Θέλω να γίνω μαμά

Έπλυνα νεροχύτες, μπάνια, τουαλέτες, πάγκους κουζίνας και τώρα θα κάνω σκούπισμα-ξεσκόνισμα-σφουγγάρισμα... Μαρίνα, απλά δε μ' αρέσει ο Σεφερλής! Οι κατσαρίδες οι δικές μας δεν έχουν καμία σχέση με τις δικές σας. Το λέω επειδή έχω ζήσει αρκετά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ξέρω πώς είναι. Οι κατσαρίδες της Θεσσαλονίκης είναι αθώα πλασματάκια μπροστά στις δικές μας, οι οποίες είναι τεράστιες. 2-3, μέχρι και 5 εκατοστά... Μιλάμε για φρικιαστικά και σιχαμερά τέρατα... Και δυστυχώς η εμφάνισή τους δεν έχει να κάνει με καθαριότητα. Οκ, στην κουζίνα είχε όντως πολλά άπλυτα, αλλά το μπάνιο μόλις χτες το είχα καθαρίσει. Δυστυχώς βγαίνουν από τις σωληνώσεις, βγαίνουν απ' τις χαραμάδες, μπαίνουν απ' τα παράθυρα, είναι μια απελπισία. Ελπίζω να κάνει δουλειά το φάρμακο που έριξα. Βάλε καλέ καμιά φωτογραφία να τον δούμε τον Αντωνάκη που μεγάλωσε! Εγώ πλέον τα περισσότερα φαγητά τα κάνω ανάλατα, για να τρώει και ο Αντρέας. Καμιά φορά μπορεί να ρίξω ελάχιστο αλάτι, μια πρέζα δηλαδή, αλλά συνήθως δε βάζω καθόλου. Κοίτα, δε γίνεται και αριστούργημα, αλλά αν προσθέσεις αλάτι μετά, μια χαρά είναι!

Τελικά δεν καθάρισα, πήγαμε στη μάνα μου, όπου ήταν ήδη ο Αντρέας, και φάγαμε κεφτέδες. Πειράζει που έδωσα και στον Αντρέα δύο κεφτεδάκια; Δεν του είχα ξαναδώσει ποτέ τηγανιτό. Τώρα τον άφησα πάλι εκεί για να κοιμηθεί και ήρθα να κάνω καθαριότητα. Το απόγευμα έχει ανθεστήρια κάτω στο εμπορικό κέντρο και λέω να πάρω τον Αντρέα και να πάμε (αν βρούμε πάρκινγκ). Θα πάμε στο βιβλιοπωλείο του θείου μου να δούμε από εκεί την παρέλαση των αρμάτων και να δει και ο Αντρέας τις ξαδέλφες του που σίγουρα θα είναι εκεί! Σας φιλώ κορίτσαροι!

Γεια σας κορίτσια. Άρχισε να ζωντανεύει ο χειρότερός μου εφιάλτης: κατσαρίδες... Χτες βράδι κάναμε μπάνιο τον Αντρέα, του έδωσα γάλα, και τον έβαλα στο καρότσι για να τον κουνήσω. Τον έφερα στο σαλόνι για να του δώσω σιροπάκι (είπα να του το δώσω όταν ήταν μισοκοιμισμένος, για να μην το φτύσει). Πάω στην κουζίνα, πάω να πάρω τη σύριγγα και βλέπω κάτι σαν σκιά να κινείται κάτω στο πάτωμα. Κοιτάω και τι να δω; Μια φρικτή κατσαρίδα... Έμπηξα κάτι ουρλιαχτά... Ξύπνησε ο Αντρέας, έκλαιγε, ήρθε ο άντρας μου, αλλά δεν την έβρισκε, γιατί η κατσαρίδα άκουσε τα ουρλιαχτά μου κι εξαφανίστηκε. Όλο το βράδι μετά, καθόμουν στην τσίτα. Πάω να ξαπλώσω, διαβάζω λίγο και με παίρνει ο ύπνος. Ξυπνάω 1.20 και λέω να πάω τουαλέτα πριν κοιμηθώ. Σκέφτηκα να πάω στη μικρή τουαλέτα που δεν έχει μπανιέρα, άρα έχει λιγότερες πιθανότητες να έχει κατσαρίδα. Μόλις ανοίγω το φως, βλέπω μια τεράααστιααααααααααα......... Ευτυχώς δε φώναξα, ήρθε ο άντρας μου και τη σκότωσε. Αλλά μετά άντε να κοιμηθώ... Τώρα πήγα και πήρα ένα υγρό που ρίχνεις σε σιφόνια και τουαλέτες κι ελπίζω να κάνει δουλειά... Δεν μπορώ, έχω τρομερή φοβία, η οποία γίνεται πολύ πολύ χειρότερη όσο περνάνε τα χρόνια... Είναι σχεδόν αρρώστια. Δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω... Τέλος πάντων, σας σχολιάζω: Καγκουράκι, το αποφάσισες τελικά να κάνεις τα μπισκοτάκια για γλυκό στη βάφτιση ε; Αν έχεις χρόνο και αντοχή, πολύ καλή ιδέα και πάρα πολύ οικονομική! Ανθή γενικώς τα ψητά κοτόπουλα από υπεραγορές είναι αυτά που μένουν, τα πιο παλιά. Εμείς έχουμε αγοράσει αρκετές φορές φαγητό από ένα σούπερ μάρκετ, αλλά έχουν ξεχωριστό εστιατόριο που το έχουν μισθώσει σε άλλη εταιρεία, και δεν είχαμε ποτέ πρόβλημα. Στον Αντρέα εννοείται δεν έχω δώσει ποτέ! 28 Ιουλίου είναι η βάφτιση; Κλείνω εισητήριο τώρα! Καλέ, θα βγάλεις και θα πλύνεις ό,τι έχεις στα ντουλάπια;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; Απαπαπα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω αυτό στον αιώνα τον άπαντα! Αλλά θέλω να καθαρίσω τα ντουλάπια... Που δε βρίσκω χρόνο, όμως, και κυρίως αντοχές; Εμείς το χαλί πρέπει να το βγάλουμε επειγόντως, να δω πότε θα το πάρει απόφαση ο άντρας μου... Πώς τα πήγε το βαφτιστήρι; Έδινε και η ξαδέλφη μου χτες παγκύπριες (η γνωστή που ερχόταν να της κάνω μάθημα). Φέτος πήγαινε φροντιστήριο, οπότε δεν είχα τη χαρά να την έχω στο κεφάλι μου. Την πήρα να τη ρωτήσω πώς έγραψε, αλλά απ' όσα μου είπε, κατάλαβα ότι αγχώθηκε και δε διαχειρίστηκε σωστά το χρόνο, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αφήσει πίσω μια ολόκληρη ερώτηση... Πάντως, μόνο για απόλυση δίνει εξετάσεις, δε διεκδικεί θέση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, οπότε δεν είναι και τόσο φοβερό. Μαρίνα, στο Σεφερλή;;;; Τον σιχαίνομαι όσο δεν πάει άλλο!!!!!! Γούστα είναι αυτά βέβαια. Καλά, αυτό τι είναι, θέατρο και αρχίζει τόσο αργά; Γενικώς στους παιδότοπους είναι καλό όπου είναι ξεχωριστά τα μικρότερα παιδιά, για να μην κινδυνεύουν από τους μεγαλύτερους. Χτες που πήγαμε στην παιδική χαρά, ήταν παιδιά από ένα δημοτικό σχολείο και έπαιζαν. Πρέπει να ήταν τετάρτη-πέμπτη τάξη και είχε πολλή πλάκα που έπαιζαν ένα παιχνίδι που είχαν οργανώσει μόνοι τους. Εκεί πέρα υπάρχει ένα παιχνίδι που είναι στημένο κάπως σαν καράβι. Είχαν, λοιπόν, φτιάξει τα αγόρια το στρατό τους, είχαν τους στρατηγούς, τον αρχηγό, τους απλούς στρατιώτες, και ο καθένας είχε τα καθήκοντά του. Μάλιστα, επειδή έπαιζαν παιχνίδι ρόλων, μιλούσαν ελληνικά (την κοινή ελληνική δηλαδή) και όχι στην κυπριακή διάλεκτο! Ο Αντρέας πήγε εκεί πέρα επειδή του αρέσει αυτό το παιχνίδι-καράβι, και κάτι κορίτσια που ήταν κι αυτά μέσα, τον πήραν αμέσως και τον έβαλαν κι αυτόν μέσα. Ε, λοιπόν, έπρεπε να δείτε πώς τα κορίτσια ανέλαβαν αμέσως μητρικό ρόλο απέναντι στον Αντρέα! Τον πρόσεχαν, παίζανε μαζί του, έλεγαν στα αγόρια να προσέχουν γιατί έχει μικρό μωρό εκεί! Εγώ μη αλεσμένο φαγητό έδωσα αρκετά πριν τον χρόνο. Όσο για το τοστ, είναι το αγαπημένο του! Για το αβγό που λέγατε, εμάς ο παιδίατρος μας είπε ότι, αφού το κάνει εμετό και δεν του αρέσει, δεν είναι ανάγκη ντε και καλά να το φάει! Άλλωστε, είναι και κληρονομικό το θέμα, γιατί και εγώ και ο άντρας μου το κάναμε εμετό μικροί! Σας αφήνω, πάω να καθαρίσω!

