Θέλω να γίνω μαμά

Καγκουράκι είσαι καρφί!!! Μπααα, δε μασάει από τέτοια ο διευθυντής. Κατ' αρχήν αυτός σπουδάζει νομική, και τις ώρες του σχολείου κάνει τις εργασίες για το πανεπιστήμιο! Έπειτα, είναι πολύ χαλαρός. Για να καταλάβεις, την περασμένη Παρασκευή είχα την ομιλία και δεν πήγα σχολείο, Δευτέρα δεν ήρθε αυτός, Τρίτη συμπλήρωσα το δικαιολογητικό, του το δίνει η γραμματέας να το υπογράψει, με φωνάζει, το σκίζει και λέει "ε, σιγά, ας μην μπει απουσία". Καρολινάκι ωχ ωχ ωχ, φρονημίτες ακούω... Μια μαθήτριά μου αφαίρεσε ένα ή δύο νομίζω τώρα τα Χριστούγεννα, και έκανε είκοσι μέρες να έρθει σχολείο... Εγώ πάντως τους έβγαλα όλους με τη μία, και τους τέσσερις, και μάλιστα οι από κάτω έβγαιναν πλαγιαστοί και έπρεπε να τους σπάσει για να βγουν. Οπότε καταλαβαίνεις... Αλλά το μεγάλο πρόβλημα είναι που γέμισε όλο το στόμα και ο λαιμός άφθες, και δεν μπορούσα ούτε νερό να πιώ, ούτε καλά καλά να μιλήσω...

Ωραία, θα δώσω κι εγώ φασόλια! Έκανα την περασμένη Παρασκευή, αλλά για τον Αντρέα και για μένα, που είχα λίγο το στομάχι μου, έκανα άλλο φαγητό, γιατί φοβήθηκα μήπως τον πειράξουν. Την επόμενη φορά που θα φτιάξω θα του δώσω λίγα να δω πώς θα αντιδράσει!

Γεια σας απ' το σχολείο! Έχω κενό και είμαι μόνη μου στο σύλλογο, οπότε είπα να μπω να σας γράψω, αφού βλέπω πήρατε φόρα! Μαρίνα μια χαρά με τα κιλά, εμείς τα λέμε και στο άλλο ποστ. Πολύ ωραίος ακούγεται ο στολισμός. Εμείς στο γάμο είχαμε απλά δύο ανθοστήλες και δύο λαμπάδες, και ούτε που ασχολήθηκα, απλά είχα πει στην ανθοπώλη να κάνει ό,τι θέλει αυτή και το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό. Στη βάφτιση δεν κάναμε καθόλου στολισμό στην εκκλησία. Όσο για την ανθοδέσμη, επίσης είχα πει στην ανθοπώλη να κάνει ό,τι θέλει. Ήθελα λευκούς κρίνους, αλλά δεν ήταν η εποχή τους, και κόστιζαν μια περιουσία, έτσι βάλαμε λευκά τριαντάφυλλα. Το αποτέλεσμα ήταν πάααρα πολύ απλό, αλλά εντυπωσιακό. Ήταν λευκά τριαντάφυλλα δεμένα με μια λευκή κορδέλλα, χωρίς τίποτε άλλο. Ακούγεται χαζομάρα, αλλά ήταν υπέροχο, πάρα πολύ ρομαντικό, και ταίριαζε και με το στιλ του νυφικού. Ο άντρας μου δεν ανακατεύτηκε καθόλου, τώρα μαθαίνω ότι αυτός αγοράζει την ανθοδέσμη! Καγκουράκι πώς ήταν τελικά το κουνουπίδι; Εμάς ο Αντρέας ευτυχώς έφαγε σπανακόρυζο. Του το έδωσα με γιαούρτι, παρ' όλο που κανονικά ό,τι έχει σίδηρο δεν πρέπει να το τρώμε με γαλακτοκομικά, αλλά απ' το να μην το φάει καθόλου, ας το φάει έστω κι έτσι. Αλεξάνδρα κι εγώ λέω να παίρνω τη χάρτινη συσκευασία, και όταν έρθει το καλοκαίρι, θα πάρουμε μπόλικες ντομάτες, για να κάνουμε δικό μας πελτέ. Μπα, η φίλη μου δε νομίζω ότι το είπε για να περιποιηθεί τον Αντρέα, μάλλον ήθελε να μου πει ότι δεν τον ταΐζω. Τα παιδιά της πάντως όλη την ώρα κάτι μασουλάνε, η κόρη της είναι αρκετά γεμάτη (εφτά χρονών, τριάντα κιλά), ο γιός είναι πολύ αδύνατος, γιατί αυτό είναι το σκαρί του. Πάω να διαβάσω το βιβλίο μου και να φάω τα μανταρίνια μου και τα λέμε το βράδι κοριτσάρες!

