Θέλω να γίνω μαμά

Μαρία, πού σε έστειλαν; Λεμεσό;

Εγώ πάντως προχτές του έδωσα λίγο πληγούρι απ' το δικό μας, στη μύτη του κουταλιού (είχα βάλει ελάχιστο αλάτι) και δεν το έφαγε, ίσως τον ξένισε η διαφορετική υφή. Το καρότο είναι σκληρό ρε συ. Ψωμάκι σκέφτομαι εγώ, αλλά δεν ξέρω πότε θα του δώσω. Πάντως από δόντια μόνο δύο έχει, τα κάτω.

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια μου; Εμείς καλά, ο Αντρέας κάνει διάφορες σκανταλιές, τρώει το φαγητό του και μας τρελαίνει! Νάαααααααααααααααααααααααααααααααααααασιαααααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που διαβάζω νέα σου! Τόσο καιρό σε σκεφτόμουν και αναρωτιόμουν τι είχες απογίνει! Χαίρομαι πάρα πολύ που είστε καλά! Γιωταμαρία, τι ωραία που είστε Κέρκυρα! Ρε συ, να σε ρωτήσω, με τα φαγητά του μωρού τι κάνεις; Του μαγειρεύεις εκεί πέρα; Αγγελική, κι εγώ κάπως έτσι με τις δουλειές. Τώρα τις τελείωσα όμως και θα καθίσω να διαβάσω επιτέλους! Μπάνιο οι δυο μας με τον Αντρέα δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε. Με τίποτα όμως! Μύριαμ, είναι σταθερή η περίοδός σου μετά τη γέννα; Έλα μωρέ, αν προσέχετε δε νομίζω να είσαι έγκυος. Κι εγώ πιστεύω ότι ακόμα είναι νωρίς, όταν χρονίσει ο Αντρίκος θα βάλουμε μπροστά μάλλον. Βάσω, περαστικά στην Ιωάννα. Πού θα πάτε διακοπές; Γιώτα, κι εγώ έτσι με την περίοδο, στην τουαλέτα την ανακάλυψα και τις δύο φορές. Καθόλου πόνος, αν και ποτέ δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με πόνους περιόδου. Πάντως το αίμα είναι αρκετό... Το Δεκαπενταύγουστο τι θα κάνετε κορίτσια; Εμείς εδώ οικογενειακά. Είναι και η γιορτή μου, αλλά δε θα κάνουμε κάτι ιδιαίτερο.

Ελίνα Να σε ρωτήσω κιόλας: το ρύζι και το κριθαράκι στο φαγητό των μωρών το αλέθεις ή το βάζεις μετά ξεχωριστά; Εγώ το αλέθω, αλλά σήμερα έβαλα πρώτη φορά κριθαράκι και το χοντροάλεσα. Είχε μέσα κομματάκια και τα μασουλούσε, και μάλιστα, το έφαγε σχεδόν όλο! Σκέφτομαι να βάλω αστράκι στο φαγητό του, σε μικρή ποσότητα, και να μην το αλέσω. Εσύ τι κάνεις;

Τι είπα σήμερα; Για να θυμηθώ... Ότι δε θα κάνω δουλειές είπα; Λοιπόν, σιδέρωσα το ένα πλυντήριο που μου είχε μείνει, σκούπισα και σφουγγάρισα και τις δύο βεράντες, έκανα καλαμαράκια γιαχνί, ρύζι και το φαγητό του Αντρέα, έπλυνα το νεροχύτη και μερικές άλλες μικροδουλίτσες. Τώρα όμως, ΕΧΩ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!!! Θα καθίσω στη βεράντα μου να διαβάσω!!! Επιτέλους! Καγκουράκι, έλεος κορίτσι μου, πριν τρεις εβδομάδες γέννησες, σου έχουν μείνει πέντε κιλά και παραπονιέσαι; Μια χαρά θα τα χάσεις τα κιλά σου, σιγά σιγά! Εγώ πάντως με το θηλασμό, τρώω, τρώω και δε βάζω τίποτα! Έχασα τα κιλά της εγκυμοσύνης και άλλα δύο, και είμαι 55, στα κιλά που ήμουν τέσσερα χρόνια πριν, όταν φύγαμε από Θεσσαλονίκη! Και στην εγκυμοσύνη είχα φτάσει τα 71-72 για να καταλάβεις... Σας φιλώ, θα ξαναμπώ μετά!