Γεια σας κορίτσια μου! Ευτυχώς κοιμήθηκα πιο καλά χτες βράδι, αν και ο Αντρέας ξύπνησε στις πεντέμιση, τον κούνησα στο καρότσι, ξανακοιμήθηκε, αλλά κάθε λίγο έβηχε, χωρίς να ξυπνάει, αλλά ξυπνούσα εγώ. Τελικά ξύπνησε εφτά και κατά τις οκτώ και είκοσι τον ανέλαβε ο άντρας μου και κοιμήθηκα για κανένα δίωρο ακόμα. Μετά πήγαμε στον παιδίατρο, ευτυχώς δεν του βρήκε ακροαστικά, απλά είναι λίγο κρυωμένος. Μας είπε να του δίνουμε σιροπάκι και προληπτικά εισπνοές για 5-6 μέρες. Τον ζύγισε κιόλας, πήγε δέκα κιλά και κάτι νομίζω, σχεδόν έντεκα, και από ύψος 85 εκατοστά. Μετά πήγαμε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη για να πάρω καινούρια βιβλία, αλλά δίπλα από τη βιβλιοθήκη είναι η παιδική χαρά, κι ο Αντρέας ξεκίνησε να πάει μόνος του εκεί! Καθίσαμε για λίγο στην παιδική χαρά κι έπαιξε, αλλά ξεφύγαμε με το χρόνο και αργήσαμε. Σπίτι καθάρισα φασολάκια, αλλά άργησα πολύ, τα έβαλα στην κατσαρόλα με πατάτες, αλλά επειδή τα έκανα πολύ βιαστικά και τα έκλεισα πριν χυλώσουν, γιατί ο Αντρέας πεινούσε, νύσταζε και γκρίνιαζε, και βγήκαν νερόβραστα, μπλιάχ... Τα φάγαμε πάντως, αλλά τώρα θα τα ξαναβάλω να βράσουν για να χυλώσουν, γιατί έμειναν πολλά και είναι κρίμα να τα ξαναφάμε έτσι! Βάνια πολύ μπέρδεμα με όλα αυτά που έχεις... Περαστικά να είναι εύχομαι. Για τον Στάθη τι να πω... Πολύ κ&(#^$%&%#*παιδο... Το θέμα, όμως, είναι να μην πηγαίνεις εσύ να μιλάς στο Στάθη, αλλά στη δασκάλα ή και στη διεύθυνση του σχολείου, αν δεις ότι η δασκάλα δεν κάνει τίποτα. Ανθή, δε θα έπρεπε να σου μιλάω. Παρεξηγήθηκα πάρα πολύ μαζί σου. Άκου θα καλέσεις την Κατερίνα κι όχι εμένα. Σου έχω κάνει κάτι. Όχι πες μου, σου έχω κάνει κάτι; Καλέ, το καθάρισα το γραφείο. Ξεκουμπίστηκε ο σύζυγος και το καθάρισα! Καλά, πολύ γέλασα με τη ροζ τούρτα με τη Μίνυ!!!!!!!!!!! Χαχαχαχα!!!!!!! Εμένα τα μαλλιά μου είναι κατσαρά, δηλαδή από αυτά που δε στρώνουν με τίποτα... Όταν το είχα σκεφτεί αυτό με το ίσιωμα, ήμουν φοιτήτρια, που σημαίνει ότι θα έπρεπε να τα ισιώνω μόνη μου, γιατί λεφτά για κομμωτήριο δεννν... Όχι ότι τώρα υπάρχουν δηλαδή! Κι εγώ με τα χτενίσματα δεν τα πάω καθόλου καλά... Τώρα τους βάζω αφρό και τα στεγνώνω με το πιστολάκι "τσαλακώνοντάς" τα, και βγαίνουν σαν μπούκλες, αν είμαι τυχερή δηλαδή, γιατί είναι φορές που βγαίνουν σαν μπερδεμένη σφουγγαρίστρα. Κατερίνα, εγώ ό,τι κι αν κάνω, έχω ένα σπίτι, ας μην το περιγράψω καλύτερα... Τα δωμάτια είναι περίπου καθαρά και περίπου συγυρισμένα, αλλά το σαλόνι και η κουζίνα, δηλαδή αυτά που βλέπει όποιος έρχεται σπίτι μου, είναι ένα χάλι... Κάτω γεμάτο ψίχουλα, όσο κι αν καθαρίζω, παντού διάσπαρτα παιχνίδια και dvd τα οποία ο Αντρέας συνέχεια βγάζει απ' το ντουλαπάκι και πετάει κάτω, η κουζίνα μονίμως γεμάτη άπλυτα, γιατί όσο κι αν πλένει ο άντρας μου, πάντα κάποια θα τα αφήσει, με αποτέλεσμα πάντα να υπάρχουν άπλυτα... Καλά, τα έπαιξα με αυτή τη μάνα που λες... Η γυναίκα είναι ψυχοπαθής. Δε φτάνει που έκανε το παιδί της χαφιέ, πήγε και σφαλιάρισε το ξένο παιδάκι, αντί να πάει να παραπονεθεί στη μάνα του, που ούτε κι αυτό δεν έπρεπε να το κάνει, αφού όπως λες κι εσύ, παιδιά είναι και θα μαλώσουν. Η συνταγή για τα σταφιδόψωμα είναι η συνταγή για τα λαζαράκια, μόνο που, αντί για μαστίχα, έβαλα κανελογαρύφαλο. Φούσκωσαν, κι έγιναν πολύ μαλακά και πεντανόστιμα! Δεν έχω λόγια για την τούρτα! Ελευθερία αφού από Σεπτέμβρη θα μπορεί η μάνα σου να τον κρατάει, τότε κάτσε σπίτι τον Αύγουστο. Είναι κρίμα να στείλεις το μωρό παιδικό για ένα μήνα και μέχρι να συνηθίσει να τον σταματήσεις. Μια γνωστή μου, πάντως, πήγε το γιό της έξι μηνών, ενώ δεν είχε θέμα με τη φύλαξή του, γιατί λέει πρέπει να μάθει τάξη και σειρά, και να ξεκολλήσει από πάνω της. Δεν τον άφησε πολύ καιρό, όμως, τώρα που είναι 19 μηνών τον ξαναπήγε για τον ίδια λόγο. Πάντως, διάβαζα ότι είναι καλύτερα ένα παιδί να πάει στον παιδικό παρά να μένει σπίτι με τη γιαγιά, για πολλούς λόγους (κοινωνικοποιείται, μαθαίνει περισσότερα πράγματα, κ.λπ.). Εγώ τον Αντρέα σκέφτομαι εκτός απροόπτου να τον στείλω γύρω στα τρία. Καλέ, τι μικροκαμωμένος είναι ο δικός σου, είδες ο Αντρέας; Αυτό που ένα παιδί πρέπει να είναι πάνχοντρο για να το θεωρούν κανονικό, πόσο μου τη σπάει... Βάσω ο συγκεκριμένος συνάδελφος είναι στην κοσμάρα του όσο δεν πάει άλλο. Κάνει μάθημα μόνος του, γιατί οι μαθητές δεν καταλαβαίνουν τίποτα, έχει τσακωθεί με όλους σχεδόν τους μαθητές, γιατί κάνει και διακρίσεις σαν να μην έφταναν όλα τ' άλλα, και τον Οκτώβριο που έγιναν πολλές πρόωρες αφυπηρετήσεις, αυτός έκανε τα χαρτιά του να φύγει, και τελικά αποφάσισε να μείνει (κλάμα οι μαθητές, κι... εμείς!) και τώρα κατάλαβε το λάθος του και χτυπιέται, και μάλλον θα φύγει τέλος του χρόνου. Καγκουράκι, καλή η ιδέα με τα μπισκοτάκια. Για δώσε συνταγή! Ουφ, όλη την ώρα ξυπνάει από το βήχα και κλαίει...

