Θέλω να γίνω μαμά

Ελίνα, κι εγώ παλιά που πρόσεχα υποτίθεται, όποτε έπαιρνε ο άντρας μου πίτσες και γύρους, εγώ δεν έτρωγα τίποτα, και ένιωθα και πολύ ωραία! Νάντια, να σου ζήσει ο άντρας σου, ξέχασα να σου ευχηθώ!

Γεια σας! Νάντια, ήσουν πολύ κατατοπιστική! Βρε, δεν έχουμε συνέχεια γλυκό στο σπίτι! Μόνο ένα κουτί λουκούμια που είχε φέρει ο άντρας μου από Πάτρα! Τα υπόλοιπα (φρυγανιές, παξιμάδια, κ.λπ.) τα τρώω στο σχολείο! Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα κομμάτι (μπουκιά) μπανάνα (ό,τι άφησε ο Αντρίκος). Μεσημεριανό: (κρατηθείτε) Λίγο σέλινο τουρσί, πέντε σεφταλιές και δύο μπιφτεκάκια σχάρας (σαν κεφτέδες ήταν, μη φανταστείτε), σαλάτα, λίγες τηγανιτές πατάτες, ταχίνι, μια γωνία πίτα. Απογευματινό: Ένα λουκουμάκι-μπουκιά (ήταν κάτι περίεργα λουκούμια, με ινδοκάρυδο αντί για ζάχαρη άχνη). Ένα τέταρτο ρόδι. Ένα μικρό μήλο. Βραδινό: Λίγος ταβάς.

Γεια σας! Τι κάνετε κορίτσια; Εμείς σήμερα πήραμε στον Αντρέα τα πρώτα του παπούτσια! Τα φορούσε και χτυπούσε τα πόδια του κάτω, του φαινόταν μάλλον περίεργο! Αλλά τι παράξενο: δεν ήταν μαγικά και δεν περπάτησε αμέσως μόλις τα φόρεσε...! Μύριαμ, αν κουράζεσαι θα σου προτείνω μια λύση: κάνε λιγότερες δουλειές! Εγώ πάντως, όταν έχω τον Αντρέα στο σπίτι, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Μπορεί να μη θέλει αγκαλιές (αν και αυτές τις μέρες, όλο έρχεται κοντά μου και σηκώνει τα χέρια να τον πάρω αγκαλιά), αλλά θέλει να είναι συνέχεια κάτω και πρέπει να τον επιβλέπω. Το πιο πολύ που κάνω είναι να τον βάλω στο πάρκο για να μαγειρέψω, αλλά και πάλι αρχίζει και γκρινιάζει. Βάσω, εμάς στη Θεία Κοινωνία μία ανοίγει το στόμα του λες και δεν τρέχει τίποτα, μία το σφαλίζει και του τη δίνει ο παπάς λίγη λίγη! Για τα γενέθλια έχω σκεφτεί κάποια πράγματα να φτιάξω, διάφορα νηστίσιμα αφού θα είναι νηστείες, και κάποια αρτύσιμα, κυρίως για τα παιδιά. Θέλω να φτιάξω και την τούρτα εγώ, αλλά λέω να την κάνω νηστίσιμη για να φάνε όλοι, για να δούμε, δε νομίζω να τα καταφέρω, δεν το έχω και πολύ με τη ζαχαροπλαστική, αν και, η συνταγή που βρήκα είναι πολύ απλή, αποκλείεται να μην πετύχει! Νάσια, νόμιζα ότι έχεις κοντό μαλλί, αγορίστικο, έτσι σε είχα δει σε μια φωτογραφία, και σου πήγαινε πάρα πολύ! Δεν μπορώ να σε φανταστώ με μακρύ μαλλί. Σας φιλώ όλες κοριτσάκια!

