Θέλω να γίνω μαμά

Ρε κορίτσια, δεν το πιστεύω! Θυμάστε τότε που μου είχαν στείλει περίπου πέντε χιλιάρικα επίδομα μητρότητας και πανηγύριζα, και μου είχε πει η Μαρία ότι θα μου τα κόβουν σιγά σιγά απ' το μισθό μου; Ε, εγώ δεν το θυμόμουν. Και τώρα μου έκοψαν 756 ευρώ απ' το μισθό μου για το επίδομα μητρότητας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Βάλτε και περίπου 300 ευρώ άλλες αποκοπές, βάλτε και 590 ευρώ η δόση του δανείου, μου ήρθε ένας μισθός 624 ευρώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και δεν ξέρω για πόσο καιρό θα γίνεται αυτό... Και μάλιστα τώρα... Ρε συ Βάσω, εσένα σου τα πήραν απ' το μισθό σου, ή μόνο σ' εμάς τους δημοσίους υπαλλήλους κάνουν αυτήν την τιμή;

Γεια σας κοριτσάκια! Πήγαμε στο μοναστήρι και ήταν πολύ ωραία! Ο Αντρέας κοιμήθηκε στο αμάξι και κοιμόταν καθ' όλη τη διάρκεια του εσπερινού, έτσι δε χρειαζόταν να τον κυνηγάμε, όπως πάντα. Μετά καθίσαμε έξω στην ησυχία, τα πουλάκια κελαηδούσαν, βέβαια είχε και αρκετό κόσμο, κυρίως νεολαία. Ο Αντρέας ξύπνησε λίγο πριν φύγουμε, αλλά ήταν λίγο σα χαμένος! Καγκουράκι εμάς εδώ στις βαπτίσεις δε ζητάνε κανένα χαρτί απολύτως, ούτε κι αν είναι σε άλλη ενορία (κι εμάς δεν ήταν στην ενορία μας), ούτε και δίνουν κάποιο πιστοποιητικό στο τέλος. Σου λέει, το ότι βαπτίστηκες το ξέρεις εσύ κι ο Θεός, δε χρειάζονται πιστοποιητικά. Καλά, αυτή η μάνα στο κολυμβητήριο τι καφρίλα... Μόνο και μόνο ότι το παιδί της έκανε εμετό επειδή το μάλωσε η γυμνάστρια, δείχνει πόσο κακομαθημένο το έχει. Απορώ, αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν έτσι, πώς θα βγουν αύριο στον κόσμο μόνα τους, εντελώς απροστάτευτα, γιατί με αυτήν την υπερπροστασία που τους παρέχουν οι γονείς, ουσιαστικά δεν τους επιτρέπουν να αναπτύξουν δικές τους άμυνες. Ένας μαθητής μου, γύρω στα 35, παντρεμένος με δύο παιδιά, μου έλεγε χτες ότι είχε πάει στη Λευκωσία να επισκεφθεί κάποιον σε μια κλινική, και δίπλα είχε ένα νηπιαγωγείο, πολύ αριστοκρατικό και καλά, και βλέπει στην αυλή τη νηπιαγωγό με 4-5 παιδάκια, να παίρνει ένα χαρτομάντηλο και να σκουπίζει με τη σειρά τη μύτη των παιδιών! Με το ίδιο χαρτομάντηλο! Αυτός δεν άντεξε και πήγε και της είπε με πολλή ευγένεια ότι θέλει να κάνει μια παρατήρηση, αν και, μάλλον θα ήταν αφηρημένη κι έκανε αυτό το λάθος. Αυτή γύρισε και του είπε με πολύ απότομο τρόπο "εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου". Πάει αυτός στην υπεύθυνη, γιατί τα πήρε κι αυτή φυσικά του είπε ότι λέει ψέματα και τον έδιωξε. Δυστυχώς έχουμε γεμίσει δήθεν σκεπτόμενους, ξερόλες, εξυπνάκηδες, που σε τελική ανάλυση, δεν ξέρουν τι τους γίνεται (διαβάζω κάτι αναρτήσεις στο φέισμπουκ και φρίττω...). Τις κόκκινες φακές πώς τις κάνεις;

Γεια σας κορίτσια μου! Σήμερα νιώθω εξάντληση, μάλλον γιατί ο Αντρέας ξύπνησε χτες βράδι στις δύο και πήγε σχεδόν τρεις να ξανακοιμηθεί. Η αλήθεια είναι ότι τον κρατούσε κυρίως ο άντρας μου, τον έβαζε στο καρότσι, τον κοίμιζε, και λίγο μετά ξαναξυπνούσε... Ίσως βγάζει κανένα δοντάκι. Σε λίγο θα πάμε στο μοναστήρι που σας είπα ότι έχουμε ξαναπάει για τον εσπερινό. Είναι ωραία εκεί, εξοχή, να αναπνεύσουμε και λίγο καθαρό αέρα. Τι φαγητό φτιάξατε σήμερα; Εγώ αγκινάρες αλα πολίτα! Καγκουράκι πρώτη φορά το ακούω αυτό με την ουρά στην εκκλησία! Εγώ για τη βάφτιση απλά πήρα τηλέφωνο τον παπά, του είπα πότε θέλω και μου είπε ότι έχει άλλες δύο βαφτίσεις εκείνη τη μέρα, οπότε θα μας έβαζε λίγο πιο αργά. Αυτό ήταν όλο. Λίγο καιρό μετά τον ξαναπήρα και τον ρώτησα αν χρειάζεται κανένα χαρτί, και μου είπε ότι το μόνο που πρέπει να φέρουμε είναι το μωρό, τίποτε άλλο! Να σου πω, μ' αυτά που έλεγε το χαρτί συμφωνώ, κι εγώ αυτά έκανα χωρίς να μου δώσουν χαρτί, αλλά νομίζω δεν είναι και τόσο καλό να το επιβάλλουν μ' αυτόν τον τρόπο. Όσο για την ηλικία της νονάς, δε νομίζω ότι θα έχετε πρόβλημα, γιατί λέει "καλό θα ήταν" και όχι "πρέπει να είναι". Το πολύ πολύ πες τους ότι είναι ενήλικας αλλά μικροδείχνει! Σας φιλώ κοριτσάκια μου!

