georgia11a

Κορίτσια συμφωνώ απόλυτα για το θέμα της δουλειάς!!!! Εννοείται ότι θα ήθελα κι εγώ αν μπορούσα και αν επρόκειτο για μια δουλειά που να ήμουν (αν όχι ευτυχισμένη) τουλάχιστον ικανοποιημένη!!! Γνωρίζετε ότι δουλεύω (δούλευα δηλαδή πριν γεννήσω) στην δουλειά του άντρα μου (μάλλον ουσιαστικά του πεθερού μου....) Θα σας δώσω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε για τι κατάστηση υπάρχει εκεί.... Τους πρώτους 5 μήνες της εγκυμοσύνης μου ήμουν χάλια!!! Όταν λέμε χάλια, εννοούμε χάλια!!!! Μια φορά δεν μου είπαν:"Πήγαινε σπίτι να ξεκουραστείς"..... Το πρωί πήγαινα με μια σακούλα, και όταν έφευγα (πολλές φορές και μετά από 9-10 ώρες) την έπαιρνα γεμάτη (από τους εμετούς) για να την πετάξω....... Για πείτε μου λοιπόν.... Θα ξαναπηγαίνατε εκεί? (δεν το συζητώ βέβαια ότι όλη μέρα ακούγαμε τον πεθερό μου να γκαρίζει -για οποιοδήποτε λόγο φυσικά-. Αφού έφευγα και η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα για μιση ώρα, μέχρι να ηρεμήσω!!!!

Ναι ναι Έλενά μου, δεν έχω σκοπό να γυρίσω ακόμα.... Το περιβάλλον είναι άθλιο να το πω???? Δεν αντέχω.... Δεν είμαι καλά ακόμα και δεν θέλω να γίνω χειρότερα.... Προτιμώ κοτούλα στο σπιτάκι μου προς το παρόν και βλέπουμε!!!

Καλησπέρα κορίτσια!!! Εμείς βγάλαμε το πρώτο μας δοντάκι 5 μηνών και μετά από λίγες μέρες έσκασε και το δεύτερο!!!!! Τώρα είμαστε 8 μηνών και από ότι βλέπω ετοιμάζονται να κατέβουν τα πάνω δοντάκια μας!!! Στα πρώτα είχε και πάαααααααααααρα πολλά σάλια και πολύ πολύ γκρίνια/κλάμμα από 3 μηνών!!! Βέβαια ο γλυκούλης μου υπέφερε και από φοβερούς κολικούς μέχρι 5 μηνών οπότε περάσαμε μια τραγική κόλαση!!!

Ρενάτα μου ευχαριστώ πολύ!!! Τυπικά δεν ξεκίνησαν οι εκπτώσεις αλλά σε αυτό το μαγαζί (που συνήθως ψωνίζω) κάνουν από τώρα 50% και πήγα γιατί μετά δεν θα έβρισκα τίποτα.... Όσο για τη δουλειά, ελπίζω όλα να πάνε καλά! Κι εγώ θα ήθελα να ασχοληθώ με κάτι αλλά δεν θέλω να στερηθώ το μπομπιράκι μου και κυρίως δεν θέλω να τον στείλω στους παππούδες... Θέλω να τον μεγαλώσω εγώ.... Βέβαια η επιλογή μου είναι να επιστρέψω στη δουλειά μου (στον πεθερό μου) που δεν θέλω με τίποτα (τουλάχιστον όσο είναι αυτός εκεί....) οπότε ο μπόμπιρας είναι και ένας καλός λόγος για να μην επιστρέψω και να μην τους κακοφανεί... καταλαβαίνετε..... Μακάρι να μην είχαμε και κανένα οικονομικό θέμα...... όλα θα ήταν πιο εύκολα.... :) Δεν πειράζει όμως, μου φτάνει το αγγελούδι μου για να είμαι ευτυχισμένη!!!

