Θέλω να γίνω μαμά

Γεια σας! Χριστίνα ναι, έχει γενέθλια σήμερα ο Αντρίκος! Μαρίνα είπαμε να τα διατηρήσω τα κιλά, όχι να χάσω κι άλλα! Όλες σας βλέπω μια χαρούλα! Τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί, ένα τσάι γλυκάνισο και ένα αβγό με λίγο λαδάκι (δεν το έφαγε ο Αντρέας). Δεκατιανό: Ένα χυμό ροδάκινο. Μεσημεριανό: Μια μικρή μερίδα αρακά με πατάτες, λίγο γιαούρτι, μια φτερούγα από ψητό κοτόπουλο και μια φέτα ψωμί. Απογευματινό: Ένα κομμάτι νηστίσιμο γλυκό μωσαϊκό. Δύο μανταρίνια. Βραδινό: Δύο μικρά κομμάτια σπιτική πίτσα με πάρα πολύ λεπτό φύλλο, τυριά και λαχανικά και ένα κομμάτι γραβιέρα.

Καγκουράκι μου σ' ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω να πιάσουν όλες οι ευχές σου!

Το έβαλα το κιλόοοοοοοοοοοοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κατερίνα άσε, εγώ ούτε τα μισά από σένα δεν κάνω, αλλά είμαι συνέχεια πνιγμένη... Δε βρίσκω καθόλου χρόνο για τον εαυτό μου. Κι όταν λέω "για τον εαυτό μου", δεν εννοώ για να κάνω μάσκα ομορφιάς, αλλά για να διαβάσω ένα βιβλίο, π.χ.! Τουλάχιστον άρχισα την κεραμική. Πιστεύω ότι βγάζει κι άλλα δόντια ο Αντρέας και γι' αυτό είναι ανήσυχος. Έχει γίνει και αντιδραστικός, όμως, και κλαίει όπως όταν ήταν νεογέννητο, δηλαδή φωνάζοντας! Με γεια τα κουρέματα σε όλους σας! Περιμένουμε να μας πεις τι έγινε με το γιατρό.

Λένα, κι εμένα το ίδιο, την άλλη πιπίλα πλέον ούτε να τη δει. Τέσσερις μήνες μόνο την πήρε. Να κοιμηθούμε μαζί, όμως, δεν παίζει με τίποτα, πρώτον γιατί δε με βόλεψε ποτέ ο ξαπλωτός θηλασμός και δεύτερον γιατί ούτε και τον Αντρέα τον βόλεψε ποτέ. Μία φορά μετά την πρώτη φορά που νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο δοκίμασα να τον θηλάσω ξαπλωτή για να κοιμηθούμε μετά, εγώ δε βολευόμουν με τίποτα και αυτός μόλις θήλασε άρχισε να κλαίει. Γενικώς δεν είναι χαδιάρικο μωρό, δεν είναι από αυτά που έρχονται να σε αγκαλιάσουν ή να τριφτούν πάνω σου. Καμία σχέση! Ευτυχώς τώρα που ξυπνά θηλάζει (πιπιλά) και ξανακοιμάται κάποια στιγμή.

Γεια σας! Ερημιές και σήμερα βλέπω... Ο Αντρέας πάλι πάρτι έκανε χτες βράδι, Ξύπνησε 4 και κοιμήθηκε 4.40, μετά στις 5.20 περίπου και κοιμήθηκε 5.45 και μετά 6.45 για πρωί... Κι όλη μέρα δεν κοιμήθηκε καθόλου, μόνο λίγο στο αυτοκίνητο και στη φρουταρία που πήγαμε το μεσημέρι... Ελπίζω να στρώσει σιγά σιγά. Αφήστε, πάλι είχα φραγμένο πόρο στο στήθος. Χτες βράδι σε κάποια φάση που σηκώθηκα το κατάλαβα, πονούσε και λίγο, κι έβαζα τον μικρό να θηλάσει, αλλά πιπίλιζε, δε θήλαζε και δεν ξεβούλωνε το στήθος. Τελικά όταν σηκώθηκα κατά τις δέκα και μισή (εννοείται ότι τον παρέδωσα στον άντρα μου κατά τις οκτώ) τον έβαλα πάλι να θηλάσει και πάλι πιπίλιζε, οπότε πήγα στο μπάνιο και το άδειασα με το χέρι. Ευτυχώς βγήκε το γάλα, μετά πιο αργά θήλασε κι ο μικρός και το άδειασε τελείως. Μαρίνα δεν το θυμόμουν ότι είσαι οικονομολόγος. Για πες, πώς θα ξεφύγουμε απ' την κρίση; Κι ο Αντρέας άργησε να βγάλει δοντάκια και για πάρα πολύ καιρό είχε μόνο τα δύο κάτω. Τώρα έχουν αρχίσει να βγαίνουν κι άλλα. Ένας φίλος μου από τη Θεσσαλονίκη μου έλεγε ότι είχε νέφος προχτές σ' όλη την πόλη απ' τις ξυλόσομπες! Καγκουράκι πώς δεν κάνει να βάλεις λιαστή ντομάτα στις φακές; Αν και μάλλον τώρα θα τις έχετε χωνέψει κιόλας! Πώς τα περάσατε στο σινεμά; Κατερίνα, Χριστίνα πού είστε καλέ; Για την Ανθή και το Καρολινάκι δε ρωτάω, ξέρω... τρέχουν!!!