Γεια σας κορίτσια! Πριν λίγο κοιμήθηκε ο μικρός, έφαγα κι εγώ λίγο ρύζι με γιαούρτι και είπα να σας γράψω. Στο σχολείο ήρεμα τα πράγματα, μόνο η Γ' τάξη έρχεται τώρα. Εγώ δεν είχα μάθημα σήμερα, ετοίμασα το εξεταστικό δοκίμιο για τα Νέα Ελληνικά της έκτης τάξης και δούλεψα και λίγο πάνω σ' ένα άρθρο που γράφω και πρέπει να παραδώσω στις 15 Ιουνίου. Αλλά μόλις ξεκίνησα με το άρθρο το οποίο είχα στο φλασάκι, μου ζητά ένας συνάδελφος να φύγω για λίγο απ' τον υπολογιστή για να κάνει κάτι διορθώσεις σε εξεταστικά δοκίμια. Εγώ αφήνω το φλασάκι στον υπολογιστή, ούτε καν το άρθρο δεν έκλεισα, γιατί υπάρχουν καμιά έξι-εφτά υποδοχές για φλασάκια, έτσι δε χρειαζόταν να το βγάλω. Και τι κάνει αυτός; Βγάζει το φλασάκι μου, χωρίς να με ρωτήσει, και χάνονται οι αλλαγές που είχα κάνει! Ευτυχώς δεν είχα κάνει και πολλά, αλλά δεν του έκοψε να με ρωτήσει; Τέλος πάντων, είναι και μεγάλος και στην κοσμάρα του, και που ξέρει να χειρίζεται υπολογιστή και φλασάκι είναι πολύ! Ο μικρός είναι λίγο κρυωμένος, βήχει και έχει και μυξούλες, ουφ ουφ... Θα τον πάμε αύριο παιδίατρο να δούμε τι θα μας πει. Καγκουράκι εγώ δεν έχω βγάλει ακόμα τα καλοκαιρινά, γιατί εδώ ο καιρός είναι μια κρύο, μια ζέστη... Δεν ξέρεις τι να φορέσεις... Περίμενα το σίδερο που θα μου έστελνες, αλλά δεν ήρθε. Άρα το μακαρόν είναι συνδυασμός μπεζέ και αμυγδαλωτού! Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ μου, πάντως είναι της μόδας τώρα τελευταία! Αυτά τα χρωματιστά, όμως, πόσο χρώμα έχουν μέσα; Γενικώς φοβάμαι τα τρόφιμα που είναι υπερβολικά χρωματιστά! Τι έγινε τελικά με τα μπισκότα; Εμένα τα σταφιδόψωμα έκαναν θραύση! Για τα όσπρια που λέτε, εγώ τον άρχισα γύρω στο χρόνο με φακές, στις οποίες είχα βάλει μέσα και πατάτα για να μην του πέσουν πολύ βαριές. Μετά έδωσα και φασόλια, και ρεβύθια και μαυρομάτικα και απ' όλα! Τα φασόλια δεν τα ξεφλούδισα ποτέ, απλά στην αρχή που τα έλιωνα με το πιρούνι, όταν έβγαινε μια φλούδα, την έβγαζα απ' το πιατάκι του. Βάζω και πατάτα κι εκεί, πάλι για να μην του πέσουν βαριά. Σήμερα έφαγε στη μάνα μου, και ακούστε τι τον τάισε: πλιγούρι, πατάτες και φασόλια μαυρομάτικα βραστά, τα οποία τα ανακάτεψε όλα μαζί με... γιαούρτι!!! Απορώ πώς της ήρθε! Ευτυχώς τα έφαγε και δεν τα έκανε εμετό. Ελευθερία, αφού δουλεύεις τι να κάνεις; Εγώ πάντως αν έμενα στο σπίτι όλη μέρα με το μωρό θα είχα τρελαθεί! Επέστρεψα στη δουλειά όταν ήταν τριών μηνών, γιατί τότε έληγε η άδειά μου, και ανανεώθηκα! Χριστίνα κι εγώ θα ήθελα να ήμουν πιο κοκέτα, καλοντυμένη και καλοχτενισμένη, αλλά κι εγώ τα βαριέμαι φρικτά όλα αυτά. Σε κάποια φάση είχα κόψει τα μαλλιά μου σε ένα στιλ που ήθελαν ίσιωμα, και μόνο που σκέφτηκα πόσο χρόνο θα έχανα ισιώνοντας τρίχες, έπαθα κατάθλιψη! Προτιμώ να αφιερώνω το χρόνο μου σε πιο σημαντικά πράγματα. Ωραίο ακούγεται το σεμινάριο και χρήσιμο. Αλλά κάτσε να γράψουμε πρώτα κανένα βιβλίο και μετά το προωθούμε! Τι γλύκας ο Δημητράκης!!!!!!!!!! Θα τον φάω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Κι εμένα χαίρεται πάρα πολύ το βράδι που γυρίζω απ' το σχολείο. Καλέ, σας είπα ότι τώρα άρχισε τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια; Μέχρι τώρα μας έγραφε κανονικά, αλλά τώρα, κάθε τρεις και λίγο, μας αγκαλιάζει και μας σφίγγει, και μας φιλάει! Μάλιστα, είναι φάσεις που τον κρατάει ο άντρας μου αγκαλιά και πηγαίνω εγώ να τον φιλήσω, και απλώνει τα χεράκια του και μας αγκαλιάζει και τους δύο!!!!!!!! Σας αφήνω κόρες! Πολλά φιλιά!

