Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας! Τι κάνετε; Τελικά το καλώδιο είναι της ΑΗΚ (ΔΕΗ) και περιμένουμε το συνεργείο τους να έρθει να το φτιάξει. Ελπίζω να είναι κάτι που φτιάχνεται εύκολα... Αφήστε, χτες βράδι πήγα να κλείσω το στόρι στο δωμάτιο του Αντρέα και φραπ! σπάει ο ιμάντας... Άλλη ζημιά... Γενικώς δεν ήταν η μέρα μας χτες... Ήταν και Τρίτη και 13, όχι ότι πιστεύω σε τέτοια πράγματα, αλλά είδατε σύμπτωση...; Χριστίνα, τη διάβασα τη συνέχεια. Μπρρρρρ... κάπου αρχίζει να ξεκαθαρίζει και παράλληλα να γίνεται πιο σκοτεινό... Κατερίνα, τι γίνεται με το αίμα; Πήγες στο γιατρό; Αλεξάνδρα, μην ανησυχείς που δε μιλά, και η εγγονή μιας καθηγήτριας στο σχολείο μας και επίσης η εγγονή της καθαρίστριας του σχολείου που είναι περίπου στην ίδια ηλικία με τη δική σου, δε μιλάνε. Η εγγονή της καθηγήτριας, μάλιστα, τα κάνει όλα σε παντομίμα! Τα μαυρομάτικα μπορούν να γίνουν και με σπανάκι. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Τι κάνετε; Εμείς έχουμε μπλέξει με διάφορες δουλειές, βγάλαμε τρύπες στο ταβάνι του σαλονιού για να μπουν ράγες για κουρτίνες και στην τρίτη ράγα πέσαμε σε καλώδιο. Ήρθε ο ηλεκτρολόγος, δε βγάζαμε άκρη γιατί δε βρίσκαμε ποιο καλώδιο είναι, και τελικά ανακάλυψε ότι είναι το καλώδιο της ΑΗΚ (ΔΕΗ). Αυτός δεν είχε δικαίωμα να το φτιάξει και πήραμε σήμερα την ΑΗΚ για να έρθουν να το φτιάξουν αυτοί. Ακούστε διάλογο: παίρνει ο άντρας μου τον υπεύθυνο, στο τηλέφωνο που του έδωσε ο ηλεκτρολόγος, και του παρουσιάζει το πρόβλημα. Αυτός του απαντά: "ξέρετε, πρέπει να πάρετε στον τάδε αριθμό που είναι οι βλάβες, και μετά αυτοί θα τα πουν σε μένα". Μου λέει κι ο άντρας μου, ούτε στο ΑΜΑΝ τέτοιο πράγμα! Αφού στα λέω κατευθείαν ρε φίλε! Τέλος πάντων, σε λίγο είπαν ότι θα έρθουν να το φτιάξουν. Ο Αντρέας έχει λίγες μυξούλες και γίνεται πάλη να του βάλουμε ορό στη μύτη. Δεν τον αδικώ, κι εμένα με ενοχλεί λίγο ο λαιμός και είπα να βάλω κι εγώ λίγο ορό, και ήταν φρίκη. Το αβγό που λέτε εμένα το λατρεύει! Από μένα πήρε, που τρελαίνομαι για αβγό, κυρίως βραστό. Βάσω, τι δουλειά κάνεις και πρέπει να σηκώνεσαι από τις 5.30;;;;;;;;;;;;;; Κι εμένα το έχει κάνει αυτό μερικές φορές ο Αντρέας, είναι σκότωμα...

Γεια σας! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Μια φέτα χωριάτικο ψωμί με ανάλατη φρέσκια μυζήθρα και μια φέτα τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Εφτά μικροί κεφτέδες, πληγούρι, γιαούρτι και μια πιρουνιά παστίτσιο. Απογευματινό: Ένα πορτοκάλι και ένα αχλάδι. Βραδινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, γαλοπούλα και ντομάτα και ένα κομμάτι φρέσκια ανάλατη μυζήθρα με μέλι και κανέλα.

