Θέλω να γίνω μαμά

Καγκουράκι κουκλάκια θα είναι τα παιδάκια σου με τις στολές! Εμείς πήραμε στον Αντρέα στολή πιγκουινάκι. Είχε κι άλλες ωραίες, σκυλάκια, στρουμφάκια και τέτοια, αλλά τα ποδαράκια από κάτω ήταν κλειστά και δε θα μπορούσε να φορέσει παπούτσια, έτσι καταλήξαμε στο πιγκουινάκι. Εγώ το λεύκωμα του Αντρέα το έχω αμελήσει. Μόνο στην αρχή-αρχή συμπλήρωσα κάποια πράγματα και μετά το άφησα. Φυσικά τα έχω όλα σημειωμένα στο ημερολόγιό μου, αλλά αυτό δε θα μπορεί να το διαβάσει ο Αντρέας όταν θα μεγαλώσει. Όλο λέω να επιμεληθώ το λεύκωμα, αλλά όλο το αφήνω (εδώ κάναμε 15 μήνες να τυπώσουμε τις φωτογραφίες). Έλα βρε που ήταν ματιασμένη! Εγώ δεν πιστεύω σε τέτοια πράγματα! Μεγαλούτσικος ο Νικολάκης. Μια χαρά! Για το αβγό που λες, εμάς που δεν τρώει αβγό, θα πρέπει δηλαδή να τρώει κάθε μέρα κρέας ή παίρνει τις πρωτεΐνες απ' το γιαούρτι, που ούτως ή άλλως τρώει πολλές φορές τη μέρα (με το φαγητό, με βρώμη, κ.λπ.) και από το τυρί; Καλά, χάλια ύπνος... Αλεξάνδρα κι εγώ εννοείται ότι τον έχω βγάλει πάρα πολλές φωτογραφίες, ειδικά όταν κάνει σκανταλιές! Μια μέρα έτρωγε λαχανόρυζο και είχε γίνει όλος κόκκινος. Ήταν πολύ γλύκας και τον βγάλαμε φωτογραφία. Αν τα καταφέρω θα την περάσω μετά στην ομάδα να τον δείτε. Αλλά δεν μπορώ αυτήν την υστερία που έχουν πολλοί, που είναι όλη μέρα με την κάμερα ή το κινητό στο χέρι, μήπως και χάσουν κάποια στιγμή, και τελικά χάνουν την πραγματικότητα, τη ζωή. Το κόλπο με τη ζάχαρη είναι του Παρλιάρου, δεν είναι δικό μου! Βλέπω πολύ σκανταλιάρα ήσουνα κι εσύ! Βάσω συλλυπητήρια για τον παππού. Κρίμα που δεν τα καταφέρατε να τον δείτε πρόσφατα. Μάλλον το μπρόκολο και το κουνουπίδι την έκαναν τη ζημιά στην Ιωάννα. Εμένα ο Αντρέας δεν τα τρώει, εκτός κι αν του τα κρύψω σε κάποιο φαγητό, και κυρίως σε σάλτσα για μακαρόνια. Το Σαββάτο έκανα μια μακαρονάααααααδαααααααααα, όνειρο! Σωτάρισα αγκινάρα και μπρόκολο (τα είχα βράσει πριν), σπανάκι, φρέσκο και ξερό κρεμμύδι, και μετά τα ανακάτεψα με πένες σε ένα πυρέξ, έβαλα και διάφορα τυριά (τσένταρ, φρέσκια και ξερή μυζήθρα, φέτα) και τα έβαλα στο φούρνο. Έγιναν τέλεια! Ακόμα κι ο άντρας μου που δεν τρώει μπρόκολο και αγκινάρα, έφαγε κι έγλειψε και τα δάχτυλά του. Του Αντρέα δεν του έδωσα απ' αυτό, του κράτησα ξεχωριστά πένες και σωταρισμένα λαχανικά, του τα ανακάτεψα με φρέσκια μυζήθρα και του άρεσαν πολύ! Μόνο που ήθελε να τα φάει μόνος του, κρατούσε το κουτάλι και ανακάτευε το φαγητό, ρίχνοντας το περισσότερο στο τραπεζάκι του, και μετά έπιανε τα κομματάκια με τα χέρια και τα έτρωγε. Πώς και δε σου πέτυχε το γλυκό; Μήπως το έψησες σε πολύ μικρό ταψάκι και φούσκωσε πολύ το παντεσπάνι; Εγώ το έκανα στη λαμαρίνα του φούρνου και το βρήκα πανεύκολο. Κατερίνα πολύ γέλασα με το Δημητράκη και το σχολείο! Πλάκα πλάκα, και οι πιο πολλοί μαθητές μου έτσι σκέφτονται, μόνο που δεν είναι τριών χρονών! Ακόμα η αδελφή σου ε; Κι ένας μαθητής μου τώρα περιμένει αυτές τις μέρες την αρραβωνιαστικιά του να γεννήσει, και μία είναι αγχωμένος, μία πετάει στα σύννεφα που θα κάνει ΤΟΝ γιό! Χριστίνα τι χάλια νέα είναι αυτά;;; Πω πω... Περαστικά σε όλους, τι να πω... Με την πεθερά θα μιλάτε στο τηλέφωνο. Αν είναι και λίγο εξοικειωμένη με την τεχνολογία, θα τα λέτε και στο skype. Ή δεν παίζει μήπως κάτι τέτοιο; Περαστικά και στον Αλεξανδράκο και στη μαμά σου. Πόσο είναι τώρα τα δίδυμα; Κοντεύουν ενός, έτσι δεν είναι; Πόνος κατά την επαφή; Μήπως είναι τίποτα μύκητες ή κάποια μόλυνση; Ο Αντρέας ακόμα δε σκαρφαλώνει, αλλά τον βλέπω ότι έχει μπει στο νόημα. Δεν κάνει προσπάθειες, αλλά νομίζω είναι θέμα χρόνου. Σας φιλώ όλες κοριτσούδια!