Γεια σας! Πάλι πάρτι είχαμε χτες βράδι. Μετά τις τέσσερις ο Αντρέας ξυπνούσε ανά μία ώρα... Ελπίζω σιγά σιγά να αρχίσει να στρώνει πάλι... Αναστασία δύσκολο αυτό με τον ύπνο... Δεν μπορείς να κοιμηθείς άνετα. Εγώ τουλάχιστον δε θα μπορούσα. Μια φίλη μου έχει το γιό της να κοιμάται μαζί τους από πέντε μηνών, τώρα είναι δύο χρονών και είναι αδύνατο να κοιμηθεί αλλού. Στην κούνια του δεν κοιμήθηκε ποτέ. Είναι απελπισμένη κι αυτή και ο άντρας της, αλλά ό,τι κι αν κάνουν αποτυγχάνει. Μύριαμ, υπάρχουν προστατευτικά που να μπαίνουν όταν η πρίζα είναι στην υποδοχή; Γιωταμαρία κιόλας στο γιογιό; Εμένα ούτε που μου πέρασε απ' το μυαλό να τον βάλω στο γιογιό από τώρα.

Γεια σας! Μια χαρά σας βλέπω όλες! Εμένα σήμερα η μέρα ήταν καταστροφική. Ελπίζω να ξαναέβαλα το κιλό που έχασα! Πρωινό: Ένα σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί, βιτάμ και μέλι και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο αρακά με πατάτες και αρκετές ελιές. Απογευματινό: Κατ' αρχήν έγλειψα το μπολ που έφτιαξα το νηστίσιμο μωσαϊκό, αλλά είχε μείνει ελάχιστο μέσα, μιλάμε για μισό κουταλάκι γλυκού και ούτε καν... Μια μικρή μπανάνα. Τρία μανταρίνια. Μερικές φρυγανιές από άρτο. Ένα κομμάτι νηστίσιμο γαλακτομπούρεκο! Τώρα πώς γίνεται να είναι νηστίσιμο, ο Θεός κι η ψυχή τους! Βραδινό: Ένα κρουασάν μαρμελάδα (από αρτοποιείο, όχι συσκευασμένο).

Από άποψη δεοντολογίας δεν ξέρω καθόλου τι γίνεται, αλλά το ίδιο συνέβη σε μία φίλη μου. Δε χρειάστηκαν όμως δύο μήνες, αλλά δύο μέρες ασταμάτητου κλάματος του μικρού για να της πει η δασκάλα και ιδιοκτήτρια να μην τον ξαναπάρει καλύτερα, γιατί φοβήθηκε μήπως πάθει τίποτα. Το συγκεκριμένο παιδί, βέβαια, είναι και επιθετικό, αλλά δε νομίζω να είναι το μόνο.