Γεια σας κορίτσια μου! Τι κάνετε; Εμείς όλη μέρα δεν είχαμε ίντερνετ, ή μάλλον είχαμε, αλλά σερνόταν. Το πρωί πήγαμε και πήραμε τα περίφημα παπούτσια του Αντρέα! Είχε πολλή πλάκα όταν του τα φορέσαμε, γιατί στεκόταν και χτυπούσε τα πόδια του κάτω περίεργος, αφού αναρωτιόταν τι είναι αυτό το καινούριο στο πόδι του... Στο σχολείο σήμερα κάναμε ωραίο μάθημα και στις δύο τάξεις που μπήκα. Άλλα νέα δεν έχω για σήμερα! Μαρίνα, τελικά την είχα δει και αλλού αυτή τη συνταγή, είναι αυτή που λέει και η Κατερίνα. Ένα δεν κατάλαβα: πώς φτιάχνω τους δίσκους που λέει; Κατερίνα, αφού θα κάνω νηστίσιμη τούρτα, ας μη βάλω ζαχαρόπαστα! Έτσι κι αλλιώς δεν ξέρω πώς να τη δουλεύω. Μόδα είναι κι αυτή, δεν είναι ανάγκη να κάνουμε ό,τι κάνουν όλοι! Ας πετύχει η τούρτα (που πολύ αμφιβάλλω) κι ας λείπει η ζαχαρόπαστα! Πολύ πλάκα θα είχαν τα αντράκια σου με τις ποδιές! Ούτε κι εγώ φοράω ποτέ μου, ενώ η μάνα μου πάντα. Για τη Λένα Μαντά που λες, έχω διαβάσει αρκετά βιβλία της: Το "Βαλς με δώδεκα θεούς" το οποίο ήταν και το πρώτο της που εκδόθηκε και μου είχε αρέσει αρκετά τότε, αν και, τα ενδιάμεσα αφηγήματα με τους θεούς που ανακατεύουν τις ζωές των ανθρώπων ήταν παντελώς άσχετα με το κόνσεπτ του μυθιστορήματος, και φαινόταν ότι τα είχε βάλει για να δώσει έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στο βιβλίο, πράγμα που κατά τη γνώμη μου απέτυχε να κάνει. Μετά διάβασα το "Θεανώ, η λύκαινα της πόλης" και το "Σπίτι δίπλα στο ποτάμι" που μου φάνηκαν ατελείωτα και τραβηγμένα απ' τα μαλλιά. Τέλος, διάβασα το "Οι δύο όψεις του νομίσματος" ή κάπως έτσι, το οποίο ήταν ξεκάθαρα μία απ' τα ίδια. Δεν ξέρω την μετέπειτα πορεία της, γιατί κάπου μετά το "Σπίτι δίπλα στο ποτάμι" την είχα σκυλλοβαρεθεί. Εννοείται ότι τα βιβλία της δεν τα αγόραζα, μου τα έφερνε ο άντρας μου, μαζί με ένα σωρό άλλα, όταν δούλευε στο βιβλιοπωλείο, τα διάβαζα και τα έπαιρνε πίσω. Τη θεωρώ υπερβολικά εμπορική συγγραφέα και τα βιβλία της δεν έχουν καμιά λογοτεχνική αξία. Αλλά όταν θες να ξεκουράσεις το μυαλό σου διαβάζοντας κάτι που έχει ενδιαφέρον και δε θα σε επιβαρύνει με φιλοσοφίες και κάποιο δύσκολο τρόπο γραφής, είναι ιδανική. Τώρα το "Βαλς με δώδεκα θεούς" έχει γίνει σίριαλ στην κυπριακή τηλεόραση. Είναι ένα αρκετά καλό βιβλίο, επειδή είναι το πρώτο της και είναι πολύ φρέσκο και ζωντανό, αλλά φαντάζομαι θα το κάνουν σαπουνόπερα του χειρίστου είδους. Παίζει και η Δανδουλάκη και είχε πει κάτι του στιλ "πού καταντήσαμε να παίζουμε σε σίριαλ στην Κύπρο"... Καγκουράκι, αυτό με το ζεστό γάλα και τον πυρετό δεν το σκέφτηκα ποτέ μου! Περαστικά, ελπίζω να είσαι τελείως καλά τώρα. Χριστίνα, χαδιάρης ο Δημητράκης ε; Ο Αντρέας εμένα αυτές τις μέρες όλο αγκαλιά θέλει, αλλά μάλλον είναι που βγάζει δόντια! Κατά τα άλλα, με αγκαλιάζει όταν θέλει να θηλάσει, και όταν τελειώσει με το θηλασμό, παίζει με τον αφαλό μου! Κατεβάζω την μπλούζα κι αυτός τη σηκώνει και πάλι παίζει με τον αφαλό! Η Αθανασία πού χάθηκε;

Χαχα, Νάσια, ναι, πηγαίνουμε με τον Αντρέα, κι έρχεται και ο άντρας μου πολύ συχνά και τον κοινωνούμε κάθε Κυριακή. Σήμερα ο ιερέας ανακοίνωσε ότι αρχίζουν τα κατηχητικά την άλλη βδομάδα και λέει "δεν αρκεί να στέλνετε τα παιδιά σας στο κατηχητικό ή στην εκκλησία κι εσείς να μένετε στο κρεβάτι". Μάλλον εσένα είχε στο μυαλό του!!! :P :P Αν και, φαντάζομαι εσύ δε μένεις στο κρεβάτι, αλλά σηκώνεσαι και κάνεις δουλειές...