Γεια σας κοριτσάκια! Χάθηκα το ξέρω, αλλά πνίγομαι! Το Σάββατο, ενώ είχα σκοπό να κάνω μια καλή καθαριότητα στο σπίτι, πέταξε ο άντρας μου την ιδέα να πάμε σ' ένα μοναστήρι εδώ κοντά που μας αρέσει, κι επειδή κι εγώ περίμενα περίοδο και δεν ήμουν και σε μεγάλη φόρμα για δουλειές, τα παράτησα όλα και πήγαμε. Χτες πήγαμε το πρωί με τον Αντρέα στην εκκλησία, και μετά θα τον άφηνα στη μάνα μου μήπως και κατάφερνα να κάνω τις ρημάδες τις δουλειές (εν τω μεταξύ μου ήρθε η περίοδος τη νύχτα). Μόλις της τον πήγα, όμως, άρχισε τις υστερίες "έχει πυρετό το παιδί" και "είναι ζεστό το παιδί", οπότε τον πήρα και φύγαμε. Ερχόμαστε σπίτι, του βάζει ο άντρας μου θερμόμετρο, είχε 38, αλλά έδωσε ντεπόν προληπτικά. Μετά πήρα τον παιδίατρο τηλέφωνο, επειδή έχει αρκετό βήχα, και μας είπε να ξεκινήσουμε μασκούλες. Ευτυχώς ο μικρός κάθεται και δείχνει να το απολαμβάνει κιόλας! Τελικά το απόγευμα ήρθαν οι δικοί μου να δουν το μωρό, και άρχισε πάλι η μάνα μου "είναι ζεστός" και "είναι ζεστός". Του βάζουμε θερμόμετρο, είχε 39.4, οπότε πετάγεται η μάνα μου με ένα θριαμβευτικό "είδες;;;;;;". Τέλος πάντων, τελικά μέχρι το βράδι έπεσε, σήμερα το μεσημέρι σε κάποια φάση ανέβασε 38.4, αλλά μετά έπεσε πάλι με το νουροφέν. Εν τω μεταξύ, τελικά χτες το απόγευμα έκανα γενική στο σαλόνι, έβαλα σκούπα και καθάρισα καναπέδες, χαλί, γωνίες, ξεσκόνισα, σφουγγάρισα και μετά, όταν ήρθαν οι γονείς μου, έκανα γενική και στο δωμάτιο του μωρού, κατέβασα όλα τα βιβλία και τα παιχνίδια απ' τη βιβλιοθήκη, καθάρισα το στρώμα με τη σκούπα, κ.λπ. και σήμερα, ενώ πήγα το πρωί και πλήρωσα ένα λογαριασμό, μετά στο φαρμακείο και μετά μάθημα κεραμικής, έκανα γενική και στο δωμάτιό μας, μετακίνησα έπιπλα, κ.λπ., κι όλα αυτά με περίοδο. Και μετά πήγα και σχολείο, αφού προηγουμένως πήγα και πήρα τα σάντουιτς των μαθητών! Ο μικρός παρ' όλο που είναι άρρωστος είναι πάρα πολύ ζωηρός. Χτες το βράδι έσπρωξε ένα καλοριφέρ και το έριξε κάτω! Και μάλιστα έπεσε πάνω στο καλώδιο και το έκοψε!!! Δεν το είχαμε αναμμένο, βέβαια, ήταν κλειστό από την πρίζα, αλλά είναι δυνατόν;;;;;;; Για τη δουλειά του άντρα μου που σας έλεγα, όχι μόνο δε συμφώνησαν για το ενοίκιο, αλλά οι ιδιοκτήτες του καταστήματος θέλουν να κάνουν έξωση στους δικούς μου, επειδή τους χρωστάνε κάποια ενοίκια, και μάλιστα θέλουν να πουλήσουν σε δημοπρασία όλο τους το εμπόρευμα για να πάρουν τα χρωστούμενα. Οπότε, με τίποτα δεν παίζει να γίνει το καινούριο μαγαζί εκεί. Θα δούμε μήπως θέλει ο συνεργάτης τους να νοικιάσει κάποιο άλλο κατάστημα, αλλά δεν το βλέπω. Τέλος πάντων, πάω να σχολιάσω τα δικά σας.