Αναστασία εμάς πλέον τρώει σχεδόν πάντα απ' τα δικά μας. Αυτή τη βδομάδα έφαγε τη Δευτέρα μακαρόνια με σάλτσα λαχανικών, την Τρίτη του έφτιαξα λίγο μοσχαράκι με φασολάκια και πληγούρι, αλλά δεν έφαγε πολύ, γιατί το κρέας δεν ήταν και πολύ καλό, την Τετάρτη έφαγε λαχανόρυζο με γιαούρτι, την Πέμπτη έκανα το υπόλοιπο μοσχαράκι κοκκινιστό με κριθαράκι, αλλά δεν του έδωσα κρέας γιατί ήταν σκληρό και καθόλου καλό και έφαγε κριθαράκι με σάλτσα που είχε πολλά λαχανικά μέσα και γιαούρτι και σήμερα σπανακόρυζο. Αύριο κοτόπουλο. Συνήθως τρώει κρέας πιο συχνά, αλλά αυτή τη βδομάδα μας έτυχε αυτό με το χάλια μοσχάρι... Όσπρια τι δίνεις; Εγώ μέχρι τώρα φακές έχω δώσει μόνο.

Α, Καγκουράκι, ξέχασα να σου πω για το κουνουπίδι. Εγώ έφτιαξα μια φορά πριν λίγο καιρό κουνουπίδι ογκρατέν, αυτοσχεδίασα και βγήκε πολύ ωραίο. Έβρασα το κουνουπίδι (όχι να λιώσει), έτριψα γραβιέρα, έλιωσα με το πιρούνι φρέσκια μυζήθρα που είχα στο σπίτι, έκανα μια σφιχτή μπεσαμέλ και τα ανακάτεψα όλα. Από μπαχαρικά έβαλα πιπέρι και νομίζω και μοσχοκάρυδο. Μπορούν να μπουν και άλλα τυριά, βέβαια, αλλά εγώ αυτά είχα στο σπίτι. Ο άντρας μου που δεν τρώει κουνουπίδι, το καταβρόχθισε όλο, και μετά κατάλαβε ότι είναι κουνουπίδι!

Να σας ζήσει! Καλότυχος και πάντα ευτυχισμένος! Καλή λοχεία εύχομαι και καλούς θηλασμούς!

Ουφ, πέθανα... Μέχρι να πλύνω τα σπανάκια έγινα κουρέλι... Έχω και τη μέση μου αυτές τις μέρες, αφήστε... Ευτυχώς τώρα το σπανακόρυζο είναι έτοιμο και η πιτούλα στο φούρνο και ψήνεται. Η κουζίνα όμως είναι... πεδίο μάχης... Είπα, όμως, να κάνω ένα μικρό διάλειμμα και μετά να καθαρίσω. Καγκουράκι εμείς τις σούπες τις αρχίσαμε όταν ήταν ο Αντρέας έξι μηνών, αλλά δεν έτρωγε, έτσι σταμάτησα να του προσφέρω για ένα διάστημα. Μετά έπαθε ουρολοίμωξη και έκανε μια βδομάδα στο νοσοκομείο και κάπου γύρω στους εφτά μήνες του ξαναέδωσα και άρχισε να τρώει. Έχεις δίκιο γι' αυτά που λες, ειδικά για τα βιολογικά. Εδώ είχα συναδέλφους που είχαν χωραφάκια και τα καλλιεργούσαν και έλεγαν "αν δεν ψεκάσεις δεν τρως" και έριχναν φάρμακα... Πόσο μάλλον αυτοί που καλλιεργούν για εμπόριο. Όσο για τις κονσέρβες, εμείς μόνο πάστα ντομάτας αγοράζουμε. Μανιτάρια, κομπόστες, κ.λπ. ποτέ. Αλλά για την πάστα ντομάτας έλεγε ότι είναι επικίνδυνη... Ουφ ουφ ουφ...

