Χρυσάνθη_

ιφιγενεια κ εγω με καισαρικη γεννησα αλλα ο γιος μου ειναι η ζωη μου....ειναι οντως βλακειες...σιγα μην υπηρχε διαφορετικο δεσιμο αμα το γεννουσα φυσιολογικα...δηλαδη ελεος αν υπαρχουν ανθρωποι που πιστευουν τετοια...ποσες γυναικες γεννανε φυσιολογικα κ μετα κακοποιουν τα παιδια τους? Δεν προκειτε να σηκωσω χερι στο παιδι μου ποτε....ειμαι καθετη σε αυτο...το οτι του εχω φωναξει το εχω κανει αθελα μου κ μετα ειχα τυψεις...αλλα γενικοτερα δεν του φωναζω...θυμαμαι ηταν 15 μηνων μετα που εχασα το μωρο...πηγε να πιασει την μπριζα κ φωναξα δυνατα κ τον τρομαξα...την ιδια στιγμη πηγα κ καλυψα με προστατευτικα ολες τις μπριζες...αλλα παλι τα καταφερνε κ τις εβγαζε....τωρα εχω κ διαφορα αντικειμενα μπροστα για να μη μπορει να τις βγαζει. Σε καμια περιπτωση δεν εφταιγε το παιδι..εγω εφταιγα που δεν ειχα καλυψει τις μπριζες... Ειχαμε γεμισει ολο το σπιτι μακαρονι κοφτο, ρυζι κριθαρακι το καλοκαιρι για να προλαβαινω κ εγω τις δουλειες εγκυος γυναικα...ακομα βγαζω ρυζι οταν σκουπίζω...τον αφηνα να παιζει με νερο για να φαω....αλλα αυτα ηταν επιλογη μου...δεν υπηρχε περιπτωση να τον μαλωσω επειδη εριξε το ρυζι κ τα εκανε ολα χαλια....τα μαζευα...κ μαλλιστα επερνε κ αυτος την ηλεκτρικη κ σκουπιζε για να μην κουραζει την εγκυο μανουλα του... ειναι ο θυσαυρος μου η ζωη μου.... κ 10 παιδια να ειχα δεν υπηρχε περιπτωση να σηκωσω ποτε το χερι μου...η μανα μου δεν με εδειρε ποτε...εγινα σωστος ανθρωπος παντως... Εχουμε απώλεια μια φωτογραφικη, 2 κινητα κ ενα ασυρματο ποντικι...του τα δωσαμε γιατι δεν θελαμε να κλαιει κ του επεσαν...δεν φταιει ομως το ζουζουνι μου...επρεπε εκεινη την στιγμη να του αποσπασω την προσοχη με κατι αλλο...δεν περιμενα οτι θα χαλασουν..τωρα δεν ακουμαει το κινητο μου...το εχω ψηλα...φωτογραφικη εχει δικια του την σπσμενη κ ειμαστε ολοι καλα...χαχαχα... Τον εβαλα μια φορα στην γωνια με τα ατακτα παιδια κ καθοταν για πλακα κ εκανε σπαγκατο...μετα απο αυτο δεν τον ξαναεβαλα του εξηγω κ κατι καταλαβαινει...οτι καταλαβει...εχει μαλιασει η γλωσσα μου... αλλα κοριτσια δεν πειραζει τιποτα στο σπιτι μου...ντουλαπια ανοιχτα ειναι δεν τα ακουμπαει...με φωναζει κ μου ζηταει αν θελει κατι... το μεγαλο μας προβλημα ειναι οτι τσακωνεται με τον μεγαλυτερο ξαδελφο του μιλαμε δερνονται...ειχε φαει ο δικος μου πολυ ξυλο...τωρα που καταλαβε ριχνει κ αυτος...εκει τον μαλωνω οχι με φωνες ομως...προσπαθω να του δειξω οτι αυτο που εκανε δεν ειναι σωστο κ οτι ο ξαδελφος τους ποναει... εγω δεν μπορω να σας πω κατι αλλο..προσπαθω να ειμαι ηρεμη με τον γιο μου οσο μπορω αλλα ξυλο δεν υπαρχει περιπτωση ουτε στον ποπο....