Γεια σας! Εμείς σήμερα δεν έχουμε σχολείο γιατί είναι τα ονομαστήρια του αρχιεπισκόπου. Ακούγεται πολύ αναχρονιστική αργία, αλλά αφού είναι αργία, δε μας πειράζει καθόλου! Δυστυχώς, όμως, δε θα τη χαρούμε καθόλου. Ήρθε σήμερα το πρωί ο άνθρωπος για να μας βάλει τις ράγες στο ταβάνι για τις κουρτίνες, βάζει τις δύο, πάει να βάλει την τρίτη, και χτυπά καλώδιο. Τον τίναξε, έβγαλε και μια φλογίτσα, ευτυχώς δεν έπαθε τίποτα ο άνθρωπος. Δεν έπεσε η ασφάλεια, και όλες οι πρίζες, οι λάμπες και οι συσκευές δουλεύουν, το ίδιο και στους από πάνω, γιατί αρχικά νομίσαμε ότι ήταν δικό τους το καλώδιο. Τώρα έχει μείνει η τρυπούλα εκεί ανοιχτή, και περιμένουμε τον ηλεκτρολόγο να έρθει κατά τις 15.30 για να δει τι έγινε και να το φτιάξει. Ελπίζω να μπορέσουμε να βάλουμε και την τρίτη ράγα στο ταβάνι, γιατί δύο ράγες στο ταβάνι και μία στον τοίχο θα είναι σαν τσίρκο το σαλόνι μας. Λέγαμε να πάρουμε τον Αντρέα στον παιδότοπο, αλλά δεν προλαβαίνουμε. Το απόγευμα θα τον πάρω να πάμε στον εσπερινό, γιατί αύριο είναι του αγίου Φιλίππου και γιορτάζει ο νονός του και στον παιδότοπο θα τον πάμε αύριο το μεσημέρι, πριν πάω σχολείο. Εγώ έπιασα να βγάλω τα χειμωνιάτικα και να μαζέψω τα καλοκαιρινά, και είχα και τον Αντρέα να περιφέρεται μες στα πόδια μου, γιατί μέσα στο σαλόνι τρυπούσαν. Ευτυχώς τελειώνω, δεν έχουμε και πολλά ρούχα. Κατερίνα, δεν ξέρω να σου πω γι' αυτό που έπαθες. Εγώ μια φορά είχα αίμα στη μέση του κύκλου για αρκετές μέρες, και ήταν μια μόλυνση. Σου έγραψε και η Μαρίνα, ελπίζω να σε καθησύχασε. Ζούμπα ε; Απορώ πώς έχεις δύναμη και αντοχή για τέτοιο πράγμα! Εγώ στο πρώτο τρίλεπτο θα είχα βγει νοκ άουτ. Αλεξάνδρα περίοδος μετά τη γέννα μου ήρθε πρώτη φορά τον Ιούλιο, όταν ήταν ο Αντρέας οκτώ μηνών. Για αρκετό καιρό ερχόταν νωρίτερα, τώρα ήρθε ακριβώς στις 28 μέρες. Εγώ σήμερα δε μαγείρεψα, γιατί φοβήθηκε ο άντρας μου που έχουμε το τρύπιο καλώδιο και πήρε απ' έξω φαγητό. Το φαγητό του Αντρέα (κοτόπουλο, πατάτα, κρεμμύδι, άνηθο) το έβρασα στο γκαζάκι. Μαρίνα, να σου ζήσει ο μικρός σου! Να της πεις της ξαδέλφης σου να προσγειωθεί στον πλανήτη Γη ή να αρχίσει να γράφει μυθιστορήματα φαντασίας όπως η Χριστίνα. Άκου 2.5 μηνών και είπε "μπαμπά"!!!! Α, καλέ, δε σας είπα, ο Αντρέας σήμερα είπε "σας παρακαλώ, δε θέλω άλλο γιαούρτι, ευχαριστώ". :P :P Οκ, δεν το είπε, αλλά τώρα όταν τον ρωτάς "τι κάνει το σκυλάκι" λέει "γαβ". Δηλαδή, όχι ακριβώς "γαβ", αλλά "αβ!"

Γεια σας και πάλι! Πριν λίγο γύρισα απ' το σχολείο, έφαγα το κατιτίς μου και είπα να σας γράψω, γιατί λέω να κάνω και λίγο σίδερο, και μετά θέλω να βγάλω και γάλα... Μου ήρθε και η περίοδος τώρα μόλις. Μαρίνα, συγχαρητήρια, είναι πολύ ωραία τα νέα σου! Συμφωνώ με τα κορίτσια, βάλε μας κάτι να διαβάσουμε! Αλεξάνδρα η μικρή ακόμα φρουτόκρεμα τρώει; Δεν της δίνεις φρούτα σε κομμάτια; Εγώ στον Αντρέα δίνω κομμάτια, αλλά ο άντρας μου που του δίνει το φρούτο πέντε φορές την εβδομάδα, δηλαδή όταν είμαι εγώ σχολείο, βαριέται και του κάνει φρουτόκρεμα για να τελειώνει γρήγορα. Κατερίνα η κουνιάδα ξαναχτυπά!!! Τι εννοείς "πρώην νονά" του Γιώργου; Τον ξεβάφτισε; Εμένα τα κλειδιά μάλλον μου πέσανε και χώθηκαν στο χώρισμα του πίσω καθίσματος και δεν τα βλέπαμε. Χριστίνα χαίρομαι που τα πάνε καλά τα μωράκια σας! Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Ελίνα ευτυχώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωως που υπάρχεις κι εσύ και δεν είμαι μόνη μου εδώ μέσα!!!!! Για τις υπόλοιπες δε σχολιάζω γιατί τα πάτε τέλεια. Εγώ σήμερα έφαγα πολύ μπερδεμένα. Μάλλον θα φταίει που μου ήρθε η περίοδος τώρα πριν λίγο. Σας γράφω τι έφαγα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Τρία κομμάτια πίτσα (έμεινε από χτες βράδι, τι να κάναμε, να την πετούσαμε και λίγες πούλες με πατάτες από το Σαββάτο. Απογευματινό: Τρεις μίνι γλυσταρκές (είδος παξιμαδιού). Τρία μανταρίνια. Βραδινό: Δύο μπουκιές παστό χοιρινό και μια μπουκιά λουκάνικο (έφερε ένας καθηγητής στο σχολείο, ω ναι, στο σχολείο μας έχουμε περάσει σε άλλο επίπεδο, αντί για σάντουιτς και τυρόπιτα, τρώμε παστά). Λίγες κουταλιές τραχανά με λαχανικά (ό,τι άφησε ο Αντρέας). Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί, γαλοπούλα και ανάλατη φρέσκια μυζήθρα.

Γεια σας κοριτσάκια! Περαστικά στα αρρωστούλια. Βάσω, όταν είναι άρρωστα τα μωρά μας, και κυρίως όταν έχουν πυρετό, κάνουν συνήθως τη δίαιτα του πυρετού, δηλαδή λίγο βραστό κοτόπουλο με λίγο ρυζάκι ή καμιά πατατούλα. Α, όπως κι εμείς όταν είμαστε άρρωστοι! Σας φιλώ όλες, θα ξαναμπώ το βράδι.