Σας σχολιάζω: Μάγδα, εγώ δεν είμαι υπέρ της ρουτίνας και του αυστηρού προγράμματος, γιατί δεν μπορώ εγώ πρώτα απ' όλα να το τηρήσω. Θέλω να μπορούμε ένα βράδι να βγούμε χωρίς να αγχωνόμαστε ότι το μωρό πρέπει να ακολουθήσει το πρόγραμμά του και ότι, αν δεν γίνει αυτό, θα βγει απ' τα νερά του. Αυτό φάνηκε ότι δουλεύει όταν πήγαμε Αγγλία και ο Αντρέας ήταν πάρα πολύ συνεργάσιμος και δε μας δυσκόλεψε καθόλου, ενώ αν τον είχαμε σε πρόγραμμα θα δυσκολευόταν πολύ και θα μας δυσκόλευε κι εμάς. Συμφωνώ όμως ότι, απ' το να εφαρμόσεις τη μέθοδο αυτή του ελεγχόμενου κλάματος, χίλιες φορές η ρουτίνα! Κι εγώ δε θα αρνιόμουν ποτέ χαδάκια και φιλάκια, αν δεν τα κάνουμε τώρα αυτά πότε θα τα κάνουμε, όταν θα πάνε φαντάροι; Χριστίνα κι εγώ δεν είμαι εκδηλωτική, αποκλείεται να αγκάλιαζα την πεθερά και να τη χαϊδολογούσα! Σας φιλώ κοριτσάκια μου, πάω να την πέσω.

Γεια σας κορίτσια μου! Πριν κανένα μισάωρο γύρισα απ' το σχολείο! Είχαμε τη γιορτή της 1ης Απριλίου σήμερα και ήταν υπερπαραγωγή! Ήρθαν τα παιδιά του Ανδρέα Παναγίδη και η αδελφή του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, που και οι δύο απαγχονίσθηκαν από τους Άγγλους (ο Παναγίδης ήταν 22 χρονών και είχε τρία παιδιά, το μεγαλύτερο 4 χρονών!!!, ενώ ο Παλληκαρίδης ήταν μόλις 19 χρονών) και μας μίλησαν. Ειδικά η κόρη του Παναγίδη μίλησε συγκλονιστικά, κι όλοι σκούπιζαν τα μάτια τους. Είχε τραγούδια, κυπριακούς χορούς, ποιήματα, κ.λπ. Εγώ πήγα και πήρα την αδελφή του Παλληκαρίδη από το σπίτι της και τη γύρισα πίσω το βράδι, γι' αυτό άργησα. Μου έλεγε στο αυτοκίνητο ότι ο πατέρας της πήγε σχολείο μόνο 15 μήνες, αλλά έμαθε να διαβάζει μόνος του και έκανε μια μεγάλη βιβλιοθήκη στο σπίτι και όλη η οικογένεια διάβαζε πολύ. Η μητέρα της πήγε κι αυτή πάρα πολύ λίγο στο σχολείο, και έμαθε να διαβάζει βλέποντας το μεγαλύτερο αδελφό του να μελετά τα μαθήματά του, και έμαθε απ' έξω όλα τα ποιήματα που έκαναν στο σχολείο. Όλα τα παιδιά τελείωσαν το Λύκειο (εκτός από τον Ευαγόρα που ενώ πήγαινε στην πέμπτη τάξη (β' λυκείου) ανέβηκε αντάρτης στο βουνό και δεν πρόλαβε να τελειώσει το σχολείο) κάτι πάρα πολύ σπάνιο για παιδιά από χωριό εκείνης της εποχής. Εδώ σήμερα δεν τελειώνουν το σχολείο πολλά παιδιά από χωριά (γι' αυτό κι έχουμε εμείς τόσους μαθητές στο εσπερινό). Αυτά τα λέω γιατί κάπου κολλάνε σ' αυτά που λέγαμε πριν για την παιδεία. Χριστίνα σίγουρα οι γνώσεις ανοίγουν το μυαλό, αλλά τις γνώσεις μπορείς να τις αποκτήσεις και μόνος σου. Το σχολείο, όμως, όπως έχει γίνει προσφέρει μόνο αποσπασματικές γνώσεις (κάτι αγγλικούλια, λίγη ιστορία ό,τι να 'ναι, θεματικές ενότητες προς συζήτηση για έκθεση ιδεών, πολλή λογιστική που είναι και χρήσιμη) και καμία απολύτως παιδεία. Δυστυχώς πλέον οι περισσότεροι μαθητές από το σχολείο παίρνουν μόνο αυτές τις ελάχιστες γνώσεις ή και τίποτα ακόμη, και δεν μπορούν να σχηματίσουν μια σφαιρική αντίληψη της ζωής. Σ' αυτό φταίει το σύστημα (πίεση για κάλυψη της ύλης, βαθμοθηρία, κέντρο των πάντων οι εξετάσεις), τα βιβλία που συχνά είναι πολύ κακά και κυρίως, η δημοσιοϋπαλληλική στάση των περισσότερων καθηγητών. Και πολύ φοβάμαι ότι τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα, γιατί με τις μειώσεις στο μισθό, την αύξηση των ωρών διδασκαλίας και των μαθητών ανά τάξη, οι καθηγητές θα έχουν ακόμα λιγότερη όρεξη για δουλειά. Πολλοί είναι αυτοί που ήδη λένε "όσα λεφτά μου δίνουν, τόσο θα δουλεύω", ενώ θα έπρεπε να λένε "θα μου δίνουν ένα και θα δουλεύω για εκατό", γιατί μόνο η παιδεία είναι η ελπίδα μας, κι όχι το φυσικό αέριο.

Καγκουράκι, όπως τα λες είναι όλα. Αλλά πιστεύω ότι παιδεία είναι πιο πολύ η καλλιέργεια του πνεύματος και όχι η συσσώρευση γνώσεων. Δηλαδή, ένας αγράμματος άνθρωπος μπορεί να έχει παιδεία, ενώ ένας με πέντε πτυχία να είναι απαίδευτος. Το βλέπω και από τους μαθητές μου. Π.χ. μια μαθήτριά μου, ήρθε στο σχολείο 45 χρονών και ήταν του δημοτικού. Αυτή η γυναίκα, όμως, έχει κριτική σκέψη, έχει σωστές απόψεις, ξέρει να συζητά, έχει ευρύτητα πνεύματος, με λίγα λόγια, έχει παιδεία. Τις απόψεις που έχει για το μεγάλωμα των παιδιών τις διαβάζω σε διάφορα πολύ μοντέρνα site και τις υποστηρίζουν οι πιο προχωρημένοι παιδοψυχολόγοι, παιδίατροι, κ.λπ. Κι όμως, αυτή είναι μια γυναίκα που έζησε όλη της τη ζωή στο χωριό, στα χωράφια, και σε άλλες δουλειές. Ίσως μέσα από αυτήν την παράνοια που ζούμε, ο κόσμος να αρχίσει πιο πολύ να σκέφτεται, να διαβάζει, να κρίνει και να μπορέσουμε να φτάσουμε όλοι στο επίπεδο αυτής της γυναίκας! Η συνταγή του κέικ είναι αυτή: http://www.monastiriaka.gr/sintagesarth ... hp?keyi=81 Σας φιλώ, γιατί τώρα ξύπνησε ο κυριούλης και πρέπει να τον ταΐσω.

