Sakoulina

Νομίζω πως κάποιες σας βαρέθηκε ήδη ο Θεός και ετοιμάζεται να σας στείλει το μωράκι σας!!! Που να την αντέξει τόση "μουρμούρα"? ΑΝΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!! Και μάλλον όλο το μαμυ το βαρέθηκε γι αυτό και αποφάσισε να μας κάνει τα χατίρια

Μην βάζεις άσχημες σκέψεις στο μυαλό σου, όπως σου είπαν και τα άλλα κορίτσια το στήθος δεν είναι απόλυτη ένδειξη για το αν συνεχίζεται η εγκυμοσύνη ή όχι. Εμένα πρήστηκε τον τελευταίο μήνα και γάλα έβγαλε 3 μέρες πριν γεννήσω και ας μου λέγαν άλλες πως αυτό δεν είναι καλό σημάδι, δεν θα έχω γάλα, κλπ. Όχι μόνο είχα αλλά θήλασα εως 6,5 μηνών το κοριτσάκι μου. Εύχομαι αυτή τη φορά να σου πάνε όλα καλά!!!

Μπράβο κορίτσι μου, το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο σου έστειλε ο Θεούλης!!! Με το καλό το μωράκι σου!!! Πολύ χάρηκα :silly:

Καλημέρα Wendy τι ακούω? Τελικά θα κάνεις την εξωσωματική? Κοίτα δεν σε ξέρω αλλά απο τη 1η στιγμή που σε "γνώρισα" 'εχω ένα πολύ καλό προαίσθημα για σένα. Δεν σου το γράφω έτσι για να στο λέω αλλά γιατί το νιώθω...δεν σου έχει τύχει? Σου είπα πως και εγώ έχω στίγμα και αν είχε και ο άνδρας μου θα κάναμε εξωσωματική. Γνωρίζω ζευγάρι που έκανε υπό ανάλογες περιστάσεις και πήγε καλά. Με το καλό να σου πάνε όλα και το Φλεβάρη να έχεις ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ +++++!!!

Λένε πως τα Χριστούγεννα έρχονται οι άγγελοι στη γη.Εσύ τώρα θα έχεις το προσωπικό σου άγγελο να σε φυλάει απο τη γη και τον ουρανό. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ για το παρακάτω και μην ξεχάσεις ποτέ. Εγώ έχω να σου πω μόνο πως λυπάμαι

Καλησπέρα Ντινάκι εγώ θα σου έλεγα να μην ανησυχείς γιατί και για τον σύντροφό σου τα πράγματα είναι πρωτόγνωρα και δύσκολα και ίσως ακόμα πιο δύσκολα απο ότι είναι για σένα. Εμείς οι γυναίκες έχουμε την πολυτέλεια να νιώθουμε την εγκυμοσύνη απο την 1η στιγμή της σύλληψης και να μπαίνουμε στο ρόλο της μαμάς νωρίτερα απο ότι οι άνδρες. Έτσι πιστεύω μας έκανε η φύση. Απλά δώσε του λίγο χρόνο να προσαρμοστεί, ενδεχομένως να νιώθει και ζήλεια για το καινούριο μέλος που σου αποσπά σχεδόν όλη τη προσοχή. Δεν σημαίνει πως δεν σας αγαπά ή δεν σας νοιάζεται, χρειάζεται και αυτός το χρόνο του, ειδικά αν εργάζεται να έχει και ενοχές για την απουσία του και να μην μπορεί να τις εκφράσει με άλλον τρόπο. Καμιά φορά οι άνδρες νιώθουν δέος μπροστά στο ρόλο της μάνας και ξεχνούν πως ο άνθρωπος που έχουν απέναντί τους είναι και γυναίκα, που έχει και αυτή ανάγκες (σεξουαλικές, συντροφικές, κλπ). Γιατί δεν του τις εκφράζεις όσο είναι νωρίς?

:silly: :silly: :woohoo: :woohoo: καλη δυναμη και καλό 9μηνο!!!!

Να σου ζήσει, πάντα καλότυχη και ευτυχισμένη!!!