Γεια σας! Αν σας γράψω τι έφαγα χτες θα με βρίσετε. Τώρα που το σκέφτομαι, ας τα γράψω ούτως ή άλλως. Διαβάστε αργά και προσεκτικά, αναπνέοντας τακτικά. Βαθιές ανάσες. Πρωινό: Ένα αντίδωρο. Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και αβγό (μόνο το ασπράδι) και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα μικροσκοπικό καπκέικ με κομματάκια σοκολάτας (ήταν τόσο μικρό που δε διακρινόταν με γυμνό μάτι). Μεσημεριανό: Ροσμπίφ στο φούρνο (χοιρινό, κλασικά, η μάνα μου μόνο χοιρινό φτιάχνει) και πατάτες πουρέ. Απογευματινό: Ένα κομμάτι κέικ μήλου (γιόρταζε η μάνα μου, τι να έκανα. Ένα μικρό μπακλαβαδάκι και ένα μικρό γαλακτομπουρεκάκι (σε μέγεθος μπουκιάς, πήγα επίσκεψη), και ένα μικρό κομμάτι μπράουνι με φουντούκια (πάλι απ' την επίσκεψη). Λίγο μήλο (όπως τάιζα τον Αντρέα). Βραδινό: Τρία κομμάτια πίτσα και μισό ποτήρι σπράιτ. Πέρασα όλη τη βδομάδα χωρίς γλυκά και χτες τα έφαγα όλα μαζεμένα... Εννοείται ότι με πονούσε η κοιλιά μου μετά. Κι αυτή η εβδομάδα πάλι χωρίς γλυκά θα είναι μετά από όλα αυτά που έφαγα χτες... Το άσχημο είναι ότι έμεινε αρκετή πίτσα, οπότε τη φάγαμε και για μεσημεριανό...

Γεια σας κοριτσάκια! Ερημιές στο ποστάκι μας βλέπω... Εγώ χτες όλη μέρα κάτι είχα να κάνω και σήμερα το ίδιο! Σας φιλώ όλες και θα σας γράψω αναλυτικά το βράδι.

Γιωταμαρία ίδια μέρα έχουν γενέθλια η μανάδες μας! Να τις χαιρόμαστε, να μας ζήσουν να μας σπάνε τα νεύρα!!!!

Γεια σας! Είμαι ένα πτώωωωμαααααα............................................. Όλη μέρα δεν κάθισα. Μαγείρεψα για μας, μαγείρεψα για τον Αντρέα, τον τάισα, ετοίμασα τη γέμιση για τα σπανακοπιτάκια και πήγαμε με την κουμπάρα στο μοναστήρι. Εκεί ο Αντρέας δεν κάθισε λεπτό, ήθελε συνέχεια να περπατά κι εγώ έπρεπε να τον κυνηγώ... Μετά λέγαμε να πάμε σπίτι της να παραγγείλουμε καμιά πίτσα, οπότε παίρνει τηλέφωνο η μάνα μου ότι χάλασε ο φούρνος της κι ότι φτιάχνει μια μηλόπιτα και θα έρθουν σπίτι μου να την ψήσει. Οπότε επιστρέφουμε σπίτι, ψάχνω τα κλειδιά μου, εξαφανισμένα... Αδειάζω τσάντες, ψάχνω, ψάχνω, τίποτα... Καθίσαμε στο αμάξι της κουμπάρας και περιμέναμε. Έψαχνα, έψαχνα στο σπίτι, άφαντα τα κλειδιά. Τέλος πάντων, τάισα τον Αντρέα αχλάδι, και μετά έκανα τα σπανακοπιτάκια, πέθανα μιλάμε... Κουράστηκα αφάνταστα. Προτιμώ χίλιες φορές να φτιάχνω μια μεγάλη πίτα, παρά αυτό το πράγμα, ένα ένα. 25 έφτιαξα, ελπίζω να είναι αρκετά, θα έχει κι άλλα πράγματα εννοείται. Εν τω μεταξύ, ο άντρας μου ήταν Λευκωσία, και σε κάποια φάση παίρνει τηλέφωνο και μου λέει ότι χάθηκε και πήρε τον αυτοκινητόδρομο για Τρόοδος (κάτι παρόμοιο με το να θες να πας από Θεσσαλονίκη Αθήνα και καταλήγεις στο δρόμο για Χαλκιδική). Ευτυχώς ήταν οι γονείς μου εδώ, τελείωσα με τα σπανακοπιτάκια, έφαγα και κάτι και κρατούσαν αυτοί τον μικρό. Μόλις τον κοίμισα ήρθε και ο άντρας μου που βρήκε το δρόμο στο λαβύρινθο, αλλά μετά από κανένα μισάωρο ξύπνησε και τον ξανακοίμισα. Ελπίζω να μην πάει έτσι όλο το βράδι, δε θα το αντέξω. Τέλος πάντων, σας έπρηξα, δε σχολιάζω τίποτα, πάω να την πέσω γιατί είμαι κομμάτια και θα τα πούμε αύριο. Α, καλέ, ξέχασα να σας πω, τελικά τα κλειδιά τα βρήκε η κουμπάρα, είχαν πέσει στο αμάξι της!!!