Μαρίνα, μπορεί να φταίει και η φωτογραφία... Πάντως έτσι όπως τη βλέπω, δε μου φαίνεται για ένα!

Σίδερο: αποστολή εξετελέσθη! Σταφιδόψωμα: φουσκώνουν και σε λίγο θα ψηθούν! Καθάρισμα γραφείου: περιμένω τον άντρα μου να ξεκουμπιστεί από κει μέσα!

Ελευθερία θα πρέπει να τον παίρνεις σιγά σιγά, για πολύ λίγη ώρα κάθε φορά, για να συνηθίσει. Όλα τα παιδιά κλαίνε στην αρχή, τι να κάνεις; Αλλά μην περιμένεις τον Αύγουστο, θα πρέπει να αρχίσεις νωρίτερα, όταν θα έχεις την πολυτέλεια να πας να τον πάρεις, αν πλαντάζει στο κλάμα. Αλλά θα σου πουν τα άλλα κορίτσια που έχουν παιδάκια που πηγαίνουν παιδικό. Νομίζω η Βάσω είναι η πλέον αρμόδια, αφού πήγε τη μικρή της από τριών μηνών!

Γεια σας κορίτσια. Πολύ χειρότερη η χτεσινή νύχτα. Κοιμήθηκα μία, ξύπνησα τέσσερις και δέκα και ξανακοιμήθηκα εφτά............................................................. Ο Αντρέας ξύπνησε εφτάμιση και τον ανέλαβε ο άντρας μου. Κοιμήθηκα μέχρι τις εννιάμιση και μετά ήρθαν και με ξύπνησαν. Μου κάνει ο άντρας μου "τι, δυο ώρες κοιμόσουν, δεν ξεκουράστηκες;". Τώρα τον πήρε και φύγανε, ο Αντρέας πήγε στη μάνα μου και ο άντρας μου σε εξωτερικές δουλειές... Καγκουράκι κι εγώ αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει με τον Αντρέα και το αβγό. Άλλωστε, τρώει τα πάντα, μόνο το αβγό δε θέλει, άρα δικαιούται να έχει κι αυτός μια αντιπάθεια. Ομελέτα του το είχα δώσει παλιότερα, έφαγε αρκετό αλλά μετά το έκανε εμετό. Ίσως να είναι και βαρύ για το στομαχάκι του. Τα μακαρούνς τι είναι; Ξέρω πώς είναι εμφανισιακά, αλλά τι είδους γλυκό είναι; Μπισκότο; Αμυγδαλωτό; Μπεζές; Τίποτα απ' όλα αυτά; Συνδυασμός κάποιων απ' αυτά; Βλέπω σε δυσκόλεψε ο Νικολάκης χτες βράδι. Ανθή κι εγώ βλέπω αυτό το "πολύ αγάπη" και λέω "καλά, είναι δυνατόν μόνο εγώ να το κάνω σωστά κι όλοι οι άλλοι λάθος;" Αλλά απ' ό,τι φαίνεται, έτσι είναι. Η καθηγήτρια αυτή γενικώς είναι πολύ περιποιημένη. Δίπλα της συνήθως νιώθω σα σακί με πατάτες... Αλλά αυτό που την κάνει να μοιάζει μικρότερη είναι το χαζοχαρούμενο στιλ της. Κακία λέω, βέβαια, αλλά έτσι είναι. Δεν πειράζει, εγώ έχω άλλες αρετές. Για το τραπέζι της βάφτισης ψηφίζω ταβέρνα, αλλά θα πρέπει να δεις και τιμές. Κοίτα, γιατί να καλέσεις κόσμο που δε γνωρίζεις καλά στη βάφτιση; Εγώ κάλεσα τα αδέλφια των γονιών μου, τα πρώτα μου ξαδέλφια, μερικούς φίλους, κάποια πρώτα ξαδέλφια του πατέρα μου γιατί επέμενε πολύ, μια φίλη της μάνας μου, που είχε έρθει στην κλινική την ώρα που γεννούσα για συμπαράσταση, το γυναικολόγο που είναι δεύτερός μου ξάδελφός, αλλά ήρθε μόνο η μάνα του, γιατί αυτός έχει παρεξηγηθεί μ' ένα θείο μου και δε θέλει να τον βλέπει μπροστά του, και κάλεσε κι ο αδελφός μου κάποιους φίλους του ως νονός. Σύνολο 70 άτομα περίπου. Ούτε συναδέλφους κάλεσα, και από γείτονες, μόνο ένα ζευγάρι που δεν ήρθαν, γιατί ήταν εκτός πόλης και μας χαιρέτησαν μετά. Πολύ λίγος κόσμος, και ήταν πολύ καλύτερα απ' το να έχω κοσμοσυρροή, γιατί είδαμε όλους τους καλεσμένους μας, καθίσαμε μαζί τους, μιλήσαμε, και ήταν πολύ ωραία. Γενικώς εμένα δε μ' αρέσει ο πολύς κόσμος, γι' αυτό ο γάμος μου ήταν ένας εφιάλτης. Καλή επιτυχία στο βαφτιστήρι! Τελικά δε θα γίνει η απεργία των καθηγητών; Βάσω πολύ ταλαιπωρείσαι κι εσύ με τον ύπνο... Αλλά τουλάχιστον εσύ έχεις ως δικαιολογία την Ιωάννα. Εγώ ταλαιπωρούμαι μόνη μου... Σας φιλώ κόρες. Λέω να κάνω καμιά δουλειά. Θέλω να τελειώσω το σίδερο που άρχισα χτες, να καθαρίσω το γραφείο και να φτιάξω σταφιδόψωμα. Έχω την εντύπωση ότι θα φτάσω μέχρι το πρώτο στη λίστα!