Καλημέρα! Καλό μήνα! Πού είστε όλες;

Αλεξάνδρα σκανταλιάρα η Κωνσταντίνα, χιχι! Εμάς το καινούριο του τώρα είναι ότι όταν τον βάζουμε στο πάρκο σηκώνει το στρώμα και μπαίνει από κάτω, ή το διπλώνει στα δύο ή το στήνει στη μια πλευρά και κάθεται στο πάτωμα του πάρκου. Α, σήμερα εκεί που έλεγε κουκουβά, μετά έλεγε κούκα. Χαχα! Εδώ δεν έχουμε λαϊκές, παλιά είχαμε τη δημοτική αγορά (όπως η Βαρβάκειος στην Αθήνα) αλλά πριν από αρκετά χρόνια την κατεδάφισαν, επειδή δεν είχε συντηρηθεί σωστά το κτίριο και θα έπεφτε τελικά από μόνο του, έκαναν πάρκινγκ τον χώρο και μετέφεραν την αγορά έξω από την πόλη, και φυσικά έπεσε σε μαρασμό... Κι εμείς τον έχουμε βγάλει πολλές φωτογραφίες, αλλά οκ, δε θα τρελαθώ κιόλας. Δε θέλω να σκηνοθετώ τη ζωή μου, ούτε να μην προλαβαίνω να ζήσω μια στιγμή γιατί θα τρέχω να τη φωτογραφίσω. Άσε που αν βγάλεις έναν τεράστιο αριθμό φωτογραφιών (ένας ξάδελφός μου είχε βγάλει την κόρη του καμιά 25αριά χιλιάδες) ουσιαστικά είναι λες και δεν έχεις βγάλει καμία, γιατί ποτέ δε θα καθίσεις να τις δεις όλες. Εμείς πάντως τώρα έχουμε αρχίσει να τις τυπώνουμε κιόλας σε φωτογράφο, γιατί μέχρι τώρα τις είχαμε όλες μόνο σε ηλεκτρονική μορφή. Έχουμε βγάλει καμιά 200αριά μέχρι τώρα, κι έχω ετοιμάσει κι άλλα δύο αρχεία. Στο γλυκό εγώ έβαλα ζάχαρη βανίλιας (βάζω σε ένα γυάλινο βάζο ζάχαρη με 2-3 στικ βανίλιας) και ένα ολόκληρο στικ βανίλιας. Ξύσμα δεν το σκέφτηκα, αν και είναι καλή ιδέα και πάει και με τη σοκολάτα. Πάντως δε μύριζε αβγό τελικά. Μάγδα έγκυος η σκυλίτσα ε; Σήμερα μια μαθήτριά μου χτυπιόταν επειδή ο πατέρας της έδωσε τη σκυλίτσα της σε κάτι φίλους τους. Όλη την ώρα σηκωνόταν κι έβγαινε έξω για να τηλεφωνήσει για να μάθει σε ποιο σπίτι την έδωσε. Σας φιλώ κοριτσάρες!

Μαρίνα θα μπορούσες να πάρεις φόρμα εξόδου για μεγαλύτερο παιδί, ή μπουφάν για 18 μηνών όπως λέει και το Καγκουράκι. Αλλά, όσο μεγαλόσωμος κι αν είναι, δε θα είναι τεράστιο το 18 μηνών;

Γεια σας και πάλι! Τελικά μια χαρά είναι το γλυκό, δε μυρίζει αβγουλίλα! Έφαγε κι ο άντρας μου και του άρεσε πολύ. Χριστίνα ελπίζω να μην έχει τίποτα το μάτι σου τελικά και να σου περάσει. Βλέπω οι άντρες μας έχουν πολλάααα κοινά! Καλά, εσύ του φτιάχνεις το σάντουιτς; Μάγδα (και Χριστίνα) για το θέμα της δουλειάς του άντρα μου, περιμένουμε ακόμα... Δυστυχώς το μαγαζί δεν ανήκει στους γονείς μου, μόνο η επιχείρηση. Τόσα χρόνια νοικιάζουν, και μάλιστα δίνουν ένα πολύ μεγάλο ενοίκιο, και μια ζωή έχουν προβλήματα με την ιδιοκτήτρια, η οποία, μάλιστα, μένει από πάνω. Κάποια στιγμή είχαν αγοράσει ένα οικόπεδο για να χτίσουν δικό τους μαγαζί, αλλά δεν τους έδινε άδεια ο δήμος, γιατί θα έκοβαν μερικά δέντρα και τελικά το πούλησαν το οικόπεδο και εγκατέλειψαν την ιδέα για ιδιόκτητο μαγαζί. Τώρα ο συνεργάτης τους που θέλει να αναλάβει την επιχείρηση, ζητά μείωση ενοικίου, και πρέπει να συμφωνήσει η ιδιοκτήτρια. Για να δούμε... Όλα τα μαγαζιά είναι ξενοίκιαστα, όλες οι επιχειρήσεις κλείνουν, δεν τη συμφέρει να μη δεχτεί, γιατί αν δεν δεχτεί, οι γονείς μου θα το κλείσουν εντελώς. Θα δείξει... Βάσω καλά πολλή πλάκα θα έχει να ντυθούν ζευγαράκι Μίκι και Μίνι. Καλέ, πολύ νωρίς άρχισε τους έρωτες η Ιωαννούλα! Μαρίνα ρωτούσες νομίζω για παλτό του μικρού ή κάνω λάθος; Επειδή δε μου το βγάζει τώρα, θα το δω σε λίγο να σου γράψω τη γνώμη μου. Καγκουράκι εμάς πάλι ξύπνησε ο Αντρέας χτες βράδι κατά τη μιάμιση μες στη γκρίνια και δεν ήξερε τι ήθελε. Αυτό για μένα είναι το χειρότερο απ' όλα. Τελικά, αφού θήλασε για πολύ λίγο, τον κράτησα αγκαλιά, και με τούτα και με κείνα, αποκοιμήθηκε. Κι εγώ θέλω να πάρω αποκριάτικη στολή του Αντρέα, γιατί μας κάλεσε μια φίλη μου στο πάρτι γενεθλίων του γιου της και θα το κάνει μασκέ. Αλλά δε θέλω να δώσω πολλά λεφτά γιατί δεν αξίζει τον κόπο πιστεύω. Στο κάτω κάτω, ας μην έχει φωτογραφία, δεν έγινε και τίποτα.