Γεια σας! Α, Γιωταμαρία, σε παρεξήγησα. νόμισα ότι με μάλωνες! :P Ελίνα έχεις άστατο κύκλο ε; Κι εγώ περιμένω περίοδο αυτές τις μέρες. Χριστίνα, τι άγνωστο τρώω καλέ; Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και αβγό και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πούλες (=μικρό κολοκάσι= είδος βολβού, οκ, Χριστίνα, αυτό σίγουρα είναι άγνωστο) με πατάτες αντιναχτές (=τηγανιτές και σβησμένες με κρασί και κόλιανδρο) + λουβί με κολοκυθάκι βραστό σαλάτα. Απογευματινό: Μια μπανάνα. Βραδινό: Λίγο σπανάκι με γιαούρτι και πολύ λίγες πούλες με πατάτες.

Κυρία Γιωταμαρία, καταγγέλλω την Ελίνα και τη Νάντια ότι τρώνε περισσότερο από μένα. Γιατί όλο σε μένα τη λες. :P :P :P :P

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Ερημιές βλέπω. Εμάς μας έκανε κάτι νουμεράκια χτες βράδι ο Αντρίκος. Δεν γκρίνιαζε, αλλά ξύπνησε αρκετές φορές. Έχω καταλάβει πλέον ότι όταν ξυπνά πολλές φορές το βράδι βγάζει δόντι. Από χτες είδα να αχνοφαίνεται ο ένας από τους πάνω κοπτήρες. Μπορεί να βγουν και οι δύο μαζί... Σε λίγο θα πάω να πάρω ένα δώρο στη μάνα μου που έχει αύριο γενέθλια. Θέλω να φτιάξω και σπανακοπιτάκια για να βάλω στην κατάψυξη για τα γενέθλια και το απόγευμα λέμε να πάμε με την κουμπάρα μου σε ένα μοναστήρι εδώ κοντά για τον εσπερινό, αν δεν βρέχει δηλαδή. Ο άντρας μου θα πάει Λευκωσία για ένα τουρνουά σκάκι, κι είπα να μην κλειστούμε κι εμείς μέσα. Καγκουράκι, αυτό που κοιμάται μόνο αν ξαπλώνεις δίπλα της, πότε άρχισε; Όταν την έβγαλες από την κούνια; Απαπαπα, δε θέλω να τον μάθω έτσι... Εμάς ο Αντρέας δεν πίνει τίποτα σε μπιμπερό, αφού θηλάζει και νερό πίνει στο εκπαιδευτικό ποτηράκι. Γάλα δικό μου από μπιμπερό πλέον δε θέλει, βλέπει το μπιμπερό και το διώχνει. Και την πιπίλα την έκοψε μόνος του, μήπως να του κόψω και την πάνα και να του αγοράσω και άφτερσέιβ να βάζει; :P :P Πάντως πολλά παιδάκια που ξέρω γύρω στα έξι έκοψαν το βραδινό γάλα από μπιμπερό. Ανθή, δεν μπορείς να φανταστείς τι βλέπω στο σχολείο... Χτες ήρθε η καινούρια καθηγήτρια των αγγλικών (στη θέση του βοηθού διευθυντή που συνταξιοδοτήθηκε). Μπαίνουμε στο σύλλογο και βλέπουμε μια γυναίκα γύρω στα 45 και μια ηλικιωμένη γύρω στα 70. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν "πω πω, τι μεγάλη η καινούρια καθηγήτρια των αγγλικών" και μετά βλέπω τη σαρανταπεντάρα να συμπληρώνει το έντυπο ανάληψης καθηκόντων. Ποια ήταν η ηλικιωμένη;;;;; Όσο κι αν προσπαθείτε, αποκλείεται να το βρείτε! Ήταν η ΠΕΘΕΡΑ της!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ω ναι, η ΠΕΘΕΡΑ της!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν ήξερε η κοπέλα το δρόμο, και ήρθε η πεθερά της για να τη βοηθήσει να τα βρει! Και κάθισε και την περίμενε μέχρι τις εννιά που φύγανε (ζήτησε ο διευθυντής να γίνουν αλλαγές στο πρόγραμμα για να φύγουν νωρίτερα για χάρη της πεθεράς). Και μετά της λέει ο διευθυντής "μεγάλη θυσία κάνεις" και του απαντά αυτή "όχι, για τη νύφη μου; Δεν είναι μεγάλη θυσία". Οπότε πετάγομαι εγώ και της λέω "έχετε άλλο γιό;" "Ναι" μου λέει. "Είναι παντρεμένος;" τη ρωτάω. "Ναι" μου ξαναλέει. "Α", λέω εγώ "κρίμα, άμα ήταν θα το σκεφτόμουν να χωρίσω, για να έχω τόσο καλή πεθερά". Ο διευθυντής δίπλα μου χτυπιόταν! Ο θηλασμός σου προκαλεί δυσκοιλιότητα;;; Πρώτη φορά το ακούω αυτό. Κι εγώ έχω δυσκοιλιότητα μερικές φορές, αλλά δεν την είχα συνδέσει ποτέ με τον θηλασμό. Σήμερα τι τρώτε; Εγώ θα κάνω πούλλες (=μικρά κολοκασάκια= είδος βολβού) με πατάτες αντιναχτές (=τηγανιτές και σβησμένες με κρασί και κόλιανδρο). Κλείνω για να πάω γι α το δώρο πριν ξυπνήσει ο μικρός!