Καλημέρα κορίτσια!!! Μαρία μου τι κούκλος είναι αυτός καλέ!!!!!! Φτου φτου φτου!!!! Και τί χαμόγελο!!!Τι μαλλάκια!!!!Τι ματάκια!!!! Τέλειος είναι!!!!! Να τον χαίρεσαι!!! Πώς να μη σκάει καλέ η στριγγλά μετά? Αν η ζήλεια ήταν ψόρα, θα κόλαγε όλη η χώρα!!! χαχαχαχαχαχαχαχα Χθες τον "πάρκαρα" στη μαμά μου γιατί ήθελα να πάω ΙΚΕΑ για μερικά ψώνια!!! Πήρα μια βιβλιοθήκη (κοντούλα και μικρούλα) για το δωματιάκι του γιατί δεν είχα πού να βάλω τα τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα παιχνίδια που αποκτήσαμε τώρα στις γιορτές!!! Πήγα ψώνισα και για 'μένα ένα παλτό, με ασορτί φουστίτσα και πουκάμισο (από πού αλλού? από τα DAYχαχαχαχαχαχαχαχα) και μετά σπίτι σίδερο μέχρι της 2 τα ξημερώματα..... Σήμερα κοινωνήσαμε και για τρίτη και τελευταία φορά!!!! όλα μια χαρά!!! Φιλάκια πολλά πολλά πολλά!!!

xaxaxaxaxaxax Μια από τα ίδια αλλά να'χαμε να λέγαμε!!!!

Καλησπέραααααααααα!!!!!!!!!!!! Συμπεθερούλα μου, Έλενα να σας ζήσουν οι σύζηγοι!!!! Να τους χαίρεστε!!!!! Μαρίνα μου περαστικούλια σας!!!!

ΑΑΑΑΑΑ!!! Οι πιο παλιές (Μαρίνα μου) θα θυμούνται την λύσσα που μας είχε πιάσει και πλέκαμε όταν ήμασταν εγκυούλες!!!!!! Ιδού ο μπόμπιρας φοράει δημιουργία της μανούλας του όταν ακόμα ήταν στην κοιλίτσα!!! Το παλτουδάκι!!!!

Καλησπέρα φιλενάδες!!!! Δεν μπήκα καθόλου αυτές τις μέρες γιατί δεν καθίσαμε και καθόλου στον κ....ράκο μας!!! Συμπεθέρα καλώς ήρθες!!!!! Μας έλειψες κι εσύ και η νυφούλα μου!!! Καλή χρονιά να έχουμε!!! Καλά η Σάντυ μας δεν παίζεται!!!! Βέβαια, ξεκαθαρίζουμε τη θέση μας!!! Μπορείτε να γυρίσετε όοοοοσο θέλετε (είναι υπέρ αυτού) αλλά το κέρατο δεν το δεχόμαστε!!!! Ρουμπελίτσα μου θα δείς ότι όλα θα πάνε καλά με την κουκλίτσα/μακρομαλλούσα μας!!!! Μη χάνεις το κουράγιο σου! Είμαστε όλες κοντά σου!!! Όσο για το χωρισμό σου, είμαι σίγουρη ότι είναι για καλό!!! Ο χρόνος θα γιατρέψει τις πληγές σου... Αρπάξου από την μπουμπού σου και όλα θα πάνε καλά!!! Σε χρειάζεται και την χρειάζεσαι!!!! Μαράκι μου περαστικούλια σας!!! Μη στεναχωριέσαι όλα θα πάνε καλά με τις αλλεργιούλες σας! Μαρία μου δεν πρέπει να σου ευχήθηκα καλή μου!!! Καλοφώτιστος ο Κωνσταντίνος μας!!! Γερός και δυνατός!!!! Όσο για την κουνιάδα χ....ρετισέ την κανονικά!!!! Μαρίνα μου ο Ορεστούλης μας γιγαντάκος!!!! Καλέ τί παιδιά βγάλαμε!!!! (Το λέω κάθε φορά αλλά όντως βγάλαμε αστεράκια όλες μας!!!!! χαχαχαχαχαχαχαχα) Σας βάζω και μερικές φωτό μας από τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά!!!