Γεια σας! Πού χαθήκατε όλες καλέ; Αλεξάνδρα πολύ ζόρι η διατροφή της μικρής σου... Εμάς δεν έχει κοιμηθεί σχεδόν ποτέ όλο το βράδι. Την πρώτη φορά που ξυπνά είναι επειδή θέλει γάλα, μια που δεν πίνει γάλα το βράδι πριν κοιμηθεί, αφού εγώ λείπω στο σχολείο. Το μπιμπερό δεν το δέχεται με τίποτα, έτσι κοιμάται χωρίς να πιεί γάλα, οπότε την πρώτη φορά που ξυπνά είναι για γάλα. Συχνά ξυπνά μόνο μία φορά, θηλάζει και μετά ξανακοιμάται ως το πρωί. Τώρα αυτόν τον καιρό ξυπνά αρκετές φορές λόγω των δοντιών, οπότε πιστεύω ότι κάνω καλά που τον θηλάζω, αφού ο θηλασμός είναι το καλύτερο φάρμακο για τα δόντια. Ελπίζω σιγά σιγά ν' αρχίσει από μόνος του να στρώνει στον ύπνο...

Αναστασία το χειρότερό μου... Εγώ ελάχιστες φορές δοκίμασα να τον πάρω στο κρεβάτι μας, όχι για βράδι, έτσι κανένα πρωινό που ξυπνά για χουζούρι, αλλά είτε σηκώνεται όρθιος και χοροπηδά, είτε κλαίει. Και ο ξαπλωτός θηλασμός δεν πέτυχε γι' αυτόν τον λόγο. Χαίρομαι, όμως, γιατί δεν ήθελα με τίποτα να μάθει να κοιμάται μαζί μας.

Γεια σας! Μια χαρά σας βλέπω όλες! Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο τραχανά + ένα λουκάνικο χωριάτικο ψητό + σαλάτα λάχανο + ΄ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Απογευματινό: Μισό μπολ περίπου κρέμα γαλακτομπούρεκου (επιτέλους τελείωσε!). 2 μπατόν σαλέ (αυτά τα απαίσια αλμυρά στικάκια που σερβίρουν καμιά φορά με ποτό). Έφαγα μόνο δύο, πολύ λεπτά. Αρκετές φρυγανιές από άρτο. Ένα μικρό μανταρίνι. Βραδινό: Ένα μπολ τραχανά.

Για ποιο λόγο θέλεις να κάνεις πρόκληση; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα; Αν όχι, τότε ποιος ο λόγος να κάνεις πρόκληση; Εύχομαι ό,τι καλύτερο, ό,τι κι αν αποφασίσεις!

Γεια σας! Ευτυχώς το βράδι κοιμηθήκαμε κάπως καλύτερα κι ο Αντρέας δεν ξύπνησε πάλι απ' τα χαράματα. Φάνηκαν τα πάνω δόντια κι ένα άλλο κάτω, οπότε ελπίζω να ηρεμήσει σιγά σιγά. Σήμερα έφαγε κιόλας αρκετό κουάκερ με μπανάνα για δεκατιανό και πολύυυυυυυυυυυυ τραχανά με λαχανικά και κοτόπουλο! Ο τραχανάς είναι το αγαπημένο του τελικά, όσο κι αν του δώσεις δε λέει ποτέ όχι! Αλεξάνδρα τώρα κατάλαβα ότι η φρυγανιά είναι από τα απαγορευμένα. Μωρέεε... Μακάρι να περάσουν σιγά σιγά οι αλλεργίες να μην ταλαιπωρείται. Τέλειες οι δημιουργίες σου! Εσύ έχεις ταλέντο! Χριστίνα περαστικά εύχομαι... Χμ... Ντέμιαν; Μου θυμίζει αμερικάνικη ταινία τρόμου (χι χι). Γιατί δεν τον ονομάζεις Μιχαλάκη ας πούμε; :P :P :P Καρολινάκι τρέχεις κι εσύ ε; Καλά, έτσι όπως έγραψες για το σπίτι του Καγκουρακίου ότι είναι "κόζι" γέλασα πολύ, γιατί στα κυπριακά "κόζι" είναι το σούργελο!!! Καγκουράκι κι εσένα σε ταλαιπωρεί ο μικρούλης ε; Ο Αντρέας ξυπνά και θηλάαααζει... Όσο θηλάζει με παίρνει κι εμένα ο ύπνος, αλλά μετά μπορεί να ξυπνήσω, να τον βάλω στο κρεβάτι και να κλαίει. Σα νεογέννητο κάνει... Και να χρειαστεί να θηλάσει λίγο ακόμα για να κοιμηθεί. Ρε κορίτσια, μήπως να μη σηκώνομαι; Να τον αφήνω να ξανακοιμηθεί μόνος του; Δε νομίζω όμως ότι μπορώ να το κάνω αυτό.