Καλημέρα! Εμείς βγήκαμε με την κουμπάρα μας χτες βράδι. Αρχικά πήγαμε για καφέ και μετά σε ένα ιταλικό και φάγαμε μακαρονάδα! Ο Αντρέας ήταν τέλειος κυριούλης όλη την ώρα, και όταν φύγαμε απ' την καφετέρια αποκοιμήθηκε και κοιμόταν σε όλη τη διάρκεια του φαγητού. Όταν ήρθαμε σπίτι τον άλλαξα, τον θήλασα και κοιμόταν μέχρι τις τεσσεράμιση. Μετά ξανακοιμήθηκε μέχρι τις οκτώ!!! Γιούπι!!!!! Τελικά χτες σιδέρωσα το ένα πλυντήριο και μένει το άλλο. Ανθή, τι να σου πω, σπούδαζα δέκα χρόνια για να κάνω την καθαρίστρια, αυτό ήταν το κρυφό μου όνειρο... Καγκουράκι, εμάς εδώ μόνο δροσιά δεν έχει. Ζέστη, ζέστη, ζέστη. Χτες φυσούσε ένας καυτός αέρας, λες κι έβγαινε απ' τα σπλάχνα της γης. Αλλά σήμερα μου φαίνεται είναι κάπως καλύτερα. Ανθή, εγώ πεντικούρ έκανα μόνο στο γάμο μου, και δε νομίζω ότι πρόκειται να ξανακάνω! Μήπως αγχώνεσαι για τη γέννα, επειδή τώρα ξέρεις πώς είναι; Συνήθως έτσι γίνεται, την πρώτη φορά είμαστε χαλαρές και την επόμενη πιο αγχωμένες, επειδή ξέρουμε τις δυσκολίες. Καλά, εγώ τίποτα δεν ξέρω, αφού κοιμόμουν.... κλαααααααααψ............ Όπως και να 'χει, η φραουλίτσα είναι καθ' οδόν και τίποτα δεν τη σταματά! Τι τρώτε σήμερα; Εμείς λέγαμε για γίγαντες, αλλά ξέχασα να τους βάλω αποβραδίς στο νερό, και θα κάνω καλαμάρια γιαχνί με ρύζι. Στον μικρό θα κάνω μοσχάρι με λαχανικά και λέω να βάλω και κριθαράκι. Τα αλέθω, όμως, όλα, εσείς πότε σταματήσατε το άλεσμα;

Να γράψω κι εγώ τα δικά μου: Πρωινό: Μια τυρόπιτα με τυρί σόγιας και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Μουσακάς νηστίσιμος (λαχανικά στο φούρνο) + σαλάτα ντομάτα-αγγούρι-μαρούλι. Απογευματινό: Ένα ποτήρι φρέσκο χυμό ανανά. Βραδινό: Μια μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα. Καρπούζι.