Καλέ πανεύκολο ήταν τελικά! Τελείωσε σε χρόνο μηδέν και έγινε πολύ εύκολα! Να δούμε από γεύση τι λέει... Γιατί στα σχόλια λέγανε για αβγουλίλα, και νομίζω ότι μυρίζει λίγο. Για να δούμε...

Γεια σας! Τι κάνετε; Εμείς πήγαμε για διάφορα ψώνια σήμερα. Φαγητό πήραμε απ' έξω. Αφήστε, μου έσπασε τα νεύρα ο άντρας μου. Έκανε φασαρία να μαγειρέψω πάλι κρέας. Ρε κορίτσια, φάγαμε παστίτσιο το Σαββάτο, την Κυριακή κοτόπουλο, τη Δευτέρα παστίτσιο και την Τρίτη σνίτσελ. Χτες φάγαμε ψάρι, και σήμερα έλεγα να κάνω σουφλέ σπανάκι. Όχι, έκανε σαν πεντάχρονο, θέλω κρέας, θέλω κρέας. Σιγά μην κάνω κρέας κάθε μέρα. Τελικά μου λέει "κάνε το σπανάκι και θα πάρω και μια μπριζόλα απ' το χασάπη να τη φτιάξω για μένα". Τελικά αποφασίστηκε να πάρουμε φαγητό απ' έξω. Πάμε σούπερ μάρκετ, και πήραμε από κει μοσχάρι, ωμό, όχι μαγειρεμένο, γιατί απ' το χασάπη όποτε παίρνουμε μοσχάρι δεν είναι καλό. Οπότε άρχισε αυτός να ονειρεύεται γιουβέτσια και να του τρέχουν τα σάλια και του λέω "ωραία, αφού θα κάνω μια απ' αυτές τις μέρες το μοσχάρι, μην πάρεις σήμερα κρέας". Τελικά πήραμε μπιφτέκια κοτόπουλο με πατάτες. Ουφ, δεν μπορώ, έχω δύο παιδιά, ένα συνεργάσιμο (τον Αντρέα) κι ένα απείθαρχο (τον άντρα μου). Στον μικρό έκανα μια αυτοσχέδια ψαρόσουπα με το ψάρι που περίσσεψε από χτες, αλλά το έφτυνε (χτες ενθουσιάστηκε και έφαγε πάρα πολύ), έτσι δεν τον πίεσα κι έφαγε σκέτο ψωμί. Μαρίνα το άλλο Σάββατο είναι η γαμοβάφτιση;;;;;;;;;;;; Τώρα το συνειδητοποιώ!!!!!!!!!! Η ώρα η καλή! Σας αφήνω, πάω να φτιάξω ρολό με μερέντα (νουτέλα κατ' ακρίβειαν!). Είμαι σίγουρη ότι δε θα καταφέρω να το τυλίξω!

Γεια σας! Τι κάνετε κοριτσάκια; Εμείς το πρωί πήγαμε φρουταρία και ψωνίσαμε ένα καρότσι φρούτα και λαχανικά! Μετά περάσαμε απ' τον ψαρά και πήραμε ένα μεγάλο βλάχο (ψάρι, όχι χωριάτη). Εν τω μεταξύ, ακούστε πλάκα: όσο μου καθάριζε ο ψαράς το ψάρι, άφησα τον Αντρέα κάτω και περπατούσε. Τελειώνει ο ψαράς, έρχεται και με ρωτάει: "δεκαπέντε μηνών είναι;". Του λέω "μα πώς το κατάλαβες;" και μου απαντά "τέσσερις μεγάλωσα και πέντε εγγόνια, λες να μην το καταλάβαινα;". Καγκουράκι ευτυχώς που δε σας ταλαιπώρησε χτες βράδι ο μικρός. Εμάς ο Αντρέας άργησε λίγο να κοιμηθεί, και ξύπνησε κατά τη μιάμιση και δεν ήξερε τι θέλει. Τον κούνησε ο άντρας μου και τον κοίμισε τρεις φορές, αλλά μετά ξυπνούσε. Τον έφερε σε μένα, τον θήλασα λίγο, αλλά μόλις άφηνε το στήθος έκλαιγε γοερά. Τελικά τον έδωσα στον άντρα μου, τον κούνησε λίγο και κοιμήθηκε, και ξύπνησε οκτώ παρά τέταρτο το πρωί. Από τότε, πριν δέκα λεπτά περίπου ξανακοιμήθηκε, δηλαδή κατά τις τέσσερις το απόγευμα... Κατερίνα το είδα αυτό που έγραψες για την αδελφή σου, αλλά έλεγα μήπως γέννησε εν τω μεταξύ. Εγώ είχα ζητήσει τη συνταγή για το ρολό, αλλά την έψαξα και μόνη μου και τη βρήκα. Πάρα πολύ εύκολο φαίνεται. Όντως μυρίζει αβγουλίλα όπως λένε κάποιες; Είναι μία που λέει "μυρίζει αβγουλίλα κι ας έβαλα 3 αβγά" και πιο κάτω λέει "δεν πέτυχε το παντεσπάνι, δεν καταλαβαίνω τι έγινε". Έλα ντε! Αφού δεν ακολούθησε τη συνταγή. Εγώ σήμερα έκανα το βλάχο στη σχάρα, έκανα πατάτες με λαχανικά λεμονάτες στην κατσαρόλα, έβρασα λίγο μπρόκολο για μένα (αφού μόνο εγώ το τρώω) και είχαμε κι από χτες σαλάτα λάχανο-καρότο. Μαρίνα πότε είναι η γαμοβάφτιση; Γιατί είχα την εντύπωση ότι είναι τον Απρίλιο; Νωρίτερα είναι; Μάλλον ε; Σας φιλώ όλες!

