τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγχωθείτε. Στήθος που στάζει Προφανώς πλέον ξέρετε πώς όσο συχνά και να θηλάζετε, όσα μαξιλαράκια θηλασμού και να χρησιμοποιείτε, στα σουτιέν σας θα υπάρχουν κατά καιρούς σημάδια διαρροής. Και ξέρετε τί; Οι σκληροί άνθρωποι και όσοι δεν έχουν με τι να ασχοληθούν πάντα θα έχουν λόγο και άποψη για τα πάντα. Δεν πρέπει να σας απασχολεί. Ερωτήσεις Τα μωρά δεν έρχονται με οδηγίες χρήσης. Φυσικά θα έχετε πολλές απορίες για το τι θα πρέπει να κάνετε! Ακόμα και μαμάδες που έχουν μεγάλη εμπειρία συνεχίζουν να έχουν πολλές ερωτήσεις και απορίες. Να ρωτάτε λοιπόν συνεχώς και μη ντρέπεστε ακόμα κι αν η ερώτηση που έχετε στο μυαλό σας είναι ασήμαντη και μικρή. Βοήθεια Είναι απόλυτα λογικό να νιώσετε κάποια στιγμή πνιγμένη ή εγκλωβισμένη. Είναι αυτή η ώρα που θέλουμε οπωσδήποτε μια βοήθεια έστω και για 10 λεπτά. Μην διστάσετε ποτέ να ζητήσετε βοήθεια από συγγενείς και φίλους όταν νιώσετε ότι το χρειάζεστε. Καμία μαμά δεν πήρε μετάλλιο μητρότητας επειδή κατάφερε να φτάσει ολομόναχη στα πρόθυρα εξάντλησης. Ένας καφές, μια βόλτα, μια βραδινή έξοδος (μόνη ή με παρέα) Υπάρχει η αντίληψη ότι από τη στιγμή που γεννήσατε θα πρέπει να είστε πάντα δίπλα στο μωρό σας. Αυτό για κάποιες μανούλες ισχύει και μπορούν να τα καταφέρουν. Για άλλες είναι ακατόρθωτο και χρειάζονται έστω και μισή ώρα μια βόλτα μόνες ή με φίλους για να ξαναγεμίσουν τις μπαταρίες τους. Αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι θα παραμελήσετε το μωρό σας και δεν υπάρχει τίποτα λάθος όταν νιώσετε ότι το έχετε ανάγκη! Πεσμένη ψυχολογία και νεύρα Δύσκολο το έργο σας! Οι ορμόνες σας έχουν τρελαθεί, η ζωή σας έχει γυρίσει ανάποδα και είστε όλη μέρα, 24 ώρες το 24ωρο με το μικρό σας πλασματάκι. Η πεσμένη ψυχολογία και ίσως τα νεύρα είναι πάντα στο πρόγραμμα και φυσικά...δικαιολογούνται απόλυτα! Δεν είστε όπως πριν Αν είστε από τις πρώτες στην παρέα που αποκτήσατε ένα μωρό ίσως να ακούσετε παράπονα από φίλους και γνωστούς ότι έχετε αλλάξει. Δεν πρέπει ποτέ να νιώσετε άσχημα γιατί φυσικά και έχετε αλλάξει. Είστε ΜΑΜΑ! Είστε ο ίδιος άνθρωπος, απλά οι προτεραιότητες και τα ενδιαφέροντα σας έχουν κάνει πλέον στροφή. Και δεν υπάρχει κάτι λάθος με αυτό το σενάριο. Όποιος σας αγαπάει θα πρέπει να το καταλάβει, να το σεβαστεί,να είναι δίπλα σας και να απολαύσει την πιο ωραία αλλαγή μαζί σας. Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Παιδί μου... Από τη μέρα που σε αντίκρισα πρώτη φορά, σε μια χειρουργική αίθουσα, μικρό και ζαρωμένο, τυλιγμένο απλά με ένα πανάκι, ήξερα ότι θα σε ερωτευτώ μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Είσαι τόσο μικρός και τόσο εύθραυστος, τόσο μοναδικός και τόσο ιδιαίτερος. Είσαι γεμάτος απορίες και ανάγκες. Κοιτάς με ενθουσιασμό τη σβούρα που μόλις σου έδειξα πως γυρίζει. Με αγκαλιάζεις με εκείνα τα μικρά χεράκια και το «σ' αγαπώ» σου, με ολοκληρώνει. Πονάω μέσα μου, όταν πρέπει να σε μαλώσω για να μην κρέμεσαι από τα κάγκελα κι όταν πρέπει να σου εξηγήσω έντονα γιατί, το να βάλεις το χέρι σου στο αναμμένο μάτι, είναι κακό. Φοβάμαι, παιδί μου. Φοβάμαι, γιατί πριν καλά καλά το καταλάβω θα πάψεις να με έχεις ανάγκη. Θα σταματήσεις να αναζητάς το χέρι μου πριν περάσεις το δρόμο. Δε θα με φωνάζεις πια για να σου φτιάξω πρωινό και δε θα με χρειάζεσαι για να ταιριάξεις τις κάλτσες σου, πριν τις φορέσεις. Φοβάμαι, γιατί ο κόσμος αυτός είναι κακός. Είναι κακός και δύσκολος ο κόσμος, αγάπη μου. Πολλές φορές σε κοιτάζω το βράδυ, την ώρα που κοιμάσαι και σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να σε βοηθήσω να πλάσεις το χαρακτήρα και το είναι σου. Σε θαυμάζω κρυφά όταν σε βλέπω να παίζεις με τη μπαλίτσα σου, εκείνη τη τόση δα μπαλίτσα, και να βάζεις καλάθι σε αυτοσχέδια μπασκέτα, που μόνος σου έφτιαξες και να χτυπάς όλο περηφάνια παλαμάκια. Θα μεγαλώσεις γρήγορα. Θα γίνεις ένα υπέροχο πλάσμα, γιατί μόνο αυτό μπορώ να περιμένω από σένα. Ίσως κάποτε μου δοθεί η ευκαιρία να στα πω, ίσως όχι. Ίσως αξιωθώ να σε δω να μεγαλώνεις, να γίνεσαι ένας επαναστάτης έφηβος, ένας προβληματισμένος νέος, ένας ενήλικας με όνειρα και στόχους. Πόσο εύχομαι να ζήσω όλα τα στάδια της ζωής σου... Παιδί μου, να είσαι πάντα ο εαυτός σου. Να αγαπήσεις αυτό που θα γίνεις. Να μην καλουπωθείς ποτέ στα δεδομένα των άλλων, αλλά να τους κάνεις να σε αγαπήσουν γι αυτό που θα μπορείς να είσαι. Πάτα γερά στα πόδια σου, παιδί μου. Γίνε δυναμικός κι ανεξάρτητος. Μη φοβηθείς ποτέ να μιλήσεις, να πεις τη γνώμη σου, να υπερασπιστείς το δίκιο σου, να παλέψεις για τις αξίες σου. Μην ντραπείς ποτέ γι' αυτό που θα μπορείς να είσαι. Μην επιλέξεις επάγγελμα και τρόπο ζωής που θα σε βαλτώσουν, μην κρύψεις ποτέ τη μοναδικότητά σου, μην κλείσεις ποτέ σε ένα κουτί αυτά που αγαπάς. Αγάπησε, παιδί μου. Αγάπησε με όλη σου την καρδιά. Η αγάπη θα σε κάνει να νιώσεις θεός κι αλήτης, θα σε πονέσει, θα σε τσακίσει, θα σε εξυψώσει την ίδια στιγμή και θα σε πετάξει στα πατώματα. Νιώσε. Άφησε τον εαυτό σου να αισθανθεί τα πάντα. Αγκάλιασε τα συναισθήματά σου και μοίρασέ τα απλόχερα. Μην τρομάξεις. Η ζωή είναι ένα δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι, γιε μου. Οπλίσου με υπομονή κι επιμονή. Ξεπέρασε τα εμπόδια που θα βρεις μπροστά σου και βρες το δικό σου δρόμο. Βρες συμμάχους στη ζωή σου. Μάθε να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους και να ξεχωρίζεις τους καλούς από τους σκάρτους. Κάνε φίλους, ερωτεύσου, βγες για ποτό με τους συναδέρφους σου. Οι άνθρωποι γύρω μας μπορούν να μας προσφέρουν στιγμές υπέροχες, μοναδικές. Μη φοβηθείς να ανοιχτείς. Μη φοβηθείς να μιλήσεις για τα προβλήματά σου, να παραδεχτείς τα λάθη σου και να ζητήσεις συγγνώμη. Μην ντραπείς να πεις ευχαριστώ και μην τρομάξεις να δείξεις ότι έχεις ανάγκη από επικοινωνία. Μην κλειστείς πίσω από μια εικονική πραγματικότητα. Ζήσε. Πήγαινε διακοπές με μια σκηνή, βγες και πιες, παίξε μπάλα στο δρόμο, ξεκίνα γυμναστήριο. Μην αδρανήσεις πίσω από μία οθόνη και μη χαθείς στη σιγουριά της μοναξιάς ενός υπολογιστή. Να είσαι ευγενικός, παιδί μου. Η ευγένεια είναι η μεγαλύτερη αρετή, μετά την ειλικρίνεια. Να σέβεσαι τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Να μην κοιτάξεις ποτέ χρώμα, φυλή ή θρήσκευμα. Να κοιτάς την ψυχή του ανθρώπου. Χαμογέλα, γιε μου. Το χαμόγελό σου φωτίζει τη ζωή κάποιων ανθρώπων γύρω σου. Μάθε να τους κάνεις ευτυχισμένους με πολύ απλά πράγματα. Να είσαι αισιόδοξος. Μη μιζεριάζεις και μη βλέπεις μόνο το κακό γύρω σου. Ζήσε τη ζωή σου, αγάπη μου. Είναι πολύ μικρή η ζωή μας για να μην τη χαρούμε. Μάζεψε εμπειρίες, ζήσε έντονα, νιώσε! Πριν καλά καλά το καταλάβεις, θα έχεις μεγαλώσει και θα πνίγεσαι από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της. Μη γονατίσεις ποτέ. Να ξέρεις ότι όσο έχω αέρα στα πνευμόνια μου και την καρδιά μου να χτυπά, θα είμαι πάντα εδώ για σένα. Θα καρδιοχτυπώ όταν μαθαίνεις ποδήλατο, θα μένω ξάγρυπνη στις εξόδους σου, θα αγχώνομαι πριν το επαναληπτικό τεστ στα μαθηματικά, θα πεθαίνει ένα κομμάτι μέσα μου όταν θα σε βλέπω να πονάς και θα σου φωνάζω πάντα «ζακέτα να πάρεις, έχει ψύχρα έξω!» Θα σε λατρεύω με όλο μου το είναι μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Θα είσαι το τέλος μου κι η αρχή μου. Θα κάνω τα πάντα για σένα. Σ' αγαπώ πολύ, παιδί μου Η μαμά σου. Πηγή ilov.gr Γράφει η Χριστίνα Καγιά
-
Παιδί μου, είναι κάποιες στιγμές που νομίζω ότι τα λόγια δε αρκούν για να περιγράψουν αυτά που θέλω να σου πω, οι λέξεις δεν είναι ικανές για να περιγράψουν αυτά που σκέφτομαι όταν σε κοιτάζω... Παιδί μου... Από τη μέρα που σε αντίκρισα πρώτη φορά, σε μια χειρουργική αίθουσα, μικρό και ζαρωμένο, τυλιγμένο απλά με ένα πανάκι, ήξερα ότι θα σε ερωτευτώ μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Είσαι τόσο μικρός και τόσο εύθραυστος, τόσο μοναδικός και τόσο ιδιαίτερος. Είσαι γεμάτος απορίες και ανάγκες. Κοιτάς με ενθουσιασμό τη σβούρα που μόλις σου έδειξα πως γυρίζει. Με αγκαλιάζεις με εκείνα τα μικρά χεράκια και το «σ' αγαπώ» σου, με ολοκληρώνει. Πονάω μέσα μου, όταν πρέπει να σε μαλώσω για να μην κρέμεσαι από τα κάγκελα κι όταν πρέπει να σου εξηγήσω έντονα γιατί, το να βάλεις το χέρι σου στο αναμμένο μάτι, είναι κακό. Φοβάμαι, παιδί μου. Φοβάμαι, γιατί πριν καλά καλά το καταλάβω θα πάψεις να με έχεις ανάγκη. Θα σταματήσεις να αναζητάς το χέρι μου πριν περάσεις το δρόμο. Δε θα με φωνάζεις πια για να σου φτιάξω πρωινό και δε θα με χρειάζεσαι για να ταιριάξεις τις κάλτσες σου, πριν τις φορέσεις. Φοβάμαι, γιατί ο κόσμος αυτός είναι κακός. Είναι κακός και δύσκολος ο κόσμος, αγάπη μου. Πολλές φορές σε κοιτάζω το βράδυ, την ώρα που κοιμάσαι και σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να σε βοηθήσω να πλάσεις το χαρακτήρα και το είναι σου. Σε θαυμάζω κρυφά όταν σε βλέπω να παίζεις με τη μπαλίτσα σου, εκείνη τη τόση δα μπαλίτσα, και να βάζεις καλάθι σε αυτοσχέδια μπασκέτα, που μόνος σου έφτιαξες και να χτυπάς όλο περηφάνια παλαμάκια. Θα μεγαλώσεις γρήγορα. Θα γίνεις ένα υπέροχο πλάσμα, γιατί μόνο αυτό μπορώ να περιμένω από σένα. Ίσως κάποτε μου δοθεί η ευκαιρία να στα πω, ίσως όχι. Ίσως αξιωθώ να σε δω να μεγαλώνεις, να γίνεσαι ένας επαναστάτης έφηβος, ένας προβληματισμένος νέος, ένας ενήλικας με όνειρα και στόχους. Πόσο εύχομαι να ζήσω όλα τα στάδια της ζωής σου... Παιδί μου, να είσαι πάντα ο εαυτός σου. Να αγαπήσεις αυτό που θα γίνεις. Να μην καλουπωθείς ποτέ στα δεδομένα των άλλων, αλλά να τους κάνεις να σε αγαπήσουν γι αυτό που θα μπορείς να είσαι. Πάτα γερά στα πόδια σου, παιδί μου. Γίνε δυναμικός κι ανεξάρτητος. Μη φοβηθείς ποτέ να μιλήσεις, να πεις τη γνώμη σου, να υπερασπιστείς το δίκιο σου, να παλέψεις για τις αξίες σου. Μην ντραπείς ποτέ γι' αυτό που θα μπορείς να είσαι. Μην επιλέξεις επάγγελμα και τρόπο ζωής που θα σε βαλτώσουν, μην κρύψεις ποτέ τη μοναδικότητά σου, μην κλείσεις ποτέ σε ένα κουτί αυτά που αγαπάς. Αγάπησε, παιδί μου. Αγάπησε με όλη σου την καρδιά. Η αγάπη θα σε κάνει να νιώσεις θεός κι αλήτης, θα σε πονέσει, θα σε τσακίσει, θα σε εξυψώσει την ίδια στιγμή και θα σε πετάξει στα πατώματα. Νιώσε. Άφησε τον εαυτό σου να αισθανθεί τα πάντα. Αγκάλιασε τα συναισθήματά σου και μοίρασέ τα απλόχερα. Μην τρομάξεις. Η ζωή είναι ένα δύσκολο και δύσβατο μονοπάτι, γιε μου. Οπλίσου με υπομονή κι επιμονή. Ξεπέρασε τα εμπόδια που θα βρεις μπροστά σου και βρες το δικό σου δρόμο. Βρες συμμάχους στη ζωή σου. Μάθε να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους και να ξεχωρίζεις τους καλούς από τους σκάρτους. Κάνε φίλους, ερωτεύσου, βγες για ποτό με τους συναδέρφους σου. Οι άνθρωποι γύρω μας μπορούν να μας προσφέρουν στιγμές υπέροχες, μοναδικές. Μη φοβηθείς να ανοιχτείς. Μη φοβηθείς να μιλήσεις για τα προβλήματά σου, να παραδεχτείς τα λάθη σου και να ζητήσεις συγγνώμη. Μην ντραπείς να πεις ευχαριστώ και μην τρομάξεις να δείξεις ότι έχεις ανάγκη από επικοινωνία. Μην κλειστείς πίσω από μια εικονική πραγματικότητα. Ζήσε. Πήγαινε διακοπές με μια σκηνή, βγες και πιες, παίξε μπάλα στο δρόμο, ξεκίνα γυμναστήριο. Μην αδρανήσεις πίσω από μία οθόνη και μη χαθείς στη σιγουριά της μοναξιάς ενός υπολογιστή. Να είσαι ευγενικός, παιδί μου. Η ευγένεια είναι η μεγαλύτερη αρετή, μετά την ειλικρίνεια. Να σέβεσαι τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Να μην κοιτάξεις ποτέ χρώμα, φυλή ή θρήσκευμα. Να κοιτάς την ψυχή του ανθρώπου. Χαμογέλα, γιε μου. Το χαμόγελό σου φωτίζει τη ζωή κάποιων ανθρώπων γύρω σου. Μάθε να τους κάνεις ευτυχισμένους με πολύ απλά πράγματα. Να είσαι αισιόδοξος. Μη μιζεριάζεις και μη βλέπεις μόνο το κακό γύρω σου. Ζήσε τη ζωή σου, αγάπη μου. Είναι πολύ μικρή η ζωή μας για να μην τη χαρούμε. Μάζεψε εμπειρίες, ζήσε έντονα, νιώσε! Πριν καλά καλά το καταλάβεις, θα έχεις μεγαλώσει και θα πνίγεσαι από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της. Μη γονατίσεις ποτέ. Να ξέρεις ότι όσο έχω αέρα στα πνευμόνια μου και την καρδιά μου να χτυπά, θα είμαι πάντα εδώ για σένα. Θα καρδιοχτυπώ όταν μαθαίνεις ποδήλατο, θα μένω ξάγρυπνη στις εξόδους σου, θα αγχώνομαι πριν το επαναληπτικό τεστ στα μαθηματικά, θα πεθαίνει ένα κομμάτι μέσα μου όταν θα σε βλέπω να πονάς και θα σου φωνάζω πάντα «ζακέτα να πάρεις, έχει ψύχρα έξω!» Θα σε λατρεύω με όλο μου το είναι μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Θα είσαι το τέλος μου κι η αρχή μου. Θα κάνω τα πάντα για σένα. Σ' αγαπώ πολύ, παιδί μου Η μαμά σου. Πηγή ilov.gr Γράφει η Χριστίνα Καγιά Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Πρωτοποριακή επέμβαση χαρίζει σε δέκα γυναίκες την ευκαιρία να βιώσουν τη μητρότητα
