Θέλω να γίνω μαμά

Εμένα η ζωή μου δεν άλλαξε καθόλου μετά το γάμο. Με τον άντρα μου τα φτιάξαμε μόλις πήγα για σπουδές, εγώ 18 κι αυτός 19. Δε μείναμε μαζί παρά πολύ αργότερα, όταν αυτός τελείωσε τις σπουδές και το στρατό, δηλαδή στα 24 (αυτός 25), και πάλι δε μέναμε οι δυο μας, γιατί μαζί μας ήταν και ο αδελφός μου κι ένας άλλος συγκάτοικος (συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα εντελώς!!!). Όταν παντρευτήκαμε, μείναμε ένα χρόνο ακόμα με τον αδελφό μου, και μετά μόνοι μας για 2 χρόνια ακόμη. Τώρα εδώ και ένα χρόνο μένουμε με τους γονείς μου και ευελπιστούμε σε λίγο καιρό να μπορέσουμε να μείνουμε μόνοι μας! Είμαστε σχεδόν 4 χρόνια παντρεμένοι, και μπορώ να πω ότι ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι παντρευτήκαμε, και σ' αυτό φταίει και το ότι πάμε ταξίδια μόνοι μας, βγαίνουμε ο καθένας με τους φίλους του, έχουμε άλλα ενδιαφέροντα. Τώρα προσπαθούμε να κάνουμε παιδί, κι ίσως αυτό μας φέρει στα συγκαλά μας!!!

Συμφωνώ με τη Μαρίνα, αν και εγώ θα έλεγα να περιμένεις λίγες μέρες παραπάνω, καμιά βδομάδα καθυστέρησης, εκτός κι αν θα εκραγείς!!!

Κορίτσια, τελικά τι έγινε; Σας ήρθε η περίοδος ή ακόμα; Έχουμε σκάσει κι εμείς μαζί σας!!!

Καλώς όρισες!!! Εγώ είμαι η Άννα-Μαρία, απροσδιορίστου ηλικίας και προσπαθώ να κάνω παιδάκι!!!

Καλά, καντινού απίστευτο το δωμάτιο!!!!!!!!! Είναι πραγματικά το δωμάτιο του παιδιού σου ή είναι εικόνα από κανένα περιοδικό διακόσμησης; Νομίζω ότι κάθε παιδί θα ήθελε να μένει σε ένα τέτοιο δωμάτιο!

Χα χα χα χα καντινού, λες κι ακούω για τη δικιά μου πεθερά, μη σου πω και για τη μάνα μου!!!!!!! Χα χα, αυτή η ξεροκεφαλιά είναι κλασική σε μαμάδες, πεθερές και όλα τα τοιαύτα!!!!!!!

Δήμητρα, καταλαβαίνω απόλυτα τι θες να πεις. Εμείς ένα μήνα προσπαθήσαμε, τώρα είμαστε στο δεύτερο, και χτες βράδι σκεφτόμουν πόσο ψυχοφθόρο είναι όλο αυτό, κι ότι, αν έχω καθυστέρηση, ούτε για χοριακή δε θα πάω. Την προηγούμενη φορά ήμουν απόλυτα σίγουρα ότι είμαι έγκυος (τα τεστ του φαρμακείου είχαν βγει θετικά με αχνή γραμμή) και οι αιματολογικές εξετάσεις βγήκαν αρνητικές, κι όταν με πήραν τηλέφωνο και μου το είπαν, έπεσα απ' τα σύννεφα, ήταν το μόνο που δεν περίμενα. Δε θέλω να ξαναπεράσω τα ίδια, πόσο μάλλον εσύ που προσπαθείς για περισσότερο καιρό. Κι εγώ να φανταστείς δεν έχω καν αγχωθεί!!! Είναι ζόρικο και ψυχοφθόρο, οπότε, σε καταλαβαίνω που λες ότι δε θες πια παιδί. Μη σου πω και καλύτερα έτσι, τώρα είναι που θα έρθει σίγουρα, χα χα χα χα!!!

Σίγουρα καμιά γιαγιά δε θέλει το κακό του εγγονού της, αυτό ήθελα να πω...