Αλεξάνδρα όταν έλεγα αγγλική προφορά, εννοούσα "ουά", δηλαδή "κουκουουά" όχι κουκουβά, γιατί στα γερμανικά το w προφέρεται βε, ενώ στα αγγλικά ουά. Χι χι :P Ελπίζω να βρω καμιά στολή που να μην κοστίζει μια περιουσία.

Καγκουράκι καθόλου τρελή δε σε θεωρώ. Κι εγώ κάποιες φορές ήθελα να ξυπνήσει ο Αντρέας για να θηλάσει μια νορμάλ ώρα και όχι στις τρεις το πρωί.

Α, Αλεξάνδρα εσύ ρωτούσες αν θα ντύσουμε τα μωρά μας; Εγώ φέτος θα τον ντύσω, γιατί καταλαβαίνει λίγο και νομίζω θα χαρεί. Πέρσι δεν τον έντυσα, γιατί θεωρώ ότι αν ντύσεις ένα τόσο μικρό μωράκι (ούτε τριών μηνών δεν ήταν) το κάνεις καραγκιόζη για να καμαρώνεις εσύ. Δεν έχω πάει να δω για στολές, θα πρέπει να πάω όμως. Σκέφτομαι κάτι σε αρκουδάκι, λαγουδάκι, κάτι πολύ μωρουδίστικο. Δε θέλω να τον ντύσω Μπάτμαν και Σπάιντερμαν, αυτά όταν μεγαλώσει και θα τα ζητάει μόνος του.

Αλεξάνδρα ναι βρε, κεραμική λέγεται, σε πειράζω! Όχι καλέ, δεν είμαι κουκουβάγια! Ό,τι έχω πει για τον Αντρέα είναι αλήθεια. Δε λέω υπερβολές για να κοκορεύομαι. Δε μιλάει, αλλά λέει μερικές λεξούλες. Συγκεκριμένα: μάμμμμμμα, παπά, παππππππού, ζαζά (γιαγιά), βαβα (γαβγαβ=σκυλί), μαμ, νιενιέ (νινί) και τώρα και κουκουwα (το w με αγγλική προφορά, όχι με γερμανική). Καγκουράκι ο γιατρός μου, αλλά και οι γιατροί στο νοσοκομείο πυρετό θεωρούν από 38 και πάνω. Οι θερμοκρασίες που λες δεν είναι πυρετός σε βρέφος. Ουφ, κι εμένα μου τη σπάει όταν κοιμάται πολύ νωρίς και μετά μας παιδεύει τη νύχτα...

Καλέ θα τρελαθώ! Ο Αντρέας άρχισε ξαφνικά από μόνος του να λέει "κουκουβά"!!!!!!!!!!!!!!!!

Κατερίνα θέλω ΑΜΕΣΩΣ συνταγή για το ρολό με μερέντα! Καλά, πώς κάρφωσε ο Νίκος το ψάρι με το στιλό; Και να το προσπαθήσεις δε θα τα καταφέρεις! Τι γίνεται η αδελφή σου; Γέννησε η ακόμη; Αλεξάνδρα όταν λες την κεραμική με τη ξύστρα εννοείς ότι έφτιαξες κάτι με πηλό και μετά το έξυσες για να το ισιώσεις; Γιατί εμείς αυτό κάνουμε στα μαθήματα κεραμικής. Χαχα πολύ γέλασα με τη μάσκαρα στο κούτελο! Μάλλον το χελωνάκι είχε πέσει σε αιώνια νάρκη, όχι σε χειμερία. Μαρίνα σε ξέχασα εσένα! Άρχισες γυμναστική; Απορώ πού τη βρίσκετε την ενέργεια ρε κορίτσια. Εγώ δεν έχω καθόλου περίσσευμα. Κι εγώ δε θα έπαιρνα ένα μπαλόνι 8 ευρώ σε ένα μωρό που δεν καταλαβαίνει. Και να καταλάβαινε και να το ζητούσε, θα προσπαθούσα να το αποφύγω. Σας φιλώ κορίτσια, πάω να παίξω λίγο με αντράκι.