ένα άρθρο δημοσίευσε vicky86 σε Νέες Μελέτες
Με το «πράσινο φως» που δόθηκε στο πρωτοποριακό σχέδιο δέκα Βρετανίδες θα έχουν την ευκαιρία να ανοίξουν το δρόμο πιθανώς για χιλιάδες γυναίκες να κάνουν πραγματικότητά το όνειρο της μητρότητας. Αν όλα πάνε καλά το πρώτο μωρό από μεταμόσχευση μήτρας μπορεί να γεννηθεί το 2017 και λίγο αργότερα στην επέμβαση αυτή να έχουν πρόσβαση πολλές γυναίκες που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Ο επικεφαλής του πρότζεκτ Richard Smith από το Imperial College London, λέει πως η επέμβαση αυτή χαρίζει «ακτίνα φωτός» σε 50.000 γυναίκες σε ηλικία τεκνοποίησης που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή υποβλήθηκαν σε υστερεκτομή λόγω ασθενειών. Ο Smith που αφιέρωσε 19 χρόνια στην έρευνα και την τελειοποίηση της τεχνικής του δήλωσε: «Όταν δούμε τη μητέρα να κρατά το πρώτο μωρό θα είναι μια αξιοσημείωτη στιγμή». «Θα είναι ένα υπέροχο δώρο να κυοφορήσω το δικό μου παιδί», δήλωσε στη Daily Mail η υποψήφια για μεταμόσχευση Sophie Lewis. «Είναι σαν την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς. Δεν θα σώσει ζωές αλλά θα αλλάξει ζωές και μοιάζει να είμαστε σε μια στιγμή- ορόσημο στην ιστορία. Αν εφαρμοστεί, θα φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες που έχουν προβλήματα στη μήτρα», λέει από την πλευρά του ο καθηγητής Allan Pacey, ειδικός σε θέματα γονιμότητας. Ο βρετανικός Οργανισμός Μεταμοσχέυσεων πήρε την άδεια της επιτροπής βιοηθικής στο Royal Free Hospital του Λονδίνου για να γίνουν δέκα τέτοιες μεταμοσχεύσεις. Οι επεμβάσεις θα γίνουν σε γυναίκες που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή υποβλήθηκαν σε υστερεκτομή. Περισσότερες από εκατό γυναίκες έχουν ήδη χαρακτηριστεί κατάλληλες και ελπίζουν να ακολουθήσουν τα βήματα των τεσσάρων Σουηδέζων που ήδη γέννησαν μετά τις πρώτες επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις μήτρας. Οι γυναίκες θα επιλεγούν σε διάστημα 3-4 μηνών, θα είναι ηλικίας από 24 έως 38 ετών, υγιείς και με σχέσεις μεγάλης διάρκειας. Σε κάποιες περιπτώσεις θα εξεταστούν και οι περιπτώσεις γυναικών στα 40 Οι μήτρες θα προέλθουν από δωρήτριες που έμειναν εγκεφαλικά νεκρές ύστερα από τροχαία, καρδιακή ανακοπή ή άλλη ασθένεια. Η επέμβαση αφαίρεσής της διαρκεί τρεις ώρες και άλλες έξι η διαδικασία τοποθέτησής της στο σώμα της λήπτριας. Στη συνέχεια θα χρειαστεί αναμονή ενός έτους πριν γίνει γονιμοποίηση ωαρίου- πιθανότατα με εξωσωματική γονιμοποίηση- και εφόσον προκύψει εγκυμοσύνη το μωρό θα γεννηθεί με καισαρική τομή για να μην περάσει η μήτρα το σοκ του τοκετού. Η λήπτρια θα παίρνει ανοσοκατασταλτικά και η μήτρα στη συνέχεια θα αφαιρεθεί για να περιοριστεί η έκθεση της γυναίκας σε φάρμακα. Πριν υλοποιηθεί το πρόγραμμα στη Σουηδία έγιναν άλλες δύο απόπειρες. Επτά από τις εννέα μεταμοσχεύσεις που έγιναν στο πλαίσιο προγράμματος του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ ήταν επιτυχημένες. Τέσσερις από τις γυναίκες αυτές γέννησαν ήδη παιδιά ενώ η 5η εγκυμονεί. Ο Smith αναγνωρίζει πως η μεταμόσχευση ενέχει και κινδύνους αλλά αναγνωρίζει επίσης πως κάποιες γυναίκες δοκιμάζονται τόσο από την αδυναμία τους να τεκνοποιήσουν που πιστεύουν πως αξίζει να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό. Πηγή newsbeast.gr -
Πρωτοποριακή επέμβαση χαρίζει σε δέκα γυναίκες την ευκαιρία να βιώσουν τη μητρότητα
μία συζήτηση δημοσίευσε vicky86 σε Νέα & Άρθρα
Για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο δέκα γυναίκες θα υποβληθούν σε μεταμόσχευση μήτρας, μια επέμβαση που αναμένεται να τους αλλάξει τη ζωή. Με το «πράσινο φως» που δόθηκε στο πρωτοποριακό σχέδιο δέκα Βρετανίδες θα έχουν την ευκαιρία να ανοίξουν το δρόμο πιθανώς για χιλιάδες γυναίκες να κάνουν πραγματικότητά το όνειρο της μητρότητας. Αν όλα πάνε καλά το πρώτο μωρό από μεταμόσχευση μήτρας μπορεί να γεννηθεί το 2017 και λίγο αργότερα στην επέμβαση αυτή να έχουν πρόσβαση πολλές γυναίκες που αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Ο επικεφαλής του πρότζεκτ Richard Smith από το Imperial College London, λέει πως η επέμβαση αυτή χαρίζει «ακτίνα φωτός» σε 50.000 γυναίκες σε ηλικία τεκνοποίησης που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή υποβλήθηκαν σε υστερεκτομή λόγω ασθενειών. Ο Smith που αφιέρωσε 19 χρόνια στην έρευνα και την τελειοποίηση της τεχνικής του δήλωσε: «Όταν δούμε τη μητέρα να κρατά το πρώτο μωρό θα είναι μια αξιοσημείωτη στιγμή». «Θα είναι ένα υπέροχο δώρο να κυοφορήσω το δικό μου παιδί», δήλωσε στη Daily Mail η υποψήφια για μεταμόσχευση Sophie Lewis. «Είναι σαν την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς. Δεν θα σώσει ζωές αλλά θα αλλάξει ζωές και μοιάζει να είμαστε σε μια στιγμή- ορόσημο στην ιστορία. Αν εφαρμοστεί, θα φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις γυναίκες που έχουν προβλήματα στη μήτρα», λέει από την πλευρά του ο καθηγητής Allan Pacey, ειδικός σε θέματα γονιμότητας. Ο βρετανικός Οργανισμός Μεταμοσχέυσεων πήρε την άδεια της επιτροπής βιοηθικής στο Royal Free Hospital του Λονδίνου για να γίνουν δέκα τέτοιες μεταμοσχεύσεις. Οι επεμβάσεις θα γίνουν σε γυναίκες που γεννήθηκαν χωρίς μήτρα ή υποβλήθηκαν σε υστερεκτομή. Περισσότερες από εκατό γυναίκες έχουν ήδη χαρακτηριστεί κατάλληλες και ελπίζουν να ακολουθήσουν τα βήματα των τεσσάρων Σουηδέζων που ήδη γέννησαν μετά τις πρώτες επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις μήτρας. Οι γυναίκες θα επιλεγούν σε διάστημα 3-4 μηνών, θα είναι ηλικίας από 24 έως 38 ετών, υγιείς και με σχέσεις μεγάλης διάρκειας. Σε κάποιες περιπτώσεις θα εξεταστούν και οι περιπτώσεις γυναικών στα 40 Οι μήτρες θα προέλθουν από δωρήτριες που έμειναν εγκεφαλικά νεκρές ύστερα από τροχαία, καρδιακή ανακοπή ή άλλη ασθένεια. Η επέμβαση αφαίρεσής της διαρκεί τρεις ώρες και άλλες έξι η διαδικασία τοποθέτησής της στο σώμα της λήπτριας. Στη συνέχεια θα χρειαστεί αναμονή ενός έτους πριν γίνει γονιμοποίηση ωαρίου- πιθανότατα με εξωσωματική γονιμοποίηση- και εφόσον προκύψει εγκυμοσύνη το μωρό θα γεννηθεί με καισαρική τομή για να μην περάσει η μήτρα το σοκ του τοκετού. Η λήπτρια θα παίρνει ανοσοκατασταλτικά και η μήτρα στη συνέχεια θα αφαιρεθεί για να περιοριστεί η έκθεση της γυναίκας σε φάρμακα. Πριν υλοποιηθεί το πρόγραμμα στη Σουηδία έγιναν άλλες δύο απόπειρες. Επτά από τις εννέα μεταμοσχεύσεις που έγιναν στο πλαίσιο προγράμματος του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ ήταν επιτυχημένες. Τέσσερις από τις γυναίκες αυτές γέννησαν ήδη παιδιά ενώ η 5η εγκυμονεί. Ο Smith αναγνωρίζει πως η μεταμόσχευση ενέχει και κινδύνους αλλά αναγνωρίζει επίσης πως κάποιες γυναίκες δοκιμάζονται τόσο από την αδυναμία τους να τεκνοποιήσουν που πιστεύουν πως αξίζει να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό. Πηγή newsbeast.gr Δείτε ολόκληρο το άρθρο -
Eπιδρούν στο μωρό που κυοφορείται τα όσα συμβαίνουν γύρω του; Tα αγόρια ως έμβρυα είναι πιο ευαίσθητα από τα κορίτσια; H ψυχολογική κατάσταση της γυναίκας κατά την εγκυμοσύνη έχει αντίκτυπο στη μετέπειτα συμπεριφορά του παιδιού; Έως αρκετά πρόσφατα η ζωή μέσα στην κοιλιά, αλλά και οι πρώτοι μήνες μετά τη γέννηση ενός βρέφους θεωρούνταν, από επιστήμονες και μη, άνευ σημασίας για τη μετέπειτα ζωή. Eπικρατούσε η άποψη πως τα αγέννητα έμβρυα αλλά και τα βρέφη δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται, δεν μαθαίνουν τίποτε και πως οτιδήποτε συμβαίνει κατά την πρώτη αυτή περίοδο της ζωής δεν έχει την παραμικρή συνέπεια για την κατοπινή εξέλιξη του κάθε ανθρώπου. Oι νεότερες όμως έρευνες της ιατρικής και της ψυχολογίας επιβεβαιώνουν, με όλο πιο σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, ότι αυτό που από διαίσθηση καταλάβαιναν οι έγκυοι γυναίκες και οι μητέρες, και το οποίο αντιμετωπιζόταν ως γυναικείος συναισθηματισμός, δεν είναι καθόλου λάθος. Ενώ είναι ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας, το έμβρυο συμμετέχει σε ό,τι συμβαίνει γύρω του. Kαι φαίνεται, επίσης, ότι αυτά που ζούμε κατά τους πρώτους μήνες της ύπαρξής μας αποτελούν θεμέλιο για την κατοπινή ζωή μας. Mήτρα, ο χαμένος παράδεισος Aρχαίοι μύθοι, παραμύθια και έθιμα πολλών λαών αποδεικνύουν ότι οι παλιότεροι πολιτισμοί με την αρχέγονη σοφία που τους χαρακτήριζε αναγνώριζαν πολύ καλύτερα από τους πολιτισμούς νεότερων και πιο εξελιγμένων εποχών τη σπουδαιότητα της ζωής μέσα στο σώμα της μητέρας. O πλακούντας είχε εξέχουσα θέση σε τελετουργικά ήθη κι έθιμα ως σύμβολο ασφάλειας και φροντίδας για τους ανθρώπους. H εικόνα του παραδείσου θυμίζει τη ζωή μέσα στην κοιλιά, όπου υπάρχουν τροφή και προστασία, χωρίς να χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτε γι’ αυτό, ενώ ο διωγμός από τον παράδεισο οδηγεί στη ζωή μέσα στον κόσμο. Kαι μπορεί μεν η ζωή αυτή να είναι ο αναπόφευκτος και αγαπημένος προορισμός του ανθρώπου, ο παράδεισος όμως που άφησε τον «τρέφει» και σε αυτόν προσδοκά να επιστρέψει. Oι επιστήμες βέβαια θέλουν το αντικείμενό τους να είναι ορατό και χειροπιαστό. Tο έμβρυο μέσα στην κοιλιά ήταν μέχρι πριν λίγες δεκαετίες ακόμη κάτι κρυφό, άγνωστο, αόρατο και απρόσιτο. Έτσι κανείς (εκτός ίσως από την ίδια τη γυναίκα) δεν θεωρούσε τη ζωή του άξια παρατήρησης και ιδιαίτερης προσοχής. Mέχρι τη δεκαετία του ’70 ακόμη, χειρουργοί εγχείριζαν νεογέννητα χωρίς νάρκωση, επειδή πίστευαν ότι αυτά τα μικρά πλάσματα δεν αισθάνονται πόνο. Όμως αυτό έχει αλλάξει πια. Tα έμβρυα καταλαβαίνουν τα πάντα Το έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του Eίναι πια δυνατό να παρακολουθούν και να καταγράφουν οι γιατροί βήμα-βήμα το μεγάλωμα του μωρού πριν τη γέννησή του, τις κινήσεις του, τις αντιδράσεις του, να ακούνε τους χτύπους της καρδιάς του. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, όχι μόνο αμέσως μετά τη γέννα επικοινωνεί το βρέφος ενεργά, αλλά ότι και το αγέννητο ακόμη έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του και επηρεάζεται άμεσα από όσα συμβαίνουν γύρω του. ● Mπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι, όταν μία έγκυος μητέρα γελάει, το έμβρυο λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κινείται. ● Ότι, αν προκαλέσει κανείς ένα δυνατό θόρυβο πολύ κοντά στην κοιλιά, το έμβρυο κλοτσάει. ● Ότι, αν τραγουδάει κανείς σε έμβρυα μεταξύ της 33ης και 37ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, αυτά αντιδρούν αργότερα στο άκουσμα των ίδιων τραγουδιών με επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς. ● Ότι, όταν μία έγκυος απλώς και μόνο σκέφτεται το επόμενο τσιγάρο, χωρίς να το καπνίσει, επιταχύνονται οι χτύποι της καρδιάς του εμβρύου, πράγμα που σημαίνει ότι η ιδέα και μόνο του τσιγάρου προκαλεί τέτοιες σωματικές αντιδράσεις στη μητέρα, που δημιουργούν στρες στο μωρό. ● Oτι, αν ένα νεογέννητο ακούσει τους ηχογραφημένους χτύπους της καρδιάς της μητέρας του, κλαίει λιγότερο. ● Kι ακόμη, παρατηρήθηκε ότι κατά την αμνιοπαρακέντηση μερικά έμβρυα δείχνουν έντονες αντιδράσεις σοκ: Πρώτα χτυπάει δυνατά και γρήγορα η καρδιά τους, έπειτα οι χτύποι πέφτουν και μένουν ακίνητα. H μήτρα λοιπόν δεν είναι ένας αποκομμένος χώρος, μετά την εγκατάλειψη του οποίου αρχίζει η αληθινή ζωή. Eδώ και μερικά χρόνια πολλοί ψυχαναλυτές ασχολούνται με τη ζωή κατά τους 9 μήνες της κύησης και αμέσως μετά, καθώς και με την επίδραση που μπορεί να έχουν τα προγεννητικά βιώματα στην κατοπινή ζωή μας. Aπό τους 9 πρώτους μήνες τίποτα δεν ξεχνιέται Όσο πιο αγχωμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά Πολλοί από τους ψυχοθεραπευτές και τους ψυχιάτρους αυτούς καταλήγουν στη διαπίστωση ότι καμία εμπειρία και κανένα βίωμά μας, ακόμη και αν προέρχεται από αυτούς τους πρώτους «κρυφούς» 9 μήνες, δεν ξεχνιέται, αλλά μπορεί -αν ήταν ιδιαίτερα οδυνηρό- να προκαλέσει αργότερα ψυχικές διαταραχές. ● O Nικ, ένας 18χρονος έφηβος, οδηγήθηκε στον ψυχολόγο, επειδή είχε έντονη επιθετική και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Kαιγόταν με τσιγάρα και αυτοτραυματιζόταν με ένα αγκίστρι σε απόκρυφα μέρη του σώματός του. Eπίσης, βασάνιζε άλλα παιδιά με το γάντζο μίας συρμάτινης κρεμάστρας. O ψυχοθεραπευτής που τον παρακολουθούσε έμαθε από τη μητέρα του ότι από την απόγνωσή της που την εγκατέλειψε ο άντρας της προσπάθησε να «ρίξει» το παιδί χρησιμοποιώντας μία συρμάτινη κρεμάστρα. ● Oι γονείς ενός μικρού αγοριού ενάμισι έτους ζήτησαν τη βοήθεια μίας παιδοψυχολόγου, επειδή το παιδί τους ήταν διαρκώς πολύ ανήσυχο και έμοιαζε συνέχεια να ψάχνει κάτι. Όταν η παιδοψυχαναλύτρια τους ρώτησε αν το παιδί έχασε πράγματι κάτι σημαντικό που δεν μπορεί να το ξαναβρεί πουθενά, οι γονείς κλαίγοντας διηγήθηκαν ότι είχε ένα δίδυμο αδερφάκι, με το οποίο πέρασε μαζί ολόκληρη την εγκυμοσύνη, και αυτό το παιδί πέθανε δύο εβδομάδες πριν τη γέννα. Aνάλογες περιπτώσεις περιγράφουν και άλλοι ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν μεθόδους ύπνωσης, ειδικές τεχνικές αναπνοής (παλαιότερα και LSD), την ερμηνεία ονείρων. ● Ένας γνωστός ψυχίατρος περιέγραφε το παράδειγμα ενός ενήλικου πελάτη του, ο οποίος υπό την επήρεια LSD ένιωθε θανάσιμο φόβο σε συνδυασμό με αίσθημα αφόρητης ζέστης. Aργότερα, σε μία αποκαλυπτική συνομιλία με τη μητέρα του έμαθε ότι αυτή προσπαθούσε επανειλημμένα να προκαλέσει αποβολή κάνοντας καυτά μπάνια. ● Mία άλλη γυναίκα υπέφερε από διάφορους φόβους, σωματικούς πόνους άγνωστης αιτίας και το αίσθημα ότι δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν στη ζωή και δεν μπορεί να ζήσει. Tις νύχτες ξυπνούσε από φοβερούς εφιάλτες. Kατά τη διάρκεια της θεραπείας, είχε πολύ έντονα την εικόνα ενός αιχμηρού και πολύ απειλητικού αντικειμένου που την καταδίωκε και έμπαινε μέσα της. Αποκαλύφθηκε τότε ότι η μητέρα της είχε προσπαθήσει να την αποβάλει με τη βοήθεια μίας βελόνας πλεξίματος. Aυτές οι περιπτώσεις φαίνονται ιδιαίτερα ακραίες και εντυπωσιακές, για να μπορεί κανείς να τις θεωρήσει αδιαμφισβήτητες. Eίναι βέβαιο ότι η ψυχική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το παιδί της και έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά και την ομαλή ανάπτυξή του. Έχει αποδειχτεί ότι, όσο πιο αγχωμένη και φοβισμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά (κινούνται περισσότερο και η καρδιά τους χτυπάει πιο γρήγορα από τα μωρά ήρεμων μητέρων). Kαι αργότερα όμως παρουσίαζουν συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως δυσκολία στην προσοχή και συγκέντρωση και πιο αργή ψυχοκινητική ανάπτυξη. Iδιαίτερα δε παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους προβλήματα σε μικρά αγόρια, τα οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερο ευαίσθητα από τα κορίτσια. Άλλωστε, είναι πιο συχνές οι αποβολές αρσενικών εμβρύων. Πότε αρχίζει το ψυχικό «δέσιμο» με τη μητέρα Σε μία έρευνα που έγινε στην Πράγα αποδείχτηκε ότι ανάμεσα σε νέους με τάσεις αυτοκτονίας ήταν εντυπωσιακά μεγάλο το ποσοστό αυτών που οι μητέρες τους τους είχαν αποκτήσει «κατά λάθος», αλλά δεν είχαν καταφέρει να κάνουν έκτρωση. Πρέπει βέβαια να ληφθεί υπόψη ότι, όταν η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας είναι κακή κατά την εγκυμοσύνη, είναι πολύ πιθανό ότι θα είναι και μετά. Mία γυναίκα που βρίσκεται σε απόγνωση, και δεν θέλει να γεννήσει το παιδί που κυοφορεί, είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα μπορεί ή θα έχει μεγάλες δυσκολίες να αποδεχτεί και να φροντίσει επαρκώς το παιδί αυτό και αφού το γεννήσει. Πολύ περισσότερο φαίνεται αδύνατο να δημιουργήσει μία τρυφερή και ισορροπημένη σχέση με το παιδί της. Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με γυναίκες που είναι ιδιαίτερα νευρικές, αγχωμένες, φοβισμένες κατά την εγκυμοσύνη: το πιθανότερο είναι ότι θα είναι περισσότερο νευρικές και φοβισμένες από άλλες μητέρες και στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Oι εξελικτικοί ψυχολόγοι, πάντως, που ασχολούνται με το «δέσιμο», την ανάπτυξη δηλαδή και την ποιότητα της σχέσης μεταξύ μητέρας και παιδιού, ισχυρίζονται ότι αυτή έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη και την προστασία της μητέρας του γεννιέται έχοντας ήδη εφοδιαστεί με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή, είναι όμως απαραίτητο να βρει την ίδια ποιότητα σχέσης και αφού γεννηθεί. Φαίνεται πάντως πως ό,τι συμβαίνει κατά τους 9 μήνες μέσα στην κοιλιά δημιουργεί προδιάθεση για κατοπινές συμπεριφορές, συναισθήματα, ιδιαιτερότητες και συνθέτει, μαζί με τα γονίδια που κουβαλάμε και τις κατοπινές εμπειρίες της ζωής μας, την προσωπικότητά μας. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη της μητέρας του γεννιέται με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή.
-
Πώς επηρεάζουν τη ζωή μας οι 9 μήνες μέσα στην κοιλιά; Eπιδρούν στο μωρό που κυοφορείται τα όσα συμβαίνουν γύρω του; Tα αγόρια ως έμβρυα είναι πιο ευαίσθητα από τα κορίτσια; H ψυχολογική κατάσταση της γυναίκας κατά την εγκυμοσύνη έχει αντίκτυπο στη μετέπειτα συμπεριφορά του παιδιού; Έως αρκετά πρόσφατα η ζωή μέσα στην κοιλιά, αλλά και οι πρώτοι μήνες μετά τη γέννηση ενός βρέφους θεωρούνταν, από επιστήμονες και μη, άνευ σημασίας για τη μετέπειτα ζωή. Eπικρατούσε η άποψη πως τα αγέννητα έμβρυα αλλά και τα βρέφη δεν καταλαβαίνουν, δεν αισθάνονται, δεν μαθαίνουν τίποτε και πως οτιδήποτε συμβαίνει κατά την πρώτη αυτή περίοδο της ζωής δεν έχει την παραμικρή συνέπεια για την κατοπινή εξέλιξη του κάθε ανθρώπου. Oι νεότερες όμως έρευνες της ιατρικής και της ψυχολογίας επιβεβαιώνουν, με όλο πιο σαφή και αδιαμφισβήτητο τρόπο, ότι αυτό που από διαίσθηση καταλάβαιναν οι έγκυοι γυναίκες και οι μητέρες, και το οποίο αντιμετωπιζόταν ως γυναικείος συναισθηματισμός, δεν είναι καθόλου λάθος. Ενώ είναι ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας, το έμβρυο συμμετέχει σε ό,τι συμβαίνει γύρω του. Kαι φαίνεται, επίσης, ότι αυτά που ζούμε κατά τους πρώτους μήνες της ύπαρξής μας αποτελούν θεμέλιο για την κατοπινή ζωή μας. Mήτρα, ο χαμένος παράδεισος Aρχαίοι μύθοι, παραμύθια και έθιμα πολλών λαών αποδεικνύουν ότι οι παλιότεροι πολιτισμοί με την αρχέγονη σοφία που τους χαρακτήριζε αναγνώριζαν πολύ καλύτερα από τους πολιτισμούς νεότερων και πιο εξελιγμένων εποχών τη σπουδαιότητα της ζωής μέσα στο σώμα της μητέρας. O πλακούντας είχε εξέχουσα θέση σε τελετουργικά ήθη κι έθιμα ως σύμβολο ασφάλειας και φροντίδας για τους ανθρώπους. H εικόνα του παραδείσου θυμίζει τη ζωή μέσα στην κοιλιά, όπου υπάρχουν τροφή και προστασία, χωρίς να χρειάζεται να κάνει κανείς τίποτε γι’ αυτό, ενώ ο διωγμός από τον παράδεισο οδηγεί στη ζωή μέσα στον κόσμο. Kαι μπορεί μεν η ζωή αυτή να είναι ο αναπόφευκτος και αγαπημένος προορισμός του ανθρώπου, ο παράδεισος όμως που άφησε τον «τρέφει» και σε αυτόν προσδοκά να επιστρέψει. Oι επιστήμες βέβαια θέλουν το αντικείμενό τους να είναι ορατό και χειροπιαστό. Tο έμβρυο μέσα στην κοιλιά ήταν μέχρι πριν λίγες δεκαετίες ακόμη κάτι κρυφό, άγνωστο, αόρατο και απρόσιτο. Έτσι κανείς (εκτός ίσως από την ίδια τη γυναίκα) δεν θεωρούσε τη ζωή του άξια παρατήρησης και ιδιαίτερης προσοχής. Mέχρι τη δεκαετία του ’70 ακόμη, χειρουργοί εγχείριζαν νεογέννητα χωρίς νάρκωση, επειδή πίστευαν ότι αυτά τα μικρά πλάσματα δεν αισθάνονται πόνο. Όμως αυτό έχει αλλάξει πια. Tα έμβρυα καταλαβαίνουν τα πάντα Το έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του Eίναι πια δυνατό να παρακολουθούν και να καταγράφουν οι γιατροί βήμα-βήμα το μεγάλωμα του μωρού πριν τη γέννησή του, τις κινήσεις του, τις αντιδράσεις του, να ακούνε τους χτύπους της καρδιάς του. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι, όχι μόνο αμέσως μετά τη γέννα επικοινωνεί το βρέφος ενεργά, αλλά ότι και το αγέννητο ακόμη έμβρυο είναι με πολύ σύνθετο τρόπο συνδεδεμένο με τη μητέρα και το περιβάλλον του και επηρεάζεται άμεσα από όσα συμβαίνουν γύρω του. ● Mπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι, όταν μία έγκυος μητέρα γελάει, το έμβρυο λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κινείται. ● Ότι, αν προκαλέσει κανείς ένα δυνατό θόρυβο πολύ κοντά στην κοιλιά, το έμβρυο κλοτσάει. ● Ότι, αν τραγουδάει κανείς σε έμβρυα μεταξύ της 33ης και 37ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης, αυτά αντιδρούν αργότερα στο άκουσμα των ίδιων τραγουδιών με επιβράδυνση των χτύπων της καρδιάς. ● Ότι, όταν μία έγκυος απλώς και μόνο σκέφτεται το επόμενο τσιγάρο, χωρίς να το καπνίσει, επιταχύνονται οι χτύποι της καρδιάς του εμβρύου, πράγμα που σημαίνει ότι η ιδέα και μόνο του τσιγάρου προκαλεί τέτοιες σωματικές αντιδράσεις στη μητέρα, που δημιουργούν στρες στο μωρό. ● Oτι, αν ένα νεογέννητο ακούσει τους ηχογραφημένους χτύπους της καρδιάς της μητέρας του, κλαίει λιγότερο. ● Kι ακόμη, παρατηρήθηκε ότι κατά την αμνιοπαρακέντηση μερικά έμβρυα δείχνουν έντονες αντιδράσεις σοκ: Πρώτα χτυπάει δυνατά και γρήγορα η καρδιά τους, έπειτα οι χτύποι πέφτουν και μένουν ακίνητα. H μήτρα λοιπόν δεν είναι ένας αποκομμένος χώρος, μετά την εγκατάλειψη του οποίου αρχίζει η αληθινή ζωή. Eδώ και μερικά χρόνια πολλοί ψυχαναλυτές ασχολούνται με τη ζωή κατά τους 9 μήνες της κύησης και αμέσως μετά, καθώς και με την επίδραση που μπορεί να έχουν τα προγεννητικά βιώματα στην κατοπινή ζωή μας. Aπό τους 9 πρώτους μήνες τίποτα δεν ξεχνιέται Όσο πιο αγχωμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά Πολλοί από τους ψυχοθεραπευτές και τους ψυχιάτρους αυτούς καταλήγουν στη διαπίστωση ότι καμία εμπειρία και κανένα βίωμά μας, ακόμη και αν προέρχεται από αυτούς τους πρώτους «κρυφούς» 9 μήνες, δεν ξεχνιέται, αλλά μπορεί -αν ήταν ιδιαίτερα οδυνηρό- να προκαλέσει αργότερα ψυχικές διαταραχές. ● O Nικ, ένας 18χρονος έφηβος, οδηγήθηκε στον ψυχολόγο, επειδή είχε έντονη επιθετική και αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Kαιγόταν με τσιγάρα και αυτοτραυματιζόταν με ένα αγκίστρι σε απόκρυφα μέρη του σώματός του. Eπίσης, βασάνιζε άλλα παιδιά με το γάντζο μίας συρμάτινης κρεμάστρας. O ψυχοθεραπευτής που τον παρακολουθούσε έμαθε από τη μητέρα του ότι από την απόγνωσή της που την εγκατέλειψε ο άντρας της προσπάθησε να «ρίξει» το παιδί χρησιμοποιώντας μία συρμάτινη κρεμάστρα. ● Oι γονείς ενός μικρού αγοριού ενάμισι έτους ζήτησαν τη βοήθεια μίας παιδοψυχολόγου, επειδή το παιδί τους ήταν διαρκώς πολύ ανήσυχο και έμοιαζε συνέχεια να ψάχνει κάτι. Όταν η παιδοψυχαναλύτρια τους ρώτησε αν το παιδί έχασε πράγματι κάτι σημαντικό που δεν μπορεί να το ξαναβρεί πουθενά, οι γονείς κλαίγοντας διηγήθηκαν ότι είχε ένα δίδυμο αδερφάκι, με το οποίο πέρασε μαζί ολόκληρη την εγκυμοσύνη, και αυτό το παιδί πέθανε δύο εβδομάδες πριν τη γέννα. Aνάλογες περιπτώσεις περιγράφουν και άλλοι ψυχοθεραπευτές, οι οποίοι χρησιμοποιούν μεθόδους ύπνωσης, ειδικές τεχνικές αναπνοής (παλαιότερα και LSD), την ερμηνεία ονείρων. ● Ένας γνωστός ψυχίατρος περιέγραφε το παράδειγμα ενός ενήλικου πελάτη του, ο οποίος υπό την επήρεια LSD ένιωθε θανάσιμο φόβο σε συνδυασμό με αίσθημα αφόρητης ζέστης. Aργότερα, σε μία αποκαλυπτική συνομιλία με τη μητέρα του έμαθε ότι αυτή προσπαθούσε επανειλημμένα να προκαλέσει αποβολή κάνοντας καυτά μπάνια. ● Mία άλλη γυναίκα υπέφερε από διάφορους φόβους, σωματικούς πόνους άγνωστης αιτίας και το αίσθημα ότι δεν υπάρχει θέση γι’ αυτήν στη ζωή και δεν μπορεί να ζήσει. Tις νύχτες ξυπνούσε από φοβερούς εφιάλτες. Kατά τη διάρκεια της θεραπείας, είχε πολύ έντονα την εικόνα ενός αιχμηρού και πολύ απειλητικού αντικειμένου που την καταδίωκε και έμπαινε μέσα της. Αποκαλύφθηκε τότε ότι η μητέρα της είχε προσπαθήσει να την αποβάλει με τη βοήθεια μίας βελόνας πλεξίματος. Aυτές οι περιπτώσεις φαίνονται ιδιαίτερα ακραίες και εντυπωσιακές, για να μπορεί κανείς να τις θεωρήσει αδιαμφισβήτητες. Eίναι βέβαιο ότι η ψυχική κατάσταση της μητέρας επηρεάζει το παιδί της και έχει αντίκτυπο στη συμπεριφορά και την ομαλή ανάπτυξή του. Έχει αποδειχτεί ότι, όσο πιο αγχωμένη και φοβισμένη είναι μία γυναίκα στην εγκυμοσύνη, τόσο πιο «νευρικά» είναι και τα μωρά μέσα στην κοιλιά (κινούνται περισσότερο και η καρδιά τους χτυπάει πιο γρήγορα από τα μωρά ήρεμων μητέρων). Kαι αργότερα όμως παρουσίαζουν συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, όπως δυσκολία στην προσοχή και συγκέντρωση και πιο αργή ψυχοκινητική ανάπτυξη. Iδιαίτερα δε παρατηρήθηκαν τέτοιου είδους προβλήματα σε μικρά αγόρια, τα οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερο ευαίσθητα από τα κορίτσια. Άλλωστε, είναι πιο συχνές οι αποβολές αρσενικών εμβρύων. Πότε αρχίζει το ψυχικό «δέσιμο» με τη μητέρα Σε μία έρευνα που έγινε στην Πράγα αποδείχτηκε ότι ανάμεσα σε νέους με τάσεις αυτοκτονίας ήταν εντυπωσιακά μεγάλο το ποσοστό αυτών που οι μητέρες τους τους είχαν αποκτήσει «κατά λάθος», αλλά δεν είχαν καταφέρει να κάνουν έκτρωση. Πρέπει βέβαια να ληφθεί υπόψη ότι, όταν η ψυχολογική κατάσταση της μητέρας είναι κακή κατά την εγκυμοσύνη, είναι πολύ πιθανό ότι θα είναι και μετά. Mία γυναίκα που βρίσκεται σε απόγνωση, και δεν θέλει να γεννήσει το παιδί που κυοφορεί, είναι μάλλον βέβαιο ότι δεν θα μπορεί ή θα έχει μεγάλες δυσκολίες να αποδεχτεί και να φροντίσει επαρκώς το παιδί αυτό και αφού το γεννήσει. Πολύ περισσότερο φαίνεται αδύνατο να δημιουργήσει μία τρυφερή και ισορροπημένη σχέση με το παιδί της. Kάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με γυναίκες που είναι ιδιαίτερα νευρικές, αγχωμένες, φοβισμένες κατά την εγκυμοσύνη: το πιθανότερο είναι ότι θα είναι περισσότερο νευρικές και φοβισμένες από άλλες μητέρες και στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Oι εξελικτικοί ψυχολόγοι, πάντως, που ασχολούνται με το «δέσιμο», την ανάπτυξη δηλαδή και την ποιότητα της σχέσης μεταξύ μητέρας και παιδιού, ισχυρίζονται ότι αυτή έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη και την προστασία της μητέρας του γεννιέται έχοντας ήδη εφοδιαστεί με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή, είναι όμως απαραίτητο να βρει την ίδια ποιότητα σχέσης και αφού γεννηθεί. Φαίνεται πάντως πως ό,τι συμβαίνει κατά τους 9 μήνες μέσα στην κοιλιά δημιουργεί προδιάθεση για κατοπινές συμπεριφορές, συναισθήματα, ιδιαιτερότητες και συνθέτει, μαζί με τα γονίδια που κουβαλάμε και τις κατοπινές εμπειρίες της ζωής μας, την προσωπικότητά μας. Ένα παιδί που νιώθει μέσα στην κοιλιά την αγάπη της μητέρας του γεννιέται με αίσθημα εμπιστοσύνης για τη ζωή. Δείτε ολόκληρο το άρθρο
-
Με αυτό τον τρόπο η μητρότητα μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές που διαρκούν πολύ και προστατεύουν από τις εκφυλιστικές ασθένειες που εμφανίζονται με την πάροδο των ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη στο Τμήμα Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου του Ρίτσμοντ, στην Βιρτζίνια, έρχονται να ανατρέψουν όσα πίστευαν αρκετοί επιστήμονες, ότι δηλαδή η μητρότητα περιορίζει την πνευματική οξύτητα. Μπορεί στη διάρκεια της εγκυμοσύνης να λιγοστεύουν οι δυνάμεις μιας γυναίκας, όμως μετά τη γέννηση του μωρού, αυτές αναπληρώνονται. Έτσι η γυναίκα εφοδιάζεται για τις μεγάλες απαιτήσεις της ανατροφής ενός παιδιού. «Οι έγκυοι περνούν μια φάση, όπου βιώνουν τη φαινομενική απώλεια κάποιων νοητικών λειτουργιών τους», σχολιάζει ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Κρεγκ Κίνσλεϊ. «Όμως αυτό συμβαίνει διότι ο εγκέφαλός τους προσαρμόζεται στη μητρότητα ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις. Οι αλλαγές που αρχίζουν με την εγκυμοσύνη μπορεί να διαρκέσουν για όλη τη ζωή τους, ενισχύοντας τις νοητικές τους ικανότητες και προστατεύοντάς τες από εκφυλιστικές ασθένειες». Οι γυναίκες στη διάρκεια της εγκυμοσύνης συχνά παρατηρούν προβλήματα με τη μνήμη και τη συλλογιστική τους. Βρετανική έρευνα του 2002 έδειξε ότι στις αξονικές τομογραφίες εγκεφάλου εγκύων παρατηρείται μείωση του εγκεφάλου κατά 4%. Τα πειράματα της πρόσφατης έρευνας έγιναν σε ζώα και έδειξαν ότι οι μητέρες γίνονται πολύ πιο γενναίες, βρίσκουν φαγητό πέντε φορές πιο γρήγορα από πριν και διαθέτουν καλύτερη αίσθηση του χώρου από όσες δεν έχουν απογόνους. Άρα, κατέληξε ο Κίνσλεϊ, οι διαταραχές στη διάρκεια της εγκυμοσύνης οφείλονται μόνο στο γεγονός ότι ο εγκέφαλος «αναδιατάσσεται», σε μια διαδικασία που τελικά αποδεικνύεται ιδιαίτερα ωφέλιμη για τη γυναίκα. Ειδικότερα, τα νευρικά κύτταρα σε κρίσιμες περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με τη μητρότητα μεγαλώνουν και αναπτύσσουν περισσότερες συνάψεις με γειτονικά κύτταρα. Επίσης δημιουργούνται νέες ομάδες εγκεφαλικών κυττάρων, στα οποία ο Κίνσλεϊ αναφέρεται ως «μητρικά κυκλώματα». «Παρ΄ ότι τα περισσότερα πειράματα μέχρι στιγμής έχουν γίνει σε ζώα, το πιο πιθανό είναι ότι και οι γυναίκες έχουν μακροπρόθεσμα οφέλη από τη μητρότητα», προσθέτει ο καθηγητής. «Τα πιο πολλά θηλαστικά μοιράζονται την ίδια μητρική συμπεριφορά, η οποία ελέγχεται από αντίστοιχες περιοχές του εγκεφάλου τους». Μία άλλη έρευνα έδειξε ότι ποντίκια που έχουν γεννήσει προστατεύονται από τις εκφυλιστικές ασθένειες καθώς έχουν χαμηλότερα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται ΑΡΡ και συνδέεται, στους ανθρώπους, με την ασθένεια του Αλτσχάιμερ. Παρόμοιες έρευνες είναι αδύνατες σε ανθρώπους, όμως η καθηγήτρια Άλισον Φλέμινγκ που τη διεξήγαγε στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο βρήκε ότι οι αισθήσεις μιας γυναίκας γίνονται πιο έντονες μετά τη γέννα, γεγονός που τη διευκολύνει να αναγνωρίζει αμέσως τη μυρωδιά και τους ήχους του παιδιού της. Η μακροχρόνια ωφέλεια μάλλον ισχύει και για τους ανθρώπους. Ο καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης Τόμας Περλς, βρήκε σε έρευνά του ότι οι γυναίκες που γεννούν μετά την ηλικία των 40 έχουν τετραπλάσιες πιθανότητες να φθάσουν τα 100 χρόνια ζωής. Πηγή:onmed.gr
-
Το ύψος της επιδότησης, αλλά και επιμέρους διατάξεις που αφορούν τη χορήγησης της 6μηνης άδειας μετά τον τοκετό ή το μειωμένο ωράριο εργασίας, απασχολούν σε ετήσια βάση, χιλιάδες εργαζόμενες, που καλούνται να βιώσουν ταυτόχρονα και την πιο τρυφερή στιγμή της ζωής τους, που είναι η διαδικασία της εγκυμοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, με βάση τις ισχύουσες διατάξεις χορηγείται επιδότηση της κυοφορίας 56 ημέρες πριν από την ΠΗΤ και επίσης χορηγείται και επίδομα λοχείας 63 ημέρες μετά την ΠΗΤ. Στην περίπτωση που πριν από την εγκυμοσύνη, η εργαζόμενη έχει συμπληρώσει ένα έτος εργασίας σε μία επιχείρηση, τότε ο εργοδότης της, την ασφαλίζει και την επιδοτεί για τις πρώτες 25 ημέρες του επιδόματος της κυοφορίας. Στην περίπτωση όμως που η εργαζόμενη – έγκυος, δεν έχει συμπληρώσει ένα έτος, τότε ο εργοδότης υποχρεώνεται να την ασφαλίσει και τις καταβάλλει το αντίτιμο που αναλογεί σε 13 ημέρες επιδόματος κυοφορίας. Οι υπόλοιπες ημέρες χορηγούνται από τον ασφαλιστικό φορέα της εγκύου. Σε κάθε περίπτωση, η επιδότηση που αφορά την περίοδο της κυοφορίας, καλύπτει 119 ημέρες πριν και μετά τον τοκετό. Στην ειδική περίπτωση, που ο τοκετός πραγματοποιηθεί νωρίτερα από την ΠΗΤ, τότε η άδεια κυοφορίας, μεταφέρεται για μετά τον τοκετό, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι θα καλυφθεί το ανώτατο όριο των 119 ημερών. Σε αυτές τις ημέρες συμπεριλαμβάνονται και τυχόν αργίες. Το ποσό που χορηγείται για την επιδότηση των παραπάνω ημερών, προκύπτει ως αποτέλεσμα του μέσου όρου των αποδοχών της εγκύου, όπως αυτές ήταν τις τελευταίες 30 ημέρες, του προηγούμενου έτους. Το επίδομα κυοφορίας καταβάλλεται 56 ημέρες πριν από την ΠΗΤ. Το επίδομα λοχείας καταβάλλεται μετά τον τοκετό. Απαιτούνται όμως να κατατεθούν δύο ληξιαρχικές πράξεις γέννησης. Στην περίπτωση που ο σύζυγος επιθυμεί το τέκνο του να ασφαλιστεί από τη σύζυγο πρέπει να το καταθέσει με ειδική υπεύθυνη δήλωση. Μετά τη γέννηση του μωρού, ξεκινάει η διαδικασία της άδειας λοχείας. Πρόκειται για μια άδεια, που απαγορεύεται η διακοπή της για οποιονδήποτε λόγο, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η επαναφορά του οργανισμού της μητέρας στη φυσικής της κατάσταση. Για να χορηγηθεί το επίδομα μητρότητας θα πρέπει η έγκυος να έχει συμπληρώσει τουλάχιστον 200 ένσημα – Ημέρες Ασφάλισης (ΗΑ), τα δύο έτη που προηγήθηκαν του έτους, κατά το οποίο υπήρξε ΠΗΤ. Για τη διαπίστωση ύπαρξης του παραπάνω ορίου των 200 ημέρων, καταμετρώνται οι ΗΑ, μόνο από τα ταμεία που χορηγούν επιδόματα μητρότητας. Η καταβολή τους γίνεται από τον τελευταίο φορέα. Επίσης, πρέπει η έγκυος να μην εργάζεται κατά τη διάρκεια της επιδότησης. Δικαιολογητικά καταβολής επιδομάτων μητρότητας *Ατομικό και οικογενειακό βιβλιάριο υγείας. *Ένσημα δύο τελευταίων ετών. *Υπεύθυνη δήλωση του εργοδότη ότι κατά την ημέρα διακοπής της εργασίας της εγκύου. *Ειδικά για το επίδομα λοχείας, απαιτείται και η καταβολή της ληξιαρχικής πράξης γέννησης. ΟΑΕΔ Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελεί η παροχή επιδόματος μητρότητας από τον ΟΑΕΔ. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει όταν τέθηκε σε ισχύ η χρονική περίοδος της άδειας κυοφορίας, να υπήρχε εργασιακή σχέση. Επίσης πρέπει να έχει συμπληρώσει την προϋπόθεση των 200 ΗΑ κατά την προηγούμενη διετία για να δικαιούται επιδόματος, η έγκυος από το ΙΚΑ. Για την καταβολή του πρόσθετου επιδόματος από τον ΟΑΕΔ, πρέπει να υπάρξει η υποβολή σχετικής αίτησης από την ενδιαφερόμενη, έως και τρεις μήνες μετά από την πληρωμή του ΙΚΑ. Ειδικά για τον ΟΑΕΔ εκτός από το βιβλιάριο ασθένειας και τη βεβαίωση εργοδότη, πρέπει να κατατεθεί ένας λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα, όπως επίσης και βεβαίωση από το ΙΚΑ, που περιγράφεται η διάρκεια της επιδότησης, το ημερήσιο επίδομα και το συνολικό ποσό. Ειδική άδεια Πρόκειται για άδεια που χορηγείται για διάστημα έξι μηνών και ξεκινάει μετά τη λήξη της άδειας κυοφορίας και λοχείας. Χορηγείται από τον εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι η εργαζόμενη – έγκυος έχει ήδη λάβει την ετήσια άδεια που δικαιούται. Στην περίπτωση που η πρόσθετη εξάμηνη άδεια, ολοκληρώνεται ενώ έχει αλλάξει το ημερολογιακό έτος, τότε προηγείται η χορήγηση της κανονικής άδειας. Η ειδική άδεια ισούται με ποσό ίσο με τον κατώτατο μισθό και προκύπτει αναλογία του, εάν πρόκειται για περιπτώσεις μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης. Μειωμένο ωράριο εργασίας Η εργαζόμενη μητέρα ή ο εργαζόμενος πατέρας, έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τον εργοδότη να εργάζεται για 30 μήνες, μετά τη λήξη της άδειας λοχείας, με μειωμένο ωράριο. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αποχωρεί από την εργασία μία ώρα νωρίτερα ή να προσέρχεται στην εργασία μία ώρα αργότερα. Με σύμφωνη γνώμη μητέρας και εργοδότη, μπορεί να ισχύσει μειωμένο ωράριο κατά δύο ώρες την ημέρα, αλλά για 12 μήνες και μειωμένο ωράριο κατά μία ώρα, για τους επόμενους 6 μήνες. Σημειώνεται ότι είναι άκυρη η οποιαδήποτε καταγγελία σύμβασης εργασίας της εργαζόμενης εγκύου έως και 18 μήνες μετά τον τοκετό. Το διάστημα αυτό μπορεί να επιμηκυνθεί στις ειδικές περιπτώσεις όπου υπάρχει απουσία της εργαζόμενης λόγω ασθένειας που οφείλεται είτε στην κύηση, είτε στον τοκετό. Εάν ο εργοδότης επιδιώξει να απολύσει εργαζόμενη, η οποία θα προσκομίσει χαρτί εγκυμοσύνης, τότε η απόλυση θεωρείται άκυρη και η εν λόγω εργαζόμενη προστατεύεται από το νόμο για 18 μήνες μετά τον τοκετό. Στις περιπτώσεις όπου η εργαζόμενη έχει σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και πριν από τη λήξη της, μείνει έγκυος, τότε εάν λήξει η σύμβαση, δεν θεωρείται απόλυση. Πηγή: dikaiologitika.gr
-
Οργανώστε τον χρόνο σας και ζήστε την κάθε στιγμή στο μέγιστο γιατί οι μέρες αυτές περνούν πολύ γρήγορα και ούτε που θα το καταλάβετε! Αυτά είναι τα σημεία στα οποία θα πρέπει να δώσετε λίγο περισσότερη προσοχή για να απολαύσετε όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή τη μοναδική αρχή στο υπέροχο ταξίδι της μητρότητας! Προετοιμαστείτε για το γεγονός ότι η πρώτη βδομάδα θα είναι δύσκολη Οι πρώτες εβδομάδες με το νεογέννητο στο σπίτι είναι ένα σοκ για όλους. Στερήστε ύπνο, θηλάζετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, το μωρό σας προσαρμόζεται στην ζωή έξω από την μήτρα και ο σύζυγός σας στον ρόλο του ως μπαμπάς. Δεν είναι κατάλληλη περίοδος να πιέσετε περισσότερο τον εαυτό σας, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορείτε να κάνετε σχέδια. Απλά να ξέρετε ότι οι πρώτες μέρες είναι οι μέρες γνωριμίας και προσαρμογής και με τον καιρό θα τα πηγαίνετε όλο και καλύτερα! Κάντε καινούργιες φίλες – μαμάδες Αυτή η περίοδος δεν είναι περίοδος μοναξιάς. Αν βλέπετε λοιπόν μια έγκυο γυναίκα να περπατά στο πάρκο που πηγαίνετε βόλτα το μωρό σας, πιάστε της την κουβέντα. Θα συνειδητοποιήσετε κι εσείς οι ίδιες βέβαια ότι τις καλύτερες και περισσότερες φιλίες θα τις αναπτύξετε στο μαιευτήριο αλλά και στο γραφείο του παιδίατρου. Οι φιλίες βέβαια έρχονται σε όλες τις μορφές. Με κάποιες μαμάδες θα ταιριάξετε περισσότερο με κάποιες άλλες λιγότερο. Θα επιστρέψετε στη δουλειά ή μήπως θα αφοσιωθείτε στην ανατροφή του μωρού σας Ένα ζήτημα ζωτικής σημασίας στο οποίο καλείστε να απαντήσετε στο διάστημα που θα κάτσετε σπίτι: θα επιστρέψετε στην δουλειά σας ή θα μείνετε σπίτι; Ίσως τελικά να μην είναι κακή ιδέα και να είναι ωραία! Έχετε αρχίσει να σκέφτεστε πόσες σημαντικές στιγμές της ζωής του μωρού σας θα χάσετε αν επιστρέψετε στη δουλειά. Το επόμενο βήμα είναι να πιάσετε το κομπιουτεράκι και να κάνετε υπολογισμούς για να δείτε αν «βγαίνετε» και οικονομικά. Ή μήπως να πιάσετε μια δουλειά μερικής απασχόλησης; H μήπως ακόμα καλύτερα εργασία από το σπίτι; Προσπαθήστε να ζήσετε την κάθε στιγμή Ναι ξέρω ότι το πρόγραμμα της κάθε ημέρες δεν διαφέρει και πολύ από την προηγούμενη: θα ταΐσετε πολλές φορές το μωρό, θα του αλλάξετε πολλές πάνες και θα το κοιμίσετε αρκετές φορές αλλά φροντίστε να περνάτε τουλάχιστον μισή ώρα κάθε μέρα με το μωρό σας απλά στην αγκαλιά σας. Θα τις θυμάστε πολύ τρυφερά αυτές τις μέρες. Αφιερώστε χρόνο και στον σύντροφό σας και ορίστε μεταξύ σας βάρδιες Αν θέλετε να διατηρήσετε, όσο γίνεται, την ισορροπία στη ζωή σας μετά τον ερχομό του παιδιού, πρέπει να μοιράζετε τον ελεύθερο χρόνο σας σε τρία ίσα μέρη: Ένα μέρος θα το αφιερώνετε στο μωρό σας, ένα μέρος στον εαυτό σας και ένα μέρος στο σύντροφό σας. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα και φροντίστε να έχετε κάποιες ώρες μόνο δικές σας για να επαναφορτίζετε τις μπαταρίες σας.
-
Είναι παράδοξο αλλά ο ερχομός ενός μωρού πέρα από τεράστια χαρά μπορεί σε κάποιες μητέρες να φέρει αφόρητη θλίψη. Διάφορες ψυχικές διαταραχές μπορεί να προκύψουν μετά τη γέννα όπως είναι η μελαγχολία και η επιλόχεια κατάθλιψη. Τα συμπτώματα εμφανίζονται στο 10-20% των νέων μητέρων. Παράγοντες που συμβάλλουν είναι οι ορμονικές αλλαγές, μία μη ικανοποιητική εμπειρία τοκετού, η αίσθηση της απώλειας ότι δεν είστε πια έγκυος, κατά πόσο είστε ευχαριστημένη με το γάμο σας, ένα μωρό με υψηλό επίπεδο αναγκών, έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης, εξάντληση ή ένα οικογενειακό ιστορικό επιλόχειας κατάθλιψης. Η μετάβαση από την εγκυμοσύνη στη μητρότητα μπορεί να είναι δύσκολη. Η κατάθλιψη, ελαφριάς ή βαριάς μορφής, δε σημαίνει ότι έχετε αποτύχει ως άνθρωπος ή ως γονιός. Θα συνέλθετε μαθαίνοντας καινούριους τρόπους ισορρόπησης της καθημερινής σας ζωής και των ευθυνών σας. Η μελαγχολία ή θλίψη Η απόκτηση ενός μωρού είναι ένα δυνατό, συναρπαστικό, τρομακτικό, χαρούμενο και γεμάτο δέος γεγονός. Τις μέρες που ακολουθούν θα εκπλαγείτε και θα μπερδευτείτε ίσως από τα πολλά και διαφορετικά συναισθήματα που θα σας κατακλύζουν. Αν και μπορούσατε να διευθετείτε εύκολα τα καθήκοντα σας στο παρελθόν, ως νέος γονιός μπορεί να νιώσετε ανίκανη και αγχωμένη με τις νέες σας ευθύνες. Κάντε υπομονή, καθώς περνάτε τη μεταβατική αυτή περίοδο, και δείξτε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας βλέποντας πόσο καλά τα πηγαίνετε. To 80% των νέων μητέρων νιώθουν μια ήπια κατάθλιψη, που ονομάζεται μελαγχολία (δεν σχετίζεται με την επιλόχεια κατάθλιψη ούτε με την επιλόχεια ψύχωση). Αυτή η ήπια μορφή θλίψης συμβαίνει συνήθως μερικές ημέρες ή εβδομάδες μετά τον τοκετό. Μπορεί να συμβεί την τρίτη ή τέταρτη ημέρα μετά τον τοκετό και τα συμπτώματα να είναι εντονότερα αργά το απόγευμα ή το βράδυ. Σε σπανιότερες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και 6 μήνες μετά τον τοκετό. Τα συμπτώματα είναι γενικά εξαντλητικά αλλά εξαφανίζεται από μόνα τους σε μερικές εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να έχετε αισθήματα λύπης, θυμού, άγχους, εκνευρισμού και ανικανότητας. Πολλές νέες μητέρες συχνά ξεσπούν σε κλάματα χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Μερικές γυναίκες εκπλήσσονται με τον εαυτό τους, όταν συνειδητοποιούν κάποιες περιστασιακές αρνητικές σκέψεις που κάνουν για το μωρό τους και αισθάνονται ότι είναι «κακές» μητέρες. Παρηγορηθείτε με το γεγονός ότι τα συναισθήματα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά. Εκτός από το να δεχτείτε τη μικρή αυτή κατάθλιψη ως φυσιολογικό μέρος του τοκετού, είναι επίσης σημαντικό να φροντίσετε τον εαυτό σας. Ξεκούραση. Ακούστε και ανταποκριθείτε στα σημάδια του σώματος σας για ξεκούραση. Η επαρκής ξεκούραση παίζει σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική καθώς και στη σωματική σας υγεία. Προσπαθήστε να κοιμάστε κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν κοιμάται και το μωρό σας, εξασφαλίζοντας έτσι ταυτόχρονα συγχρονισμό στην ξεκούραση. Θα καταλάβετε ότι είστε κουρασμένη, όταν πράγματα που παλιά δε σας ενοχλούσαν τώρα τα αντιλαμβάνεστε ως ανυπέρβλητα εμπόδια. Το να δεχτείτε βοήθεια από άλλους μπορεί να είναι δύσκολο μερικές φορές, αλλά είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεστε, για να διατηρήσετε μία θετική και ρεαλιστικά συναισθηματική αντίληψη. Διατροφή. Η σωστή διατροφή παρέχει στο σώμα σας τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται, για να αναρρώσει από τον τοκετό. Διαλέγετε φρούτα και λαχανικά για πρόχειρα γεύματα (snacks) ως υγιεινές επιλογές, που θα σας βοηθήσουν επίσης στον έλεγχο του βάρους σας. Επίσης φροντίστε να καταναλώνετε αρκετά ωμέγα-3 (λιπαρά ψάρια) καθώς μερικά από αυτά τα χρήσιμα λιπίδια τα έχετε δώσει στο μωρό σας. Γυμναστική. Η ελαφριά άσκηση θα σας βοηθήσει αρκετά. Κάντε ένα αναζωογονητικό μισάωρο περίπατο όσες περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορείτε. Μπορεί να απολαύσετε περισσότερο τον περίπατο, αν παίρνετε μαζί και το