Γεια σας κορίτσια μου! Τι κάνετε; Εμείς σήμερα πήγαμε εκκλησία το πρωί, μετά στη μάνα μου για φαγητό και το απόγευμα πήγα με μια φίλη μου και τα παιδιά της σε ένα πάρκο. Έβαλα τον Αντρέα σε κάτι κούνιες που είναι για βρέφη και του άρεσε. Αλλά μάλλον χαλάρωσε υπερβολικά και πήγε να αποκοιμηθεί! Μετά στο σπίτι τον κάναμε μπάνιο, προσπαθούσα να τον κοιμήσω, κι ενώ αποκοιμιόταν για λίγο, μετά ξυπνούσε. Τελικά τον παρέδωσα στον άντρα μου, πήγα στο γραφείο να μη με βλέπει, και αποκοιμήθηκε, λίγο από μόνος του, λίγο με τη βοήθεια του μπαμπά του. Μάλλον δε με θέλει να τον κοιμίζω, έχει συνηθίσει με τον άντρα μου τώρα που λείπω στο σχολείο... Καγκουράκι, περαστικά... Για το αντιπυρετικό που ρωτούσες, σου απάντησα, εγώ παίρνω νουροφέν όταν χρειαστεί. Απάντησα στο ποστ που έβαλες, αλλά πολύ λακωνικά, γιατί εκείνη την ώρα θήλαζα τον Αντρίκο! Μαρίνα, χαρούμενα μηνογενέθλια ξέχασα να σου ευχηθώ! Ρε συ, γράψε μου τη συνταγή της τούρτας! Κορίνα, μην απογοητεύεσαι τόσο γρήγορα με τα φρούτα. Θα τα συνηθίσει, θέλει χρόνο. Μπανάνα δώσε, τους αρέσει πολύ συνήθως. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Σας χρωστάω δύο μέρες. Σάββατο: Πρωινό: Ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί και μέλι. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Αρακάς στο φούρνο με πατάτες, μια φέτα ψωμί και ελιές. Απογευματινό: Ένα λουκούμι. Μια κουταλιά σιρόπι καραμέλας (έγλειψα το κατσαρολάκι). Ένας φυσικός χυμός καρότο-πορτοκάλι-μήλο. Βραδινό: Μια ταχινόπιτα. Κυριακή: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα. Δεκατιανό: Μια κουταλιά κρέμα (θα διευκρινίσω παρακάτω). Μεσημεριανό: Ταβάς (χοιρινό κρέας, αν και κανονικά γίνεται με αρνί, πατάτες, πολλά κρεμμύδια και ντομάτα), 5-6 κεφτέδες. Απογευματινό: Ένα ποτήρι κρέμα με ρούμι και φυσική βανίλια και σαβουαγιάρ και σταφίδες ποτισμένα με ρούμι (δικής μου έμπνευσης). Μισό ροδάκινο και τρία τέταρτα μπανάνα. Βραδινό: Ένα πιάτο αρακά με γιαούρτι και μια φέτα ψωμί με τυρί. Εσάς όλες πάντως μια χαρά σας βρίσκω! Μαρίνα, θέλω τη συνταγή της νηστίσιμης τούρτας!

Ο παιδίατρός μου, μου έχει συστήσει το νουροφέν. Περαστικά!

Καλημέρα φιλενάδες! Εμείς πήγαμε εκκλησία και τώρα κάνω προετοιμασία για το σχολείο. Μετά θα πάμε στη μάνα μου για φαγητό. Εσείς καλά;