Καλημέρα και καλό μήνα!!! Βάσω καλώς όρισες στο καφενεδάκι μας! Είδες κι απόειδες από το άλλο ποστ μας, που δε γράφουμε, και είπες να βρεις και κάποιο άλλο στέκι ε; Χαχα, τώρα έβαλε ο άντρας μου τα Ζουζούνια στην τηλεόραση, ο Αντρέας κάθεται στο καθισματάκι του και χτυπιέται, και καλά χορεύει! Ουφ, διάβασα χτες βράδι ένα άρθρο και αγχώθηκα. Έλεγε ότι είναι πολύ επικίνδυνη η πάστα ντομάτας σε μεταλλική κονσέρβα, γιατί απελευθερώνει τοξικές ουσίες, ότι είναι επικίνδυνες οι πατάτες, τα κρεμμύδια, τα μήλα, και καλύτερα να αγοράζουμε βιολογικά. Αμάν ρε παιδιά, ακόμα κι αυτά που θεωρούμε υγιεινά είναι βόμβες; :( Τι τρώτε σήμερα; Εμείς σπανακόρυζο και θα κάνω και μια σπανακοπιτούλα.

Βάσω εμάς μια τις τρώει τις φακές, μία όχι. Μια φορά του έδωσα φακές με ρύζι (σαν μουτζέντρα, κατάλαβες εσύ), και τις έφαγε. Μετά του έδωσα φακές σούπα και δεν τις έφαγε. Μετά δοκίμασα πάλι με φακόρυζο κι ενώ δεν το έφαγε το μεσημέρι, το έφαγε το βράδι. Καλά, τώρα κι ο άντρας μου του έδωσε φακές βραδιάτικα, έλεος, αλλά τέλος πάντων, ευτυχώς δεν τον πείραξε. Σήμερα έχουμε σπανακόρυζο και θα κάνω και μια μικρή σπανακοπιτούλα! Ρε κορίτσια, να σας ρωτήσω, πόσο συχνά δίνετε κρέας στα μωρά σας;

Γεια σας! Καλορίζικο το νέο ποστάκι!!! Εύχομαι να γεμίσει με χαρούμενα νέα! pappy καλώς όρισες στο καφενεδάκι μας! Σε θυμάμαι από άλλα ποστ, αλλά δε νομίζω ότι έχει τύχει να γνωριστούμε. Είμαι η Άννα-Μαρία κι έχω έναν Αντρέα 14 μηνών. Πες μας τις απορίες σου, θα δεις ότι όλο απορίες είμαστε εδώ πέρα!

Κατερίνα μακάρι να το γλιτώσετε το νοσοκομείο. Είναι δύσκολα από κάθε άποψη... Δε νομίζω ότι δε στέκει συντακτικά το "Ξενύχτικα ζουζούνια"! Δε μου φαίνεται να έχει κάποιο λάθος. Άσε, εν τω μεταξύ, μόλις πήγαμε χτες, η φίλη μου λέει "να σας βάλω το μπεμπέ τιβι να δείτε;". Ενώ τα παιδιά ήθελαν να παίξουν, και παρ' όλα αυτά, άνοιξε την τηλεόραση και την είχε συνέχεια ανοιχτή. Δε συμφωνώ με αυτό, εμείς δεν την ανοίγουμε σχεδόν ποτέ, και είναι και νηπιαγωγός. Πόπη μια χαρά τα πάει ο Αχιλλάκος. Μια χαρά και με τον αποθηλασμό. Σϊγουρα μ' εσάς ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, γιατί ο μικρός έπινε το γάλα σου από μπουκάλι, οπότε δεν υπήρχε θέμα στήθους. Μπράβο για το περπάτημα! Πολύ καλά κάνεις! Αλλά πρόσεχε και λίγο τη διατροφή σου, δεν είναι μόνο θέμα κιλών, είναι και θέμα υγείας γενικότερα. Σας φιλώ όλες!