Γεια σας και πάλι! Κάναμε τις εξωτερικές μας δουλειές, γυρίσαμε σπίτι, ο κυριούλης κοιμήθηκε στο αμάξι κι ακόμα κοιμάται, εμείς φάγαμε και τώρα θα κάνω κέικ καρότου νηστίσιμο! Θα σας πω εντυπώσεις. Από φαγητό δεν έφτιαξα κάτι σήμερα, γιατί είχαμε ρεβίθια με σπανάκι από χτες κι ο μικρός μακαρόνια με κιμά από προχτές... Λέτε να πειράζει που τρώει τρεις μέρες το ίδιο φαγητό; Δε θέλω να το πετάξω, δεν έχει χαλάσει, φυσικά, κι εμείς δεν μπορούμε να το φάμε... Καγκουράκι εμείς στη βάφτιση είχαμε φωτογράφο, αλλά στο επόμενο μωρό δεν πρόκειται να φέρω φωτογράφο, τζάμπα λεφτά ήταν εντελώς. Είχα σκοπό να αναθέσω στον ξάδελφό μου να βγάλει φωτογραφίες, αλλά μου είπε ότι θα βγάλει μεν, αλλά να μην περιμένω ότι θα είναι και ο επίσημος φωτογράφος της βάπτισης (μάλλον δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη) κι έτσι τελευταία στιγμή κλείσαμε ένα φωτογράφο, αλλά οι φωτογραφίες που έβγαλε ο ξάδελφός μου ήταν πολύ ωραίες, και τα λεφτά που έδωσα στο φωτογράφο ήταν πεταμένα τελικά. Συμφωνώ με όσα λες για τη μέθοδο κοιμήσου παιδί μου. Πάντως ρε κορίτσια, τώρα που ηρεμήσαμε κι αρχίσαμε να χωνεύουμε την καινούρια κατάσταση, όλοι βλέπουμε πόσο μεγάλα ήταν και τα δικά μας λάθη. Όχι μόνο των δικών μας τραπεζών ή των πολιτικών, αλλά και του κάθε ένα από εμάς. Είχαμε φτάσει σε ένα έσχατο όριο υλισμού, επίδειξης, μεγαλομανίας, ματαιοδοξίας. Είχαμε χάσει κάθε μέτρο και κάθε αξία. Ο ένας συναγωνιζόταν τον άλλο ποιος θα χτίσει το πιο πολυτελές σπίτι, ποιος θα αγοράσει το πιο ακριβό αυτοκίνητο, ποιος θα πάει το πιο μακρινό ταξίδι. Βλέπω τα νέα παιδιά, αυτά που είναι τώρα ανάμεσα στα 15 και τα 25, πόσο ξεκρέμμαστα είναι. Είναι σχεδόν αγράμματα, αφού με τους υπολογιστές κ.λπ. δεν έμαθαν ποτέ τους σωστά ελληνικά, δεν ξέρουν ιστορία, δεν έχουν καμιά εγκυκλοπαιδική γνώση, δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο, δεν έχουν αρχές, δεν έχουν ηθική. Κάποια φανατίζονται με την μπάλα, άλλα με τα κόμματα, αλλά δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Είναι μπερδεμένα, και πολλές φορές δίνουν την εντύπωση ότι το κεφάλι τους είναι εντελώς άδειο από μέσα. Φυσικά δε φταίνε αυτά που είναι σ' αυτήν την κατάσταση, αλλά οι γονείς τους, οι δάσκαλοί τους και η κοινωνία γενικότερα. Και φυσικά, υπάρχουν και πολλές εξαιρέσεις, όπως πολλοί μαθητές μου που έχουν μπει στη δουλειά από την πρώιμη εφηβεία τους και έχουν μια πιο σωστή αντίληψη της ζωής. Πιστεύω ότι μέσα από αυτό το κακό που μας βρήκε θα επιστρέψουμε σε παλιότερες αξίες που τις έχουμε αφήσει στο περιθώριο. Ήδη αυτό φαίνεται από τη στήριξη του κόσμου στα Κοινωνικά Παντοπωλεία των Δήμων, από την αξιοθαύμαστη στάση του κόσμου έξω από τις τράπεζες και από πολλές μικρές ιστορίες όπως αυτήν που σας έγραψα τις προάλλες. Στο κάτω κάτω, καλύτερα να ζούμε με ψωμί κι ελιά και να έχουμε ηθικό πλούτο, παρά με χαβιάρι και σαμπάνια και να είμαστε από μέσα βρώμικοι. Πάω να φτιάξω το κέικ μου, αφού ακόμα δε φτάσαμε στο στάδιο του ψωμιού και της ελιάς!

Γεια σας κορίτσια μου! Εγώ πάλι ξύπνησα πολύ νωρίς, μετά ξύπνησε κι ο Αντρέας κατά τις 8 παρά, αλλά ευτυχώς μπόρεσα και ξανακοιμήθηκα. Τώρα, όμως, είμαι λες και με έχει πατήσει οδοστρωτήρας, γιατί χτες μου ήρθε και η περίοδος, τρεις μέρες νωρίτερα... Σε λίγο θα φύγουμε, ο άντρας μου θα πάει στο Γραφείο Εργασίας κι εμείς θα πάμε στη μάνα μου, να παίξει ο Αντρέας στη βεράντα που έχει ωραίο ήλιο κι εγώ θα πεταχτώ στο σούπερ μάρκετ να πάρω 2-3 πραγματάκια. Είπαν θα μας πληρώσουν σήμερα, αλλά δεν ξέρω αν είναι απλά μια φήμη. Μάγδα τι καλή νύφη που είσαι! Εγώ πάλι, το πολύ πολύ να τη ρωτούσα αν χρειάζεται κάτι! Περαστικά της! Ανθή χι χι, κι εγώ πάντα όταν λέω κάτι, αυτοματιάζομαι! Ελπίζω να έχετε καλύτερες νύχτες από δω και μπρος! Καλά, πολλή πλάκα ο Πανούλης που έφαγε το κόλλημα με τη γέννα! Για το μητρικό γάλα στην κατάψυξη δεν ξέρω να σου πω, πάντως εγώ έχω μερικά σακουλάκια στην κατάψυξη, και έχουν κλείσει τους τέσσερις μήνες και θα πρέπει να τα δώσω σύντομα. Για τη μέθοδο που λες έχω διαβάσει διάφορα, πολλές αντικρουόμενες απόψεις. Να σου πω την αλήθεια εγώ δε θα την εφάρμοζα, δε μου ταιριάζει ως μέθοδος. Βάσω χι χι, πλάκα έχει η Ιωαννούλα! Εμάς ο μικρός όταν πάρει κλειδιά στα χέρια του προσπαθεί να τα βάλει στην κλειδαριά, ενώ όταν του φορέσουμε μπουφάν πηγαίνει και στέκεται στην πόρτα, γιατί καταλαβαίνει ότι θα φύγουμε! Σας φιλώ κορίτσια, πήρε το κινητό μου και τρέχει.