Γεια σας! Ευτυχώς κοιμηθήκαμε κάπως καλύτερα χτες βράδι. Ο Αντρέας ξύπνησε κατά τις δώδεκα και κάτι, μετά στις τρεις και κάτι και μετά στις έξι. Για πρωί ξύπνησε στις οκτώ παρά δέκα περίπου. Τώρα που το βλέπω πολλές φορές ξύπνησε, αλλά ευτυχώς δεν ξύπνησε για πρωί από τα χαράματα, οπότε ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα. Βάσω εγώ δεν τολμώ να τον αφήσω να κλαίει για να ξανακοιμηθεί. Δε νομίζω να ξανακοιμηθεί, μάλλον θα σηκώσει την πολυκατοικία στο πόδι. Νάσια εννοούσα ότι έχουμε ένα πολύπριζο, όλες οι υποδοχές του οποίου έχουν μέσα πρίζες. Έχουμε και πρίζες στον τοίχο χαμηλά που η υποδοχή τους έχει μέσα πρίζα. Δεν ξέρω τι γίνεται σ' αυτήν την περίπτωση. Αφού προστατευτικά δεν μπαίνουν, πώς θα τον προφυλάξω; Γιωταμαρία τα μαθήματα κεραμικής γίνονται στα επιμορφωτικά τμήματα του Υπουργείου Παιδείας. Πρώτη φορά πήγαινα, με ξεσήκωσε η κουμπάρα μου που πήγαινε και πέρσι! Αναστασία τι εννοείς "όταν κοιμάται με τον άντρα σου"; Κοιμάστε στο δωμάτιο μαζί της; Εμείς το κόψαμε αυτό από εξήμιση μηνών, κι ευτυχώς δεν έχουμε πρόβλημα. newlife78 ποια είσαι;

Γεια σας! Γιωταμαρία πώς επιβιώνεις με τόσα λίγα; Μαρίνα μια χαρά! Χριστίνα κορνεδάκι ακούω! Έχω χρόοοοοοοοοοοοοονια να φάω! Ελίνα Κυριακή και Δευτέρα καλά τα πήγες. Για το Σάββατο πάλι, δεν ξέρω... Είσαι καλύτερα σήμερα; Γράφω τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες + καρότο σαλάτα + λίγη φέτα. Απογευματινό: Μισό μπολ περίπου κρέμα γαλακτομπούρεκου. 5-6 φρυγανιές από άρτο. Δύο μικρά μανταρίνια. Βραδινό: Ένα σάντουιτς με μαύρο ψωμί, τυρί, κοτόπουλο και αβγό βραστό.

Γεια σας κοριτσάκια! Είμαι πτώμα, μπήκα να χαιρετήσω και θα σας σχολιάσω αύριο. Φιλιά!

Γεια σας κοριτσάκια! Στο πόδι με είχε όλο το βράδι ο Αντρίκος και το πρωί ξύπνησε 6.15... Ξανακοιμήθηκα για καμιά ώρα μετά που τον κράτησε ο άντρας μου. Σήμερα πήγα και το πρώτο μου μάθημα κεραμικής! Ήταν πολύ ωραία, έφτιαξα δύο πήλινα ρόδια. Μύριαμ εμείς δεν έχουμε εκτεθειμένες πρίζες, αλλά έχουμε κάποιες πρίζες χαμηλά, οι οποίες έχουν μέσα πρίζα, πώς το λένε αυτό το πράγμα, το καλώδιο, καταλάβατε φαντάζομαι. Μ' αυτές τι γίνεται; Ο Αντρέας με το φως δεν έχει κόλλημα όπως τα περισσότερα μωρά, αλλά τώρα που βάλαμε καινούριο φωτιστικό στην κουζίνα που ανοίγει με τηλεχειριστήριο, όποτε με δει να παίρνω το τηλεχειριστήριο, κοιτάει το φωτιστικό και περιμένει να ανάψει! Α, και στο σαλόνι που έχουμε φωτιστικό-ανεμιστήρα που ανοίγει με κορδόνι, τον κρατάει ο άντρας μου και τραβά το κορδόνι και ανάβει το φως. Με τις εικόνες έχει ένα κόλλημα, όποτε βλέπει εικόνα και κυρίως του Χριστού σκάει ένα τεράστιο χαμόγελο μέχρι τ' αφτιά του, κι άμα του πεις "πού είναι ο Χριστούλης;" κοιτάει στο μέρος που είναι οι εικόνες και χαμογελά. Γιωταμαρία κι εμένα καμιά φορά πάει να με ταΐσει! Να μου βάλει ορό στη μύτη με τίποτα, μόνο που βλέπει την αμπούλα αρχίζει να κλαίει...