Γιατί δεν κάνεις τεστ ή χοριακή για να μάθεις; Με τα συμπτώματα δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρη.

Γεια σας κορίτσια μου! Στο σχολείο τα πράγματα έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν πολύ. Σήμερα ήταν η τελευταία μέρα για την Δ', Ε' και ΣΤ' τάξη. Από αύριο μαθήματα θα κάνει μόνο η Γ' τάξη, ενώ από την Παρασκευή αρχίζουμε εξετάσεις. Η Ζ' τάξη, βέβαια, τις έχει αρχίσει ήδη από τη Δευτέρα. Οπότε, ουσιαστικά θα κάνω μάθημα τρεις ώρες τη βδομάδα, αλλά έχουμε κι άλλα καθήκοντα, πρέπει να ετοιμάσω το γραπτό των εξετάσεων, συνεδριάσεις, πρακτικά, κ.λπ. Σήμερα πάντως ήμασταν πολύ χαλαρά. Κατερίνα όντως, δίκιο έχεις, στους τρεις μήνες δε φαίνεται καθόλου κοιλιά στην εγκυμοσύνη, άρα μοιάζω έγκυος ΠΕΝΤΕ μηνών... Άσε, έχω κοίλαρο... Όντως, δε βγάζεις άκρη με τις ορμόνες... Για το πολύς-πολλή-πολύ είναι όπως σου τα λέει η Βάσω, αλλά νομίζω η πλέον αρμόδια να απαντήσει είναι η Ανθή. ΑΝΘΗΗΗ, αν είσαι εκεί έξω, έλα και απάντησέ μας! Σας φιλώ κόρες!

Κατερίνα πώς το καταλαβαίνω αν είναι μάλλινο το χαλί;;;;;;; Μεγάλη εκμετάλλευση ο παιδικός! Άκου να πας το μισό μήνα και να τον πληρώσεις όλο! Τελικά τι πρόβλημα έχεις ακριβώς; Δε θα κάνεις αμέσως θεραπεία; Καλέ, μαθητές μου είναι, δεν είναι συμμαθητές μου! Φτου φτου, αυτό μου έλειπε! Βάσω όντως, είχε πολλή πλάκα η φάση αυτή με το μαθητή! Μάλιστα, την ώρα που μου μιλούσε, εγώ καθόμουν αμίλητη και έτρωγα ένα μήλο. Ελευθερία εμείς με τα εμβόλια είμαστε πολύ πίσω. Α, Ανθή για τα πιάτα που λες, κι εμείς έχουμε πολύυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ πιατομάνι, αλλά ευτυχώς τα έχει αναλάβει ο άντρας μου. Σας αφήνω γιατί εξεγείρεται.

Καλημέρα κοριτσάκια! Τι καλημέρα δηλαδή, πάλι κακοκοιμήθηκα... Ξύπνησα έξι παρά γιατί έκλαψε ο Αντρέας στον ύπνο του. Σηκώνομαι, ελέγχω, βλέπω ότι κοιμάται, ξαπλώνω πάλι, προσπαθώ να κοιμηθώ, εκεί που πήγαινε να με πάρει ο ύπνος, είτε ξανάκλαιγε ο Αντρέας, είτε ροχάλιζε ο άντρας μου... Τελικά κοιμήθηκα κανένα μισάωρο και στις εφτάμιση ξύπνησε ο Αντρέας. Σηκώθηκα με τρομερή δυσκολία, τον έφερα στο κρεβάτι μας και έπαιζε και κατά τις οκτώ τον έβαλε ο άντρας μου στο πάρκο και γύρισε και ξανακοιμήθηκε... Εγώ να σηκωθώ δεν είχα δύναμη, αλλά ούτε και να κοιμηθώ μπορούσα. Μια μισοκοιμόμουν, μια ξυπνούσα, τελικά σηκώθηκε ο άντρας μου εννιά παρά να τον αναλάβει, αλλά πάει ο ύπνος, πέταξε... Τώρα ζαλίζομαι και νιώθω χάλια, γιατί είναι πολλά τα βράδια που δεν κοιμάμαι καλά... Ανθή συμφωνώ με τη Βάσω, γράψε τον Πανούλη σε κάποια δραστηριότητα για να διοχετεύει την ενέργειά του. Εγώ πάλι με το θηλασμό και όλα τα κιλά έχασα, και επιπλέον έχασα και έτρωγα σα βόδι και δεν έβαζα. Τώρα που σταμάτησα, άρχισα να βάζω. Νιώθω ότι επεκτάθηκα και ξεχείλωσα, έχω μια κοιλιά σαν έγκυος τριών μηνών (έχω και δυσκοιλιότητα όμως αυτές τις μέρες), και τα μπούτια μου έχουν γίνει σα ζελέ... Προσπαθώ να προσέχω, γιατί είναι κρίμα να παχύνω... Για τους καλεσμένους στη βάφτιση δεν ξέρω να σου πω. Εμείς όσους καλούμε στην εκκλησία τους καλούμε και στο τραπέζι στις βαφτίσεις, γιατί κατά κανόνα δεν καλούμε πολλά άτομα. Εγώ, π.χ. είχα 70 άτομα περίπου και ήρθαν όλοι στο τραπέζι. Η συνάδελφος δε νομίζω ότι φαίνεται μικρή, απλά έχει πολύ χαζοχαρούμενο στιλ και την παίρνεις για μικρότερη. Έρχεται και πάντα κοκεταρισμένη, ενώ εγώ συνήθως μόλις που προλαβαίνω να πετάξω πάνω μου δυο ρούχα και να βάλω λίγο ρουζ για να μη μοιάζω με φυματική. Επανέρχομαι.