Α, εγώ θα κάνω σήμερα μοσχαράκι κοκκινιστό με κριθαράκι. Είχα λίγο μοσχαράκι σε κομματάκια και το ξεπάγωσα, τώρα πάω να το φτιάξω. Χτες έκανα λαχανόρυζο κι έδωσα και στον Αντρέα, πρώτη φορά. Του το έδωσα με γιαουρτάκι και το εξαφάνισε!

Γεια σας! Εμάς ο μικρός είναι καλά, αύριο θα τον πάρουμε στον παιδίατρο να δούμε τι γίνεται και να μας δώσει το πράσινο φως θα πάμε στο νοσοκομείο για εμβόλιο. Αναστασία μην αγχώνεσαι τόσο πολύ με τα εμβόλια. Κάποια στιγμή θα τα κάνει! Εμείς σχεδόν ποτέ δεν έχουμε κάνει εμβόλιο στο σωστό χρόνο! Άσε που τα πιο πολλά μας βάζουν να τα κάνουμε νωρίτερα απ' το κανονικό. Εμάς εδώ ο καιρός ψιλοχάλασε, μία έχει ήλιο, μία βρέχει, μία έχει τρελό αέρα, έπεσε και η θερμοκρασία λίγο. Βγαίνουμε λίγο, αλλά δεν είμαστε κι όλη μέρα στους δρόμους. Περαστικά στη μικρή εύχομαι!

Γεια σας! Χτες το βράδι σας διάβασα, αλλά δεν έγραψα γιατί βλέπαμε ταινία. Το "Ξυπόλητο τάγμα", πολύ ωραία ταινία. Το απόγευμα πήγαμε σε μια φίλη μου που γέννησε, δηλαδή γέννησε 6 Δεκεμβρίου, αλλά τώρα αξιώθηκα να πάω σπίτι της να τη χαιρετήσω. Έχει και άλλα δύο παιδιά μεγαλύτερα, ένα κοριτσάκι εφτά χρονών και ένα αγοράκι τεσσεράμιση, και τρελάθηκαν να παίζουν με τον Αντρέα. Ο Αντρέας ενθουσιάστηκε, έπαιξε με την ψυχή του! Εν τω μεταξύ, με το που πηγαίνουμε, λένε "τι να δώσουμε στον μικρό να φάει;". Του δίνουν ψωμί που είχε κάνει η θεία της φίλης μου, το τρώει, μετά ήθελαν να του δώσουν και μπισκότα, και κέικ, και μπανάνα, κ.λπ. Λέω ότι δεν είναι ανάγκη, έφαγε ψωμί, κι ότι έφαγε αργά το μεσημεριανό του, κατά τις τρεις τελείωσε και μου λέει η φίλη μου "τώρα είναι πέντε". Καλά, πρέπει το μωρό να τρώει κάθε λίγο; Τέλος πάντων, το μικράκι της είναι πάααααααααααρα πολύ ήσυχο μωρό, μόλις πήγα είχε τελειώσει με το θηλασμό και μετά ή κοιμόταν μέσα στο παρκοκρέβατο ή στο ριλάξ, κι όταν ξυπνούσε καθόταν ήσυχο. Τι ωραία, εμάς δεν είχε τέτοια πράγματα! Για το όνομα που λέτε, δεν το βρήκα εγώ αυτό με τα ξενύχτικα ζουζούνια! Είναι ωραίο όνομα και συμφωνώ να ανοίξει το καινούριο το Καγκουράκι. Λοιπόν, σας αφήνω για να φτιάξω μοσχαράκι κοκκινιστό με κριθαράκι. Α, χτες το λαχανόρυζο το εξαφάνισε ο Αντρέας!