Ο Χρηστάκος μας είναι απλά ΘΕΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!!!!!!! Τέλειος είναι!!! Για φάγωμα!!!! Χθες έβαλα τον Γιωργάκη μου να μας κάνει ποδαρικό!!!! Μάλιστα τον βάλαμε δύο φορές αφού την πρώτη ξέχασα να τραβήξω κάμερα!!! Ρενάτα μου εγώ έδωσα 700€ για ένα μεγάααλο και ένα λίγο πιο μικρό (για τον νονό μας) ψηφιακό άλμπουμ (100-120 φωτό), 50 φωτογραφίες επιπλέον, 2 αφίσες, 3 (ουσιαστικά όσα DVD θέλω) DVD με φοβερή επεξεργασία (φωτό και βιντεάκια του μπόμπιρα που έχω τραβήξει εγώ από την μέρα της γέννησής του και με διάφορα μουσικά χαλιά που πάλι έχω επιλέξει εγώ), και κάθε επιπλέον φωτό 1€.... Στο τραπέζι δεν ήταν επιπλέον η χρέωση αλλά του είπα να μην έρθει... Δεν υπήρχε λόγος και πραγματικά νομίζω ότι δεν αξίζει στο τραπέζι... Όπως είπε και η Έλενα τι να βγάζουμε? Αφού τρώμε.... Αλλά επειδή ξέρω και αρκετούτσικα από γραφιστικά, η πιο πολλή δουλειά είναι να γίνει η φωτογράφιση και η λήψη... Η φωτό (ασπρόμαυρες, μεγάλες, μικρές κλπ) είναι κυρίως το κόστος της παραγωγής, τίποτε άλλο...

Καλημέρα φιλενάδες!!!! Εύχομαι η χρονιά που έφυγε να πάρει μαζί της και όλα τα προβλήματα και τις στεναχώριες που μας έφερε και να μας αφήσει όλες τις υπέροχες στιγμές που ζήσαμε, ως ανάμνηση.... και η νέα χρονιά να μας πλημμυρίσει ευτυχία, υγεία, αγάπη, γαλήνη και τύχη!!! Να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή του 2011 εμείς και τα υπέροχα μωράκια μας!!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!

Καλημέρα κοριτσάρες μου!!!! Ρενάτα μου συμφωνώ και με τις υπόλοιπες φιλενάδες μας!!! Ακόμα και που τους το είπες, ο άντρας σου πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του (να δει και τη γλύκα όπως θα τους κοιτάει στα μάτια - αν τολμάει)... Εμάς ο πεθερός μου πριν μείνω έγκυος ήθελε να κάνουμε κορίτσι εμείς και ο κουνιάδος μου αγόρι και μάλιστα έλεγε: "Εμένα με νοιάζει ο Παναγιώτης να κάνει αγόρι και να του δωσει το όνομά μου, ο Αλέξανδρος καλύτερα να κάνει κοριτσάκι, δε με νοιάζει να δώσει το όνομά μου!!!" ( ) Και μάλιστα δεν το είπε μόνο μια φορά αλλά το έλεγε και το ξαναέλεγε!!! Όταν ήρθαν όλα ανάποδα (δηλαδή εγώ είχα στην κοιλίτσα μου το μπόμπιρα και συνυφάδα μου τη μπουμπού), άρχισε να αλλάζει απόψεις και φυσικά δεν είπε ξανά κάτι τέτοιο ποτέ!!! Όταν γεννήθηκε δε ο μπέμπης μου συνέχεια έλεγε το πόοοοοοσο του μοιάζει!!! χαχαχαχαχαχαχα Στα όνειρά του φυσικά αφού όλοι λένε ότι μοιάζει εμένα και τον μπαμπά μου!!! Ακόμη και η πεθερά μου!!! χαχαχαχαχαχα Δόσαμε όμως το όνομά του γιατί διαφορετικά δεν θα μας ξέπλενε ούτε ο Νιαγάρας!!! (ο άντρας μου δεν ήθελε καθόλου αλλά επέμενα εγώ....) Στο κάτω κάτω σκέφτομαι ότι πήρε το δικό μου το όνομα!!! χαχαχαχαχαχαχα