αχ εγω δεν θελω....ειμαι καλος ανθρωπος κ δεν με νοιαζει την σκεφτοντε για εμενα...ουτως η αλλως αυτους που αγαπω τους εχω κοντα μου...αυτους που ξερω οτι με ζηλευουν κ θαβουν (οχι μονο εμενα γενικα) τους εχω κανει στην ακρη... οι ανθρωποι που μας αγαπανε φαινοντε σε μια δυσκολη στιγμη...κ εγω δυστηχως ειχα μια πολυ δυσκολη στιγμη κ ειδα ποιοι ηταν κοντα μου κ ηταν λιγοι... δεν κανω πια παρεα με ανθρωπους καχυποπτους που πιστευουν οτι χασαν το μωρο επειδη τους ματιασαν (πιστευω στο ματι αλλα ελεος δεν φταιει ο καθε ανθρωπος που εγω εχασα το μωρο μου),με ανθρωπους που δεν βγαζουν βολτα τα παιδια τους γιατι θα τους τα ματιασουν...πιστεψτε με υπαρχουν πολλες... με ανθρωπους που ολη την ημερα ασχολουντε με το να κουτσομπολευουν αλλους ανθρωπους....δεν κανω πια παρεα που οταν εχασα το μωρο μου ολοι καναν τους γιατρους κ βγαλαν πορισμα.... εχω φιλους που με αγαπουν κ τους αγαπω εχω φιλους που κλαψαν μαζι μου....εχω φιλους λιγους...περισσοτερο αισθανομαι εσας φιλες μου παρα καποιους που τους θεωρουσα.... επισης ο χαρακτηρας μου ειναι τετοιος που δεν θα κρατησω κατι..αμα εχω κατι να πω θα το πω...οποτε με ξερουν ολοι κ μου το λενε στα ισια... Οχι δεν θελω..τους φιλους μας τους καταλαβαινουμε δεν χρειαζεται να ειμαι αορατη για να τους δω πια....

μαριλου κ εγω δεν ηξερα τιποτα...ολα τα εμαθα στην δευτερ ηεγκυμοσυνη μου...που δεν προχωρησε...εκανα τον γιο μου κ απορω πως τον εκανα απο την στιγμη που νομιζα οτι αλλες ειναι οι γονιμες....προσπαθουσα 6 μηνες συγκεκριμενες ημερες κ δεν εμεινα μολις ηρθα σε επαφη την 14 ημερα τσουπ επιασα τον γιο.... τωρα μολις μου τελειωσει η ακατανομαστη ξερω ποτε θα κανω....μεχρι την 12 ημερα κ θα κανω κορη....χαχαχαχα...ελπιζω να ειναι γερο μονο...αλλα τουλαχιστον ξερο την γονιμη μου.... δεν σου εγραψα στο ποστ σου...σου ευχομαι να πανε ολα καλα με ενα γερο μωρακι... φιλεναδα λετισια μπραβο που μας ενημερωνεις για τοσο σημαντικα θεματα...

ραφαελ πατάτα77 ζώνη "νινακι"1 θούλη "γεοργιασαμαρ" savropinguinos έλλεν ΑΦΡΟΔΙΤΗ liberty81 bebsnik και ειναι εγκυουλα..... ΝΑΝΙ2004 Παναγιώτα