Σίγουρα καμία γιαγιά δε θέλει το καλό του εγγονιού της, το θέμα είναι τι θεωρεί αυτή καλό. Δηλαδή, π.χ. αν "καλό" γι' αυτήν σημαίνει να κάνεις μπάνιο μια φορά τη βδομάδα γιατί θα αρρωστήσεις αν κάνεις πιο συχνά ή να τρως πάρα πολύ γιατί πρέπει να παχύνεις, αλλιώς άμα είσαι αδύνατος δεν είσαι υγιής, σίγουρα, δε συμπίπτει με αυτό που η μάνα του παιδιού θεωρεί "καλό", κι άντε να της το εξηγήσεις και να συνεννοηθείς. Να μην πω για άλλα λάθη που κάνουν παππούδες και γιαγιάδες, πόσο κακομαθαίνουν τα παιδιά κάνοντάς τους όλα τα χατήρια, ή ακόμα και που βάζουν λόγια στα εγγόνια για τους γονείς τους, συνήθως για το γονιό που δεν είναι απ' τη δική τους πλευρά! Σίγουρα αυτοί μεγάλωσαν τα δικά τους παιδιά, αλλά μερικές φορές τα παιδιά παίρνουν και το δρόμο τους, όπως έκανε ο δικός μου άντρας, που τον έχουν στη μπούκα επειδή σπούδασε (του έστελνε λεφτά η γιαγιά του και δούλευε κι αυτός, οι γονείς του σχεδόν ποτέ) και δεν παράτησε το σχολείο για να πιάσει δουλειά όπως έκαναν τ' αδέλφια του. Οπότε, σίγουρα οι παππούδες δε θέλουν το κακό του εγγονιού τους, εκτός κι αν είναι ψυχοπαθείς, αλλά νομίζω ότι το καλύτερο είναι να κρατάμε κάποιες αποστάσεις, εκτός βέβαια, κι αν δε γίνεται αλλιώς.

Να σας ζήσει!!!!! Πολύ συγκινητική η ιστορία σου!!!!!!! Και στα δικά μας!!!

Κορίτσια, θα σας δείρω και τις δύο!!!!!!!!!!!! Μα είναι δυνατόν, σε τόσο μικρή ηλικία και να κάνετε τέτοιες μαύρες σκέψεις;;;;; Τι πάθατε καλέ; Οι γονείς μου 7 χρόνια προσπαθούσαν, και τότε δεν είχε εξωσωματικές και τέτοια. Είχε η μάνα μου και 2-3 αποβολές, έκανε ο πατέρας μου μια θεραπεία για αδύναμο σπέρμα, και πάλι δεν τα κατάφερναν. Τελικά, το πήραν απόφαση ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά και τα παράτησαν. Το έκαναν μόνο όποτε τους ερχόταν, και για παιδί ούτε σκέψη, και τότε, ήρθα εγώ και μετά από δύο χρόνια και ο αδελφός μου, κι όλα αυτά, επειδή τελικά ξεαγχώθηκαν!!!!!!!

Ρε κορίτσια, εμένα μια φίλη μου έχει μια πεθερά που μοιάζει με τις κακές πεθερές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου (περίπου σαν τη Τασσώ Καββαδία). Της ανέβαε το γάμο, της ρίχνει μπηχτές απ' το πρωί μέχρι το βράδι, την κοροϊδεύει μπροστά της και μπροστά σε κόσμο. Το πιο κορυφαίο είναι που πήγε σπίτι της και της έβγαζε φωτογραφίες τις ντουλάπες της, για να τις δείξει μετά σε συγγενείς και φίλες για να τους αποδείξει ότι η νύφη της αγοράζει όλη μέρα ρούχα και παπούτσια και τρώει τα λεφτά του γιόκα της!!!!! Τουλάχιστον μένουν μακριά, και δεν τη βλέπουν συχνά. Αφήστε, οι καμένες από πεθερικά είναι τόσες πολλές, που άμα έκαναν κόμμα θα έμπαιναν σίγουρα στη βουλή!

Χα χα, ναι, είναι λίγο τρελλό. Πάντως δεν έχει καταγραφεί θάνατος βρέφους μέχρι τώρα. Ο κάθε λαός με τα έθιμά του...

Ρε συ, μην πας να δώσεις ένα κάρο λεφτά σε ειδικό. Καλύτερα αυτό που σου είπαν άλλα κορίτσια, για ζωγραφιές που κολλάνε στον τοίχο με νερό. Αυτό νομίζω είναι πιο οικονομικό και πιο εύκολο. Πάντως, Αντρούλλα, να τον χαίρεσαι τον άντρα σου, είναι καταπληκτικός ζωγράφος!!!

Ναι, εγκυμοσύνη με πόνους περιόδου υπάρχει, μάλιστα μια φίλη μου πονούσε τόσο πολύ που ήταν σίγουρη ότι θα της ερχόταν από στιγμή σε στιγμή. Τα τεστ φαρμακείου είναι τελείως αναξιόπιστα, δεν είναι μία και δύο οι περιπτώσεις που βγήκαν αρνητικά σε εγκυμοσύνη. Το καλύτερο, όμως, είναι να μην ελπίζεις υπερβολικά και να μην ενθουσιάζεσαι. Αφού ο κύκλος σου είναι 30 ημερών, τότε ακόμα δεν μπορείς να θεωρείς ότι έχεις καθυστέρηση. Προσπάθησε να ηρεμήσεις και να αποβάλεις το άγχος, αυτό είναι ο χειρότερος εχθρός μας!

Όχι, εμένα δε με πειράζει καθόλου!!! Εγώ έχω πρόβλημα και με τους δύο!!!

