Sakoulina

Καλησπέρα και απο εμένα...αυτό που γνωρίζω είναι πως αν υπάρχει άστατος κύκλος είναι λίγο δύσκολο απο τον 1ο υπέρηχο να βρεθεί η ακριβής ημερομηνία σύλληψης. Άλλωστε σκέψου πόσες κοπέλες έμειναν έγκυες τις τελευταίες μέρες πριν έρθει η περίοδος? Αρκετές. Αφού η χοριακή σου είναι τόσο ανεβασμένη και φαίνεται στον υπέρυχο το μπεμπάκι αυτό που έχεις να κάνεις είναι να περιμένεις μέχρι τις αρχές του Φλεβάρη για τα νεότερα. Σου εύχομαι ότι καλύτερο

Καλημέρα Καρολινάκι και με το καλό στην παρέα μας ότι χρειαστείς εδώ είμαστε Και εμένα μου έχει γίνει συνήθεια το μαμμυ εδώ και πολύ καιρό ακόμα και τώρα που επέστρεψα στη δουλειά προσπαθώ να βρίσκω χρόνο για να μπαίνω. Καλή δουλειά σε όλες μας και όσες είστε στο σπίτι, ΣΑΣ ΖΗΛΕΥΩ!!!

Καλώς ήρθες στη παρέα μας. Εγώ είμαι η Γιούλη και έχω μια κοριτσάρα (καθότι κουκουβάγια) που είναι 9,5 μηνών. Είμαστε εδώ και να σου πούμε και να μας πεις μέσα απο τις εμπειρίες μας. Ηλικία δεν σου αναφέρω :woohoo: γιατί δεν είναι απαραίτητο να ξύνουμε πληγές μεσημεριάτικα. Να χαίρεσαι το μικρό σου

Να σου πω κάτι να νιώσεις καλύτερα? Εγω γυρνάω σήμερα Φεύγω στις 3 και επιστρέφω στις 10 και εμένα η δικιά μου θα μείνει με τη μητέρα μου....κάτι είναι και αυτό. Και γω θα ήθελα για κανένα χρόνο να αφιερωθώ τελείως στο ρόλο της μαμάς αλλά ας όψονται τα οικονομικά μας. Άσε που αν σταματήσω τώρα, μετά τι? Κάποια στιγμή μέσα στο σπίτι θα φλιπάρουμε ειδικά αν έχουμε μάθει να εργαζόμαστε. Οπότε υπομονή μέχρι να έρθει ένα ακόμα μέλος και να αφιερωθούμε εκ νέου και σε αυτό. Έχει και τα θετικά του: θα προσπαθούμε να αφιερώνουμε πιο ποιοτικό χρόνο στα μικρά μας (λέω τώρα εγώ!) και θα εκμεταλλευόμαστε τη κάθε στιγμή που θα είμαστε μαζί τους. Πόσες φορές τώρα που ήσουν στο σπίτι δεν έκανες άλλα πράγματα και έλεγες ασε μετά θα κάνω και αυτό για το μικρό μου? Ε, τώρα οι προτεραιότητες θα μπαίνουν διαφορετικά. Καλή αρχή και στις 2 μας

Συμφωνώ με τη LALA πως δεν θέλει και πολλά καραγκιοζιλίκια...κάνε το φαγητό ιεροτελεστία και πιθανά να "πιάσει". Εμένα η δικία μου που πήγε να κάνει ψιλονούμερα το αντιμετωπίσαμε ως εξής: φαγητό μόνο στο καρεκλάκι και πουθενά αλλού, και φροντίζουμε 1 γεύμα μέσα στη μέρα να το τρώμε απο τώρα όλοι μαζί. Νομίζω οτι πιάνει γιατί και της αρέσει που είμαστε και οι 3 αλλά και παράλληλα νιώθει σημαντική και πως κάτι πολύ φοβερό συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. Πάντως αν το βάρος είναι φυσιολογικό δεν χρειάζεται να σε πιάνει τόσο μεγάλο άγχος μπορεί να είναι και απο τα δοντάκια του

Εμείς το αγοράσαμε απο τα Τζάμπο 30 ευρω και μας έχει βολέψει πάρα πολύ.