Γεια σας κοριτσάκια! Ζυγίστηκα το πρωί και πήγα 53... Έχω χάσει ένα κιλό, πράγμα όχι και τόσο καλό, οπότε το μενού μου θα είναι λίγο πιο φορτωμένο αυτές τις μέρες! Εσείς μια χαρά τα πάτε όλες βλέπω! (Ζήτω η μερέντα!)

Γεια σας κοριτσάκια! Άυπνη πάλι... Χτες βράδι ο Αντρέας ξύπνησε 1.15 και ξανακοιμήθηκε 2.15, μετά ξύπνησε 4.15 και κοιμήθηκε 4.40 και τέλος στις 6.15 για πρωί... Εφτά η ώρα τον παρέδωσα στον άντρα μου και ξανακοιμήθηκα, αλλά όχι για πολύ, καμιά ώρα. Αμάν πια αυτά τα δόντια... Σήμερα πήγα για πρώτη φορά μάθημα κεραμικής! Ήταν πολύ ωραία και περίεργα. Έκανα δύο πήλινα ρόδια, ένα μικρό κι ένα μεγάλο. Έχει πολύ ενδιαφέρον! Πήγαμε με την κουμπάρα μου που είναι πιο προχωρημένη. Όσο ήμουν στο μάθημα ήρθε ο μάστορας για τα κουρτινόξυλα. Τα πέρασαν, αλλά δεν μπορούσαν να ανοίξουν τελείως γιατί κρεμούσαν στη μέση (20 ευρώ κινέζικο κουρτινόξυλο, τι περιμέναμε. Να δούμε όταν θα κρεμάσουμε τις κουρτίνες πώς θα δείχνουν... Δε μας θέλει το θέμα κουρτίνες πάντως, αυτό είναι το σίγουρο! Τώρα πρέπει να καθαρίσω το χαμό στο καθιστικό κι αν τα καταφέρουμε, να στρώσουμε και το χαλί. Καγκουράκι και Ανθή, τι ωραία που βρεθήκατε εσείς και το Καρολινάκι! Κι εγώ θα έτρωγα κι απ' τα τρία γλυκά χωρίς συζήτηση! Ο Αντρέας χτες έφαγε όλο το μεσημεριανό του και αρκετό φρούτο. Σήμερα το πρωί του έφτιαξα αβγό, αλλά αναγούλιαζε και δεν επιμείναμε. Τώρα θα του το δώσουμε για μεσημέρι, αλλά έκανα και τραχανά μήπως και δεν το φάει. Κατερίνα για το πάρτι θα φτιάξω τα εξής: πιτσάκια, σπανακοπιτάκια, γαλακτομπουρεκάκια και μπακλαβαδάκια τυλιχτά (όλα αυτά είναι στην κατάψυξη ήδη), σαντουιτσάκια γαλοπούλα-κασέρι φατσούλες, κοτομπουκιές. Η μάνα μου θα φτιάξει τυροπιτάκια, βολ-ω-βαν με τόνο, ελιόπιτα νομίζω και μηλοπιτάκια. Η τούρτα θα είναι μωσαϊκό και θα την καλύψουμε με ζαχαρόπαστα σε σχέδιο ξυπνητήρι, επειδή ο Αντρέας όλο μας ξυπνάει! Μαρίνα τι μάθημα διδάσκεις; Μας το έχει κάνει κι εμάς ο Αντρέας αυτό με τη γκρίνια... Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Νάντια μια χαρά σε βλέπω! Μαρίνα μελομακάρονα από τώρα; Εγώ τα φτιάχνω μια βδομάδα πριν τα Χριστούγεννα περίπου, και τότε στολίζω και το σπίτι. Στολίζω λέμε τώρα, αφού μόνο ένα δέντρο στολίζω και ένα στεφάνι στην πόρτα. Γιωταμαρία φτου σου και πάλι φτου σου. Μία ο πουρές, μία τα μακαρόνια καραμέλες με σπανάκι, απορώ πώς έχεις το θράσος και περιφέρεις το σαρκίο σου στην επιφάνεια της γης... Γράφω τι έφαγα σήμερα: Πρωινό: Ένα αντίδωρο. Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, τυρί και γαλοπούλα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Κοτόπουλο ψητό με πατάτες (έφαγα ένα κομμάτι από στήθος) + λίγη φέτα + σαλάτα λάχανο-καρότο-σέλινο. Απογευματινό: 2 ανάλατα αμύγδαλα. Κρέμα από γαλακτομπούρεκο, περίπου μισό μπολ (έφτιαχνα τα γλυκά για τα γενέθλια). Περίπου μισό ρόδι. Βραδινό: Ένα πιάτο μακαρονάκια (pasta kids) με καρότο, πιπεριά, μαϊντανό και σκόρδο (το σκόρδο κάπου είχε χαθεί) με δύο μπουκιές βραστό μοσχάρι και ανάλατη φρέσκια μυζήθρα (κοινώς: ό,τι περίσσεψε από το φαγητό του Αντρέα) + σαλάτα λάχανο-καρότο-σέλινο. Μια κούπα γάλα με μέλι και κανέλα (τελικά το ήπια σήμερα το γαλατάκι).