Ουφ, είπα δε θα κάνω τίποτα σήμερα... Δεν έλεγα τίποτε άλλο καλύτερα; Πήρε τηλέφωνο μια θεία μου ότι θα έρθει. Άντε, να συμμαζέψω, να σφουγγαρίσω την κουζίνα που ήταν γεμάτη πατημασιές και λεκέδες (απορώ πώς γίνεται έτσι κάθε μέρα...), έκανα λίγο και το σαλόνι (μη φανταστείτε, ούτε καν όσα βλέπει η πεθερά, καλύτερα όσα βλέπει η τυφλή εκατοντάχρονη γιαγιά), έβαλα τα σιδερωμένα του Αντρέα στη συρταριέρα, και μετά αποφάσισε ο άντρας μου να σπρώξει τις βιβλιοθήκες στον τοίχο (τις είχαμε τραβηγμένες επειδή είχαμε βάψει), και κατέβασε τα βιβλία από τη μία, και μετά έπρεπε να τα ξαναβάλω, και να καθαρίσω τα ράφια. Ευτυχώς μόνο τα τρία από τα έξι ράφια άδειασε, αλλά τα ανακάτεψε, ούτε επίτηδες να τα έκανε έτσι. Εγώ τα έχω κατά θέματα και αλφαβητικά, κι έκανα μισή ώρα να τα ξαναβάλω σωστά στη θέση τους. Κι όταν του είπα ότι τα ανακάτεψε, φώναζε. Ουφ ουφ ουφ. Κι ακόμα το σίδερο δεν το έχω κάνει. Αμάν πια με τις δουλειές. Πότε θ' ανοίξουν τα σχολεία να ξεκουραστώ;

Αααα, Μαρίνα, οκ... Πρόσεχε λίγο με την πίεση. Χριστίνα, ρετσίνα!!! Πόσο καιρό έχω να πιώ...

Γεια σας! Τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Χωριάτικη σαλάτα + ταραμάς + ταχίνι + ελιές τσακιστές + μισή φέτα ψωμί + μια μερίδα καλαμαράκια με πατάτες και κολοκυθάκια (λίγα) + μπίρα + 4 μικροί λουκουμάδες. (Όπως καταλαβαίνετε, βγήκαμε έξω για φαγητό). Απογευματινό: Τίποτα. Βραδινό: Ντοματοσαλάτα + μιάμιση φέτα ζυμωτό ψωμί. Ένα ποτήρι γάλα με τριαντάφυλλο. Μαρίνα, πολύ χαμηλή πίεση έχεις... Καλά, πώς ήξερες όπως ήσουν έξω πόση πίεση έχεις;

Καλημερούδια! Καψόνια μας έκανε ο Αντρίκος χτες βράδι... Ξύπνησε στις 4.20, κοιμήθηκε 4.45, ξύπνησε 5.40, κοιμήθηκε 6.10, ξύπνησε 6.48 και δεν ξανακοιμήθηκε. Κατά τις 7.20 ξύπνησα τον άντρα μου και ανέλαβε (τον έβαλε στο πάρκο κι αυτός κοιμήθηκε στον καναπέ), αλλά 8.10 χτύπησε το ξυπνητήρι και σηκωθήκαμε για εκκλησία. Τώρα νυστάαααααααααααααααααααζωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω............................... Ανθή, δίκιο έχεις, όλο δουλειές κάνω, αλλά τι να κάνω; Έμειναν όλα τις μέρες που ήμουν άρρωστη και με περίοδο, και έγινε το σπίτι χάλια... Τι να κάνω, να το αφήσω έτσι; Ουφ ουφ ουφ... Χτες βράδι, είπα θα σιδερώσω 2-3 ρουχαλάκια του Αντρέα, και τελικά έκανα όλο το πλυντήριο. Και μου μένουν άλλα δύο... Σήμερα μόνο το σίδερο θα κάνω και ίσως και τη βεράντα (την οποία λέω ότι θα κάνω εδώ και δύο εβδομάδες!). Το πεντικούρ μου άρεσε! Εγώ πάντως λίγο πριν γεννήσω, ξέβαψα τα νύχια μου και σταμάτησα να βάζω αφρό στα μαλλιά μου. Μαρίνα, Βέλγιο ε; Καλή φάση ακούγεται όπως το περιγράφεις. Τι άδικο όμως... Να αναγκάζονται όλοι οι νέοι Έλληνες να μεταναστεύσουν για μια καλύτερη ζωή... Το ίδιο έγινε και το '50 και το '60, βέβαια, αλλά τουλάχιστον τότε δεν είχαν οι Έλληνες την ΕΕ και το ΔΝΤ πάνω απ' το κεφάλι τους... Τώρα και να θέλουν, δεν βλέπουν άσπρη μέρα... Τέλος πάντων. Σήμερα το μεσημέρι εμείς θα πάμε στη μάνα μου για φαγητό, θα κάνει νηστίσιμο μουσακά λέει, να δούμε τι πράγμα θα είναι αυτό. Ο Αντρέας έχει φαγητό από χτες, οπότε από μαγειρέματα είμαι φρι τουλάχιστον!