Γεια σας κοριτσάκια! Γύρισα πριν λίγο απ' το σχολείο, έδωσα στον Αντρέα το γάλα του και τον κοίμισα. Αλλά έκανε ένα βήχα τώρα, που δε μου άρεσε καθόλου. Ελπίζω να μην είναι τίποτα, ουφ... Χριστίνα συγχαρητήρια για όλα αυτά που κέρδισες! Δεν κατάλαβα, όμως, πώς κέρδισες το σεμινάριο; Έφτιαξες ένα βιντεάκι ή έγραψες σχόλια στο βιντεάκι; Να σου πω την αλήθεια, δε συμφωνώ με τα σεμινάρια για συγγραφείς, κ.λπ., γιατί το να είσαι συγγραφέας δεν είναι κάτι που μαθαίνεται. Στις ΗΠΑ έχουν ολόκληρα προγράμματα σπουδών στα Πανεπιστήμια που ασχολούνται μ' αυτό το πράγμα, δηλαδή σπουδάζεις πώς να γίνεις ποιητής, πώς να γίνεις πεζογράφος, κ.λπ. Αλλά δεν είναι τυχαίο που κανένας από τους μεγάλους ποιητές και πεζογράφους του παρελθόντος αλλά και του παρόντος δεν είχε σπουδάσει τίποτα σχετικό με λογοτεχνία. Πόσο μάλλον δημιουργική γραφή! Αλλά σίγουρα, αν το κέρδιζα, κι εγώ θα πήγαινα! Μάγδα πολύ γέλιο τα σουτιέν! Εμένα δε μου έκαναν τίποτα, άλλωστε, γιορτάζω κάθε μέρα! Κι εγώ κάποτε έμοιαζα μικρότερη, από τότε που γέννησα, όμως, νιώθω ότι έχω γεράσει... Μια μέρα μου λέει ένας μαθητής μου, δύο χρόνια μεγαλύτερος από μένα "μετά έχουμε μάθημα με τη μικρούλα", κι εννοούσε μια άλλη καθηγήτρια. Του λέω "μα είναι συνομήλική μου" και μου απαντά "ναι; Φαίνεται μικρότερη". Του λέω "εννοείς ότι είμαι γερασμένη;" και μετά είχε πλάκα που προσπαθούσε να τα μπαλώσει, ότι εγώ έχω αέρα καθηγήτριας και εμπνέω σεβασμό, ενώ αυτή όχι, και τέτοια. Εγώ τον κοιτούσα χωρίς να μιλάω και στο τέλος του κάνω ταπ-ταπ στον ώμο και φεύγω. Σας φιλώ κοριτσάρες, θα τα πούμε αύριο ή και πιο μετά αν γράψει κάτι καμία και είμαι εδώ.

Μαρίνα μόλις είδα την τούρτα στο φέισμπουκ! Τι εικονίζει; Μόνο το μωράκι στην κούνια κατάλαβα, τι γλυκό!

Γεια σας και πάλι! Τελικά ο Αντρέας πήγε στη μάνα μου, κι έφαγε εκεί πέρα, έτσι εγώ έκανα τις δουλίτσες μου. Έφτιαξα κότα μιλανέζα, καθάρισα το δωμάτιο του Αντρέα και τακτοποίησα την τραπεζαρία. Όχι ότι τελείωσα δηλαδή, τώρα θα κάνω μια μίνι καθαριότητα σε σαλόνι-κουζίνα. Τώρα ο κυριούλης κοιμάται, τον πήρε ο ύπνος στο αμάξι, εμ, τέτοια ώρα που ξύπνησε λογικό ήταν. Μαρίνα πώς ήταν η τούρτα; Είχατε πολύ κόσμο; Κατερίνα λες να ήθελε να υποδηλώσει την παρουσία του ε; Μια άλλη φορά που είχα πάρει ένα μωράκι αγκαλιά δεν έδωσε σημασία, αλλά έπαιζε με άλλα παιδιά. Το αβγό μόνο του δεν το τρώει με τίποτα. Του το έδινα σφιχτό και στην αρχή το έτρωγε, αλλά από τα γενέθλιά του και μετά αναγουλιάζει μόνο που το γεύεται και κάνει εμετό. Τελευταία του είχα δώσει ψωμάκι βουτηγμένο στον κρόκο μελάτου αβγού, αλλά έτρωγε το σκέτο ψωμί, και άφησε ανέγγιχτο το ψωμί με τον κρόκο. Ο παιδίατρος μου είπε να μην του ξαναδώσω αβγό μόνο του, γιατί προφανώς δεν του αρέσει η γεύση. Γενικώς μου είπε ότι, αφού δε θέλει το αβγό, δεν είναι ανάγκη να το τρώει, αλλά τώρα πρέπει να δούμε αν έχει αλλεργία για να κάνει το εμβόλιο. Μου πρότεινε να του βάλω μικρή ποσότητα αβγού σε κάποια κρέμα ή φαγητό και να δω αντιδράσεις. Αυτό που ο Νικόλας σέρνει μαζί του ό,τι βρίσκει μπροστά του, το έκανε κι ο Αντρέας. Τον έχω και σε βίντεο να σπρώχνει ένα τραπεζάκι! Μπα, το χαλί έχει πατηθεί αρκετά, πατάμε και με παπούτσια, αν και, γενικώς στο σπίτι κυκλοφορούμε με παντόφλες. Θα κάνω αυτό που είπε η Αλεξάνδρα. Ωραία ακούγονται τα βαφτιστικά σας, αλλά με το μπουφανάκι δε θα σκάσει Ιούλιο μήνα; Άσε, μ' αυτά τα μικρά παιχνιδάκια. Προχτές στην εκκλησία είχαν φέρει τα μεγαλύτερα παιδιά διάφορα παιχνίδια και είχε και μικρά κομμάτια, και τα βάλαμε κάπου ψηλά, γιατί ένα παιδάκι στην ηλικία του Αντρέα έβαλε ένα στο στόμα του... Άντε, κλείνω να κάνω τη μίνι καθαριότητα.

Συμφωνώ κι εγώ με τη jannolino. Αφού τάξατε το παιδί, θα πρέπει να βγάλετε το όνομα της αγίας. Αν δε θέλατε να τη βγάλετε Μαρίνα, τότε θα έπρεπε να τάξετε κάτι άλλο. Γενικώς δε συμφωνώ με τα τάματα, αλλά αφού το τάξατε, τώρα πια πρέπει να το κάνετε! Και φυσικά, το νόημα του τάματος δεν είναι απλά να βγάλουμε ένα όνομα, αλλά να μάθει το παιδί τη ζωή του αγίου ή της αγίας στο οποίο το έχουμε τάξει και να προσπαθήσει να τη μιμηθεί. Άλλωστε, αφού το Βεατρίκη δε θα το χρησιμοποιείτε, παρ' όλο που είναι ένα πολύ ωραίο και ασυνήθιστο όνομα, γιατί να το δώσετε; Του άντρα σου πες του ότι εσύ την κουβαλούσες εννιά μήνες, οπότε έχεις προτεραιότητα στο όνομα. :P Πάντως, όσο "άσχημο" κι αν είναι το όνομα ενός παιδιού, όταν είναι το όνομα του παιδιού σου, το λατρεύεις!