IreneValadia έγραψε: Πιστεύω πως τελικά καλό είναι να επιλέγουμε γιατρό, όπως είπαν και άλλες μανούλες γιατί μ΄αυτόν διανύουμε τον 9μηνο γολγοθά της εγκυμοσύνης και όχι τόσο τον χώρο αρκεί να έχει την κατάλληλη ιατρική υποστήριξη. Εγώ κορίτσια γέννησα στο ΜΗΤΕΡΑ Κρήτης, ο γιατρός μου δεν πήρε καθόλου χρήματα τους 9 μήνες ούτε και στη γέννα και κυνηγούσαμε τη προισταμένη της μαιευτικής που ούτε και αυτή πήρε χρήματα. Το δωμάτιο καθαριζόταν 2 φορές τη μέρα και το φαγητό ήταν γαλλικού εστιατορίου με προτάσεις του σεφ, κλπ. Μάλλον ήμουν τυχερή και δεν θα έγραφα σε αυτό το πόστ απλά ήθελα να πω πως σαν τον γιατρό μου υπάρχουν ΕΥΤΥΧΩΣ πολλοί τέτοιοι επιστήμονες σε δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία που πάνω απο όλα είναι Ανθρωποι. Αρκεί να τους αναζητήσουμε. Η στραβή αν είναι να συμβεί, θα συμβεί...και δεν το εύχομαι σε καμιά μας

Δεν έχω λόγια

εμείς : - 6.30 = γαλατάκι (120 ml) - 10.30 = φρουτόκρεμα (ακόμα μόνο μήλο, αχλάδι, μπανάνα) - 12.30 = γαλατάκι (120 ml) - 15.30 = κρεατόσουπα - μοσχάρι ή κοτόπουλο με λαχανικα (εμένα μου είπε η παιδίατρος οτι τον 1ο χρόνο η διατροφή πρέπει κυρίως να αποτελείται απο κρέας και στη πορεία να αρχίσουμε να αραιώνουμε το κρεατάκι και να προσθέτουμε και άλλες γεύσεις) 18.30 = κρεμούλα (βανίλια ή φαριν λακτέ) 21.30 = γαλατάκι(120 ml) 01.00 = γαλατάκι(120 ml) 05.00 = γαλατάκι(120 ml) η δικιά μου το γάλα δεν το πίνει μαζεμένο αλλά με δόσεις (έτσι για να ταλαιπωρούμε και τη μανούλα περισσότερο !!!)

ΑΝ, ΑΝ, ΑΝ,.....γλυκούλα μου μη βασανίζεσαι με τόσα ΑΝ γιατί μαραζώνεις και σε βλέπουν και τα αγγελάκια σου απο πάνω και λυπούνται και αυτά. Ποιος τελικά ξέρει τι είναι το σωστό? Κάποιος ΑΛΛΟΣ αποφάσισε τα πράγματα να γίνουν έτσι και εσύ να πονέσεις, ίσως για να "μεγαλώσεις" μέσα απο αυτόν τον πόνο και να προχωρήσεις παρακάτω πιο δυνατή. Τα στάδια του πένθους είναι τα ακόλουθα: Άρνηση (Αποκλείεται, δεν μπορεί να έχασα τον αγαπημένο μου!), - Θυμός (Είναι άδικο, γιατί σε εμένα; Δεν πρόλαβα να ζήσω με τον άνθρωπό μου αυτά που ήθελα!), - Διαπραγμάτευση (Τουλάχιστον ας μην μου συμβεί κάτι άλλο κακό, δεν θα το αντέξω), - Κατάθλιψη (Δεν έχω ελπίδες, απλώς θα περιμένω να πεθάνω για να πάω να βρω τον άνθρωπό μου), - Αποδοχή (Εντάξει, ο χρόνος θα μου δείξει πως όλα θα πάνε καλά!). Οι έρευνες μαρτυρούν πως οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν από τα παραπάνω στάδια με αυτήν ακριβώς τη σειρά. Ωστόσο η εμπειρία στην ψυχοθεραπεία μιλά για μεγάλη απόκλιση αναλόγως τον κάθε άνθρωπο και την προσωπικότητά του. Αρκετές φορές μάλιστα, αυτά τα συναισθήματα συνυπάρχουν, με αποτέλεσμα να οδηγούν τον άνθρωπο που πενθεί σε ψυχολογικό αδιέξοδο. Όσο πιο "βατά" και άμεσα περάσεις αυτά τα στάδια, τόσο πιο γρήγορα θα βρεις τον εαυτό σου και θα αποκτήσεις δυνάμεις για να συνεχίσεις μέσα απο μια καινούρια προσπάθεια. Εγώ πιστεύω ΑΠΟΛΥΤΑ πως τα αγγελάκια σου θα σου τα ξανά στείλει ο θεούλης, τώρα δεν ήταν ακόμη έτοιμα. Μην βασανίζεσαι με ΑΝ και ΓΙΑΤΙ. Συγνώμη για τη μεγάλη απάντηση ότι σου γράφω όμως το έχω βιώσει στο πετσί μου. Σου στέλνω την αγάπη μου (και ας μην γνωριζόμαστε) και ένα καρματάκι έτσι για να αλλάξει η τύχη....