Μαρίνα μου, εμείς με το τσουτσούνι μας δεν είχαμε θέματα μέχρι στιγμής... Ίσα ίσα που μας το έδειξε και μας είπε ότι είναι πεντακάθαρο και ανοιχτό "σαν ενήλικα είναι" μας είπε!!! Βέβαια δεν το έχουμε πειράξει ποτέ! Μόνο ο γιατρός το βλέπει... Αλλά μη στεναχωριέσαι δεν είναι τίποτα. Θα κάνετε τη θεραπεία σας με την κρεμούλα και όλα καλά!!!

Ευχαριστούμε πολύ κορίτσια για τα καλά σας λόγια!!!!!!! Μαρινάκι μου, παίδαρος και ο Ορεστούλης μας!!!! Μπράβο το μανάρι μου!!! Κορίτσια η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος δεν σκέφτεται ότι τα μωρά θέλουν λίγο προσοχή... Εγώ την ανιψιά μου δεν την έχω πάρει ακόμα αγκαλιά καλά καλά γιατί φοβάμαι μην κάνω κάτι και παρεξηγηθώ (είναι λίγο μιγιάγγιχτη η μικρή και την έχουν μη βρέξει και μη στάξει....) thena μου, ο πεθερός έχει πάααααααρα πολλά (μα πάααααρα πολλά) αλλά τα κρατάει μόνο για τον εαυτούλη του.... Βέβαια το τραπέζι το έκανε αυτός αλλά καλέστηκαν μόνο δικοί του φίλοι... Εγώ δεν επέτρεψα στους γονείς μου να καλέσουν κανέναν γιατί θα δημιουργόταν παρεξήγηση.... (σίγουρα πράγματα) και φυσικά δεν ήθελα να πληρώσει αυτός για καλεσμένουν των γονιών μου! (και να μας το χτυπάει μια ζωή....)

Να'τος!!! Η μοντέρνα εκδοχή του Αϊ-Βασίλη!!!

Καλημέρα κορίτσια!!!!! Και πάλι Χρόνια πολλά!!! Ρουμπελίτσα μου, είμαστε όοοολες μαζί σου!!! Όποτε θες (αν θες φυσικά κούκλα μου) μπορείς να μας ανοίξεις την καρδούλα σου!!! Προσπάθησε να πάρεις δυνάμεις από την κοριτσάρα σου!!! Έχω πολλά πολλά νέα να σας πω!!! Την περασμένη Πέμπτη πήγαμε γιατρό!!!! Τον βρήκε τέλειο!!! Κάναμε εμβολιάκια (2) και 7 μηνών είμαστε 73 cm και 11,300gr!!!! Μας είπε ότι ξεκινάμε άνετα όοοοολα τα κρέατα (μάλιστα μου είπε να του δώσω από το γιορτινό τραπέζι!!!!), όοοοολα τα φρούτα και μπορούμε και να φάμε τραχανά, κουσκουσάκι κλπ!!!! Τον επόμενο μήνα θα προσθέσουμε αυγό και γιαουρτάκι αντί κρέμας!!!!! Για τις γιορτές ήρθαν η θεία μου και η ξαδέρφη μου από Πάτρα!!! Χάρηκα πάααααρα πολύ που τις είδα!!! Η ξαδέρφη μου του πήρε και ένα αυτοκίνητο!!!! ΤΕΛΕΙΟ!!! Σας το βάζω φωτό να το δείτε!!! Τον βάλαμε μέσα και αυτός ασχολιόταν με την κορδέλα!!! Το ωραίο με αυτό το αυτοκινητάκι είναι ότι μπορεί μεν να το οδηγήσει ο ίδιος (πιο μεγάλος βέβαια) αλλά έχει και τηλεχειριστήριο για να το οδηγάμε εμείς!!! (Σε περίπτωση που ο μπόμπιρας ξεφύγει!!!!) χαχαχαχαχαχαχα Με τον άντρα μου μια από τα ίδια.... αλλά δεν ασχολούμαι πλέον..... Δεν μπορώ, κουράστηκα!!! ΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!! Το πεντόλιρο τελικά έγινε λίρα!!!!χαχαχαχαχαχαχα Του έδωσε που λέτε ο πεθερός μου μια λίρα και το παρουσίασε λες και του αγόρασε διαμέρισμα στο Manhatan!!! Και επειδή νομίζει ότι είναι το πρώτο χρυσαφικό του μωρού γύρισα κι εγώ και του είπα "Αυτό το παιδί έχει πιο πολλά χρυσαφικά από ότι θα έχω εγώ στη ζωή μου!!!!!"χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!! Σωστή?