Γεια σας! Μαρίνα, συγχαρητήρια! Και εις κατώτερα εύχομαι! Νάντια, χμ... Κοίτα, βασικά το απογευματινό σου είναι χάλια, κατά τα άλλα δεν τα πήγες κι άσχημα. Τι έφαγα σήμερα; Πρωινό: Ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και μέλι και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Λουβί φρέσκο (=αμπελοφάσουλα ή μαυρομάτικα φασόλια φρέσκα, νομίζω είναι το ίδιο) με κολοκυθάκι και λίγη πατάτα, όλα βραστά με λαδολέμονο και κρεμμύδι + ελιές + δύο φέτες ψωμί. Απογευματινό: Λίγο ρόδι. Ένα μανταρίνι. Λίγα μπατόν σαλέ (ο Θεός να τα κάνει, ήταν εκείνα τα αλμυρά στικάκια που δίνουν με το ποτό, τα είχε φέρει ένας μαθητής και έφαγα λίγα έτσι όπως μιλούσαμε). Βραδινό: Μία χωριάτικη τυρόπιτα (σπανακόπιτα είπα στον άντρα μου και ο έξυπνος έφερε τυρόπιτα. Τι να κάνω, την έφαγα κι ας είναι Παρασκευή...)...

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Εμάς από χτες είναι βροχερός ο καιρός. Το βράδι κάνει ψυχρούλα, τη μέρα δροσούλα, σήμερα δηλαδή, γιατί χτες σκάγαμε απ' τη ζέστη. Και τώρα με κοντομάνικο είμαι δηλαδή... Τουλάχιστον βρέχει. Δεν πειράζει, καλύτερα να αργήσουν τα κρύα για να αργήσουμε να ανάψουμε σόμπες και καλοριφέρ! Μύριαμ, μ' αρέσει που έχεις και κουράγιο και κάνεις και τραπέζι! Καλά, η πεθερά δεν μπορούσε τουλάχιστον να πλύνει τα πιάτα; Εγώ χτες έκανα κοτόπουλο στη γάστρα με λεμόνι και σκορδάκι (λουκούμι έγινε!), ρύζι και σαλάτα. Σήμερα θα κάνω φασολάκι μαυρομάτικο φρέσκο με κολοκύθι. Θα φάει κι ο μικρός, πρώτη φορά τέτοιο φαγητό. Ααααα, αυτό είναι η γενική!!!!!!! Εγώ πόρτες και κουφώματα των παραθύρων καθαρίζω σχεδόν κάθε φορά που καθαρίζω ένα δωμάτιο, για να μη μαζεύονται. Παντζούρια δεν έχουμε (ευτυχώς!). Κουρτίνες έχουμε μόνο στα υπνοδωμάτια κι έχω στο νου μου να βάλω τον άντρα μου να τις κατεβάσει να τις πλύνουμε. Στο σαλόνι ακόμα δεν έχουμε βάλει, είναι το γεφύρι της Άρτας αυτές οι κουρτίνες! Πάντως μες στην άλλη βδομάδα λογικά θα τις βάλουμε κι αυτές! Τζάμια καθαρίζει ο άντρας μου, οπότε καταλαβαίνετε... Ειδικά τώρα που άρχισαν οι βροχές... Θέλω να βγάλω και τα χειμωνιάτικα και να μαζέψω τα καλοκαιρινά, αλλά δεν έχει νόημα... Αφού φοράμε κι απ' τα δύο. Έτσι έχουμε τις σακούλες με τα χειμωνιάτικα στο υπνοδωμάτιο και το γραφείο... Σας κλείνω, πάω να καθαρίσω τα φασολάκια!

Καγκουράκι ξέχασα να σου ευχηθώ για την Αγγελικούλα... Να σου ζήσει και να τη χαίρεσαι, έστω και καθυστερημένα! Θέλω κι εγώ μασάααααααααααααζ......................... Περαστικά στον άντρα σου. Αλεξάνδρα η κλασική κυπριακή για τα μαυρομάτικα είναι η εξής: http://www.sintagespareas.gr/sintages/l ... koula.html Εγώ την έχω αναρτήσει. Επίσης, μπορείς να τα φτιάξεις σαλάτα με πιπεριά, κρεμμύδι ξερό ή φρέσκο ή και τα δύο, ελιές ψιλοκομμένες, τόνο, άνηθο, μαϊντανό, δυόσμο, ρίγανη, ό,τι βάλει η φαντασία σου! Έχω και μια συνταγή για μαυρομάτικα με ντομάτα, δεν την έχω φτιάξει ποτέ, θα στη γράψω μετά άμα είναι. Τα ρεβύθια κι εγώ τα κάνω καμιά φορά όπως τους γίγαντες, είναι πολύ νόστιμα. Μαρίνα, μεγάλος είναι ο δικός σου! Ο Αντρέας είναι 75 εκατοστά και εννιά κιλά... Κι εμένα έβγαζε την κάλτσα και την έβαζε στο στόμα σ' αυτήν την ηλικία και τη μασούσε κιόλας!!!!!!! Καλύτερα έτσι με το ρυζάλευρο, μια χαρά η παιδίατρός σου! Σας φιλώ όλες!

Νάσια πώς είσαι τώρα; Βάσω για ποιο λόγο αγχώνεσαι; Παιδί είναι, θα αρρωστήσει. Δηλαδή όσοι έχουν παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως μια φίλη μου που γέννησε τον Αύγουστο ένα κοριτσάκι το οποίο είναι παραμορφωμένο στο πρόσωπο και ανακάλυψαν ότι αυτό οφείλεται σε κάποια εγκεφαλική δυσμορφία που ίσως της προκαλέσει και άλλα προβλήματα, όπως, π.χ. να μην μπορέσει να περπατήσει, τι πρέπει να κάνει; Και έχει και ένα μεγαλύτερο παιδί, πολύ ζωηρό και βγάζει και γάλα κάθε τρεις ώρες για να πίνει το μωρό δικό της γάλα! Κι εμάς ο Αντρέας βγάζει δόντια και είναι λίγο γκρινιάρης, σε υποφερτά πλαίσια βέβαια.