Συμφωνώ με όσα σου γράφουν τα κορίτσια παραπάνω και ένα έχω να σου πω: εσύ που έχεις περάσει τόσα μα τόσα πολλά, τώρα θα μασήσεις? Μην το βάζεις κάτω και προσπάθησε ακόμα πιο πολύ. Εγώ πιστεύω πως έχει να κάνει κυρίως γιατί σε έχει συνδέσει με τις φαρμακευτικές αγωγές που του δίνεις. Εδώ φαντάσου τα μικρά πάνε 1 φορά το μήνα σε παιδίατρο και μόλις λίγο μεγαλώσουν το συνδέουν κυρίως με τις ενέσεις και τσιροκοπάνε μόλις τον βλέπουν....και δεν θα σε συνδέσει εσένα που είσαι και η μητέρα του? Προσπάθησε, αν μπορείς, να ζητήσεις βοήθεια απο ένα 3ο πρόσωπο για τις αγωγές ή αν αυτό δεν είναι εφικτό να το κάνετε εναλλάξ με τον άνδρα σου. Πιστεύω ότι θα βοηθήσει να ξεμπλοκάρει και ο ίδιος.

Αν για εσάς είναι οκ εμάς νομίζω πως δεν μας πέφτει λόγος. Εγώ δεν θα σου έλεγα πως δεν είναι σωστό και άλλα τέτοια που λένε γιατί δεν τα πιστεύω. Ο κάθε γονιός κρίνει και πράττει αναλογως, όμως αναρωτιέμαι όταν κουνιέστε στο κρεβάτι δεν ανησυχεί και δεν ξυπνάει? Εμείς όσες φορές το δοκιμάσαμε, παρόλο που είναι καταπληκτικό, κουνιόταν και ήταν ανήσυχη, τώρα λοιπόν κάνουμε κάτι άλλο...τη κοιμίζουμε στο κρεβάτι μας και μετά τη βάζουμε στο δικό της και ούτε κουνιέται. Άσε που έχουμε και την ησυχία μας και δεν φοβόμαστε μην τη τσαλαπατήσουμε :silly:

:silly: Ωραίο θέμα άνοιξες Ειρήνη...τι τα θέλεις τώρα και συ και ξύνεις πληγές??? Λοιπόν, έχουμε και λέμε: - μου τη δίνει που τη Δευτέρα γυρνάω στη δουλειά μετά απο 12 μήνες άδεια, - μου τη δίνει που πρέπει να την αφήνω στη μητέρα μου και να πειραματίζεται πάνω της, - μου τη δίνει που θα δουλεύω όλη τη μέρα και δεν θα προλαβαίνω να δίνω στο μικρό μου ένα φιλάκι, - μου τη δίνει που όλοι λένε πως θα συνηθίσω και πως η 1η βδομάδα είναι η δύσκολη, - μου τη δίνει πως πρέπει να δουλεύω γιατί δεν έχουμε κανέναν πόρο πέρα απο τους μισθούς μας, - μου τη δίνει που ο σύντροφός μου δουλεύει επίσης σαν είλωτας ακόμα και τα Σ.Κ. - μου τη δίνει που είναι κάποιοι (πολλοί?) που ενώ δεν έχουν εργαστεί ποτέ τους συμβουλεύουν όλους τους άλλους για το πως να είναι καλοί γονείς ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΜΟΥ ΤΙ ΔΙΝΕΙ που μου τη δίνει :woohoo: :woohoo:

Η προγιαγιά μου πέθανε πριν απο 3 χρόνια, η γιαγιά μου είναι 65 χρονών (δηλαδή στην ηλικία μου είχε εγγόνι :woohoo: ) η μητέρα μου είναι 50 και γω 33, όπου έγινα και μαμά. Και όχι κορίτσια δεν μεγαλώσαμε στην Αφρική αλλά στην Ελλάδα. Παρόλο λοιπόν που με τον σύντροφό μου είμαστε μαζί απο 19 χρονών θέλαμε να σπάσουμε την παράδοση αυτή και να αλλάξουμε τη διαδρομή της οικογένειας. Καλώς ή κακώς? Δεν θέλω να απαντήσω γιατί πιστεύω πως και οι 2 πλευρές έχουν πολλά + και αρκετά -. Πάντως για μένα η μικρή μου ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή , όταν είχα μαζέψει πολλή αγάπη και ασφάλεια και μπορούσα να αφοσιωθώ ψυχή τε και σώματι σε αυτήν χωρίς να σκέφτομαι εργασία, οικονομικά, κλπ.