παιδί σας στο καροτσάκι. Τεντωθείτε, καθώς μιλάτε και παίζετε με το μωρό σας, κάτι που βοηθάει στην τόνωση των μυών σας. Όσο καλύτερα αισθάνεστε σωματικά, τόσο καλύτερα θα αισθάνεστε και ψυχικά. Κοινωνική συναναστροφή. Ένα άλλο φυσιολογικό κομμάτι της διαδικασίας ανάρρωσης είναι η αναβίωση του τοκετού και της γέννας, όταν τη μοιράζεστε με τους άλλους. Η οικογένεια και οι φίλοι που πραγματικά ακούν και αποδέχονται τα συναισθήματα σας μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε τα συμπτώματα κατάθλιψης. Επιλόχεια κατάθλιψη Μία πιο σοβαρή μορφή μελαγχολίας είναι η επιλόχεια κατάθλιψη που εμφανίζεται σ’ ένα ποσοστό 5% με 20% των νέων μητέρων. Θεωρείται πάθηση, η αντιμετώπιση της οποίας δεν αφορά μόνο μια με φιλική κουβεντούλα με το γιατρό. Πριν από οποιαδήποτε θεραπεία, πρέπει να αποκλειστεί η η αναιμία και η δυσλειτουργία του θυρεοειδή που συχνά περιπλέκουν τη διάγνωση. Ads by Webexp Enhanced×Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα από αυτά της μελαγχολίας και διαρκούν περισσότερο, ενώ μπορεί να παρουσιαστούν οποιαδήποτε στιγμή μέσα στον πρώτο χρόνο. Επιπλέον συμπτώματα μπορεί να είναι εξάντληση, έλλειψη χαράς για τη ζωή, συναισθηματική απάθεια, απομάκρυνση από την οικογένεια και τους φίλους, έλλειψη ενδιαφέροντος για τον εαυτό σας ή για το παιδί, έντονη αϋπνία, υπερβολικό ενδιαφέρον για το μωρό, απώλεια ενδιαφέροντος για το σεξ, έντονο αίσθημα αποτυχίας και ανικανότητας, καθώς και έντονες μεταπτώσεις της διάθεσης. Μπορεί να έχετε μεγάλες προσδοκίες και να είστε πολύ απαιτητική, να δυσκολεύεστε να κατανοήσετε πράγματα ή να νιώθετε παγιδευμένη. Γενικά, νιώθετε «πεσμένη» και δυστυχισμένη τον περισσότερο καιρό. Μπορεί να νιώθετε χειρότερα συγκεκριμένες στιγμές της ημέρας, όπως το πρωί ή το βράδυ. Δεν νιώθετε ευχαρίστηση ούτε ενδιαφέρον για σεξ. Μερικές φορές έχετε καλές μέρες οι οποίες σας κάνουν να ελπίζετε ότι όλα τελείωσαν αλλά τελικά αυτό δεν συμβαίνει. Ενημερώστε έγκαιρα το γιατρό σας, αν μερικά από αυτά τα συμπτώματα εντοπιστούν είτε από την οικογένεια σας είτε από φίλους σας. Η έγκαιρη διάγνωση θα έχει ίσως ως αποτέλεσμα μία πιο γρήγορη ανάρρωση από την επιλόχεια κατάθλιψη. Η θεραπευτική αγωγή ποικίλλει ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες της κάθε μητέρας, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει υποστηρικτική θεραπεία συμπεριφοράς και αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Μπορείτε επίσης να ρωτήσετε για ομάδα υποστήριξης στην περιοχή σας. Δεν έχει εντοπιστεί κάποια συγκεκριμένη αιτία που να θεωρείται υπεύθυνη για την εμφάνιση επιλόχειας κατάθλιψης. Τα επίπεδα των οιστρογόνων, της προγεστερόνης, καθώς και άλλων ορμονών που συνδέονται με τη σύλληψη και τη γέννα, πέφτουν ξαφνικά όταν γεννηθεί το μωρό. Το πώς ακριβώς επηρεάζουν τη διάθεση και τα συναισθήματα δεν είναι ξεκάθαρο. Πολύς κόσμος νομίζει πως μπορεί να θεραπεύσει την κατάθλιψη μόνος του, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η θεραπεία περιλαμβάνει έναν συνδυασμό βραχείας ψυχοθεραπείας και φαρμάκων. Το πρόβλημα που προκύπτει αφορά το θηλασμό. Εάν θηλάζει η μητέρα, το φάρμακο που θα πάρει περνά μέσα από το γάλα στο μωρό, όμως δεν είναι σωστό το βρέφος να επιβαρύνεται με αντικαταθλιπτικά χάπια. Η γέννηση ενός μωρού μπορεί να αποτελέσει πηγή στρες και για τους δύο γονείς. Σπανίως, η επιλόχεια επηρεάζει και τους άντρες. Διαταραχή μετά από ψυχοτραυματικό στρες Η διαταραχή μετά από ψυχοτραυματικό στρες μπορεί να συμβεί κατά την επιλόχεια περίοδο. Είναι η αντίδραση σε έναν πραγματικό ή φανταστικό τραυματικό τοκετό ή σε ένα άλυτο ψυχολογικό τραύμα του παρελθόντος -συνήθως σεξουαλικού χαρακτήρα ως προς τη φύση του – που επανήλθε με τον τοκετό. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με εκείνα της επιλόχειας κατάθλιψης, αλλά η αιτία σχετίζεται με κάποιο τραύμα. Όταν γίνει έγκαιρα αντιληπτό, η ψυχοθεραπεία μερικές φορές, μάλιστα σε συνδυασμό με τη χορήγηση φαρμάκων και την εκμάθηση τεχνικών μείωσης του άγχους, οδηγεί γενικά στην ανάρρωση. Επιλόχεια ψύχωση Μία άλλη πάθηση που μπορεί να επηρεάσει τις νέες μητέρες είναι η επιλόχεια ψύχωση. Ευτυχώς δεν είναι συχνή. Τα συμπτώματα, που μπορεί να εμφανιστούν ημέρες ή εβδομάδες μετά τον τοκετό, είναι σοβαρή κατάθλιψη, έντονο άγχος, φόβος μήπως βλάψετε τον εαυτό σας ή το μωρό, παραισθήσεις, παράλογες σκέψεις ή δηλώσεις, παράνοια ή υστερία. Η χειρότερη εξέλιξη, η αυτοκτονία, είναι μια υπαρκτή πιθανότητα. Ο στόχος της θεραπείας είναι η ασφάλεια η δική σας και του μωρού καθώς και η διατήρηση της αίσθησης της επάρκειας σας ως γονιού καθώς αναρρώνετε. Το πρόβλημα αυτό απαιτεί οπωσδήποτε ιατρική βοήθεια.
-
Μόνο όταν γίνεις μαμά μπορείς να αντιληφθείς πράγματα που ούτε καν μπορούσες πριν να σκεφτείς. Και ναι...όταν γίνεσαι μαμά αλλάζεις γιατί από την ίδια τη φύση είσαι φτιαγμένη να αλλάζεις σε αυτό το μαγικό ταξίδι της μητρότητας! Αποκτάς μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Μπορείς να παίρνεις αποφάσεις μόνη σου χωρίς να χρειάζεσαι συμβουλές και να βασίζεσαι στο ένστικτό σου! Το ένστικτο της μάνας που πάντα βγαίνει αλάνθαστο! Όταν γίνεσαι μητέρα μαθαίνεις να νοιάζεσαι. Κάτι πολύ μικρό που παλιότερα ίσως να μην έδινες καθόλου σημασία μπορεί να σε συγκινήσει. Όλα πλέον τα βλέπεις με άλλο μάτι γιατί είσαι μαμά και το αίσθημα της συμπόνιας, της συγχώρεσης, της κατανόησης και της αγάπης αντλείται από μέσα σου! Όταν γίνεσαι μαμά η υπομονή σου εξαντλείται πολύ δύσκολα! Ακόμα κι αν έχεις πει κάτι 1000 φορές... θα βρίσκεις πάντα το κουράγιο να το πεις άλλες τόσες! Όταν γίνεσαι μαμά μπορείς να προστατεύεις! Όταν μία γυναίκα γίνεται μητέρα, αλλάζουν πολλά στη συμπεριφορά της ώστε να μπορεί να φροντίζει και να προστατεύει το μικρό της. Τίποτα δεν είναι τόσο σπουδαίο όσο η νέα ζωή που δημιούργησες και έφερες στον κόσμο. Γίνεσαι ευαίσθητη και συγκινείσαι εύκολα. Γίνεσαι υπεύθυνη. Από τη δική σου ζωή εξαρτάται τώρα και μία ακόμη! Αντιλαμβάνεσαι την ευτυχία με άλλον τρόπο! Ένα χαμόγελο, μια γκριμάτσα, ένα βλέμμα σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένη! Βρίσκεις την παιδικότητα σου! Νιώθεις και γίνεσαι και εσύ μικρό παιδί! Εκτιμάς και τα πιο μικρά καθημερινά πράγματα που μέχρι χθες μπορεί να θεωρούσες δεδομένα. Ξέρεις τι σημαίνει πραγματική και αληθινή αγάπη χωρίς όρους και όρια. Είσαι πάνω από όλα ΜΑΜΑ. Δεν άλλαξες μόνο εσύ...άλλαξε όλος σου ο κόσμος!
-
Είμαι σίγουρη ότι αδιάκοπη αναζήτηση,σε κάνει να είσαι κοντά στα πράγματα που συμβαίνουν ….. Έτσι, τώρα μαθαίνω ξανά να είμαι γυναίκα και μητέρα. Εγώ μαθαίνοντας πώς να βιώνω ακριβώς τα συναισθήματά μου, χωρίς να στερώ από τα παιδιά μου την ατομική αξιοπρέπεια τους και την αίσθηση των συναισθημάτων τους. Μαθαίνω ότι ένα υγιές παιδί θα έχει το δικό του σύνολο συναισθημάτων και χαρακτηριστικά που είναι αποκλειστικά δικά του. Και, πολύ διαφορετικα από τα δικα μου. Μαθαίνω τη σημασία των ειλικρινών ανταλλαγών των συναισθημάτων, επειδή τα προσχήματα δεν ξεγελάσουν τα παιδιά, ξέρουν την μητέρα τους καλύτερα από ό, τι εκεινη γνωριζει τον εαυτό της . Μαθαίνω ότι κανείς δεν ξεπερνά το παρελθόν του, εκτός αν το αντιμετωπίσει. Διαφορετικά, τα παιδιά θα απορροφήσουν ακριβώς αυτό που προσπαθεί να ξεπεράσει και να κρύψει. Μαθαίνω ότι τα λόγια της σοφίας ,δεν αξίζουν απολύτως τίποτα ,αν δεν συνοδεύονται από σοφές πράξεις…. Τα παιδιά τείνουν να είναι καλύτεροι μιμητές από το να παριστάνουν τους ακροατές. Βλέπουν και ακούν και πάνω από όλα αισθάνονται ακόμα και το παραμικρό μας συναίσθημα…. Μαθαίνω ότι η ζωή είναι γραφτό να είναι γεμάτη με τόσο πόνο και τοση ευτυχία και τοση ευχαρίστηση. Και επιτρέποντας στους εαυτούς μας να αισθάνονται ό,τι η ζωή έχει να μας προσφέρει ,οδηγεί στην ολοκλήρωση… Μαθαίνω ότι η ολοκλήρωση δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσα από το κρατώ τον εαυτό μου μακριά, αλλά μέσα από το δίνοντας τον εαυτό μου σε κοινή χρήση με άλλους. Μαθαίνω ότι ο καλύτερος τρόπος για να διδάξω τα παιδιά μου να ζήσουν μια γεμάτη ζωή δεν είναι θυσιάζοντας τη ζωή μου. Είναι μέσα από τον εαυτό μου, που τον ζουν, να δουν ότι ζω μια γεμάτη ,ευτυχισμένη ζωή. Προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά μου ότι έχω πολλά να μάθω ….γιατί μαθαίνω από αυτά κάθε στιγμή,είμαι σίγουρη, ότι το αφήνοντας τα ελεύθερα είναι ο καλύτερος τρόπος να τα κρατήσω……….. Μια γραφή ,γραμμένη από έναν άντρα..που προσπαθούσε να βάλει στο χαρτί …τα χέρια που ζωγράφιζαν τον αέρα, τα χεριά που μίλαγαν…από μια κωφάλαλη γυναίκα….που μόλις είχε γίνει μητέρα... Αν τα κατάφερα…..θα το πείτε εσείς..
-
Μπορεί όμως ένα συναίσθημα όπως είναι η αγάπη, να εξισωθεί με μια εγγενή παρόρμηση, όπως είναι το ένστικτο; Και μπορεί ένα συναίσθημα, όπως είναι η αγάπη, να αναπηδήσει, άμεσα και ακαριαία, από το άγνωστο, δηλαδή το ξένο; Το μητρικό ένστικτο θα λειτουργήσει σε κάθε μητέρα-έστω και σε διαφορετικό χρόνο-μόλις συνδεθεί με το μωρό της, μόλις δημιουργήσει μια εικόνα για αυτό, μόλις μάθει να το αναγνωρίζει ανάμεσα σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Μόλις γίνει δικό της. Και τότε, μέσα από μια αυθεντική "έμφυτη παρόρμηση", θα είναι σε θέση να διαισθανθεί κάθε κίνδυνο που ελλοχεύει γύρω από το παιδί της, για να τον προλάβει και να τον εξουδετερώσει. Γιατί το "μητρικό ένστικτο", το ότι είσαι μητέρα δηλαδή-έτσι το ερμηνεύω εγώ, υπάρχει,το αισθάνεται η γυναίκα. Ίσως όχι αμέσως αλλά έρχεται με τον πρώτο καιρό που ζεις μαζί με το παιδί της. Όταν μία γυναίκα γίνεται μητέρα, αλλάζουν πολλά στη συμπεριφορά της ώστε να μπορεί να φροντίζει και να προστατεύει το μικρό της. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα ζώα. Αυτές οι συμπεριφορές οφείλονται κυρίως σε αλλαγές στον εγκέφαλο και όχι μόνο στο λεγόμενο μητρικό ένστικτο, λένε οι επιστήμονες. Γνωρίζουμε πως συγκεκριμένες μεταβολές στον εγκέφαλο συνδέονται με τη μητρότητα, όμως είναι άγνωστος ο ρόλος τους στην επεξεργασία των αισθήσεων και την εκδήλωση νέων μητρικών συμπεριφορών. Μεγαλώνει το μέγεθος του εγκεφάλου στις γυναίκες που μόλις έχουν γεννήσει. Η αύξηση παρατηρείται στις εγκεφαλικές περιοχές που ελέγχουν τη συμπεριφορά και τα κίνητρα που ωθούν τις πράξεις και τις συμπεριφορές. Οι ειδικοί πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στις ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται αμέσως μετά τη γέννα, όπως είναι η αύξηση των οιστρογόνων, της οξυτοκίνης και της προλακτίνης, και οι οποίες κάνουν πιο εύκολο τον ανασχηματισμό του εγκεφάλου, ως απάντηση στα ερεθίσματα τα οποία δέχονται από το μωρό τους. Οι αλλαγές αυτές παρουσιάζονται τους πρώτους τρεις με τέσσερις μήνες μετά τη γέννα και αφορούν περισσότερο τα τμήματα που σχετίζονται με την ανταμοιβή, την επεξεργασία των συναισθημάτων, την αλληλεπίδραση μεταξύ των αισθήσεων, την κρίση και τη λήψη αποφάσεων. Μάλιστα, όσο περισσότερο εξυμνούσαν τα μωρά τους, τόσο περισσότερο άλλαζαν οι περιοχές που ελέγχουν την επεξεργασία των συναισθημάτων και της ανταμοιβής.