Μόλις ήρθα σπίτι..... Ρουμπελίτσα μου τι έγινε κούκλα μου?!?!?!?!?! Ελπίζω όλα να είναι καλά και να ήταν μια κρίση των γιορτών... Είμαστε όλες κοντά σου, ότι κι αν χρειαστείς καλή μου!!! Όλες μαζί μια γροθιά!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Με υγεία, ευτυχία και αγάπη!!!! Έλενα να σου ζήσει ο παίδαρος!!!! Να τον χαίρεσαι!!!!

Αχχχχχ, Έλενα μου, κι εσύ στην ίδια φάση βλέπω..... Έτσι είναι, έχεις δίκιο... Το θέμα είναι να σκέφτονται από μόνοι τους και όχι να ζητάμε (ή μάλλον να απαιτούμε) τα αυτοννόητα!!!!! Τι να τους κάνεις όμως.... Εγώ πιστεύω ότι θα συνέλθουν λίγο όταν μεγαλώσουν οι μπόμπιρες.... Αν αρχίσουν να περπατάνε, να μιλάνε πιστεύω θα αλλάξουν τα πράγματα.... Θα είναι πιο ανεξάρτητα τα μωράκια μας οπότε και οι μπαμπάδες τους θα είναι αλλιώς.. Θα μπορούν να τα πάρουν και μια βολτίτσα.... Έτσι θέλω να πιστεύω δηλαδή.... Θεωρώ ότι και αυτοί περνάνε ένα είδος κατάθλιψης όπως κι εμείς... Απλώς εμείς λόγω εγκυμοσύνης είμαστε εξ'αρχής δεμένες με τα μωράκια μας.... Κάποιοι άντρες (όπως οι δικοί μας) χρειάζονται το χρόνο τους για να νιώσουν όλα αυτά τα απερίγραπτα συναισθήματα που νιώθουμε εμείς.... Υπομονή στις ομοιοπαθούσες λοιπόν!!! :) ΥΓ. Έλενα, είπες ότι μένεις κάπου κοντά Θεσσαλονίκη? Να βρεθούμε και από κοντα βρε ψυχή!!! :)