Να σας ζήσει! Καλότυχος! Για το θηλασμό και το θήλαστρο σου είπαν τα κορίτσια.

Καλημέρες! Απ' τις έξι και είκοσι ξύπνησε σήμερα το καμάρι μου... Και ΔΕΝ ξανακοιμόταν. Τον κράτησε ο άντρας μου και ξάπλωσα μέχρι τις εφτάμιση περίπου, μήπως ξανακοιμηθώ, αλλά δεννν... Τελικά τον πήρα και πήγαμε εκκλησία και κοιμήθηκα όταν γυρίσαμε. Τι κοιμήθηκα, δηλαδή, ούτε που κατάλαβα αν κοιμήθηκα ή όχι, αλλά νομίζω πρέπει να με πήρε ο ύπνος για πολύ λίγο. Τον άκουγα, όμως, που έκλαιγε συνέχεια και τον πήρα και τον κοίμισα. Ωχ, τον ακούω... Μάλλον ξύπνησε...

Καλημέρα! Από τα χαράματα μας ξύπνησε σήμερα... Έξι και είκοσι και ΔΕΝ ξανακοιμόταν... Τον κράτησε ο άντρας μου μήπως κοιμηθώ αλλά δεννν... Τελικά τον πήρα και πήγαμε εκκλησία και όταν γυρίσαμε έπεσα μήπως κοιμηθώ αυτή τη φορά. Για να είμαι ειλικρινής δεν κατάλαβα αν κοιμήθηκα (!!!!!), μάλλον πρέπει να κοιμήθηκα για πολύ λίγο, αλλά τον άκουγα που έκλαιγε συνέχεια και τελικά σηκώθηκα και τον κοίμισα... Νάσια κι εμάς ο Αντρέας δεν καταλαβαίνει το "όχι" και το "μη". Π.χ. στο σαλόνι έχουμε πίσω από το έπιπλο της τηλεόρασης ένα πολύπριζο με διάφορες πρίζες. Δίπλα από το έπιπλο έχουμε ένα τραπεζάκι. Τώρα τελευταία μπαίνει κάτω απ' το τραπεζάκι και πειράζει τις πρίζες ή απλά μετακινεί το τραπεζάκι, για να έχει όλο το χώρο στη διάθεσή του. Του λέμε αμέσως "Αντρέα! Βγες γρήγορα!" ή κάτι παρεμφερές και βγαίνει αμέσως, αλλά τριάντα δευτερόλεπτα μετά ξαναπηγαίνει... Εκατό φορές να του το πούμε και να τον πάρουμε από κει, αυτός θα ξαναπάει. Δεν ξέρω, είναι δύσκολο να θέσεις κάποια όρια. Δε θέλω συνέχεια να του λέω "όχι" και "μη" γιατί δε θέλω να του κόψω τον ενθουσιασμό του να εξερευνήσει τον κόσμο, αλλά από την άλλη δε θέλω να γίνει ανεξέλεγκτος. Για τη Μαρία που λες, μάλλον φταίνε οι παππούδες-γιαγιάδες (εμένα πάλι οι γονείς μου είναι στο άλλο άκρο), ενώ η Χρυσούλα βλέπει τη Μαρία και τη μιμείται. Αλλά άμα δεν το έχει το παιδί...

Άντε, καληνυχτώ!