Καλημέρα κοριτσάκια! Τι καλημέρα, δώδεκα πήγε η ώρα, αλλά εγώ πριν μια ώρα σηκώθηκα!!! Γιούπι!!!!!!!!!!!! Ο μικρός ξύπνησε εφτά και τέταρτο, κατά τις οκτώμιση τον ανέλαβε ο άντρας μου και κοιμήθηκα μέχρι τις έντεκα! Τώρα του έδωσα το γιαούρτι, θήλασε και κοιμάται. Ανθή, το ίδιο ακριβώς με τη φραουλίτσα κι ο Αντρέας. Όταν λείπω δε ζητά γάλα. Πέρσι που γύρισα στο σχολείο, έπινε γάλα μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια της απουσίας μου, ενώ τώρα ούτε μία... Κι όταν είμαι σπίτι, κάθε λίγο ζητά να θηλάσει... Μάλλον είναι αυτό που λέει η Χριστίνα, δε νομίζω ότι πεινάνε. Ειδικά ο δικός μου που τρώει και στερεές. Ο Αντρέας δεν περπάτησε, χτες έκανε 3-4 βηματάκια μόνος του, αλλά δεν το λες ότι περπάτησε. Πάντως είδα στον ύπνο μου ότι έτρεχε, δεν ξέρω αν μετράει αυτό. Το μπουφέ στη βάφτιση λέω να το κάνω κυρίως νηστίσιμο, γιατί ψαρομεζέδες, τονοσαλάτες, σπανακόπιτα, κ.λπ. τρώνε όλοι, είτε νηστεύουν είτε όχι, ενώ αν κάνω ζαμπονόπιτες, πίτσες, λουκανικόπιτες, τυρόπιτες, κ.λπ. δε θα μπορούν να φάνε όσοι νηστεύουν. Το ίδιο ισχύει και για την τούρτα. Θα έχω, βέβαια, και κάποια αρτύσιμα. Χριστίνα, σ' αυτήν που έλεγε τα κουλά δεν απαντούσα, άλλωστε δε συζητούσε μαζί μου, συζητούσε με άλλους μεγάλους σε ηλικία συναδέλφους, αλλά εγώ ήμουν εκεί. Σε κάποια φάση μου λέει ο φυσικός "εσύ σε ποια γενιά συγκαταλέγεσαι;", λες και μου έλεγε "σε προσβάλλουμε μ' αυτά που λέμε, έτσι δεν είναι;". Τέλος πάντων, ευτυχώς αυτή μόνο δύο φορές την εβδομάδα έρχεται. Κι εμείς αναχωρήσεις (από το σχολείο) κι εσείς αναχωρήσεις... Καλά, εννοείται ότι θα φέρουν άλλους, αν αναλάβουμε εμείς τις δικές τους ώρες, δε θα βγαίνει το πρόγραμμα, θα πρέπει να καθόμαστε εκεί μέχρι τα μεσάνυχτα! Μαρίνα, άντε, βλέπεις, στρώνει ο μικρός σου! Αυτήν την τούρτα που λες τη βρήκα, αλλά δεν μου άνοιγε τη συνταγή. Μήπως την έχεις κάπου να μου τη γράψεις; Τι τρώτε σήμερα; Εμείς αρακά, θα τον βάλω στο φούρνο με πατάτες, καρότα, κ.λπ.

Γεια σας! Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Δύο φέτες χωριάτικο ψωμί με βιτάμ και μαρμελάδα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο σπανακόρυζο + μια μικρή φέτα ψωμί + αρκετές ελιές. Απογευματινό: Ένα λουκούμι. Τρία παξιμάδια. Ένα πακέτο diet crackers (4 κρακεράκια). Βραδινό: Ένα πιατάκι σπανακόρυζο + ντοματοσαλάτα + μια φέτα ψωμί + ελιές. Και μετά από όλα αυτά νιώθω ότι έχω να φάω μια βδομάδα...