Γεια σας! Αναστασία, να σου ζήσει η Κωνσταντινοφραουλίτσα!!! Πολύχρονη και να τη χαίρεστε! Μύριαμ, μια χαρά θα πάει και η β' επιπέδου. Εμείς παντοφλάκια του πήραμε, αλλά δε θέλω να τα φοράει όταν περπατά, μόνο στο πάρκο όταν πιάσουν τα μεγάλα κρύα. Προτιμώ να φοράει τα παπούτσια του που είναι ορθοπεδικά. Για το δέντρο είχα πει ότι δε θέλω να στολίσω νωρίς, γιατί πιστεύω ότι έτσι κάπου χάνεται και η γιορτή. Αν έχεις στολισμένα για ένα μήνα, όταν έρθουν τα Χριστούγεννα θα έχεις πλέον βαρεθεί και το δέντρο και όλα. Καλά, όλη μέρα κάνεις δουλειές και κατά τα άλλα θέλει και γενική το σπίτι; Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια, όταν λέτε "γενική" τι εννοείτε; Επανέρχομαι.

Νάντια, πολλά γλυκά βλέπω! Τα κόλυβα που έφαγα προχτες δεν είχαν καθόλου ζάχαρη, μόνο σιτάρι-ρόδι-αμύγδαλο-σταφίδα-σουσάμι. Μαρίνα στη σαλάτα έβαλα ρόκα και μαρούλι, από πάνω τα σπυριά του ροδιού και αλάτι, ελαιόλαδο και βαλσάμικο. Μόνο αυτά. Τις προάλλες που είχαμε τη συνεστίαση του σχολείου μας σέρβιραν μια σαλάτα με ρόκα (ίσως και μαρούλι), ρόδι, λιαστή ντομάτα, καρύδι, παστό σύκο, παρμεζάνα και σος μπαλσάμικο-μέλι. Το μέλι, όμως, ήταν νομίζω λίγο περισσότερο απ' όσο έπρεπε και κάπου με χάλασε, το καταλάβαινες πάρα πολύ στη γεύση.

Γεια σας! Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι βουνού. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο στη γάστρα + ρύζι πιλάφι με άνηθο + γιαούρτι + σαλάτα μαρούλι-φρέσκο κρεμμυδάκι-άνηθο (του άνηθου έγινε σήμερα!). Απογευματινό: Λίγο ρόδι. Μια φέτα ψωμί με τυρί. Δύο μανταρίνια. Ένα μήλο. Βραδινό: Λίγο κοτόπουλο, λίγο ρύζι, λίγο γιαούρτι!