Ρενάτα καλή μου, κουράγιο και υπομονή... Σε καταλαβαίνω απόλυτα!!! Κι εγώ έχω περάσει με τον άντρα μου πολλές μπόρες! Αφού πολλές φορές λέω (σε μένα βέβαια και μόνο....) ότι αν δεν ήταν το μωράκι μου θα είχα φύγει μακρυά από όλους και από όλα!!! Κάνω υπομονή και κουράγιο μόνο και μόνο για το μωράκι μου ελπίζοντας ότι όλα θα αλλάξουν κάποια στιγμή... γιατί κι εμένα δεν με καταλαβαίνει... Τώρα είναι στη φάση "ασχολούμαι με τον εαυτό μου και αν έχω χρόνο και με τους υπόλοιπους...." Τον αφήνω όμως γιατί κι αυτός έχει περάσει δύσκολες στιγμές και ελπίζω να συνέλθει γρήγορα γιατί δεν ξέρω πόσο ακόμα θα αντέξω.... Και φυσικά δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν.... Η μητέρα μου έχει περάσει και περνάει πολύ δύσκολες στιγμές με τον πατέρα μου (την αρρώστια του, τα νεύρα του κλπ), ο αδερφός μου έχει πολλά προβλήματα με τη δουλειά του, η πεθερά μου είναι στην κοσμάρα της και ο πεθερός μου θα χαιρόταν πολύ πιστεύω αν χωρίζαμε (και φοβάμαι μη μου πάρει και το παιδι ΜΟΥ!!!!).... Η κολλητή μου (λέμε τώρα) έχει να έρθει να με δεί από πριν μείνω έγκυος (ούτε στη βάπτιση δεν ήρθε....) Ρενάτα μου, σας γράφω και κλαίω.... Νιώθω απελπιστικά μόνη.... Ευτυχώς που υπάρχετε κι εσείς και μου απαλύνετε λίγο τον πόνο και την μοναξιά μου.... Έχω περάσει τραγικές μέρες και νύχτες, με το μωράκι μου να κλαίει και να χτυπιέται από τους κολικούς, τον άντρα μου να λείπει (γιατί δεν μπορεί λέει να ακούει τόση φασαρία - αναστατώνεται) και να γυργνάει 2 και 3 το πρωί, την μάνα μου να ξημερωβραδιάζεται στο νοσοκομείο με τον πατέρα μου να είναι σαν φυτό (αρνούμενος να φάει, να περπατήσει, να κάνει το οτιδήποτε...), τα πεθερικά μου να είναι ...πέρα βρέχει κι εγώ μόνη μου, με κατάθλιψη να προσπαθώ να συνέλθω για να μπορώ να σταθώ στο μωράκι μου.... Τουλάχιστον τώρα τα πράγματα έχουν ηρεμήσει λιγάκι... Εγώ μαζεύω τα κομμάτια μου σιγά - σιγά και προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου.... Ποτε δεν θα ξεχάσω όμως όλα αυτά που πέρασα... Έχω γίνει πιο σκληρή και σκοπεύω να γίνω περισσότερο για να μπορώ να προστατεύω τον εαυτό μου αλλά κυρίως το μωράκι μου...

Ανοιξα νέο θέμα με τιτλο "ΠΡΙΓΚΙΠΟΠΟΥΛΕΣ & ΠΡΙΓΚΙΠΟΠΟΥΛΑ ΜΑΪΟΥ 2010!!! (Νο 10)" Ας συνεχίσουμε την κουβέντα μας εκεί!!!!

Ο καινούριος μας χώρος επικοινωνίας κορίτσια έφτασε!!!! Καλές συζητήσεις!!!

Μαρία μου, εμείς δεν το δηλώσαμε στο ληξιαρχείο όταν γεννήθηκε.... Δεν μας είπαν τίποτα (εκτός αν το είπαν στον άντρα μου και δεν το έκανε γιατί δεν ήθελε να του δώσουμε το όνομα του πατέρα του - για να καταλάβαιτε δηλαδή ) Τώρα θα πάμε να το δηλώσουμε με το χαρτί που πήραμε από την εκκλησία...