Γεια σας κορίτσια μου! Αυτές τις μέρες δεν κοιμάμαι καλά, ξυπνάω πάρα πολύ νωρίς και δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ. Σήμερα για να καταλάβετε, αναγκάστηκα να ξαπλώσω λίγο το μεσημέρι και κατάφερα να κοιμηθώ είκοσι λεπτά-μισή ώρα. Το πρωί πήγαμε για καφέ στην παραλία με ένα ζευγάρι που μένουν Λευκωσία και το μωρό τους, που είναι σαράντα ημερών περίπου! Ο άντρας ήταν συμμαθητής του άντρα μου, βρέθηκαν μέσω φέισμπουκ και έτυχε να μένουν και οι δύο Κύπρο! Νομίζω σας έχω ξαναπεί. Ήταν πολύ ωραία και το είχαμε ανάγκη, είχαμε καιρό να βγούμε, μ' όλα αυτά που γίνονται. Ο Αντρέας έδωσε ρεσιτάλ! Όλη την ώρα έβγαζε τα παπούτσια του, και είτε τα πετούσε κάτω, είτε τα κρατούσε κι έπαιζε. Σε κάποια φάση του λέει ο φίλος μας "βάλε το παπούτσι σου και θα κάνουμε παλαμάκια" οπότε ο μικρός μισοβάζει το παπούτσι στο πόδι του κι αρχίζει να κάνει παλαμάκια! Μετά τον ρωτούσαν "πού είναι η μαμά; πού είναι ο μπαμπάς;" και μας έδειχνε, οπότε τον ρωτάνε "πού είναι ο Αντρέας" και κάνει "νινί", επειδή τον έμαθα όταν τον ρωτάμε "τι είναι ο Αντρέας;" να λέει "νινί"!!! Μάγδα συμφωνώ μ' αυτό που λες! Ανθή τι γλυκά τα παιδάκια σου! Αχ, κι εγώ θέλω τόσο πολύ να χαρίσω ένα αδελφάκι στον Αντρέα, αλλά είπαμε πρώτα να δούμε ποια θα είναι τα νέα δεδομένα και μετά... Βάσω τι κουφό αυτό με το μωρό. Τι έγινε τελικά; Κατερίνα συμφωνώ για τις δουλειές και για όλα! Χριστίνα απίστευτος ο Δημητράκης! Τι γλύκας! Καγκουράκι κι εμάς ο Αντρέας πολλά βράδια κοιμάται σερί, αλλά τώρα τελευταία αργεί να κοιμηθεί. Κάθε βράδι που επιστρέφω απ' το σχολείο τον βρίσκω ξύπνιο και δεν κοιμάται με θηλασμό, μόνο με κούνημα στο καρότσι πλέον... Αλλά τουλάχιστον κοιμάται καλύτερα. Χτες βράδι κοιμήθηκε δέκα και μισή μέχρι τις εννιά παρά δέκα. Τι ωραία που τρώει τις φακές ο Νικολάκης! Ο Αντρέας μία τις τρώει, πέντε δεν τις τρώει... Για το γάλα που λέτε, σκέφτομαι να του αρχίσω φρέσκο. Το εβαπορέ ούτε να το βλέπω, σιγά μη δώσω γάλα κονσέρβα. Ούτε σκόνη θέλω, διαβάζω τα συστατικά και τρομάζω. Λέω για φρέσκο κατσικίσιο, αλλά μυρίζει λίγο κατσικίλα. Έχω και τα αποθέματα του δικού στην κατάψυξη, αλλά δεν είναι πολλά. Πιστεύω, όμως, ότι όποιο γάλα κι αν δοκιμάσω, δε θα το πίνει... Σας καληνυχτώ κορίτσια μου!

Γεια σας κορίτσια! Πριν μια ώρα περίπου γύρισα απ' το σχολείο, έφαγα κάτι και πήρα τον Αντρέα να τον κοιμίσω. Εν τω μετάξύ, τον βάζω στο στήθος για να κοιμηθεί το βράδι, αλλά πρόσεξα ότι δεν καταπίνει, μόνο πιπιλίζει. Αποφάσισα, λοιπόν, να μη θηλάζω καθόλου από το δεξί στήθος, για να δω αν θα μαζευτεί γάλα, και μέχρι τώρα είναι ακόμα άδειο, ενώ έχω να θηλάσω απ' αυτό το στήθος από χτες το βράδι. Νομίζω μου έχει κοπεί το γάλα, αλλά δε με χαλάει ιδιαίτερα, γιατί ούτως ή άλλως σκεφτόμουν να αποθηλάσω. Ο μικρός, όμως, δε δείχνει να ενδιαφέρεται για γάλα, μόνο για πιπίλισμα. Πρέπει ντε και καλά να του δίνω άλλο γάλα ή παίρνει το ασβέστιο από το τυρί και το γιαούρτι που τρώει καθημερινά; Εν τω μεταξύ, αποκοιμήθηκε στο στήθος, τον βάζω στο κρεβάτι, ξυπνάει, τον βάζω στο καρότσι, τον κουνάω, έκλαιγε, τώρα τον παρέδωσα στον άντρα μου και του έβαλε τραγουδάκια, κι ελπίζω να κοιμηθεί... Χτες βράδι ξύπνησε στις πέντε και δεν ξανακοιμόταν... Όλο έκλαιγε, τελικά τον πήρε ο άντρας μου και τον κούνησε στο καρότσι και κοιμήθηκε κατά τις έξι... Και στις οκτώ στο πόδι... Σήμερα κουτουλούσα όλη μέρα. Το πρωί πήρα τηλέφωνο και τον παιδίατρο και του είπα για το βήχα του μικρού που δεν περνά, και μου είπε να σταματήσουμε την αγωγή και να του δώσουμε μια ευκαιρία να το ξεπεράσει μόνος του. Χριστίνα έτσι είναι, δε θα κάτσω να σκάσω για το σπίτι ή για τα λεφτά. Αυτό το κοίμισμα είναι ένα θέμα τελικά, μήπως να βγει κανένας διαγωνισμός διηγήματος μ' αυτό το θέμα; Έχουμε να γράψουμεεεε... Καγκουράκι κατάλαβα, βασίζονται στην απελπισία του κόσμου για να παίρνουν λεφτά... Εμάς εδώ ακόμα δεν έχει υπογραφεί το πρώτο μνημόνιο, και ήδη μιλάνε για τρίτο μνημόνιο... Σας φιλώ κοριτσάκια μου!