Κι εμείς έχουμε κάποιο πρόγραμμα, υποτυπώδες θα έλεγα. Κυρίως αφορά στο φαγητό. Στον ύπνο είναι λίγο δύσκολο να τον βάλω σε πρόγραμμα. Έχει, βέβαια, την ώρα που κοιμάται, αλλά κι αυτή δεν είναι και τόσο σταθερή. Δηλαδή κοιμάται κάπου ανάμεσα στις οκτώ και στις δέκα. Κατά τη διάρκεια της μέρας κοιμάται όποτε νυστάξει, κι αυτό όχι πάντα, δηλαδή νυστάζει, τον κοιμίζω και ξυπνά μόλις τον βάλω στο κρεβάτι (αυτό την τελευταία εβδομάδα, είναι καινούρια μόδα). Οπότε τη μέρα δεν έχει πρόγραμμα ύπνου. Το βράδι, όμως, θα τον κοιμίσω πάντα στο δωμάτιό του με χαμηλό φωτισμό, και πάντα κοιμάται στην κούνια του στο δωμάτιό του. Δε θέλω να τον έχω σε πολύ αυστηρό πρόγραμμα, έτσι ώστε να μην μπορούμε να πάμε πουθενά και να ζαβλακώνεται έτσι και είμαστε εκτός σπιτιού την ώρα του ύπνου, αλλά ούτε και τελείως χύμα. Για μένα, ένα χαλαρό προγραμματάκι είναι το ιδανικό.

Γεια σας και πάλι! Τελικά σήμερα καθάρισα το δωμάτιο του Αντρέα, του άλλαξα σεντόνια, πετσέτες, κ.λπ., μαγείρεψα το φαγητό του, πήγαμε στο μαγαζί του πατέρα μου και κάναμε κάτι ψώνια, πήγαμε σε ψαροταβέρνα και φάγαμε, γυρίσαμε σπίτι, ξεκουράστηκα λίγο, καθάρισα τα μπάνια, δίπλωσα τα ρούχα για το σίδερο, και τώρα είναι εδώ και με κοιτάνε! Θα σιδερώσω μόνο κάτι λίγα του Αντρέα, γιατί έχει μείνει χωρίς ζιπουνάκια, και τα υπόλοιπα αύριο, αν έχω επιζήσει! Μαρίνα, όταν λες "εξωτερικό", τι εννοείς; Μια αόριστη χώρα που τη λένε "εξωτερικό"; :P Σε ποια χώρα δηλαδή θα πάτε; Πάντως, έχω πολλούς φίλους και φίλες από Ελλάδα που έχουν μεταναστεύσει.

Καγκουράκι, χαχα, άσε ρε, χτες το απόγευμα πότιζα τα λουλούδια της βεράντας και άρχισε να τρέχει το νερό στους από κάτω, κι έπαιζε το παιδί τους στη βεράντα... Γκρίνιαζε η μάνα, ένιωσα πάρα πολύ άσχημα. Δε γνωριζόμαστε κιόλας, πριν λίγες μέρες μετακόμισαν εδώ. Τη βεράντα εγώ δεν την πλένω, τη σκουπίζω και τη σφουγγαρίζω όπως το σπίτι κανονικά, αλλά με άλλη σφουγγαρίστρα. Δε θα πάμε πουθενά τώρα το καλοκαίρι. Τα Χριστούγεννα λέμε για Αγγλία.