Πολύ ωραία όσα γράψατε, ειδικά η mariaxar. Εμάς την πιπίλα την πήρε τριών μηνών και την έκοψε μόνος του εφτά μηνών. Από τότε, κάποια πολύ δύσκολα βράδια (που μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού) δοκίμασα να του δώσω πιπίλα, αλλά την έφτυνε. Το προτιμώ, όμως, γιατί μετά θα είχαμε δράματα για να την κόψει. Για τη ρουτίνα που λέτε, εγώ δεν είμαι υπέρ ενός πολύ αυστηρού και άκαμπτου προγράμματος, αλλά πιστεύω ότι ένα χαλαρό προγραμματάκι είναι ό,τι πρέπει. Εμείς έχουμε ένα χαλαρό πρόγραμμα φαγητού με απόκλιση μισής-μίας ώρας, πρόγραμμα θηλασμών με τίποτα εννοείται!, και το βράδι θα κοιμηθεί ανάμεσα στις εννιά και στις δέκα. Κάποια βράδια τον κοιμίζω εγώ, αλλά τα περισσότερα ο άντρας μου, επειδή εγώ το βράδι δουλεύω, και συνήθως όταν επιστρέφω τον βρίσκω κοιμισμένο. Εμάς το απόγευμα τρώει φρούτο και το βράδι θα φάει λίγο φαγητό απ' το μεσημέρι ή γιαούρτι με κουάκερ ή πιο σπάνια κουάκερ με φρούτο. Γάλα τα περισσότερα βράδια δεν πίνει, επειδή λείπω και το μπιμπερό δεν το θέλει. Οπότε θα ξυπνήσει κάποια στιγμή μες στη νύχτα και θα θηλάσει.

Γεια σας! Μαρίνα συγχαρητήρια! Γράφω τα χτεσινά μου: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί, βιτάμ και μαρμελάδα και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Μισή φέτα ψωμί + μερικές μπουκιές κουλούρι. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο λαχανόρυζο + αρκετές ελιές. Απογευματινό: Ένα τσάι γλυκάνισο-κανέλα-γαρύφαλο + μια ρυζογκοφρέτα με γεύση καραμέλας (σα φελιζόλ είναι αυτό τα πράμα) + αρκετά κουλουράκια σε μέγεθος μπουκιάς. Δύο μαντόρλες (κάτι σαν μανταρίνι). Βραδινό: Ένα πιάτο λαχανόρυζο. Ένα κομματάκι μήλο. Κι εγώ ζυγίστηκα σήμερα το πρωί και ήμουν 54,4.

Αμάν πια με τις μαμάδες και τις πεθερές! Κι εμένα ο άντρας μου, παρακινημένος από τη μάνα του, που ευτυχώς μένει πολύ μακριά, κάθε λίγο αρχίζει το ποιηματάκι "πότε θα κόψεις το μητρικό;", αλλά γενικώς δεν επηρεάζομαι από τους άλλους. Αν επηρεαζόμουν δε θα θήλαζα καθόλου. Το κατσικίσιο κάνει, βέβαια, αλλά έχει πολύ έντονη γεύση νομίζω. Το χέμο δε μου φαίνεται καθόλου καλή ιδέα! Για δημητριακά "κοιμάμαι μεγαλώνω" δεν ξέρω, και γενικώς δεν εμπιστεύομαι τα ειδικά-για-μωρά-τρόφιμα. Θα μπορούσες να της έβαζες κουάκερ με μπανάνα και λίγη κανελίτσα. Εγώ έτσι το φτιάχνω στον δικό μου, αλλά με νερό, όχι με γάλα, και τρελαίνεται!