ρενατα μου καλησπερα..καταρχην ποσα εκατοστα ειναι το ινομυωμα κ που βρισκετε.... εχω ενα ινομυωμα που το ανακαλυψαμε στην 12 εβομαδα 10 εκατοστα εξωτερικο κατω αριστερα προς τα πισω...το μονο προβλημα που ειχα με το ινομυωμα ηταν οτι γεννησα με καισαρικη επειδη δεν αφηνε το μωρο να γυρισει αναποδα....10 μηνες μετα αφου γεννησα ξαναεμεινα εγκυος κ ειδαμε οτι ειχε παει στα 5 εκατοστα....κ δεν ξαναμεγαλωσε...κ τωρα τοσο ειναι... στην πρωτη μου εγκυμοσυνη απο 2ο μηνα ειχα τρομερους πονους απο την δεξια πλευρα κ ο γιατρος μου ελεγε οτι εφταιγε το ινομυωμα βεβαια αφου το εψαξα τωρα πια κ με τα prepar που μου εδωσε το πιθανοτερο ηταν να ειχα συσπασεις...στην δευτερη εγκυμοσυνη μεχρι τον 5ο μηνα δεν καταλαβα οτι ημουν εγκυος ειχα μια αψογη εγκυμοσυνη που βεβαια δεν ειχε καλο τελους γιατι διακοπη λογω σοβαρων προβληματων του μωρου... φυσικα οι περισσοτεροι γιατροι δεν προχορουν στην αφαιρεσει μεγαλον ινομυωματων γιατι μπορει να προκαλεσουν αλλα προβληματα στην μητρα...συνηθως αφαιρουν αυτα που βρισκοντε μεσα στην μητρα κ αυτα υπαρχει πιθανοτητα να εχουν αναμειξη σε αποβολλες... εγω το εψαξα αρκετα το θεμα απο την στιγμη που το γνωριζω 2 χρονια...κανενας δεν περνει ευθυνη να μου το αφαιρεση κ να ειναι απολυτα σιγουρος οτι δεν θα παθω μητροραγια στο χεειρουργειο...επισης το δικο μου τωρα πια εγινε σαν οργανο του σωματος κ δεν ενοχλει...ελπιζω να σε ηρεμησα λιγο γιατι εγω δεν ειχα κ την καλυτερη εγκυμοσυνη στο πρωτο μου παιδακι να φανταστεις απο τον 6ο κ μετα δεν μπορουσα να περπατησω...αλλα δεν τον πιστευω πια οτι εφταιγε το ινομυωμα...

θα σου πει να ξεκινησεις νωριτερα konstans...θα σε δει κ θα σου πει...εδω αλλες κανουν κανονικες τομες απο καισαρικη κ τους λενε οτι κ να μεινουν δεν θα γινει κατι...εμας που περιμενουμε κ τοσο καιρο, δεν θα μας λυπηθουν λιγο.... το βιολογικο ρολοι δεν εχει σχεση με την υπομονη καθολου...πιστεψε με εχω ενα παιδακι κ απο περισυ που εμεινα εγκυος στην μπεμπα κ εχασα το μωρο μονο αυτο σκεφτομαι...αμα χτυπησει δεν κλεινει με τιποτα...κ εγω το μονο που σκετομαι ειναι μια εγκυμοσυνη....

κονστανς ο γιατρος μου μετα την επεμβαση μου ειπε σε ολες τις κοπελες που χειρουργει 6 μηνες να περιμενουν,...εμενα επειδη δεν με ειχε χειρουργησει αυτος μου ειπε να περιμενω 6 μηνες αλλα καλυτερα να περιμενω χρονο...βεβαια κ λιγο νωριτερα δεν πειραζει....το ποσο νωριτερα δεν μου το διευκρινησε...εμενα περασαν 8 μηνες κ λεω απο τον αλλο μηνα σιγα σιγα....σιγα μην μεινω με την πρωτη.. τωρα σε περιπτωση τυχαιας εγκυμοσυνης πιστευω κανενας γιατρος δεν προτεινει διακοπη κυησης αλλα φανταζομαι θα ειναι μια εγκυμοσυνη που τουλαχιστον το πρωτο τριμηνο θα θελει τρελη ξαπλα...ποσος καιρος περασε?