Καλημέρα κορίτσια! Τι καλημέρα δηλαδή, ο Αντρέας ξύπνησε από τις έξι και δέκα... Ευτυχώς κατά τις εφτά και είκοσι ξύπνησε ο άντρας μου από μόνος του και τον ανέλαβε και μπόρεσα και ξανακοιμήθηκα. Τι έχει πάθει και ξυπνάει τόσο νωρίς; Αλεξάνδρα εμένα αυτό με τον πληθυντικό δε μου έχει τύχει, γιατί στην Κύπρο πλέον έχει καταργηθεί από τους εφήβους. Δυστυχώς η ευγένεια και ο σεβασμός τείνουν να εκλείψουν, και ακούς τα 15χρονα να λένε στο διευθυντή του σχολείου "εσύ κύριε πότε θα έρθεις;" κ.λπ. Καλά, ακούστε περιστατικό χτες στο σχολείο με ένα μαθητή 17 χρονών. Τελευταίο μάθημα της χρονιάς, τους έλεγα για τους βαθμούς τους. Πάω κοντά του, έπαιζε με το κινητό. Του μιλάω, συνέχιζε να παίζει. Του λέω "σου μιλάω, άσε το κινητό". Απάντηση: "ε, τώρα σιγά μην αφήσω το παιχνίδι μου". Του ξαναλέω "ρε Αλέξη, σου λέω για το βαθμό σου, σου μιλάω, κοίταξέ με επιτέλους". Τι μου απαντά; "Τι να σε κοιτάξω, αφού τώρα τελείωσε η χρονιά"..... Του εξήγησα ότι δεν το λέω επειδή είμαι εγώ, αλλά οποιοσδήποτε κι αν του μιλούσε θα έπρεπε να αφήσει το κινητό και να τον κοιτάζει, γιατί είναι θέμα ευγένειας. Αλλά άντε τώρα να συνεννοηθείς. Φυσικά αυτό το παιδί είναι και πολύ άσχημα μπλεγμένο με ναρκωτικά και άλλες παράνομες ιστορίες, οπότε τι να περιμένεις... Τώρα κάνει κοινωνική εργασία, και εκκρεμεί κι άλλη μια υπόθεση... Για τα χαλιά που ρώτησα, εννοούσα ακριβώς αυτό που μου είπες. Δεν είχα ποτέ μου χαλί, οπότε δεν ξέρω πώς πλένονται. Εδώ οι περισσότεροι τα δίνουν σε ειδικά καθαριστήρια και τα καθαρίζουν, ενώ η μάνα μου το τρίβει με μια βούρτσα με απορρυπαντικό όπως είναι απλωμένο στο σαλόνι, χωρίς να ρίχνει νερό. Καγκουράκι μου αρέσουν οι ιδέες που πρότεινες για κεραστικό. Είναι πρωτότυπες και νόστιμες! Και το κάπκεικ που σου λένε τα κορίτσια είναι μια καλή ιδέα, απλά πλέον έχει γίνει ο κανόνας, οπότε αν δεν θέλεις κάτι συνηθισμένο, δε θα σου κάνει! Βάσω άσε, για κανένα έξοδο δε μας παίρνει αυτήν την εποχή. Σας φιλώ κορίτσια μου, θα τα πούμε μετά!

Γεια σας και πάλι! Γύρισα απ' το σχολείο και κατευθείαν ανέλαβα Αντρέα. Τον άλλαξα, τον έντυσα με το βραδινό του, του έδωσα γάλα και τον κοίμισα... Χριστίνα κι εμάς ο Αντρέας έχει βήχα κι εδώ και 3-4 μέρες του δίνω σιρόπι και μου φαίνεται του περνάει ευτυχώς. Εμάς άλλαξε ο καιρός, ψύχρανε αρκετά, αφού στο σχολείο ντύθηκα φθινοπωρινά. Είδες σκανταλιές ο Αντρίκος; Αλεξάνδρα σιγά μωρέ, μια ιδέα είναι και η ηλικία! Εγώ παλιότερα φρίκαρα, από τότε που έκανα τον Αντρέα δε με νοιάζει η ηλικία. Πάντως, δεν καταλαβαίνεις ότι μεγαλώνεις από τη δική σου ηλικία, αλλά από τις ηλικίες αυτών που είναι μικρότεροι από σένα. Όταν ο μικρός σου αδελφός γίνεται 30, όταν παιδιά που ήξερες από παλιά και τα περνούσες 3-4 τάξεις στο σχολείο κοντεύουν κι αυτά να τριανταρίσουν, εκεί τρως μια φρίκη, γιατί λες, αν οι μικρότεροι από μένα πέρασαν τα 30, τότε εγώ πάει, γέρασα... Τι την έπιασε την Κωνσταντίνα με τα κακά και τα τσίσα; Μπορεί να ήταν ιδιοτροπίες της στιγμής. Το ταχίνι είναι αλλεργιογόνο, όπως και το σουσάμι. Εμάς πάντως σουσάμι έχει φάει, ταχίνι πάλι όχι. Να σας ρωτήσω ρε κορίτσια, εσείς που ξέρετε: πώς πλένουμε τα χαλιά;

Γεια σου και να σου ζήσει το κοριτσάκι σου! Για το όνομα που λες, το Βεατρίκη είναι ένα ωραίο όνομα, το Μαρίνα επίσης, όπως και το Αλίκη, αλλά το τελευταίο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα άλλα δύο. Γιατί να δώσεις στο παιδί σου δύο ωραία ονόματα και να τα καταργήσεις, υιοθετώντας ένα τρίτο, τελείως άσχετο. Το Αλίκη δεν είναι υποκοριστικό, είναι ένα άλλο όνομα. Κι εγώ έχω δύο ονόματα, αλλά ταιριάζουν και ανέκαθεν με φώναζαν και με τα δύο. Το να δίνει κανείς δύο ονόματα που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους και να χρησιμοποιεί μόνο το ένα ή να καταλήγει σε ένα άσχετο υποκοριστικό δε με βρίσκει καθόλου σύμφωνη. Βέβαια, ο καθένας ό,τι θέλει κάνει.

Ρίχνει καρέκλεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πού χαθήκατε όλες ρε κορίτσια; Το θεματάκι μας εξαφανίστηκε από προσώπου γης...

