Sakoulina

Τι κάθεσαι και συ και απαντάς στη κάθε άσχετη? Όταν σε ρωτάνε να απαντάς ότι το μωράκι σου είναι καλά γιατί είναι σίγουρα καλά εκεί που βρίσκεται και θέλει να βλέπει και τη μανούλα του καλά. Νομίζω ότι το οφείλεις τόσο στον εαυτό σου όσο και σε εκείνο το μικρό σποράκι σου. Μόνο όποιος έχει περάσει απο τη φάση σου ξέρει πως είναι να βιώνεις αυτόν τον πόνο, θα δεις ο θεούλης θα σου το ξανά στείλει το μωράκι σου ίσως δεν ήταν έτοιμο ακόμα να κατέβει, αλλά θα ξανά έρθει σύντομα.

ότι και να σου πούμε είναι λίγο.....ΚΟΥΡΑΓΙΟ

Πονάς γιατί αντλέις πολλές φορές όπως σου είπαν και τα κορίτσια. Νομίζω οτι μια φορά αρκεί και αυτό μόνο αν στάζουν λίτρα απο το στήθος σου αλλιώς το καλύτερο θήλαστρο είναι το στοματάκι του μικρού σου. Ακόμα και αν τώρα σου φαίνεται οτι μειώνεται το γαλατάκι σου μην μασάς, συνέχισε να του δίνεις και θα φτιάξει, είναι νωρίς ακόμα.Μη δίνεις συμπλήρωμα ΣΠΑΝΙΩΣ τα μικρά το χρειάζονται. ΚΑΛΟ 40ΣΜΟ!!!

Κορίτσι μου γλυκό να προσέχεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά και τους ανθρώπους που αγαπάς. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται ακόμα και αν δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε.

τι ωραία που τα μικρά του μαμμυ άρχισαν και μπουσουλάνε!!! Κορίτσια με το καλό και καλές βολτούλες άντε και μεις σε λίγο πλησιάζουμε

Μην το ψάχνεις όπως σου είπε και ο τσελικας το ΙΚΕΑ και το Τζαμπο είναι οι οικονομικότερες λύσεις

Α ρε Κατρίνα τι μου θύμησες τώρα? Και εμάς μας έπαιρνε η μητέρα μου 2 διαφορετικές και ο αδερφός μου κούτσα κούτσα πετσόκοβε και τη δική μου αλλά με το γάντι. Ώσπου μια μέρα τον έπιασα στα πράσα...και νόμιζα ότι μόνο σε μας συνέβη αυτό.

Μπορείς, όταν σηκώνεσαι το βράδυ, να προσπαθείς να το αδειάζεις λιγουλάκι για να μην σε πονάει και να μη τρέχει. Πάντως μην ανησυχείς, όπως σου είπαν και τα άλλα κορίτσια σιγά σιγά το στήθος σου θα προσαρμοστεί στα δεδομένα του τωρινού σου θηλασμού και δεν θα τρέχει.

Ασε τις γκρι σκέψεις και ξεκίνα να κάνεις ροζ και γαλάζια όνειρα, θα σου χρειαστούν για τους επόμενους 8 μήνες!

ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ

.....να σταματήσει ο χρόνος σε αυτό που νιώθω εδώ και 7 μήνες!!!! .....να είναι καλά η αρκουδίτσα μας και μεις για να την φροντίζουμε!!! .....όλα τα αρκουδάκια του κόσμου να έχουν δίπλα τους έστω και ΕΝΑΝ άνθρωπο που θα τα φιλήσει εκείνη τη βραδιά!!! .....όλα τα κορίτσια του μαμμυ να ζήσουν ΣΥΝΤΟΜΑ τη χαρά της μητρότητας!!!ΤΟ ΑΞΙΖΕΤΕ!!! .....να αγαπηθούν όλα τα παιδάκια των φαναριών!!! .....να κλείσουν φυλακή όλους τους νταβατζήδες και τους παιδεραστές!!! .....ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΗ ΒΑΣΙΛΗ!!!