Καγκουράκι τι κάνουν τα μικρά σου; Είναι και τα δύο καλά τώρα; Α, καλέ, ξέχασα κι εγώ να αναφέρω το πάρκο του Αντρέα που το έχουμε ανάμεσα στις δύο μπαλκονόπορτες. Αυτό είναι το κλου της διακόσμησης του σαλονιού! Πέρσι τέτοια εποχή είχα στρωμένη και μια κουβέρτα με το χαλάκι του Αντρέα πάνω. Καλά, συγκρίνεις την Αγγελική με τα μωρά; Ανθή μου με γεια τα χελωνάκια! Εμείς πολύ μικροί είχαμε χρυσόψαρα, αλλά δεν ξέρω τι απέγιναν. Μετά δεν είχαμε κάτι σε κατοικίδιο. Όταν ήμουν έγκυος πήραμε πάλι χρυσόψαρα, αλλά πέθαιναν (ίσως το θυμάστε) και τελικά δεν ξαναπήραμε, γιατί δεν μπορούσα να τα βλέπω να σβήνουν, τα λυπόμουν. Για τη φραουλίτσα και το φαγητό που λες, συμφωνώ με την Αλεξάνδρα, καλύτερα μην την πιέζεις. Εμάς ο Αντρέας το ρυζάλευρο το έφαγε πολύ εύκολα, αλλά-σου έχω ξαναπεί-του έδινα εντελώς σκέτο ρυζάλευρο, που το έφτιαχνα με δικό μου γάλα, οπότε του ήταν απολύτως οικεία η γεύση. Ίσως αυτό να τον βοήθησε στην αποδοχή των στερεών. Μετά με τα φρούτα δεν ενθουσιάστηκε καθόλου, ενώ τη χορτόσουπα τη μίσησε. Αυτό που έκανα ήταν να σταματήσω να τον ταΐζω για λίγο καιρό. Δηλαδή τα φρούτα, όταν κατάλαβα ότι δεν είναι έτοιμος, του τα σταμάτησα για δύο εβδομάδες περίπου. Μετά, όταν τα ξανάρχισε, τα δέχτηκε πιο εύκολα. Τη χορτόσουπα δεν ήθελε ούτε να τη δει, έτσι τη σταματήσαμε κι αυτήν για αρκετό καιρό, σχεδόν ένα μήνα (παρεμβλήθηκε και η ουρολοίμωξη και η νοσηλεία στο νοσοκομείο). Μετά όταν την ξαναρχίσαμε, την μισο-έφαγε, και την επόμενη φορά έβαλα και κοτόπουλο και την έφαγε πιο εύκολα. Δηλαδή από έξι μηνών που υποτίθεται ήταν να αρχίσουμε τις σούπες, πήγε εφτά για να αρχίσουμε κανονικά. Μάγδα τι κάνετε εσείς; Βάσω να δούμε τι θα κάνει τώρα ο Αναστασιάδης. Το κλίμα πάντως είναι πολύ καλύτερο από προχτές, και φαίνεται αυτό και στις αντιδράσεις των ξένων. Μόνο που άκουσα σήμερα την ομιλία του Χριστόφια προς το προσωπικό του Προεδρικού, αναστέναξα με ανακούφιση που φεύγει επιτέλους, αν και, θύμωσα πάρα πολύ. Μα είναι δυνατόν, αντί να ζητήσει συγγνώμη για την έκρηξη στο Μαρί να ευχαριστήσει τη φρουρά του προεδρικού που προστάτευσε το Προεδρικό κατά τη μεγάλη και κατασκευασμένη επίθεση;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Τέλος πάντων, επανέρχομαι.

Γεια σας κοριτσάκια! Αλεξάνδρα ευχαριστώ για τις ευχές για καλό μάθημα, αλλά τελικά δεν έκανα μάθημα, ούτε και κανένας άλλος. Μόλις πήγαμε στο σχολείο έπεσε το ρεύμα. Περιμέναμε μία ώρα, αλλά δεν επανήλθε, κάναμε φυσικά τηλεφωνήματα στην Αρχή Ηλεκτρισμού και αλλού, φάγαμε από ένα σάντουιτς και φύγαμε! Ήρθα σπίτι εφτά και είκοσι, κι ο Αντρέας τρελάθηκε απ' τη χαρά του! Παίξαμε για πολλή ώρα. Τώρα ακόμα είναι γεμάτος ενέργεια. Σήμερα το πρωί ξύπνησε στις εφτά παρά τέταρτο, θήλασε και ξανακοιμήθηκε μέχρι τις εννιά και είκοσι! Το πρωί πήγαμε στο δημοτικό πάρκο, γιατί είχε καλοκαιρινή μέρα, 22 βαθμούς. Μιλάμε γινόταν χαμός, γιατί ήταν εκεί οι πρώτες τάξεις από το δημοτικό σχολείο της περιοχής μας. Ήταν και δύο ξαδελφάκια του Αντρέα, δίδυμα. Ο μικρός ξετρελάθηκε, δεν ήξερε πού να πρωτοπάει. Έτρεχε από δω, έτρεχε από κει... Του άρεσε πάρα πολύ. Μετά ήρθαμε σπίτι, μαγειρέψαμε σνίτσελ στο φούρνο, τηγανιτές πατάτες (αυτές τις έκανε ο άντρας μου), σαλάτα λάχανο-καρότο και για τον Αντρέα τραχανά με λαχανικά. Τον κάναμε μετά μπάνιο κι έπεσε ξερός! Οπότε μάλλον θ' αργήσει να κοιμηθεί. Πάω να σας ξαναδιαβάσω για να σας σχολιάσω.

Γεια σας κορίτσια! Σας διαβάζω, αλλά τώρα φεύγω για το σχολείο. Θα σας γράψω από εκεί ή το βράδι στο σπίτι!

Γεια σας! Δωρούλα μου να σας ζήσει η κορούλα σας! Με καισαρική γέννησες; Πώς και γέννησες νωρίτερα; Φαντάζομαι θα γίνεται χαμός τώρα στο σπίτι! Αχ, θέλω κι εγώ δεύτερο, αλλά πώς αποθηλάζει ο Αντρέας; Αναστασία γιατί να μην κάνετε κυστεογραφία; Από την πρώτη φορά θα έπρεπε να κάνετε, αυτό μας είπαν όλοι οι γιατροί εμάς. Αφού έπαθε δύο φορές ουρολοίμωξη, επιβάλλεται, νομίζω, αν και, δεν είμαι και γιατρός! Εμάς ο μικρός έχει λίγο βηχάκο, όχι σπουδαία πράγματα.