Βάσω πιστεύω ότι ακόμα είναι κάπως ήρεμα τα πράγματα με τους πολιτικούς, δεν σκοτώνονται όπως συνήθως. Όντως η αγορά έχει καταστραφεί. Οι γονείς μου κάνουν εκκαθάριση στοκ, γιατί το κλείνουν το μαγαζί, και φυσικά αυτές τις μέρες κανείς δε θα πάει να αγοράσει πλαστικές καρέκλες ή κατσαρόλες ή γλάστρες ή βάζα... Η κοπέλα στη φρουταρία σήμερα, μας είπε ότι μπαίνει κόσμος, αλλά αγοράζουν πέντε ντομάτες, δύο αγγουράκια, πάρα πολύ συγκρατημένα ψωνίζει ο κόσμος ακόμα και τα απαραίτητα. Διάβαζα μια πολύ συγκινητική ιστορία που έγινε σε ένα ΑΤΜ της Λαϊκής Τράπεζας. Μια γιαγιά πήγε να βγάλει λεφτά και δίνει το πορτοφόλι της σ' ένα νεαρό που στεκόταν εκεί στην ουρά και του λέει "γιέ μου, δεν έχω ξαναβγάλει λεφτά μ' αυτόν τον τρόπο, μπορείς να με βοηθήσεις;". Παίρνει ο νεαρός το πορτοφόλι, το ανοίγει και βλέπει μέσα το βιβλιάριο τραπέζης της γιαγιάς και μερικά κέρματα. Η γιαγιά νόμιζε ότι μπορεί να βγάλει λεφτά με το βιβλιάριο... Ο νεαρός δεν της είπε τίποτα, πήρε παράμερα τους άλλους που ήταν στην ουρά, συζήτησαν λίγο, και της έδωσαν ο καθένας λίγα από τα λεφτά που έβγαλε. Η γιαγιά κατάλαβε ότι τα λεφτά αυτά δεν ήταν δικά της και δεν τα έπαιρνε. Τελικά τα πήρε, γιατί επέμεναν πάρα πολύ όλοι, αλλά πήρε τα τηλέφωνά τους για να τους τα επιστρέψει όταν ανοίξουν οι τράπεζες! Κάτι τέτοια μας δίνουν θάρρος για να συνεχίζουμε. Πάντως, πριν που είχαμε πάει στη φρουταρία είχε έρθει ένας τραπεζικός υπάλληλος, τον ρωτά η κοπέλα στο ταμείο αν θα ανοίξουν αύριο, και της είπε "ΔΕΝ ΞΕΡΩ". Πολύ πιθανόν να μείνουν κλειστές κι αυτήν την εβδομάδα οι τράπεζες, αλλά κι όταν ανοίξουν θα υπάρχουν περιοριστικοί όροι, πράγμα που θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις.

Ρε συ Καγκουράκι, πώς τελικά θα τα πληρώσετε όλα αυτά; Αυτή την απορία έχω, για να δω πώς θα τα καταφέρνουμε κι εμείς αύριο! Μπρρρ, έχασε το μισό νύχι ε; Ένας μαθητής μου έχει τρία δάχτυλα κάπως παραμορφωμένα, από τα δύο λείπουν εντελώς τα νύχια, και από το τρίτο το νύχι φυτρώνει από την κορυφή του δαχτύλου... Μπρρρ... Είδες ο Αντρέας, έχει και άποψη! Ωχ, σας αφήνω, ήρθε ένας ξάδελφός μου που σπουδάζει Αγγλία να μας δει.

Βάσω είναι όντως οριακά τα πράγματα. Δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού, έχουμε πέσει μέσα. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους, πολλοί θα χάσουν τα σπίτια τους, πολλοί θα βρεθούν στο δρόμο. Σίγουρα πάρα πολλοί θα μεταναστεύσουν. Ίσως ανάμεσα σ' αυτούς να είμαστε κι εμείς. Με το να πανικοβαλλόμαστε, όμως, δε βγαίνει τίποτα. Όπου πάω βλέπω ανθρώπους που λένε "θα τα καταφέρουμε", "θα περάσουμε", "στον αγώνα". Σίγουρα είναι πάρα πολύ άσχημη η κατάσταση, αλλά πρέπει να αγωνιστούμε, αλλιώς χαθήκαμε. Πιστεύω ότι ήδη είμαστε πιο οργανωμένοι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση απ' ό,τι ήταν στην Ελλάδα. Δηλαδή εδώ λειτουργούν ήδη Κοινωνικά Παντοπωλεία σε κάθε Δήμο, παρέχεται πρόγευμα στους μαθητές από την Εκκλησία και άλλους φορείς, η Εκκλησία δήλωσε ότι θα μεριμνήσει για τους ανθρώπους που θα αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης. Αλλά σίγουρα, κανένας δε θα έρθει να μας πληρώσει τη δόση του δανείου μας. Ας κάνουμε προσευχή, να έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό και ίσως μερικά από τα κακά που μας βρήκαν ή θα μας βρουν, να είναι για καλό!