Φραπεδιά μου μη συγχύζεσαι και σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Όλες ίδιες είναι. Η δικιά μου πριν 500 χρόνια σε παρέα 10 ατόμων άρχισε να λέει ΄"όταν θα γεννηθεί η Ελενίτσα, κλπ" και βασιζόταν ότι είχαμε κόσμο και θα έκανα τουμπεκί. Μόλις έφυγε η παρέα πατήσαμε έναν καβγά τρικούβερτο, ακόμα δεν τον είδαμε...Γιάννη τον βαφτίσαμε, και της είπα οτι απλά έχασε την ευκαιρία να το σκεφτώ για το όνομά της. Με το που γεννήθηκε η μικρή μας, μιλιά..κάνει τη παλαβή γιατί δεν την παίρνει. Τώρα που θα τους το ανακοινώσουμε για το όνομα της γλυκούλας μου "Ραφαέλα" να δεις γέλια. Αλλά δεν με νοιάζει, το ίδιο κάνε και συ. Ουφ, τα θυμήθηκα και συγχύστηκα!!! Με το καλό το νινι!!!!

Όλα θα πάνε καλά μην στενοχωριέσαι και αφού χρειάζεται να μετράς και τη δική σου πίεση σημαίνει πως δεν πρέπει να στενοχωριέσαι με ΤΙΠΟΤΑ. Για το καλό το δικό σου και για το μωράκι σου χρειάζεται να παραμείνεις ήρεμη. Και εμένα μου πρότειναν υπέρηχο για άλλο λόγο και τελικά ήταν όλα καλά. Να προσέχεις

Μπράβο Αργυρώ μου και σύντομα με το μωράκι σου στην αγκαλίτσα σου!!!!

Εμένα μου συνέβει 2 φορές. Την 1η μάλλον της έπεσε βαρύ το γαλατάκι που έτρωγε = ήταν όλη τη μέρα κολλημένη στο στήθος μου και αργά το απόγευμα τα έβγαλε και ηρέμησε, και τη 2η φορά μάλλον ήταν γαστρεντερίτιδα. Δεν έκανα τπτ μόνο της έδινα υγρά για μα μην αφυδατωθεί και έχουμε και άλλα. Περαστικά στο μωράκι σου, ότι και αν είναι.

Καλημέρα κορίτσι μου σίγουρα δεν μπορώ να σου απαντήσω γιατί είναι πολύ εξειδικευμένο αυτό που ρωτάς και θα σου πρότεινα να το ξανά βάλεις το θέμα απευθυνόμενη στον παιδίατρο του Μαμμυ, αυτός είναι καταλληλότερος για να σε βοηθήσει. Ο γιατρός σου τι σου είπε? Είναι κάτι που χρειάζεται να το παρακολουθείτε μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης?

Αντε με το καλό με και πολλά μωράκια στην αγκαλιά σου!

Καθόλου μα καθόλου να μη στενοχωριέσαι και όλα θα πάνε καλά. Εγώ γέννησα φυσιολογικά με πρόκληση τοκετού στις 38+4 γιατί παρόλο που: 1. δούλευα μέχρι τελευταία στιγμη 2. ανέβαινα καθημερινά άπειρα σκαλοπάτια 3. το μωράκι μου είχε γυρίσει απο τον 7ο μήνα, κλπ εντούτοις ήταν πολύ ψηλά και δεν έλεγε να κατέβει. Είναι βλέπεις και λιγουλάκι τεμπέλα. Είναι όμορφη εμπειρία γιατί προετοιμάζεσαι και πας μες στη τρελή χαρά για να γεννήσεις, μπανιαρισμένη, ξυρισμένη και έχεις ενημερώσει και όλους τους φίλους σου να έρθουν το απόγευμα για καφεδάκι στη κλινική. Εγώ μπήκα στις 9κ30 με ορό και γέννησα στις 15κ34 ένα υγιέστατο κοριτσάκι 2900 κιλά. Άντε ξεαγχώσου και κοίτα να το απολαύσεις!