Την ενυδατική της frezyderm και άν βλέπω πως πάει να κοκκινίσει της chicco για τα συγκάματα. Είμαι πολύ ευχαριστημένη και δεν έχει συγκαεί ποτέ μέχρι τώρα. Δεν βάζω όμως σε κάθε αλλαγή παρά μόνο το βράδυ μετά το μπανάκι, νομίζω πως η πολλή χρήση δεν αφήνει το δέρμα να αναπνέυσει και αλλοιώνει το ph του δέρματος.

Όλα τα ++++++++++++ του κόσμου αφιερωμένα στη προσπάθειά σου

Φτερνίσου όσο θές μάλλον κάποιος σε θυμάται και απο εδώ και πέρα θα σε θυμάται καθημερινά! Με το καλό το μωράκι σου

Παρόλο που δεν έχουμε μιλήσει ποτέ μη συγκίνησε η ανακοίνωσή σου και η θετική σου ενέργεια που βγαίνει μέσα από όλο αυτό. Εγώ θα σου ευχηθώ το πολύ σε 1 χρόνο απο τώρα να έχεις στη τρυφερή αγκαλίτσα σου ένα τρυφερό αγγελάκι που θα σε κοιτάει με 2 υπέροχα ματάκια και θα σου χαμογελάει γλυκά . Μακάρι όλα σου τα όνειρα να πραγματοποιηθούν και μάλιστα ΣΥΝΤΟΜΑ

Το κάθε έμβρυο στη κοιλίτσα της μαμάς αναπτύσσεται με διαφορετικούς ρυθμούς και εφόσον έκανες όλες τις εξετάσεις και σε διαβεβαιώνουν και οι γιατροί ότι όλα είναι καλά, κοίτα να ηρεμήσεις γιατί τώρα κάνεις κακό στο μωράκι σου. Το άγχος της μαμάς είναι ο πιο ανασταλτικός παράγοντας στην ανάπτυξη του εμβρύου και σκέψου πως αυτό που νιώθεις περνάει και στο μικρό σου και το βιώνει σε διπλάσιο βαθμό. Γιατί λοιπόν να το ανησυχείς? ΟΛΑ θα πάνε καλά και ακόμα καλύτερα, να χαμογελάς :laugh: :laugh: :laugh:

Μην ανησυχείς καθόλου. Εγώ ήταν να γεννήσω στις 24 Απρίλη αλλά είχε αρχίσει να γερνάει ο πλακούντας και η μικρή μου ήταν τόσο ψηλά που ούτε σε 10 χρόνια δεν θα έβγαινε. Έτσι αποφασίσαμε με τον γιατρό τη πρόκληση τοκετού. Εμένα μου έβαλαν ορό στις 10 το πρωί και στις 15+35 το μεσημέρι γέννησα. Ουσιαστικά οι πόνοι ξεκίνησαν το τελευταίο μισάωρο μέχρι τότε έβλεπα τηλεόραση. Χέρι μου έβαλε ο γιατρός μια φορά - ευτυχώς- γιατί δεν χρειάστηκε 2η και γέννησα φυσιολογικά. :woohoo: Τα θετικά της πρόκλησης? Είσαι προετοιμασμένη, ξυρισμένη, μπανιαρισμένη και έχεις ενημερώσει και όλους τους φίλους το βράδυ να μη κανονίσουν κάτι αλλά να έρθουν στη κλινική :laugh: Μη φοβάσαι και σου εύχομαι ΟΛΑ μα ΟΛΑ να πάνε καλά

Να σας ζήσει & καλή ανατροφή!!!