Γεια σας! Βάσω καλή φάση το ενεργειακό τζάκι. Εμείς δεν μπορούμε να το κάνουμε επειδή είμαστε σε πολυκατοικία. Μια φίλη μου που το έχει κάνει, έχει αφάνταστα ζεστό σπίτι! Δε θυμάμαι τα ονόματα των εισπνοών, κάνουμε το μπλε, το πράσινο και το καφέ! Βασικά είναι αυτά που μας είχαν δώσει πέρσι από το νοσοκομείο, κι έχουν διαφορετικά ονόματα παρ' όλο που είναι ακριβώς τα ίδια. Οι υπόλοιπες πού είστε; Γιωταμαρία, Αναστασία, Νάσια; Η Γιώτα τι να γίνονται; Ελπίζω να βγήκαν απ' το νοσοκομείο.

Κατερίνα μαζί γράφαμε! Εύχομαι περαστικά κι αγύριστα! Εμάς ευτυχώς ο Αντρέας είναι σχεδόν τελείως καλά!

Γεια σας! Ελίνα καλύτερα σε βλέπω! Μαρίνα τρώω καλέ φρούτα και λαχανικά, κάθε μέρα! Τι έφαγα χτες: Πρωινό: Ένα τοστ με μαύρο ψωμί με τυρί και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Ένα μπουρεκάκι με μυζήθρα. Μεσημεριανό: Πούλλες (μικρό κολοκάσι=βολβός παρόμοιος με την πατάτα) με πατάτες τηγανιτά με λεμόνι και κόλιανδρο + πληγούρι με γιαούρτι + κουνουπίδι στον ατμό σαλάτα. Απογευματινό: Μερικές γλυκές φρυγανιές, δύο φέτες τυρί, ένα κομμάτι χαλούμι. Ένα μανταρίνι (δεν πρόλαβα να φάω και το δεύτερο!). Βραδινό: Λίγες πούλλες με πατάτες.

Γεια σας φίλες μου! Τι κάνετε; Χτες σας διάβασα, αλλά δεν έγραψα. Με τον άντρα μου τα πάμε καλύτερα, έχει ηρεμήσει κάπως. Φυσικά κάθεται συνέχεια μπροστά στον υπολογιστή, αλλά η συμπεριφορά του έχει βελτιωθεί πολύ. Δεν ξέρω, βέβαια, πόσο καιρό θα πάει αυτό. Τώρα οι γονείς μου μάλλον θα δώσουν το μαγαζί σε ένα προμηθευτή τους να το δουλεύει αυτός, και θα ζητήσουν να πάει ο άντρας μου υπεύθυνος του καταστήματος. Αν γίνει αυτό θα είναι πολύ καλό, γιατί πρώτον, θα έχει δουλειά, δεύτερον θα πηγαίνει και ο πατέρας μου κάποιες ώρες, οπότε θα είναι πιο εύκολο γι' αυτόν, και τρίτον, το μαγαζί είναι πολύ κοντά στο σπίτι μας. Για να δούμε τι θα γίνει... Αλεξάνδρα περάσατε πολύ ωραία το σαββατοκύριακο βλέπω! Όντως το καθισιό είναι καταστροφικό. Αργία μήτηρ πάσης κακίας, δεν το είπανε τυχαία οι αρχαίοι ημών πρόγονοι... Μαρίνα μεγαλώνει κι εσένα το ζουζούνι σου! Καγκουράκι πώς τα πάτε με τα κακά και με τον ύπνο; Χριστίνα να το πούμε λοιπόν "Καφενέ Τα ξενύχτικα ζουζούνια"; Ποια θα ανοίξει το καινούριο ποστ; Κάποια που δεν έχει ανοίξει κάποιο καφενέ μέχρι τώρα. Ανθή δεν είναι μόνο τα μωρά που θηλάζουν που ξυπνάνε το βράδι. Ξέρω αρκετές περιπτώσεις παιδιών που δεν θηλάζουν ή έχουν θηλάσει ελάχιστα, αλλά ξυπνάνε το βράδι και μάλιστα αρκετές φορές. Όσο μεγαλώνει το μωρό, θα αρχίσει να τρώει και στερεές τροφές, οπότε θα χορταίνει και δε θα βασίζεται μόνο στο γάλα. Νωρίς δεν αρχίσατε ρυζάλευρο; Δηλαδή κι εμείς κάπου τόσο αρχίσαμε, αλλά εμάς είχε και θέμα με το βάρος. Εγώ αν θυμάσαι είχα πάρει το βιολογικό της ΗΙΡΡ, χωρίς γάλα και ζάχαρη, και το έφτιαχνα με δικό μου γάλα, κι έτσι η γεύση του ήταν πάρα πολύ οικεία και το έτρωγε. Με τα φρούτα λίγο μας δυσκόλεψε και με τις σούπες δεν το συζητάω! Λοιπόν, σας κλείνω, πάω να φτιάξω λαχανόρυζο! Ελπίζω να φάει και ο κυριούλης!