βρε θεοδωσιαδου μου, κοριτσακι μου... αυτος ο πονος ποσο σε καταλαβαινω...το μονο που θα σε κανει να αναιβεις λιγο ειναι μια νεα εγκυμοσυνη...ξερω το μωρακι σου το λατρεψες αλλα δεν γινετε να το φερεις πισω...οπως κ εγω...προσπαθησε να βρεις την δυναμη για να συνεχισεις.. εγω αρχιζω προσπαθειες απο τον αλλο μηνα.δεν αντεχω αλλο τον πονο κ πιστευω οτι αν μεινω εγκυος ισως ειμαι καλυτερα...θα εχουν περασει 8 μηνες απο τοτε. Ο πονος δεν θα σταματησει ποτε απλα μετα απο καποιο διαστημα θα εχεις μαθει να ζεις με αυτη την απωλεια...κ εγω λεω θα ηταν 3,5 μηνων τωρα αλλα δεν την ειδα ποτε, δεν την αγγιξα κ καμια φορα νιωθω τυψεις που δεν την χαιδεψα, δεν την φιλησα...αλλα μετα προσπαθω παλι να μαζεψω τα κομματια μου γιατι αν ειμαι ετσι θα αρρωστησω...κ θελω να ειμαι δυνατη για το ομορφοτερο μωρο του κοσμου, τον γιο μου... θα γινεις μαμα...θα μεινεις εγκυος σιγουρα συντομα κ θα αλλαξει η ψυχολογια σου.Πρεπει να εισαι δυνατη για το παιδακι που θα αποκτησεις... σε φιλω κ μην πεφτεις ψυχολογικα τοσο...σε παρακαλω.

μπραβο καλη μου...περαστικα σου...αντε βουρ τωρα για νινακι...

Ραμονα μου γλυκεια μου ειναι λογικο να εχεις τετοια ψυχολογια...αν δεν ησουν δεν θα ηταν φυσιολογικο...εχασες ενα παιδι...τον ειδες τον αγγιξες τον αγγελο σου...κ εφυγε τοσο αδικα... κ εγω κλαιω με το παραμικρο κ ας ηταν διαφορετικη περιπτωση...κ ας εχουν περασει 7 μηνες...ο πονος ειναι πονος...κ εγω σκεφτομαι πως θα ηταν τι θα καναμε μαζι...ποσο θα χαιροταν ο γιος μου με την μπεμπα...αλλα δυστηχως δεν γινοντε ολα αυτα... κουραγιο δυναμη κ εχει ο θεος κ για μας...

τα πινω εγω εκει...δεν με ειδες?εχω γινε μπεκρου...κ γενικα δεν πινω σχεδον ποτε...

ελπιζω να καταφερω εστω κ στο 10 παιδι να κανω μια μπεμπα...εγω ειμαι κολλημενη με τα κοριτσακια δηλαδη...αλλα ο γιος μου απο την ημερα που με κλωτσαγε ηξερα οτι ηταν το κατι αλλο...του μιλουσα κ με κλωτσαγε...οτιδηποτε σκεφτομουν αυτος το καταλαβαινε...μεχρι 10 μηνων δεν εκλαψε ποτε...την ημερα που εμαθα την υπαρξη της μπεμπας του εκοψα κ τον θηλασμο γιατι αρχισα ορμονες κ δεν μπορουσα να τον παρηγορησω... για να καταλαβετε τι γιο εχω...αχ το καμαρι..του ειχα πει οτι η μανουλα εχει ενα μπουμπου στην κοιλια...κ χαιροταν ερχοταν κ μου φιλουσε την κοιλια αν κ ηταν νινακι κ αυτος.οταν εγινε αυτο δεν μπορουσα να του πω οτι μωρο δεν εχουμε κ τον αφησα να νομιζει οτι οταν η κοιλια της μαμας θα φτασει εκει πανω θα παει στο γιατρο κ τσουπ θα το βγαλει...κ το τρυφερο μου αγορακι ερχετε αγκαλιαζει την κοιλια μου κ λεει ''μπεμπή παπαω πολυ'' 21 μηνων πια ο ζουζουνος μου...αχ αμα αρχισω να μιλαω για τον ερωτα μου δεν θα σταματησω καθολου.... κοριτσια πραγματικα η γεννηση ενος παιδιου αλλαζει την γυναικα,γινετε καθε μερα κ καλυτερη. Σε επομενη εγκυμοσυνη το μονο σιγουρο ειναι οτι θα ειναι το τελευταιο πραγμα που θα με νοιαζει...θα πηγαινω να κανω υπερηχο κ θα μου κανουν κ ηρεμιστικες...αχ εδω θα ειστε κ θα με δειτε.