Κατερίνα κι εγώ κάπως έτσι το φιλοσόφησα. Σκέφτηκα ότι, αν όντως μας μειώσουν τους μισθούς κατά 50% και δεν μπορούμε να πληρώσουμε τη δόση του δανείου, δε θα είμαστε μόνοι μας, αλλά θα βρεθεί πάρα πολύς κόσμος στην ίδια θέση με εμάς. Οπότε, θα πάμε οργανωμένα στον Οργανισμό, και θα ζητήσουμε να γίνει διακανονισμός για μείωση της δόσης. Κι αυτούς δε θα τους συμφέρει να βρεθούν με ένα σωρό μη εξυπηρετούμενα δάνεια (τον μάθαμε κι αυτόν τον όρο) και να κάνουν κατάσχεση ένα σωρό σπίτια, τα οποία κανείς δε θα αγοράζει, γιατί κανείς δε θα έχει λεφτά. Οπότε, πιθανόν να δεχτούν (ήδη ξέρω μια περίπτωση που έγινε διακανονισμός). Σε περίπτωση που δε δεχτούν, απλούστατα, θα πω αυτό που σας είπα και χτες, ότι δηλαδή όσο καιρό έμενα σ' αυτό το σπίτι, η δόση του δανείου ήταν το ενοίκιο, και τώρα απλά φεύγουμε. Το σπίτι είναι τούβλα, τσιμέντο, σίδερα, ξύλα, μπογιές, δεν αξίζει τον κόπο να χαλιόμαστε γι' αυτά τα πράγματα, ούτε και να τα ταυτίζουμε με την ίδια τη ζωή μας. Κατερίνα καλέ, τι παρέλαση να κάνει ο Δημητράκης, είναι πολύ μικρούλης! Μια χαρά τα μεγάλα σου αγόρια, μια χαρά και η αδελφή σου με το θηλασμό. Εγώ σήμερα για μας δε θα μαγειρέψω, έχω από χτες κολοκάσι κρασάτο με πληγούρι, αλλά για τον μικρό σκέφτομαι να πάρω κιμά να του κάνω μακαρόνια με κιμά, γιατί δε γίνεται να νηστεύει και το μωρό! Σας φιλώ, φεύγω, γιατί ο Αντρέας έχει κλειστεί στην τουαλέτα.

Γεια σας κι από μένα. Ακόμα οι τράπεζες δεν έχουν ανοίξει, κι αν δεν ανοίξουν ούτε αύριο, τότε βουλιάζουμε οριστικά. Αφού το κάνανε το πείραμά τους και είδαν ότι δεεεεννννν αποδίδει, ας αλλάξουν πορεία. Δυστυχώς έχουμε χτίσει τη ζωή μας πάνω σε μια φούσκα που ήταν αναμενόμενο ότι μια μέρα θα έσκαγε με πάταγο. Χτες ένας συνάδελφος μας μοίρασε χαρτοπετσέτες-πεντακοσάευρα και μας λέει σε κάποια φάση "δεν πάμε στις Βρυξέλλες να τους δώσουμε τέτοια να ξεχρεώσουμε;". Και του λέω "και ποια η διαφορά;". Η ζωή μας εξαρτάται από αυτά τα παλιόχαρτα, κι αν δεν αλλάξουμε στάση ζωής, το πρόβλημα θα είναι πάντα μπροστά μας. Σας φιλώ κοριτσάκια μου.

Γεια σας κορίτσια μου! Εδώ το κλίμα είναι πολύ βαρύ. Σιγά σιγά αρχίζουμε και συνειδητοποιούμε τι πρόκειται να συμβεί, αφού και η Τράπεζα Κύπρου πολύ σύντομα θα "αναδιαρθρωθεί" και τα πράγματα θα γίνουν τραγικά. Λένε ότι θα μας μειώσουν τους μισθούς κατά 50%, και δεν ξέρουμε πώς θα τα καταφέρουμε, με το δάνειο και όλα αυτά. Ίσως θα ζητήσουμε από τον Οργανισμό που κάναμε το δάνειο να γίνει κάποιος διακανονισμός για να πληρώνουμε λιγότερα, ίσως και να χάσουμε το σπίτι. Σ' αυτήν την περίπτωση, θα πω ότι όσο καιρό μέναμε εδώ και δίναμε δόση για το δάνειο, δίναμε ενοίκιο για να ζούμε στο σπίτι, και τέλος! Έχω και τον άντρα μου να μου λέει ασυναρτησίες του στιλ "πρέπει να κλείσουν όλες οι τράπεζες γιατί δεν τις έχουμε ανάγκη" κι όταν του λέω ότι λέει βλακείες, μου λέει ότι πιστεύω ότι οι τράπεζες είναι αγγελικές, ότι κοιμάται, κ.λπ. Έχουμε λαλήσει όλοι εδώ πέρα. Καγκουράκι τι έπαθε ο άντρας σου καλέ; Μ' άρεσε που λέγατε στην Αγγελικούλα ότι θα της πέσει η πίεση, λες και καταλάβαινε! Χριστίνα εγώ αυτό που λέω είναι να τους χαρίσουμε το φυσικό αέριο και να μας αφήσουν να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Τι να το κάνουμε, άμα είναι να υποφέρουμε γι' αυτό; Αξίζει τον κόπο; Θα σου στείλω κι εγώ κάποια στιγμή το μέιλ μου για να μου στείλεις το διήγημα, αλλά αυτές τις μέρες δεν υπάρχει μυαλό για τίποτα. Είδα χτες ανακοίνωση για ένα διαγωνισμό διηγήματος στην Κύπρο και σκεφτόμουν να λάβω μέρος. Κοιτάω τους όρους συμμετοχής, και ανακαλύπτω ότι τα στοιχεία του κάθε συγγραφέα δε θα είναι καλυμμένα, αλλά θα φαίνονται από την πρώτη στιγμή. Καλά, πώς θα είναι αντικειμενικός ο διαγωνισμός; Μετά είδα και το όνομα μιας γκάου καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Κύπρου που μου έκανε μάθημα όταν παρακολουθούσα το Παιδαγωγικό (=εκπαίδευση που γίνεται στους καθηγητές πριν διοριστούν), και που δεν τη θεωρώ σοβαρό άτομο, κι ήρθε κι έδεσε, οπότε κάθε σκέψη που είχα για συμμετοχή εξαφανίστηκε! Σας φιλώ κοριτσάρες!

Γεια σας κορίτσια! Εδώ τα πράγματα είναι ακόμα μουδιασμένα. Σιγά σιγά θα καταλάβουμε τι συμβαίνει, αφήστε που ακόμα το μνημόνιο με τους όρους του και τα μέτρα του δεν έχει αρχίσει να εφαρμόζεται. Χτες βράδι ο Αντρέας κοιμήθηκε από τις δέκα περίπου μέχρι τις οκτώ παρά δέκα το πρωί! Έχει μεγαλώσει πάρα πολύ και καταλαβαίνει τα πάντα. Όταν του ζητήσω να μου φέρει κάτι, το φέρνει. Όταν ξέρει ότι κάνει αταξία, γυρίζει και μας κοιτάζει με σκανταλιάρικο ύφος. Π.χ. σήμερα άνοιξε το συρτάρι του και ακούμπησε το χέρι στα ρούχα του και γύρισε αμέσως και με κοίταξε, επειδή ξέρει ότι είναι αταξία. Του έλεγα "όχι" και "όχι", κλείνει το συρτάρι, του λέω "μπράβο", μετά το ξανανοίγει και πετάει έξω δύο φόρμες και ένα φούτερ. Τον έβαλα τιμωρία στο πάρκο, αλλά δε νομίζω ότι επηρεάστηκε ιδιαίτερα. Ένα από τα αγαπημένα του παιχνίδια είναι να βγάζει από το συρτάρι τις κάλτσες του, που τις έχω σε μπαλάκια, και να τις πετάει από πίσω του, έτσι ώστε να μπαίνουν στην κουκούλα του φούτερ του και μετά γέρνει το κεφάλι προς τα πίσω! Αν δεν έχει κουκούλα, απλά βάζει αυτός την κάλτσα στο γιακά του! Καγκουράκι επιστροφή στην πραγματικότητα; Τουλάχιστον περάσατε τέλεια! Μαρίνα είδες βρε; Μην απελπίζεσαι με μια κακή βραδιά. Είναι πολύ δύσκολο ένα μωρό που θηλάζει αποκλειστικά να πιει ξένο γάλα. Σας φιλώ κοριτσάκια!