Γεια σας και πάλι κοριτσάκια μου! Σταματημό δεν έχουν οι παραιτήσεις στο σχολείο. Είμαστε 15 καθηγητές και μέχρι τώρα έχουν δηλώσει τρεις για παραίτηση την άλλη βδομάδα και άλλος ένας στο τέλος του 2012, και περιμένουμε κι άλλον ένα να αποφασίσει... Έτσι και φύγει κι αυτός, το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού μας αποχωρεί... Ο σημαντικότερος παράγοντας που τους οδηγεί στην παραίτηση είναι ότι, έτσι και δε φύγουν τώρα, μετά θα πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 65 (η τρόικα ζητά μέχρι τα 69), κι έτσι και φύγουν νωρίτερα, θα τους κόβουν 6% από τη σύνταξη... Οπότε ο άλλος που είναι ήδη εξήντα χρονών και δουλεύει τριάντα και σαράντα χρόνια, λέει "δε θα αντέξω άλλα 5-10 χρόνια, ήδη έχω κουραστεί", οπότε φεύγουν... Τέλος πάντων... Κατερίνα, τι παιδικούς ήρωες μου λες, εγώ σκεφτόμουν να καλύψω την τούρτα με ένα φύλλο ζαχαρόπαστας και μετά να κόψω αστεράκια με ζαχαρόπαστα και να τα βάλω πάνω! Τι νόμιζες, ότι θα γίνω καλλιτέχνης τούρτας; Δεν παίζει με τίποτα... Θα ήθελα να κάνω νηστίσιμη τούρτα για να φάνε όλοι, όχι μόνο όσοι δε νηστεύουν. Μπορείς να μου δώσεις καμιά συνταγή για νηστίσιμη τούρτα; Για τα αρτύσιμα που λες, έχω και μια πάρα πολύ καλή συνταγή με κοτομπουκιές που γίνονται στο φούρνο και τις είχα κάνει και στα δικά μου γενέθλια. Σίγουρα θα βρω αρκετά αρτύσιμα, δεν είναι αυτά το πρόβλημα. Η τούρτα με καίει, και θέλω να κάνω 2-3 δοκιμές, γιατί δεν το έχω και πολύ με τη ζαχαροπλαστική. Χριστίνα, για τις εξυπνάδες που λες, άκου τι έλεγε προχτές μια καθηγήτρια στο σχολείο: ότι έρχονται οι νέοι καθηγητές και παίζουν τους έξυπνους, και ζητούν οι νεοδιόριστοι να πάνε κατευθείαν σε Λύκειο, ενώ πρέπει να πηγαίνουν σε Γυμνάσιο αρχικά, ότι δε ρωτάνε τίποτα, ενώ αυτή όταν ήταν νεοδιόριστη ήταν πολύ αγχωμένη και έφερνε έναν μεγαλύτερο καθηγητή μέσα στην τάξη για να παρακολουθεί το μάθημά της και τον ρωτούσε αν τα κάνει σωστά, ότι έρχονται οι νέοι και επειδή έχουν μάστερ και διδακτορικό νομίζουν ότι ξέρουν περισσότερα από κάποιον που είναι καθηγητής είκοσι χρόνια, κι άλλα τέτοια. Αυτά τα κομπλεξικά, δεν τα μπορώ, δεν τα μπορώ... Κι αυτή συνέχεια λέει πόσο βασανίστηκε όταν ήταν μικρή στην προσφυγιά, πόσο δούλεψε και δουλεύει, ότι αρρωσταίνει και πηγαίνει στο σχολείο άρρωστη του θανατά, γιατί δεν αντέχει να κάθεται και είναι τρελή και δεν μπορεί μακριά απ' το σχολείο. Ε, τι να της πεις; Καγκουράκι περαστικά στην Αγγελικούλα, είμαι σίγουρη ότι μέχρι αύριο θα είναι τελείως καλά! Κουράγιο με το πάτωμα, θα τελειώσει κι αυτό πού θα πάει;

Γεια σας κοριτσάκια! Σας διαβάζω καθημερινά, αλλά συνήθως το θεματάκι μας το βρίσκω τελευταίο από τα τρία που γράφω, οπότε μέχρι εκείνη την ώρα κάτι θα γίνει και δεν προλαβαίνω! Δε θυμάμαι τι γράψατε, και τώρα έχω δουλειέεες... Έχω σίδερο (κάτι βουνά) και θέλω να καθαρίσω και τα υπνοδωμάτια, αν προλάβω, που δε νομίζω. Ο Αντρίκος είναι μια χαρά, κάνει ζαβολιές, του κλείνουμε το σαλόνι με καρέκλες, τραπέζια, εξάδες εμφυαλωμένου νερού και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, και πάλι καταφέρνει και το σκάει! Του αρέσει το παιχνίδι κούκου-τσα, και κρύβεται και το κάνει μόνος του, δηλαδή δεν κρυβόμαστε εμείς να του κάνουμε τσα, αλλά μας κάνει αυτός (το τσα το λέμε εμείς, όμως). Κάνει και κανένα-δυο βηματάκια μόνος του, ακόμα δεν έχει αφεθεί να περπατήσει, αλλά είναι έτοιμος. Τώρα αυτά που σας γράφω μπορεί και να τα έχω ξαναγράψει, δε θυμάμαι... Φανταστείτε, ούτε τα δικά μου δε θυμάμαι! Πάω για το σίδερο, πριν ξυπνήσει ο κυριούλης και θα ξαναμπώ (λέμε τώρα...).

Α, και φαλάφελ είναι καλή ιδέα.