Κι ο δικός μου γεννήθηκε με κατάμαυρα μάτια και τώρα έγιναν καστανά. Και ο άντρας μου και εγώ έχουμε καστανά μάτια, οπότε τι επιλογές είχε το καημένο το μωρό; Α, τον θηλάζω ακόμα.

Γεια σας! Τόνια, αλάδωτη νηστεία, πω πω, είναι πολύ δύσκολο... Θυμάμαι παλιά έκανα αλάδωτη όλη τη Μεγάλη Βδομάδα, τώρα με τίποτα, δεν έχω αντοχές... Φέτος μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή νήστεψα αλάδωτο. Μαρίνα, μια χαρά σε βλέπω, αλλά ρε συ, πολλά λουκάνικα τρως, δεν είναι και τόσο υγιεινά. Χριστίνα, κρίμα για το γάλα σου. Μήπως επειδή τρως λίγο ή δεν την έβαζες αρκετά συχνά στο στήθος; Πάντως, αυτό με το συμπλήρωμα είναι παγίδα, γιατί φοβάσαι ότι δεν έχεις γάλα, δίνεις συμπλήρωμα και μετά αρχίζει το δικό σου να μειώνεται, αυξάνεις το συμπλήρωμα και τελικά σου κόβεται τελείως. Σήμερα το πρόγραμμα έχει έξοδο για φαγητό! Θα πάμε για θαλασσινά, καλαμαράκια και τέτοια δηλαδή, γιατί κάτι μύδια, στρείδια εγώ δεν τα τρώω...

Γεια σας κορίτσια! Γιώτα, κι εμένα μου ήρθε η περίοδος πρώτη φορά τον περασμένο μήνα κι έπαθα σοκ! Ούτε που το φανταζόμουν ότι θα μου ερχόταν, αφού θηλάζω. Έφη, τίποτα δε θα είναι βρε, αυτά είναι μες στο πρόγραμμα! Μύριαμ, κι εγώ χτες έκανα δουλειές, σκούπισα, ξεσκόνισα και σφουγγάρισα το δωμάτιό μου και το γραφείο, καθάρισα από πίσω μια βιβλιοθήκη που είχε φουσκώσει απ' την υγρασία, ξεσκόνισα το σαλόνι και την τραπεζαρία, καθάρισα τους πάγκους της κουζίνας, το νεροχύτη, τα ντουλάπια απ' έξω, το ψυγείο απ' έξω... Σήμερα θέλω να καθαρίσω το δωμάτιο του μικρού και τα μπάνια, κι έχω και τρία πλυντήρια σίδερο. Σιγά σιγά, όμως... Δώρα, περαστικά. Αγγελική, Εύη και Χρυσάνθη φιλιά! Σήμερα εμείς λέμε να πάμε βόλτα το μεσημέρι για φαγητό! Σας φιλώ όλες!

Καλημέρες! Βλέπω μόνο η Ανθή έδωσε το παρόν! Ουφ, το καινούριο ωράριο του Αντρέα είναι να ξυπνά στις εξήμιση-εφτά παρά και να μην ξανακοιμάται. Τώρα νυστάζει, αλλά ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ... Ευτυχώς παίζει στο πάρκο του, πάλι καλά. Ανθή, άντε, λίγες μέρες έμειναν! Μετράμε ανάποδα! Εγώ έχω πάει σε κηδείες ανθρώπων διαφόρων ηλικιών. Όταν ήμουν 15 χρονών, είχα πάει στην κηδεία μιας συμμαθήτριάς μου από το γυμνάσιο και της αδελφής της, που είχαν σκοτωθεί σε τροχαίο. Η αδελφή ήταν 19, είχε παντρευτεί δυο βδομάδες πριν και ήταν ενός μήνα έγκυος. Μαζί τους είχαν σκοτωθεί ο φίλος της συμμαθήτριάς μου και ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου. Μπορείς να φανταστείς τι γινόταν στην κηδεία... Να μην το περιγράψω καλύτερα... Τέλος πάντων, σήμερα θέλω να καθαρίσω το δωμάτιο του Αντρέα και τα μπάνια, και αν τα καταφέρω και τη βεράντα. Έχω και τρία πλυντήρια σίδερο, νομίζω θ' αφήσω τη βεράντα για άλλη φορά! Το μεσημέρι είπαμε να βγούμε έξω για φαγητό, για θαλασσινά, μια που είναι νηστεία! Σας φιλώ όλες (την Ανθή δηλαδή!).