Εγω στο γιο μου τον ερωτα μου μολις εμαθα οτι ειμαι εγκυος, μπεμπα τον ανεβαζα μπεμπα τον κατεβαζα...μεχρι που πηγα για β επιπεδου κ μου λεει η γιατρος...τσουτσουνι κ της απαντησα καλα ενταξει....βεβαια εγω την λατρεια που εχω με τον γιο μου δεν μπορω να σας την περηγραψω..να φανταστειτε μεχρι 10 μηνων δεν τον αφηνα να τον περνει κανεις αγκαλια κ τον κοιμιζα μεσα στην αγκαλια μου για να νιωθει την ζεστασια μου...μετα περπατησε κ πανε οι αγκαλιτσες... στην δευτερη εγκυμοσυνη μου ελεγα οτι εχω μπεμπη για να βγει το αντιθετο αφου την πατησα μια φορα...ασχετα απο αυτο ομως πηγα κ ψωνισα ροζ ρουχαλακια..εκανα ονειρα για το πως θα μου πουν το φυλλο στο νοσοκομειο κ στην β επιπεδου μου ειπαν τα χειροτερα που θα μπορουσε να ακουσει μια μελλουσα μαμα...στο τελος μονο ειπα εγω στην γιατρο...πες μου οτι ηταν κοριτσακι?, κ μου ειπε να μην το μαθω καλυτερα αλλα επεμενα κ μου ειπε το ενστικτο της μανας...δυστηχως εχασα την μπεμπα μου...

Εγω δεν ειμαι υπερ η κατα του εμβολιου...ο καθε ανθρωπος περνει αποφασεις για το τι θα κανει συμφωνα με αυτα που γνωριζει ή κ που θα ενημερωθει αλλα παντα απο επιστημονικο προσωπικο... εχω παρει αντιβιωση κ κοντεψα να πεθανω απο αλλεργικο σοκ δηλαδη καποιοι ανθρωποι ειναι αλλεργικη κ εχουν προβλημα...ολα τα φαρμακα εχουν παρενεργειες...μεχρι κ ασπιρινη να παρει ενας ανθρωπος μπορει να τον στειλει που λεμε.Δηλαδη αν πεθαινα εγω οταν πηρα την αντιβιωση θα ελεγα η εταιρεια φταιει που το δημιουργησε...οχι αλλα καποια στοιχεια που περιεχουν δεν ειναι για ολους τους ανθρωπους... Τωρα οσο αφορα για την εγκυμοσυνη εγω το εψαξα λιγο το θεμα...με εναν φιλο γιατρο που εχω, μου ειπε τα εμβολια απαγορευοντε γενικοτερα στις εγκυμοσυνες...ειναι ρισκο... βεβαια μια κοπελα πεθανε απο την γριπη κ της πηραν το μωρο στον 6ο μηνα κυησεως νομιζω θα το γνωριζετε γιατι αυτα ειναι τροφη για τα ΜΜΕ...αλλη κοπελα απεβαλλε το μωρο απο την νεα γριπη,αλλη εκανε διακοπη, για μια εποχη στον Ροδο ηταν καποιες κοπελες σοβαρα...κ δεν ξερω τι απεγιναν... Οι παραπανω ενδομητριοι θανατοι νομιζω ακομα δεν εχουν διερευνηθει τα αιτια...δηλαδη μπορει να υπηρξε ενδομητριος θανατος απο θρομβοφιλια...δεν γνωριζει κανεις ακομα... ελπιζω να σταματησει αυτη η γριπη κ να εχουμε την υγεια μας γιατι απο το τοσο αγχος πια, ποιο ευκολο ειναι να αρρωστησουμε απο αγχος παρα απο την γριπη κ το εμβολιο...