Βάσω δυστυχώς είναι πολλές τέτοιες περιπτώσεις με χρήματα από αποζημιώσεις, κ.λπ. Μου λέγανε για κάποιον που έκανε νομίζω στις 14 ή 15 Μαρτίου δάνειο 400 000 για να χτίσει σπίτι στην κόρη του, τα έβαλε σε λογαριασμό στην Κύπρου, δεν μπορεί να τα βγάλει, εννοείται, και θα του τα κουρέψουν. Αλλά κι αυτός, τόσα που γίνονται, είναι καιρός για τέτοια δάνεια και τέτοια σπίτια;;; Η περίπτωση που αναφέρεις εσύ, βέβαια, είναι πολύ πιο τραγική. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα τίποτα, γιατί πρώτον, δεν πτώχευσαν ακόμα οι τράπεζες, και δεύτερον, δεν έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα μέτρα λιτότητας που σίγουρα θα ζητήσει η τρόικα. Σύντομα θα το καταλάβουμε. Εμένα αυτό που με εκνευρίζει φοβερά είναι ορισμένοι που λέγανε όλες αυτές τις μέρες ότι οι τροϊκανοί είναι φίλοι μας και είναι εδώ για να μας βοηθήσουν. Κι εγώ ξέρω ένα με τον Τοτό, να το πω; Μακάρι να λειτουργήσει το Ταμείο Αλληλεγγύης και να βγούμε κάποια στιγμή από αυτήν την παράνοια... Οι υπόλοιπες πού χαθήκατε; Εμείς το μεσημέρι πήγαμε στη μάνα μου για φαγητό. Έκανε τσιπούρες, κι έκανα κι εγώ σκορδαλιά λόγω της ημέρας. Μετά πήγαμε τον Αντρέα στο πάρκο κι έπαιξε, συναντήσαμε εκεί και μια φίλη μου με τα παιδιά της, που λατρεύουν τον Αντρέα (αυτή που έκανε το πάρτι), και στην αρχή παίξανε μαζί του, ε, μετά τον βαρέθηκαν, όπως λέει και το Καγκουράκι, και τράβηξε ο καθένας το δρόμο του! Σας φιλώ κοριτσάκια, καλέ μπείτε να γράψετε κάτι!

Γεια σας κορίτσια και χρόνια πολλά! Τελικά επιτεύχθηκε συμφωνία, όχι, βέβαια, η καλύτερη δυνατή, αλλά δεν πτωχεύσαμε (επισήμως). Η Λαϊκή Τράπεζα αναδιαρθρώνεται (=πτωχεύει) και η Κύπρου υποτίθεται σώζεται, αλλά θα δείξει. Θα υπογραφεί μνημόνιο, δεν ανέφεραν κάτι για επιπλέον μειώσεις μισθών και συντάξεων, θα δείξει. Μπορεί να χάσαμε, αλλά τουλάχιστον δώσαμε τη μάχη μας! Εμείς πήγαμε εκκλησία το πρωί, για παρέλαση δεν υπάρχει όρεξη, ίσως πάμε στο πάρκο και μετά στη μάνα μου για ψάρι. Σας φιλώ όλες!

Καλύτερα να περιμένεις μέχρι αύριο το πρωί, να το κάνεις με πρωινά ούρα που δείχνουν καλύτερα. Μη βασίζεσαι στα συμπτώματα πάντως, μπορεί να προέρχονται από 500 διαφορετικούς λόγους.

Γεια σας και πάλι! Περιμένουμε να αρχίσει το Γιούρογκρουπ, αλλά λογικά, θα το ξημερώσουν όπως την προηγούμενη φορά. Έχουμε δύο επιλογές: πτώχευση με την τρόικα και πτώχευση χωρίς την τρόικα. Όλα τα κόμματα υποστηρίζουν τον πρόεδρο Αναστασιάδη και όλοι καταλαβαίνουμε τον τιτάνιο αγώνα που θα δώσει σήμερα. Σας φιλώ κοριτσάκια!

Γεια σας κορίτσια μου! Τι κάνετε; Εμείς εδώ ακόμα περιμένουμε. Απόψε είναι το Eurogroup και τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Συνεχίζουν να μας απειλούν με χρεωκοπία, γενικώς είναι όλα στον αέρα. Εδώ ακούγονται πολλές φωνές για έξοδο από το ευρώ και για χρεωκοπία, από ΟΛΑ τα κόμματα και από άλλους φορείς (π.χ. τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος μπορεί να μην έχει καμία απολύτως σχέση με τη θεολογία, αλλά είναι πολύ καλός επιχειρηματίας). Δεν ξέρουμε τι θα γίνει, και δεν ξέρουμε και ποια είναι η χειρότερη επιλογή! Η υπογραφή ενός επαχθούς μνημονίου ή η χρεωκοπία; Τουλάχιστον στη δεύτερη περίπτωση δε θα βάλουμε δερβέναγες πάνω απ' το κεφάλι μας και θα ορθοποδήσουμε μόνοι μας, σε δέκα χρόνια, σε δεκαπέντε, αλλά τουλάχιστον δεν υποθηκεύουμε το μέλλον μας. Βέβαια, αυτό δεν είναι και τόσο απλό: έξοδος από το ευρώ σημαίνει επιστροφή στην κυπριακή λίρα και υποτίμηση του εθνικού μας νομίσματος, και μεγάλη υποτίμηση ενός νομίσματος είναι καταστροφική. Η υπάλληλος που έχουμε στο κατάστημα είναι Μολδαβή και ο πατέρας της, που ήταν στέλεχος του καθεστώτος, της είχε μαζέψει λεφτά για να αγοράσει ένα διαμέρισμα. Όταν έπεσε το καθεστώς και υποτιμήθηκε το νόμισμα, η κοπέλα αυτή, με τα λεφτά που της έφταναν για να αγοράσει ένα διαμέρισμα, αγόρασε ένα σουτιέν! Τέλος πάντων. Ο Αντρέας χτες βράδι ξύπνησε στις 3.30 και κοιμήθηκε ξανά σε κανένα εικοσάλεπτο. Τον θήλασα, δεν άντεχα εναλλακτικές λύσεις. Σήμερα το πρωί πήγαμε εκκλησία, πήραμε και την εικόνα του αγίου Ανδρέα και την κρατούσαμε στη λιτανεία (ο Αντρέας κρατούσε μια μικρή χάρτινη, όσο δεν μπουκωνόταν με αντίδωρα και άρτους!). Καγκουράκι πώς τα περνάτε εσείς; Τέλεια φαντάζομαι! Εμάς μας έχουν )(#*%&()*#&%()*#^()**$& τα δύο τριήμερα. Ελπίζω το επόμενο τριήμερο να είναι καλύτερο. Σας φιλώ κορίτσια μου!