Καλησπέρα κι από εμένα κορίτσια.... Συγνώμη αλλά θα ασχοληθώ μόνο με τη Ρενάτα μας... Ρενάτα μου στεναχωρέθηκα πάαααααααααααρα πολύ με αυτό που περνάς.... Νομίζω ότι πρέπει να το ξανασυζητήσεις ξανά και ξανά με τον άντρα σου και θα βρείτε τη λύση.... Σε περίπτωση που καταλάβει όλα ΟΚ.... Σε περίπτωση όμως που δεν καταλαβαίνει, προσπαθησε να μιλήσεις με τους ανθρώπους (εκτός από τον άντρα σου) που είναι πιο κοντά σου.... Νομίζω ότι αυτοί είναι οι γονείς σου.... Είμαι σίγουρη ότι (αν και λογικά θα στεναχωρηθούν) θα καταλάβουν.... Στην τελική, σημασία δεν έχει το όνομα... Και το χειρότερο όνομα να του δώσεις θα το αγαπάνε όλοι το ίδιο!!! (δεν το συζητώ για σένα, φυσικά και τον λατρεύεις τον κούκλο σου) Ηρέμησε και προσπάθησε να εξηγήσεις όσο πιο λογικά αλλά και παράλογα μπορείς στον άντρα σου τον ουσιαστικό λόγο για τον οποίο θέλεις να δώσεις το όνομα αυτό στο μωράκι σου (πέρα από μπαμπάδες, πεθερούς κλπ)... Όσο για το σπίτι (πάνω-κάτω κλπ) σε καταλαβαίνω απόλυτα.... Προσπάθησε να μη δίνεις σημασία (ξέρω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι)... Το δικό μου λάθος (το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου) ήταν να πάω να δουλέψω στην εταιρεία του πεθερού μου... Ξέρω πώς είναι να πρέπει να νιώθεις "υποχρεωμένη"... Και το χειρότερο είναι ότι πρέπει να νιώθεις υποχρεωμένη σε άτομα που θα έπρεπε να τα προσφέρουν όλα απλόχερα (όπως κάνουν οι γονείς μας σε εμάς)... Για να καταλάβεις, τα πεθερικά μου είπαν στον άντρα μου να τους κάνω μια λίστα με τις πάνες, κρέμες, κρέατα που παίρνω για το μωρό για να μας τα παίρνουν αυτοί!!! Λες και είμαστε τίποτα ζητιάνοι!!! Βρε άνθρωπε αντί να μας τα παίρνεις, δώσε 100€ παραπάνω στο ίδιο σου το παιδί (τον άντρα μου δηλαδή) για να νιώθει και ότι μπορεί να προσφέρει τα πάντα στο μωρό του!!! Εννοείται ότι του είπα (του αντρός μου) ότι για το μωρό ψωνίζω ΜΟΝΟ ΕΓΩ!!!!!! Γιατί ξέρετε κορίτσια αρχίζει και η ανάκριση τύπου: "Πόση κρέμα τρώει (μεζούρες)?" και "Για πόσες μέρες φτάνει δηλαδή?" και "Για ένα μήνα πόσες πάνες θέλετε?" Δηλαδή αν ξεχεστεί παραπάνω ο μικρός και μου τελειώνουν οι πάνες θα πρέπει να τους πάρω τηλέφωνο για να μου αγοράσουν!!!!! Αφήστε που ποτέ δεν με έχουν δώσει "δικαίωμα" να ζητήσω κάτι! Αντιθέτως, ο πεθερός μου με θεωρούσε πολύ λίγη για το γιο του (δηλαδή ότι ήθελα να του φάω λεφτά!!!!!! Ήμαρτον κύριε που τον ξέρω από 16 χρονών!!!!! Τι σχέση έχουν τα χρήματα σε αυτές τις ηλικίες μπορείτε να μου πείτε?!?!?!?!?!?!) Αμάν, σας έπρηξα... Ξύθηκαν πληγές....

Το ωραίο είναι ότι εγώ έβαλα τα θυμωμένο ανθρωπάκι και αυτό μου βγήκε χαμογελαστό και με καρδούλες!!!!