Γεια σας κορίτσια! Δεν προλαβαίνω να γράψω και πολλά, γιατί έχω σίδεεεερο και θέλω να καθαρίσω και τα υπνοδωμάτια, αν προλάβω, που δεν το βλέπω. Καγκουράκι, πώς είναι η Αγγελικούλα; Χριστίνα, πάλι καλά που είναι φίλος σου ο εργοδότης σου! Μαρίνα, ευτυχώς που δεν είσαι έγκυος, αφού δεν το ήθελες. Αθανασία, χάρηκα πάρα πολύ που διάβασα τα νέα σου. Δεν πειράζει που δε νιώθεις καλά, είναι για καλό σκοπό! Κατερίνα, πού χάθηκες; Θέλω τα φώτα σου. Πλησιάζουν τα γενέθλια του Αντρίκου και θέλω ιδέες. Θα είναι νηστείες και έχω αρκετά πράγματα στο μυαλό μου: ψαροκεφτέδες, ψαροσαλάτα, σαλάτα με ζυμαρικά και τόνο, σπανακόπιτα, βολ-ο-βαν με τόνο, κορμός νηστίσιμος. Θα πρέπει, όμως, να έχω και κάτι αρτύσιμο για τα παιδιά, κάποια τυρόπιτα μάλλον και ίσως και κανένα κεφτεδάκι. Θέλω, όμως, ιδέες για τούρτα. Θα ήθελα να του τη φτιάξω εγώ, αλλά θέλω κάποια εύκολη συνταγή. Αν υπάρχει κάτι νηστίσιμο για να φάνε όλοι, ακόμα καλύτερα. Σκέφτομαι και τη ζαχαρόπαστα, αλλά θα πάρω έτοιμη, δεν το ρισκάρω!

Γεια σας! Νάντια, εμένα αυτά που έφαγες εσύ είναι τα λίγα μου! Μαρίνα, Ελίνα μια χαρά σας βλέπω! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα. Δεκατιανό: Ελάχιστο κέικ (όσο έμεινε κολλημένο στη φόρμα). Μεσημεριανό: Μια τσιπούρα στο γκριλ, σέσκουλα βραστά με λαδολέμονο, λίγο ταραμά, λίγο ψωμί, λίγες ελιές. Απογευματινό: Ένα λουκούμι. Ένα παξιμάδι και δύο πολύ μικρά κομματάκια γλισταρκά (είδος παξιμαδιού). Ένα μικρό μήλο. Βραδινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, γαλοπούλα και ντομάτα + λίγα σέσκουλα απ' το μεσημέρι.

Ωχ, Ανθή, σε ξέχασα με τις επιδρομές του Αντρίκου! Τέλεια τα πάει η φραουλίτσα! Μην αγχώνεσαι με το θηλασμό, έγινε ένα λάθος, αλλά απ' ό,τι φαίνεται είναι πολύ εύκολο να ξεπεραστεί!

Τα τελευταία εννοείται τα έγραψε ο Αντρέας. Τώρα παίζει με την κουδουνίστρα (τη βαράει στο πάτωμα και μετά την τρώει), ελπίζω να με αφήσει να γράψω. Ωχ, ξανάρχεται! Κατερίνα, εσύ τα έκανες ολόκληρη επιστήμη τα τάπερ! Τα κλείσαμε τα εισιτήρια για Αγγλία, ελπίζω να μην ταλαιπωρηθούμε με τον μικρό. Τι τρώτε σήμερα; Εμείς ψάρι με σέσκουλα βραστά. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας κοριτσάκια! Τι κάνετε; Καγκουράκι, πώς είναι η Αγγελικούλα; Της πέρασε; Μαρίνα, ο κόσμος το ΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Η Ελλάδα είναι στο έσχατο όριο, κι όπως φαίνεται κι εμείς κατά κει οδεύουμε. Αυτό με το χαρτί από συμβολαιογράφο το είδα κι εγώ. Μαρία, πού χάθηκες καλέ; Καλά, απίστευτο πόσες ελλείψεις υπάρχουν στα σχολεία... Πάαααλι στο χωριό σου! Πολύ ωραία περάσαμε, παρ' όλο που έβρεχε. Κλείνω γιατ΄,ι π3,ατ΄3αε3, ι3 3 3 , Κλεί0νω3 3,, , , 0000000000000000000000000000000000000,,

Μαρίνα, είναι κάτι φρυγανιές που φέρνουν συνέχεια στο σχολείο. Φαντάσου άρτο, που έχει μέσα ένα σωρό μπαχαρικά, κανέλα, γλυκάνισο, κ.λπ., να τον ψήνουν σε φρυγανιά, κάπως έτσι. Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και δύο φέτες μαύρο ψωμί του τοστ με σούπερ μαρμελάδα. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μουτζέντρα (=φακές πιλάφι) + μία φέτα ψωμί + ταραμάς + ελιές πράσινες τσακιστές και μαύρες. Απογευματινό: Τρία μικρά κομματάκια γλισταρκά (είδος παξιμαδιού). Ένα αχλάδι. Βραδινό: Δύο φέτες χωριάτικο ψωμί με ταραμά + ελιές.