τωρα?

Να και το περυσινο δικό μας δεντράκι, με την αρκουδίτσα μου στη κοιλιά. Φέτος θα είναι εκτός κοιλιάς και θα καμαρώνει....και εμείς μαζί της!!!

Εγώ της πήρα βιολογική αλλά δεν της άρεσε και τώρα χρησιμοποιούμε της Nestle Βανίλια - Ρυζάλευρο νομίζω πως είναι απο τις λίγες του εμπορίου που δεν περιέχουν ζάχαρη. Είναι ψιλοάνοστη αλλά την παλεύουμε. Διαλύεται δύσκολα αλλά εγώ την φτιαχνω στο multi και γίνεται σαν αλοιφή.

Δεν ξέρω αν τα κατάφερα με αυτή την εικόνα αλλά σου εύχομαι ΣΥΝΤΟΜΑ να ζήσεις μια τέτοια στιχομυθία με το μικρό σου και να μην ξέρεις και τι να του απαντήσεις. Να θυμάσαι πως η ιατρική έχει προχωρήσει πάρα πολύ και όλες αυτές τις εξετάσεις τις κάνεις για να αποτρέψεις ένα μελλοντικό κακό. Οπλίσου με δύναμη και κουράγιο και ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ....τα καλύτερα για σένα έρχονται ότι θέλεις είμαι εδώ

Περαστικούλια κοπέλα μου και γρήγορα να γίνεις καλά

Ευτυχώς δεν έπαθες τίποτα εσύ...περαστικά και κοίτα να ηρεμήσεις, μην το σκέφτεσαι. Πάρε και ένα καρματάκι για καλή τύχη!!!

Για ποιό πράγμα ευχαριστείς? Όποια κοπέλα είναι εδώ μέσα πιστεύω πως νιώθει τον πόνο και την αγωνία της άλλης. Έτσι όπως περιγράφεις τα συμπτώματα είσαι μάλλον στο κλαμπ με τις εγκυούλες αυτού του μήνα. Αλήθεια γιατί δεν κάνεις μια χοριακή να σου φύγει και η αγωνία? Εγώ σου εύχομαι να είσαι και με το καλό να κρατήσεις σε 8 μήνες το μωράκι σου στην αγκαλίτσα σου!!! Να μας ενημερώσεις για τα αποτελέσματα και να σκέφτεσαι ΜΟΝΟ θετικά.

Κορίτσια σας θαυμάζω για το κουράγιο σας και την όρεξη να δίνεται κουράγιο και σε άλλες κοπέλες που έχουν βιώσει τα ίδια. Έχασα και γω πριν απο 10 χρόνια το μικρό μου και τώρα πιστεύω πως μου ξανά ήρθε και είναι ακόμα πιο όμορφο απο ποτέ. Αχ η μαμά κουκουβάγια!!! Εύχομαι σύντομα όλες να γίνετε ή να ξανά γίνετε "κουκουβαγομαμάδες" και να κρατάτε στη ζεστή αγκαλίτσα σας ένα πανέμορφο κουκουβαγάκι!!! ΣΥΝΤΟΜΑ---ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ!!! :woohoo:

Μην στοναχωριέσαι Μάτα μου λίγο το υπέροχο συναίσθημα που νιώθεις, λίγο οι ορμόνες, λίγο η νέα κατάσταση που είναι απο μόνη της ικανή να σου πάρει τα μυαλά, συμβαίνει. Πιστεύω πως σύντομα θα προσαρμοστείς και θα επανέρθει η μνήμη σου. Εγώ στην αρχή άναβα το μάτι της κουζίνας και το ξεχνούσα ακόμα και χωρίς κατσαρόλα...αλλά είπαμε στην αρχή. Θα φτιάξουν τα πράγματα.