χαχαχα...εγω εχω οτιδηποτε μπορειτε να φανταστειτε απο fisher price....στο επομενο θα παρω μια κουνια τεραστια που κουναει πισω-μπρος, αριστερα-δεξια....στο γιο μου δεν το πηρα γιατι εκανε 170...τωρα θα το παρω...ειχαμε ενα ριλαξ της fisher παλι, αλλα τρια μωρα το χρησιμοποιησαν..τροπος του λεγειν αλλα κανενα δεν εκατσε πανω απο 3λεπτα...

τετοια νυστεια που καναμε εμεις...ασε...απο τον φεβρουαριο που εμναθα γαι την εγκυμοσυνη ολο το καλοκαιρο μεχρι κ τωρα θα ειμαστε μαζι...σιγα μην περιμενω το πασχα....δεν μπορω...

αντε εγω απο τον αλλο μηνα....αχ δεν κρατιεμαι...

εμενα μεχρι 11 μηνων δεν πηγαινε σε κανεναν...αλλα κ εγω δεν ηθελα να τον δινω σε κανεναν ηθελα να τον εχω ολο δικο μου να τον χαιδευω κ να νιωθει την καρδια μου, μεχρι τοτε δεν εκλαψε σχεδον ποτε....απο τοτε που περπατησε τερμα κ οι αγκαλιες μια αγκαλια του ζηταω κ χρειαζεται να τον κυνηγησω το ζουζουνι.Αλλα οταν εχει κατι τρυφερες στιγμες ειναι ολα τα λευτα..ερχετε με αγκαλιαζει μουλεει παπαω κ μου δινει ζουζουνιαρικα φιλια.... καλα δεν συζητω οταν ηταν μωρακι που ολη την ημερα τον ειχα στην αγκαλια μου αλλα ηταν επιλογη μου...το ηθελα.

βρε τιτινα γιατι μας το κανεις αυτο?κριμα στα μωρακια...

αμα κανετε τιποτα για παρασκευη μεσημερι να ξερετε ειμαι μεσα....

6:οο πριν 21,5 μηνες πηγα κ εγω στο ιασω με προγραμματισμενη καισαρικη...(εμενα δεν ηταν ψηλα απλα δεν γυρισε, ειχα ινομοιωμα 10 εκ.συσπασεις απο τον δευτερο κ.τ.λ. μια εγκυμοσυνη κολαση δηλαδη). Ηρθε μια κοπελα πηρε ιατρικο ιστορικο, μου εβαλε ορο, με τσεκαραν για ξυρισμα (ειχα βαλει τον συζηγο κ με ειχε ετοιμασει απο την προηγουμενη), μου πατησαν κ ενα παγωμενο κλυσμα...κ μετα μπανακι...μεχρι εδω ολα καλα....μετα με πηγαν σε μια αιθουσα που μου περασαν καθετηρα δεν ποναει, μονο το παλιοπεταντιν ειναι κρυο που σε πλαινουν ηρθε κ ο αντρουλης μου κ καθομαστε...κατα της 7:40 με συνοδεψε ο συζηγος στο χειρουργειο...με φιλησε κ εγω πηγα μεσα κ αυτος την εκανε...ε εκανα ολικη διοτι μου ειπε ο γιατρος οτι θα μου εβγαζε το ινομυωμα το οποιο δεν εβγαλε....θυμαμαι οτι ειδα το ρολοι 7:50κατι κ ο μπεμπης βγηκε 7:55...οταν ξυπνησε πονουσα λιγο κ μια κοπελιτσα η μαια μου ελεγε...τινος ειναι αυτα τα μπλε γυαλακια...κ μου ελεγε παρε ανασες καλη μου...μετα εγω την ρωτησα ο μπεμπης μου κ μου ειπε ειναι ξανθουλης γερος κ ομορφος...αυτο ηταν...την πρωτη μερα πονουσα λιγο αλλα με τα υποθετα ημουν οκ...την αλλη μερα σηκωθηκα κ ολα καλα...κ λογω του ινομοιωματος που ειχα οταν θηλαζα πονουσα λιγο παραπανω λογω των συσπασεων...ολα καλα κ τωρα το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι εχω ενα γιο που ειναι ολη μου η ζωη...μην αγχονεσαι κ αν δεις οτι αγχονεσαι ζητα απο μια κοπελα να σου κραταει το χερι βοηθαει.... αν τελικα γεννησεις με επισκληρειδιο δεν θα πονεσεις καθολου κ θα δεις το ζουζουνι σου αμεσως.... με το καλο...κ φιλια...