Γεια σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με τυρί (μέχρι να γίνει το φαγητό). Μεσημεριανό: Ένα σνίτσελ με πατάτες τηγανιτές + καρότο σαλάτα + 2 κ.γλ. μαγιονέζα (έπρεπε να τη φάμε γιατί θα χαλάσει). Απογευματινό: Τρεις φρυγανιές γλυκές. Μια μπανάνα. Βραδινό: Ένα μικρό σνίτσελ + σαλάτα καρότο + μια κ.γλ. μαγιονέζα. Νάντια, μια χαρά σε βλέπω! Να ζήσετε για την επέτειό σας! Μαρίνα, όντως έφαγες περισσότερο χτες από άλλες φορές, αλλά και πάλι μια χαρά είσαι.

Γεια σας! Γύρισα απ' το σχολείο, έφαγα και κοιτάμε εισιτήρια για Αγγλία τώρα. Εδώ πάντως γίνεται χαμός τώρα που θα έρθει η τρόικα. Τρεις συνάδελφοι ζήτησαν πρόωρη συνταξιοδότηση, και φανταστείτε ότι στο σχολείο μας είμαστε μόλις δεκαπέντε. Τι θα γίνεται στα σχολεία με τους εκατό και βάλε καθηγητές... Πόσοι θα φεύγουν... Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, αφού έκαναν οι δικοί μας κακοδιαχείριση και χάθηκαν τόσα λεφτά απ' τα ταμεία (η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε περίσσευμα και όχι έλλειμμα!) και τώρα μας έφεραν προ τετελεσμένου καλώντας την τρόικα να λεηλατήσει τους κόπους και τις περιουσίες μας... Τέλος πάντων, όπως εσάς θα καταντήσουμε κι εμείς... Καγκουράκι, κι εμένα δε μου αρέσουν τα καλώδια, κι έχουμε πολλά μες στο σπίτι... Πού να δεις το γραφείο πώς είναι. Το γραφείο κοιτάει στην πόρτα και όλα τα καλώδια του υπολογιστή, εκτυπωτή, κ.λπ. κρέμονται απ' έξω... Τώρα θα πάρουμε αυτό το πράγμα που τα βάζεις όλα μέσα, αλλά πάλι θα φαίνεται αυτό. Χριστίνα, πολύ ζόρι να παίρνεις τον μικρό στη δουλειά. Εμάς συχνά φέρνουν οι μαθητές τα παιδιά τους. Χτες ήρθε μια μαθήτρια 22 χρονών με την κόρη της που είναι δύο. Μας έλεγε ότι έχει κοπέλα να την προσέχει, επειδή αυτή κάνει δύο δουλειές κι έρχεται και σχολείο, και χτες πήγε στο σπίτι, η κοπέλα είχε φύγει και βρήκε τη μικρή μόνη της να κλαίει... Έτσι όπως τα λες δεν αξίζει σε καμία περίπτωση να τον στείλεις παιδικό. Χειρότερα θα είναι τα πράγματα αν τον στείλεις, αφού απλά δε θα τον βλέπεις και πάλι δε θα λύνεται το πρόβλημα. Μαρίνα, μας έσκασες! Κάνε ένα τεστ ρε παιδάκι μου να δούμε τι γίνεται!

Ανθή, το διάβασα το θέμα σου και στεναχωρέθηκα, γιατί νιώθω ότι φταίω κι εγώ. Όπως σου είχα πει, εγώ έκανα το ίδιο με σένα, δηλαδή θήλαζα από το ένα και αντλούσα από το άλλο. Αλλά αυτό άρχισε όταν ο Αντρέας ήταν περίπου τριών μηνών, όχι πριν καν σαραντίσω. Αλλά προσπαθούσα να αντλώ εναλλάξ, όχι πάντα από το ίδιο στήθος, γιατί φοβήθηκα μήπως πάθω κι εγώ το ίδιο με σένα. Είχα προσέξει πάντως, ότι με το θήλαστρο το αριστερό στήθος δεν έβγαζε τόσο πολύ γάλα όσο το δεξί, έτσι συνήθως προτιμούσα το δεξί, αλλά φρόντιζα να αφήνω και το αριστερό να γεμίζει και θήλαζα από το δεξί για να έχω παραγωγή. Η μαγιά μπίρας που σου είπε μια κοπέλα είναι κλασική λύση, αν και εγώ δεν έχω δοκιμάσει. Κάτι άλλο που θα μπορούσες να κάνεις θα ήταν να σταματήσεις για λίγο τις αντλήσεις, αφού έχεις τόσο μεγάλη τράπεζα, να θηλάζεις κανονικά και από τα δύο στήθη για να αυξήσεις την παραγωγή. Κλείνωωω, γιατί τρώμε!

Καλέ, γιατί τόσο πεσμένη η κίνηση; Επιτέεεεελους κουρεύτηκααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!! Δεν την άντεχα άλλο τη μαλλούρα! Έπεφταν τα μαλλιά μες στα μούτρα μου και δε συμμαζεύονταν με τίποτα... Η κομμώτρια είδε το μαλλί μου και μου είπε ότι είναι πολύ υγιές, δεν πειράζει που πέφτουν συνέχεια τα μαλλιά γιατί ανανεώνονται, και μάλιστα είδε πάρα πολλές μικρές τριχούλες, που βγαίνουν τώρα, αλλά καλύτερα να ελέγξω και το σίδηρο. Το βράδι ευτυχώς κοιμηθήκαμε αρκετά καλά. Ο Αντρέας κοιμήθηκε πριν γυρίσω, ξύπνησε κατά τις δύο, και μετά πάλι κατά τις έξι, ξανακοιμήθηκε και ξύπνησε εννιά παρά εικοσιπέντε! Χριστίνα ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι έχω προσπαθήσει να του δώσω πιπίλα, αλλά τη φτύνει. Για τα αγγλικά που λέτε με την Κατερίνα, συμφωνώ και με τις δύο. Από τη μία είναι πολύ καλό να μαθαίνει το παιδί βιωματικά μια γλώσσα (και οτιδήποτε άλλο εννοείται), από την άλλη δε μου αρέσει αυτή η υπερβολική πίεση στα παιδιά. Π.χ. μια φίλη μου έπαιρνε το γιό της αγγλικά από δύο χρονών. Τεσσάρων χρονών πήγαινε αγγλικά, μουσική προπαίδεια, γκο (κάτι σαν γιαπωνέζικο σκάκι), κουνγκ φου και νομίζω κάποτε πήγαινε και κολυμβητήριο. Είναι ωραίο να προσφέρεις πολλά πράγματα στο παιδί, αλλά να μην του στερείς και αυτό που χρειάζεται πραγματικά, δηλαδή το παιχνίδι. Κι εμάς έφυγε χτες ο νονός, δηλαδή ο αδελφός μου. Γύρισε Αγγλία και δώσαμε ραντεβού για τα Χριστούγεννα, που θα πάμε εμείς. Μαρίνα, πάρε 15 ευρώ και πήγαινε στο φαρμακείο!!! Μην περιμένεις ότι θα φύγει αμέσως η κοιλιά. Κάνε και κανένα κοιλιακό, αν βρίσκεις ώρα και δύναμη (δύσκολο). Εμένα πάντως η κοιλιά έφυγε με τη γαστρεντερίτιδα που έπαθα στο νοσοκομείο. Αποτελεσματική μέθοδος, αλλά δεν τη συνιστώ! Η Αθανασία πού είναι ρε παιδιά;;; Σας φιλώ όλες.

Γεια σας! Νάντια καλώς μας όρισες! Όπως σου είπε και η Μαρίνα, θηλασμός και δίαιτα δεν πάνε μαζί. Πρέπει να τρως καλά! Εγώ τρώω συνέχεια και πάρα πολύ, όπως θα δεις και στο μενού μου, και δε βάζω τίποτα. Αφού στο σχολείο όλοι με κοροϊδεύουν που συνέχεια τρώω. Μέχρι και οι μαθητές μπαίνουν καμιά φορά στο σύλλογο και μου λένε "κυρία, πάλι τρως;". Αλλά προσπαθώ να τρώω σωστά (λέμε τώρα...). Χριστίνα, μια χαρά σε βλέπω, δεν πειράζει που έφαγες το γλυκάκι τις προάλλες! Για το τικεράκι που λες, θα πας "Πίνακας ελέγχου μέλους", επεξεργασία υπογραφής και θα βάλεις τον κωδικό PseudoHTML. Απλά, κάθε φορά που θα χάνεις, θα πρέπει να το αλλάζεις. Μαρίνα, μια χαρά σε βλέπω. Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο (τέρμα το τριαντάφυλλο, τώρα πια τσάι!). Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Τρία κομμάτια κοτόπουλο σχάρας παναρισμένο με γιαούρτι, σκόρδο και μπαχαρικά + μακαρόνια βίδες στο φούρνο με τριμμένη μυζήθρα και γάλα + τρεις πατάτες φούρνου + σαλάτα μαρούλι-ντομάτα-αγγούρι. Απογευματινό: Κρέμα με σαβουαγιάρ και ανανά. Μερικές γλυκές φρυγανιές. Ένα μήλο. Βραδινό: Λίγο πληγούρι με κολοκάσι.