Γεια σας κοριτσάκια! Σας διάβασα, αλλά τώρα δεν μπορώ να σχολιάσω. Ο Αντρέας είναι καλά, έχει λίγο βηχάκο ακόμα. Σας φιλώ όλες!

Γεια σας κοριτσάρες! Εμάς εδώ δε βρέχει, αλλά έχει περίεργο καιρό. Μια συννεφιάζει, μια βγάζει ήλιο, μια φυσάει, μια ψιχαλίζει. Ό,τι να 'ναι. Τώρα έστειλα το μικρό στη μάνα μου, να παίξει λίγο στη βεράντα, να δει τα γατάκια που του αρέσουν, να ξεδώσει λίγο γενικώς, γιατί δε μας βλέπω να πηγαίνουμε πουθενά σήμερα. Σήμερα το πρωί έβηχε λίγο, του έδωσα πάλι σιρόπι και σαν να του περνάει. Κατερίνα το ξέρω βρε ότι είναι φυσιολογικό που είναι έτσι υπερκινητικός ο Αντρέας! Δεν τον μαλώνω που όλη μέρα δεν βρίσκει ησυχία, αντίθετα, χαίρομαι! Το σαλόνι μου τώρα είναι κάπως έτσι: στο κέντρο το καρεκλάκι του Αντρέα. Στο χαλί, στο πάτωμα και στους καναπέδες, παντού παιχνίδια. Γύρω γύρω καρέκλες για να μη φεύγει ο Αντρέας (να μη φεύγει, λέμε τώρα). Πάνω σε μία καρέκλα, διπλωμένα ρούχα που περιμένουν να σιδερωθούν και σε μία άλλη δύο πακέτα χαρτομάντηλα και σκόρπια βιβλία. Μπροστά από τις καρέκλες, μια πλαστική λεκάνη αναποδογυρισμένη! Βελονάκι ε; Είναι πολύ της μόδας το πλέξιμο αυτόν τον καιρό. Όλες μαθαίνουν να πλέκουν. Εμένα πάλι ό,τι έχει να κάνει με ράψιμο, κέντημα, πλέξιμο, ούτε μου αρέσει, ούτε τα καταφέρνω. Η μάνα μου πάλι, είναι ειδική σε όλα, σαν επαγγελματίας. Άντε βρε, γεννάει η αδελφή σου;; Πόσων εβδομάδων είναι; Με το καλό εύχομαι! Εμένα ο Αντρέας το σπανάκι το τρώει ευτυχώς. Το κουνουπίδι πάλι όχι, ούτε και το μπρόκολο. Μόνο μια φορά που έβαλα μπρόκολο σε σάλτσα για μακαρόνια το έφαγε. Τώρα κάνω παστίτσιο, να δούμε, θα φάει; Σας αφήνω κούκλες, πάω να μαζέψω τα χάλια της κουζίνας.

Γεια σας κορίτσια! Σήμερα πήγα σερί όλη μέρα. Ξύπνησα, μαγείρεψα απασχολώντας τον Αντρέα, καθάρισα το γραφείο, φάγαμε και έφυγα σφαίρα για ένα σεμινάριο, 2-4. Επέστρεψα σπίτι, έπαιξα με τον Αντρέα που μόλις είχε ξυπνήσει και έφυγα για το σχολείο. Εμάς εδώ σήμερα έβγαλε κρύο πάλι και είχε συννεφιά. Για να δούμε, θα μπορέσουμε να πάμε πουθενά το σαββατοκύριακο; Έχουμε και τις εκλογές... Αλεξάνδρα κι εμένα ο άντρας μου κοιμήθηκε και πάλι στον καναπέ. Αφού δεν αντέχεται το ροχαλητό του, το πήρε απόφαση από μόνος του και πηγαίνει κατευθείαν στον καναπέ. Φοβήθηκε το Κωνσταντινάκι τα μπουμπουνητά; Άχου το μωρέ! Βάσω εμάς τώρα με την πρώτη ευκαιρία τρέχει στο γραφείο, κλείνει την πόρτα και κρύβεται από πίσω. Όταν μπούμε μέσα, σηκώνει τα χέρια για να τον πάρουμε αγκαλιά και να πάμε στην μπαλκονόπορτα για να βλέπουμε τα αυτοκίνητα που περνάνε. Σήμερα σας είπα τι έκανε; Πήρε ένα μπιτόνι και το έβαλε στο πλυντήριο! Καγκουράκι περαστικά στην Αγγελικούλα. Εύχομαι να μην κολλήσει κι ο Νικόλας. Εμάς ο μικρός σαν να έχει λιγότερες μύξες, αλλά έβηχε σήμερα, και το βράδι του έδωσαν και σιρόπι για το βήχα. Για να δούμε...