Καλημέρα και απο εμένα χαίρομαι που ακούγεσαι καλύτερα. Παρακολουθώ την ιστορία σου και ξέρω πόσο πολύ έχεις πονέσει. Εγώ φέρω το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας και ενώ ήμασταν με τον σύντροφό μου μαζί 12 χρόνια πριν αποφασίσουμε να κάνουμε μωράκι, ο ίδιος δεν γνώριζε αν είναι φορέας ή όχι. Ευτυχώς όταν κάναμε τις εξετάσεις του βγήκαν αρνητικές πάντως εμείς το είχαμε αποφασίσει πως, αν οι εξετάσεις του ήταν θετικές, θα πηγαίναμε κατευθείαν σε εξωσωματική. Δεν θέλαμε ούτε εμείς να πονέσουμε ούτε το μωράκι να ταλαιπωρούμαι. Ομως αυτό γλυκιά μου weddy ήταν η δική μας απόφαση και δεν θέλω να σε επηρεάσω ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Εσείς γνωρίζετε καλύτερα ποιες είναι οι αντοχές σας άλλωστε όποια απόφαση και αν πάρετε έχει μεγάλο συναισθηματικό κόστος. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και να μας ενημερώσεις για τα επόμενά σου βήματα.

Καλησπέρα και καλώς ήρθες στη παρέα μας. Νομίζω ότι έκανες μια καλη επιλογή εδώ θα πάρεις σίγουρα βοήθεια και θα καταλάβεις πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο αρκεί να το θέλουμε και να το πιστεύουμε. Άσε που το μαμμυ είναι και γουρλίδικο.Άσε πίσω σου όλα αυτά που πέρασες και κάνε θετικές σκέψεις "ροζ και γαλάζιες" και σύντομα θα έρθει και σένα η σειρά σου. Σου το εύχομαι ολόψυχα :laugh:

Τι ευχάριστα νέα είναι αυτά? Σας εύχομαι απο εδώ και πέρα αυτός να ήταν Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ πόνος που βιώσατε σαν οικογένεια. Να είστε καλά και σεις και το αγοράκι σας, τελικά οι προσευχές μας μάλλον έπιασαν!

Αχ θυμήθηκα τα δικά μου. Κάθε φορά που διαβάζω μια ιστορία στο Μαμμυ συγκινούμαι απίστευτα.Να σας ζήσει η κοπελάρα σας και καλή ανατροφή!!!

Βάνια μου σίγουρα αυτό το γράμμα που έγραψες θα αγγίξει την κάθε μια απο εμάς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κοίταξε να του πεις πράγματα που νιώθεις γι' αυτόν, όσο είναι ακόμα νωρίς, γιατί εγώ δεν το έκανα και το μετανιώνω κάθε φορά που το σκέφτομαι. Η αγάπη και το μίσος είναι τα 2 πιο δυνατά και έντονα συναισθήματα που μπορούμε να βιώσουμε αλλά για να έχουν αυτά μια υπόσταση θα πρέπει απο πίσω να ακολουθεί η συγχώρεση. Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, αυτός όμως που απομένει μας δίνει την ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτούμε τις σχέσεις μας.

Με το καλό και με έναν πόνο να πάρεις στην αγκαλιά σου το μωράκι σου. Σου εύχομαι να είναι πάνω απο όλα υγιές, το ίδιο και εσύ. Ετοίμασε τα πράγματά σου και κάνε συνέχεια βολτούλες στα μαγαζιά για να σταματήσεις να το σκέφτεσαι. Εγώ την προηγούμενη μέρα επειδή μπήκα με προγραμματισμένο τοκετό πήγα σινεμά και χαλάρωσα αρκετά. Περιμένουμε σύντομα νέα σου :silly:

Γιατί ξύνεις πληγές? Εμεις παντρευτήκαμε πριν απο 4,5 χρόνια και το μόνο που θυμάμαι ήταν η κούραση, μια άγνωστη που σε όλο το γλέντι χόρευε δίπλα μου και μου πατούσε το νυφικό και φυσικά τα ξυνόμουτρα των πεθερικών μου, όπως είπαν και οι ομοιοπαθούσες παραπάνω. ΑΑΑ, και φυσικά ο γάμος ήταν "λευκός" αφού το βράδυ βγάλαμε τα 70 περίπου τσιμπιδάκια απο τα μαλλιά μου και κοιμηθήκακε. Κατά τα άλλα όλα ήταν πολύ όμορφα και το απολαύσαμε εγώ και ο σύντροφός μου!!!!