Χα χα χα χα!!!!! Gioulaki, έχεις δίκιο!!! Απορώ πώς και δεν το έχει σκεφτεί καμία μας μέχρι τώρα!!! Τόσα έχω γράψει για την πέθερά μου σ' αυτό το σάιτ!!! Ένα εξειδικευμένο φόρουμ θα ήταν καλύτερο!!!!!!! Καλά, Δήμητρα, τα πρώτα σου πεθερικά ακούγονται σαν αμερικάνικη κωμωδία!!!! Χα χα!!!! Μακριά από πεθερές!!!

Εγώ είμαι στη 15η μέρα νομίζω, και νιώθω ό,τι κι εσείς. Όσο για τη μέση μου, είναι σαν πληγή απ' τους πόνους. Είναι, όμως, πολυ νωρίς, έτσι απλά συνεχίζουμε τις φιλότιμες προσπάθειες, και περιμένουμε την 17η Αυγούστου...

Χα χα χα χα.... Καλά, διακοπές με την πεθερά ισοδυναμεί με "βάζω τα χέρια μου και βγάζω τα μάτια μου"!!!!!!!!! Εμένα πάλι η δικιά μου πεθερά, σκίζεται για την εγγονή της (το παιδί του κουνιάδου μου), αλλά τα κάνει όλα λάθος. Της δίνει λάθος φαγητά, όλο τηγανιτά και βλακείες, όλα στις λάθος ώρες, ό,τι ώρα κατέβει στη μικρή να φάει κάτι της το δίνει, σπάνια φρούτα και λαχανικά και τέτοια. Τη μαθαίνει ένα κάρο δεισιδαιμονίες και βλακείες, κι έχει κάνει το παιδί να έχει μυαλά του 1850. Τη βάζει και βλέπει τηλεόραση, ό,τι ηλιθιότητα παίζει, από σίριαλ μέχρι Πάνια. Να μην πω για τις ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής (5 μέρες δεν την έκανε μπάνιο ούτε μια φορά και της άλλαξε εσώρουχο μόνο μία!!!). Οπότε, από το να ασχολούνται και να τα κάνουν όλα λάθος, καλύτερα καθόλου.

Κέλυ, τι έγινε τελικά; Σου ήρθε η περίοδος;;;

Τι να σου πω, κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Πρόσεχε πάντως, κι όταν έρθει η γιατρός τη ρωτάς. Ίσως να έκανες και καμιά χοριακή, τι να σου πω... Ίσως τα άλλα κορίτσια σε βοηθήσουν περισσότερο από μένα!

Κι αν είσαι έγκυος στο γάμο;;;

Άντε βρε, ξέχασέ τα όλα, κι ασχολήσου με το γάμο σου!!! Πότε με το καλό; Κι εγώ το έραψα το νυφικό. Τουλάχιστον εσύ έχεις μια πεθερά που αγαπάς και σ' αγαπά!!! Εμένα μένουν αλλού, ήρθαν 2 μέρες πριν το γάμο, και έκαναν λες και παντρευόταν κανένας τρίτος ξάδελφος, όχι ο γιός τους. Καταλαβαίνω τα νεύρα σου, κι εγώ μερικές φορές είμαι σε φάση να σκοτώσω άνθρωπο. Άντε, σου εύχομαι τα καλύτερα!!!

Το κρεβάτι-αυτοκινητάκι το έχω δει κι εγώ, αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι που. Είναι τέλειο, πάντως!!! Απ' αυτά που λέει η Νέλλυ, εγώ προτιμώ αυτοκίνητα και βυθό! Αν επιλέξεις έπιπλα για μεγάλους, κοίτα να μην είναι πολύ βαριά. Η φίλη μου, που λέω παραπάνω, πήρε σκούρα και πολύ βαριά έπιπλα, και δεν μπορούν να ελαφρύνουν με μερικά αυτοκόλλητα στους τοίχους. Οπότε, καλό θα ήταν να προτιμήσεις απλά επιπλάκια σε ανοιχτά χρώματα, μπεζ ή άσπρο, ας πούμε, κι όχι καφέ. Απλά, κάτι που συνήθως ξεχνάμε (φταίνε τα έργα και τα σίριαλ γι' αυτό), είναι ότι το παιδικό δωμάτιο, κι ολόκληρο το σπίτι βέβαια, είναι για να το χρησιμοποιούμε, κι όχι για να το κοιτάμε, όπως στις φωτογραφίες. Γι' αυτό, λοιπόν, πρωτίστως τα έπιπλα πρέπει να είναι λειτουργικά, και το δωμάτιο όχι βαρυφορτωμένο!!!

Αναστασία, μπορεί και να είσαι έγκυος. Πόσο αίμα είχες; Εγώ πάντως, είμαι έτσι όλη μου τη ζωή. Τώρα, μια βδομάδα μετά που μου τελείωσε η περίοδος, είμαι έτσι ακριβώς, οπότε, αυτά που γράφεις μου φαίνονται τελείως φυσιολογικά!!! Γιατί δε ρωτάς το γιατρό σου, κι αν χρειαστεί νακάνεις κάποιες εξετάσεις;;;