-
Γιατί όμως η γυναίκα αμφιβάλλει για τις ικανότητες που διαθέτει να λειτουργεί σωστά σ’ αυτό που θεωρείται ο πιο φυσικός της ρόλος; Σίγουρα ένα μέρος της ανησυχίας της προέρχεται από τη σχεδόν απόλυτη άγνοια που η σημερινή γυναίκα δηλώνει απέναντι στον κόσμο του μωρού και ιδιαίτερα του νεογέννητου. Στην παλιά παραδοσιακή οικογένεια, όπου ο μεγάλος αριθμός παιδιών δημιουργούσε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών και όπου κάτω από την ίδια στέγη βρίσκονταν συχνά περισσότερες από δύο γενιές, η κοπέλα είχε πάντα τη δυνατότητα να βλέπει τη μητέρα ή μια θεία της να θηλάζει και να φροντίζει ένα μικρότερο παιδί. Με τον φυσικότερο τρόπο εκμάθησης, δηλαδή την παρατήρηση και τη μίμηση, αποθήκευε εκείνα τα πολύτιμα βιώματα και, με τη σειρά της, μπορούσε να σχετίζεται με το μωρό της με άνεση και εμπιστοσύνη στη συμπεριφορά της. Σήμερα, αντίθετα, οι ανάγκες και οι σύνθεση της οικογένειας πολύ σπάνια προσφέρουν στο κορίτσι την ευκαιρία να βιώσει από κοντά τη σχέση με ένα μικρό παιδί και το εξω-οικογενειακό περιβάλλον δεν φροντίζει να καλύπτει αυτό το κενό. Έτσι, όσο πλησιάζει η ημερομηνία του τοκετού, γίνεται αντιληπτό στη γυναίκα πόσο ο κόσμος και οι ανάγκες ενός μωρού αποτελούν έναν χώρο άγνωστο, όπου καλείται να συμμετέχει υπεύθυνα και αποτελεσματικά. Ωστόσο αυτή η ανησυχία της εγκύου δεν προέρχεται μόνο από την επίγνωση της απειρίας της, αλλά βασίζεται συχνά στην ελάχιστη εμπιστοσύνη που νιώθει γενικά για τον εαυτό της και τις δυνατοτητές της. Όσον αφορά στην έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και το σώμα μας, πρέπει να αναφερθούμε στην παλιά σχέση με τα γονεϊκα πρόσωπα, ιδιαίτερα με τη μητέρα. Όταν δε γίνονται σεβαστοί οι ρυθμοί του παιδιού στην πιο μικρή ηλικία, αλλά επιβάλλονται αυτοί που διευκολύνουν τον ενήλικα, όταν δεν του επιτρέπεται ύστερα να πειραματίζεται, να κάνει λάθη, να παίρνει πρωτοβουλίες, δεν ενθαρρύνεται στις προσπάθειές του, αντίθετα αποδοκιμάζονται οι αποτυχίες του, όταν δεν του δίνεται η δυνατότητα να νιώθει τη χαρά της ελεύθερης σωματικής έκφρασης, το παιδί λαμβάνει συνεχή μηνύματα ανεπάρκειας, που θα το ακολουθούν στην ενήλικη ζωή. Μια από τις συνέπειες αυτής της πορείας του χαρακτήρα είναι η κατασκευή ενός ιδανικού πρότυπου συμπεριφοράς στο οποίο ο άνθρωπος προσπαθεί να μοιάζει. Οι γυναίκες που αμφιβάλλουν για τις ικανότητες τους, ότι δηλαδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν σωστά το μωρό τους (όπως εξάλλου και να γεννήσουν ένα γερό παιδί), νιώθουν αυτή την ανεπάρκεια διότι, λόγω των παιδικών τους βιωμάτων, αναφέρονται σε ένα ιδανικό πρότυπο μητέρας που έχουν στον νου τους: στην προσπάθεια να βρίσκονται σ’ εκείνο το ιψηλό επίπεδο, αισθάνονται συνέχεια ελλιπείς. Δεν μπορεί βέβαια να είναι διαφορετικά τα πράγματα: το πρότυπο είναι ιδανικό, αρά τέλειο, η γυναίκα ανθρώπινη, αρά με τα όριά της και τα ελαττώματα της, όποτε δε θα μπορεί ποτέ να συμπεριφέρεται άψογα. Αντίθετα, τα αποτελέσματα είναι ότι το παιδί θα παίρνει συνεχώς αντιφατικά μηνύματα και θα φορτώνεται το άγχος της μητέρας που αυτός ο «αγώνας» με τον εαυτό της αναμφισβήτητα της προξενεί. Η καλύτερη πορεία προς μια καλά σχέση μητέρας-παιδιού είναι από τη μια η λήψη σωστών πληροφοριών γύρω από τις ανάγκες και τον ψυχικό κόσμο του βρέφους, από την άλλη η συνειδητοποίηση: όταν ένα άτομο αρχίζει να αναγνωρίζει μέσα του αυτό το «παιχνίδι» του πρότυπου και να αποδέχεται όλες τις πλευρές του χαρακτήρα του ως συνέπεια της προσωπικής του ιστορίας, θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα προς μια αυθεντική επαφή με τον εαυτό του. Αυτό του επιτρέπει να σχετίζεται με τους άλλους χωρίς μάσκες, αλλά με το αληθινό του πρόσωπο. Η γυναίκα τότε θα σχετίζεται με το μωρό της χωρίς τη μάσκα της τέλειας μητέρας, αλλά με το πρόσωπο της αληθινής μητέρας. Έτσι, μετά τον τοκετό, θα μπορέσει να αναπτύξει μια σωστή, αυθεντική σχέση μαζί του και θα νιώθει ότι, για το παιδί, η ίδια είναι αναντικατάστατη.
-
Φανταστείτε ότι οι ώρες της ανυπομονησίας έφτασαν στο τέλος τους και μετά από τους πόνους και την εξάντληση του τοκετού έρχεται επιτέλους η ανταμοιβή! Η γνωριμία σας και οι πρώτες στιγμές με το μωρό σας, είναι πάρα πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη του δεσμού μεταξύ σας, όπως αποδεικνύεται από πολλές επιστημονικές έρευνες. Γι αυτό και η πρώτη επαφή της μητέρας και του πατέρα με το μωρό αμέσως μετά τον τοκετό και για την επόμενη μία τουλάχιστον ώρα δεν θα πρέπει να διακόπτεται από το προσωπικό του νοσοκομείου, εκτός και εάν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα της υγείας της μητέρας ή του παιδιού που να το επιβάλλουν. Αυτή είναι και η πρακτική που ακολουθείται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Η διαδικασία της γνωριμίας της μητέρας και του πατέρα με το παιδί σε αυτές τις πρώτες ώρες, ονομάζεται στην αγγλική ορολογία της μαιευτικής Bonding. Είναι ο πρώτος δυνατός δεσμός (bond) ανάμεσα στους γονείς και το μωρό. Σε αυτή την πρώτη ώρα, μεγάλο ρόλο παίζει η σωματική επαφή της μητέρας με το μωρό και αυτό σημαίνει επαφή δέρματος, χωρίς να παρεμβάλλονται ανάμεσά τους ρούχα. Σε αυτή την πρώτη ώρα λαμβάνει χώρα και ο πρώτος θηλασμός. Όταν το μωρό έχει την ευκαιρία, βρίσκει μόνο του το στήθος και συνήθως ο πρώτος θηλασμός όταν συμβαίνει αμέσως μετά τον τοκετό και χωρίς να χωριστεί το μωρό από τη μητέρα του, πετυχαίνει εύκολα και είναι μια καλή αρχή και για τους δύο. Από πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύεται ότι τα μωρά που αμέσως μετά τον τοκετό μένουν σε στενή σωματική επαφή με τη μητέρα τους, χωρίς διακοπή και για τουλάχιστον μια ώρα, «παίρνουν» το στήθος πιο εύκολα και θηλάζουν χωρίς προβλήματα και για περισσότερους μήνες από αυτά, που αμέσως μετά τον τοκετό χωρίζονται από τη μητέρα τους και η επόμενη επαφή τους είναι μετά από ώρες. Επίσης, έχουν λιγότερες δυσκολίες προσαρμογής στον «έξω κόσμο», διατηρούν τη θερμοκρασία και το ζάχαρό τους σε σταθερά επίπεδα και κλαίνε πολύ λιγότερο, από αυτά που έπρεπε μετά τον τοκετό να αποχωριστούν τη μητέρα τους. Οι μητέρες που μετά τον τοκετό μένουν με το παιδί τους, είναι για τις επόμενες ημέρες πιο στοργικές, μιλάνε περισσότερο μαζί του και το αποχωρίζονται πιο δύσκολα, από τις μητέρες στις οποίες δεν προσφέρθηκε η δυνατότητα του bonding. Γιατί όμως ο πρώτος θηλασμός, είναι καλό να λαμβάνει χώρα νωρίς μετά τον τοκετό; Πρώτα-πρώτα το αντανακλαστικό του θηλασμού στο νεογέννητο είναι περίπου μια ώρα μετά τον τοκετό πάρα πολύ ισχυρό και γι' αυτό, όταν ο πρώτος θηλασμός συμβαίνει σε αυτό το χρονικό διάστημα, είναι συνήθως πετυχημένος. Το μωρό πίνει το πρωτόγαλα το οποίο είναι πολύ πλούσιο σε αντισώματα, που το προστατεύουν από την πρώτη στιγμή από τυχόν λοιμώξεις. Παράλληλα, το πρωτόγαλα βοηθά το μωρό να αποβάλλει γρήγορα την πρώτη κένωση, το μηκώνιο, πράγμα που μειώνει τον κίνδυνο του νεογνικού ίκτερου. Από την πλευρά της μητέρας, ο πρώτος θηλασμός αμέσως μετά τον τοκετό, βοηθά στη σύσπαση της μήτρας, την αποβολή του πλακούντα και τη μείωση της αιμορραγίας. Στο σώμα της ξεκινά η παραγωγή των ορμονών της γαλουχίας και το στήθος προετοιμάζεται για να παράγει το κανονικό γάλα τη 2η με 3η μέρα μετά τον τοκετό. Η ελληνική πραγματικότητα Στη χώρα μας, σχεδόν πάντα αμέσως μετά τον τοκετό, το μωρό χωρίζεται από τη μητέρα του για να ζυγιστεί, να πλυθεί και να δειχθεί στους συγγενείς. Κατόπιν, μεταφέρεται στο τμήμα νεογνών ή στο τμήμα λεχωίδων χωριστά από τη μητέρα του και η επόμενη επαφή μεταξύ τους λαμβάνει χώρα μετά από ώρες. Αυτή είναι η πρακτική που ακολουθείται από τα περισσότερα ιδιωτικά και δημόσια μαιευτήρια της χώρας μας, παρά το γεγονός ότι η σημαντικότητα της αδιάκοπης επαφής ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί έχει αποδειχθεί από πολυάριθμες μελέτες, σε πολλές χώρες του εξωτερικού και ήδη τα μαιευτήρια στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες λειτουργούν με βάση τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών. Σίγουρα εσείς, ως μητέρα, θα πρέπει να μπορείτε να ορίζετε τι θα συμβεί με το παιδί σας μετά τον τοκετό. Μιλήστε ανοιχτά με το γιατρό και τη μαία σας, πριν ακόμα φτάσει η στιγμή του τοκετού και προσπαθήστε να μάθετε τις απόψεις τους επάνω στο θέμα. Εκδηλώστε την επιθυμία το μωρό σας να μείνει κοντά σας τουλάχιστον την πρώτη ώρα μετά τον τοκετό, εφόσον φυσικά η κατάστασή σας και η υγεία του μωρού σας το επιτρέπουν. Το μπάνιο και το ζύγισμα μπορούν να περιμένουν. Όσο πιο πολλές γυναίκες εκδηλώνουν αυτή την επιθυμία, τόσο πιο πιθανό είναι να αλλάξει η ρουτίνα στην αίθουσα τοκετών!