Γεια σας κι από μένα! Κι εγώ θηλάζω 14 μήνες και προβληματίζομαι σχετικά με τον αποθηλασμό. Δεν αισθάνομαι και πολύ έτοιμη να αποθηλάσω είναι η αλήθεια, αλλά θέλω να κάνω και δεύτερο μωρό, και αν μείνω έγκυος θα πρέπει να σταματήσω να θηλάζω, επειδή θα παίρνω ασπιρίνες λόγω θρομβοφιλίας. Φυσικά θα κλείσω κι ένα ραντεβού με το γιατρό μου για να συζητήσουμε κάποιες εναλλακτικές, π.χ. μόνο ενέσεις ηπαρίνης, αλλά συνήθως η ασπιρίνη είναι απαραίτητη, κατά το πρώτο τρίμηνο. Θα πρέπει, λοιπόν, να αποθηλάσω πριν αρχίσω προσπάθειες για δεύτερη εγκυμοσύνη, γιατί αν μείνω έγκυος ενώ θηλάζω ακόμα, θα πρέπει να κόψω μαχαίρι το θηλασμό, κάτι που φυσικά θα είναι αφάνταστα δύσκολο. Εμένα ο Αντρέας ζητά αρκετές φορές τη μέρα στήθος, αλλά τις περισσότερες φορές απλά πιπιλίζει. Τις τελευταίες μέρες είναι πολύ απαιτητικός, ειδικά το πρωί έρχεται, ανοίγει την πυτζάμα μου, βρίσκει το στήθος και χραπ! το αρπάζει και δεν το αφήνει με τίποτα. Μάλλον έρχεται κανένα καινούριο δόντι! Ευτυχώς δεν έχει συνηθίσει να κοιμάται μαζί μας, και συνήθως όταν τον παίρνω στο κρεβάτι μας εκνευρίζεται και κάνει χάλια ύπνο. Όταν τον κοιμίζω εγώ θέλει στήθος οπωσδήποτε, αλλά όταν τον κοιμίζει άλλος, κοιμάται μια χαρά με τραγουδάκια ή κούνημα. Το βράδι ξυπνάει μία ή δύο φορές, αλλά μπορεί και περισσότερες, ανάλογα αν είναι αρρωστούλης ή βγάζει δοντάκια. Αργυρώ, ευχαριστούμε πολύ για το λινκ, το θυμάμαι αυτό το ποστ και το έψαχνα, αλλά για κάποιο λόγο στο μάμμυ δεν μπορώ ποτέ να βρω τίποτα! etheodorr να σου πω ότι ξέρω πάρα πολλά παιδιά που δεν θηλάζουν, θήλασαν ελάχιστα ή και ποτέ, και κάνουν ότι και η κορούλα σου το βράδι. Δηλαδή κοιμούνται με τους γονείς στο κρεβάτι τους, ξυπνούν πολλές φορές το βράδι, κ.λπ. Και άντε, άμα θηλάζεις βάζεις το μωρό στο στήθος κι αποκοιμιέστε και οι δύο. Αν δε θηλάζεις τι γίνεται; Γάλα δεν είναι ανάγκη ντε και καλά να πίνει. Μπορεί να τρώει γιαούρτι, π.χ., ενώ υπάρχουν πάρα πολλές τροφές που περιέχουν ασβέστιο. Το γάλα δεν είναι και τόσο απαραίτητο πια. Επίσης, τι θα πει να ωριμάσει; Ενός έτους είναι, δε θα πάει φοιτήτρια και αγχώνεσαι! Βλέπω και άλλες κοπέλες με παιδιά στην ηλικία των δικών μας που βιάζονται να τα μεγαλώσουν, και έχουν καταλήξει να τα πιέζουν, χωρίς όμως άλλο αποτέλεσμα πέρα από εκνευρισμό. Όλα αυτά θέλουν χρόνο και ηρεμία!