Γεια σας κοριτσάκια! Κατ' αρχήν να ευχηθώ στη Μαρίνα. Χρόνια πολλά στο μικρό σου αγοράκι!!!!!!!!!!! Μου φαίνεται απίστευτο που έκλεισε κιόλας ενός έτους. Είναι σαν χτες που μας έλεγες ότι σου εξέτασε ο γιατρός (-χασάπης) τον τράχηλο και σκεφτόσουν για καισαρική!!!!!!!!!!!!!!! Να τον χαίρεσαι και να τον καμαρώσεις μεγάλο άντρα! Θα το κάνετε σήμερα το παρτάκι τελικά; Βάσω βλέπω όλη η οικογένεια είστε αγχώδεις και ο άντρας σου το ίδιο. Αν τύχαινε εγώ να λείπω από το σπίτι με τον Αντρέα, με έπαιρνε τηλέφωνο ο άντρας μου και δεν απαντούσα το κινητό, στην απίθανη περίπτωση που θα έπαιρνε τηλέφωνο τη μάνα μου, το πολύ πολύ να του έλεγε "κάπου θα είναι και δεν το ακούει". Όχι ότι θα αγχωνόταν κι αυτός. Δηλαδή πρέπει να ενημερώνεις κάθε φορά που θα φύγεις από το σπίτι; Απίστευτη μου φαίνεται η όλη φάση... Άσε, κι εγώ την τελευταία φορά που θα μου ερχόταν περίοδος πονούσα πάρα πολύ, αλλά όταν ήρθε δεν είχα πόνο ευτυχώς. Πριν τη γέννα πάλι, σπάνια πονούσα... Όντως χτες έκανε αρκετή ψύχρα, γι' αυτό κι εμείς προτιμήσαμε να πάμε σε παιδότοπο κι όχι σε παιδική χαρά. Σήμερα φυσάει πάρα πολύ. Ελευθερία καλώς όρισες στο καφενεδάκι μας! Εγώ είμαι η Άννα-Μαρία και έχω τον Αντρέα, 17.5 μηνών. Για το περπάτημα που λες, νομίζω ότι απλά θα πρέπει να τον αφήσεις μόνο του. Αφού περπατά μέσα στο πάρκο, αργά ή γρήγορα θα περπατήσει και εκτός πάρκου! Νομίζω ότι με την περπατούρα θα βρει ευκολία και θα καθυστερήσει πιο πολύ να περπατήσει. Για τον ύπνο δεν είχα τέτοιο πρόβλημα εκτός εξαιρέσεων, έτσι καλύτερα να σου απαντήσει κάποια άλλη κοπέλα. Που λέτε, τα δικά μας: πήγε ο άντρας μου σε εξειδικευμένο μαγαζί και βρήκε ανταλλακτικά για τα στόρια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Γιούπι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν φτιάχνονται, αλλά ότι είναι πάρα πολύ παλιό μοντέλο και ούτε ανταλλακτικά πουλάνε, ούτε υπάρχουν πλέον μάστορες που να ξέρουν να τα φτιάχνουν. Ευτυχώς έχει ένα συμπέθερο ο γείτονάς μας που κάνει μαστορέματα, παρ' όλο που είναι συνταξιούχος τραπεζικός, και ξέρει πώς να τα φτιάχνει, αλλά δεν βρίσκαμε ανταλλακτικά. Τώρα τα βρήκαμε κι αυτά, οπότε θα φτιαχτούν τα παράθυρα! Γιούπι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Κατά τα άλλα, έκανα μερικές δουλίτσες, έφτιαξα φρέσκο μπιζέλι στο φούρνο με πατάτες και πιπεριές και σε τρεις ωρίτσες θα πάω σχολείο. Σας φιλώ όλες!

Καλέ, ξέχασα να σας πω! Ο Αντρέας σήμερα έφαγε λίγο αβγό που του έβαλα στο φαγητό του, και δεν έπαθε τίποτα! Ούτε εμετό έκανε, ούτε εξάνθημα έβγαλε. Άρα, το κάνει εμετό επειδή δεν του αρέσει η γεύση, και σήμερα που δεν το κατάλαβε, δεν είχε πρόβλημα. Επίσης, σήμερα το μεσημέρι τον κοίμισα και σε κάποια φάση που πήγα να τον σκεπάσω ξύπνησε. Τον βάζει ο άντρας μου στο καρότσι, τον κουνάει, σε ένα λεπτό μου φωνάζει "έλα εσύ που τα καταφέρνεις, γιατί εγώ δεν μπορώ να τον κοιμίσω" (έλεος). Πάω εγώ, τον κουνάω, κοιμάται και τον αφήνω στο καρότσι. Κοιμάται αρκετή ώρα ακόμη και κάποια στιγμή ακούει ο άντρας μου ένα ήχο. Πάει στο δωμάτιο του Αντρέα, και βλέπει τον Αντρέα όρθιο στη μέση του δωματίου να περπατάει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Όχι, δε λύθηκε μόνος του, απλά ο άντρας μου ο έξυπνος όταν τον έβαλε στο καρότσι δεν του ασφάλισε τις ζώνες, κι ο μικρός κατέβηκε μόνος του...!!!

Γεια σας κορίτσια, τι κάνετε; Εμείς καλά! Δρόσισε πάλι ο καιρός, χτες και σήμερα έβρεξε και κάνει λίγο ψυχρούλα. Μη φανταστείτε ότι φοράμε γούνες, αλλά η διαφορά είναι αισθητή. Χτες πήγαμε στη Λευκωσία στο συμμαθητή του άντρα μου. Έχουμε ξαναβρεθεί πολλές φορές, πρώτη φορά συναντήθηκαν πριν από ένα χρόνο, αλλά πρώτη φορά πηγαίναμε σπίτι τους. Έχουν κι ένα αγοράκι τριών μηνών. Σε κάποια φάση τον πήρα αγκαλιά για να δω πώς θα αντιδράσει ο Αντρέας, και μόλις με είδε, ήρθε και με χτύπησε, όχι δυνατά, βέβαια, αλλά δεν ξέρω τι ήθελε να πει. Με τον ίδιο τρόπο μας "χτυπάει" όταν κάνουμε ότι κοιμόμαστε για να μας ξυπνήσει. Πάντως ξεσάλωσε στο διαμέρισμα των ανθρώπων, δε σταμάτησε δευτερόλεπτο να κάνει σκανταλιές. Ακόμα και την ώρα του φαγητού, κι ενώ τον τάιζα, σηκώθηκε όρθιος στο καρότσι του... Μετά το απόγευμα πήγα με την κουμπάρα μου στη παρουσίαση του βιβλίου ενός φίλου μου, σε ένα πάρα πολύ ωραίο καφέ που λειτουργεί ως χώρος τέχνης και πολιτισμού. Δεν είχα ξαναπάει και μου άρεσε. Σήμερα το πρωί πήγαμε εκκλησία, μετά σπίτι και το απόγευμα πήγαμε σε παιδότοπο. Για δουλειές μιλάτε... Εγώ αυτή τη βδομάδα, μετά το τραπέζι που είχα τη Δευτέρα, ξεκουράστηκα λίγο κι έκανα μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Αλλά από αύριο αρχίζω πάλι, γιατί δεν είναι να τα αφήσεις, κατευθείαν καλύπτονται από στρώματα σκόνης... Αφήστε, χάλασε και το δικό μας παράθυρο. Δεν ξέρω αν θυμάστε που σας είχα πει ότι είχε σπάσει ο μηχανισμός στο στόρι του δωματίου του Αντρέα... Χτες έσπασε ο ιμάντας και στο στόρι στο δικό μας δωμάτιο. Δεν ξέρω αν φτιάχνεται, ουφ, άλλα έξοδα τώρα, αν θα χρειαστεί να βάλουμε καινούρια στόρια... Κατερίνα από αύριο τα κεφάλια μέσα, χε χε. Εγώ πάντως προτιμώ χίλιες φορές να πηγαίνω σχολείο παρά να κάθομαι σπίτι... Όποτε είμαι σπίτι, ο άντρας μου θεωρεί ότι πρέπει να αναλαμβάνω αποκλειστικά τον Αντρέα κι αυτός να κάθεται στον υπολογιστή... Πότε θα πας γιατρό; Αλεξάνδρα χρόνια πολλά για τα γενέθλιά σου!!! Τα πόσα έκλεισες; (χιχι) Βάνια καλώς όρισες και πάλι!