Γεια σας! Σήμερα είχαμε πολλές δουλειές, το πρωί πήγαμε σε διάφορα μαγαζιά, μετά έτρεχα να μαγειρέψω, να φάμε, να ταΐσω Αντρέα, μετά το φαγητό καθάρισα τα μπάνια και μετά σχολείο... Ανθή, καλά, εγώ είχα παρόμοια αντίδραση από μαθητή 43 χρονών πριν από τρία χρόνια... Και να φανταστείς ότι και στις δύο περιπτώσεις, επειδή ήξερα ότι έτσι και έβαζα έναν πάρα πολύ χαμηλό βαθμό θα πάθαιναν κατάθλιψη στο φουλ, έκοψα κι έραψα και τους μεγάλωσα το βαθμό τους στο διαγώνισμα (π.χ. της χτεσινής ο βαθμός ήταν γύρω στο 12 και της το έκανα 15), και αντιμετώπισα τέτοια συμπεριφορά. Αυτή σήμερα με ρωτούσε γιατί όταν με ρώτησαν οι άλλοι για μια ερώτηση στο διαγώνισμα τους είπα την απάντηση (την ώρα που γράφανε) κι όταν με ρώτησε αυτή της είπα απλά να διαβάσει το κείμενο!!!!!!!!!!!!!!!!! Καλά, απ' το μυαλό της τα βγάζει όλα εννοείται. Και μετά έλεγε ότι βοήθησε έναν συμμαθητή της (ο οποίος γενικώς πετάει, λες και είχε ανάγκη τη βοήθειά της) κι ότι αυτός πήρε 18.5 κι αυτή 15 και είναι άδικο! Ουφ, προτιμώ τους άτακτους που τους βάζεις μια φωνή και κάθονται ήσυχοι, από τους δήθεν καλούς μαθητές που σκοτώνουν για ένα βαθμό, και τελικά δεν τον αξίζουν κιόλας... Αλεξάνδρα, να σου πω τι έκανα εγώ μια φορά με τα φασολάκια. Είχα φτιάξει φασολάκια στο φούρνο, και όταν ψήθηκαν, έβαλα από πάνω φρέσκο μαϊντανό. Στον άντρα μου δεν άρεσε ο μαϊντανός στα φασολάκια, τέλος πάντων, έφαγε όσο έφαγε και μετά έμεινε αρκετό φαγητό, το οποίο δεν ήθελε να ξαναφάει. Οπότε κι εγώ, έφτιαξα μακαρονάδα, άλεσα τα φασολάκια στο μούλτι και τα έριξα στη σάλτσα. Την έφαγε, έγλειψε και τα δάχτυλά του, και ούτε κατάλαβε ότι είχε μέσα φασολάκια! Οπότε αυτό επιβεβαιώνει αυτό που μου έλεγες χτες ότι και οι άντρες μας σαν μωρά είναι. Εμείς τηλεόραση δεν είχαμε ποτέ στο υπνοδωμάτιο, κι αυτήν που έχουμε στο σαλόνι ούτε που την ανοίγουμε πια. Χριστίνα να σου ζήσει το αγοράκι σου! Ούτε κι εγώ θυμόμουν ότι έχει δύο ονόματα. Κι εγώ όπως εσένα ήμουν στην καισαρική. Δε σηκώθηκα από την πρώτη μέρα, γιατί έκανα μεσημέρι την επέμβαση, αλλά σηκώθηκα την άλλη μέρα το πρωί. Μετά από την δεύτερη ή τρίτη μέρα, έκανα βόλτες, καθόμουν, φρόντιζα το μωρό, κ.λπ., αλλά όσο περνούσαν οι μέρες πονούσα πιο πολύ. Όταν γύρισα σπίτι πονούσα αρκετά, οκ, δεν έπαιρνα και πολλά παυσίπονα βέβαια. Με τραβούσαν τα ράμματα, ειδικά θυμάμαι το βράδι που ξυπνούσε ο μικρός κι έπρεπε να ανακαθίσω στο κρεβάτι για να τον θηλάσω, ότι όταν ξεχνιόμουν κι έκανα καμιά απότομη κίνηση για να κάτσω πονούσα και κυρίως ανατρίχιαζα. Γενικώς, όμως, ήταν μια άσχημη εμπειρία, κυρίως ψυχολογικά, και εύχομαι την επόμενη φορά να γεννήσω φυσιολογικά. Τι γίνεται καλέ με τη συνέχεια; Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τους ήρωές σου, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πολύ καλό το βιβλίο σου! Κατερίνα, εμάς εδώ σήμερα φυσούσε και μετά έπιασε βροχή. Έξω κάνει λίγο ψύχρα, αλλά μέσα έχει ζέστη. Ειδικά κατά τη διάρκεια της μέρας μέσα στο σπίτι η ζέστη ήταν αφόρητη, επειδή λόγω της βροχής είχαμε κλειστά. Στο σχολείο φορούσα πουκάμισο και πουλόβερ και ήμουν πολύ άνετη, δε χρειάστηκα σακάκι. Κι εγώ θέλω δεύτερο μωράκι, αλλά πρέπει να αποθηλάσω και δεν είμαι έτοιμηηηη... :( Α, δε σας είπα, άρχισα τις αντλήσεις για να κάνω τράπεζα γάλακτος! Εγώ αύριο μαγειρεύω λουβί φρέσκο με πάλκαπα (=φασολάκι μαυρομάτικο φρέσκο όχι ξερό με ένα είδος κολοκυθιού). Α, τώρα που είπα "κολοκύθι" μιλούσα με τη γραμματέα του σχολείου και μου έλεγε ότι για το παιδί της δεν ξεφλουδίζει τίποτα, τα βράζει όλα με τη φλούδα. Της λέω ότι είναι καλύτερο να τα ξεφλουδίζουμε γιατί στη φλούδα είναι όλα τα φυτοφάρμακα και μου λέει "έτσι που τον προσέχεις το δικό σου, δε θα αποκτήσει καθόλου αντισώματα". Το ίδιο μου είχε πει κι όταν της είπα ότι δεν του δίνω παιδικά γιαούρτια, γιατί είναι γεμάτα συντηρητικά, χρωστικές, ζάχαρη, κ.λπ. Είπαμε να μην είμαστε και υστερικές με τη διατροφή, αλλά νομίζω ότι πρέπει να είσαι πολύ χαζός για να πιστεύεις ότι τα φυτοφάρμακα, τα συντηρητικά, κ.λπ. θα δημιουργήσουν αντισώματα στον οργανισμό... Τέλος πάντων... Όντως χάθηκαν τελείως η Αθανασία και η Μαρία. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας κοριτσάκια μου! Λυδία, συγχαρητήρια για την εγκυμοσύνη σου!!! Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Απορώ πώς αντέχετε και δε μαθαίνετε φύλο. Εγώ θα είχα σκάσει σε χίλια κομμάτια...! Για χριστουγεννιάτικο δέντρο που ρωτήσατε, εμείς θα στολίσουμε. Το στολίζουμε μια εβδομάδα περίπου πριν τα Χριστούγεννα. Νωρίτερα το θεωρώ χωρίς νόημα, το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα και να νιώσουμε κάπως διαφορετικά. Αν το στολίσω από το Νοέμβριο, μέχρι να έρθουν τα Χριστούγεννα θα έχει γίνει μέρος της διακόσμησης και δε θα έχει καμιά σημασία πλέον. Δώρα, αβγό του έδωσα σήμερα πρώτη φορά. Έφαγε περίπου το μισό από τον μισό κρόκο. Το έβρασα οκτώ λεπτά και έγινε σφιχτό. Έλιωσα τον κρόκο με λαδάκι και τον έφαγε με ευχαρίστηση. Θα δίνω κάθε δεύτερη μέρα. Μεθαύριο θα δώσω λίγο περισσότερο. Τυρί εγώ δεν έχω δώσει, μόνο χτες και προχτές του έτριψα λίγη ανάλατη μυζήθρα στα μακαρόνια. Κι ο γιατρός μου είπε καλύτερα να αποφεύγω τα αλμυρά τυριά, γιατί έχουν αλάτι (γι' αυτό είναι αλμυρά ). Νάσια, περαστικά στη Χρυσούλα. Εγώ νύχια δε βάφω ποτέ, μου σπάνε τα νεύρα γιατί νιώθω σαν ανάπηρη. Βασούλα, δεν ξέρεις ότι και η επόμενη εγκυμοσύνη θα είναι όπως η προηγούμενη. Κι εμείς θέλουμε δεύτερο μωράκι, αλλά πρώτα πρέπει οπωσδήποτε να αποθηλάσω, πράγμα για το οποίο ούτε εγώ είμαι έτοιμη, ούτε ο Αντρέας... Σας φιλώ όλες, ελπίζω να μην ξέχασα καμία.