Γεια σας! Τι κάνετε; Βάσω όχι, δεν γράφουμε αλλού, απλά έχουμε ερημώσει. Αναστασία κι εμάς ο Αντρέας κάνει ακόμα εισπνοές. Σχεδόν του έχει περάσει ο βήχας, δηλαδή, αλλά θα κάνει εισπνοές μέχρι την Παρασκευή και μετά θα τον πάμε στο γιατρό. Περαστικά εύχομαι! Αγγελική πού χάθηκες; Σας φιλώ όλες!

Γεια σας! Ελίνα κι εμάς τώρα κάνει κάτι τέτοια κουλά ο μικρός. Αν τσαντιστεί με κάτι, κάνει με φόρα το κεφάλι του προς τα πίσω ή το χτυπάει με τα χέρια ή το χτυπάει στο πάτωμα (πιο σπάνια). Γενικώς τώρα είναι η φάση που κάνουν τέτοια. Εμείς δεν του δίνουμε σημασία για να σταματήσει, αλλά ό,τι κάνει, δεν το κάνει με δύναμη, κι έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Πάντως τις προάλλες τον πήρα στο κρεβάτι μας, τον βάζω δίπλα στον άντρα μου, που είχε γενέθλια κιόλας, και τσουπ! του δίνει μια κουτουλιά, του έσκισε τα χείλη... Μαρίνα φρούτα και λαχανικά δε βλέπω καθόλου... Γράφω τα σημερινά μου, αλλά είναι πάρα πολλά. Από αύριο θα κάνω περισσότερη εγκράτεια: Πρωινό: Δυο τοστ με μαύρο ψωμί και τυρί (ένα δικό μου κι ένα του Αντρέα) και ένα τσάι γλυκάνισο. Δεκατιανό: Τίποτα. Μεσημεριανό: Ένα πιάτο μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα με λαχανικά, φέτα και τριμμένη μυζήθρα. Επιδόρπιο: Δυο μπουρεκάκια με μυζήθρα. Απογευματινό: Αρκετές γλυκές φρυγανιές. Ένα μικρό κομμάτι κέικ με ινδοκάρυδο. Δύο μανταρίνια. Βραδινό: Το ίδιο με το μεσημεριανό.

Γεια σας! Κάπως καλύτερα τα πράγματα με τον άντρα μου σήμερα, αν και, παραμένει κολλημένος στον υπολογιστή. Καγκουράκι ευτυχώς που έκανε κακά ο μικρός! Εμένα πάλι μη μου λες για πισίνες. Μου έχει μείνει τραύμα απ' το γυμναστήριο, μάλλον θα σας έχω ξαναπεί. Εμείς μπάνιο τον Αντρέα τον κάνουμε στο μπανάκι του. Μας βολεύει πιο πολύ, δε χρειάζεται να σκύβουμε. Πήραμε απ' την αρχή ένα μεγάλο μπανάκι, που κάνει μέχρι και για παιδί τριών χρονών. Χριστίνα πώς να το πούμε τελικά το ποστάκι λες; Επειδή εσύ λύσσαξες με το όνομα, γι' αυτό ρωτάω εσένα. Οι υπόλοιπες πού είστε; Φιλιά!