Γεια σας! Βρε Αναστασία τι πάθατε πάλι; Αμάν ρε παιδάκι μου... Την εξέταση που λες την έκανε κι ο Αντρέας, αλλά εμάς μας την είπαν κυστεογραφία. Είναι λίγο δύσκολο, γιατί βάζουν καθετηράκι για να διοχετεύσουν το υγρό, αλλά οκ, δεν κρατάει και πολύ. Κανονικά αυτό έπρεπε να το είχατε κάνει από την πρώτη φορά που έπαθε ουρολοίμωξη. Μακάρι να μην είναι τίποτα τελικά. Είχε κάποιο σύμπτωμα και το καταλάβατε; Κοίτα, στην Αγγλία που πήγαμε, ήταν όλοι έξω με τα καρότσια, με βροχή και παγωνιά. Τους έβλεπες να πηγαίνουν οικογενειακώς εκδρομές, με πολύ μικρά μωρά, μέσα στη βροχή. Σου λέω, κι εμείς μια βδομάδα ήμασταν συνέχεια έξω και δεν αρρώστησε ο μικρός, κι εδώ που τον έχουμε πιο περιορισμένο αρρωσταίνει. Εσύ δεν οδηγείς; Ή παίρνει ο άντρας σου το αυτοκίνητο; Γιώτα περαστικά να είναι όλα εύχομαι, και οι αρρώστιες και τα προβλήματα!

Γεια σας! Αλεξάνδρα σπανάκι σουφλέ, μιάμ μιάμ! Είχα φτιάξει πέρσι, αλλά ήταν κάτι σαν πίτα-σουφλέ, με κρούστα από πάνω. Ήταν πάρα πολύ νόστιμο πάντως. Γενικώς κάνω πολλές σπανακοδημιουργίες, γιατί το σπανάκι αρέσει πολύ στον άντρα μου. Για τις δουλειές που ρώτησα, είπα μήπως υπάρχει κανένα κόλπο κι εγώ δεν το έχω ανακλύψει! Αλλά απ' ό,τι βλέπω, μπαααα... Καγκουράκι δεν τον περιορίζουμε, οργώνει όλο το σπίτι! Ειδικά εμένα με παίρνει συνέχεια από πίσω. Χριστίνα χαίρομαι που είσαι καλύτερα. Τα ρεβύθια με σπανάκι τα έφτιαξα ως εξής: κατ' αρχήν έβρασα τα ρεβύθια. Μετά σωτάρισα κρεμμύδι και φρέσκο κρεμμυδάκι και έριξα το σπανάκι ωμό να μαραθεί. Μετά έριξα το μείγμα αυτό στην κατσαρόλα με τα ρεβύθια, τα οποία είχαν μείνει με νερό ίσα να τα σκεπάζει. Έριξα και μια κουταλιά γλυκού πελτέ και τα άφησα να σιγοβράσουν μέχρι που χύλωσαν. Όταν έγιναν έριξα αρκετό άνηθο. Μαρίνα αχ, πόσο σε καταλαβαίνω... Κι εγώ όταν ήταν ο Αντρέας δυόμιση μηνών και νοσηλεύτηκε με βρογχιολίτιδα, τον έβλεπα που ήταν τόσο μικρούλης και δεν μπορούσε καλά καλά να αναπνεύσει και αγχωνόμουν. Ευτυχώς τώρα είναι καλά τα παιδάκια μας! Σας φιλώ κοριτσάρες!

Γεια σας κορίτσια! Εμάς εδώ έχει πολύ ωραία μέρα σήμερα, κι έτσι πήγαμε οικογενειακώς στο πάρκο! Στον ίδιο χώρο είναι και η Δημοτική Βιβλιοθήκη, πήγα εγώ και άλλαξα τα βιβλία μου, και μετά πήγα και βρήκα τους άντρες στο πάρκο. Καλά, ο Αντρέας είναι πολύ κοινωνικό παιδί. Όπου δει παιδάκια, εκεί! Τα κυνηγάει, προσπαθεί να τους μιλήσει, κ.λπ.! Του αρέσει πολύ η συντροφιά, και καταλαβαίνει ότι πρόκειται για συνομήλικούς του. Στο δρόμο κοιμήθηκε, κι εγώ τώρα βράζω κοτόπουλο με διάφορα λαχανικά και στο ζουμί θα κάνω σούπα αβγολέμονο, μιάμ! Αλεξάνδρα με τι αρέσει στον Αντρέα να ασχολείται; Του αρέσει να εξερευνεί τα πάντα, οπότε το να μείνει μόνος του δεν παίζει. Άσε που δεν υπάρχει περίπτωση να τον βάλω να καθίσει σ' ένα σημείο και να παίζει, και να τον βρω εκεί μετά από ένα λεπτό. Συνέχεια με παίρνει από πίσω, όπου κι αν πάω, κι αν κάθομαι, θέλει να παίζουμε κυνηγητό, μπαίνει στα δωμάτια και μας κλείνει απ' έξω (προσπαθεί δηλαδή, γιατί δεν μπορεί να κλείσει τελείως την πόρτα). Καγκουράκι, με αμάξι πήγατε στη Θεσσαλονίκη; Νόμιζα με αεροπλάνο. Καλέ, πρέπει να ήταν πάρα πολύ κουραστικό αυθημερόν. Βάσω για να δούμε πώς θα εξελιχθεί η υπόθεση με το αγοράκι. Μοιάζει να ξετυλίγεται σιγά σιγά το κουβάρι. Πρέπει να κλείσω, γιατί ο άντρας μου θέλει να δει πώς φυτεύεται ο άνηθος. Καλέ, σας είπα ότι χτες φάγαμε την πρώτη σαλάτα από μαρούλι και ρόκα από τις γλάστρες μας;