Άντε, γράφω τι έφαγα σήμερα και πάω για ύπνο, γιατί κουτουλάω! Πρωινό: Δύο φέτες ζυμωτό ψωμί, η μία με βιτάμ και η άλλη με βιτάμ και μέλι και ένα τριαντάφυλλο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα κολοκυθάκι και μια πιπεριά γεμιστά με πληγούρι + το περίβλημα από την πιπεριά και την ντομάτα του άντρα μου. Απογευματινό: Ένα μικρό ποτηράκι χυμός με κομμάτια φρούτων + ένα μικρό κομματάκι μαύρο ψωμί (είχα πάει σε κηδεία και μας τα πρόσφεραν). Ένα νηστίσιμο μπισκοτάκι με ινδοκάρυδο. Βραδινό: Ντοματοσαλάτα + δύο φέτες ζυμωτό ψωμί. Καρπούζι.

Το φρέσκο ψωμί δε θα μπορείς να το κάνεις ψίχουλα. Θα γίνεται σαν ζυμάρι. Με φρυγανιά δεν το έχω δοκιμάσει, πιστεύω θα χάνει πολύ. Μπορείς να κρατήσεις το ψωμί που έχεις για να μπαγιατέψει, και το φτιάχνεις αργότερα.

Χαχα, Μαρίνα, με βαθμολόγησες κιόλας;

Επέστρεψα για λίγο, γιατί θα πάμε να τον κάνουμε μπάνιο. Καγκουράκι, όντως, το πρόσεξα ότι, όταν θηλάζει έχει τη γλώσσα πάνω στο κάτω ούλος, που σημαίνει ότι το δόντια δεν έχουν επαφή με τη θηλή. Ευτυχώς δε με πονάνε καθόλου οι θηλές, ούτε γενικώς ούτε όταν θηλάζω. Αλλά έλεγα, μήπως μπορώ να κάνω κάτι! Κι ο Αντρέας χτες βράδι ξύπνησε στις 2.30, προφανώς επειδή δεν είχε φάει φρούτο το βράδι, και παρ' όλο που είχε θηλάσει, πεινούσε... Έτσι, ξύπνησε, έφαγε και ξανακοιμήθηκε μέχρι τις εφτά παρά! Ανθή, περιμένουμε νέα απ' τη φραουλίτσα!

Γεια σας! Τι κάνετε; Εγώ είμαι ένα πτώμα. Σκούπισα-ξεσκόνισα-σφουγγάρισα το δωμάτιό μου και το γραφείο, καθάρισα από πίσω μια βιβλιοθήκη που είχε φουσκώσει απ' την υγρασία, ξεσκόνισα το σαλόνι και την τραπεζαρία, καθάρισα την κουζίνα, είχα και τον Αντρέα... Το μεσημέρι πήγαμε στην κηδεία του φίλου του άντρα μου. Η γυναίκα του ήταν απαρηγόρητη, πολύ άσχημο... Σας αφήνω, γιατί τον ταΐζει ο άντρας μου φρουτόκρεμα και δεν τον βλέπω να τα καταφέρνει... Θα ξαναγράψω μετά.

Τόνια τη συνταγή για τις ντομάτες στο πιάτο τη ανέβασα πριν λίγο καιρό στο ίντερνετ. Είναι αυτή εδώ: http://www.sintagespareas.gr/sintages/n ... xoula.html

Μαρίνα, το παγωτό μαστίχα είναι το καϊμάκι! Αποκλείεται να μην έχεις φάει!