Νομίζω υπάρχουν περιπτώσεις χοριακής που δεν ανέβαινε κανονικά και μετά εξελίχθηκε σε κανονική εγκυμοσύνη. Δε θέλω να σου δώσω πολλές ελπίδες, για να μην απογοητευτείς μετά, αλλά εύχομαι όλα να πάνε καλά και να είσαι εγκυούλα!

Κατερίνα οι πιο πολλοί δήμοι, σωματεία, κ.λπ. ακύρωσαν τους εορτασμούς για την εθνική επέτειο, αλλά οι παρελάσεις νομίζω θα γίνουν. Τώρα με τι μούτρα και τι ψυχή θα παρελάσουν δεν ξέρω. Τέλος πάντων. Η γιορτή μας ήταν πάρα πολύ ωραία, ήρθαν και χορευτές από ένα σωματείο και μας χόρεψαν μακεδονικούς χορούς. Αν δε δίναμε το πρόγραμμα, κανείς δε θα καταλάβαινε το μπάχαλο! Κι εγώ έχω την απορία πώς υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν διάφορες δικαιολογίες για να αποφύγουν να κάνουν κάτι. Π.χ. όταν συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα κάποιοι καθηγητές στο σχολείο μας (για να προλάβουν τη φορολόγηση του εφάπαξ που τώρα θα τους κουρέψουν!!!) διόρισαν μια καινούρια καθηγήτρια φιλόλογο. Επειδή αυτή ήρθε μέσα Νοεμβρίου, δεν είχε καμία απαλλαγή διδακτικών ωρών αντί κάποιας υπευθυνότητας, έτσι συμφωνήσαμε όλοι, να πάρω εγώ μία δική της διδακτική ώρα και να της δώσουμε μία ώρα για διοργάνωση γιορτών. Έτσι, είχαμε από μία ώρα για γιορτές αυτή, εγώ κι ένας άλλος συνάδελφος. Εγώ διοργάνωσα ΟΛΕΣ τις γιορτές φέτος (πέντε ή έξι) εκτός από τη Χριστουγεννιάτικη και τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών που τις έκανε ο θεολόγος, ο άλλος συνάδελφος ανέλαβε τη μουσική επένδυση, βιντεάκια, προβολή εικόνων (δηλαδή όλο το τρέξιμο έπεφτε σε εμένα), και η τρίτη κοπέλα ανέλαβε να διοργανώσει ΜΟΝΟ τη γιορτή της 1ης Απριλίου. Σε κάποια φάση, αστειευόμενος ο διευθυντής, της είπε να αναλάβει ακόμα μία γιορτή, και η άμεση και αυθόρμητη απάντησή της ήταν "Και γιατί να κάνω δύο;". Αλλά νομίζω ότι ούτε που κατάλαβε τι έλεγε και τι γινόταν. Εγώ πάντα θέλω να είμαι πρόθυμη, νιώθω απαίσια να ξέρω ότι υπάρχει κάποια δουλειά κι εγώ έχω υπεκφύγει, ακόμα κι αν δεν είναι δική μου υπευθυνότητα και τη δική μου δουλειά την έχω κάνει. Εμάς εδώ δεν έχει κρύο, αλλά φυσούσε πάρα πολύ, μία έβγαζε ήλιο και μία συννέφιαζε, ο χειρότερος καιρός... Σας φιλώ κοριτσάρες!

Κατερίνα, άκου τι έγινε στη δική μας γιορτή: θα έρχονταν να μας τραγουδήσουν από το Μουσικό Λύκειο της περιοχής. Ένας από τους δασκάλους είναι φίλος μου και συνεννοήθηκα μ' αυτόν. Μου είχε πει ότι θα πουν το Τη Υπερμάχω στρατηγώ και δύο τραγούδια. Λίγες μέρες μετά, ήρθε κάποιος από το Μουσικό Λϋκειο στο σχολείο μας, πριν πάω εγώ, και έφερε ένα χαρτί με τα δύο τραγούδια που θα έλεγαν. Βάζω εγώ στο πρόγραμμα τον ύμνο και τα τραγούδια, και τελικά ύμνο δε μας είπαν! Μετά, ενώ υποτίθεται ένας συνάδελφος θα πρόβαλλε σχετικές εικόνες και ένα φιλμάκι-αφιέρωμα στην 25η Μαρτίου (αυτό κάνει σε όλες τις γιορτές), το ξέχασε, ή τα έπαιξε με όλα αυτά που συμβαίνουν και δεν έκανε τίποτα, ενώ είχα το φιλμάκι στο πρόγραμμα! Ένα κείμενο που διάβασε κάποιος ή εγώ ξέχασα να το γράψω στο πρόγραμμα ή η γραμματέας που το δακτυλογράφησε, τέλος πάντων, είχαμε πλήρη ασυμφωνία προγράμματος-γιορτής! Πάντως, όλοι διάβασαν τα κείμενα και τα ποιήματά τους τέλεια, ακόμα και ο χειρότερος μαθητής του σχολείου, τον οποίο όλοι θαύμασαν και χειροκρότησαν! Κατά τα άλλα, οι γιορτές μας μάραναν. Α, το πράγμα με τα τζάμια χειροτερεύει! Νόμιζα ότι ήταν κι άλλες μαμάδες τουλάχιστον, δεν είχα καταλάβει ότι μόνο εσύ πήγες! Νομίζω ότι κι εγώ θα ήμουν το θύμα και θα πήγαινα! Σήμερα φυσάει ένας τρελός αέρας, κάθε Σαββατοκύριακο το ίδιο και δεν μπορούμε να πάμε πουθενά. Μόνο σούπερ μάρκετ πήγαμε...