Αφροδιτουλα μου φευγω Σαββατο ξημερωματα τελικα γιατι βαρεθηκα την μοναξια...δεν αντεχω αλλο μου την βαρεσε στα νευρα κ την κανω με ελαφρα, παω Ροδο...ελπιζω να μου ετοιμασουν εκει συναντηση οι φιλεναδες καντινου κ τυρογαριδακι....χαχαχαχα να γνωριστουμε...

Τι κανεις Βασουλα μου....εγω κ στις δυο εγκυμοσυνες ηταν διαφορετικες...στον ζουζουνο ηταν εγκυμοσυνη κολαση με ολη την σημασια της λεξεως κ στην μπεμπουλα μου (που εφυγε) δεν καταλαβα τιποτα....κανονικα τα συμπτωματα διαφερουν...εγω αν ημουν στην θεση σου θα εκανα χοριακη κ θα ακουγα την καρδια μου κ θα επερνα τον γιατρο να με δει....χωρις να θελω να σε αγχωσω αλλα πιστευω οτι καλυτερα να δεις το μπεμπε κ να ηρεμησεις παρα να στεναχωριεσαι χωρις λογο.περιμενω νεα σου φιλια.

τετοιες ωραιοτατες τσιμεντενιες μπαλες εχει κλωτσισει κ ο γιος μου...αλλα ευτυχως δεν ειχε δυναμη το μωρουλι μου... η αδλεφη μου κ νονα του μικρου...την ωρα της βαπτισης της λεει ο παπας...ασπαζεσαι το πιστευω (νοιμιζω αυτη ηταν η ερωτηση), κανονικα επρεπε να απαντηση ναι κ αυτη πηγε κ φιλησε το βιβλιαρακι που ειχε το πιστευω....γενικοτερα οτι της ελεγε ο παπας τον κοιτουσε σαν εξωγιηνη... η ιδια μου αδελφη περπατουσε στο δρομο...καποιος ποδηλατης απο την απεναντι μερια του δρομου πηγαινοντας αντιθετα της εκανε καμακι...η αδελφη μου βραχος συνεχιζε αμεριμνη...καποια στιγμη ο ποδηλατης αφου την ειχε προσπερασει για τα καλα συνεχιζε να την κοιταζει αλλα δεν κοιταζε μπρος τα του...γυρναει κ η αδελφη μου κ βλεπει τον ποδηλατη να πεφτει πανω στο διαχωριστικο του δρομου κ να φευγει κατω απο την αντιθετη πλευρα...αχ δεν μπορω να σας το περιγραψω κ τελεια...ηταν λιγο extreme μιας που ολα αυτα γιναν στην θηβων... κ αλλη μια φορα η ιδια αδελφη μου αποχαιρετουσε τον καλο της, ηταν στις αρχες κ περπατουσε κ δεν κοιτουσε μπροστα κ εφαγε μια κολωνα...

Κοριτσια εγω στην πρωτη μου εγκυμοσυνη καθομουν ωρες ξαπλωμενη μην φυγει καμια σταγονα....τον τελευταιο μηνα των προσπαθειων (ο 6ος) πηγα κατευθειαν για μπανιο κ μετα απλωσα κ ρουχα νυχτιατικα....τελικα εμεινα εγκυος...στην δευετερη εγκυμοσυνη μου αμεσως μπανιο....αυτη την φορα κ με την πρωτη....ολα ειναι σχετικα μην αγχονεστε καθολου...μια σταγονα που λεει χρειαζομαστε...