Γεια σας! Γιωταμαρία, γιατί καλέ, είναι νόστιμα τα κόλλυβα και πολύ θρεπτικά! Είχε πάει ο άντρας μου στο μνημόσυνο ενός φίλου του που πέθανε το καλοκαίρι, και έφαγα λίγα για να συγχωρέσω. Σου φάνηκε υπερβολικό το μενού μου; Αφού δεν έφαγα κάτι υπερβολικό ή μεγάλες ποσότητες, ούτε και γλυκό έφαγα. Άλλωστε, δε θέλω να χάσω κιλά, να τα διατηρήσω θέλω και να τρώω όσο πιο υγιεινά μπορώ. Μαρίνα, οι μερίδες εστιατορίου πώς είναι δηλαδή; Γιατί όταν ακούω μερίδα εστιατορίου, μου έρχεται στο μυαλό ένα γεμάτο πιάτο. Ελίνα και Χριστίνα, μια χαρά σας βλέπω! Γράφω κι εγώ τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί και μέλι και ένα τσάι βουνού. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Πατάτες φούρνου + σαλάτα μαρούλι-ρόκα-ρόδι (γιάαααααααααααααααααααααααααααμ!!!!!!!!!) + ελιές. Απογευματινό: Δύο μανταρίνια. Ένα πολύ μικρό μήλο. Βραδινό: Πατάτες φούρνου + ελιές.

Γεια σας! Γύρισα απ' το σχολείο, έφαγα και σας διαβάζω. Σήμερα τους επέστρεψα τα διαγωνίσματα γιατί είχαν πέσει να με φάνε, "πόσα πήρα κυρία" και "πόσα πήρα κυρία"... Μια κοπέλα, 26 χρονών, χωρισμένη, με δύο παιδιά (και πιθανώς και με γκόμενΑ, αλλά αυτό είναι υπό διερεύνηση :P ) πίστευε ότι είχε γράψει τέλεια, τελείωσε πρώτη, όπως τα παιδάκια που λένε "πρώτος!", της είπα να το ξανακοιτάξει, και τελικά δεν έγραψε και τόσο καλά, και πήρε 15. Που δεν ήταν 15 δηλαδή, 12-13 το πολύ ήταν, αλλά την είδα τόσο ενθουσιασμένη και είπα να της το κάνω 15 για να μην απογοητευτεί. Τελικά με το που είδε το 15 έπαθε σοκ, άρχισε να κλαίει, να διαμαρτύρεται ότι είχε διαβάσει, τα ήξερε, πώς γίνεται να τα έγραψε λάθος, κατέβασε τα μούτρα της και τελικά πήρε άδεια εξόδου και έφυγε απ' το σχολείο την ώρα του μαθήματος, και μάλιστα πάτησε το γκάζι του αυτοκινήτου της κι έφυγε με χίλια. Συγγνώμη ρε κορίτσια, όσο σοβαρά κι αν παίρνει κάποιος το σχολείο, είναι φυσιολογική τέτοια αντίδραση; Δε δείχνει ανωριμότητα αυτή η συμπεριφορά; Εγώ στην αρχή της είπα πού έκανε λάθος (και κανονικά στις ασκήσεις αυτές έπρεπε να πάρει μηδέν, ενώ εγώ της έβαλα κάποιους βαθμούς για να τη βοηθήσω), και μετά δεν της έδινα σημασία, γιατί δεν μπορώ αυτά τα παιδιάστικα κι αυτήν τη βαθμοθηρία. Τέλος πάντων... Αλεξάνδρα, ελπίζω να ξαναβρεί τους ρυθμούς της με τον ύπνο η μικρή σου. Εμάς πάλι δεν έχει πρόγραμμα ύπνου, κοιμάται συνήθως δύο, το πολύ δυόμιση ώρες το πρωί ή το μεσημέρι, αλλά δεν έχει στάνταρ ώρα, ενώ μπορεί και να μην κοιμηθεί. Ανθή, εγώ έχασα τα κιλά μου, αλλά χωρίς καθόλου δίαιτα, ενώ η Μαρίνα κάνει δίαιτα και μάλιστα αυστηρή (για τα δικά μου δεδομένα!). Είναι στον οργανισμό. Εγώ δεν χάνω τόσο εύκολα κανονικά, αλλά λόγω θηλασμού τα έχασα όλα και τώρα τρώω το καταπέτασμα και δεν παχαίνω. Αυτό που λες για τα διαγωνίσματα μου το έλεγε σήμερα και ο φυσικός του σχολείου. Μου έλεγε ότι θα ήθελε να προσλάβει έναν αδιόριστο φυσικό για να του κάνει τις διορθώσεις! Εμείς κατεβάσαμε τα χειμωνιάτικα τις προάλλες, αλλά δεν έχει νόημα να τα βγάλω από τις σακούλες και να μαζέψω τα καλοκαιρινά, γιατί δεν κάνει κρύο. Τη μέρα είναι σαν καλοκαίρι, αλλά όχι καύσωνας. Αυτή ήταν η πρόοδος που κάναμε... Κατερίνα, τις είδα τις φωτογραφίες, καλά τα παιδιά σου τέλεια και το τσολιαδάκι όλα τα λεφτά, ειδικά στη φωτογραφία με τα κατεβασμένα μούτρα!