Τι να πω βρε κορίτσια? Σίγουρα και με τις μητέρες μας είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά σε αυτές μπορούμε να πούμε και έναν λόγο παραπάνω. Και συμφωνώ με την Αθηνά πως δεν χαίρονται όλες το ίδιο. Αφροδίτη μου εσύ το λες ηρωίδα εμένα στο χωριό μου κάπως αλλιώς το λένε αλλά άσε είναι και μεσημέρι, να μη βωμολοχώ.... :silly: :silly: :laugh:

Μαρία τώρα άνοιξα τον υπολογιστή και είναι σαν να ακούω εμένα αλλά εσύ τα σκέφτεσαι σοφότερα, εμένα με πήρε το συναίσθημα και λύγισα. Λοιπόν άκου πως έχουν τα πράγματα: γεννάω με προγραμματισμένο τοκετό Μεγάλη Τρίτη και δεν το λέμε στα πεθερικά μου για να μην κουβαληθούν νωρίτερα. Έρχεται μόνο η μητέρα μου(με σπασμένο χέρι και καλά για υποστήριξη)...μέχρι εδώ καλά και ήρεμα τα πράγματα. Εμείς μένουμε Κρήτη και τα πεθερικά μου Μακεδονία. Μεγάλη Πέμπτη αριβάρουν μαζί με την ανιψιά μου (9 χρονών παιδάκι με ψείρες στα μαλλιά) και μετά απο μια βδομάδα και η κουνιάδα μου - η οποία ήταν και η μόνη που μου έδωσε μια κάποια βοήθεια. Κάθονται 1 μήνα, η πεθερά μου όλη την μέρα να καπνίζει έξω στο μπαλκόνι σαν το φουγάρο, ο άντρας μου κάθε μέρα να κουβαλάει τρόφιμα για μαγείρεμα και εγώ να προσπαθώ να μάθω να θηλάζω το παιδί, το σπίτι να μην έχει οξυγόνο (να ανοίγουμε και να κλείνουμε τα καλοριφέρ, να καθαρίζω γιατί απο τη σκόνη η μικρή όλη τη μέρα φτερνιζόταν, τα ράμματα να πονάνε, να κανω μπάνιο και τη μητέρα μου....θέλεις και άλλα? Η πεθερά μου μόνο μαγείρευε και αυτός ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ κράτησε 1 μήνα. Σε σπίτι 80 τετραγωνικών μέναμε 9 άτομα. Μαράκι απλά πες ένα μεγάλο ΟΧΙ και αν έρθουν ζήτα απο την μητέρα σου να τους φιλιξενήσει. Το βράδυ στο σπίτι σας να είστε μόνο εσείς οι 3 και ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΣ.

Καλησπέρα Βασούλα. Τι εννοείς κύστη, σε ποιό σημείο? Δεν γνωρίζω να σου απαντήσω γιατί είναι πολύ γενικό έτσι όπως το θέτεις. Στο παρελθόν είχα εγώ σε κάποιο σημείο κύστη αλλά μια χαρά τα κατάφερα. Μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένη?

Καλησπέρα και απο εμένα.Μην ανησυχείς κάθε μωρό έχει το δικό του τρόπο ανάπτυξης και ο υπέρηχος έχει επίσης απόκλιση απο μωρό σε μωρό. Επιπλέον μπορεί να είναι ένα αδύνατο μωράκι αλλά αυτό να μην σε τρομάζει αν είναι υγιές τότε όλα καλά, αυτό έχει σημασία. Με το καλό να το δεχτείς!!