Φωτο γιοκ!!! Η τεχνολογία είναι εναντίον μου

Φιρφιρίκος και ΗΟΡΕ πολύ όμορφα τα δωμάτια των μικρών σας. Θέλει ακόμα πράγματα αλλά θα μετακομίσουμε μέχρι το καλοκαίρι οπότε θα το συμπληρώσω στο καινούριο σπίτι

Μπορεί να μου πει κάποια και σε μένα στην ΑΣΧΕΤΗ πως βάζω τη φωτογραφία γιατί είναι μεγάλη και δεν την ανεβάζει, οεο?

Καλό ταξίδι στο μωράκι σου που έγινε άγγελος και πέταξε στον Θεούλη. Μόνο μια μάνα που έχει ζήσει έναν τέτοιο πόνο καταλαβαίνει τι σημαίνει να πονάς...και η απώλεια αυτή γ@μωτο πονάει πολύ. Σου εύχομαι το 2010 να σου δώσει τα καλύτερα...και σύντομα τον μικρούλη σου που θα ξανά έρθει, να είσαι όμως εσύ καλά και να τον περιμένεις

ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΙ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:

Είναι νωρίς ακόμα για να ανησυχείς αλλά καλά κάνεις και σε προβληματίζει. Όπως σου είπαν και τα άλλα κορίτσια μη δίνεις ΑΚΟΜΑ μεγάλη διάσταση σε αυτή της τη συμπεριφορά γιατί μπορεί να σας δοκιμάζει. Προσπάθησε όμως να διερευνήσεις πιθανά αίτια που προκαλούν αυτές τις εξάρσεις βίας, π.χ. ένα στρεσογόνο γεγονός μέσα απο τον παιδικό σταθμό και συζήτα και με τους δασκάλους της αν έχουν και εκείνοι παρατηρήσει ανάλογη συμπεριφορά. Μήπως και κάτι μέσα στο σπίτι της δημιουργεί άγχος? Μια πιθανή μετακόμιση, ο ερχομός ενος νέου μέλους ή μια δικιά σας αλλαγή να είσαι σίγουρη οτι την επηρεάζει. Πιθανά ψάχνει να βρει τρόπους για να τραβήξει τη προσοχή σας. Μήπως δεν αφιερώνετε επαρκή χρόνο σε αυτήν? Καμιά φορά χανόμαστε μέσα στη καθημερινότητα και ξεχνάμε πως και το μικρό μας έχει ανάγκη απο εμάς, περισσότερη απο ότι φανταζόμαστε. Όλα αυτά που σου γράφω βέβαια είναι εικασίες και αν συνεχίσει μπορείτε να απευθυνθείτε και σε κάποιον παιδοψυχολόγο. Καμιά φορά πάντως η αλλαγή της καθημερινότητας εκτονώνει την ένταση και αλλάζει τα δεδομένα. Ίσως να φεύγατε οι 3σας ένα διήμερο κάπου ή να την πάτε σε ένα λούνα παρκ.... Ελπίζω να σε βοήθησα λιγάκι, καλή δύναμη

Εγώ την έκανα στο ΙΑΣΩ και έμεινα απόλυτα ικανοποιημένη. Πάντως απο το ΙΚΑ δεν παίρνεις τίποτα μετά γιατί δεν την δικαιολογεί σε ιδιωτικά κέντρα.

Κορίτσια απολαύστε μια απο τις πιο υπέροχες στιγμές της ζωής σας!!! Έχει στου Ζαρα κάτι υπέροχα τζινάκια και μπλουζοφορέματα που θα σας βολέψουν καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εγώ σουτιέν έβαλα κατευθείαν αυτά του θηλασμού γιατί τα άλλα δεν με βόλευαν και επιπλέον τα θεωρώ και πεταμένα χτήματα. Όμως εμένα το στήθος μου είχε γίνει σαν μπαλόνι και δεν άντεχα ούτε τη μπλούζα που ακουμπούσε πάνω μου. Με το καλό να έρθουν τα μωράκια σας και φάτε ότι επιθυμείτε μια φορά και μεις έχουμε αυτό το άλλοθι, γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε?