Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας! Τι κάνετε κορίτσια; Εμείς είχαμε τρεχάματα και δουλειές και χτες δεν μπόρεσα να μπω να γράψω. Το απόγευμα χτες είχαμε πάει σε παιδικά γενέθλια και γινόταν χαμός. Είχε Καραγκιόζη, τα παιδάκια που παρακολουθούσαν τσίριζαν συνέχεια, επειδή ο Καραγκιόζης τους ζητούσε να του φωνάξουν, να του πουν κάτι, ή τον βοηθούσαν αυτά από μόνα τους ("ΠΙΣΩ ΣΟΥ!!!!!!!!!!! ΠΙΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΣΟΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!!!!!! ΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΣΣΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΣΣΣΣΣΣΣΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!!!!!!!!"). Ο Αντρέας παρακολούθησε λίγο κι αυτός και χόρευε κιόλας, αλλά μετά άρχισε να γκρινιάζει, θήλασε για λίγο, κι αποκοιμήθηκε μες στον πανζουρλισμό!!! Μετά, όμως, στο σπίτι είχε υπερένταση, έπαιζε, έπαιζε, έπαιζε, και πήγε έντεκα να κοιμηθεί! Το αποκορύφωμα, όμως, ήταν σήμερα, που πήγαμε στην παρέλαση. Καθόμασταν κάτω απ' τα μεγάφωνα, η φιλαρμονική του Δήμου παιάνιζε μες στ' αφτιά μας, και ναι! ο Αντρέας κοιμόοοοοοοοοοταν!!! Μετά το μεσημέρι πήγαμε στη μάνα μου. Της είχαμε παραγγείλει μπακαλιάρο-σκορδαλιά, επειδή στην οικογένεια του άντρα μου δεν τρώνε μπακαλιάρο-σκορδαλιά μόνο την 25η Μαρτίου, αλλά και την 28η Οκτωβρίου! Τη σκορδαλιά, όμως, την κάναμε εμείς (εγώ δηλαδή) από χτες το βράδι. Ωραία έγινε, αλλά τώρα δεν είμαστε για να μας πλησιάσει άνθρωπος... Κατερίνα, να σου ζήσουν τα παιδάκια σου, δεν πειράζει που δεν είπε το ποίημα ο Δημητράκης, την 25η Μαρτίου θα έχει ξεθαρρέψει κάπως. Εδώ οι δικοί μας μαθητές και ντρέπονται να βγουν! Πώς ήταν η παρέλαση; Μαρίνα, καλά, απίστευτη η δικαιολογία του παπά! Εμείς σήμερα είπαμε μετά από πολύ καιρό να πάμε στην εκκλησία της ενορίας μας, γιατί προτιμάμε γενκώς την παλιά μας ενορία, και ο παπάς ανακοίνωσε την έναρξη των κατηχητικών και μετά λέει "πρέπει να έρχονται τα παιδιά σας στο κατηχητικό, για να παίρνουν υποτροφίες όταν πάνε να σπουδάσουν". Καλά, είναι αυτό λόγος για να πηγαίνει κάποιος στο κατηχητικό;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Και να πεις ότι είναι και καμιά υποτροφία της προκοπής, μιλάμε για 200 ευρώ το χρόνο... Άσε, εκνευρίστηκα... Ανθή, χαίρομαι πολύ που είναι καλύτερα το φραουλοπαίδι! Καγκουράκι, ευτυχώς του πέρασε του Νικολάκη! Μια χαρά! Καλέ, τον είδα στο φέισμπουκ, τι φατσόνι είναι αυτό; Αλεξάνδρα, από Κύπρο είμαι και ο σύζυγος από Πάτρα. Τώρα μένουμε Κύπρο. Θεσσαλονίκη έμενα δέκα χρόνια και ο άντρας μου δώδεκα.

Γεια σας και χρόνια πολλά! Τι κάνετε; Εγώ χάθηκα είχα δουλειές και τρεχάματα. Οπότε, σας χρωστάω τρεις μέρες. Γράφω (ό,τι θυμάμαι): Πέμπτη: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Έξι κανελόνια με σπανάκι και φέτα, στο φούρνο με μπεσαμέλ. Απογευματινό: 3-4 τυροπιτάκια. Ένα μπισκότο με αμύγδαλα. Ένα αχλάδι. Βραδινό: Τέσσερα κανελόνια. Παρασκευή: Πρωινό: Ένα τσάι γλυκάνισο και ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί, βιτάμ και μέλι. Δεκατιανό: Τίποτα, απ' όσο θυμάμαι. Μεσημεριανό: Κολοκάσι γιαχνί με σέλινο + πληγούρι + σαλάτα λάχανο-καρότο-πράσινη πιπεριά-σέλινο. Απογευματινό: Ένα μήλο (στις 4). Δύο ελιοπιτάκια (στις 6). Τέσσερα δάχτυλα (=είδος σιροπιαστού γλυκού) (στις 8). (Αναφέρω τις ώρες για να καταλάβετε πώς λειτουργεί το απογευματινό μου!!! ) Βραδινό: Δύο μικρές φέτες ψωμί με ταραμά + ελιές. Σάββατο: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μια μικρή φέτα ζυμωτό ψωμί με φέτα. Μεσημεριανό: Κολοκάσι + πληγούρι + γιαούρτι + σαλάτα. Απογευματινό + Βραδινό: Διάφορα σνακ και γλυκά (πήγαμε γενέθλια). Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε; Η Χριστίνα πού είναι ρε κορίτσια; Είχαμε κανένα νέο;;;

Λες; Μακάρι γιατί το έχω άγχος!

Συνεχίζω: Αλεξάνδρα, την τούρτα θα την κάνουμε νηστίσιμη επειδή θα είναι νηστείες, και κάποιοι από εμάς θα νηστεύουν. Μαρίνα, αχχχ!!! Πόσο μου λείπει η Θεσσαλονίκη, η αγαπημένη μου πόλη... Για τα κανελόνια δεν ακολούθησα κάποια ιδιαίτερη συνταγή. Είδα μερικές, βέβαια, αλλά τελικά έφτιαξα το σπανάκι με φρέσκο και ξερό κρεμμυδάκι και άνηθο, όπως το φτιάχνω για την πίτα, μετά έριξα μέσα φέτα και τριμμένη μυζήθρα και γέμισα τα κανελόνια. Έφτιαξα και μια ελαφριά μπεσαμέλ και έριξα από πάνω, πασπάλισα με τριμμένη μυζήθρα και άνηθο και τα έψησα στο φούρνο. Α, έβαλα και αρκετό μοσχοκάρυδο, και στο σπανάκι και στη μπεσαμέλ, έτσι σαν μικρό μυστικό, χεχε. Μάγδα, για ξανασυστήσου! Καγκουράκι, ξεμπέρδεψες με τα γραφειοκρατικά; Κι εμείς πρέπει να πάμε να βγάλουμε διαβατήριο στον Αντρέα... Εμάς την πιπίλα πλέον ούτε να τη φτύσει, αλλά ευτυχώς ούτε δάχτυλο βάζει στο στόμα. Το πρόβλημα είναι, όμως, ότι για να κοιμηθεί θηλάζει, είτε πεινάει είτε όχι, και δεν ξέρω τι θα κάνω όταν θα αποθηλάσω...

Γεια σας! Πήγε πολύ ωραία σήμερα η γιορτή μας! Τα αστέρια μου τα είπαν όλα τέλεια, με ύφος και χωρίς λάθη, και είχαμε και λάιβ τραγούδια από έναν τύπο που ήρθε με την κόρη του, και κυπριακούς χορούς. Στον τελευταίο χορό, τη σούστα, βγήκε κι ο διευθυντής και χόρεψε μαζί τους! Κατερίνα, να σου ζήσει ο Δημητράκης! Πώς πήγαν οι γιορτούλες; Θέλω να δω φωτογραφίες με τον Μεταξά!!! Χριστίνα, να σου ζήσει κι εσένα ο δικός σου Δημητράκης! Αλεξάνδρα, όντως γλυπτική κάνουν με τη ζαχαρόπαστα. Επειδή έβλεπα διάφορες εκπομπές σε ξένα κανάλια, πιστεύω ότι το έχουν παρακάνει λίγο. Δηλαδή για να πετύχουν μια τέλεια αισθητικά τούρτα, καταλήγουν να την κάνουν σχεδόν μη βρώσιμη, με όλα εκείνα τα χημικά χρώματα, με ξύλα και μέταλλα που έβαζαν μέσα για να στηρίξουν τα διάφορα μέρη, κ.λπ. Επανέρχομαι...

Γεια σας! Ούτε κι εγώ έχω κανένα συγκλονιστικό νέο. Έκανα κανελόνια με σπανάκι, πρώτη φορά και έγιναν πολύ ωραία. Έκανα δουλειές, και στο σχολείο τρέξιμο για τη γιορτή. Αλεξάνδρα, εμείς ακόμα δε στρώσαμε χαλιά, γιατί δεν έχουμε χαλιά. Θα πάμε τον άλλο μήνα να αγοράσουμε ένα για το καθιστικό. Όχι βρε, δεν είναι τόσο άσχετη η μάνα μου με τη ζαχαροπλαστική! Έβλεπε μια εκπομπή που έφτιαχνε μία διάφορες δημιουργίες από ζαχαρόπαστα, αλλά μάλλον το σιρόπι αυτή το έβαζε όταν έφτιαχνε κάτι τρισδιάστατο, για να κολλάνε τα μέλη μεταξύ τους. Κάπως έτσι το κατάλαβα... Κατερίνα, να χαίρεσαι τον Δημητράκη! Τσολιάς ε; Κι εγώ κορόιδευα τους μαθητές μου που συμμετέχουν στην γιορτή ότι θα τους ντύσουμε τσολιάδες, και κάποιοι το πίστεψαν και αγχώθηκαν! Καλά, πολύ γέλασα με το ρόλο του Μεταξά! Άκου πυτζάμες και ρόμπα!!! Χαχαχαχα!!!!! Τέλεια αναπαράσταση!!! Τις συνταγές τις είδα, προτιμώ τη δεύτερη. Η πρώτη έχει γάλα σόγιας και βούτυρο σπράι, και δεν τα θέλω αυτά τα υποκατάστατα. Θα φτιάξω τη δεύτερη, αλλά σκεφτόμουν αντί για κονιάκ να έβαζα λικέρ πικραμύγδαλο. Καγκουράκι, η Αγγελικούλα ξέρει πολύ περισσότερα για την 28η Οκτωβρίου από τους μαθητές μου! Οι περισσότεροι εξεπλάγησαν και μόνο που θα υπάρχει αύριο εορτασμός και με ρωτούσαν για ποιο λόγο θα γίνει γιορτή... Σας φιλώ όλες κούκλες!

Καλέ;

Κατερίνα, δηλαδή, αν κάνω τον κορμό λείο, κ.λπ. μπορεί να μπει κατευθείαν πάνω η ζαχαρόπαστα; Καγκουράκι, χαρά στο κουράγιο σου...

Γεια σας! Σήμερα έκανα πολλές δουλειές και στο σχολείο επίσης έτρεχα, γιατί έχουμε και τη γιορτή της 28ης... Βάσω, εμένα ο γιατρός μου είχε πει ότι θα έπρεπε να παίρνω ασπιρίνη δύο μήνες πριν τη σύλληψη, τώρα πώς είναι δυνατόν να ξέρω πότε θα μείνω έγκυος; Δηλαδή όταν αρχίσουμε προσπάθειες θα πρέπει ν' αρχίσω ασπιρίνες; Κι αν μείνω έγκυος σε ένα χρόνο; Η ασπιρίνη προκαλεί αιμορραγίες, ο πατέρας μου που παίρνει χρόνια ασπιρίνη λόγω καρδιακού προβλήματος, με το που ακουμπάει κάπου, κάνει κατευθείαν μελανιές, και μιλάμε για κάτι τεράστιες μελανιές, ενώ μόλις γδαρθεί λίγο, τρέχει ποτάμι το αίμα... Δε θέλω να παίρνω ασπιρίνη για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς ουσιαστικό λόγο. Αναστασία, εμείς θα κάνουμε μεγάλο πάρτι, θα καλέσουμε συγγενείς και φίλους, με παιδιά κ.λπ. Θα το κάνουμε στη μάνα μου που έχει περισσότερο χώρο. Χρυσάνθη, εμάς δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Και καλά δεν πρέπει να μαζέψουμε τίποτα απ' τα τραπέζια για να μάθει λέει, και όταν πάμε σε άλλο σπίτι να μην τον κυνηγάμε, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε κάτι. Τα έχουμε μαζέψει όλα. Αφού δεν άφηνε τίποτα στη θέση του. Και μιλάμε για πράγματα που σπάνε, μην έχουμε και κανένα ατύχημα. Εμάς καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να κάνει κάτι, αλλά δε φαίνεται να τον νοιάζει. Π.χ. όταν πηγαίνει κάπου που δεν πρέπει και πηγαίνει ο άντρας μου να τον πάρει από εκεί, το καταλαβαίνει και το σκάει! Ή όταν περνάει τα "μπλόκα" στο σαλόνι και βγαίνει στο διάδρομο ή στην κουζίνα, στην αρχή χαζεύει, αλλά με το που πηγαίνει κάποιος κοντά του αρχίζει να μπουσουλάει σε ταχύτητα μποϊνγκ 747 και τρέχει να ξεφύγει! Κι εμένα λέει "μαμά" νομίζω συνειδητά πλέον, αλλά δε χέστηκα απ' τη χαρά μου, χέστηκα γενικώς. Δε μου κάνει καμία αίσθηση απολύτως. Απλά χαίρομαι που αρχίζει σιγά σιγά να μιλά. Νάσια, να σας ζήσει το Χρυσουλάκι!!!!! Άντε βρε, σωστή δεσποινίς! Εγώ δεν ξέρω αν θα του δώσω να δοκιμάσει τούρτα, δε νομίζω. Θα κάνω μάλλον νηστίσιμο μωσαϊκό, επειδή θα είναι νηστείες και κάποιοι θα νηστεύουν. Αλλά δε νομίζω να του δώσω να δοκιμάσει, άλλωστε δεν είναι μωρό που ενδιαφέρεται για το φαγητό των άλλων. Τώρα όποτε τρώω τοστ το πρωί, έρχεται και μου τραβάει το πιάτο, και το ίδιο κάνει και με το φλυτζάνι του τσαγιού. Αλλά τελικά το κάνει επειδή θέλει να παίξει, και όχι για να δοκιμάσει!

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Πάλι πολλά γράψατε! Εγώ σήμερα έκανα πολλές δουλειές. Κατ' αρχήν το πρωί πήγαμε φρουταρία (=μανάβικο) γιατί η φρουταρία της γειτονιάς κάθε Τετάρτη έχει έκπτωση 10%, έτσι πηγαίνουμε πάντα Τετάρτη για το βασικό ψώνισμα φρούτων και λαχανικών. Μετά πήγαμε σούπερ μάρκετ κι ο Αντρέας αποκοιμήθηκε στο αυτοκίνητο. Τον κατεβάζουμε, ξυπνάει, τον βάζουμε στο καροτσάκι του σούπερ μάρκετ, κι αυτός κουτούλαγε! Τον πήρα αγκαλιά και κοιμόταν, και φυσικά, μου κόπηκαν τα χέρια... Μετά στο σπίτι μαγείρεψα ρεβύθια, έβρασα λαχανικά για τον Αντρέα, καθάρισα τα δύο υπνοδωμάτια, σιδέρωσα ένα πλυντήριο, και έπλυνα τα φρούτα που αγοράσαμε. Μετά πήγα σχολείο, κάναμε αρχαία Ελληνικά σήμερα και ενθουσιάστηκαν! Το καινούριο βιβλίο είναι καταπληκτικό, είναι ιστοριούλες με εικόνες, πάρα πολύ έξυπνες! Δεν περίμενα τέτοια αντίδραση στα αρχαία! Ακόμα και οι πιο άτακτοι μαθητές συμμετείχαν! Καγκουράκι, πολλοί μαθητές μας έχουν θέμα με τους τόνους. Παλιότερα είχα ένα μαθητή που δεν μπορούσε με κανένα τρόπο να καταλάβει πώς μπαίνουν οι τόνοι. Του έλεγα π.χ. "αμάξι" πού τονίζεται; Δεν καταλάβαινε. Του έλεγα "αμΑΑΑΑΑΑΑξι", πού θα βάλεις τον τόνο; Και τον έβαζε στο -ξι... Σήμερα είχε κι εμάς ψύχρα, αν και το μεσημέρι που πήγαμε για τα ψώνια έκανε αρκετή ζέστη. Το πρωί στις οκτώμιση που ξύπνησε ο Αντρέας και από το απόγευμα και μετά, κάνει λίγο κρύο (φυσικά και πάλι με κοντομάνικο είμαι...). Ευτυχώς που είναι καλύτερα ο Νικολάκης! Αλεξάνδρα, μια χαρά με την πάνα! Την κόβει σιγά σιγά η μικρή σου. Περαστικά για το έκζεμα. Είμαι σε εσπερινό σχολείο, και οι περισσότεροι μαθητές μας είναι ενήλικες. Η μεγαλύτερη είναι 52 και ο μικρότερος 16.5. Αλλά σχεδόν όλοι έχουν τρομερά προβλήματα πάσης φύσεως... Κορίνα, πολύ του προγράμματος ο γιατρός σου! Εγώ ακολούθησα πιο πολύ το ένστικτό μου. Στην αρχή του έδωσα δύο φορές φρούτο. Τη δεύτερη το έφαγε, αλλά κάτι μου έλεγε ότι δεν είναι έτοιμος, έτσι του το σταμάτησα και του ξανάδωσα όταν έγινε έξι μηνών, και άρχισε να το τρώει με ευχαρίστηση. Το ίδιο έκανα και με τις σούπες. Δεν έτρωγε στην αρχή, οπότε έκανα ένα διάλειμμα δύο εβδομάδων (μεσολάβησε και η παραμονή μας στο νοσοκομείο) κι όταν τις ξανάρχισα, τις δέχτηκε πιο εύκολα. Τα έχω ξαναγράψει αυτά; Μάλλον... Η μπανάνα πάντως είναι σιγουράκι, αρέσει πάρα πολύ στα μωρά. Μαρίνα, ένα προφιτερόλ έφαγες, μην κάνεις έτσι! Διόρθωση είπαμε!!! Κι εμένα πολλοί τον περνάνε για κορίτσι! Κατερίνα, πάλι μεγαλούργησες στην κουζίνα! Εγώ αύριο λέω να κάνω κανελόνια με σπανάκι και φέτα, να δούμε πώς θα βγουν! Με την τούρτα το σκέφτομαι. Επειδή η τούρτα του Παρλιάρου σε κάποιους άρεσε πολύ, σε κάποιους λίγο και σε κάποιους άλλους καθόλου, λέω να κάνω νηστίσιμο μωσαϊκό για τούρτα. Για να το καλύψω με ζαχαρόπαστα πρέπει ντε και καλά να βάλω βουτυρόκρεμα ή γκανάζ; Δε γίνεται κάποιου είδους σιρόπι; Γιατί επιμένει η μάνα μου να κάνουμε διακόσμηση με ζαχαρόπαστα, και λέει έβλεπε μια εκπομπή στην τηλεόραση που έβαζαν σιρόπι και μετά τη ζαχαρόπαστα. Αυτό με τις καούρες που λες το ξέρω κι εγώ! Όταν είχαμε πάει για τον β' επιπέδου, μας είπε η γιατρός ότι έχει μαλλιά το μωρό και της λέω "καλά, δε θα έπρεπε να έχω καούρες;" Και μου απαντά "αυτήν την υψηλή ιατρική εγώ δεν τη γνωρίζω, εγώ ό,τι βλέπω στο μηχάνημα σου λέω"!!!!! Σας κλείνω κοπελιές, σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Ελίνα, τα τορτελίνια τα τρως σκέτα ή με σαλτσούλα; Ρωτάω για να πάρω καμιά ιδέα! Μαρίνα, είσαι σίγουρη ότι τρέφεσαι καλά και στέκεσαι στα πόδια σου; Επειδή θηλάζεις το λέω. Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Δύο φέτες μαύρο ψωμί με βιτάμ και μέλι και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μια μπουκιά μπανάνα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο ρεβυθόσουπα με ταχίνι + αρκετός ταραμάς + ελιές + μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: 3-4 σιάμιση-μπουκιές (=μπουρεκάκια με κρέμα από σιμιγδάλι). Ένα μήλο. Βραδινό: Περίπου μισή γλυκοπατάτα, λίγη ντομάτα και ένα φύλλο σέλινο, βραστά με ελαιόλαδο (ό,τι περίσσεψε απ' το μεσημεριανό του Αντρίκου) + δύο φέτες ψωμί με ταραμά + ελιές.

Λόλλι, κι εγώ αυτό που λέει η μάρκερ κάνω από εννιά μηνών. Μέσα στην αλεσμένη τροφή έβαζα πληγούρι ή αστράκι ή ρύζι γλασέ, μετά και κριθαράκι, φιδέ, κ.λπ. Έμαθε την υφή του μη αλεσμένου, και τώρα, εδώ και μάι εβδομάδα, του τα κόβω όλα σε πολύ μικρά κομματάκια και τα δέχεται μια χαρά! Πάντως πολλά μη αλεσμένα τρώνε οι μικρές σου, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς!

Εγώ του τη βάζω στο φαγητό του με διάφορα άλλα λαχανικά. Δίνει μια πολύ ωραία γεύση.

Κορίνα, μην αγχώνεσαι. Κι εμένα τη χορτόσουπα δεν την ήθελε με τίποτα, και όταν άρχισε να τρώει ήθελε τον πατέρα του. Λίγο αργότερα του πέρασε και δεν είχε πρόβλημα, την έτρωγε με όλους.

Γεια σας! Μια χαρά σας βλέπω όλες! Τι έφαγα εγώ χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μισή μπανάνα. Μεσημεριανό: Μισό πιάτο τραχανά και δύο μικρά κομμάτια ομελέτα φούρνου με πατάτες, κρεμμύδι, μαϊντανό, άνηθο, φέτα και χαλούμι. Απογευματινό: Κριτσίνια και λίγα αμύγδαλα. Είχα πάρει και ένα μήλο στο σχολείο, αλλά από τις πολλές δουλειές, ξέχασα να το φάω! Βραδινό: Ένα πιάτο τραχανά.

Γεια σας! Βάσω, του έχουν φύγει σχεδόν τα σπυριά του Αντρέα, κι εμένα μου πέρασε το κρύωμα, ήταν ελαφρύ ευτυχώς. Για δεύτερο εμείς το σκεφτόμαστε, αλλά μάλλον θα πρέπει να αποθηλάσω πρώτα, γιατί αν μείνω έγκυος θα πρέπει να παίρνω μια ασπιρίνη τη μέρα, που απαγορεύεται στο θηλασμό. Λέμε να αρχίσουμε προσπάθειες σιγά σιγά όταν θα γυρίσουμε από Αγγλία τα Χριστούγεννα. Γιώτα, εμένα πάλι είναι πολύυυυυυυυυυυυυυ ζωηρός... Πιο καρότσι, πλέον λίγη ώρα τον βάζουμε στο καρότσι όταν βγαίνουμε έξω (στο σπίτι δεν το χρησιμοποιούμε ποτέ) και εκνευρίζεται, θέλει να είναι κάτω συνέχεια. Νάσια, χαχα, τον θυμάμαι το γύρο!!!!!!!!! Τα πιο πολλά μωράκια κλαίνε στα πρώτα τους γενέθλια, μάλλον φοβούνται τον κόσμο. Χρυσάνθη, περαστικά... Αναστασία, κι εγώ συμφωνώ με τα κορίτσια, παρ' όλο που δεν έχω πείρα στο θέμα. Μου φαίνεται ότι όταν περπατήσει το μωρό θα είναι πιο κουραστικό γιατί θα θέλει συνέχεια κυνήγι και προσοχή...

Ανθή, κουράγιο... Τι να κάνεις κι εσύ; Θα περάσει η δύσκολη φάση, όπως λες κι εσύ. Η μαθήτρια δεν είναι από αυτές που δεν ξέρουν με πόσους έχουν πάει. Είναι πολύ κλειστός χαρακτήρας, κάνει πάρα πολύ δύσκολα φιλίες, το τελευταίο πράγμα που περίμενα ήταν να μείνει έγκυος! Δηλαδή, δεν είναι κανένα τσουλάκι. Αλεξάνδρα, τον Ιούνιο είχε ανεβάσει ο μικρός πυρετό ένα Σαββάτο, αρκετά ψηλό μάλιστα, πήραμε το γιατρό και μας είπε καλύτερα να τον πάμε στα επείγοντα για να του κάνουν εκεί όλες τις εξετάσεις που πρέπει. Μας έκαναν εισαγωγή επειδή είχε πυρετό, σε δύο μέρες βγήκε η καλλιέργεια ούρων και ήταν ουρολοίμωξη, οπότε μείναμε μέσα μια βδομάδα. Σαββάτο μπήκαμε, Σαββάτο βγήκαμε. Και άλλα παιδιά ήταν μέσα με ουρολοίμωξη, και αρκετά μεγαλύτερα, και τεσσάρων χρονών, όλα με ενδοφλέβια. Δε γράφω μυθιστορήματα, γράφω πού και πού κανένα διήγημα! Αλλά πολύ σποραδικά δυστυχώς... Μαρίνα, το τσιγάρο δεν είναι κι ό,τι καλύτερο, άμα το είχες σταματήσει είναι κρίμα να το αρχίσεις πάλι... Τον Αντρέα δεν τον έχω πει μπέμπη ποτέ! Μα ποτέ! Μόνο που ακούω τη λέξη "μπέμπης" βγάζω σπυριά. Τον φωνάζω με χίλια δυο ονόματα και υποκοριστικά, αλλά μπέμπη ουδέποτε! Αυτό με το "μπαμπά" και το "μαμά" μου φαίνεται μεγάαααααααααααααααααλη χαζομάρα! Χριστίνα, περαστικά στον Παρούλη... Μακάρι να συνέλθει γρήγορα... Η μαθήτρια είναι υπαρκτό πρόσωπο, αλλά εννοείται ότι δεν είναι δολοφόνος η κοπέλα, απλά το προφίλ της πήρα και το επεξεργάστηκα! Τη χορτόσουπα δεν την κρατάμε στο ψυγείο αλεσμένη γιατί χάνονται οι βιταμίνες. Ώστε χορεύεις και τραγουδάς κιόλας; Εγώ πάλι ειδικά στο χορό είμαι για γέλια και για κλάματα... Κορίνα, τα κακά του θα αλλάξουν από δω και μπρος, θα έχουν άλλο χρώμα, θα είναι πιο σφιχτά και πολύυυυυυυυυυυυυυ βρωμερά! Αλεξάνδρα, μήπως είναι έκζεμα αυτό που έχεις;

Γεια σας! Σας διάβαζα όλη μέρα, αλλά κλασικά, δε βρήκα ώρα να γράψω... Εμάς εδώ κάπως έχει αρχίσει να δροσίζει. Το απόγευμα έκανε αρκετή ψύχρα, μη φανταστείτε τίποτα πολικές θερμοκρασίες, απλώς φορούσα ένα φθινοπωρινό μπλουζάκι και ένα πάρα πολύ ελαφρύ ζακετάκι. Τώρα κάθομαι με κοντομάνικο μπλουζάκι και κοντό παντελονάκι, αλλά το καταλαβαίνω ότι δεν κάνει πια ζέστη... Αυτά για να καταλάβετε τι καιρό έχουμε! Σήμερα κάναμε το πρώτο μάθημα αλφαβητισμού με αρκετά θετικά αποτελέσματα. Ήταν τρεις μαθητές, έδειξαν ενδιαφέρον και μάλιστα μου ζήτησαν να τους βάλω κι άλλες ασκήσεις. Τώρα αν σας πω τι κάναμε θα γελάσετε: τους τόνους! Όχι το πολυτονικό, μονοτονικό, πώς βάζουμε τόνους! Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, οι περισσότεροι είτε δεν βάζουν τόνους, είτε βάζουν με λάθος τρόπο. Αυτοί οι τρεις σήμερα παραδόξως μισοξέρανε, αλλά είχαν αρκετά κενά. Έτρεχα και για τη γιορτή της 28ης, είχα και μαθήματα, ένα θα σας πω, πήρα μαζί μου ένα μήλο και ξέχασα να το φάω! Πάω να σας ξαναδιαβάσω και να σας σχολιάσω!

Κορίνα, το χορτόκρεμα μου άρεσε!!!!! Συνήθως χορτόσουπα την αποκαλούμε, αλλά το χορτόκρεμα μ' αρέσει! Το λάδι το προσθέτεις ωμό αφού τα βράσεις. Εγώ τα ψήνω στον ατμό. Είχα πάρει έναν ατμομάγειρα, αλλά ήταν όλος πλαστικός και δεν ήθελα να τον χρησιμοποιώ. Έτσι, βάζω νερό σ' ένα κατσαρολάκι και από πάνω ένα μεταλλικό δισκάκι με τρυπούλες, βάζω εκεί τα λαχανικά και τα σκεπάζω με το καπάκι και γίνονται μια χαρά! Λεμόνι βάζουμε λίγες σταγόνες για γεύση. Μην απογοητευτείς αν δεν φάει. Εμένα την πρώτη φορά απέστρεψε το πρόσωπο μετά βδελυγμίας. Δεν μπορείς να φανταστείς πώς έκανε! Ήταν περίπου όσο κι ο δικός σου, και τελικά αρχίσαμε πάλι σούπες περίπου εφτά μηνών. Όταν μπαίνει το κοτόπουλο τρώνε πιο εύκολα. Καγκουράκι, ευχαριστώ για τις ευχές! Σούπερ ο Νικολάκης. Το αερολίν δεν είναι τίποτα, μόνο μπορεί να κλαίει το μωρό, γιατί είναι ενοχλητικό να του κολλήσεις μια μάσκα στη μούρη. Φυσικά το ένα παφ δεν είναι τίποτα, δευτερόλεπτα κρατάει.

Κορίνα, όχι, μια χαρά τα έγραψες! Εγώ του είχα απλώσει κουβέρτα κι από πάνω παιδικό χαλάκι όταν ήταν τεσσάρων μηνών περίπου. Τον έβαζα εκεί μέχρι πέντε μηνών περίπου, αλλά μετά όλο έβγαινε και είχε γίνει επικίνδυνος. Μετά μας έδωσε το πάρκο της μια φίλη του άντρα μου και τον βάζαμε εκεί. Τώρα τον έχουμε κυρίως κάτω και αλωνίζει, αλλά μπαίνει και στο πάρκο. Ο άντρας μου είναι χειρότερος απ' τον δικό σου, μην αγχώνεσαι!

Γεια σας! Σας χρωστάω δύο μέρες. Κυριακή: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μισό cup cake. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες και σαλάτα ανάμεικτη. Απογευματινό: Ένα λουκουμάκι. Κάτι άλλο που πρέπει να έφαγα και δεν το θυμάμαι. Βραδινό: Μια κυπριακή πίτα με σουβλάκι κοτόπουλο, σεφταλιές, σαλάτα, ταχίνι, πατάτες τηγανιτές, μια σπράιτ, μια τηγανίτα και μισό μήλο... Δευτέρα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκάλι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο σαλάτα με ζυμαρικά, κοτόπουλο βραστό, καρότο, κρεμμύδι, μαϊντανό, άνηθο, μαύρες ελιές και σος ελαιόλαδο-μαγιονέζα-μουστάρδα. Απογευματινό: Ένα μικρό κομμάτι νηστίσιμη τούρτα. Μερικά κριτσίνια. Ένα μικροσκοπικό μανταρίνι. Ένα μήλο. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό σε μικρότερη ποσότητα. Μερικοί λουκουμάδες (έχει μηνογενέθλια ο Αντρίκος). Πολλά είναι, θέλω να τα μειώσω κάπως γιατί τρώω πάρα πολλά γλυκά τον τελευταίο καιρό. Μα πάρα πολλά... Οι υπόλοιπες πού είστε;

Αναστασία, έλα ντε! Ερημιέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεες.................

Γεια σας κορίτσια! Σας διάβαζα όλη μέρα, αλλά δεν βρήκα ευκαιρία να γράψω. Που λέτε, σήμερα ο Αντρέας έγινε έντεκα μηνών!!!! Μου φαίνεται ότι έχει μεγαλώσει πάρα πολύ και πάει να γίνει παιδάκι πλέον από νινάκι που είναι. Το μεσημέρι πήγαμε βόλτα στην παραλία και τον βάλαμε πρώτη φορά σε αυτοκινητάκι, από αυτά που τους βάζεις ένα κέρμα και πηγαίνουν πάνω-κάτω. Παραξενεύτηκε κάπως, καθόταν, κοιτούσε γύρω γύρω, έπιανε το τιμόνι, πατούσε ένα κουμπί που μάλλον έπαιζε το ρόλο της κόρνας. Μετά το αυτοκινητάκι σταμάτησε, αλλά τον άφησα λίγη ώρα ακόμα μέσα και οδηγούσε! Για ουρολοιμώξεις που λέτε, εμάς έπαθε τον Ιούνιο και νοσηλεύτηκε μια βδομάδα στο νοσοκομείο με ενδοφλέβια αντιβίωση. Μετά έπαιρνε αντιβίωση για ένα μήνα, κάναμε κυστεογραφία και ήταν καλή, οπότε σταμάτησε την αντιβίωση. Αλεξάνδρα, κουφάθηκα με τη σύνδεση αφτιού-νεφρού! Μάγδα, εγώ σήμερα δεν έκανα δουλειές, μόνο μαγείρεμα. Ε μα πια! Καγκουράκι, ωραία ακούγεται η παράσταση! Πάντα στα κινούμενα σχέδια όταν μεταγλωττίζουν τα τραγούδια τα σκοτώνουν... Ου ναι, τι να σου πω, τρελάθηκα με τις μπαλαρίνες! Ειδικά αν έβλεπες και το βαφτιστικό φόρεμα που έμοιαζε με λαμέ σφουγγαρίστρα... Οκ, αυτό ήταν το μόνο κιτς της υπόθεσης, όλα τα άλλα ήταν πολύ καλόγουστα. Ανθή, πώς πάει η διόρθωση; Χριστίνα, διάβασα τη συνέχεια (στο σχολείο εννοείται!). Όντως πιο χαλαρή τώρα. Η Μαίρη τι ήρθε να κάνει; Να προστατευτεί από το Γιώργο ή είναι κι αυτή κάποια "άλλη" με τη μορφή της Μαίρης; Οκ, οκ, το ξέρω ότι δε θα μου απαντήσεις. Κατερίνα, εμένα η βουτυρόκρεμα δε μου αρέσει, είναι λες και τρως βούτυρο με ζάχαρη. Ούτε και η ζαχαρόπαστα μου αρέσει για να είμαι ειλικρινής, μου φαίνεται σαν τσίχλα. Τη μπλακ φόρεστ την είδα, την είχα εντοπίσει από πριν. Η αλήθεια είναι ότι αυτά με τις φυτικές κρέμες δεν τα πολυεμπιστεύομαι. Γι' αυτό προτίμησα αυτήν με το ταχίνι. Λοιπόν, από αυτήν φάγανε ο άντρας μου, οι γονείς μου και η κουμπάρα μου, και μου είπαν όλοι ότι είναι τέλεια και ότι δε φαίνεται καθόλου η γεύση του ταχίνι. Πήρα σήμερα και στο σχολείο, και είχε χλιαρή υποδοχή μάλλον. Σε κάποιους δεν άρεσε, άλλοι είπαν ότι ήταν υπερβολικά γλυκιά, κάποιοι άλλοι ότι είναι ωραία αλλά όχι του γούστου τους, ε, σε κάποιους άρεσε! Χριστίνα, τώρα το θυμήθηκα αυτό με τον Παρούλη. Αμάν ρε παιδάκι μου, ούτε γάλα πίνει, ούτε φαγητό; Ελπίζω να βρείτε μια άκρη. Πάντως, απ' όσα διαβάζω εδώ μέσα, γι' αυτά ευθύνονται συνήθως αλλεργίες. Κορίνα, τον μικρό που τον έχεις; Στο πάρκο ή άρχισες να τον βάζεις και κάτω; Α, το διήγημα που σας έβαλα με το κοριτσάκι που σκοτώνει τον καθηγητή το θυμάστε; Ο χαρακτήρας της μικρής ήταν βασισμένος σε μια μαθήτριά μου, λίγο αλλού, λίγο γκοθ, λίγο φευγάτη. Ε, σήμερα μου είπε ότι είναι έγκυος!!!!!!!!!!!!!!!!! Έπαθα ΣΟΚ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

fifoulina εμένα είδε ο γιατρός πυοσφαίρια στα ούρα και με έστειλε για κολπική καλλιέργεια. Ο άντρας μου δεν έκανε εξετάσεις, αλλά πήρε κι αυτός αντιβίωση μια φορά. Αντιβιώσεις πήρα διάφορες, αυτή που δίνουν συνήθως είναι η Αμοξίλ, που είναι και η πιο αθώα.

Εμείς το ανακαλύψαμε λόγω των αυξημένων υγρών. Όσες αντιβιώσεις κι αν πήρα, δεν έφυγε μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης. Καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχα τρομερό άγχος για αποβολή ή υπερβολικά πρόωρο τοκετό, αλλά τελικά δεν είχα κανένα πρόβλημα και γέννησα στις μέρες μου. Τώρα που σκεφτόμαστε για δεύτερο θα πάω να κάνω πάλι καλλιέργεια, άμα είναι να το καταπολεμήσουμε πριν μείνω έγκυος!