-
Γιατί όμως η γυναίκα αμφιβάλλει για τις ικανότητες που διαθέτει να λειτουργεί σωστά σ’ αυτό που θεωρείται ο πιο φυσικός της ρόλος; Σίγουρα ένα μέρος της ανησυχίας της προέρχεται από τη σχεδόν απόλυτη άγνοια που η σημερινή γυναίκα δηλώνει απέναντι στον κόσμο του μωρού και ιδιαίτερα του νεογέννητου. Στην παλιά παραδοσιακή οικογένεια, όπου ο μεγάλος αριθμός παιδιών δημιουργούσε ένα ευρύ φάσμα ηλικιών και όπου κάτω από την ίδια στέγη βρίσκονταν συχνά περισσότερες από δύο γενιές, η κοπέλα είχε πάντα τη δυνατότητα να βλέπει τη μητέρα ή μια θεία της να θηλάζει και να φροντίζει ένα μικρότερο παιδί. Με τον φυσικότερο τρόπο εκμάθησης, δηλαδή την παρατήρηση και τη μίμηση, αποθήκευε εκείνα τα πολύτιμα βιώματα και, με τη σειρά της, μπορούσε να σχετίζεται με το μωρό της με άνεση και εμπιστοσύνη στη συμπεριφορά της. Σήμερα, αντίθετα, οι ανάγκες και οι σύνθεση της οικογένειας πολύ σπάνια προσφέρουν στο κορίτσι την ευκαιρία να βιώσει από κοντά τη σχέση με ένα μικρό παιδί και το εξω-οικογενειακό περιβάλλον δεν φροντίζει να καλύπτει αυτό το κενό. Έτσι, όσο πλησιάζει η ημερομηνία του τοκετού, γίνεται αντιληπτό στη γυναίκα πόσο ο κόσμος και οι ανάγκες ενός μωρού αποτελούν έναν χώρο άγνωστο, όπου καλείται να συμμετέχει υπεύθυνα και αποτελεσματικά. Ωστόσο αυτή η ανησυχία της εγκύου δεν προέρχεται μόνο από την επίγνωση της απειρίας της, αλλά βασίζεται συχνά στην ελάχιστη εμπιστοσύνη που νιώθει γενικά για τον εαυτό της και τις δυνατοτητές της. Όσον αφορά στην έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και το σώμα μας, πρέπει να αναφερθούμε στην παλιά σχέση με τα γονεϊκα πρόσωπα, ιδιαίτερα με τη μητέρα. Όταν δε γίνονται σεβαστοί οι ρυθμοί του παιδιού στην πιο μικρή ηλικία, αλλά επιβάλλονται αυτοί που διευκολύνουν τον ενήλικα, όταν δεν του επιτρέπεται ύστερα να πειραματίζεται, να κάνει λάθη, να παίρνει πρωτοβουλίες, δεν ενθαρρύνεται στις προσπάθειές του, αντίθετα αποδοκιμάζονται οι αποτυχίες του, όταν δεν του δίνεται η δυνατότητα να νιώθει τη χαρά της ελεύθερης σωματικής έκφρασης, το παιδί λαμβάνει συνεχή μηνύματα ανεπάρκειας, που θα το ακολουθούν στην ενήλικη ζωή. Μια από τις συνέπειες αυτής της πορείας του χαρακτήρα είναι η κατασκευή ενός ιδανικού πρότυπου συμπεριφοράς στο οποίο ο άνθρωπος προσπαθεί να μοιάζει. Οι γυναίκες που αμφιβάλλουν για τις ικανότητες τους, ότι δηλαδή δεν μπορούν να μεγαλώσουν σωστά το μωρό τους (όπως εξάλλου και να γεννήσουν ένα γερό παιδί), νιώθουν αυτή την ανεπάρκεια διότι, λόγω των παιδικών τους βιωμάτων, αναφέρονται σε ένα ιδανικό πρότυπο μητέρας που έχουν στον νου τους: στην προσπάθεια να βρίσκονται σ’ εκείνο το ιψηλό επίπεδο, αισθάνονται συνέχεια ελλιπείς. Δεν μπορεί βέβαια να είναι διαφορετικά τα πράγματα: το πρότυπο είναι ιδανικό, αρά τέλειο, η γυναίκα ανθρώπινη, αρά με τα όριά της και τα ελαττώματα της, όποτε δε θα μπορεί ποτέ να συμπεριφέρεται άψογα. Αντίθετα, τα αποτελέσματα είναι ότι το παιδί θα παίρνει συνεχώς αντιφατικά μηνύματα και θα φορτώνεται το άγχος της μητέρας που αυτός ο «αγώνας» με τον εαυτό της αναμφισβήτητα της προξενεί. Η καλύτερη πορεία προς μια καλά σχέση μητέρας-παιδιού είναι από τη μια η λήψη σωστών πληροφοριών γύρω από τις ανάγκες και τον ψυχικό κόσμο του βρέφους, από την άλλη η συνειδητοποίηση: όταν ένα άτομο αρχίζει να αναγνωρίζει μέσα του αυτό το «παιχνίδι» του πρότυπου και να αποδέχεται όλες τις πλευρές του χαρακτήρα του ως συνέπεια της προσωπικής του ιστορίας, θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα προς μια αυθεντική επαφή με τον εαυτό του. Αυτό του επιτρέπει να σχετίζεται με τους άλλους χωρίς μάσκες, αλλά με το αληθινό του πρόσωπο. Η γυναίκα τότε θα σχετίζεται με το μωρό της χωρίς τη μάσκα της τέλειας μητέρας, αλλά με το πρόσωπο της αληθινής μητέρας. Έτσι, μετά τον τοκετό, θα μπορέσει να αναπτύξει μια σωστή, αυθεντική σχέση μαζί του και θα νιώθει ότι, για το παιδί, η ίδια είναι αναντικατάστατη.
-
«Κάποιος σε έχει ανάγκη», μου λένε. Δεν έχω ιδέα πώς ξεκίνησε όλο αυτό, αλλά στην αρχή με ενοχλούσε κάπως. Ίσως απολάμβανα ένα γρήγορο ντους… «Μανούλα, κάποιος σε έχει ανάγκη. Κλαίει το μωρό». Ή ίσως να ξαπόσταινα για μια στιγμή, ξέροντας πολύ καλά πως το μωρό είχε αρχίσει να ξυπνάει… «Μαμά, κάποιος σε έχει ανάγκη!» Εντάξει! Αρκετά! Και για να μην αναφέρω πως οι ανάγκες του νεογέννητου ωχριούσαν μπροστά στις ανάγκες δύο μικρών αγοριών. Πάντοτε κάποιος θέλει ένα σνακ, ένα τσιρότο, μια άλλη κάλτσα, παγάκια στο νερό του, ένα ΝΕΟ παιχνίδι, να του σκουπίσω τις μύξες, μια αγκαλιά, μια ιστορία, ένα φιλί. Κάποιες μέρες μου φαίνονται ατέλειωτες και η μονοτονία του να με «έχουν ανάγκη» μπορεί πραγματικά να με κουράσει. Και τότε, ξαφνικά, συνειδητοποίησα πως έχουν ανάγκη ΕΜΕΝΑ. Κανέναν άλλον. Κανέναν άλλον σε ολόκληρο τον κόσμο. Έχουν ανάγκη τη μανούλα τους. Όσο πιο γρήγορα δεχτώ πως το να είμαι μαμά σημαίνει πως είμαι πάντοτε διαθέσιμη, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσω να διαχειριστώ αυτό το τρελό στάδιο της ζωής. Το να είμαι «μανούλα» είναι το καθήκον μου, είναι ένα προνόμιο και είναι τιμή μου. Είμαι διατεθειμένη να βρίσκομαι εκεί όποτε κάποιος με έχει ανάγκη, όλη μέρα κι όλη νύχτα. Το να είμαι μανούλα σημαίνει πως τη στιγμή που θα ξαναβάλω το μωρό στο κρεβάτι του στις 4 το ξημέρωμα αφού το θηλάσω, θα έχω να καθησυχάσω τον 3χρονο μου που είδε εφιάλτη. Το να είμαι μανούλα σημαίνει πως τη βγάζω με καφέ και αποφάγια νηπίων. Το να είμαι μανούλα σημαίνει πως ο άντρας μου και γω δεν κάναμε μία συζήτηση της προκοπής βδομάδες τώρα. Το να είμαι μανούλα σημαίνει να βάζω τις δικές τους ανάγκες πριν από τις δικές μου, χωρίς δεύτερη σκέψη. Το να είμαι μανούλα σημαίνει να έχω ένα σώμα που πονάει παντού κι μια καρδιά γεμάτη αγάπη. Είμαι σίγουρη πως θα έρθει μια μέρα όπου κανείς δε θα με έχει ανάγκη, Τα μωρά μου θα έχουν φύγει από το σπίτι και θα είναι απασχολημένα με τη δική τους ζωή. Ίσως κάθομαι μόνη σε κάποιο οίκο ευγηρίας και βλέπω το σώμα μου να αργοσβήνει. Κανείς δεν θα με έχει ανάγκη τότε. Ίσως μάλιστα αποτελώ και βάρος. Φυσικά και θα έρχονται να με επισκέπτονται, αλλά η αγκαλιά μου δεν θα είναι πια το σπίτι τους. Τα φιλιά μου δεν θα είναι η γιατρειά τους. Δεν θα έχω να σκουπίζω τη λάσπη από τις μπότες τους και ούτε να δέσω τις ζώνες τους. Θα έχω διαβάσει το τελευταίο παραμύθι, 7 φορές στη σειρά. Δεν θα μπορώ να επιβάλλω τάιμ-άουτ. Δεν θα έχω να ετοιμάσω καμία τσάντα και κανένα μπολάκι να γεμίσω με σνακ. Είμαι σίγουρη πως η καρδιά μου θα αποζητά να ακούσει αυτές τις μικρές φωνούλες να φωνάζουν «Μανούλα, κάποιος σε έχει ανάγκη!» Προς το παρόν, ανακαλύπτω την ομορφιά του να θηλάζεις στις 4 το πρωί στο χαριτωμένο μας παιδικό δωμάτιο. Κοιτάζουμε τη θέα των βελανιδιών από τη μοβ φωλιά μας. Παρακολουθούμε σιωπηλά καθώς το χιόνι πέφτει στο έδαφος κι ένα κουνέλι ξεπηδά απ” το κατάλευκο τοπίο. Είμαστε μόνοι, εγώ και το μωράκι μου, ενώ στη γειτονιά επικρατεί σκοτάδι και ησυχία. Μόνο σε μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε το χλωμό φεγγάρι και τις σκιές να παιχνιδίζουν στους τοίχους. Κουκουλωνόμαστε αγκαλιά κάτω από μια κουβέρτα και τη νανουρίζω ώσπου να κοιμηθεί. Είναι 4 το ξημέρωμα κι είμαι τόσο κουρασμένη και εκνευρισμένη, αλλά δεν πειράζει, με έχει ανάγκη. Μόνο εμένα. Και ίσως να την έχω και γω ανάγκη. Γιατί αυτή είναι που με κάνει μανούλα. Κάποια μέρα θα κοιμηθεί ως το πρωί χωρίς να σηκωθεί μέσα στη νύχτα. Κάποια μέρα θα κάθομαι στο αναπηρικό μου καροτσάκι, με την αγκαλιά μου άδεια, να ονειρεύομαι αυτές τις ήρεμες νύχτες στο παιδικό μας δωμάτιο. Τότε που με χρειαζόταν και έμοιαζε να είμαστε μονάχα οι δυο μας σε όλο τον κόσμο. Μπορώ να συνηθίσω στην ιδέα ότι με έχουν ανάγκη; Κάποιες φορές είναι σίγουρα κουραστικό. Εξουθενωτικό. Δεν σημαίνει πως θα πρέπει να χαίρομαι την κάθε στιγμή. Είναι καθήκον. Ο θεός με έκανε μητέρα τους. Είναι μια δουλειά που πάντα λαχταρούσα, χωρίς ακόμη να την καταλαβαίνω. Ένα τριήμερο ο σύζυγός μου δεν μπορούσε να πιστέψει πόσες φορές είπαν τα αγόρια μας «Μανούλα. Μανούλα. Μανούλα!» «Πάντα έτσι κάνουν;» με ρώτησε έντρομος, με τόνο συμπαράστασης. «Μάλιστα. Κάθε μέρα, όλη μέρα. Αυτή είναι η δουλειά μου». Πρέπει να παραδεχτώ πως είναι η πιο δύσκολη δουλειά που χρειάστηκε ποτέ να κάνω. Σε μια προηγούμενη ζωή ήμουν μάνατζερ εστιατορίου σε μια πολύ δημοφιλή αλυσίδα στο Palm Beach Gardens της Φλόριντα. Το να είναι Σάββατο βράδυ, 7μιση η ώρα και η κουζίνα να έχει γεμίσει από παραγγελίες, να έχεις μια καθυστέρηση 2 ωρών και να πέφτει και ξαφνικά το ρεύμα δεν συγκρίνεται σε καμία περίπτωση με το να είναι Τρίτη, 5 το απόγευμα στο σπίτι των Morton. Επιτρέψτε μου να προσθέσω επίσης πως οι πελάτες εστιατορίων στη Νότια Φλόριντα δύσκολα είναι ευχαριστημένοι. Είναι όμως παιχνιδάκι πλάι σε δυο άυπνα νήπια που ζητούν γλυκά μέσα στη νύχτα. Μια φορά κι έναν καιρό, είχα χρόνο. Για μένα. Τώρα, τα νύχια μου χρειάζονται περιποίηση. Το σουτιέν μου δεν στρώνει καλά. Η ισιωτική των μαλλιών μου δεν φαίνεται να λειτουργεί. Δεν μπορώ να κάνω ένα ντους χωρίς να έχω κοινό. Άρχισα να φοράω κρέμα για τα μάτια. Δεν μου ζητάνε ταυτότητα πια για να αγοράσω αλκοόλ. Αυτό είναι απόδειξη πως έγινα μαμά. Απόδειξη πως κάποιος με έχει ανάγκη. Όπως χθες βράδυ… Στις 3 το ξημέρωμα άκουσα μικρά βηματάκια στο δωμάτιό μου. Αν δεν κουνηθώ, αν δεν αναπνεύσω, μπορεί να επιστρέψει στο δωμάτιό του, σκέφτηκα. Ναι καλά. «Μανούλα». «Μανούλα». Λίγο πιο δυνατά. «Ναι». Σιγοψιθυρίζω. Σταματάει, ενώ τα μεγάλα του μάτια φέγγουν μες τη νύχτα. «Σ’ αγαπώ». Κι έτσι ξαφνικά, χάθηκε πάλι. Έτρεξε στο δωμάτιό του. Τα λόγια του όμως παρέμειναν στην ατμόσφαιρα. Μακάρι να μπορούσα να απλώσω το χέρι μου και να τα πιάσω, να αρπάξω τα λόγια του και να τα αγκαλιάσω. Η απαλή φωνούλα του ψιθύρισε την καλύτερη πρόταση σε όλο τον κόσμο. Σ’ αγαπώ. Τα χείλη μου σχηματίζουν πια ένα χαμόγελο και εγώ αργά αργά ξεφυσώ, σα να φοβάμαι πως θα διώξω πέρα την ανάμνηση με την ανάσα μου. Πέφτω και πάλι για ύπνο και αφήνω τα λόγια του να κουρνιάσουν στην καρδιά μου. Μια μέρα αυτό το μικρό αγόρι θα γίνει ολόκληρος άντρας. Δεν θα μου ψιθυρίζει τέτοιες γλύκες τις πρώτες πρωινές ώρες. Θα έχω να ακούω απλά τον λευκό θόρυβο από το μηχάνημα στο κομοδίνο και τα ροχαλητά του άντρα μου. Θα κοιμάμαι ήρεμη τα βράδια χωρίς να ανησυχώ για κάποιο άρρωστο παιδί ή κάποιο μωρό που κλαίει. Θα είναι όλα μια ανάμνηση. Τα χρόνια αυτά που με έχουν ανάγκη είναι πολύ κουραστικά, αλλά περνούν σε μια στιγμή. Πρέπει να σταματήσω να ονειρεύομαι τη μέρα που όλα θα γίνουν πιο εύκολα. Γιατί, η αλήθεια είναι πως, μπορεί να είναι πιο εύκολα, αλλά ποτέ δεν θα είναι καλύτερα από ό,τι σήμερα. Σήμερα, που είμαι γεμάτη μύξες και σάλια. Σήμερα, που έχω τα στρουμπουλά αυτά χεράκια γύρω απ’ το λαιμό μου. Σήμερα είναι μια τέλεια μέρα. «Μια μέρα» θα κάνω πεντικιούρ και θα μπορώ να κάνω ντους με την ησυχία μου. «Μια μέρα» θα ασχοληθώ και πάλι με τον εαυτό μου. Σήμερα όμως πρέπει να ασχοληθώ με κάποιον άλλον, πρέπει να φύγω, κι ας είμαι κουρασμένη, κι ας είμαι λερωμένη, με αγαπάνε ΤΟΣΟ πολύ. Κάποιος με έχει ανάγκη. Γράφει η Megan Minneman Morton (yourbestnestindy.com)